Κεφάλαιο 7
Τι Έχει Κάνει ο Θεός για να Σώσει την Ανθρωπότητα
1, 2. (α) Πώς έφτασε ένας Ρωμαίος εκατόνταρχος στο σημείο να κατανοήσει ποιος είναι ο Γιος του Θεού; (β) Γιατί επέτρεψε ο Ιεχωβά να πεθάνει ο Ιησούς;
ΕΝΑ ανοιξιάτικο απόγευμα, πριν από 2.000 χρόνια περίπου, κάποιος Ρωμαίος εκατόνταρχος έβλεπε τρεις ανθρώπους να πεθαίνουν με αργό και αγωνιώδη τρόπο. Εκείνος ο στρατιωτικός πρόσεξε ειδικά τον έναν από αυτούς—τον Ιησού Χριστό. Είχαν καρφώσει τον Ιησού πάνω σε έναν ξύλινο πάσσαλο. Ο μεσημεριανός ουρανός σκοτείνιασε καθώς πλησίαζε η στιγμή του θανάτου του. Όταν πέθανε, η γη σείστηκε βίαια, και ο στρατιωτικός αναφώνησε: «Σίγουρα αυτός ο άνθρωπος ήταν Γιος του Θεού».—Μάρκος 15:39.
2 Γιος του Θεού! Ο στρατιωτικός είχε δίκιο. Μόλις είχε παραστεί μάρτυρας του πιο σημαντικού γεγονότος που έλαβε χώρα ποτέ στη γη. Σε προγενέστερες περιπτώσεις, ο ίδιος ο Θεός είχε αποκαλέσει τον Ιησού αγαπητό του Γιο. (Ματθαίος 3:17· 17:5) Γιατί επέτρεψε ο Ιεχωβά να πεθάνει ο Γιος του; Επειδή αυτό ήταν το μέσο που χρησιμοποίησε ο Θεός για να σώσει την ανθρωπότητα από την αμαρτία και το θάνατο.
ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΕΙΔΙΚΟ ΣΚΟΠΟ
3. Γιατί ήταν κατάλληλο να εκλεγεί ο μονογενής Γιος του Θεού για έναν ειδικό σκοπό σχετικά με την ανθρωπότητα;
3 Όπως έχουμε μάθει προηγουμένως σε αυτό το βιβλίο, ο Ιησούς είχε προανθρώπινη ύπαρξη. Αποκαλείται ο ‘μονογενής Γιος’ του Θεού επειδή ο Ιεχωβά τον δημιούργησε απευθείας. Κατόπιν ο Θεός χρησιμοποίησε τον Ιησού για να φέρει σε ύπαρξη όλα τα άλλα πράγματα. (Ιωάννης 3:18· Κολοσσαείς 1:16) Ο Ιησούς αγαπούσε ιδιαίτερα το ανθρώπινο γένος. (Παροιμίες 8:30, 31) Δεν προκαλεί έκπληξη το ότι ο Ιεχωβά εξέλεξε τον μονογενή του Γιο για να υπηρετήσει έναν ειδικό σκοπό όταν η ανθρωπότητα περιέπεσε στην καταδίκη του θανάτου!
4, 5. Προτού έρθει ο Ιησούς στη γη, τι αποκάλυψε η Αγία Γραφή σχετικά με το Μεσσιανικό Σπέρμα;
4 Όταν ο Θεός απήγγειλε την καταδίκη στον Αδάμ, στην Εύα και στον Σατανά στον κήπο της Εδέμ, αναφέρθηκε στον μελλοντικό Ελευθερωτή ως «σπέρμα». Αυτό το Σπέρμα, ή αλλιώς απόγονος, επρόκειτο να ακυρώσει τα φοβερά δεινά που είχε επιφέρει ο Σατανάς ο Διάβολος, «το αρχικό φίδι». Στην πραγματικότητα, το υποσχεμένο Σπέρμα επρόκειτο να συντρίψει τον Σατανά και όλους εκείνους που τον ακολουθούσαν.—Γένεση 3:15· 1 Ιωάννη 3:8· Αποκάλυψη 12:9.
