Συνελεύσεις που Πραγματικά Εξυψώνουν το Θείον Όνομα
«ΣΤΟ στάδιο [Ρίβερφροντ], θα εγκαταστήσουν μια μικρή πόλι, που θα κυβερνάται από τον Ιεχωβά,» ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο ειδησεογράφος της εφημερίδος Ινκουάιρερ περιέγραψε τη Συνέλευσι Περιφερείας «Θείον Όνομα» που προετοιμάζετο τότε στο Σινσινάτι.
Αυτή η πρόβλεψις απεδείχθη αληθινή για όλες τις τριάντα τέσσερες συνελεύσεις που έλαβαν χώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τις ένδεκα στον Καναδά από τον Ιούνιο ως τον Αύγουστο.
Πράγματι, από την προετοιμασία και σ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος των πέντε ημερών, ήταν καταφανές ότι οι συνηγμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά απελάμβαναν το μειδίαμα του Θεού και Δημιουργού των, τον οποίον αναγνωρίζουν ότι ελέγχει τις πράξεις των. Το πνεύμα που κυριαρχούσε στη συνέλευσι ήταν η εξύψωσις του Θείου Ονόματος, καθώς και η καλλιέργεια ενός καλού ονόματος για τον Θεό. Ιδιαίτερα είχε τονισθή η σπουδαιότης της πνευματικότητος, η ανάγκη να την αποκτήση κανείς, πώς να τη διαφυλάξη, καθώς και η ενίσχυσις της πνευματικότητος των άλλων.
Αυτή η στάσι είχε τόσο εμποτίσει τις συνάξεις αυτές, ώστε ένας αρθρογράφος στη εφημερίδα Κονστιτούσιον της Ατλάντα αισθάνθηκε την ώθησι να πη: «Έρχονται ζητώντας πνευματική τροφή και αναψυχή, βοήθεια για τα προβλήματά των ή βοήθεια για να βοηθήσουν κάποιον που αγαπούν—και αγαπούν όλους.»
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα να διευθετήσετε και να προετοιμάσετε τέτοιες μεγάλες συνελεύσεις στις οποίες αναμένεται ένα ακροατήριο από εκατοντάδες χιλιάδων άτομα. Πριν από ένα χρόνο και πλέον, μερικές φορές πριν από χρόνια, αρχίζει το έργο της ετοιμασίας νέων Γραφικών εκδόσεων που θα τεθούν σε κυκλοφορία. Επίσης, εκλέγονται μέρη που θα γίνουν οι συνελεύσεις και υπογράφονται συμβόλαια γι’ αυτά. Πριν από μήνες τα τυπογραφεία της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά αρχίζουν τη στοιχειοθέτησι και την εκτύπωσι. Τα δεμένα βιβλία κρατούν απησχολημένο το τμήμα βιβλιοδεσίας ως τον καιρό της συνελεύσεως. Οι έντυπες εκδόσεις που πρόκειται να τεθούν σε κυκλοφορία στις συνελεύσεις, που βρίσκονται επί κεφαλής της κανονικής ζητήσεως Γραφών, Γραφικών βιβλίων και περιοδικών της Εταιρίας, είναι μια επί πλέον έντασις στις εγκαταστάσεις και συνήθως απαιτούν πρόσθετο χρόνο εργασίας.
Επί πλέον, πρέπει να προετοιμασθή το πρόγραμμα, έχοντας υπ’ όψιν τις ανάγκες των Χριστιανών μέσα στη σημερινή παγκόσμια κατάστασι. Μερικές από τις κύριες ομιλίες τυπώνονται σε μορφή χειρογράφου· άλλες σε μορφή σχεδίου, ώστε η ίδια πνευματική τροφή να λαμβάνεται άσχετα με το ποια συνέλευσι παρακολουθεί ένα άτομο. Βιβλικά δράματα καταγράφονται σε ταινίες και αποστέλλονται στα μέρη των συνελεύσεων εγκαίρως ώστε οι εκτελεσταί να μάθουν το κείμενο και ν’ αποδώσουν με παντομίμα τις λέξεις οι οποίες θα εκφωνούνται με μεγαφωνικό σύστημα. Άλλα δράματα προετοιμάζονται πολύ προσεκτικά, γίνονται δοκιμές και παρουσιάζονται με «ζωντανό» τρόπο.
