Το Πλήθος των Υμνητών του Νέου Κόσμου
1. Από ποιους ογκώνεται τώρα ο αίνος στον Ιεχωβά, και γιατί;
Η ΑΡΧΑΙΑ Βαβυλών ήταν κτισμένη στις δύο όχθες του ποταμού Ευφράτου και εξέτεινε την ιμπεριαλιστική της δύναμι πάνω σε λαούς, έθνη και γλώσσες. Έτσι και η γυναίκα του Σατανά, η μυστική Βαβυλών, εξήσκησε την καταθλιπτική της εξουσία πάνω σε όλο το ανθρώπινο γένος. Μόνο ο Ιεχωβά, ο Παντοδύναμος Θεός μας, θα μπορούσε να πραγματοποιήση την απελευθέρωσι του ανθρωπίνου γένους αναλαμβάνοντας τη μεγάλη του δύναμι και αρχίζοντας πάλι να κυβερνά ως παγκόσμιος Βασιλεύς και καταστρέφοντας τη Βαβυλώνα στην επικείμενη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Ο αίνος προς αυτόν διότι άρχισε τη βασιλεία του με τον Χριστό στο 1914 και επραγματοποίησε ήδη την απελευθέρωσι εκείνων που επικαλούνται το όνομά του, τώρα ογκώνεται από ένα πλήθος που αυξάνει κάθε χρόνο.
2. Τι είναι αυτό που ακούμε τώρα εις εκπλήρωσιν του Αποκάλυψις 19:6;
2 Τα ωργισμένα έθνη αν και καταφεύγουν σε ολοκληρωτικές μεθόδους, δεν μπορούν να καταπνίξουν τον αίνο του Ιεχωβά. Εις εκπλήρωσιν του εδαφίου Αποκάλυψις 19:6, τ’ αυτιά μας μπορούν να συλλάβουν τι είναι αυτό που μοιάζει σαν ‘φωνή όχλου πολλού, και ως φωνή υδάτων πολλών, και ως φωνή βροντών ισχυρών’. Μάλιστα μπορούμε να τους ακούσωμε που λέγουν: «Αινείτε τον Γιαχ, ω λαοί, διότι Ιεχωβά ο Θεός μας, ο Παντοκράτωρ, άρχισε να κυβερνά ως βασιλεύς.» (Μ.Ν.Κ.) Αφού ο ήχος της φωνής των είναι τόσο δυνατός ώστε παρομοιάζεται με τον ήχο πολλών υδάτων και τον κρότο των βροντών, με γηίνους και ουρανίους ήχους, αυτό υπαινίσσεται ότι μια επίγεια τάξις και μια ουράνια τάξις κάνουν τη δυνατή αυτή διακήρυξι. Τα πράγματα συμφωνούν μ’ αυτό. Το υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών που οδεύουν προς την ουράνια βασιλεία, αινεί δημοσία τον Γιαχ ή Ιεχωβά από το 1919 μ.Χ., όταν απελευθερώθηκε από την εξουσία της Βαβυλώνος. Από τότε ενώθηκαν μαζί του εκατοντάδες χιλιάδων πιστών, των οποίων η ελπίδα είναι για έναν επίγειο προορισμό στο νέο κόσμο.
3. Πώς είναι δούλοι του και γιατί είναι υποχρεωμένοι να τον αινούν; Πώς τον αινούν;
3 Αφιερώνοντας τον εαυτό τους ανεπιφύλακτα στο Θεό μέσω του Χριστού Ιησού του Λυτρωτού μας, έγιναν δούλοι του Θεού και του οφείλουν την αμέριστη υπηρεσία τους. Το γεγονός ότι η προφητεία έλεγε ότι το μεγάλο πλήθος του οποίου η φωνή επρόκειτο ν’ ακουσθή θα αινούσε τον Ιεχωβά, τους υποχρεώνει να διασαλπίζουν τον αίνο του. Η προφητεία πρέπει να εκπληρωθή. Πραγματικά, η εντολή που τους δίδεται να τον αινούν προέρχεται από τον Θεόν «τον καθήμενον επί του θρόνου» και μέσω του Υιού του, του Αμνού που στέκει «εν μέσω του θρόνου». Γι’ αυτό είναι γραμμένο: «Και εξήλθεν εκ του θρόνου φωνή, λέγουσα, Αινείτε τον Θεόν ημών, πάντες οι δούλοι αυτού, και οι φοβούμενοι αυτόν, και οι μικροί και οι μεγάλοι.» (Αποκάλυψις 5:6, 7· 19:5) Ο Ιησούς τον εχαρακτήρισε ως «Πατέρα μου και Πατέρα υμών» και «Θεόν μου και Θεόν υμών»· ο Ιησούς δε και όλα τα πρόβατα που τον ακολουθούν φοβούνται τον Θεόν μάλλον παρά ανθρώπους ή δαίμονας. Ο φόβος των δεν είναι νοσηρός φόβος που δημιουργείται από τη Βαβυλωνιακή νοθεία για το ποιος και τι είναι ο Ιεχωβά, αλλά η αληθινή των γνώσις για τον Θεό αποκαλύπτει σ’ αυτούς τις αξιέπαινες ιδιότητές του. Ευχαριστούνται να τον επαινούν σε όλους και να διορθώνουν τις παρεξηγήσεις τών άλλων γι’ αυτόν. «Δημοσία και κατ’ οίκους» αφήνουν ν’ ακουσθή ο αίνος των προς αυτόν. Δεν έχουν εγκώμια για τον «χρυσούν μόσχον» που στήθηκε από το εμπορικό στοιχείο του κόσμου τούτου ή για τους πολιτικούς και στρατιωτικούς θεούς των εθνών ή για τους θρησκευτικούς θεούς και τα είδωλα που λατρεύονται από τον «Χριστιανικό» και τον «ειδωλολατρικό» κόσμο. Έστρεψαν νώτα για πάντα στη Βαβυλωνιακή λατρεία.