5 Στο διάβα των αιώνων, ο Θεός σταδιακά αποκάλυψε περισσότερα γύρω από το Σπέρμα, που ονομάζεται επίσης Μεσσίας. Όπως φαίνεται στον πίνακα που βρίσκεται στη σελίδα 37, πολυάριθμες προφητείες παρείχαν λεπτομέρειες σχετικά με πολλές πτυχές της ζωής του στη γη. Για παράδειγμα, αυτός επρόκειτο να υπομείνει φοβερή κακομεταχείριση για να εκπληρώσει το ρόλο του στο σκοπό του Θεού.—Ησαΐας 53:3-5.
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΕΘΑΙΝΕ Ο ΜΕΣΣΙΑΣ
6. Σύμφωνα με τα εδάφια Δανιήλ 9:24-26, τι θα επιτελούσε ο Μεσσίας, και πώς;
6 Η προφητεία που είναι καταγραμμένη στα εδάφια Δανιήλ 9:24-26 προείπε ότι ο Μεσσίας—ο Χρισμένος του Θεού—επρόκειτο να εκπληρώσει ένα μεγαλειώδη σκοπό. Θα ερχόταν στη γη ‘προκειμένου να τερματιστεί η παράβαση και να εξαλειφτεί η αμαρτία και να γίνει εξιλέωση για το σφάλμα και να εισαχθεί δικαιοσύνη’ για πάντα. Ο Μεσσίας θα απομάκρυνε την καταδίκη του θανάτου από την πιστή ανθρωπότητα. Αλλά πώς θα το έκανε αυτό; Η προφητεία εξηγεί ότι αυτός επρόκειτο ‘να εκκοπεί’, δηλαδή να θανατωθεί.
7. Γιατί πρόσφεραν οι Ιουδαίοι θυσίες ζώων, και τι προσκίαζαν αυτές;
7 Οι αρχαίοι Ισραηλίτες ήταν εξοικειωμένοι με την αντίληψη της εξιλέωσης για τα σφάλματα. Στη λατρεία τους υπό το Νόμο που τους έδωσε ο Θεός μέσω του Μωυσή, πρόσφεραν τακτικά θυσίες ζώων. Αυτές υπενθύμιζαν στο λαό Ισραήλ ότι οι άνθρωποι χρειάζονται κάτι που να εξιλεώνει, ή να καλύπτει, τις αμαρτίες τους. Ο απόστολος Παύλος συνόψισε αυτή την αρχή με τον εξής τρόπο: «Αν δεν χυθεί αίμα δεν γίνεται συγχώρηση». (Εβραίους 9:22) Οι Χριστιανοί δεν υπόκεινται στο Μωσαϊκό Νόμο με τις απαιτήσεις του, όπως είναι οι θυσίες. (Ρωμαίους 10:4· Κολοσσαείς 2:16, 17) Γνωρίζουν επίσης ότι οι θυσίες ζώων δεν μπορούν να παράσχουν μόνιμη και πλήρη συγχώρηση αμαρτιών. Αντίθετα, αυτές οι θυσιαστικές προσφορές προσκίαζαν μια ασύγκριτα πιο πολύτιμη θυσία—εκείνη του Μεσσία, δηλαδή του Χριστού. (Εβραίους 10:4, 10· παράβαλε Γαλάτες 3:24). Όμως, μπορεί να ρωτήσετε: ‘Ήταν πράγματι απαραίτητο να πεθάνει ο Μεσσίας;’
8, 9. Ποια πολύτιμα πράγματα έχασαν ο Αδάμ και η Εύα, και πώς επηρέασαν τους απογόνους τους οι πράξεις τους;
8 Ναι, ο Μεσσίας έπρεπε να πεθάνει προκειμένου να σωθεί η ανθρωπότητα. Για να κατανοήσουμε το γιατί, πρέπει να επαναφέρουμε στο νου μας τον κήπο της Εδέμ και να προσπαθήσουμε να συλλάβουμε την τεράστια αξία που είχε αυτό το οποίο έχασαν ο Αδάμ και η Εύα όταν στασίασαν εναντίον του Θεού. Είχε τεθεί ενώπιόν τους αιώνια ζωή! Ως παιδιά του Θεού, απολάμβαναν επίσης άμεση σχέση μαζί του. Αλλά όταν απέρριψαν τη διακυβέρνηση του Ιεχωβά, τα έχασαν όλα αυτά και έφεραν αμαρτία και θάνατο στην ανθρώπινη φυλή.—Ρωμαίους 5:12.