Εκτός απ’ όλ’ αυτά, χιλιάδες ώρες ανθρώπινης εργασίας διατίθενται για την διοργάνωσι κάθε τοπικής συνελεύσεως, ώστε να υπάρχει η καφετήρια, τμήμα αναψυκτικών, ταξιθέτες για να τακτοποιούν τα πλήθη, ένας μεγάλος αριθμός καθαριστών, μεγαφωνικές εγκαταστάσεις, διευθέτησις για χώρους πάρκιν και υπευθύνων για καθοδήγησι, τακτοποίησις χώρων διαμονής, διοργάνωσις διορισμού εθελοντικών υπηρεσιών και ένας σωρός άλλων πραγμάτων που πρέπει όλα να είναι τακτοποιημένα την ημέρα της ενάρξεως.
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ
Στο παρελθόν, η εναντίωσις εκ μέρους των θρησκειών του Χριστιανικού κόσμου είχε δημιουργήσει πολλές στενοχώριες στους Μάρτυρες του Ιεχωβά για την εξεύρεσι τόπων για τις συνελεύσεις. Επίσης, λόγω της επιρροής του κλήρου στους πολίτας η εξεύρεσις δωματίων ήταν μερικές φορές δύσκολη. Ακόμη και οι αξιωματούχοι της πόλεως καθώς και οι επιχειρηματίαι είχαν επηρεασθή με την κακοπαράστασι που εγίνετο όσον αφορά τους σκοπούς και την αξιοπιστία των μαρτύρων του Ιεχωβά. Αλλά σήμερα σπανίως συμβαίνει αυτό.
Ένας δημοσιογράφος της εφημερίδος Σταρ του Μόντρεαλ, όταν παρετήρησε τόσο πολλούς ανθρώπους συγκεντρωμένους (22.692 είχαν παρακολουθήσει σ’ ένα ιπποδρόμιο), έκαμε την εξής παρατήρησι: «Η Βίβλος έχει προσελκύσει εδώ περισσοτέρους παρά στις ιπποδρομίες. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά ποτέ δεν παραιτούνται. Οι άνθρωποι που τους πολεμούσαν δεν βρίσκονται πια αλλά οι μάρτυρες του Ιεχωβά παραμένουν εδώ.»
Χαρακτηριστικό της στάσεως των επισήμων, των διευθυντών των σταδίων και των επιχειρηματιών είναι τα ακόλουθα παραδείγματα.
Την δευτέρα ημέρα της συνελεύσεως στην πόλι Μέμφις η εφημερίς Κομέρσιαλ Απήλ έγραψε το εξής άρθρο:
«ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ μάρτυρες του Ιεχωβά προσήλθαν στη Μέμφις για μια πενθήμερη συνέλευσι και η Μέμφις είναι ευτυχής που τους υποδέχεται.
»Οι Μάρτυρες είναι ένας επιμελής όμιλος. Είχαν προσέλθει στη Μέμφις και στο παρελθόν και η διαγωγή των υπήρξε πάντοτε υποδειγματική. Αυτό το δόγμα είναι ευαγγελιστικό και τα μέλη του εργάζονται ως εθελονταί. Η συνέλευσίς των προσπαθεί να κρατήσει τα έξοδα χαμηλά για τους σκληρά εργαζομένους εργάτας των, και η πρόχειρη καφετήρια που έχουν εγκαταστήσει είναι παράδειγμα προσεκτικού προγραμματισμού των.»
