Η Αιτία της Θλίψεως της Ανθρωπότητος Πλησιάζει να Εξαλειφθή
1. Σύμφωνα με τη Γραφή, ποια είναι η κυρία αιτία που υποφέρει η ανθρωπότης από αυξάνουσα στενοχώρια;
ΕΙΝΑΙ αλήθεια ότι οι ιδιοτελείς και χωρίς αγάπη άνθρωποι δεν είναι απηλλαγμένοι από την κατηγορία. Αλλ’ ο κύριος λόγος για τον οποίο η ανθρωπότης υποφέρει από αυξάνουσα στενοχώρια είναι ο Σατανάς ή Διάβολος και οι δαιμονικοί του άγγελοι που κατερίφθησαν από τους αγίους ουρανούς εδώ στη γειτονιά της γης μας και οι εξωσμένοι αυτοί διάβολοι είναι ωργισμένοι γι’ αυτό. Είναι ωργισμένοι διότι ο πόλεμος ‘στον ουρανό’ κατέληξε σε Θεία νίκη, στη νίκη του Θεού. Είναι ωργισμένοι επειδή η θεία βασιλεία του αληθινού Μεσσίου γεννήθηκε στους ουρανούς στο τέλος των Καιρών των Εθνών το έτος 1914 και δεν μπόρεσαν να την εμποδίσουν. Είναι ωργισμένοι επειδή λίγος είναι ο καιρός του περιορισμού των εδώ ώσπου να εξωσθούν και από τη γη και να φυλακισθούν μέσα στην άβυσσο από την οποία δεν μπορούν ν’ ασκήσουν την πονηρή επιρροή τους σε όλη την ανθρωπότητα.—Αποκάλ. 20:1-3, 7.
2, 3. (α) Πώς ο σκοπός του Σατανά ή Διαβόλου ομοιάζει με τον πολιτικό σκοπό του εκλιπόντος δικτάτορος Χίτλερ; (β) Γιατί η Αποκάλυψις 12:13-17 παρατίθεται για να δείξη ότι ο σκοπός του Σατανά δεν είναι για τη διαφύλαξι της ανθρωπίνης ζωής;
2 Ο πολιτικός σκοπός του πρώην Ναζιστού δικτάτορος Αδόλφου Χίτλερ ήταν, Κυριαρχία ή καταστροφή! Είχε λάβει αυτή την ιδέα από εκεί που την είχαν λάβει και οι προγενέστεροι δικτάτορες, δηλαδή από τον Σατανά τον Διάβολο. Τώρα που ο Σατανάς σε λίγον καιρό δεν θα μπορή να κυβερνά όλο το ανθρώπινο γένος όπως το κυβερνούσε στη διάρκεια των Καιρών των Εθνών και πριν από τότε, είναι αποφασισμένος να καταστρέψη όλο το ανθρώπινο γένος. Τότε, όπως νομίζει, δεν θα έχουν μείνει άνθρωποι στη γη επάνω στους οποίους να κυβερνήση η Μεσσιανική βασιλεία του Θεού. Η αυτοκτονία της ανθρωπότητος με πυρηνικό πόλεμο ή αυτομόλυνσι δεν είναι αποκρουστική σκέψις για τον Σατανά ή Διάβολο. Ο σκοπός του για το ανθρώπινο γένος είναι φονικός, και αυτό αποδεικνύεται από τα περαιτέρω λόγια της Αποκαλύψεως:
3 «Και ότε είδεν ο δράκων ότι ερρίφθη εις την γην, εδίωξε την γυναίκα ήτις εγέννησε τον άρρενα. . . . Και ωργίσθη ο δράκων κατά της γυναικός, και υπήγε να κάμη πόλεμον με τους λοιπούς τους σπέρματος αυτής, τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού.»—Αποκάλ. 12:13-17.
