Πώς θα Περάσετε τα Χριστούγεννα;

ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ με ανυπομονησία τα Χριστούγεννα, μετρώντας ίσως και τις μέρες; Εκατομμύρια άνθρωποι το κάνουν αυτό. Ή μήπως θα τα γιορτάσετε με μισή καρδιά; ή ίσως καθόλου; Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που δεν ενθουσιάζονται μ’ αυτή τη γιορτή. Πώς θα περάσετε σεις τα Χριστούγεννα;

Πολλοί άνθρωποι θεωρούν τα Χριστούγεννα σαν μια από τις πιο ωραίες περιόδους του έτους. Μολονότι οι πολλές συνήθειές τους διαφέρουν από χώρα σε χώρα, ωστόσο, κάθε συνήθεια, με το δικό της ιδιαίτερο τρόπο, προσθέτει στη δημοτικότητα της γιορτής. Στο βόρειο ημισφαίριο, οι άνθρωποι «ονειρεύονται λευκά Χριστούγεννα»—την ευχάριστη μυρωδιά του έλατου· τη γιορταστική ατμόσφαιρα των πολυσύχναστων δρόμων που είναι διακοσμημένοι με πολύχρωμα φώτα, και τους αγοραστές, που είναι φορτωμένοι με πολύχρωμα πακέτα· τον ήχο των γνωστών Χριστουγεννιάτικων τραγουδιών. Στο νότιο ημισφαίριο—στην Αυστραλία, παραδείγματος χάρι—γίνονται προετοιμασίες για ένα υπαίθριο Χριστουγεννιάτικο δείπνο, ή, όπως συνηθίζεται στη Βραζιλία, οι άνθρωποι κατευθύνονται στις ακρογιαλιές.

Ωστόσο, παρά τη δημοτικότητα των Χριστουγέννων, ο αριθμός εκείνων που τα γιορτάζουν μειώνεται. Ένα Ευρωπαϊκό πρακτορείο ειδήσεων ανέφερε πρόσφατα ότι «για δισεκατομμύρια ανθρώπους, αυτή η γιορτή δεν υπάρχει.» Εξηγούσε ότι τώρα που μερικές Αφρικανικές και Ασιατικές χώρες έχουν γίνει ανεξάρτητες, έχουν απαλλαγή από τις «Χριστιανικές γιορτές.» Αλλ’ ακόμη και στα λεγόμενα Χριστιανικά έθνη της Ευρώπης και της Αμερικής, πολλοί άνθρωποι έχουν σταματήσει να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα. Γιατί;

Η Ημερομηνία της Γιορτής

Προφανώς, εκείνος που δεν ομολογεί ότι είναι Χριστιανός μπορεί να μη θέλη να γιορτάζη κάτι που θεωρείται γενικά ως ημέρα γεννήσεως του Χριστού. Από την άλλη πλευρά, θα αναμενόταν κατάλληλα από κείνους που βλέπουν τον Χριστό Ιησού ως θεία πρόνοια για την απολύτρωσι του ανθρώπου από την αμαρτία και τον θάνατο, να δείξουν κάποια εκτίμησι γι’ αυτή την προμήθεια. Δεν θα ήταν η γιορτή των γενεθλίων του Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου ένας καλός τρόπος να το κάνουν αυτό;

Αλλά γεννήθηκε πράγματι ο Χριστός στις 25 Δεκεμβρίου; Η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαιδεία απαντά σ’ αυτό το ερώτημα, λέγοντας: «Η ημερομηνία της γεννήσεως του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα Ευαγγέλια δεν δείχνουν ούτε τη μέρα ούτε το μήνα.» Ένας αρθρογράφος μιας εφημερίδας, που βρίσκεται στο Λονδίνο, έγραψε τα εξής: «Στο μόνο σημείο που πραγματικά συμφωνούν σ’ αυτό το ζήτημα οι ιστορικοί, όπως φαίνεται, είναι ότι η μέρα γεννήσεως του Χριστού δεν ήταν η 25η Δεκεμβρίου.»a