4, 5. Ποια κραυγή υψώνουν; και σε τι κατευθύνονται οι αίνοι των;
4 «Αινείτε τον Γιαχ, ω λαοί!» είναι η κραυγή των σε όλη τη γη. Γνωρίζουν το αποκλειστικό όνομα του Υψίστου Θεού και τονίζουν την ταυτότητά του σε όλους όσοι δεν τον γνωρίζουν. Δείχνουν όλη τη δόξα, τη φήμη και τις καλές επαγγελίες που συνδέονται με το άγιό του όνομα. Αφότου ανέλαβαν την κραυγή αυτή, οι πολιτικοί άρχοντες του κόσμου, με την υποστήριξι των θρησκευτικών κληρικών, έστησαν ένα σύμβολο παγκοσμίου κυριαρχίας. Πριν από τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το σύμβολο αυτό είχε τη μορφή της Κοινωνίας των Εθνών, αλλά τώρα έχει τη μορφή των Ηνωμένων Εθνών. Γίνονται πολιτικές και θρησκευτικές προσπάθειες για να το ειδωλοποιήσουν όλοι οι λαοί και να ελπίσουν σ’ αυτό για τη σωτηρία τους. Τελευταίως, στις 7 Σεπτεμβρίου 1950, ο πρώτος εκτελεστικός άρχων των Ηνωμένων Πολιτειών είπε: «Τα Ηνωμένα Έθνη είναι η μόνη ελπίς μας, στην οποία μπορούμε ν’ αποβλέπωμε για ένα ειρηνικό κόσμο.»—Τηλεγράφημα INS.
5 Εν τούτοις, το μεγάλο πλήθος των δούλων που φοβούνται τον Θεό δεν μπορούν να εκτραπούν από το να αινούν αυτόν. Αυτοί γνωρίζουν ποιος είναι ο Ελευθερωτής των, ο Δημιουργός των, η ελπίδα των για αιώνια ζωή στον νέο κόσμο. Δεν έχουν παροδηγητικούς αίνους για τα ανθρωποποίητα πολιτικά συστήματα και κυβερνήσεις του κόσμου τούτου, ούτε για κανένα μέρος της νεωτέρας Βαβυλώνος. Ο αίνος των είναι αίνος της βασιλείας του Ιεχωβά δια του Χριστού. Δεν έχουν διάθεσι για την πολιτική του κόσμου. Δεν μολύνονται με ανάμιξι σε ανθρώπινη πολιτική. Σ’ αυτό το ζήτημα εμμένουν στον αληθινό ορισμό της καθαράς λατρείας του Θεού: «Θρησκεία καθαρά και αμίαντος ενώπιον του Θεού και Πατρός είναι αύτη, να επισκέπτηται τους ορφανούς και τας χήρας εν τη θλίψει αυτών, και να φυλάττη εαυτόν αμόλυντον από του κόσμου.» (Ιάκωβος 1:27) Ως πρέσβεις της βασιλείας του Θεού, ψάλλουν τον αίνο της θεοκρατικής κυβερνήσεως που αντιπροσωπεύουν.—2 Κορινθίους 5:20.
