Η Σύναξις Αντικαταστατών για την Εορτή

1. (α) Πώς έδειξαν οι προσκεκλημένοι στους γάμους ότι «δεν ήσαν άξιοι»; (β) Τι θα εσήμαινε γι’ αυτούς το ν’ αφήσουν τα ιδιοτελή υλιστικά ενδιαφέροντά των:

ΓΙΑΤΙ έγινε ο φόνος των αντιχριστιανών ‘φονέων’ στην καταστροφή της αγίας των πόλεως Ιερουσαλήμ και η διάλυσις της Ιουδαϊκής των εθνότητος στο έτος 70 μ.Χ.; Διότι, όπως είπε ο βασιλεύς στην παραβολή του Ιησού, οι προσκεκλημένοι στους γάμους «δεν ήσαν άξιοι.» (Ματθ. 22:8) Οι Ιουδαίοι το απέδειξαν αυτό με την υβριστική, ανευλαβή, ανόσια και συχνά βίαιη άρνησι να ενεργήσουν σύμφωνα με την πρόσκλησι του ουρανίου Βασιλέως μετά τη δεύτερη ειδοποίησι που έλαβαν απ’ Αυτόν. Τι θα εσήμαινε γι’ αυτούς ν’ αφήσουν τα ιδιοτελή υλιστικά ενδιαφέροντά των και να έλθουν στους πνευματικούς «γάμους»; Θα εσήμαινε να μετανοήσουν, όχι μόνο διότι παρέλειψαν να τηρήσουν τη Μωσαϊκή διαθήκη του Νόμου, αλλά και για τη βίαιη απόρριψι του Μεσσία που ήλθε από τον Θεό και έπειτα να βαπτισθούν ως μαθηταί του Ιησού αναγνωρίζοντας τον ως Μεσσία των. Αλλ’ αυτοί ήσαν πολύ υπερήφανοι, πολύ υποκριταί, πολύ απασχολημένοι με τα δικά τους σχέδια, και γι’ αυτό αρνήθηκαν ν’ ανταποκριθούν σ’ αυτές τις απαιτήσεις. Αυτό συνέβη γενικά με το έθνος Ισραήλ.

2. (α) Γιατί δεν έμειναν όλες οι θέσεις στους «γάμους» κενές στο τέλος της δεύτερης ειδοποιήσεως; (β) Πόσες θέσεις είχε υπ’ όψιν του να συμπληρώση ο Βασιλεύς με «αξίους»;

² Μήπως αυτό σημαίνει ότι όλες οι θέσεις στους «γάμους» έμειναν τότε κενές; Όχι όλες! Η αφήγησις της Γραφής δείχνει ότι υπήρχαν μερικοί από τους «προσκεκλημένους» Ιουδαίους που ανταποκρίθηκαν μετά την πρώτη ειδοποίησι και ακόμη περισσότεροι Ιουδαίοι και περιτετμημένοι Ιουδαίοι προσήλυτοι μετά την έναρξι της δευτέρας ειδοποιήσεως την ημέρα της Πεντηκοστής του έτους 33 μ.Χ. Αυτοί ήσαν πραγματικά λίγοι εν συγκρίσει με τις πολλές θέσεις που ήσαν διαθέσιμες στην Αίθουσα των γάμων. Πόσες θέσεις είχε υπ’ όψιν να συμπληρώση ο Βασιλεύς; Αφού εκείνοι που κατέλαβαν επαξίως θέσεις ανακλίσεως στην «τράπεζα» εξεικόνιζαν εκείνους που γίνονται συγκληρονόμοι με τον Υιόν του Βασιλέως στη «βασιλεία των ουρανών,» ο ουράνιος Βασιλεύς Ιεχωβά υπελόγισε να συμπληρώση 144.000 θέσεις για να γεμίση η αίθουσα της τελέσεως των γάμων με ‘αξίους.’ Εκείνο που μας δείχνει ο Ιησούς Χριστός στο τελευταίο βιβλίο της Γραφής, στην Αποκάλυψι, το αποδεικνύει αυτό. (Αποκάλ. 7:4-8· 14:1-3· 20:4-6) Αυτός ο αριθμός σημαίνει πολλές θέσεις στο γεύμα των γάμων.

3, 4. (α) Σύμφωνα με την παραβολή του Ιησού, σε ποιους είχε προσφερθή αποκλειστικά η ευκαιρία να συμπληρώσουν τις 144.000 θέσεις; (β) Ήσαν σε θέσι από αριθμητικής πλευράς να συμπληρώσουν τόσο πολλές θέσεις;

³ Σύμφωνα με την παραβολή του Ιησού, ο Ιεχωβά ο Βασιλεύς άνοιξε την ευκαιρία σε όλο το έθνος Ισραήλ που ήταν στη διαθήκη του Νόμου να παράσχη αρκετούς άξιους για να συμπληρωθούν όλες εκείνες οι 144.000 θέσεις. Αυτοί ήσαν το φυσικό σαρκικό «σπέρμα» του Αβραάμ με τους οποίους ο Θεός είχε κάμει τη διαθήκη του για την ευλογία όλων των φυλών της γης μέσω αυτού του «σπέρματος.» (Γεν. 12:3· 22:17, 18) Η διαθήκη του Νόμου στην οποία ο Θεός τούς είχε φέρει μέσω του Μωυσέως τούς προώριζε να γίνουν το «βασίλειον ιεράτευμα» το οποίον ο Θεός προετίθετο να ιδρύση υπό τον Μεσσίαν, τον μεγαλύτερο από τον Μωυσή Μεσίτη. Αυτοί ήσαν αποκλειστικά οι ‘προσκεκλημένοι’ στους πνευματικούς γάμους.

