Αξιοποιήστε τη Ζωή σας Όσο το Δυνατόν Καλύτερα
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ βρισκόταν στο σπίτι, κατάκοιτος, πεθαίνοντας από καρκίνο. Ο γιος του ήταν στο εργαστήριο και τακτοποιούσε τα ξυλουργικά εργαλεία του πατέρα του. Καθώς έπιανε τα εργαλεία, σκεφτόταν τα θαυμάσια πράγματα που είχε φτιάξει με αυτά ο πατέρας του. Παρ’ όλο που το εργαστήριο ήταν δίπλα στο σπίτι, ο γιος ήξερε ότι ο πατέρας του δεν θα πήγαινε ποτέ ξανά εκεί, δεν θα κρατούσε ποτέ ξανά τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε τόσο επιδέξια. Αυτή η εποχή ανήκε πια στο παρελθόν.
Ο γιος σκέφτηκε το εδάφιο Εκκλησιαστής 9:10: «Όλα όσα βρίσκει το χέρι σου να κάνει, κάνε τα με τη δύναμή σου, γιατί δεν υπάρχει ούτε εργασία ούτε επινόηση ούτε γνώση ούτε σοφία στον Σιεόλ [τον τάφο], τον τόπο όπου πηγαίνεις». Γνώριζε καλά αυτό το εδάφιο. Το είχε χρησιμοποιήσει πολλές φορές καθώς δίδασκε σε άλλους τη Βιβλική αλήθεια ότι ο θάνατος είναι μια κατάσταση αδράνειας. Τώρα η δύναμη που είχε αυτό το επιχείρημα του Σολομώντα άγγιζε την καρδιά του—θα πρέπει να ζούμε τη ζωή μας πλήρως και να απολαμβάνουμε τις ημέρες μας ενόσω μπορούμε, επειδή θα έρθει καιρός που δεν θα είμαστε πια σε θέση να το κάνουμε αυτό.
Να Απολαμβάνετε τη Ζωή
Από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα του βιβλίου του Εκκλησιαστή, ο σοφός Βασιλιάς Σολομών προτρέπει τους αναγνώστες του να βρίσκουν απόλαυση στη ζωή. Στο κεφάλαιο 3, λόγου χάρη, αναφέρεται: «Έχω κατανοήσει ότι δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για [τους ανθρώπους] από το να χαίρονται και να κάνουν καλό όσο ζουν· και επίσης ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να τρώει και να πίνει και να απολαμβάνει το καλό για όλη τη σκληρή εργασία του. Αυτό είναι δώρο Θεού».—Εκκλησιαστής 3:12, 13.
Ο Σολομών εμπνεύστηκε από τον Θεό να επαναλάβει την εξής σκέψη: «Ορίστε! Το καλύτερο πράγμα που έχω δει εγώ, το οποίο είναι ωραίο, είναι να τρώει κανείς και να πίνει και να απολαμβάνει το καλό για όλη τη σκληρή εργασία που κάνει καθώς εργάζεται σκληρά κάτω από τον ήλιο όλες τις ημέρες της ζωής του τις οποίες του έδωσε ο αληθινός Θεός, επειδή αυτό είναι η μερίδα του».—Εκκλησιαστής 5:18.
Παρόμοια, προτρέπει τους νεαρούς: «Να χαίρεσαι, νεαρέ, στη νεότητά σου, και η καρδιά σου ας σε κάνει εύθυμο στις ημέρες της νεαρής σου ηλικίας, και να περπατάς στις οδούς της καρδιάς σου και στα πράγματα που βλέπουν τα μάτια σου». (Εκκλησιαστής 11:9α) Πόσο υπέροχο είναι να απολαμβάνει κάποιος στο πλήρες τη δύναμη και το σφρίγος της νιότης!—Παροιμίες 20:29.
“Να Θυμάσαι τον Δημιουργό Σου”
Ασφαλώς, ο Σολομών δεν εννοεί ότι είναι σοφό να επιδιώκουμε οτιδήποτε είναι ελκυστικό στην καρδιά ή στα μάτια μας. (Παράβαλε 1 Ιωάννη 2:16.) Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τα όσα γράφει στη συνέχεια: «Αλλά να ξέρεις ότι για όλα αυτά [τις επιδιώξεις που μπορεί να ικανοποιούν τις επιθυμίες σου] ο αληθινός Θεός θα σε φέρει σε κρίση». (Εκκλησιαστής 11:9β) Ανεξάρτητα από την ηλικία μας, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Θεός παρατηρεί αυτά που κάνουμε στη ζωή μας και θα μας κρίνει ανάλογα.