9 Ήταν σαν να είχαν κατασπαταλήσει οι πρώτοι μας γονείς μια τεράστια περιουσία, βυθίζοντας τον εαυτό τους σε βαρύ χρέος. Ο Αδάμ και η Εύα μεταβίβασαν αυτό το χρέος στους απογόνους τους. Επειδή δεν γεννηθήκαμε τέλειοι και αναμάρτητοι, ο καθένας μας είναι αμαρτωλός και πεθαίνει. Όταν αρρωσταίνουμε ή όταν λέμε κάτι βλαβερό που θα θέλαμε να μπορούσαμε να το αναιρέσουμε, νιώθουμε τα αποτελέσματα του χρέους που κληρονομήσαμε—της ανθρώπινης ατέλειας. (Ρωμαίους 7:21-25) Η μόνη μας ελπίδα είναι να επανακτήσουμε αυτό που έχασε ο Αδάμ. Ωστόσο, δεν μπορούμε να κερδίσουμε τέλεια ανθρώπινη ζωή. Εφόσον όλοι οι ατελείς άνθρωποι πράττουν την αμαρτία, όλοι μας κερδίζουμε θάνατο, όχι ζωή.—Ρωμαίους 6:23.
10. Τι χρειαζόταν για να εξαγοραστεί εκείνο που έχασε ο Αδάμ;
10 Ωστόσο, θα μπορούσε να προσφερθεί κάτι ως αντάλλαγμα για τη ζωή που έχασε ο Αδάμ; Ο κανόνας δικαιοσύνης του Θεού απαιτεί αντιστάθμιση, ‘ψυχή αντί ψυχής’. (Έξοδος 21:23) Έτσι, έπρεπε να προσφερθεί μια ζωή για να πληρωθεί το τίμημα για τη ζωή που χάθηκε. Δεν θα επαρκούσε οποιαδήποτε ζωή. Τα εδάφια Ψαλμός 49:7, 8 λένε σχετικά με τους ατελείς ανθρώπους: ‘Κανένας τους δεν μπορεί με οποιονδήποτε τρόπο να απολυτρώσει αδελφό, ούτε και να δώσει στον Θεό λύτρο για αυτόν· (και το αντίτιμο για την απολύτρωση της ψυχής τους είναι τόσο πολύτιμο ώστε έχει εκλείψει για απροσδιόριστο καιρό)’. Μήπως, λοιπόν, είναι απελπιστική η κατάσταση; Όχι, δεν είναι.
11. (α) Τι σημαίνει η λέξη «λύτρο» στην εβραϊκή; (β) Ποιος μόνο μπορούσε να εξαγοράσει το ανθρώπινο γένος, και γιατί;
11 Στην εβραϊκή γλώσσα, η λέξη «λύτρο» σημαίνει το ποσό που πληρώνεται για να εξαγοραστεί ένας αιχμάλωτος και υποδηλώνει επίσης ισοτιμία. Μόνο ένας άνθρωπος που είχε τέλεια ανθρώπινη ζωή θα μπορούσε να προσφέρει το ισότιμο εκείνου που έχασε ο Αδάμ. Μετά τον Αδάμ, ο μόνος τέλειος άνθρωπος που γεννήθηκε στη γη ήταν ο Ιησούς Χριστός. Επομένως, η Αγία Γραφή αποκαλεί τον Ιησού ‘τελευταίο Αδάμ’ και μας διαβεβαιώνει ότι ο Χριστός «έδωσε τον εαυτό του αντίστοιχο λύτρο για όλους». (1 Κορινθίους 15:45· 1 Τιμόθεο 2:5, 6) Ενώ ο Αδάμ μεταβίβασε το θάνατο στα παιδιά του, το κληροδότημα του Ιησού είναι αιώνια ζωή. Το εδάφιο 1 Κορινθίους 15:22 εξηγεί: «Όπως ακριβώς σε σχέση με τον Αδάμ όλοι πεθαίνουν, έτσι και σε σχέση με τον Χριστό όλοι θα ζωοποιηθούν». Κατάλληλα, λοιπόν, ο Ιησούς αποκαλείται ‘Αιώνιος Πατέρας’.—Ησαΐας 9:6, 7.