Πόλεμος στον Αρμαγεδδώνα
4, 5. (α) Εναντίον τίνος ο συμβολικός Δράκων ή Σατανάς εκήρυξε πόλεμο, και για πόσον καιρό; (β) Σε τι οδηγεί ανύποπτα ο Σατανάς τους πολιτικούς άρχοντας της γης, και πώς αυτή η ενέργειά του εξεικονίζεται στην Αποκάλυψι 16:13-16;
4 Ο Σατανάς ο συμβολικός δράκων εκήρυξε πόλεμο κατά της οργανώσεως του Θεού (όπως συμβολίζεται από «την γυναίκα») μέχρι τέλους. Ο Σατανάς, «ο δράκων ο μέγας,» που δεν τον υποπτεύονται οι πολιτικοί άρχοντες του Χριστιανικού και μη Χριστιανικού κόσμου, τους οδηγεί σε καταστροφή μ’ ένα τελικό πόλεμο. Όχι ένα πόλεμο μεταξύ των με πυρηνικά όπλα και βιοχημικά μέσα, αλλά πόλεμο εναντίον του Θεού ο οποίος είναι ο Πατήρ της ουράνιας Μεσσιανικής βασιλείας από την μήτρα της ‘γυναικός’ του, της οργανώσεώς του. Αυτό αληθεύει όχι μόνο με το αντιθεϊκό Κομμουνιστικό συγκρότημα εθνών, αλλά και με τα έθνη του θρησκευτικού Χριστιανικού κόσμου. Οι άρχοντες της στεναζούσης ανθρωπότητος ακολουθούν σήμερα την πολεμική προπαγάνδα του Σατανά, του συμβολικού δράκοντος. Αυτή η παραπλάνησις των πολιτικών αρχόντων είχε εξεικονισθή προφητικά για μας σ’ αυτή την περιγραφή της δράσεως στην Αποκάλυψι κεφάλαιο 16:13-16:
5 «Και είδον τρία ακάθαρτα πνεύματα όμοια με βατράχους, εξερχόμενα εκ του στόματος του δράκοντος, και εκ του στόματος του θηρίου, και εκ του στόματος του ψευδοπροφήτου· διότι είναι πνεύματα δαιμόνων εκτελούντα σημεία, τα οποία εκπορεύονται προς τους βασιλείς της γης και της οικουμένης όλης, δια να συνάξωσιν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος. . . . Και συνήθροισεν αυτούς εις τον τόπον τον καλούμενον Εβραϊστί Αρμαγεδδών.»
6. (α) Από πού, στην πραγματικότητα, εξέρχονται τα ακάθαρτα πνεύματα, και ποιο είναι το κυριώτερο; (β) Για ποιον σκοπό τα ακάθαρτα πνεύματα συνάγουν τους βασιλείς της γης, και με ποια συγκρότησι στον Αρμαγεδδώνα;
6 Αυτά τα ακάθαρτα πνεύματα εξέρχονται από το στόμα του Σατανά του αόρατου δράκοντος·και από τα στόματα των επιγείων ορατών οργάνων του Σατανά, δηλαδή, από το θηριοειδές παγκόσμιο πολιτικό σύστημα του Σατανά, και από την πολιτική παγκόσμια δύναμι που κάνει ψευδείς προφητείες για όλη την επικράτεια της ανθρώπινης πολιτικής. Ο πολιτικός αυτός προφήτης, επειδή είναι ψευδής, δεν είναι εκπρόσωπος ή προπαγανδιστής του Θεού. Αν λάβουμε υπ’ όψιν την προέλευσί των, αυτά τα τρία πνεύματα είναι ακάθαρτα σαν βάτραχοι, και για έναν ακάθαρτο σκοπό συγκεντρώνουν τους επίγειους βασιλείς και τα στρατεύματά των στον Αρμαγεδδώνα. Η εκτέλεσις αυτού του ακαθάρτου σκοπού μπορεί να σημαίνη μόνο «ουαί,» δηλαδή δεινά για την πάσχουσα ανθρωπότητα, διότι το κυριώτερο βατραχοειδές πνεύμα εξέρχεται από το στόμα του Σατανά του συμβολικού δράκοντος, ο οποίος είναι ωργισμένος επειδή εξεδιώχθη από τον ουρανό. Η αναγκαστική του κάθοδος στη γη είχε προλεχθή ότι σημαίνει μόνον ‘ουαί στη γη και στη θάλασσα.’ (Αποκάλ. 12:12) Κάτω από την κινητήρια δύναμι των ακαθάρτων πνευμάτων συνάγονται ‘οι βασιλείς της γης και της οικουμένης όλης,’ όχι εναντίον αλλήλων σ’ ένα διεθνή πόλεμο, αλλά όλοι μαζί προς τη μια πλευρά του πεδίου της μάχης του Αρμαγεδδώνος.
7. (α) Ποιοι είναι στην άλλη πλευρά του πεδίου της μάχης του Αρμαγεδδώνος; (β) Πώς καθορίζομε ποιο είναι το επίμαχο ζήτημα για το οποίο θα διεξαχθή ο επικείμενος πόλεμος;
7 Ποιοι λοιπόν είναι στην άλλη πλευρά αυτού του πεδίου μάχης; Αναφέρεται σαφώς ότι ο εκδιωγμένος και ταπεινωμένος δράκων εξεδήλωσε την οργή και το θυμό του εναντίον της ομοίας με γυναίκα οργανώσεως του Θεού που εγέννησε την ουράνια Μεσσιανική βασιλεία. Στην Αποκάλυψι 12:17 διαβάζομε: «Και ωργίσθη ο δράκων κατά της γυναικός, και υπήγε να κάμη πόλεμον με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής, τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού.» Από τον καιρό της γεννήσεως της Μεσσιανικής βασιλείας στους ουρανούς στο τέλος των Καιρών των Εθνών το έτος 1914, ο Ιησούς είναι ο ανάσσων Μεσσιανικός Βασιλεύς. Επομένως αυτοί που έχουν τη μαρτυρία δίνουν μαρτυρία όχι για ένα νεογέννητο βρέφος Ιησούν, αλλά για τον ανάσσοντα Βασιλέα Ιησούν τον Μεσσία. Τι σημαίνουν αυτά; Αυτά τα γεγονότα έθεσαν τον ανάσσοντα θείον Βασιλέα Ιησούν Χριστόν και την ομοία με γυναίκα ουρανία οργάνωσι που εγέννησε τη Βασιλεία στην άλλη πλευρά του πεδίου της μάχης του Αρμαγεδδώνος απέναντι στους βασιλεύοντας ακόμη «βασιλείς της γης και της οικουμένης όλης.» Φανερό είναι ότι το ζήτημα για το οποίο θα γίνη ο προσεχής πόλεμος θα είναι η άσκησις της βασιλικής εξουσίας σε όλη τη γη!