Αυτός ο αρθρογράφος, όμως, συνέχισε λέγοντας: «Εκείνο που πραγματικά έχει σημασία είναι η σπουδαιότητα του γεγονότος που γιορτάζεται.» Ίσως συμφωνείτε και σεις μ’ αυτό. Αλλά, ωστόσο, δεν σας φαίνεται περίεργο να γιορτάζετε τα γενέθλια ενός ατόμου μια μέρα που δεν συμπίπτει με την επέτειο της γεννήσεώς του; Μήπως δεν έχει καμμιά σημασία η ορθή ημερομηνία; Δεν θα προτιμούσε κανείς μια ημερομηνία που θα είχε τουλάχιστον κάποια βάσι, παρά μια άλλη χωρίς καμμιά βάσι;

Το Γεγονός που Γιορτάζεται

Για ν’ αρχίσωμε τη συζήτησι, ας παραδεχθούμε ότι «εκείνο που πραγματικά έχει σημασία είναι η σπουδαιότητα του γεγονότος που γιορτάζεται.» Το γεγονός ότι η γέννησις του Χριστού ήταν σπουδαία δεν θα μπορούσε να το αρνηθή κανείς Χριστιανός.

Ωστόσο, όσο σπουδαία κι’ αν ήταν η γέννησις του Ιησού, δεν θα μπορούσε να διαψεύση τη Βιβλική αλήθεια που αναγράφεται στο εδάφιο Εκκλησιαστής 7:1, όπου λέει ότι «η ημέρα του θανάτου είναι καλύτερη παρά την ημέραν της γεννήσεως.» Από την άποψι του Θεού, αυτά τα λόγια είναι ευκολονόητα. Στη διάρκεια της ζωής του μπορεί κανείς να δημιουργήση ένα καλό υπόμνημα υπηρεσίας προς τον πλησίον του και προς τον Θεό του, μια καλή φήμη που δεν θα μείνη χωρίς αμοιβή. Η ζωή αρχίζει με τη γέννησι σαν ένα ερωτηματικό. Τελειώνει με το θάνατο σαν θαυμαστικό· το υπόδειγμα ζωής ενός ατόμου δείχνει τι άτομο ήταν πραγματικά.

Στην περίπτωσί του, ο Ιησούς είχε υπηρετήσει τον Θεό πιστά στη διάρκεια της προανθρώπινης υπάρξεώς του στον ουρανό. Αλλά μετά τη γέννησί του σαν άνθρωπος, θα εξακολουθούσε να το κάνη αυτό, τώρα που θα συναναστρεφόταν αμαρτωλούς και θα υφίστατο τη Σατανική πίεσι; Ο θάνατός του με πιστότητα έδωσε μια καταφατική απάντησι στο ερώτημα αυτό, και του εξασφάλισε ανάστασι στον ουρανό σε μια πολύ πιο ανώτερη θέσι από κείνη που απολάμβανε προηγουμένως. (Φιλιπ. 2:5-11) Έτσι, μ’ ένα πολύ προσωπικό τρόπο, η μέρα του θανάτου του Χριστού ήταν πολύ καλύτερη από τη μέρα της γεννήσεώς του.

Τώρα, σχετικά με τους ανθρώπους—ποια μέρα τους έφερε το μεγαλύτερο όφελος; Μήπως η μέρα που το βρέφος Ιησούς άρχισε την ανθρώπινη ζωή του στη γέννησι, επηρέασε την απολύτρωσι της ανθρωπότητας—ή, αντιθέτως, η μέρα που ο κεχρισμένος Ιησούς κατέθεσε την ανθρώπινη ζωή του στο θάνατο;—Εβρ. 9:14, 15.

Αν έχωμε υπ’ όψι μας αυτά τα γεγονότα, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι ο Ιησούς παρήγγειλε στους ακολούθους του να γιορτάζουν το θάνατό του. (Ματθ. 26:26-30· 1 Κορ. 11:23-26) Αυτό έπρεπε να γίνεται στις 14 Νισάν, την ακριβή επέτειο του θανάτου του, σύμφωνα με το Ιουδαϊκό ημερολόγιο. Ωστόσο, η Αγία Γραφή πουθενά δεν δείχνει ότι θα έπρεπε να γιορτάζεται, επίσης, και η μέρα γεννήσεως του Χριστού.