ΓΙΑΤΙ
6. Τι καλούν τους ανθρώπους να πράξουν τώρα; Γιατί ειδικά τώρα;
6 Οι ευλαβείς δούλοι του Θεού έχουν την εντολή να καλέσουν όλους τους ανθρώπους να παύσουν να αινούν τους θεούς, τα είδωλα και τους ισχυρούς του κόσμου τούτου και να αινέσουν τον Δημιουργό, Ιδρυτή και Οικοδόμο του διαρκούς νέου κόσμου. Η αιτία τούτου είναι τώρα πολύ επείγουσα και την εξηγούν στους ανθρώπους με τους εξής λόγους: «Διότι εβασίλευε Κύριος [Ιεχωβά] ο Θεός ο Παντοκράτωρ.» (Αποκάλυψις 19:6) Η εξήγησις αυτή θέτει ενώπιον όλων των ανθρώπων και των επιγείων κυβερνήσεών των το υπέρτατο ζήτημα όλων των καιρών, την παγκόσμια κυριαρχία του Υψίστου Θεού. Δηλαδή, Ποιος θα κυβερνήση το σύμπαν ως δικαιωματικός άρχων;
7. Γιατί είναι εξαιρετικά ακατάλληλο τώρα να εξακολουθήση κάθε άνθρωπος να πράττη ‛ό,τι είναι αρεστόν εις τους οφθαλμούς του’ όπως στον αρχαίον Ισραήλ;
7 Επί 2.520 χρόνια, στη διάρκεια των επτά προσδιωρισμένων «καιρών των εθνών», ο νόμιμος παγκόσμιος Κυρίαρχος, ο Ιεχωβά, δεν εκυβερνούσε κανένα μέρος της γης, ούτε ακόμη και την λεγομένη Αγία Γη της Παλαιστίνης. Αυτό όμως δεν συμβαίνει πια από το 1914. Τώρα λοιπόν είναι εντελώς ακατάλληλο για οποιοδήποτε έθνος ή άτομο να κάνη ό,τι απλώς φαίνεται ορθό στην ανθρώπινη διάνοια, όπως στον καιρό που δεν υπήρχε ορατός ανθρώπινος βασιλεύς στη γη του Ισραήλ αλλά «έκαστος έπραττε το αρεστόν εις τους οφθαλμούς αυτού.» (Κριταί 21:25) Ο νους που δεν καθοδηγείται από τον λόγον και το πνεύμα του Θεού είναι βέβαιο πώς θα επηρεασθή από τον κόσμο και τον θεό του Σατανά ή Διάβολο και συνεπώς θ’ ακολουθήση εσφαλμένη κατεύθυνσι. Το εδάφιο Παροιμίαι 14:12 λέγει: «Υπάρχει οδός ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής φέρουσιν εις θάνατον.» Τους καιρούς της αγνοίας ο Θεός κάποτε τους παρέβλεπε. Τώρα όμως η άγνοια δεν μπορεί να προβληθή ως δικαιολογία για εσφαλμένη ενέργεια που ακολουθεί τις υπαγορεύσεις της ανθρωπίνης διανοίας, ιδιαίτερα τώρα που ο Θεός ήγειρε τους μάρτυράς του σε όλα τα μέρη της γης και τους εξαποστέλλει με το άγγελμα της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του. (Πράξεις 17:30) Τώρα είναι καιρός κρίσεως των εθνών. Ο κόσμος αυτός ποτέ δεν θα επιστρέψη στις συνθήκες που υπήρχαν πριν από το 1914. Διότι η βασιλεία του Θεού ήλθε, και ήλθε για να παραμείνη!
8. (α) Τι δεν μπορούν οι άνθρωποι να αποκλείσουν, και συνεπώς ποιο ζήτημα θα ωθηθή ως το τέρμα; (β) Από τι πρέπει να επωφεληθούμε τώρα;
8 Όλες οι ανθρώπινες κυβερνήσεις, είτε ολοκληρωτικές είτε δημοκρατικές, ή οποιασδήποτε άλλης πολιτικής ή κοινωνικής μορφής, έλαβαν γνώσιν τού ότι ποτέ δεν μπορούν ν’ αποκλείσουν τον Ιεχωβά Θεό από το να εκτελέση το αποφασιστικό του μέρος όσον αφορά το πώς θα διατεθή μελλοντικά η γη. Αυτός μπορεί να τους αφήση ν’ αποκλείσουν τους μάρτυρας του Ιεχωβά και τον νόμιμο υπηρέτη τους, τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά και τα πολλά της Τμήματα, αλλά δεν μπορούν ν’ αποκλείσουν τον Ιεχωβά. Για τον ίδιον ακριβώς λόγον δεν μπορούν να καταστρέψουν τον λόγον του Ιεχωβά, την Αγία Γραφή, ούτε και να εξαλείψουν τους μάρτυράς του. Αν τους