⁴ Το έθνος τους σαν σύνολο μπορούσε να προμηθεύση 144.000 φυσικούς Ιουδαίους για να καταλάβουν τις πολλές θέσεις που ήσαν διαθέσιμες. Το Ιουδαϊκό απόθεμα για την παροχή των απαιτουμένων υποψηφίων ήταν αρκετά μεγάλο, ασφαλώς εκατομμύρια από τα οποία να αντληθούν. Κατά τον Ιώσητο, υπήρχαν 1.197.000 Ιουδαίοι στον εορτασμό του Πάσχα στην Ιερουσαλήμ το έτος 70 μ.Χ. Και δεν ήσαν εκεί στο Πάσχα όλοι οι Ιουδαίοι οι διασκορπισμένοι σε όλη την τότε οικουμένη.

5. (α) Ως τι εθεωρήθησαν από τον Παύλο εκείνοι από το φυσικό σαρκικό «σπέρμα» του Αβραάμ που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησι; (β) Ωστόσο υπήρχαν τόσες θέσεις διαθέσιμες όσες και προηγουμένως;

⁵ Έτσι, ήσαν πολλοί, εν όλω 144.000, οι προσκεκλημένοι από το φυσικό σαρκικό «σπέρμα» του Αβραάμ. Αλλά η καταγραφή που γίνεται στη Γραφή δείχνει ότι μόνο λίγοι από το φυσικό σπέρμα του Αβραάμ ενήργησαν σύμφωνα με την πρόσκλησί των που είχε βασισθή στη διαθήκη του Νόμου. Το έτος 56 περίπου μ.Χ. ο εκχριστιανισμένος Ιουδαίος απόστολος Παύλος υπελόγισε τον αριθμό των εκλεκτών Ιουδαίων ως ένα «υπόλοιπον» του έθνους Ισραήλ. (Ρωμ. 9:27-29· 11:5)Ωστόσο, παρουσία αυτού του Ιουδαϊκού «υπολοίπου» στην αίθουσα των ‘γάμων’ άφησε λιγώτερες θέσεις διαθέσιμες από τις πολλές, από τον πλήρη αριθμό των 144.000 που ήσαν διαθέσιμες στον καιρό της πρώτης ειδοποιήσεως που άρχισε το 29 μ.Χ.

6. Στην παραβολή του Ιησού, πώς ο βασιλεύς δεν άφησε τον αγαθό του σκοπό να ματαιωθή πράγμα που θα ήταν ντροπή γι’ αυτόν;

⁶ Σύμφωνα με την παραβολή του Ιησού, τελείωνε ο καιρός για τον βασιλέα σχετικά με τους ήδη έτοιμους γάμους. Επειδή η πρόσκλησις απερρίφθη από τόσο πολλούς προσκεκλημένους, πώς θα γέμιζε ο βασιλεύς την αίθουσα του συμποσίου με προσκεκλημένους προς τιμήν της περιστάσεως; Μια πενιχρή προσέλευσις ,σ’ αυτή την αίθουσα θα ήταν ντροπή γι’ αυτόν, ματαίωσις του αγαθού σκοπού του. Αλλ’ ο βασιλεύς δεν θα άφηνε να ανατραπή ο σκοπός του. Αν οι αρχικοί προσκεκλημένοι δεν τον ετίμησαν με την παρουσία των, τότε αυτός θα συμπλήρωνε τις θέσεις που ήσαν κρατημένες γι’ αυτούς με αντικαταστάτας! Λίγο πριν από την καταστροφή της ‘πόλεως’ εκείνων των ‘φονέων,’ ο βασιλεύς έστειλε τους δούλους του σε μέρη έξω από την πόλι, έξω από την κοινότητα εκείνη, «εις τας διεξόδους των οδών». Απ’ εκεί οι «δούλοι» του βασιλέως θα έφερναν τους αντικαταστάτας, ναι, «όσους» θα εύρισκαν.

7. Τι δείχνει αν οι δούλοι του βασιλέως συνέλεξαν τους αντικαταστάτας με τον ίδιο τρόπο προσκλήσεως όπως ήταν η αρχική πρόσκλησις;

⁷ Αυτούς τους άγνωστους, που δεν ήταν γνωστός ο τόπος της κατοικίας των, οι δούλοι θα μπορούσαν να τους πείσουν να λάβουν μια θέσι στους γάμους. Αυτό ελέγετο πρόσκλησις, διότι εκείνοι που συνήγοντο τώρα δεν έλαβαν την πρωτοβουλία να έλθουν στην εορτή του γάμου απρόσκλητοι. Εκείνοι που συνήγοντο τώρα ως αντικαταστάται δεν προσεκλήθησαν με την έννοια που είχαν προσκληθή οι αρχικοί προσκεκλημένοι. Στην αντίστοιχη παραβολή που δόθηκε από τον Ιησού και αναγράφεται στο κατά Λουκάν 14:15-24, όταν γίνεται η τρίτη και τελική πρόσκλησις ξένων, ο οικοδεσπότης που παραθέτει το μεγάλο δείπνον λέγει στον δούλο του: «Έξελθε εις τας οδούς και φραγμούς και ανάγκασον να εισέλθωσι, διά να γεμισθή ο οίκος μου. Διότι σας λέγω, ότι ουδείς των ανδρών εκείνων των κεκλημένων θέλει γευθή του δείπνου μου.»—Λουκ. 14:23, 24.