Και η εφημερίς Πρες-Σίμιταρ της Μέμφις παρετήρησε ότι το πλήθος, που ήταν «μια οικογενειακή υπόθεσις,» ήταν πολύ μεγάλο για την μεγαλύτερη αίθουσα συνελεύσεως της πόλεως, και κατόπιν είπε: «Ώσπου να προγραμματίσουν οι μάρτυρες την επομένη συνέλευσί τους στη Μέμφις, το νέο Κέντρο Συνελεύσεων Έβερετ Κουκ στο Βόρειο Μέιν θα είναι έτοιμο γι’ αυτούς. Οι Μάρτυρες είναι πάντοτε ένας ευπρόσδεκτος όμιλος. Διατηρούν υψηλά επίπεδα διαγωγής και ευγενείας και φροντίζουν μόνοι για τα προβλήματά τους.»
Αυτή ήταν η υποδοχή σχεδόν σ’ όλες τις πόλεις των συνελεύσεων. Μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις γενήθηκε ζήτημα όταν επεσκέφθησαν διευθυντάς ή υπευθύνους των αιθουσών. Όταν όμως ελέχθη σ’ αυτούς να ζητήσουν πληροφορίες από άλλους διευθυντάς και επισήμους με τους οποίους οι μάρτυρες του Ιεχωβά είχαν συνεργασθή προηγουμένως, καθησυχάσθηκαν οι αμφιβολίες των. Ο διευθυντής του Σταδίου των Παλαιών Πολεμιστών της Φιλαδελφείας είπε στους δημοσιογράφους ότι είχε μιλήσει με μερικούς επισήμους άλλων σταδίων προτού ενοικιάσει στο στάδιο. Και προσέθεσε: «Είναι έξοχη πελατεία. Προσελκύουν πολλούς ανθρώπους αλλά κάνουν μια τεράστια εργασία καθαρισμού και φροντίζουν οι ίδιοι για τις ανάγκες των.»
Παρομοία συνεργασία έχει προσφέρει η αστυνομία, οι αρχές της πόλεως και οι επιχειρηματίαι σε κάθε συνέλευσι στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά. Τόσο αξιοσημείωτη ήταν η επιτυχία της υπηρεσίας εξευρέσεως δωματίων ώστε έκαμε να γραφούν στην εφημερίδα Νιους του Άλμπουκερκ του Νέου Μεξικού τα εξής: «Κάνει σχεδόν τον καθένα να αισθάνεται ότι Κάποιος Σπουδαίος δείχνει προσωπικό ενδιαφέρον για τα ζητήματα.»
ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ
Οι συνελεύσεις μπορεί να λεχθή ότι έχουν ένα διπλό σκοπό: (1) να εξυψώνουν το Θείον Όνομα Ιεχωβά στις διάνοιες και τις καρδιές των μαρτύρων του Ιεχωβά και όλων των άλλων με τους οποίους έρχονται σ’ επαφή (Ματθ. 6:9)· και (2) να δίνουν εκπαίδευσι για τους ίδιους, τα παιδιά των και άλλους σύμφωνα με τις θείες αρχές τις οποίες αντιπροσωπεύει το Όνομα.
Η κυρία ομιλία της συνελεύσεως εκφωνήθηκε την πρώτη ημέρα, και είχε τον τίτλο «Τίνος το Όνομα Σέβεσθε Περισσότερο—το Δικό Σας ή του Θεού;» Έδειχνε σαφώς ότι οι κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου θέτουν τον εαυτό τους μπροστά από τον Θεό, και προτιμούν τις δικές των ιδέες παρά τις ιδέες του Λόγου του Θεού. Σε αντίθεσι, ένα κύριο χαρακτηριστικό αυτής της συνελεύσεως ήταν η έμφασις για τη χρήσι της Γραφής. Εδόθη ενθάρρυνσις για την καθημερινή ανάγνωσι της Γραφής από κάθε οικογένεια. Και για την πραγματική βαθειά κατανόηση και κατάλληλη εφαρμογή, για την ανάγκη της εξετάσεως του ιστορικού των γεγονότων που σχετίζονται με τα βιβλία της Γραφής, καθώς και των συμφραζομένων του τμήματος που διαβάζεται, έγιναν επιδείξεις.