επετρέπετο με απόλυτη δύναμι να κατασιωπήσουν τη μαρτυρία που επιδίδουν οι μάρτυρές του, αυτός θα έκανε ακόμη και τις πέτρες να κράξουν. (Λουκάς 19:40· Αββακούμ 2:11) Αφού η βασιλεία του Θεού είναι τώρα ο νόμιμος Διεκδικητής, το ζήτημα της Βασιλείας πρέπει του λοιπού να ωθηθή προς ένα αποφασιστικό τέρμα, ο δε ανάσσων Βασιλεύς του Ιεχωβά Ιησούς Χριστός θα ωθήση το ζήτημα ως εκεί. Το να γίνη αυτό σημαίνει το τέλος όλων των βασιλείων και των ανθρωπίνων κυβερνήσεων του κόσμου τούτου στην παγκόσμια σύγκρουσι του Αρμαγεδδώνος. «Ειρήνη δεν είναι εις τους ασεβείς», ούτε υπάρχει ειρήνη μεταξύ του κόσμου τούτου και της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού. Στα ενδιάμεσα αυτά χρόνια μεταξύ της εξώσεως του Σατανά από τον ουρανό και της επικειμένης μάχης του Αρμαγεδδώνος, δεν υπήρξε σταθεροποίησις των επιγείων συνθηκών από ανθρώπους ή από τα Ηνωμένα Έθνη, ούτε αποκατάστασις «ομαλότητος», ούτε και θα υπάρξη. Αλλά σ’ αυτό το διάστημα που πρόκειται σύντομα να λήξη, ο Θεός φιλάγαθα ασκεί υπομονήν για να σωθούν οι καλής θελήσεως άνθρωποι. Η συνετή λοιπόν πορεία που πρέπει ν’ ακολουθήσουν οι άνθρωποι είναι να επωφεληθούν από την υπομονή και το έλεός του και να προσέξουν το άγγελμα της Βασιλείας του, να στραφούν προς αυτόν και τον Βασιλέα του ως την μόνην ελπίδα και τότε να αινούν και να μεγαλύνουν το άξιον όνομά του.—2 Πέτρου 3:15.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ
9. Τι είδους κυβέρνησις είναι αυτή που ιδρύει; Γιατί η παντοδυναμία του είναι ευτύχημα για το ανθρώπινο γένος;
9 Από τη διακήρυξι που πρέπει να κάμουν οι υμνηταί του Θεού, ας σημειώσουν όλοι οι άνθρωποι ότι η μόνη κυβέρνησις που υπεσχέθη ο Θεός να ιδρύση και την οποίαν ίδρυσε, είναι μια βασιλεία. Αυτό προκύπτει από τη διαθήκη για τη Βασιλεία, την οποίαν έκαμε με τον Δαβίδ, τον βασιλέα της Ιερουσαλήμ, και την οποίαν ποτέ δεν ανεκάλεσε. Ναι, αυτό γίνεται προς εκπλήρωσιν της διαθήκης που έκαμε με τον Υιόν του Ιησούν Χριστόν, για να του δώση την αιώνια βασιλεία του νέου κόσμου, και στην οποία διαθήκη της Βασιλείας ο Ιησούς λαμβάνει τους πιστούς ακολούθους του ως συγκληρονόμους. (Λουκάς 22:29, 30) Είναι μια βασιλεία, στην οποίαν ο Ιεχωβά Θεός είναι απόλυτος Άρχων, και δεν είναι δημοκρατία. Είναι λοιπόν Θεοκρατία και όχι κυβέρνησις του λαού. Κάτω από τη Θεοκρατική αυτή βασιλεία οι λαοί της γης πρέπει να λατρεύουν τον Άρχοντα ως Θεόν, όπως και ο Βασιλεύς Χριστός Ιησούς και οι συγκληρονόμοι του λατρεύουν τον Ανώτατον Άρχοντα ως Θεόν. Αυτό είναι κατάλληλο, διότι ο Ιεχωβά είναι πράγματι ο ζων και αληθινός Θεός, και όλοι οι άνθρωποι οφείλουν σ’ αυτόν την ύπαρξί των και όλες τις ευλογίες της ζωής, κυρίως δε την απολύτρωσί των από την αμαρτία, την καταδίκη και τον θάνατο μέσω της θυσίας του Υιού του. Ο Ιεχωβά, ο Θεός μας, είναι ο Παντοκράτωρ, και είναι ευτύχημα για τους ανθρώπους το ότι ένας τέτοιος παντοδύναμος Θεός όπως αυτός, ανέλαβε τα ηνία της διακυβερνήσεως της γης. Χρειάζεται ένας παντοδύναμος σαν Αυτόν για ν’ απελευθερωθή η στενάζουσα ανθρωπότης από το συντριπτικό βάρος της Βαβυλωνιακής οργανώσεως του Διαβόλου.