Παρά την ειλικρίνεια που μπορεί να υπάρχη, εκείνος που γιορτάζει τη μέρα γεννήσεως του Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου, παρά το θάνατο του Χριστού στις 14 Νισάν, στην πραγματικότητα, γιορτάζει σε εσφαλμένη ημερομηνία το εσφαλμένο γεγονός! Πώς προήλθε αυτή η σύγχυσις;

Ευρωπαϊκές Ρίζες των Χριστουγέννων

Το να θυμώμαστε ότι τα Χριστούγεννα αποτελούν κυρίως προϊόν του βορείου ημισφαιρίου θα μας βοηθήση να καταλάβωμε. Όταν Ευρωπαίοι ειδωλολάτρες μετεστράφηκαν στη Χριστιανοσύνη, έγινε προσπάθεια να τεθούν σε Χριστιανική χρήσι μερικές από τις δημοφιλείς συνήθειες και ιδέες τους. Στις 25 Δεκεμβρίου, τότε περίπου που αρχίζουν οι μέρες να μεγαλώνουν και πάλι, οι ηλιολάτρες Ρωμαίοι γιόρταζαν τη μέρα γεννήσεως του αήττητου ηλίου (νάταλις σόλις ινβίκτι). Τον τέταρτο αιώνα μ.Χ., αυτή η γιορτή μεταβλήθηκε σε γιορτή της γεννήσεως του Υιού του Θεού. Αργότερα, το έλατο που χρησιμοποιούσαν οι ειδωλολατρικές Γερμανικές φυλές στις γιορτές του χειμερινού ηλιοστασίου τους υιοθετήθηκε σαν «Χριστουγεννιάτικο» δένδρο. Σιγά σιγά, αναμίχθηκαν ή ενώθηκαν ειδωλολατρικές και Χριστιανικές ιδέες και συνήθειες.

Μια εφημερίδα της Βρεταννικής Κολομβίας, συζητώντας γι’ αυτή την εξέλιξι των γεγονότων, ανέφερε: «Τα Χριστούγεννα είναι προϊόν της αρχικής μεσαιωνικής εκκλησιαστικής στρατηγικής του συγκρητισμού [μια προσπάθεια συμφιλιώσεως και ενοποιήσεως διαφόρων συστημάτων θρησκευτικών αποχρώσεων] . . . Ο κίνδυνος του συγκρητισμού και της φυσικής θεολογίας είναι ότι διανοίγουν ένα δρόμο διπλής κατευθύνσεως. Η πρόθεσις της εκκλησίας είναι ν’ αντικαταστήση με τη Χριστιανική αλήθεια τις προχριστιανικές δοξασίες που υποτίθεται ότι εξέθετε, αλλά αναπόφευκτα συμβαίνει το αντίθετο. Δηλαδή, η Χριστιανική αλήθεια χρωματίζεται από προχριστιανικές σκέψεις, και το καθαρό αποτέλεσμα είναι η γνήσια ειδωλολατρία.»

Ίσως τώρα μπορείτε καλύτερα να καταλάβετε γιατί μερικοί που τρέφουν μεγάλη αγάπη για το Χριστό και για ό,τι δίδαξε, έχουν σταματήσει να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα σαν θρησκευτική γιορτή.

Τι θα Λεχθεί για τα μη Θρησκευτικά Χριστούγεννα;

Μερικοί, πέρα από κάθε θρησκευτική σπουδαιότητα, γιορτάζουν τα Χριστούγεννα απλώς σαν μια μη θρησκευτική γιορτή για την οικογένεια, ιδιαίτερα «για τα παιδιά.» Ισχυρίζονται ότι έτσι προάγουν μια καλύτερη οικογενειακή ατμόσφαιρα και ενισχύουν τους δεσμούς της φιλίας.