ΠΩΣ ΠΛΗΡΩΘΗΚΕ ΤΟ ΛΥΤΡΟ
12. Πότε έγινε ο Ιησούς Μεσσίας, και ποια πορεία ζωής ακολούθησε στη συνέχεια;
12 Το φθινόπωρο του 29 Κ.Χ., ο Ιησούς πήγε στο συγγενή του, τον Ιωάννη, για να βαφτιστεί και έτσι να παρουσιάσει τον εαυτό του με σκοπό να εκτελέσει το θέλημα του Θεού. Σε εκείνη την περίπτωση ο Ιεχωβά έχρισε τον Ιησού με άγιο πνεύμα. Έτσι ο Ιησούς έγινε Μεσσίας, ή Χριστός, εκείνος που είχε χριστεί από τον Θεό. (Ματθαίος 3:16, 17) Κατόπιν ο Ιησούς ξεκίνησε τη διακονία του η οποία διήρκεσε τριάμισι χρόνια. Ταξίδεψε σε ολόκληρη την πατρίδα του, κηρύττοντας για τη Βασιλεία του Θεού και συνάγοντας πιστούς ακολούθους. Ωστόσο, όπως προλέχτηκε, σύντομα αυξήθηκε η εναντίωση προς αυτόν.—Ψαλμός 118:22· Πράξεις 4:8-11.
13. Ποια γεγονότα οδήγησαν στο θάνατο του Ιησού ως τηρητή ακεραιότητας;
13 Ο Ιησούς εξέθεσε με θάρρος την υποκρισία των θρησκευτικών ηγετών, και εκείνοι επιδίωξαν να τον θανατώσουν. Τελικά, κατέστρωσαν μια απαίσια πλεκτάνη που περιλάμβανε προδοσία, αθέμιτη σύλληψη, μια παράνομη δίκη και την ψεύτικη κατηγορία του στασιασμού. Τον Ιησού τον χτύπησαν, τον έφτυσαν, τον χλεύασαν και τον έδειραν με μαστίγιο που ήταν φτιαγμένο έτσι ώστε να σκίσει τη σάρκα του. Ο Ρωμαίος κυβερνήτης Πόντιος Πιλάτος κατόπιν τον καταδίκασε σε θάνατο πάνω σε ξύλο βασανισμού. Τον κάρφωσαν πάνω σε έναν ξύλινο πάσσαλο και τον κρέμασαν όρθιο. Η κάθε ανάσα τού προξενούσε ανείπωτο πόνο, και πέρασαν ώρες μέχρι να πεθάνει. Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της οδυνηρής δοκιμασίας, ο Ιησούς διατήρησε τέλεια ακεραιότητα στον Θεό.