10. Τι άλλο δείχνει πως πρόκειται για μια θεοκρατική, και όχι δημοκρατική ρύθμισι;
10 Μπορούμε να χαίρωμε για το ότι ο νέος κόσμος είναι εκείνος που υποσχέθηκε ο ένας Θεός και όχι οι πολιτικοί, και ότι η κυβέρνησίς του είναι μια απόλυτη βασιλεία, και ότι οι άνθρωποι στη γη δεν έχουν τίποτε να πουν γι’ αυτή, εκτός από το να προσεύχωνται γι’ αυτήν, να την διαφημίζουν και να την συνιστούν στους άλλους, αν η εκλογή τους στρέφεται προς αυτήν. Ο Θεός συμπαθεί την ανθρωπότητα και θα αποδείξη ότι είναι ικανός να δημιουργήση κάτι προς αίνον του από το πεπτωκός ανθρώπινο γένος εις πείσμα του Διαβόλου. Γι’ αυτό άφησε ο Θεός την ανθρώπινη οικογένεια—που προήλθε από τον αμαρτωλό Αδάμ και την Εύα—να παραμείνη, αλλ’ απεφάσισε να ιδρύση μια νέα κυβέρνησι γι’ αυτήν. Όταν ο δίκαιος κόσμος στον κήπο της Εδέμ παρήλθε λόγω της εισόδου της αμαρτίας, αυτός απεφάσισε να επαναφέρη έναν κόσμο δικαιοσύνης, ένα νέο κόσμο. Στον ωρισμένο του καιρό εθεμελίωσε τον κόσμον αυτόν ή έθεσε το θεμέλιό του με τον θυσιαστικό θάνατο και την ανάστασι του Υιού του Ιησού Χριστού πριν από δεκαεννέα αιώνες. Τώρα έχει ιδρύσει την ουράνια κυβέρνησι για τον νέον αυτόν κόσμον, διορίζοντας τον Υιό του που εθυσιάσθηκε εκουσίως, ως βασιλέα του κόσμου αυτού. Το έκαμε αυτό, αν και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ήθελαν τον Ιησού Χριστό ως Βασιλέα, γεγονός που αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται για δημοκρατική, αλλά για θεοκρατική ρύθμισι, και ότι οι λαοί είναι κάτω από την εξουσία του εχθρού του Θεού.
11. Ποια αρχική πράξις φανερώνει ότι η λαϊκή αυτοδιοίκησις δεν είναι η οδός για μια καλή κυβέρνησι και ζωή;
11 Οι λαοί, και μάλιστα η πλειονότης των, δεν αποτελούν ασφαλή οδηγόν σ’ αυτό το ‘παρόν πονηρόν σύστημα πραγμάτων’ διότι ο Σατανάς είναι «ο θεός του κόσμου τούτου» και πλανά όλη την οικουμένη. Οι δημοκρατίες επήγασαν από την εθνικήν Ελλάδα, η οποία είχε υιοθετήσει τη Βαβυλωνιακή θρησκεία· αν δε οι δημοκρατίες ή λαοκρατίες ήταν εκείνες που έπρεπε τελικά να προσδιορίσουν το μέλλον όλης της ανθρωπότητος, η γη ποτέ δεν θα είχε τον Ιεχωβά ως Βασιλέα, ούτε τον κεχρισμένο του Υιό Ιησού Χριστό ως βασιλικό του εκπρόσωπο πάνω στο θρόνο. Αρχικά η θεοκρατική διακυβέρνησις υπήρχε στον κήπο της Εδέμ. Κατόπιν υποστηρίχθηκε και άρχισε μια κίνησις για τη λαϊκή αυτοδιοίκησι. Ο Αδάμ και η Εύα εξεδηλώθησαν εναντίον του θεοκρατικού νόμου και υπέρ του Όφεως, ο οποίος έγινε ο «θεός του κόσμου τούτου». Η διεκδίκησις λαϊκής αυτοδιοικήσεως έφερε την αμαρτία και τον θάνατο στη γη. Η κυβέρνησις του Θεού μέσω του Υιού του Ιησού Χριστού σημαίνει ζωή αιώνια σ’ έναν αναμάρτητο νέο κόσμο. Κάθε άνθρωπος που θέλει να έχη ζωή και τέλεια κυβέρνησι πρέπει τώρα να προσφέρη μέσω του Ιησού Χριστού την υποταγή του στον Υπέρτατο Βασιλέα ολοκλήρου του σύμπαντος.
12. Ποια είναι η μόνη ελπίδα για την ανθρώπινη ανακούφισι και ποια λατρεία είναι τώρα εντελώς αντικανονική;
12 Το πεπτωκός ανθρώπινο γένος αποδείχθηκε ανίκανο για αυτοδιοίκησι. Εν τούτοις ο «Χριστιανισμός» καταφεύγει σε κάθε επινόησι και την εφαρμόζει για να εναντιωθή στον Ιεχωβά Θεό και ν’ αποφύγη να τον έχη ως Βασιλέα δια Ιησού Χριστού. Ποιο είναι το αποτέλεσμα από το 1914; Παντού οι άνθρωποι εξακολουθούν να υποφέρουν. Συμμερίζονται την ενοχή για τη διαιώνισι των παθημάτων τους. Οι θεοί τους αποτυγχάνουν να φέρουν ανακούφισι. Η μόνη ελπίς ανακουφίσεως είναι στη θεία κυβέρνησι. Ας παύσουν οι άνθρωποι να επικαλούνται τους ψευδείς θεούς και τα είδωλά τους για ανακούφισι. Αφού ο Θεός μας Ιεχωβά ο Παντοδύναμος άρχει τώρα ως βασιλεύς, είναι εντελώς αντικανονικό να λατρεύωνται άλλοι θεοί και χειροποίητα είδωλα. Αυτός δεν θ’ ανεχθή καμμιά ψευδή λατρεία στον νέο κόσμο. Γιατί λοιπόν να μην τον αινούμε και να μην τον υπηρετούμε χωρίς αναβολή;—Ψαλμός 135:1-5, 15-18.