Η προσφορά δώρων είναι κάτι ωραίο και, χωρίς αμφιβολία, ενισχύει τους δεσμούς της αγάπης και της φιλίας μεταξύ φίλων και συγγενών. Αλλά είναι πραγματικά αναγκαία τα διάφορα σχετικά των Χριστουγέννων, όπως ο Αϊ-Βασίλης και «οι Χριστουγεννιάτικες κάλτσες δώρων,» για να αιφνιδιάσωμε τα παιδιά μας, τους συγγενείς μας, τους φίλους μας, μ’ ένα δώρο;

Δεν συμφωνούν όλοι οι γονείς με την ιδέα ότι το να διασκεδάζουν τα παιδιά τους με την ιστορία του Αϊ-Βασίλη είναι ωραίο πράγμα. Προβλήματα μπορούν να δημιουργηθούν, όπως φαίνεται στην περίπτωσι ενός επτάχρονου κοριτσιού από τη Βόρεια Αμερική. Είπε: «Το γεγονός ότι ο Αϊ-Βασίλης δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, με κάνει να διερωτώμαι αν και ο Ιησούς είναι πραγματικό πρόσωπο.»

Ένα παιδί από τον Καναδά, ηλικίας 10 ετών, διαμαρτυρήθηκε: «Γνωρίζω ότι δεν υπάρχει κανένας Αϊ-Βασίλης. Το κατάλαβα όταν είδα ότι το γράψιμο πάνω στα δώρα, που υποτίθεται ότι ήταν από τον Αϊ-Βασίλη, ήταν της μητέρας μου. Το είπα στους δικούς μου. Μου είπαν ότι δεν ήταν ψέμα. Το αποκάλεσαν φαντασία. Ο πατέρας μου είπε: ‘Σ’ όλη μου τη ζωή ποτέ δεν σου είπα ψέματα.’ Εγώ είπα: ‘Τι έχεις να πης για τον Αϊ-Βασίλη, τις Νεράιδες και όλα τα παρόμοια;’ Είπε ότι υπάρχουν μερικά πράγματα που τα παιδιά πραγματικά θέλουν να πιστεύουν επειδή είναι διασκεδαστικά. Αλλά εγώ εξακολουθώ να το αποκαλώ αυτό ψέμα.»

Αυτό πρέπει να κάνη τους μεγάλους, ιδιαίτερα τους γονείς, να σκεφθούν. Δεν θα εκτιμούσαν περισσότερο τα παιδιά ένα πρακτικό δώρο όταν το χρειάζωνται παρά σε μια προκαθορισμένη ημερομηνία, απλώς και μόνο από ένα αίσθημα καθήκοντος; Επίσης, όταν κάνετε το παιδί να νομίζη ότι το δώρο που έλαβε προερχόταν από το μυθικό Αϊ-Βασίλη, δεν ενισχύονται καθόλου οι δεσμοί της αγάπης μεταξύ γονέων και παιδιών.

Έχοντας υπ’ όψι όλ’ αυτά, δεν είναι δύσκολο να καταλάβωμε γιατί μερικοί, μολονότι τους αρέσει να προσφέρουν δώρα και να κάνουν καλά πράγματα για την οικογένειά τους και τους φίλους τους, έχουν σταματήσει να γιορτάζουν, όχι μόνο τα θρησκευτικά, αλλ’ ακόμη και τα μη θρησκευτικά Χριστούγεννα.

[Υποσημειώσεις]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 4]

«Η ημερομηνία της γεννήσεως του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα Ευαγγέλια δεν δείχνουν ούτε τη μέρα ούτε το μήνα.»—Νέα Καθολική Εγκυκλοπαιδεία.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 4]

«Ο Ιησούς παρήγγειλε στους ακολούθους του να γιορτάζουν το θάνατό του . . . η Αγία Γραφή πουθενά δεν δείχνει ότι θα έπρεπε να γιορτάζεται, επίσης, και η μέρα γεννήσεως του Χριστού.»

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 5]

‘Τον τέταρτο αιώνα μ.Χ., μια γιορτή των ηλιολάτρεων Ρωμαίων μεταβλήθηκε σε γιορτή της γεννήσεως του Υιού του Θεού.’

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 5]

Ένα νεαρό κορίτσι είπε: «Το γεγονός ότι ο Αϊ-Βασίλης δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, με κάνει να διερωτώμαι αν και ο Ιησούς είναι πραγματικό πρόσωπο.»