14. Γιατί επέτρεψε ο Θεός να υποφέρει και να πεθάνει ο Γιος του;
14 Έτσι, στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ. ο Ιησούς έδωσε τη ζωή του ως «λύτρο σε αντάλλαγμα για πολλούς». (Μάρκος 10:45· 1 Τιμόθεο 2:5, 6) Από τον ουρανό, ο Ιεχωβά μπορούσε να δει τον αγαπητό του Γιο να υποφέρει και να πεθαίνει. Γιατί επέτρεψε ο Θεός να συμβεί ένα τέτοιο φοβερό πράγμα; Το έκανε αυτό επειδή αγαπούσε την ανθρωπότητα. Ο Ιησούς είπε: «Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ που έδωσε τον μονογενή του Γιο, ώστε ο καθένας που ασκεί πίστη σε αυτόν να μην καταστραφεί, αλλά να έχει αιώνια ζωή». (Ιωάννης 3:16) Ο θάνατος του Ιησού μάς διδάσκει επίσης ότι ο Ιεχωβά είναι Θεός τέλειας δικαιοσύνης. (Δευτερονόμιο 32:4) Μερικοί μπορεί να αναρωτιούνται γιατί ο Θεός δεν παραμέρισε τις δικές του αρχές δικαιοσύνης, οι οποίες απαιτούν ψυχή αντί ψυχής, και δεν αγνόησε το τίμημα της αμαρτωλής πορείας του Αδάμ. Ο λόγος είναι ότι ο Ιεχωβά πάντοτε ενεργεί σύμφωνα με τους νόμους του και τους υποστηρίζει, ακόμη και αν αυτό του κοστίζει πάρα πολύ.
15. Εφόσον θα ήταν άδικο να επιτραπεί να τερματιστεί για πάντα η ύπαρξη του Ιησού, τι έκανε ο Ιεχωβά;
15 Η δικαιοσύνη του Ιεχωβά απαιτούσε επίσης να έχει ευτυχή έκβαση ο θάνατος του Ιησού. Στο κάτω-κάτω, θα ήταν δίκαιο να αφήσει τον πιστό Ιησού να κοιμάται για πάντα τον ύπνο του θανάτου; Ασφαλώς όχι! Οι Εβραϊκές Γραφές είχαν προφητέψει ότι ο όσιος του Θεού δεν θα παρέμενε στον τάφο. (Ψαλμός 16:10· Πράξεις 13:35) Κοιμήθηκε τον ύπνο του θανάτου για διαστήματα τριών ημερών, και κατόπιν ο Ιεχωβά Θεός τον ανέστησε σε ζωή ως ένα κραταιό πνευματικό ον.—1 Πέτρου 3:18.
16. Τι έκανε ο Ιησούς όταν επέστρεψε στον ουρανό;
16 Κατά το θάνατό του, ο Ιησούς παρέδωσε την ανθρώπινη ζωή του για πάντα. Όταν εγέρθηκε σε ζωή στον ουρανό, έγινε πνεύμα που δίνει ζωή. Επιπλέον, όταν ο Ιησούς αναλήφτηκε στο αγιότερο μέρος του σύμπαντος, ενώθηκε και πάλι με τον αγαπητό του Πατέρα και παρουσίασε επίσημα σε Εκείνον την αξία της τέλειας ανθρώπινης ζωής του. (Εβραίους 9:23-28) Η αξία εκείνης της πολύτιμης ζωής μπορούσε κατόπιν να εφαρμοστεί για χάρη του υπάκουου ανθρωπίνου γένους. Τι σημαίνει αυτό για εσάς;
ΤΟ ΛΥΤΡΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ
17. Πώς μπορούμε να επωφεληθούμε από τη συγχώρηση με βάση τη λυτρωτική θυσία του Χριστού;
17 Εξετάστε τρεις τρόπους με τους οποίους η λυτρωτική θυσία του Χριστού σάς ωφελεί ακόμη και τώρα. Πρώτον, φέρνει συγχώρηση αμαρτιών. Μέσω πίστης στο χυμένο αίμα του Ιησού, έχουμε «την απελευθέρωση με λύτρο», ναι, «τη συγχώρηση των παραπτωμάτων μας». (Εφεσίους 1:7) Έτσι, ακόμη και αν έχουμε διαπράξει κάποιο σοβαρό αμάρτημα, μπορούμε να ζητήσουμε συγχώρηση από τον Θεό στο όνομα του Ιησού. Αν μετανοήσουμε ειλικρινά, ο Ιεχωβά εφαρμόζει σε εμάς την αξία της λυτρωτικής θυσίας του Γιου του. Ο Θεός μάς συγχωρεί, χορηγώντας μας την ευλογία μιας καλής συνείδησης, αντί να απαιτεί την τιμωρία του θανάτου την οποία επιφέρουμε στον εαυτό μας όταν αμαρτάνουμε.—Πράξεις 3:19· 1 Πέτρου 3:21.