13. Γιατί ο Ιεχωβά, και όχι ο Σατανάς, είναι ο κατ’ εξοχήν ενδεδειγμένος να κυβερνά τη γη και τους κατοίκους της;
13 Πόσο παράξενο είναι ότι οι κάτοικοι της γης δεν θέλουν ως Βασιλέα τους τον Δημιουργό της γης και του ανθρώπου που είναι επάνω στη γη! Όχι οι άνθρωποι του ατομικού αυτού αιώνος, αλλά ο Θεός είναι Εκείνος που γνωρίζει έξοχα πώς να διακυβερνά τη γη και μπορεί να ρυθμίζη τα πάντα για το καλό της ανθρωπότητος, τηρώντας μια τέλεια ισορροπία μεταξύ όλων των δυνάμεων μέσα στη γη και γύρω απ’ αυτή. Ο Σατανάς ή Διάβολος έχει κάμει κακή χρήσι όλων αυτών των δυνάμεων. Έθεσε σε εφαρμογή μόνο τα «μέσα που επιφέρουν θάνατο». Δεν υπάρχει ζωή σ’ αυτόν, ούτε προέρχεται ζωή μέσω οιουδήποτε πράγματος που αυτός εγκαθίδρυσε. Ως «άρχων του κόσμου τούτου» και ως «θεός του αιώνος τούτου» απέτυχε. Δεν προώριζε ζωή ή καλή διακυβέρνησι για μας, αλλ’ ακριβώς το αντίθετο. (Εβραίους 2:14 και Ιωάννης 12:31 και 2 Κορινθίους 4:4, Κριτ. Έκδ.) Στην Εδέμ είχε χρισθή ως «χερούβ επισκιάζον» και ήταν τότε «τέλειος εν ταις οδοίς [του]». Όταν όμως άρχισε ν’ ασκή κοσμοκρατορία ανεξάρτητη από την παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά, τότε βρέθηκε αδικία σ’ αυτόν. Συνηγορώντας για την ανθρώπινη αυτοκυβέρνησι χωριστά από τον Θεό, ωδήγησε τον Αδάμ και την Εύα σε αποστασία και αμαρτία. Ο Παντοδύναμος Θεός εξέβαλε τους στασιαστάς από την Εδέμ, αλλά δεν απεμάκρυνε το άπιστο χερούβ (ήδη Σατανάν ή Διάβολο) από το να είναι μια αόρατη εξουσία πάνω στο ανθρώπινο γένος. Ο Θεός τον άφησε να εξακολουθήση να κατέχη την ψευδή θέσι στην οποία υπεισήλθε απατηλά για να δεσπόση πάνω στο ανθρώπινο γένος.—Ιεζεκιήλ 28:13-19.
14. Παρά την πλεονεκτική του θέσι, πώς απέτυχε ο Σατανάς;
14 Παρά την πλεονεκτική αυτή θέσι που είχε πάνω στην ανθρωπότητα, ο Σατανάς απέτυχε ν’ αποδείξη το δικαίωμά του και την αξία του για παγκόσμια κυριαρχία ή την ικανότητά του να μεταστρέψη όλους τους άνδρες και τις γυναίκες εναντίον της παγκοσμίου κυριαρχίας του Ιεχωβά. Ο Σατανάς απέτυχε ν’ αποδείξη τον εαυτό του ικανό να προσφέρη κάτι καλύτερο από ό,τι είχε αρχικά δημιουργήσει και προμηθεύσει για την ανθρωπότητα ο Παντοδύναμος Θεός. Μετά από αυτά τα έξη χιλιάδες χρόνια της σατανικής διακυβερνήσεως της γης, όσα υποσχέθηκε ο πονηρός στην Εδέμ υποκινώντας την ανταρσία του Αδάμ και της Εύας εναντίον της παγκοσμίου κυριαρχίας του Ιεχωβά, δεν επραγματοποιήθηκαν. Ο τύπος ανθρωπίνης κυβερνήσεως τον οποίον εγκαινίασε με τον Νεβρώδ στη Βαβυλώνα, τη γενέτειρα όλων των κοσμικών βασιλέων, απέτυχε να δώση στους ανθρώπους ικανοποιητική ρύθμισι των υποθέσεών των. Οι συνέπειες τού ότι ακολουθήθηκαν οι μέθοδοι του ψευδούς Θεού Σατανά και προεκλήθη και αγνοήθηκε ο αληθινός Θεός Ιεχωβά και ο Χριστός, ήταν σπαρακτική θλίψις και θάνατος.
ΕΞΥΜΝΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΒΑΣΙΛΕΑ
15. Γιατί αποτελεί σοφή πορεία το να επιζητούμε τώρα την εύνοια του Ιεχωβά, και σύμφωνα με ποια πρόσκλησι που γίνεται από έναν πολύν όχλο, πρέπει να ενεργήσουν όλοι οι ακροαταί;
15 Τώρα είναι εν προόδω μια ζωοπάροχος μεταβολή. Η τακτοποίησις του προαιωνίου ζητήματος της παγκοσμίου κυριαρχίας θα γίνη σύντομα στον Αρμαγεδδώνα. Ο Παντοδύναμος Ιεχωβά Θεός βασιλεύει τώρα ως Βασιλεύς της γης και του ουρανού. Είναι ο Κατακτητής, ο οποίος εξέβαλε τον Διάβολο από τον ουρανό και θα καταστρέψη σε λίγο τον κόσμο εκείνου και θα δημιουργήση ένα νέον κόσμο ζωής και χαράς. Όλοι λοιπόν όσοι ποθούν ζωή, ειρήνη και κυβέρνησι δικαιοσύνης, ας εγκαταλείψουν τον καταδικασμένον αυτόν κόσμον και ας εκδηλωθούν ως υπήκοοι του Ιεχωβά. Είναι απλώς λογικό το να ζητήσουν όλα τα ισορροπημένα άτομα την εύνοια του νέου Βασιλέως, ιδιαίτερα αφού όλοι πρέπει τελικά ή να υποταχθούν στην κυβέρνησί του ή να απολεσθούν. Ο κοινός νους το υπαγορεύει αυτό ως συνετή πορεία, διότι είναι προς όφελος του ατόμου και δοξάζει τον Θεό. Υποστηρίζει την παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά έναντι των συκοφαντιών και των επιθέσεων του Διαβόλου. Καθώς οι μάρτυρες του Ιεχωβά εξακολουθούν να κηρύττουν το ευαγγέλιο της Βασιλείας, ολοένα περισσότεροι άνθρωποι ακούουν τη φωνή του πολλού όχλου που λέγει: «Αινείτε τον Γιαχ, ω λαοί, διότι Ιεχωβά ο Θεός μας, ο Παντοκράτωρ άρχισε να κυβερνά ως βασιλεύς.» Είναι κατάλληλος καιρός σήμερα για κάθε ακροατή να ενεργήση σύμφωνα μ’ αυτή την πρόσκλησι να αινή τον Θεόν ως Βασιλέα, ως προσωπικό του Βασιλέα που εξέλεξε να λατρεύη και να υπηρέτη για πάντα. Όλοι ας αρχίσουν να ζουν και να μιλούν σαν να είναι τώρα κάτω από τη βασιλεία του. Σε όλη τη γη ας τον αινούν ενωμένοι ως κοινωνία ανθρώπων που προσφέρουν πλήρη υποταγή στην αιώνια βασιλεία του.
16. Τι αναγγέλλει ο Ψαλμός 99ος 1-5 και τι καλεί τους λαούς να πράξουν;
16 Οι προφητείες που αφορούν τον φοβερό αυτόν καιρό λαμπρύνονται με αναγγελίες της βασιλείας του Ιεχωβά που άρχισε, και με θεία διατάγματα που δείχνουν τι είναι ορθόν να πράξωμε τώρα. Με τόνους εξάρσεως ο Ψαλμός 99ος 1-5, Α.Σ.Μ., αναγγέλλει: «Ο Ιεχωβά βασιλεύει, ας τρέμωσιν οι λαοί· ο καθήμενος επί των χερουβείμ, ας σεισθή η γη. Ο Ιεχωβά είναι μέγας εν Σιών, και επί πάντας τους λαούς είναι υψηλός. Ας δοξολογώσι το όνομά σου το μέγα και φοβερόν, διότι είναι άγιον· και την δύναμιν του βασιλέως, όστις αγαπά την δικαιοσύνην. Συ διώρισας την ευθύτητα, συ έκαμες κρίσιν και δικαιοσύνην εις τον Ιακώβ. Υψούτε Ιεχωβά τον Θεόν ημών, και προσκυνείτε εις το υποπόδιον των ποδών αυτού· διότι είναι άγιος.»