Η ανάγκη να δίδεται προσοχή στην κυριαρχία του Θεού και την διεκδίκησι του Θείου Ονόματος τονίσθηκε στη δημοσία ομιλία «Όταν Όλα τα Έθνη Συγκρούωνται Κατά Μέτωπον με τον Θεόν.» Αυτή η ομιλία, που υπήρξε το αποκορύφωμα την τελευταία ημέρα της συνελεύσεως, ήταν μια ευκαιρία για ένα ανώτατο όριο παρευρεθέντων, που έφθασε τους 678.359, στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.
Οι συνελεύσεις στην πραγματικότητα αποτελούν μεγάλα βήματα στην προετοιμασία για ζωή σε μια νέα τάξι όπου θα κυριαρχή δικαιοσύνη, τάξις, ειρήνη, πραγματική αγάπη και ενδιαφέρον του ενός προς τον άλλον. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά προσπαθούν να ζουν μ’ αυτόν τον τρόπο από τώρα.
Οι Μάρτυρες πραγματικά πιστεύουν την «Προσευχή του Κυρίου,» η οποία παρακαλεί τον Θεό: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γης.» (Ματθ. 6:10) Ακολουθούν τη συμβουλή του Ιησού: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού· και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.» Και αυτό τους έχει κάμει πράγματι ευτυχείς.—Ματθ. 6:33.
Μερικοί άνθρωποι αγαπούν τους μάρτυρας του Ιεχωβά αλλά δεν επιθυμούν ν’ ακούσουν αυτά που πιστεύουν από τον Λόγο του Θεού. Αλλ’ αν δεν επρόκειτο για τον Λόγο του Θεού και για την εφαρμογή των αρχών του στη ζωή των, η διαγωγή των δεν θα ήταν υποδειγματική και δεν θα μπορούσαν να διεξάγουν τέτοιες έξοχες συνελεύσεις. Μερικοί άνθρωποι το αναγνωρίζουν αυτό. Μια γυναίκα από το Πόρτλαντ του Όρεγκον είπε σε δύο μάρτυρες του Ιεχωβά οι οποίες την ρώτησαν αν είχε να διαθέση δωμάτια στο σπίτι της για επισκέπτας της συνελεύσεως: «Είσθε τόσο θερμοί, ευγενείς και καλοί. Πρέπει να είναι η θρησκεία σας που σας κάνει έτσι.»
Μια αρθρογράφος της εφημερίδος Ίβνινγκ Νιους του Μπώφφαλο έγραψε: «Οι Μάρτυρες θεωρούν τον σεβασμό της ιδιοκτησίας των άλλων ως Χριστιανική διαγωγή.» Ανέφερε μια πείρα ενός οικοδεσπότου στην Τοναουάντα, Νέας Υόρκης, ο οποίος στην αρχή δίσταζε να δηλώση δωμάτια για επισκέπτας της συνελεύσεως, αλλά κατόπιν είπε: «Αν όλοι οι άνθρωποι ήσαν σαν αυτούς, θα επιθυμούσα να νοικιάζω τα δωμάτιά μου κάθε εβδομάδα. Όταν μια μέρα είναι βροχερή, βγάζουν ακόμη και τα παπούτσια των προτού μπουν στο σπίτι για να μη λερώσουν τα χαλιά. Είναι οι πιο ευγενείς άνθρωποι που έχω συναντήσει ποτέ.»
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Το πρόγραμμα της συνελεύσεως έδωσε μεγάλη έμφασι στη διδασκαλία. Ελέχθη στους παρόντας στη συνέλευσι ότι η Επικοινωνία στο οικογενειακό επίπεδο πρέπει να επιδιώκεται πάντοτε. Για να βοηθηθούν οι γονείς ν’ αποφύγουν το ‘χάσμα της γενεάς,’ τα παιδιά πρέπει να διδαχθούν από πολύ νεαρή ηλικία. Ο ομιλητής προτού αναγγείλη την έκδοσι και κυκλοφορία του 192 σελίδων βιβλίου Ακούοντας τον Μεγάλο Διδάσκαλο είπε, απευθυνόμενος στους γονείς: «Μη νομίζετε ότι τα παιδιά σας θα γίνουν φυσικά μαθηταί απλώς επειδή είσθε σεις. Δεν θα γίνουν ακόλουθοι του Ιησού Χριστού εκτός αν τους διδάξετε αυτή την οδό.»
Οι γονείς έλαβαν το βιβλίο ως ένα πραγματικό δώρο που θα τους βοηθήση να καταρτίσουν ένα ωργανωμένο πρόγραμμα διδασκαλίας, για να δώσουν στα παιδιά τις βαθειές αλήθειες της Γραφής και τις αρχές της Χριστιανικής διαγωγής με απλά λόγια και παραδείγματα. Τα παιδιά που παρευρέθησαν στις συνελεύσεις έδειξαν επίσης ότι ήσαν ανυπόμονα να λάβουν μια τέτοια Γραφική διδασκαλία, καθώς τα παρατηρούσε κανείς στους χώρους της συνελεύσεως κατά εκατοντάδες, κρατώντας σφιχτά το βιβλίο που ήταν γι’ αυτά, ή απησχολημένα στο να το διαβάζουν μόνα των.
Πριν από την έκδοσι αυτού του βιβλίου μια σειρά παρομοίων άρθρων είχαν δημοσιευθή στο περιοδικό Η Σκοπιά. Μερικά άτομα έκοπταν αυτά τα άρθρα και τα έκαναν βιβλίο. Ένας γονεύς έκαμε την εξής παρατήρησι: «Τα παιδιά μου με πρόσεχαν κάθε εβδομάδα για να βεβαιωθούν ότι δεν παρέλειπα κανένα άρθρο. Αποτελούσε διασκέδασι για μας να διαβάζωμε αυτά τα άρθρα. Τα παιδιά απαντούσαν σε κάθε ερώτησι που έθετε αυτό το άρθρο. Πράγματι, έπρεπε να επιμένωμε να σηκώνουν πρώτα το χέρι των, να είναι έτοιμα ν’ απαντήσουν αμέσως. Αυτά τα άρθρα παρακινούν τα παιδιά να σκέπτωνται και να συμμετέχουν διανοητικώς.» Ένας άλλος είπε: «Δοκίμασα έκπληξι με το πόσο γρήγορα μπορεί να μάθη ένα παιδί, ακόμη και δύσκολες σκέψεις.»
Μια τέτοια επιμελής διδασκαλία εκ μέρους των γονέων φέρνει πλουσία αμοιβή. Σ’ αυτόν τον κόσμο της διαλύσεως της οικογενείας η οικογενειακή ενότης μεταξύ των αληθινών Χριστιανών είναι αξιοσημείωτη, όπως παρετήρησε ένας δημοσιογράφος στην εφημερίδα Στέιτ Τζόρναλ του Λάνσινγκ, Μίσιγκαν: «Το πλήθος των ηλικιωμένων και νεαρών προσώπων μέσα στην αίθουσα, στους διαδρόμους και επί πλέον στο χώρο εκθέσεων κάτω ήταν ένα θέαμα οικογενειακής αλληλεγγύης—που είναι ο θεμέλιος λίθος της θρησκείας που έχουν. Αυτός ο δεσμός εκτείνεται σ’ ολόκληρο το σώμα των πιστών.» (Τα πλάγια γράμματα δικά μας.)
‘Το πρόγραμμα της διδασκαλίας δεν σταματά με τους νεαρούς,’ είπε ένας ομιλητής της συνελεύσεως. ‘Όλοι φοιτούμε σ’ ένα σχολείο στο οποίο δεν υπάρχει αποφοίτησις. Όλοι μας οφείλομε να συνεχίσωμε να μαθαίνωμε από την ανεξάντλητη αποθήκη του Θεού. Το Θείον Όνομα λάμπει με ολοένα μεγαλύτερη λαμπρότητα καθώς μαθαίνομε περισσότερα από τις οδούς του Ιεχωβά.’ Κατόπιν έθεσε σε κυκλοφορία σ’ εκείνους που ήσαν παρόντες το βιβλίο Οδηγός της Σχολής Θεοκρατικής Διακονίας για να χρησιμοποιηθή στη Σχολή Διακονίας η οποία λαμβάνει χώρα κάθε εβδομάδα σε κάθε εκκλησία των μαρτύρων του Ιεχωβά τόσο για νέους όσο και για ηλικιωμένους.
Για περισσότερο προχωρημένη Γραφική γνώσι ετέθη σε κυκλοφορία ένα βιβλίο 1.700 σελίδων με τον τίτλο Βοήθημα για την Κατανόησι της Γραφής. Αυτό το βιβλίο, ομοιάζει στον τρόπο της συγγραφής του μ’ ένα λεξικό της Γραφής, και αντιπροσωπεύει έρευνα επτά ετών.
ΗΘΙΚΗ
Στη διάρκεια ολοκλήρου του προγράμματος, εδόθη μεγάλη προσοχή στην ηθική. Ελήφθη συνέντευξις νεαρών παιδιών από το βήμα, για συζήτησι του προβλήματος των ναρκωτικών όπως παρουσιάζεται στα σχολεία. Ένας πατέρας και μια μητέρα συζητούσαν το ζήτημα με τα παιδιά των της εφηβικής ηλικίας, για να τα κρατήσουν άγρυπνα στον κίνδυνο των ναρκωτικών και να δώσουν σ’ αυτά συμβουλή όσον αφορά το γιατί και πώς πρέπει ν’ αποφεύγουν τη χρήσι των ναρκωτικών. Αυτός ο λογικός, και γεμάτος κατανόησι τρόπος χειρισμού του ζητήματος χρησίμευσε ως υπόδειγμα για τους γονείς, οι οποίοι οφείλουν να γνωρίζουν τι κάνουν τα παιδιά των και πρέπει να τα οπλίζουν ενταντίον της απειλής των ναρκωτικών αν επιθυμούν να τα σώσουν.
Στο βήμα διεξήχθη συζήτησις με μερικούς οι οποίοι στο παρελθόν είχαν χρησιμοποιήσει ναρκωτικά αλλά οι οποίοι όταν έμαθαν και εφήρμοσαν τις Βιβλικές αρχές ελευθερώθηκαν από τα ναρκωτικά. Σε πολλές πόλεις συνελεύσεων, αυτά τα νεαρά παιδιά αργότερα έδωσαν μακρά συνέντευξι στο ραδιόφωνο και την Τηλεόρασι. Ύστερα από μια συνέντευξι ο διευθυντής ειδήσεων του ραδιοφωνικού σταθμού της Ατλάντα τελείωσε ως εξής: «Η νεολαία σας όχι μόνον έχει απαντήσεις σχετικά με τη Γραφή, αλλά έχει απαντήσεις και σχετικά με το πρόβλημα των ναρκωτικών.»
Πολλούς συνεκίνησε το δράμα «Ο Ιεχωβά Ευλογεί τους Οσίους,» που περιέγραφε την παγίδα στην οποία είχαν πέσει οι αρχαίοι Ισραηλίται με το να συναναστρέφωνται με τις ανήθικες και ειδωλολάτρισσες Μωαβίτισσες ακριβώς τον καιρό που ο Ισραήλ επρόκειτο να μπη στη Γη της Επαγγελίας. (Αριθμοί κεφάλαια 22-25) Το γεγονός ότι η χαλαρή και ακάθαρτη σεξουαλική διαγωγή οποιουδήποτε είδους αποτελεί αμαρτία, όπως ακριβώς η πορνεία και η ειδωλολατρία, τονίσθηκε σαφώς. Το δράμα έθεσε μπροστά σ’ όλους τους θεατάς το μεγάλο κίνδυνο κακών συναναστροφών σ’ αυτόν τον καιρό όπου η καταστροφή του παρόντος συστήματος πραγμάτων και η είσοδος του λαού του Θεού στη νέα τάξι της δικαιοσύνης είναι τόσο κοντά.
ΣΤΟΧΟΣ Η ΚΑΡΔΙΑ
Πολλές ήσαν οι παρατηρήσεις εκτιμήσεως για την έξοχη ύλη που παρουσίασε το πρόγραμμα. Αλλά πολλή εκτίμησις εκδηλώθηκε εκτός από την πληροφορία αυτή καθ’ εαυτή για το πνεύμα που την ενέπνεε, εξαιτίας του ότι ο προβολεύς του προγράμματος ήταν στραμμένος στην καρδιά. Ένας από τους συνέδρους, ο οποίος βαδίζει σ’ αυτή την «οδό» της αληθείας δεκαεννέα χρόνια, εξέφρασε αυτά τα αισθήματα. Είπε: «Το πρόγραμμα ήταν πολύ προσωπικής φύσεως, και παρακινούσε τον καθένα να εξετάση την κατάστασι της καρδιάς του και της οικογενείας του, και να προμηθεύση ζωτική Γραφική βοήθεια που είναι αναγκαία. Με κατέστησε πιο άγρυπνο στις υποχρεώσεις μου να προσφέρω περισσότερη βοήθεια στην εκκλησία.» Ένας άλλος, όταν ρωτήθηκε τι έβλεπε ως το γενικό κύριο σημείο ολοκλήρου του προγράμματος, απήντησε: «Αγάπη για τον Θεό και όχι για τις στατιστικές. Επιθυμούμε τη διεκδίκησι του Θείου Ονόματος.»
Ένα μέρος του προγράμματος που απερρόφησε την προσοχή όλων έφερε τον τίτλο «Τι Υπάρχει στην Καρδιά σας;» Εκείνοι που συμμετείχαν σ’ αυτό το δράμα πέρασαν καταστάσεις ερευνητικές της καρδιάς συνήθεις στους Χριστιανούς. Στη σκηνή γιγαντιαία πρότυπα του εγκεφάλου και της καρδιάς εφωτίζοντο όταν το καθένα «ωμιλούσε» μέσα στο άτομο που αγωνιζόταν με μια δύσκολη ηθική απόφασι. Το δράμα «Κάμετε τον Σκοπό του Ιεχωβά Τρόπον της Ζωής σας,» παρουσίαζε την αφοσίωσι της Μωαβίτισσας Ρουθ στον Θεό της Ναομί, και συνεκίνησε τις καρδιές όλων. Τα λόγια της Ρουθ, «Όπου αν συ υπάγης, και εγώ θέλω υπάγει, . . . ο λαός σου, λαός μου, και ο Θεός σου, Θεός μου,» έκαμε τους ακροατάς να ερευνήσουν τις δικές των καρδιές για να διαπιστώσουν αν και αυτοί έχουν όλη τη διάθεσι να υπηρετήσουν στην προώθησι της λατρείας του αληθινού Θεού Ιεχωβά.
Η ομοφωνία όσον αφορά την αποτελεσματικότητα της μεθόδου παρουσιάσεως του «δράματος» εξεφράσθη από ένα σύνεδρο στη συνέλευσι του Πόρτλαντ του Όρεγκον, ο οποίος είπε: «Οι ομιλίες και τα δράματα ετόνισαν με δύναμι την ανάγκη να ‘φυλάγωμε τις καρδιές μας’ και να ενεργούμε αμέσως για να διώχνωμε τις κακές σκέψεις.» Ένας άλλος από την πολιτεία της Ουάσιγκτων, παρετήρησε: «Εκείνο που τονίσθηκε σ’ αυτή τη συνέλευσι ήταν η αγάπη, που υποβοηθεί όλους μας να ερευνούμε τις καρδιές μας για να διαπιστώνωμε το βάθος της πιστότητος και της αφοσιώσεώς μας στον Ιεχωβά και στον Χριστό Ιησού.»
Πραγματικά, «Εκ ταύτης [της καρδίας] προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής.» Όπως εξεφράσθη ένας σύνεδρος από την εκκλησία Ποκίψι της Νέας Υόρκης: «Το ζήτημα των ορθών κινήτρων—γιατί κάνομε αυτά τα πράγματα όχι απλώς τι κάνομε—φαίνεται να ήταν το νήμα της σκέψεως στο οποίον περιεστέφετο η πλειονότης των ομιλητών, εφόσον την καρδιά κρίνει ο Ιεχωβά και όχι τα έργα ενός ανθρώπου ή εκείνο που φαίνεται να είναι εξωτερικά.»—Παροιμ. 4:23· 21:2.
Έτσι οι συνελεύσεις το «Θείον Όνομα» εξύψωσαν το όνομα του Ιεχωβά ενώπιον του λαού του Θεού. Και η τάξις των, η καθαριότης των, οι καλοί τρόποι των καθώς και το χαρούμενο πνεύμα των δόξασαν στα μάτια όλων των παρατηρητών το όνομα του Θεού τον οποίον υπηρετούν οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Ένας από τους αρθρογράφους της εφημερίδος Τζόρναλ του Σρέβεπορτ έβαλε τον εξής τίτλο σ’ ένα άρθρο για τη συνέλευσι, «Δίδουν Μαρτυρία για μια Μακαρία Θεότητα.»
Η ολοκάρδια ειλικρίνεια που φέρνει η λατρεία του αληθινού Θεού Ιεχωβά παρατηρήθηκε από έναν αρθρογράφο της εφημερίδος Νταίηλυ Νιους στο Γκρίνσμπορο της Βορείου Καρολίνας. Παρατηρώντας την «μεγαλυτέρα αναλογία αναμίξεως εθνικοτήτων από τους περισσοτέρους άλλους θρησκευτικούς ομίλους,» είπε, «Οι εκφράσεις ‘αδελφέ και αδελφή’ δεν είναι προσποίησις.»
Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ευτυχείς διότι οι ενέργειές των καταλήγουν στην εξύψωσι του Θείου Ονόματος. Αλλά αντιλαμβάνονται ότι οφείλουν να συνεχίσουν ‘να ζητούν πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού’ με το να βελτιώνουν συνεχώς τη διακονία των προς τον Θεό. Αυτό το ευρύ θέμα εξετάσθηκε επίσης στο πρόγραμμα της συνελεύσεως, και θα συζητηθή σε μεταγενέστερο άρθρο.
[Εικόνα στη σελίδα 26]
Μια επιγραφή στο Δημαρχείο του Μιλγουώκυ καλωσορίζει τους προσερχομένους στη συνέλευσι
[Εικόνα στη σελίδα 27]
Στο Λος Άντζελες 62.885 άκουσαν την ομιλία «Όταν Όλα τα Έθνη Συγκρούωνται κατά Μέτωπον με τον Θεόν.»
[Εικόνα στη σελίδα 28]
Ένας ομιλητής του Μιλγουώκυ θέτει σε κυκλοφορία το πλήρες «Βοήθημα για την Κατανόησι της Γραφής»
[Εικόνα στη σελίδα 29]
Νεαρά παιδιά χαίρονται συζητώντας για το νέο βιβλίο «Ακούοντας τον Μεγάλο Διδάσκαλο»