Πόσο ανόητο είναι να συλλογιζόμαστε ότι μπορούμε να ζούμε μια εγωκεντρική ζωή αναβάλλοντας την εκδήλωση θεοσεβούς αφοσίωσης για τα τελευταία μας χρόνια! Η ζωή μας θα μπορούσε να τερματιστεί ανά πάσα στιγμή. Ακόμη και αν δεν συμβεί αυτό, το να υπηρετούμε τον Θεό δεν είναι κάτι που γίνεται ευκολότερο στα γηρατειά. Αναγνωρίζοντας αυτό το γεγονός, ο Σολομών γράφει: «Να θυμάσαι, λοιπόν, τον Μεγαλειώδη Δημιουργό σου στις ημέρες της νεαρής σου ηλικίας, προτού έρθουν οι ημέρες της συμφοράς ή φτάσουν τα χρόνια που θα λες: “Δεν βρίσκω καμιά ευχαρίστηση σε αυτά”».—Εκκλησιαστής 12:1.
Η προχωρημένη ηλικία συνοδεύεται από αντιξοότητες. Με συμβολικούς όρους, ο Σολομών περιγράφει στη συνέχεια τις συνέπειες της προχωρημένης ηλικίας. Τα χέρια τρέμουν, τα πόδια εξασθενούν και τα δόντια λιγοστεύουν. Τα μαλλιά γίνονται λευκά και πέφτουν. Ο ύπνος είναι τόσο ελαφρύς ώστε κάποιος μπορεί να ξυπνήσει από τον ήχο ενός πουλιού. Όλες οι αισθήσεις—η όραση, η ακοή, η αφή, η οσμή και η γεύση—ατονούν. Το εξασθενημένο σώμα κάνει τον άνθρωπο να φοβάται μήπως πέσει και να νιώθει “τρόμο” από διάφορες άλλες αιτίες όταν βρίσκεται στο δρόμο. Τελικά, ο άνθρωπος πεθαίνει.—Εκκλησιαστής 12:2-7.
Τα γηρατειά είναι ιδιαίτερα καταστροφικά για εκείνους που δεν “θυμούνταν τον Μεγαλειώδη Δημιουργό τους” στη διάρκεια της νιότης τους. Επειδή ένα τέτοιο άτομο σπατάλησε τη ζωή του, “δεν βρίσκει καμιά ευχαρίστηση” στα τελευταία του χρόνια. Επίσης, το να ζει κανείς με έναν τρόπο που δείχνει έλλειψη σεβασμού για τον Θεό μπορεί να προσθέσει στα προβλήματα και στους πόνους των γηρατειών. (Παροιμίες 5:3-11) Δυστυχώς, όταν τέτοια άτομα ατενίζουν το μέλλον, δεν βλέπουν τίποτε άλλο πέρα από τον τάφο.
Να Χαίρεστε στα Γηρατειά
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ηλικιωμένοι δεν μπορούν να απολαμβάνουν τη ζωή. Στην Αγία Γραφή, «[η] μακρότητα ημερών και [τα] χρόνια ζωής» είναι επίσης συνδεδεμένα με την ευλογία του Θεού. (Παροιμίες 3:1, 2) Ο Ιεχωβά είπε στο φίλο του τον Αβραάμ: «Όσο για εσένα, . . . θα θαφτείς σε καλά γηρατειά». (Γένεση 15:15) Παρά τις δυσκολίες της προχωρημένης ηλικίας, ο Αβραάμ βρήκε ειρήνη και γαλήνη στα τελευταία του χρόνια, αναπολώντας με ικανοποίηση τη ζωή του που ήταν αφοσιωμένη στον Ιεχωβά. Επίσης, απέβλεπε με πίστη σε μια «πόλη που έχει πραγματικά θεμέλια», τη Βασιλεία του Θεού. (Εβραίους 11:10) Έτσι, πέθανε «γέρος και ικανοποιημένος».—Γένεση 25:8.
Γι’ αυτό, ο Σολομών παρότρυνε: «Αν ένας άνθρωπος ζήσει πολλά χρόνια, ας έχει χαρά όλα αυτά τα χρόνια». (Εκκλησιαστής 11:8) Είτε είμαστε νέοι είτε ηλικιωμένοι, η αληθινή χαρά συνδέεται με τη σχέση που έχουμε με τον Θεό.
Καθώς ο νεαρός στο εργαστήριο τακτοποιούσε τα τελευταία από τα εργαλεία του πατέρα του, σκεφτόταν αυτά τα πράγματα. Σκεφτόταν όλους εκείνους που γνώριζε οι οποίοι προσπαθούσαν να αξιοποιήσουν τη ζωή τους όσο το δυνατόν καλύτερα αλλά δεν έβρισκαν ευτυχία επειδή δεν είχαν σχέση με τον Δημιουργό τους. Πόσο κατάλληλο ήταν που ο Σολομών, αφού πρώτα παρότρυνε τον άνθρωπο να χαίρεται στη διάρκεια της ζωής του, συνόψισε το ζήτημα με τα εξής λόγια: «Η κατάληξη της υπόθεσης, αφού ακούστηκαν όλα, είναι: Να φοβάσαι τον αληθινό Θεό και να τηρείς τις εντολές του. Διότι αυτή είναι όλη η υποχρέωση του ανθρώπου»!—Εκκλησιαστής 12:13.