8. (α) Πώς καθορίζεται πότε θα γίνη ο πόλεμος για το ζήτημα της βασιλείας; (β) Πώς καταδεικνύεται αν οι βασιλείς της γης είναι υπέρ του Θεού ή όχι;
8 Για να δείξη πότε ακριβώς πρόκειται να διεξαχθή ο πόλεμος για το ζήτημα της Βασιλείας, η προφητεία λέγει ότι οι βασιλείς της οικουμένης όλης συνάγονται για τον πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος. Παρ’ όλες τις προσευχές τις οποίες μπορούν να κάνουν οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου γι’ αυτούς τους συνηγμένους βασιλείς, ο Παντοκράτωρ Θεός δεν είναι μ’ εκείνους τους πολιτικούς άρχοντας. Εκείνοι οι «Βασιλείς» δεν είναι υπέρ του Θεού· είναι υπέρ του Διαβόλου. Είναι αντίχριστοι, διότι είναι εναντίον της νεογέννητης βασιλείας του Χριστού. Δεν μπορεί να γίνη αλλιώς παρά ν’ αναμιχθή ο Θεός ο Παντοκράτωρ σ’ αυτόν τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνος, διότι αυτός είναι ο Πατήρ της νεογέννητης βασιλείας του Χριστού του. Είναι αποφασισμένος να διατηρήση στην εξουσία τη Μεσσιανική του βασιλεία από το τέλος των Καιρών των Εθνών στο 1914, και η ουράνια αυτή βασιλεία να κυβερνήση όλη τη γη και τους κατοίκους της. Οι «βασιλείς της γης και της οικουμένης όλης» αρνούνται ν’ αναγνωρίσουν την ύπαρξι της εγκαθιδρυμένης αυτής Μεσσιανικής βασιλείας. Αρνούνται ν’ αφαιρέσουν τα στέμματά των και να κατέλθουν από τους επίγειους θρόνους των και να παραδώσουν τη βασιλική των εξουσία στη Μεσσιανική βασιλεία του Θεού.
9. Γιατί είναι τώρα επείγον να εξετάσωμε σε ποια πλευρά του Αρμαγεδδώνος είμεθα και ποια αλλαγή θέσεων πρέπει να φροντίσωμε να κάμωμε;
9 Τώρα, το μεγάλης σπουδαιότητος ερώτημα είναι, Σε ποιο μέρος του πεδίου της μάχης του Αρμαγεδδώνος είναι ο καθένας από μας; Ο χρόνος που έχομε στη διάθεσί μας ν’ αποφασίσωμε σ αυτό το ερώτημα πλησιάζει τώρα στο τέλος του. Πέρασαν σχεδόν εξήντα χρόνια αφότου έληξαν οι Καιροί των Εθνών το έτος 1914 και ο «πόλεμος της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος» δεν θα κατακρατήται επ’ άπειρον, για πάντα. Ο πόλεμος οπωσδήποτε κάποτε θ’ αρχίση. Σ’ αυτή την περίπτωσι ο Παντοκράτωρ Θεός είναι εκείνος που ορίζει τον χρόνο γι’ αυτόν τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνος. Επειδή δεν γνωρίζομε τον ακριβή του χρόνο, αλλά υπάρχει κάθε σοβαρός λόγος να ξέρωμε ότι είναι κοντά, δεν πρέπει να νομίζωμε ότι μπορούμε με την ησυχία μας να λάβωμε μια απόφασι. Πώς μπορούμε να ξέρωμε αν δεν είμεθα τώρα ακριβώς παρά το πλευρό των βασιλέων της οικουμένης όλης και συνεπώς εναντίον του Παντοκράτορος Θεού; Πρέπει με κάθε βιασύνη να εξετάσωμε την περίπτωσί μας και να εξακριβώσωμε που είμεθα. Αν διαπιστώσουμε ότι δεν είμεθα με το μέρος του Παντοκράτορος Θεού και της Μεσσιανικής του βασιλείας, τότε πρέπει ειλικρινά να επιθυμήσωμε να κάμωμε μια αλλαγή θέσεων. Αλλιώς μπορεί ν’ αποφασίσωμε να μείνωμε εκεί που είμεθα και να υποστούμε τις συνέπειες.