17. Πού επάνω είναι ενθρονισμένος ο Ιεχωβά; Πώς το γεγονός ότι έγινε βασιλεύς επηρέασε τη γη, και τι είναι καιρός να κάμουν οι άνθρωποι;
17 Ο Ιεχωβά είναι ενθρονισμένος πάνω στα χερουβείμ που υποστηρίζουν την κυριαρχία του. Μεταξύ αυτών των χερουβείμ δεν είναι κι εκείνος που ήταν «χερούβ κεχρισμένον δια να επισκιάζη» στην Εδέμ. Επειδή μετεβλήθη σε Σατανά ή Διάβολο, απεβλήθη από τον ουρανό και δεν υποβαστάζει τώρα τον θείο θρόνο. Όχι, αλλά έγινε υποπόδιο των ποδών του Βασιλέως του Ιεχωβά, Ιησού Χριστού. Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά έγινε βασιλεύς και ενεθρόνισε τον Υιόν του μεταξύ των χερουβείμ για να είναι βασιλεύς του νέου κόσμου, επηρεάζει ισχυρά τη γη. Δεν είναι παράδοξο ότι η γη εσείσθη μεταφορικώς από το 1914! Τα θεμέλια επάνω στα οποία έχει στηριχθή η ανθρώπινη κοινωνία της επί έξη χιλιάδες χρόνια κλονίζονται. Τα έθνη της ο Θεός τα έθεσε υπό κρίσιν για να τα κάμη να δείξουν τη στάσι των προς τον Βασιλέα του και τη βασιλεία του για την οποία ο «Χριστιανισμός» έχει υποκριτικά ισχυρισθή ότι προσεύχεται. Δεν είναι τώρα καιρός για τους αληθινά Θεοσεβείς ανθρώπους ν’ ακολουθούν τους κοσμικούς πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτας στο ν’ αγνοούν και προκαλούν την κυβέρνησι του Ιεχωβά ως βασιλέως. Είναι καιρός να τρέμουν οι λαοί.
18. Τι μας παραγγέλλει ο Ψαλμός 96ος να πούμε στα έθνη;
18 Η επίγεια κοινωνία της Σατανικής επικρατείας ας εξακολουθήση να συστρέφεται με αγωνία επειδή αρνείται με πείσμα να δεχθή τη θεία κυβέρνησι. Όσο για μας που έχομε ελπίδα ζωής στον νέο κόσμο, είτε στην ουράνια βασιλεία είτε στη νέα γη, θα χαίρωμε και θα αγαλλώμεθα με φωνή μεγάλη σαν τους ήχους δυνατής βροντής και σαν τη βοή πολλών υδάτων. Διότι ο Ιεχωβά διεφύλαξε ακλόνητα τα θεμέλια του νέου κόσμου και ίδρυσε τώρα τη Θεοκρατική Κυβέρνησι γι’ αυτόν στα ισχυρά χέρια του Ιησού Χριστού. Σε λίγο θα επακολουθήση η εξάλειψις του παλαιού κόσμου του Διαβόλου ως βεβαία συνέπεια του διεκδικητικού πολέμου του Αρμαγεδδώνος, η δε νέα γη θα ιδρυθή πάνω σε θεμέλια αιωνίας δικαιοσύνης. Χαιρόμεθα τώρα να υπακούωμε στην προφητική εντολή για τον ένδοξο αυτόν καιρό: «Προσκυνήσατε τον Ιεχωβά εν τω μεγαλοπρεπεί αγιαστηρίω αυτού· φοβείσθε από προσώπου αυτού, πάσα η γη. Είπατε εν τοις έθνεσιν, Ο Ιεχωβά βασιλεύει· η οικουμένη θέλει βεβαίως είσθαι εστερεωμένη· δεν θέλει σαλευθή· αυτός θέλει κρίνει τους λαούς εν ευθύτητι. Ας ευφραίνωνται οι ουρανοί, και ας αγάλλεται η γη· ας ηχή η θάλασσα, και το πλήρωμα αυτής.»—Ψαλμός 96ος 9-11, Α.Σ.Μ.
19. Τι είμεθα αμετάβλητα αποφασισμένοι να πράξωμε και εις πείσμα ποιων γεγονότων;
19 Η προφητική αυτή εντολή προσδιορίζει το άγγελμά μας και φανερώνει την υπηρεσιακή μας αποστολή. Οποιεσδήποτε, λοιπόν, πολιτικές, κοινωνικές, θρησκευτικές ή άλλες αλλαγές κι αν γίνουν στο 1951, οποιοιδήποτε διωγμοί και αν σημειωθούν και οποιαδήποτε κατασταλτικά μέτρα και αν ληφθούν εναντίον του λαού του Ιεχωβά και του αγγέλματός των, η αποστολή μας και το άγγελμά μας παραμένουν αμετάβλητα. Επίσης η απόφασίς μας θα παραμείνη αμετάβλητη. Για την αύξησι της Θεοκρατίας θα εξακολουθήσωμε με όλα τα Θεόδοτα μέσα να υψώνωμε τη φωνή του Αλληλούια: «Αινείτε τον Γιαχ, ω λαοί, διότι Ιεχωβά ο Θεός μας, ο Παντοκράτωρ, άρχισε να κυβερνά ως βασιλεύς.»