18. Με ποιον τρόπο μας παρέχει ελπίδα η θυσία του Ιησού;
18 Δεύτερον, η λυτρωτική θυσία του Χριστού παρέχει τη βάση για να έχουμε ελπίδα για το μέλλον. Σε όραμα, ο απόστολος Ιωάννης είδε ότι «ένα μεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να αριθμήσει», θα επιζήσει από το επερχόμενο ολέθριο τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων. Γιατί θα επιζήσουν αυτοί όταν ο Θεός θα καταστρέψει τόσους άλλους; Ένας άγγελος είπε στον Ιωάννη ότι τα μέλη του μεγάλου πλήθους «έπλυναν τις στολές τους και τις έκαναν λευκές με το αίμα του Αρνιού», του Ιησού Χριστού. (Αποκάλυψη 7:9, 14) Όσο ασκούμε πίστη στο χυμένο αίμα του Ιησού Χριστού και ζούμε σε αρμονία με τις θεϊκές απαιτήσεις, θα είμαστε καθαροί στα μάτια του Θεού και θα έχουμε την ελπίδα αιώνιας ζωής.
19. Πώς αποδεικνύει η θυσία του Χριστού ότι αυτός και ο Πατέρας του σας αγαπούν;
19 Τρίτον, η λυτρωτική θυσία είναι η ύψιστη απόδειξη της αγάπης του Ιεχωβά. Ο θάνατος του Χριστού συνδύασε τις δυο μεγαλύτερες πράξεις αγάπης που εκδηλώθηκαν στην ιστορία του σύμπαντος: (1) την αγάπη που έδειξε ο Θεός όταν έστειλε τον Γιο του για να πεθάνει για χάρη μας· (2) την αγάπη που έδειξε ο Ιησούς με το να προσφέρει πρόθυμα τον εαυτό του ως λύτρο. (Ιωάννης 15:13· Ρωμαίους 5:8) Αν πράγματι ασκούμε πίστη, αυτή η αγάπη εφαρμόζεται σε όλους εμάς ανεξαιρέτως. Ο απόστολος Παύλος είπε: ‘Ο Γιος του Θεού . . . με αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για εμένα’.—Γαλάτες 2:20· Εβραίους 2:9· 1 Ιωάννη 4:9, 10.
20. Γιατί θα πρέπει να ασκούμε πίστη στη λυτρωτική θυσία του Ιησού;
20 Επομένως, ας δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας για την αγάπη που εκδηλώθηκε από τον Θεό και τον Χριστό ασκώντας πίστη στη λυτρωτική θυσία του Ιησού. Αν το κάνουμε αυτό θα οδηγηθούμε στην αιώνια ζωή. (Ιωάννης 3:36) Ωστόσο, η σωτηρία μας δεν είναι ο πιο σημαντικός λόγος για τον οποίο ο Ιησούς έζησε και πέθανε στη γη. Όχι, η πρώτιστη μέριμνά του ήταν ένα ακόμη μεγαλύτερο ζήτημα, ένα παγκόσμιο ζήτημα. Όπως θα δούμε στο επόμενο κεφάλαιο, αυτό το ζήτημα μας επηρεάζει όλους επειδή δείχνει γιατί έχει επιτρέψει ο Θεός στην πονηρία και στα παθήματα να εξακολουθούν να υπάρχουν τόσο καιρό σε αυτόν τον κόσμο.
ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΣΑΣ
Γιατί έπρεπε να πεθάνει ο Ιησούς για να σώσει την ανθρωπότητα;
Πώς πληρώθηκε το λύτρο;
Με ποιους τρόπους ωφελείστε εσείς από το λύτρο;
[Ολοσέλιδη εικόνα στη σελίδα 67]