Προλέγονται Συμβουλές για τον Πόλεμο προς Καθοδηγίαν μας
10. (α) Αφού σημειώσωμε την παράταξι μάχης των επιγείων δυνάμεων στον Αρμαγεδδώνα, τι άλλο θέλομε να γνωρίζωμε; (β) Όπως δείχνει θετικά η Αποκάλυψις, ποιος είναι εκείνος εναντίον του οποίου παρατάσσονται οι επίγειες δυνάμεις;
10 Το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής δεν μας αφήνει απλώς με μια προφητική όρασι της παρατάξεως των πολεμοχαρών ‘βασιλέων της γης και της οικουμένης όλης’ στον Αρμαγεδδώνα και με αμφιβολία για την έκβασι του επερχομένου ‘πολέμου.’ Η Αποκάλυψις περιγράφει πώς καταλήγει ο πόλεμος. Μας λέγει τι θα συμβή στο συμβολικό ‘θηρίο’ και στον ‘ψευδοπροφήτη’ από τα στόματα των οποίων εξέρχονται αυτά τα ακάθαρτα πνεύματα όμοια με βατράχους. Μας λέγει τι παθαίνουν αυτοί οι «βασιλείς της γης και της οικουμένης όλης» και τα στρατεύματά των καθώς και οι υποστηρικταί των. Το βιβλίο της Αποκαλύψεως μας λέγει θετικά εναντίον τίνος παρατάσσονται τώρα για μάχη αυτοί οι βασιλείς και οι στρατοί των και το «θηρίον» και ο «ψευδοπροφήτης» στην παγκόσμια κατάστασι που λέγεται Αρμαγεδδών. Αυτοί παρατάσσονται εναντίον του εστεμμένου ανάσσοντος Βασιλέως Ιησού Χριστού και των ουρανίων στρατιών του.
11. Πώς η Αποκάλυψις 19:11-16 παρουσιάζει την ουράνια παράταξι στον Αρμαγεδδώνα;
11 Ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης υπό έμπνευσιν μας λέγει: «Και είδον τον ουρανόν ανεωγμένον, και ιδού, ίππος λευκός, και ο καθήμενος επ’ αυτόν εκαλείτο Πιστός και Αληθινός, και κρίνει και πολεμεί εν δικαιοσύνη. . . . και καλείται το όνομα αυτού Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Και τα στρατεύματα τα εν τω ουρανώ ηκολούθουν αυτόν εφ’ ίππων λευκών, ενδεδυμένοι βύσσινον λευκόν και καθαρόν . . . και αυτός πατεί τον ληνόν του οίνου του θυμού και της οργής του Θεού του Παντοκράτορος. Και επί το ιμάτιον και επί τον μηρόν αυτού έχει γεγραμμένον το όνομα, ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ.»—Αποκάλ. 19:11-16.
12, 13. (α) Γιατί πρέπει να είμεθα στη μια ή στην άλλη πλευρά ως προς τον πόλεμο αυτό; (β) Πώς καταφαίνεται αν υπάρχη διαφορά επειδή μερικοί άρχοντες είναι του Χριστιανικού κόσμου και τι γνωρίζομε με το ν’ ανήκωμε στη μια ή στην άλλη πλευρά;
12 Με το μέρος τίνος, λοιπόν, είμεθα αποφασισμένοι να λάβωμε τη στάσι μας, με το μέρος του Βασιλέως των βασιλέων ή με το μέρος των ‘βασιλέων της οικουμένης όλης;’ Δεν υπάρχει ουδέτερο έδαφος στην παγκόσμια κατάστασι που λέγεται Αρμαγεδδών! Αυτός ο πόλεμος που τώρα πλησιάζει θα γίνη για μια παντοτεινή τακτοποίησι του ζητήματος της κατοχής και κυριαρχίας ολόκληρης της γης.
13 Δεν έχει σημασία το ότι μερικοί από τους «βασιλείς» ή τους πολιτικούς άρχοντας κυβερνούν έθνη τα οποία αποτελούν τον θρησκευτικό Χριστιανικό κόσμο και αυτοί οι βασιλείς επίσης είναι αποφασισμένοι να διατηρήσουν την κυριαρχία των στα δικά των μέρη της γης αντί ν’ αφήσουν τον Ιησού Χριστό τον Βασιλέα των βασιλέων να κυβερνήση ολόκληρη τη γη από τον ουρανό. Το βιβλίο της Αποκαλύψεως δεν κάνει διάκρισι μεταξύ των βασιλέων και των προέδρων του Χριστιανικού κόσμου κι εκείνων του μη Χριστιανικού κόσμου. Ο απόστολος Ιωάννης βλέπει όλους τους βασιλείς της γης ως σύνολο και λέγει: «Και είδον το θηρίον και τους βασιλείς της γης, και τα στρατεύματα αυτών συνηγμένα, διά να κάμωσι πόλεμον με τον καθήμενον επί του ίππου, και με το στράτευμα αυτού.» (Αποκάλ. 19:19) Οι βασιλείς του Χριστιανικού κόσμου καθώς κι εκείνοι του μη Χριστιανικού κόσμου έχουν ακολουθήσει την ηγεσία του πνεύματος που προήλθε από αυτό το πολιτικό «θηρίο» και του πνεύματος που βγήκε από το στόμα του πολιτικού «ψευδοπροφήτου.» Γνωρίζομε λοιπόν εναντίον τίνος ακριβώς τασσόμεθα αν ανήκωμε στα «στρατεύματα» των υποστηρικτών αυτών των ‘βασιλέων της γης.’ Αν προτιμούμε να είμεθα με το μέρος των, τότε πρέπει να λάβωμε υπ’ όψιν την έκβασι του ‘πολέμου’ στον Αρμαγεδδώνα.