8. Ποιοι ήσαν αυτοί που συνήγοντο τώρα, και πότε και πώς άρχισε αυτή η σύναξις;

⁸ Αυτό το έργο της συνάξεως αρκετών ξένων από τας «διεξόδους των οδών» της πόλεως άρχισε όχι το 70 μΧ, αλλά το φθινόπωρο του 36 μ.Χ., επτά χρόνια, δηλαδή μια ‘εβδομάδα’ ετών, μετά το βάπτισμα και το χρίσμα του Ιησού, του Υιού του ουρανίου Βασιλέως. (Δαν. 9:24-27) Ο πρώτος δούλος που απεστάλη ήταν ο εκχριστιανισμένος Ιουδαίος απόστολος Πέτρος. Εστάλη στην Καισάρεια, επαρχιακή πρωτεύουσα του Ρωμαίου κυβερνήτου Ποντίου Πιλάτου, και εκεί εκήρυξε σε απεριτμήτους εθνικούς, μη Ιουδαίους, Ο Θεός εξέχυσε άγιο πνεύμα στον Ιταλό εκατόνταρχο Κορνήλιο, που άκουε προσεκτικά, και στους φίλους του που πίστεψαν, μετά δε απ’ αυτό, ο απόστολος Πέτρος τούς εβάπτισε. (Πράξ. 10:1 έως 11:18) Από τότε και στο εξής αυτή η σύναξις απεριτμήτων μη Ιουδαίων συνεχίσθηκε έως αυτόν τον εικοστό αιώνα. Όλοι αυτοί είναι αντικαταστάται.

9. (α) Με τι παρομοιάζει ο Παύλος τον Αβραάμ και τους φυσικούς σαρκικούς απογόνους του; (β) Γιατί απεκόπησαν μερικοί «κλάδοι,» και πώς αντεκατεστάθησαν;

⁹ Σύμφωνα με το παράδειγμα που έδωσε ο απόστολος Παύλος στους Ρωμαίους, κεφάλαιον 11, οι φυσικοί Ιουδαίοι κάτω από τη διαθήκη του Νόμου ωμοίαζαν με τους φυσικούς κλάδους μιας ελαίας. Αυτό το δένδρο έχει ένα περιωρισμένο αριθμό κλάδων. Ήσαν οι φυσικοί, απόγονοι του φίλου του Θεού Αβραάμ και, ως τέτοιοι, ήσαν φυσικοί κληρονόμοι της θείας υποσχέσεως που είχε γίνει με διαθήκη στον Αβραάμ. Ο πατριάρχης Αβραάμ αποτελούσε τον κορμό αυτής της συμβολικής ελαίας, με τις ρίζες της στερεά προσηλωμένες σ’ εκείνη την επίσημη υπόσχεσι του Θεού. Αλλ’ εκείνο που ζητούσε ο Θεός ήταν ένα πνευματικό «σπέρμα» του Αβραάμ, ένας πνευματικός Ισραήλ. Γι’ αυτό, όταν οι φυσικοί Ιουδαίοι που είχαν προσκληθή να γίνουν ένα «βασίλειον ιεράτευμα» αρνήθηκαν ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις προς τούτο, απεκόπησαν από τη συμβολική ελαία· δεν έγιναν κληρονόμοι της «βασιλείας των ουρανών.» Έπρεπε ν’ αντικατασταθούν, για να έχη η συμβολική ελαία όλους τους κλάδους. Για ν’ αντιμετωπισθή αυτή η έκτακτη ανάγκη, ο Θεός σπλαγχνικά ενεκέντρισε στις θέσεις των τους Εθνικούς που πίστεψαν και που ήσαν σαν κλάδοι μιας αγριελαίας. Έτσι ο Θεός απέκτησε τον πλήρη πνευματικό Ισραήλ του, το πνευματικό «σπέρμα» του Αβραάμ.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ «ΕΝΔΥΜΑ ΓΑΜΟΥ»

10. Ποιο χαρακτηριστικό της παραβολής πρέπει να πλησιάζη ο καιρός για να εκπληρωθή και γιατί;

¹⁰ Τώρα, όμως, ύστερα απ’ όλο το έργο της συνάξεως που έγινε στους περασμένους δεκαοκτώ αιώνας, θα χρειαζόταν να γίνουν συγκριτικά λίγες, ή πολύ λιγώτερες, αντικαταστάσεις σ’ αυτόν τον εικοστό αιώνα. Γι’ αυτό δεν θα συνήγοντο πολλοί. Από το τέλος των Καιρών των Εθνών στο έτος 1914 και την έναρξι τότε του ‘εσχάτου καιρού’ πρέπει να πλησιάζη ο καιρός της συμπληρώσεως της αιθούσης των γάμων του ουρανίου Βασιλέως. Ο Ιησούς, όταν έφθασε σ’ αυτό το σημείο της παραβολής του, συνεχίζοντας είπε: «Εισελθών δε ο βασιλεύς για να θεωρήση τους ανακεκλιμένους, είδεν εκεί άνθρωπον μη ενδεδυμένον ένδυμα γάμου· και λέγει προς αυτόν, Φίλε, πώς εισήλθες ενταύθα μη έχων ένδυμα γάμου; Ο δε απεστομώθη.»—Ματθ. 22:11, 12.

11. Γιατί αποστομώθηκε ο άνθρωπος χωρίς ένδυμα γάμου από την ερώτησι του βασιλέως;

¹¹ Ο βασιλεύς είχε προμηθεύσει ένα ένδυμα γάμου για να φορεθή από κάθε προσκεκλημένον στη γαμήλιο τελετή, και γι’ αυτό δεν υπήρχε δικαιολογία για τον μη ενδεδυμένον άνθρωπο να μη έχη τέτοιο ένδυμα. Πολύ ορθά αυτός αποστομώθηκε, φιμώθηκε. Ο Ιησούς στην παραβολή του δεν λέγει ότι ο άνθρωπος το φόρεσε για να εισέλθη και κατόπιν το έβγαλε. Αντιθέτως, αυτός αρνήθηκε να δεχθή το ένδυμα όταν του το προσέφερε ο δούλος του βασιλέως ή του έδειξε την ιματιοθήκη του βασιλέως για τους προσκεκλημένους. Ο βασιλεύς δεν τον ερώτησε, ‘Γιατί έβγαλες το ένδυμα του γάμου;’ αλλά, «Πώς εισήλθες ενταύθα μη έχων ένδυμα γάμου;» Αυτός αρνήθηκε να το φορέση. Αρνήθηκε να το φορή στην τράπεζα του γεύματος. Δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις για να είναι στην τράπεζα, και δεν ανήκε εκεί. Ποιους εξεικονίζει αυτός σήμερα;

12. Ποιον εξεικονίζει, εν συντομία, ο άνθρωπος χωρίς ένδυμα, και τι λέγουν οι σχολιασταί της Βίβλου ότι εξεικονίζει το ένδυμα γάμου;

¹² Εξεικονίζει εκείνους που ομολογούν ότι είναι ευσεβείς Χριστιανοί αλλά δεν φόρεσαν αυτό που εξεικονίζεται από το «ένδυμα γάμου.» Όπως λέγεται, αυτά τα ενδύματα που εδίδοντο δωρεάν από τον οικοδεσπότη ήσαν μακρά λινά ενδύματα, για να είναι εξωτερικώς ομοιόμορφα ντυμένοι όλοι οι φιλοξενούμενοι, είτε Ιουδαίος ήταν αρχικά ένας προσκεκλημένος ή ένας τυχαίος Εθνικός. Γι’ αυτό, πολλοί Βιβλικοί σχολιασταί αναφέρονται στα εδάφια Αποκάλυψις 19:7, 8 όπου λέγεται εν σχέσει με τη σύζυγο του Αρνίου; «Και εδόθη εις αυτήν να ενδυθή βύσσινον καθαρόν και λαμπρόν διότι το βύσσινον είναι τα δικαιώματα των αγίων.» Υποστηρίζουν λοιπόν ότι το «ένδυμα του γάμου» εξεικονίζει τη δικαιοσύνη που αποδίδεται στον βαπτισμένο Χριστιανό, τη δικαίωσί του.

13. Γιατί το ένδυμα γάμου εξεικονίζει περισσότερα από τη «δικαίωσι»;

¹³ Εν τούτοις, το ένδυμα του γάμου πρέπει να σημαίνη περισσότερα από το να ανακηρυχθή ένα άτομο ως δίκαιο από τον Θεό μέσω της πίστεώς του στον Χριστό ως την απολυτρωτική θυσία. (Ρωμ. 5:1, 9) Αυτή η δικαίωσις τώρα δεν αποτελεί το παν δεν στέκει μόνη. Ο σκοπός της τώρα είναι να υιοθετήση ο δικαιώνων Θεός τον δικαιωμένον ως πνευματικόν του υιόν και να γίνη μέλος του πνευματικού «σπέρματος» του Αβραάμ και επομένως μέλος του πνευματικού Ισραήλ. Ως ένα τέτοιο μέλος, αυτός ο θετός υιός του Θεού λαμβάνεται στη νέα διαθήκη της οποίας μεσίτης είναι ο Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός. (Γαλ. 4:4-7· Ρωμ. 8:16, 17· Λουκ. 22:19, 20) Επομένως, το «ένδυμα γάμου» συμβολίζει όλα αυτά για τον μετανοούντα και βαπτισμένον προσκεκλημένον στην εορτή. Είναι λοιπόν το διακριτικό γνώρισμα ενός πνευματικού Ισραηλίτου, ενός από το πνευματικό «σπέρμα» του Αβραάμ.

14. Ποιους λοιπόν, εξεικονίζει ο άνθρωπος χωρίς ένδυμα γάμου;

¹⁴ Εφ’ όσον ο μόνος, τον οποίον ο βασιλεύς ανεκάλυψε, δεν φορούσε το διαθέσιμο ένδυμα γάμου, εξεικόνιζε την τάξι η οποία δεν επίστευσε και δεν ενήργησε σε αρμονία με την πίστι για να ανακηρυχθή δίκαιος από τον Θεό και να υιοθετηθή ως πνευματικός του υιός και να προσληφθή στη νέα διαθήκη που γίνεται με τον πνευματικό Ισραήλ μέσω του Χριστού. Δεν εξεικονίζει τους Χριστιανούς οι οποίοι εχρίσθησαν με το πνεύμα του Θεού και έγιναν συγκληρονόμοι με τον Χριστό αλλ’ οι οποίοι αποδείχθηκαν άπιστοι στον Θεό και έχασαν την ουράνια βασιλεία. Μάλλον, εξεικονίζει τους κατ’ απομίμησιν Χριστιανούς, από τους οποίους αποτελείται σήμερα ο Χριστιανικός κόσμος και οι οποίοι ισχυρίζονται και διατείνονται ότι είναι στην τράπεζα των γάμων. Ο Θεός ο Βασιλεύς ποτέ δεν τους ανεγνώρισε ότι είναι εκεί με το κατάλληλο διακριτικό γνώρισμα και γι’ αυτό δεν τους έχρισε με άγιο πνεύμα ως κληρονόμους της Βασιλείας.

15, 16. (α) Ποιο πράγμα θα έλθη ο καιρός να κάμη ο Θεός σχετικά με την τάξι χωρίς ένδυμα; (β) Πότε ο βασιλεύς θα ήρχετο να επιθεωρήση τους προσκεκλημένους ;

¹⁵ Θα έλθη ο καιρός οπότε ο Θεός θα εκθέση το εσφαλμένον του ισχυρισμού και της αξιώσεως ότι είναι στην τράπεζα των γάμων όπως γίνεται από τον Χριστιανικό κόσμο και θα εκτελέση δυσμενή κρίσι εναντίον του ενώπιον όλων των παρατηρητών. Ο Θεός ο Βασιλεύς το κάνει αυτό όταν ως ο Οργανωτής των γάμων του Υιού του ‘εισέρχεται για να επιθεωρήση τους προσκεκλημένους.’ Σύμφωνα με την παραβολή του Ιησού, αυτό πρέπει να συμβή όταν η ‘αίθουσα των γάμων είναι γεμάτη.’ (Ματθ. 22:10, 11) Όταν γεμίση αυτή η αίθουσα με αρκετούς προσκεκλημένους θα σταματήση το έργον της συνάξεως από τους δούλους του βασιλέως. Όταν γίνη η σύναξις των «εκλεκτών» κάτω από την αόρατη καθοδηγία των αγγέλων του Θεού, ο ουράνιος Βασιλεύς θα εισέλθη και θα επιθεωρήση όταν το έργο που προελέχθη από τον Ιησού συμπληρωθή στο τέλος του συστήματος πραγμάτων:

¹⁶ «Και τότε θέλει φανή το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ, και τότε θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης και θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον μετά των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής. Και θέλει αποστείλει τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης, και θέλουσι συνάξει τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων απ’ άκρων ουρανών έως άκρων αυτών.»—Ματθ. 24:30, 31.

17, 18. (α) Στον καιρό της συμπληρώσεως της συνάξεως που γίνεται η επιθεώρησις, τι πρέπει να προσδιορισθή εν σχέσει με την τάξι χωρίς ένδυμα; (β) Πώς η παραβολή του Ιησού δείχνει τι θα συμβή κατόπιν σ’ αυτή την τάξι;

¹⁷ Η συμπλήρωσις της συνάξεως των «εκλεκτών» θα εγίνετο λίγο πριν από τη ‘μεγάλη θλίψι’ την οποία ο Ιησούς παρέβαλε με τον κατακλυσμό των ημερών του Νώε. (Ματθ. 24:21, 22, 37-41) Σ’ αυτόν λοιπόν τον καιρό της επιθεωρήσεως που γίνεται από τον ουράνιο Βασιλέα, θα ελαμβάνετο μεταξύ των «εκλεκτών» η τάξις που εξεικονίσθηκε από τον άνθρωπο χωρίς ένδυμα γάμου; Ή μήπως αυτή η τάξις θα αφεθή να μετάσχη με ‘όλες τις φυλές της γης’ που θρηνούν για την επικείμενη καταστροφή; Η τάξις που αποτελεί τον Χριστιανικό κόσμο δεν έχει να παρουσιάση καμμιά δικαιολογία στον Βασιλέα επειδή προσπάθησε να είναι στους «γάμους» χωρίς το συμβολικό ένδυμα. Αυτή η τάξις δεν μπορεί να παρουσιάση κανένα λόγο για τον οποίον να της επιτραπή ν’ απολαύση τη γαμήλιο τελετή και το «γεύμα.» Στον καιρό της τελικής επιθεωρήσεως, αυτή η τάξις ‘αποστομώνεται.’ Πώς θα μεταχειρισθή ο Βασιλεύς αυτή την τάξι; Η παραβολή του Ιησού μάς το δείχνει:

¹⁸ «Τότε είπε ο βασιλεύς προς τους υπηρέτας, Δέσαντες αυτού πόδας και χείρας, σηκώσατε αυτόν και ρίψατε εις το σκότος το εξώτερον εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων.»—Ματθ. 22:13.

19. Πού θα ριφθή αυτή η τάξις, και τι δεν θα απολαύση;

¹⁹ Αυτή η τάξις, λοιπόν, δένεται για να μην μπορέση να φέρη αντίστασι. Έτσι, ρίχνεται στο «σκότος το εξώτερον,» έξω εκεί όπου το σκοτάδι δεν μετριάζεται από κανένα φως όπως είναι τα φώτα των δρόμων. Εκεί, χωρίς καμμιά διαφώτισι από τον Θεό, η τάξις αυτή θα κλαίη και θα τρίζη τα δόντια της, στη ‘μεγαλη θλίψι’ στην οποία θα καταστραφή η Βαβυλων η Μεγάλη και όλοι οι λοιποί αυτού του συστήματος πραγμάτων. (Αποκάλ. 17:14-18) Αυτή η τάξις θ’ αποκοπή από τη «βασιλεία των ουρανών» και δεν θα έχη μέρος στο «δείπνον του γάμου του Αρνίου» επάνω στους ουρανούς.—Αποκάλ. 19:9.

ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ ΟΛΙΓΟΙ ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ

20. Με ποια δήλωσι συμπλήρωσε ο Ιησούς την παραβολή του, και μήπως αυτή ανεφέρετο στον άνθρωπο χωρίς ένδυμα;

²⁰ Ο Ιησούς, για να συμπληρώση την παραβολή και να δείξη το κεντρικό σημείο, είπε: «Διότι πολλοί είναι οι κεκλημένοι, ολίγοι δε οι εκλεκτοί.» (Ματθ. 22:14) Ο Ιησούς δεν είπε αυτά τα λόγια εν σχέσει με τον άνθρωπο που εξεβλήθη επειδή δεν φορούσε το απαιτούμενο ένδυμα γάμου.a Αυτός δεν αποτελούσε το κύριο χαρακτηριστικό της παραβολής. Φυσικά, αυτός δεν εξεικόνιζε ό,τι απέμεινε από τους ‘πολλούς’ προσκεκλημένους αφού είχαν ληφθή οι «ολίγοι» εκλεκτοί. Αντιστοίχως, οι ‘επισκέπται’ που φορούν ένδυμα γάμου και δεν απορρίπτονται από τη γαμήλιο τελετή δεν εξεικονίζουν τους ‘ολίγους’ που είχαν κληθή από το Ιουδαϊκό έθνος όταν η μεγάλη πλειονότης όλων των ‘προσκεκλημένων’ Ιουδαίων είχε βρη δικαιολογία για να μη προσέλθη. Ποιους λοιπόν εννοούσε ο Ιησούς από τους ‘πολλούς’ που είχαν προσκληθή και ποιους εννοούσε με τους ‘ολίγους’ που ήσαν εκλεκτοί;

21. Ποιοι, λοιπόν, ήσαν οι ολίγοι που ήσαν εκλεκτοί, και μήπως αυτοί αποτελούσαν όλους τους ‘επισκέπτας’ που ήσαν ανακεκλιμένοι στο ‘γαμήλιο γεύμα’;

²¹ Οι «πολλοί» προσκεκλημένοι ήσαν το Ιουδαϊκό έθνος που ήταν στη διαθήκη του Νόμου, η οποία προσέφερε βοήθεια στους Ιουδαίους να γίνουν «βασίλειον ιεράτευμα» του Θεού. Οι «ολίγοι» που εξελέγησαν ως άξιοι της «βασιλείας των ουρανών» ήσαν το «υπόλοιπον» των φυσικών Ιουδαίων που ενήργησε σύμφωνα με την προειδοποίησι του ουρανίου Βασιλέως. Αυτοί οι Ιουδαίοι άφησαν τις κοσμικές φροντίδες, ήλθαν στους γάμους και δέχθηκαν το «ένδυμα του γάμου» από τον Βασιλέα, το φόρεσαν και κατόπιν ανεκλίθησαν στην τράπεζα. Επειδή ως το έτος 36 μ.Χ., μόνον «ολίγοι» (Ιουδαίοι) ενήργησαν σύμφωνα με την ειδοποίησι από τον Θεόν τον Βασιλέα, αυτός έκρινε αναγκαίον να στείλη τους «δούλους» του πέρα από την Ιουδαϊκή «πόλι,» δηλαδή την Ιουδαϊκή κοινότητα, με εντολή να φέρουν αντικαταστάτας από τους απεριτμήτους Εθνικούς. Τελικά προέκυψε μια αίθουσα γεμάτη από προσκεκλημένους. Έτσι, οι «ολίγοι» που αποτελούσαν το Ιουδαϊκό υπόλοιπο ήσαν μόνον ένα μέρος των ‘επισκεπτών’ στην εορτή.

22. (α) Πώς έδειξε ο Θεός ο Βασιλεύς ότι εξέλεξε τους ενδεδυμένους ‘επισκέπτας’; (β) Τι ήθελε να δείξη η παραβολή του Ιησού σχετικά με τον Βασιλέα που ετοίμασε ένα γαμήλιο γεύμα;

²² Συνεπώς, όλοι οι ‘επισκέπται’ που φορούσαν το ένδυμα του γάμου εξεικονίζουν περισσοτέρους από το «υπόλοιπον» των Ιουδαίων οι οποίοι έγιναν πνευματικοί Ισραηλίται. Οι ‘επισκέπται’ περιλαμβάνουν και όλους τους πιστούς Εθνικούς αντικαταστάτας. Ο Θεός έδειξε κατάλληλα ότι εξέλεξε όλους τους ενδεδυμένους ‘επισκέπτας’ χρίοντάς τους με το άγιο πνεύμα του μέσω του Υιού του, Ιησού Χριστού. Η παραβολή του Ιησού πουθενά δεν εξεικονίζει και ούτε προωρίζετο να εξεικονίση το ότι ένας άγνωστος αριθμός κεχρισμένων Χριστιανών θα εγίνοντο άπιστοι και θα απεδεικνύοντο ανάξιοι της «βασιλείας των ουρανών.» Η παραβολή του Ιησού ήθελε να δείξη ότι ο ουράνιος βασιλεύς θα επετύγχανε να έχη ένα συμπληρωμένο ‘γαμήλιο γεύμα’ παρ’ όλες τις δυσκολίες. Θα είχε επιτυχείς «γάμους» σε εκπλήρωσι του αγαθού σκοπού του.

23. Μήπως ο Βασιλεύς Ιεχωβά έστειλε τους «δούλους» του να φέρουν ένα πλεονάζοντα αριθμό αναμενόμενων ‘επισκεπτών’, ή με ποιο τρόπο ενήργησε;

²³ Πάντοτε ο Βασιλεύς Ιεχωβά εγνώριζε πόσες θέσεις θα είχε στο γαμήλιο «γεύμα». Γι’ αυτό δεν επρόκειτο να φέρουν οι «δούλοι» του ένα πλεονάζοντα αριθμό αναμενόμενων ‘επισκεπτών’. Αυτός έστειλε τους δούλους του να φέρουν μόνον τόσους όσοι εχρειάζοντο για να γεμίσουν τις διαθέσιμες θέσεις. Στον ωρισμένο του καιρό οι «δούλοι» του έφεραν ένα υπόλοιπο από τους αρχικά προσκεκλημένους Ιουδαίους. Κατόπιν εζήτησε να βρη όλους τους απαιτουμένους αντικαταστάτας από όλους τους απεριτμήτους Εθνικούς. Βαθμηδόν όλες οι θέσεις θα ‘εγέμιζαν.’

24. (α) Τι δεν δείχνει η παραβολή του Ιησού σχετικά με τον άνθρωπο που ερρίφθη έξω; (β) Στην εκπλήρωσι, γιατί δεν χρειάζεται να εισαχθούν αντικαταστάται γι’ αυτή την τάξι χωρίς ένδυμα;

²⁴ Ένα πράγμα δείχνει η παραβολή του Ιησού. Ποιο; Ότι αφού εκείνος που δεν είχε ένδυμα γάμου εξεβλήθη, ο βασιλεύς έστειλε ένα δούλο για να φέρη έναν άλλο σε αντικατάστασί του. Ασφαλώς ο βασιλεύς δεν θα έστελνε ένα δούλο τη νύχτα, «εις το σκότος το εξώτερον,» για να αναζητήση αντικαταστάτην εκείνου ο οποίος εξεβλήθη. Ποιος θα ήταν στις διεξόδους της πόλεως εκείνη την ώρα της νύχτας; Ο βασιλεύς επιδοκιμάζει τους επισκέπτας που έχουν ενδύματα γάμου (τους ανακεκλιμένους), και το γεύμα τώρα προχωρεί με όλους αυτούς χωρίς τον μη ενδεδυμένον ένδυμα γάμου ο οποίος είχε εκβληθή. Στην εκπλήρωσι του τελικού μέρους της παραβολής του Ιησού σήμερα, δεν είναι ανάγκη να εισαχθή αντικαταστάτης για τον Χριστιανικό κόσμο και το θρησκευτικό του πλήθος. Αυτοί απλώς προσπάθησαν να μπουν στην τράπεζα του συμποσίου χωρίς ν’ ανταποκριθούν στις θείες απαιτήσεις. Η αξίωσίς των να είναι εκεί δεν επιτυγχάνει.

25. (α) Επομένως, ποιος κάνει την κλήσι ή πρόσκλησι; (β) Πώς αποδεικνύεται η εκλογή, και τι απαιτείται από αυτούς που εκλέγονται;

²⁵ Ο Ιεχωβά ο Βασιλεύς κάνει την κλήσι, δηλαδή την πρόσκλησι. Όπως στην περίπτωσι του Κορνηλίου, του πρώτου Εθνικού προσηλύτου στη Χριστιανοσύνη, ο Θεός πρώτα διαβάζει την καρδιά του ατόμου στο οποίον στρέφει την προσοχή του. Κατόπιν, λόγω της καλής στάσεως της καρδιάς, ο Θεός στέλνει την απαιτούμενη βοήθεια σ’ εκείνον που ανταποκρίνεται. Έτσι το άτομο λαμβάνει Γραφική εκπαίδευσι εν σχέσει με την ελπίδα της ουρανίου βασιλείας. Συνεπώς, όλες οι εκατοντάδες των εκατομμυρίων στους οποίους κηρύττεται «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας» δεν έχουν πρόσκλησι από τον Θεό να παρακαθήσουν στους πνευματικούς «γάμους». (Ματθ. 24:14· 28:19, 20) Η πλειονότης απ’ αυτούς λαμβάνει μόνον μια «μαρτυρία» εν σχέσει με τη Βασιλεία. Εκείνοι που ‘προσκαλούνται’ πραγματικά και που ανταποκρίνονται στις θείες απαιτήσεις, ‘εκλέγονται’ τότε με το να τους χρίη με άγιο πνεύμα για να είναι συγκληρονόμοι του Ιησού Χριστού. (2 Κορ. 1:21· 1 Ιωάν. 2:20, 27) Τώρα που εξελέγησαν έτσι, πρέπει ν’ αποδειχθούν πιστοί μέχρι τέλους.—Αποκάλ. 17:14· 2:10.

26. Τι απολαμβάνουν τώρα οι εκλεκτοί ‘επισκέπται’ που βρίσκονται ακόμη στη γη, και τι θα απολαύσουν οι πιστοί μετά τη ‘μεγάλη θλίψι’;

²⁶ Σήμερα όλος ο κόσμος της ανθρωπότητος βρίσκεται σε αναταραχή, σ’ αυτόν τον ‘έσχατο καιρό’ του συστήματος πραγμάτων. Αλλά οι πιστοί εκλεκτοί ‘επισκέπται’ στη λαμπρά φωτισμένη ‘αίθουσα των γάμων’ απολαμβάνουν τις χαρές και τις ευλογίες της επιδοκιμασίας του Βασιλέως. Αφού κρατήσουν τη Χριστιανική τους ακεραιότητα σε όλη την επικείμενη ‘μεγάλη θλίψι’ που τερματίζει το κοσμικό σύστημα πραγμάτων, θα γίνουν δεκτοί στο «δείπνον του γάμου του Αρνίου» στους ουρανούς. (Αποκάλ. 19:7, 9) Αφού αυτοί θ’ αποτελέσουν τη «νύμφη» του Χριστού, γι’ αυτό η νύμφη του υιού του βασιλέως δεν μνημονεύεται και δεν παρουσιάζεται στην παραβολή του Ιησού.b Όλοι οι 144.000 εκλεκτοί και πιστοί που είναι μέλη της Νυμφικής εκκλησίας θ’ απολαύσουν το δείπνον με τον Νυμφίο τους.

ΣΥΜΒΟΛΙΚΕΣ ΠΑΡΑΝΥΜΦΟΙ

27. Με ποιους συνδέεται τώρα στη γη το υπόλοιπο της Νυμφικής εκκλησίας, και πώς αυτοί τιμούν τον Βασιλέα και τον Νυμφίο Υιό του;

²⁷ Ο γάμος και η γαμήλιος εορτή θέλουν και παρανύμφους. Ο Ψαλμός 45:13-15 έδειξε προφητικά ότι θα παρίσταντο μερικές. Σήμερα, που η νυμφική εκκλησία του Χριστού πλησιάζει να συμπληρωθή, οι παράνυμφοι συναναστρέφονται με το «υπόλοιπον» αυτής της εκκλησίας. Φυσικά, αυτές οι συμβολικές παράνυμφοι δεν αναμένουν να πάνε στον ουρανό με το υπόλοιπο, αλλά τιμούν τον ουράνιο Βασιλέα και τον Νυμφίο Υιό του και δείχνουν κατάλληλο σεβασμό στο υπόλοιπο της Νυμφικής εκκλησίας. Τα εδάφια Αποκάλυψις 7:9-17 πιστοποιούν ότι θα υπάρξη ένας αναρίθμητος ‘πολύς όχλος’ απ’ αυτούς τους συντρόφους.

28. Ποιους βοηθούν τώρα εκείνοι από τον ‘πολύν όχλον’ και ποια θα είναι η ανταμοιβή των μέσω του Αιωνίου Πατρός;

²⁸ Αυτοί χαίρουν στην εκπλήρωσι αυτού του ωραίου χαρακτηριστικού του θείου σκοπού και παρέχουν στοργική βοήθεια στο υπόλοιπο της τάξεως της Νύμφης. Ευλαβικά μετέχουν στη λατρεία και υπηρεσία του ουρανίου Βασιλέως στο ανάκτορο του πνευματικού του ναού. Απ’ Αυτόν θα λάβουν ευεργετήματα αιωνίου ζωής μέσω του Νυμφίου Υιού του ως του Αιωνίου Πατρός των. (Ησ. 9:6, 7) Θα λάβουν ατέλειωτες ευλογίες επάνω σε μια παραδεισιακή γη κάτω από τη βασιλεία του νυμφευμένου Υιού του Θεού.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 121]

Στην παραβολή του Ιησού ο Βασιλεύς διέταξε τους υπηρέτας του να εκβάλουν τον άνθρωπο που αρνήθηκε να φορέση γαμήλιο ένδυμα. Ο άνθρωπος αυτός εξεικόνιζε κατ’ απομίμησιν Χριστιανούς από τους οποίους αποτελείται ο Χριστιανικός κόσμος