14. Τι απόφασι πρέπει να πάρωμε για το ποιον θα προσέξωμε τι θα πη για την έκβασι του πολέμου, και τι γράφει γι’ αυτό ο απόστολος Ιωάννης;
14 Για την έκβασι αυτού του παγκοσμίου πολέμου, θα προσέξωμε τι θα πη ο πολιτικός «ψευδοπροφήτης» ή θα προσέξωμε τι είπε ο θεόπνευστος απόστολος Ιωάννης; Ως προειδοποίησι για μας σήμερα, ο Ιωάννης έγραψε τα εξής: «Και επιάσθη το θηρίον, και μετά τούτου ο ψευδοπροφήτης όστις έκαμε τα σημεία ενώπιον αυτού, με τα οποία επλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα του θηρίου, και τους προσκυνούντας την εικόνα αυτού· ζώντες ερρίφθησαν οι δύο εις την λίμνην του πυρός την καιομένην με το θείον. Και οι λοιποί εφονεύθησαν με την ρομφαίαν του καθήμενου επί του ίππου, την εξερχομένην εκ του στόματος αυτού· και πάντα τα όρνεα εχορτάσθησαν εκ των σαρκών αυτών.»—Αποκάλ. 19:20, 21.
15. Τίνος νίκη θα την ονομάσωμε αυτή όπως περιγράφεται στην Αποκάλυψι, και ποια λόγια του ψαλμωδού υποκινούμεθα να αναφέρωμε;
15 Σ’ αυτή τη θεόπνευστη πρόβλεψι της εκβάσεως του ‘πολέμου της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος’ στον Αρμαγεδδώνα, τι θα πούμε; Μήπως αυτή σημαίνει μια θεία νίκη; Μολονότι ο ίδιος ο απόστολος Ιωάννης στην αφήγησι δεν εκφράζει την αγαλλίασί του για την έκβασι του πολέμου, εμείς που αγαπούμε τον δικαιωματικό άρχοντα της γης δεν μπορούμε παρά να την ονομάσωμε πραγματικά νίκη του Θεού του Παντοκράτορος. Με πίστι υποκινούμεθα να επαναλάβωμε τα λόγια του Θεοπνεύστου ψαλμωδού και ν’ αναφωνήσωμε: «Ψάλατε εις τον Κύριον άσμα νέον· διότι έκαμε θαυμάσια η δεξιά αυτού, και ο βραχίων ο άγιος αυτού, ενήργησαν εις αυτόν νίκην. Ο Κύριος έκαμε γνωστήν την νίκην αυτού· . . .πάντα τα πέρατα της γης είδον την νίκην του Θεού ημών.»—Ψαλμ. 98:1-3, Μετάφρασις NE· AV· An American Translation· Moffat· The New American Bible.
Μάρτυρες της Θείας Νίκης
16. Λέγει ο Ιωάννης άμεσα ότι θα υπάρξουν επιζώντες από την καταστροφή του «θηρίου» και του «ψευδοπροφήτου» και όμως τι πρέπει να καταλάβωμε από την αφήγησι του Ιωάννου;
16 Επιθυμούμε εμείς να ψάλωμε αυτό το νέο άσμα στον Κύριο τον Ιεχωβά Θεό; Δεν είναι απλώς ζήτημα το να ψάλη κανείς αυτό το ‘νέο άσμα’ τώρα με πίστι, αλλά θα υπάρξουν πραγματικά και μάρτυρες του θριάμβου του Θεού οι οποίοι θα επιζήσουν απ’ αυτή τη θεία νίκη και θα ψάλουν το «νέο άσμα» εδώ στη γη. Μολονότι ο απόστολος Ιωάννης δεν το είπε αυτό με άμεσο τρόπο, εννοείται απ’ αυτά που έγραψε ότι εκείνοι που θα είναι στη γη και δεν θα είναι με το μέρος των ‘βασιλέων της γης και των στρατευμάτων αυτών’ θα επιζήσουν όταν το «θηρίον» και ο «ψευδοπροφήτης» ριφθούν ζωντανοί στην αιώνια καταστροφή που συμβολίζεται από την «λίμνην του πυρός την καιομένην με το θείον.» Δηλαδή, αυτοί θα επιζήσουν όταν τα ανθρωποποίητα πολιτικά συστήματα των ιδιοτελών κυβερνήσεων θα εξαφανισθούν για πάντα.
17. (α) Σ’ αυτόν τον πόλεμο, τι παθαίνουν οι βασιλείς της γης και τα στρατεύματά των και οι υποστηρικταί των; (β) Θα επιζήσουν εκείνοι εναντίον των οποίων ο Σατανάς ή Δράκων «υπήγε να κάμη πόλεμον,» και τι λέγει ο Ιωάννης γι’ αυτούς στην Αποκάλυψι, κεφάλαιον 15;
17 Οι «βασιλείς της γης και τα στρατεύματα αυτών» καθώς και οι υποστηρικταί των θανατώνονται με τη μάχαιρα του ‘πολέμου της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος’ και τα σώματά των κείτονται νεκρά στο πεδίον της μάχης του Αρμαγεδδώνος για να τραφούν τα όρνεα με τις σάρκες αυτών των πτωμάτων. Αλλά εκείνοι που είναι με το μέρος του Βασιλέως των βασιλέων θα διαφυλαχθούν και θα επιζήσουν. Αυτοί θα ζήσουν για να είναι μάρτυρες που θα μιλούν για τη ‘νίκη του Θεού ημών’ ‘για τη σωτηρία του Θεού ημών.’ (Ψαλμ. 98:3, Je) Μεταξύ αυτών των επιζώντων θα είναι και οι ‘λοιποί του σπέρματος αυτής [της γυναικός], οι φυλάττοντες τας εντολάς του Θεού και έχοντες την μαρτυρίαν του Ιησού,’ και εναντίον των οποίων ο Σατανάς ή Δράκων «υπήγε να κάμη πόλεμον.» (Αποκάλ. 12:17) Αυτοί είναι εκείνοι για τους οποίους ο απόστολος Ιωάννης λέγει ότι «ενίκησαν κατά του θηρίου και κατά της εικόνος αυτού, και κατά του χαράγματος αυτού, και κατά του αριθμού του ονόματος αυτού.» Ο Ιωάννης τους περιγράφει να ψάλλουν την ωδήν του Μωυσέως και την ωδήν του Αρνίου Ιησού Χριστού λέγοντας: «Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου, Ιεχωβά Θεέ Παντοκράτωρ· δίκαιαι και αληθιναί αι οδοί σου, βασιλεύ των αγίων.»—Αποκάλ. 15:2, 3.
18. (α) Ποιοι άλλοι επιζούν από τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνος, όπως προείδε ο απόστολος Ιωάννης; (β) Ποιος έκαμε πόλεμο εναντίον όλων αυτών των επιζώντων, και έτσι από ποιον προκάλεσε πολεμική επέμβασι;
18 Εκείνοι που θα επιζήσουν στη γη θα περιλαμβάνουν κι εκείνους τους οποίους ο απόστολος Ιωάννης βλέπει συγκεντρωμένους ως ‘όχλον πολύν, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών,’ διότι αυτοί λαμβάνουν τη θέσι τους με το μέρος του Θεού και του Ιησού Χριστού. Στον απόστολο Ιωάννη λέγεται σαφώς ότι αυτός ο ‘πολύς όχλος’ αποτελείται από τους ‘ερχόμενους εκ της θλίψεως της μεγάλης,’ και τους βλέπει να στέκουν ως διασωθέντας ενώπιον του θρόνου του Θεού και ενώπιον του Αρνιού και να κράζουν μεγαλοφώνως: «Η σωτηρία [δηλαδή η νίκη] είναι του Θεού ημών του καθήμενου επί του θρόνου και του Αρνίου.» (Αποκάλ. 7:9-15) Αυτοί θα ενωθούν με τους «λοιπούς του σπέρματος [της γυναικός]» και θα ψάλλουν το ‘νέο άσμα’ στον Ιεχωβά Θεό για τη θεία νίκη του. Όλοι αυτοί που θα επιζήσουν στη γη είναι εκείνοι εναντίον των οποίων ο Σατανάς ο μέγας δράκων ήγειρε τους «βασιλείς της γης και τα στρατεύματα αυτών» με σκοπό να καταστρέψη όλους αυτούς που υποστηρίζουν τον Ιεχωβά Θεό και τη Μεσσιανική βασιλεία του.Οι «βασιλείς της γης και τα στρατεύματα αυτών» πολεμώντας εναντίον αυτών, πραγματικά πολεμούν εναντίον του Θεού και προκαλούν πολεμική επέμβασι από τον Θεό και τον Βασιλέα των βασιλέων.
19. (α) Θα σηκώσουν κανένα όπλο βίας αυτοί οι επιζώντες εναντίον των βασιλέων της γης, και ποια λόγια των προφητών του Θεού θα ενθυμηθούν, για να κατευθύνουν τη διαγωγή των; (β) Πώς οι επιζώντες στη γη θα μιμηθούν τους Ισραηλίτας μετά την απελευθέρωσί των στην Ερυθρά Θάλασσα;
19 Σε όλη τη διάρκεια του ‘πολέμου της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος’ αυτοί που θα επιζήσουν δεν θα σηκώσουν κανένα όπλο βίας εναντίον των ‘βασιλέων της γης και των στρατευμάτων αυτών.’ Αυτοί θα εμπιστεύωνται στον Παντοκράτορα Θεό να τους προστατεύση, διότι ενθυμούνται τα λόγια του Θεού προς τον πιστόν του λαό σε μια προηγούμενη περίπτωσι πολέμου: «Η μάχη δεν είναι υμών άλλα του Θεού.» (2 Χρον. 20:15). Ενθυμούνται επίσης τα λόγια του προφήτου Μωυσή στην Ερυθρά Θάλασσα, όταν τα πολεμικά άρματα της Αιγύπτου πλησίαζαν για να καταστρέψουν τον λαό του Μωυσή: «Σταθήτε και βλέπετε την νίκην του Κυρίου, την οποίαν θέλει κάμει εις εσάς σήμερον.» (Έξοδ. 14:13, ΝΑ) Και όπως ακριβώς ο Μωυσής και ο απελευθερωμένος λαός του έψαλαν μια ωδή αίνου για τον θρίαμβο του Ιεχωβά, έτσι και αυτοί που θα επιζήσουν στη γη από τον πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος θα ψάλουν το νέο άσμα του αίνου για τη θεία νίκη του Ιεχωβά Θεού, του Παντοκράτορος. (Έξοδ. 15:1-21) Θέλετε σεις να είσθε μεταξύ αυτών των υμνητών;
Εορτασμός της Νίκης
20, 21. (α) Πώς η γη θα πάρη μια εορταστική εμφάνισι για τον εορτασμό της θείας νίκης; (β) Πώς θα κερδηθή η νίκη σε όλη τη γη σε εκπλήρωσι της θείας εντολής στον Αδάμ και στην Εύα;
20 Όπως ακριβώς όταν πρόκειται για μια εθνική νίκη όλη η χώρα παρουσιάζει μια εορταστική εμφάνισι, έτσι και μετά τον ‘πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος’ και τη φυλάκισι του Σατανά του μεγάλου δράκοντος και των δαιμονικών του αγγέλων μέσα στην άβυσσο, όλη η γη θ’ αρχίση να παίρνη μια εορταστική εμφάνισι για τον εορτασμό της θείας νίκης. (Αποκάλ. 16:14-16· 20:1-3) Η γη, που τώρα ερημώνεται από τους πολεμοκαπήλους και από εκείνους που την μολύνουν, θα παρέχη τότε απόδειξι ότι ένας νέος βασιλεύς βασιλεύει σε όλη τη γη, δηλαδή, ο Μεσσιανικός Βασιλεύς του Θεού, ο Ιησούς Χριστός. Οι μάρτυρες της θείας νίκης που θα επιζήσουν θα στρέψουν αμέσως τις προσπάθειές των στο να μεταβάλουν αυτή τη γη σ’ ένα παράδεισο από θαλάσσης έως θαλάσσης και από το ένα άκρον έως το άλλο άκρον της γης. Η νίκη θα κερδηθή σε όλη την έκτασι της γης, με θριαμβευτική εκπλήρωσι της εντολής του Θεού στον πρώτον άνδρα και τη γυναίκα μέσα στον Κήπο της Εδέμ:
21 «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε, και γεμίσατε την γην, και κυριεύσατε αυτήν, και εξουσιάζετε επί των ιχθύων της θαλάσσης, και επί των πετεινών του ουρανού, και επί παντός ζώου κινουμένου επί της γης.»—Γεν. 1:28.
22. (α) Τι θα σημάνη αυτή η νίκη για τη γη σχετικά με την ομορφιά και την παραγωγή τροφής; (β) Τι εγγυήσεις έχομε από πραγματικές περιπτώσεις για τη θεία νίκη κατά του θανάτου χάριν της απολυτρωμένης ανθρωπότητος;
22 Αυτή η κυρίευσις όλης της γης θα σημάνη, όχι μόνο μια παραδεισένια ομορφιά για την επίγεια κατοικία του ανθρωπίνου γένους, αλλά και αφθονία τροφής για όλους τους κατοίκους της γης, χωρίς καμμιά απολύτως έλλειψι. Όχι μόνο για τους επιζώντας μάρτυρας της νίκης του Ιεχωβά στον πόλεμο της μεγάλης Του ημέρας του Αρμαγεδδώνος, αλλά και για όλους τους λυτρωμένους νεκρούς που θ’ αναστηθούν από τους τάφους και θα γεμίσουν άνετα τον επίγειο Παράδεισο με ανθρώπους, ο Παντοκράτωρ Θεός μπορεί να κάμη κατά γράμμα καθώς και με πνευματικό τρόπο εκείνο που υποσχέθηκε στην προφητεία του Ησαΐα κεφάλαιο 25: «Θέλει κάμει εις πάντας τους λαούς ευωχίαν από παχέων,» και «θέλει καταπιεί τον θάνατον εν νίκη.» (Ησ. 25:6-8) Ο Παντοκράτωρ Θεός θα κερδίση τη νίκη κατά του θανάτου για όλο το απολυτρωμένο ανθρώπινο γένος. Το είχε κάμει αυτό για τον Υιό του Ιησούν Χριστόν τον οποίον ανέστησε από έναν μαρτυρικό θάνατο την τρίτη μέρα, στο ιστορικό έτος 33 μ.Χ. Το κάνει επίσης και χάριν της αληθινής εκκλησίας που ακολούθησε τα ίχνη του Χριστού την οποία ο Παντοκράτωρ Θεός ανασταίνει από τον θάνατον από επίγειες ανθρώπινες υπάρξεις σε αθάνατη, άφθαρτη ζωή στον ουρανό ως πνευματικά πλάσματα.
23. Εν σχέσει με αυτή την ανάστασι, σε ποιον αποδίδει ο απόστολος Παύλος τη νίκη για την κατάργησι του θανάτου για πάντα;
23 Σχετικά με την ουράνια ανάστασι των αληθινών και ανυπόκριτων ακολούθων του Χριστού, ο απόστολος Παύλος έγραψε τα εξής λόγια στους Χριστιανούς οι οποίοι μετέχουν σ’ αυτή την ελπίδα: «Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν» και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν. Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος ‘Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη.’ ‘Πού, θάνατε, το κέντρον σου; πού, άδη, η νίκη σου;’ Το δε κέντρον του θανάτου είναι η αμαρτία· και η δύναμις της αμαρτίας ο νόμος. Αλλά χάρις εις τον Θεόν, όστις δίδει εις ημάς την νίκην δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.»—1 Κορ. 15:53-57.
24, 25. (α) Στη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού, ποια άλλη νίκη κατά του θανάτου θα κερδίση ο Θεός και με τι ευκαιρίες θα ευλογηθούν οι ευεργετούμενοι από αυτήν; (β) Τι σημασία έχει η επικείμενη θεία νίκη του Ιεχωβά για την πάσχουσα ανθρωπότητα, και η κατανόησις της σημασίας της τι μας υποκινεί να κάμωμε;
24 Στη διάρκεια της επερχόμενης χιλιετούς βασιλείας του Μεσσίου Ιησού και της αναστημένης και δοξασμένης εκκλησίας του, ο Παντοκράτωρ Θεός θα κερδίση τη νίκη κατά του θανάτου ακόμη περισσότερο με το να αναστήση τους απολυτρωμένους ανθρώπινους νεκρούς από τον ύπνο του θανάτου και να τους δώση πάλι ευκαιρίες ζωής στην παραδεισιακή γη. Ο θάνατος που κληρονομήσαμε από τον ιδιογνώμονα πρώτον άνθρωπο θα καταποθή για πάντα όταν αδειάση και ο τελευταίος τάφος της απολυτρωμένης ανθρώπινης φυλής, και αυτό θα γίνη με την ‘ανάστασιν των νεκρών, δικαίων και αδίκων.’ (Πράξ. 24:15) Η υπακοή των αναστημένων νεκρών ανθρώπων στη Μεσσιανική βασιλεία του Θεού θα οδηγήση σε αιώνια ευτυχία επάνω στην τελειοποιημένη γη κάτω από τη δίκαιη παγκόσμια κυριαρχία του Θεού.
25 Ο δρόμος για την απόλαυσι όλων αυτών των πολυτίμων ευλογιών από την ανθρωπότητα θα ανοιχθή με την επερχόμενη θεία νίκη του Ιεχωβά. Αληθινά η ένδοξη θεία νίκη έχει θαυμάσια σημασία για την πάσχουσα ανθρωπότητα σήμερα. Είθε όλοι μας να κατανοήσωμε βαθειά τη σημασία της και ν’ αποδειχθούμε άξιοι ν’ αποκομίσωμε αιώνιες ευλογίες από τη θεία νίκη για τον άξιο αίνο του Θεού μέσω του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας!
[Εικόνα στη σελίδα 11]
Χωρίς να τον υποπτεύωνται οι πολιτικοί άρχοντες, ο Σατανάς,«ο δράκων ο μέγας,» τους κατευθύνει και τους οδηγεί σε καταστροφή
[Εικόνες στη σελίδα 16]
ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗ ΖΩΗ
Ο ΘΕΟΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΑΦΘΟΝΗ ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΓΗΣ