μπορούν να ελπίζουν ότι θα φυλαχθούν την εποχή εκείνη.—Σοφον. 2:3, ΜΝΚ.

Πόσο σπουδαία είναι η κατάστασις της καρδιάς στο να δεχθή την εμφύτευσι του Λόγου;

Είναι πάρα πολύ σπουδαία, όπως έδειξε ο Ιησούς στην παραβολή του σπορέως. Όταν η καρδιά είναι σκληρή, όπως ο δρόμος κάτω από τα πόδια ενός ατόμου, ο εχθρός μπορεί να κλέψη αμέσως το σπόρο. Όταν η εκτίμησις της καρδιάς δεν προχωρεί πολύ βαθιά, ο θερμός ήλιος της εναντιώσεως κάνει να μαραθή το φυτό και να πεθάνη. Ή όταν στην καρδιά υπάρχη πάρα πολύ ενδιαφέρον για τα υλικά πράγματα της ζωής, ή η επιθυμία του πλούτου, αυτά καταπνίγουν την αλήθεια, τον Λόγον, ώστε κι’ αυτός πεθαίνει. Αλλ’ όταν ο Λόγος ο οποίος σώζει ψυχές εμφυτεύεται σε ‘καρδία καλή και αγαθή’, το αποτέλεσμα είναι καρπός προς αίνον του Θεού και η σωτηρία της ψυχής εκείνου ο οποίος έχει τέτοια καλή καρδιά.—Λουκ. 8:9-15.

Πώς μπορεί μια Χριστιανική οικογένεια να δεχθή την εμφύτευσι του Λόγου που σώζει τις ψυχές;

Ένας τρόπος είναι με το να εξετάζη τακτικά το εδάφιο της ημέρας (και να κάνη σχόλια) από το «Βιβλίο του Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά» ή από τη Σκοπιά.

Επί πλέον, οι γονείς πρέπει επίσης να φροντίζουν ώστε τουλάχιστον ένα βράδυ την εβδομάδα να διατίθεται για οικογενειακή Γραφική μελέτη. Σ’ όλο τον κόσμο οι οικογένειες Μπέθελ της Εταιρίας Σκοπιά διαθέτουν το βράδυ της Δευτέρας γι’ αυτό τον σκοπό. Οι γονείς πρέπει επίσης να φροντίζουν να εμφυτεύεται ο Λόγος στα τέκνα των με το να συζητούν μ’ αυτά κάθε μέρα Βιβλικές αρχές οι οποίες εφαρμόζονται σε καθημερινά προβλήματα της ζωής. Μ’ αυτό τον τρόπο μαθαίνουν ν’ αποβλέπουν στο Λόγο του Θεού για καθοδήγησι σε κάθε φάσι της ζωής των.

Συνηγορείτε Πιστά Υπέρ του Λόγου Θεού

Γιατί μπορείτε να συνηγορήτε πιστά υπέρ της Γραφής ως του Λόγου του Θεού;

Μεταξύ των πιστών συνηγόρων του Λόγου του Θεού στα αποστολικά χρόνια ήσαν και οι Χριστιανοί της θεσσαλονίκης. Αυτό είναι καταφανές από τα λόγια του αποστόλου Παύλου που βρίσκονται στην επιστολή 1 Θεσσαλονικείς 2:13: «Παραλαβόντες τον λόγον του θεού . . . εδέχθητε αυτόν ουχί ως λόγον ανθρώπων, αλλά (καθώς είναι αληθώς), λόγον Θεού, όστις και ενεργείται μεταξύ υμών των πιστευόντων».a

Ανάμεσα στους πολλούς λόγους για τους οποίους μπορούμε, όπως οι Χριστιανοί της Θεσσαλονίκης, να είμεθα πιστοί συνήγοροι του Λόγου του Θεού είναι ότι η Χριστιανοσύνη, η θρησκεία της Γραφής, διακρίνεται από όλες τις άλλες θρησκείες από τον ιστορικό χαρακτήρα της. Παρουσιάζει ένα σχέδιο διδασκαλίας που βασίζεται σε γεγονότα. Η Βίβλος είναι πράγματι οικοδομημένη γύρω από ανθρώπους οι οποίοι πράγματι έζησαν και τόπους οι οποίοι πράγματι υπήρξαν.

Ένας άλλος λόγος για τον οποίο μπορούμε να συνηγορούμε πιστά υπέρ του Λόγου του Θεού είναι ότι αυτός είναι ένα βιβλίον αξιόπιστου προφητείας. Πάρα πολλές από τις προφητείες της έχουν πράγματι εκπληρωθή, και πολλές ακόμη εκπληρώθηκαν στη διάρκεια της ζωής εκείνων που τις πρωτάκουσαν.

Ακόμη ένας άλλος λόγος που μπορούμε να συνηγορούμε πιστά υπέρ της Γραφής ως του Λόγου του Θεού είναι η καταφανής αληθινότης, η εντιμότης, η ειλικρίνεια, η ευθύτης και η ταπεινοφροσύνη των συγγραφέων της. Με τον πολύ ειλικρινή τρόπο των έχουν καταγράψει όχι μόνο τα έξοχα και υψηλά πράγματα που έκαμαν οι δούλοι του Θεού, αλλ’ επίσης και τα λάθη των, τα σφάλματα των και τ’ αμαρτήματα των. Κατέγραψαν ότι ο Νώε σε κάποια περίπτωσι μέθυσε, και ότι ο Μωυσής κάποτε έχασε την ψυχραιμία του κι’ έτσι έχασε το προνόμιο του να εισέλθη στη γη της επαγγελίας. Οι Βιβλικοί συγγραφείς λέγουν επίσης τα σφάλματα των δώδεκα αποστόλων του Ιησού, και ότι ο Πέτρος αρνήθηκε τον Κύριο του τρεις φορές και ότι όλοι διεσκορπίσθησαν ότον συνελήφθη ο Ιησούς. Όλη αυτή η εντιμότης μας βοηθεί να συνηγορούμε πιστά υπέρ του Λόγου του Θεού.

Επίσης μας βοηθεί και το γεγονός ότι η Γραφή ως Λόγος του Θεού μάς δίνει πληροφορία που δεν μπορούμε να την έχωμε από καμμιά άλλη πηγή. Και ποια είναι αυτή; Αυτή μόνο μας λέγει για την αρχή του σύμπαντος, για τη γη και για τον άνθρωπο. Αυτή μόνο μας λέγει γιατί το ανθρώπινο γένος πλήττεται τόσο με δυσχέρειες, ασθένειες και θάνατο, και αυτή μόνο λέγει τον σκοπό του Θεού ν’ αποκαταστήστη τον παράδεισο και το ανθρώπινο γένος σε τελειότητα.

Με ποιους πρακτικούς τρόπους μπορούμε να συνηγορούμε πιστά υπέρ του Λόγου του Θεού;

Τα παιδιά έχουν συχνά το προνόμιο να το κάνουν αυτό στο σχολείο όταν εξετάζονται θέματα βιολογίας και ιστορίας της εξελίξεως, με το να παρουσιάζουν με παρρησία εκείνο που λέγει η Γραφή γι’ αυτά τα θέματα. Το ίδιο συμβαίνει και όταν γίνεται συζήτησις για ηθική και για αρχές. Αν ζητηθή από τα παιδιά να γράψουν μια έκθεσι, μπορούν να χρησιμοποιούν αυτή την ευκαιρία για να εκλέγουν κάποιο θέμα της Γραφής κι’ έτσι να δίνουν μαρτυρία.

Οι ενήλικοι ομοίως μπορούν να είναι άγρυπνοι σε ευκαιρίες που παρουσιάζονται για να εκδηλώνουν πιστότητα στον Λόγο του Θεού στις καθημερινές των επαφές με άλλους ανθρώπους με τη συμπτωματική μαρτυρία.

Και, φυσικά, ένα άτομο είναι πιστός συνήγορος του Λόγου του Θεού όταν εφαρμόζη τις αρχές της Γραφής. Οι Χριστιανοί με τον τρόπο που ντύνονται, με τη γλώσσα που χρησιμοποιούν, με την άρνησί των να γελούν μπροστά σε αισχρές χειρονομίες, με το να είναι συνεπείς στην αντιμετώπισι όλων των οικονομικών υποχρεώσεων των και με το να υπακούουν στους νόμους του Καίσαρος, είτε πρόκειται για φορολογικούς νόμους είτε για διατάξεις που σχετίζονται στην οδήγησι αυτοκινήτου. Μ’ όλους αυτούς τους τρόπους οι δούλοι του Θεού μπορούν ν’ αποδείξουν ότι είναι πιστοί συνήγοροι του Λόγου του.

[Υποσημείωση]

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Ποια είναι η σημασία της προφητείας: «Οι πρεσβύτεροί σας θέλουσιν ενυπνιασθή ενύπνια, οι νεανίσκοι σας θέλουσιν ιδεί οράσεις»;—Δ.Α., Η.Π.Α.

Αυτή η προφητεία από το εδάφιο Ιωήλ 2:28 είχε μια εκπλήρωσι στ’ αποστολικά χρόνια αρχίζοντας από την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., όπως ακριβώς έδειξε ο απόστολος Πέτρος σ’ εκείνη την ευκαιρία (Πράξ. 2:17). Όπως λέγει η προφητεία ότι οι πρεσβύτεροι θα ενυπνιασθούν ενύπνια και οι νεανίσκοι θα ιδούν οράσεις, σημαίνει ότι πάσα σαρξ, ηλικιωμένη σαρξ και νεαρά σαρξ, θα χρησιμοποιηθή από τον Θεό για θείες ανακοινώσεις. Τα ενύπνια των πρεσβυτέρων θα ήσαν εμπνευσμένα από τον Θεό όπως ακριβώς οι οράσεις των νεανίσκων θα ήσαν θείας εμπνεύσεως. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι πρεσβύτεροι δεν θα μπορούσαν επίσης να εμπνευσθούν για να ιδούν οράσεις από τον Θεό.

Αυτό δείχνει και το υπόμνημα. Ο Πέτρος είχε μια όρασι από τον Θεό η οποία τον προετοίμασε για να κηρύξη στον Εθνικό Κορνήλιο, όπως τον ίδιο περίπου χρόνο είχε μια όρασι από τον Θεό ο Ιταλός εκατόνταρχος Κορνήλιος για να στείλη να καλέση τον Πέτρο (Πράξ. 10:3-17). Ο μαθητής Ανανίας είχε μια όρασι η οποία του έλεγε να πάη στον διώκτη Σαύλο από την Ταρσό και να τον κατατοπίση στο ευαγγέλιο σχετικά με τον Μεσσία, πράγμα που έκαμε. Όταν ο Σαούλ έγινε ο απόστολος Παύλος είχε επανειλημμένως θεόπνευστες οράσεις. Και πόσες θεόπνευστες οράσεις δεν είχε ο απόστολος Ιωάννης προς το τέλος της ζωής του!—Πράξ. 9:10· 18:9· 2 Κορ. 12:1· Αποκάλ. 1:1.

Εν τούτοις, δεν πρέπει να νομίζωμε ότι αυτή η προφητεία περιορίζεται σ’ εκείνα τα αποστολικά χρόνια. Όπως ακριβώς συμβαίνει με πολλές άλλες προφητείες, έχει κι’ αυτή μια δευτερεύουσα εκπλήρωσι στην εποχή μας. Αυτό γίνεται σαφές από την παραπομπή η οποία αναφέρει ότι αυτά θα συνέβαιναν πριν έλθη «η ημέρα του Ιεχωβά η μεγάλη και επιφανής».—Ιωήλ 2:31, ΜΝΚ.

Εφόσον σήμερα έχομε στη διάθεσί μας τις πλήρεις θεόπνευστες Γραφές, ο Θεός δεν δίνει πια θεόπνευστες οράσεις ή ενύπνια. Εν τούτοις, ο λαός του Ιεχωβά σήμερα βλέπει την εκπλήρωσι πολλών από τις θεόπνευστες οράσεις και τα ενύπνια που είχαν οι δούλοι του Θεού στους αρχαίους χρόνους, και συμμετέχουν επίσης στην εκπλήρωσί των. Συμμετέχουν στην εκπλήρωσι της προφητείας, «θέλουσι προφητεύσει οι υιοί σας, και αι θυγατέρες σας» (Ιωήλ 2:28). Όχι ότι αυτοί προφητεύουν με την έννοια του ότι προλέγουν γεγονότα κάτω από έμπνευσι, αλλά μάλλον με το ότι κάνουν δημοσία διακήρυξι των θεοπνεύστων ενυπνίων και οράσεων που έχουν καταγραφή πριν από πολύν καιρό. Προφητεύουν με την έννοια του ότι είναι εκπρόσωποι του Θεού. Ότι αυτή είναι μια από τις σημασίες της λέξεως «προφητεύω» γίνεται καταφανές από το γεγονός ότι ο Ιεχωβά Θεός είχε διορίσει τον Ααρών προφήτη στον αδελφό του Μωυσή. Ο Ααρών δεν προέλεγε πράγματα στον Μωυσή, αλλά υπηρετούσε ως εκπρόσωπος ή στόμα του Μωυσέως.—Έξοδ. 7:1.

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Μπορεί να λεχθεί κατηγορηματικά ότι μόνο βαπτισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά θα επιζήσουν του Αρμαγεδδώνος;—Α.Σ., Η.Π.Α.

Θα ήταν παροδηγητικό ν’ απαντήση κανείς σ’ αυτή την ερώτησι μ’ ένα απλό «Ναι» ή «Όχι». Η Γραφική απάντησις πρέπει κατ’ ανάγκην να είναι με επιφυλάξεις, και είναι εύκολο να δη κανείς γιατί.

Στο εδάφιο 1 Κορινθίους 7:14 η Γραφή δείχνει ότι ο Θεός μπορεί να θεωρήση ως «άγια» τα ανήλικα τέκνα ενός Χριστιανού γονέως. Μολονότι αυτά είναι μικρά και δεν βρίσκονται ακόμη στο σημείο να είναι προσωπικώς υπεύθυνα στον Ιεχωβά, ο γονεύς των προσπαθεί ν’ αναπτύξη σ’ αυτά αγάπη για τον Θεό και για την οδό της δικαιοσύνης. Φαίνεται σαφές ότι τον καιρό του καταστρεπτικού πολέμου του Αρμαγεδδώνος ο Θεός θα τα διαφυλάξη βάσει της οικογενειακής αξίας του Χριστιανού γονέως, έστω και αν τα παιδιά δεν είναι ακόμη αφιερωμένα και βαπτισμένα.

Η απάντησις πρέπει επίσης να είναι με επιφυλάξεις επειδή η Γραφή δεν λέγει σαφώς πώς θα χειρισθή ο Θεός μερικές ασυνήθιστες περιπτώσεις, όπως αυτές που περιλαμβάνουν διανοητικώς καθυστερημένα άτομα που δεν είχαν ποτέ την ικανότητα να μάθουν για τον Ιεχωβά και τους σκοπούς του. Σχετικά μ’ αυτά τα αβάπτιστα άτομα, είναι δυνατόν να εφαρμοσθή η οικογενειακή αξία όπως στην περίπτωσι των ανηλίκων, ανεύθυνων τέκνων τα οποία έχουν ένα πιστό γονέα ή κηδεμόνα.

Ωστόσο, αυτές οι ειδικές περιπτώσεις δεν μειώνουν καθόλου τη σπουδαιότητα της αφιερώσεως και του βαπτίσματος γι’ αυτούς που επιθυμούν να έχουν την εύνοια και την προστασία του Θεού κατά τη διάρκεια του καταστρεπτικού κορυφώματος αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων. Ο Θεός ενθαρρύνει εκείνους οι οποίοι ενδιαφέρονται πράγματι για επιβίωσι να ζητούν δικαιοσύνη και να τον επικαλούνται με πίστι (Σοφον. 2:2, 3· Ιωήλ 2:32). Αυτό ολοφάνερα σημαίνει ότι ένα άτομο πρέπει να κάμη ό,τι μπορεί για να εκτελέση το θέλημα του Θεού. Και ποιο είναι αυτό το θέλημα όσον αφορά το βάπτισμα;

Ο Ιησούς είχε βαπτισθή στο ύδωρ, αφήνοντας παράδειγμα στους Χριστιανούς (Ματθ. 3:13-17· 1 Πέτρ. 2:21). Ανάμεσα στις τελευταίες οδηγίες του προς τους μαθητάς του είναι και η εντολή «μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς» (Ματθ. 28:19, 20). Και δεν έχει ένα άτομο παρά να διαβάση το βιβλίο των Πράξεων για να διαπιστώση ότι οι πρώτοι Χριστιανοί ανεγνώριζαν ότι το βάπτισμα ήταν ένα αναγκαίο βήμα υπακοής για όλους εκείνους που επιθυμούν την εύνοια του Θεού.—Πράξ. 2:37-41· 16:30-33.

Ούτε η Εταιρία Σκοπιά ούτε οποιοσδήποτε άνθρωπος σήμερα μπορεί να μειώση τη δύναμι αυτής της υποδείξεως του θελήματος του Θεού. Δεν φαίνεται να υπάρχη Γραφικός λόγος για να πιστεύη κανείς ότι, ένα άτομο που είχε μια λογική γνώσι Βιβλικής αληθείας και γνώριζε τη σπουδαιότητα της αφιερώσεως της ζωής του στον Θεό και του βαπτίσματος αλλ’ απέφυγε να το κάμη, θα διαφυλαχθή από τον Θεό κατά τη διάρκεια της επερχόμενης καταστροφής.

Γνωρίζομε ότι πολλές υποθετικές ή «Τι θα γίνη αν . . .» περιπτώσεις μπορούν να εγερθούν, περιπτώσεις οι οποίες φαίνεται να περιλαμβάνουν ελαφρυντικές περιστάσεις. Αλλά ποια βάσις υπάρχει για να κάνωμε τέτοιες υποθέσεις; Η παραβολή του Ιησού για τα «πρόβατα και τα ερίφια καθιστά σαφές ότι θα ερχόταν καιρός οπότε ο διαχωρισμός μεταξύ «προβάτων» και «εριφίων» θα ήταν σαφής και τελικός (Ματθ. 25:31-46). Αντί ν’ αναζητούν «υπεκφυγές» στη διευθέτησι του Θεού για σωτηρία, εκείνο που πρέπει να κάμουν όλοι οι άνθρωποι που επιθυμούν να διαφυλαχθούν, είναι να επωφεληθούν πλήρως από την πλήρη ελέους ευκαιρία που προσφέρει ο Θεός για να τον υπηρετήσουν. Και είναι ανάγκη να το πράξουν τώρα, προτού είναι πάρα πολύ αργά για ν’ αρχίσουν να σκέπτωνται να γίνουν δούλοι του Ιεχωβά. Τα «πρόβατα» τα οποία διαφυλάσσονται σε «ζωήν αιώνιον» θα είναι υπεύθυνα άτομα που κάνουν το θέλημα του Θεού όσο το δυνατόν πληρέστερα. (1 Ιωάν. 2:17) Η Γραφή δείχνει χωρίς αμφιβολία ότι το θέλημα του Ιεχωβά για τους ανθρώπους σήμερα περιλαμβάνει να βαπτίζονται και να είναι δημόσιοι μάρτυρές του.—Ρωμ. 10:10.

Ο Ιησούς παρέβαλε την εποχή μας, που αντιμετωπίζει το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων, με την εποχή του Νώε (Ματθ. 24:36-39). Και ο απόστολος Πέτρος, αντλώντας πληροφορία από την πείρα του Νώε, προσέθεσε: «Του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα σώζει και ημάς [υμάς, ΜΝΚ] την σήμερον, (ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν)» (1 Πέτρ. 3:20, 21). Επομένως όλοι εκείνοι οι οποίοι επιθυμούν να σωθούν οφείλουν ν’ αναγνωρίσουν πόσο ζωτικό είναι το βήμα του βαπτίσματος.

● Νεαροί Χριστιανοί, οι οποίοι φοιτούν σε δημόσια σχολεία, αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα λόγω της εγκληματικότητος, της ανηθικότητος, του εθνικισμού, και άλλων κακών, που αυξάνουν. Επομένως, όταν ένας έχη συμπληρώσει την ελαχίστη σχολική φοίτησι που απαιτεί ο νόμος, θα ήταν ενδεδειγμένο να εγκαταλείψη το σχολείο και ν’ αφιερώση περισσότερο χρόνο στη διακονία, ή πρέπει να συμπληρώση την κανονική βασική σχολική εκπαίδευσι;—Ντ. Μπ., Η.Π.Α.

Οι συνήθειες καθώς και οι απαιτήσεις του νόμου για τη σχολική εκπαίδευσι ποικίλλουν από χώρα σε χώρα. Σε μερικές χώρες μια ωρισμένη ποσότης σχολικής εκπαιδεύσεως είναι υποχρεωτική για όλα τα παιδιά, με λίγες ή καθόλου προμήθειες να την εγκαταλείψη ένα άτομο ενωρίτερα. Σε άλλες χώρες μόνο δύο ετών σχολική φοίτησις (ή καθόλου) είναι υποχρεωτική, η δε επιπλέον εκπαίδευσις αφήνεται στο άτομο για να την απόκτηση όπως του το επιτρέπουν οι περιστάσεις.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ένας μαθητής φοιτά συνήθως στο δημοτικό σχολείο επί επτά ή οκτώ χρόνια (που διαφέρει από πολιτεία σε πολιτεία) και κατόπιν στο σχολείο μέσης εκπαιδεύσεως (γυμνάσιο) επί τέσσερα περίπου χρόνια. Οι γάμοι σε πλείστες πολιτείες διατάσσουν να παρακολουθή το παιδί ωσότου αποφοιτήση από το γυμνάσιο, ή έως ότου φθάση σε ηλικία δεκαέξι ετών. Εν τούτοις, μολονότι ένα παιδί μπορεί να εγκαταλείψη το σχολείο σε ηλικία δεκαέξι ετών, αν οι γονείς εγκρίνουν, η πλειονότης των νέων παρακολουθούν ως την αποφοίτησι ή περίπου ως την ηλικία των δεκαοκτώ ετών. Η συζήτησις που παρατίθεται κατωτέρω θ’ ασχοληθή κυρίως με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, εφόσον αυτό είναι εκείνο για το οποίο ενδιαφέρεται εκείνος που υπέβαλε την ερώτησι, αλλά είναι πιθανόν ότι πολλά από τα σημεία και τις αρχές που παρουσιάζονται θα ισχύουν ως κάποιο σημείο και για άλλες χώρες επίσης.

Η κατάλληλη γνώσις και εκπαίδευσις είναι καλά πράγματα. Οι Χριστιανοί γονείς ενδιαφέρονται για την εκπαίδευσι των τέκνων των. Σε αρμονία με τις κατευθύνσεις του Θεού, εκπαιδεύουν και διδάσκουν προσωπικώς τα τέκνα των σε πολλούς τομείς, περιλαμβανομένης και της Βίβλου, της αληθινής λατρείας, των ευθυνών του σπιτιού και της καταλλήλου διαγωγής. (Εφεσ. 6:4· Παροιμ. 22:6) Η Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας καθώς και άλλες συναθροίσεις κάθε εκκλησίας των μαρτύρων του Ιεχωβά προσέφεραν ανεκτίμητη βοήθεια σε νεαρούς Χριστιανούς, με το ν’ αναπτύξουν σ’ αυτούς ικανότητες και ισορροπία που τους ανεβάζει συχνά επάνω από τον μέσον όρο της ηλικίας των. Αλλά εκεί όπου υπάρχουν διαθέσιμα δημόσια σχολεία, πλείστοι Χριστιανοί γονείς επιθυμούν, επίσης, να λάβουν τα τέκνα των μια λογική κοσμική μόρφωση, διότι πιστεύουν ότι η ειδικευμένη φοίτησις για να μπορούν να διαβάζουν και να γράφουν καλά καθώς και η εκπαίδευσις σε θέματα όπως η γεωγραφία και η ιστορία μπορούν να τα βοηθήσουν ως Χριστιανούς διακόνους. Επίσης, μερική κοσμική εκπαίδευσις και εξάσκησις, μπορεί να τα προετοιμάση για ένα επάγγελμα, κάτι που είναι δυνατόν να χρειασθούν για να εξασφαλίσουν τα έξοδα της ζωής των ή της οικογενείας των.—1 Τιμ. 5:8.

‘Αλλά πόσον καιρό πρέπει να φοιτήση ένα παιδί στο σχολείο;’ μπορεί να ρωτήσουν μερικοί. Αυτό πρέπει να το αποφασίσουν οι γονείς. (Παροιμ. 6:20· 23:22· Εφεσ. 5:22-24) Αν ο νόμος της χώρας απαιτή ένα ωρισμένο αριθμό ετών φοιτήσεως στο σχολείο, οι Χριστιανοί γνωρίζουν ότι οφείλουν «να υποτάσσωνται εις τας αρχάς και εξουσίας.» (Τίτον 3:1) Αν όμως έχουν φοιτήσει το ελάχιστο χρονικό όριο που προβλέπει ο νόμος, τότε οι γονείς πρέπει ν’ αποφασίσουν τι θα καμη το τέκνον των. Είναι πιθανόν ασθένεια ή σκληρή οικονομική πίεσις στην οικογένεια ν’ απαιτήσουν ν’ αναλάβη εργασία ένας νέος ή μια νέα. Εξ άλλου, οι γονείς μπορεί να κατευθύνουν τ’ ανήλικα τέκνα των να φοιτήσουν το ένα ή δύο έτη ακόμη στο σχολείο για ν’ αποφοιτήσουν και να λάβουν πτυχίο, όπως είναι η συνήθεια της χώρας. Οι γονείς και τα νεαρά τέκνα των μπορούν να συζητήσουν μαζί το ζήτημα, αλλά η Βίβλος παραχωρεί στους γονείς, ιδιαίτερα στον πατέρα, την λήψι αποφάσεως, και ο Χριστιανός ανήλικος οφείλει να το αναγνωρίση.—Κολ. 3:18, 20.

Όπως αφήνει να υπονοηθή η ερώτησις, πολλοί Χριστιανοί αντιλαμβάνονται ότι σε μερικά σχολεία η βία, η ανηθικότης, η χρήσις ναρκωτικών και η έλλειψις σεβασμού στην εξουσία αυξάνουν με γοργό ρυθμό. Αποτελεί αυτή η κατάστασις επαρκή δικαιολογία για να εγκαταλείψη ένας μαθητής το σχολείο μόλις τούτο καταστή νομίμως δυνατόν; Μερικοί γονείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «αποτελεί,» κι’ ενήργησαν έτσι. Δεν μπορεί κανείς να τους κατακρίνη για την απόφασί των. Άλλοι έχουν μεταφέρει τα παιδιά των σε άλλο δημόσιο σχολείο όπου αυτά τα προβλήματα δεν είναι τόσο σοβαρά. Αλλά οφείλομε ν’ αντιμετωπίσωμε το γεγονός ότι οι συνθήκες του κόσμου γενικά χειροτερεύουν. Ο μόνος τρόπος για ν’ αποφευχθούν τελείως αυτά τα πράγματα είναι να βγη ένα άτομο από τον κόσμο, και αυτό δεν μπορούμε να το κάνωμε. (1 Κορ. 5:9) Μήπως το ν’ αφήση ένα άτομο το σχολείο και ν’ αναλάβη κοσμική εργασία θα έλυε τελείως το πρόβλημα; Μάλλον όχι. Οι συνάδελφοι στην εργασία θα είναι ίσως πολύ πιο πεπειραμένοι και ικανοί στην αποπλάνησι από τους συμμαθητάς. Μια έκθεσις από τον Καναδά ανέφερε ότι τα δύο τρίτα όλων των εργαζομένων είναι είτε βασικώς ανέντιμοι ή πιθανοί ανέντιμοι αν τους δοθή η ευκαιρία. Μια Αμερικανική έκθεσις έλεγε ότι τρεις από κάθε τέσσερες εταιρίες με προσωπικό πενήντα ή περισσοτέρων υπαλλήλων φαίνεται πώς έχουν πρόβλημα καταχρήσεως ναρκωτικών. Συνεπώς, όλοι οι Χριστιανοί—είτε στο σχολείο είτε όχι—οφείλουν ν’ αγωνίζονται για να παραμένουν ηθικώς καθαροί, ν’ αποφεύγουν καταστάσεις οι οποίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν βία και να παραμένουν πνευματικώς ισχυροί.

Πολλά νεαρά άτομα μας έχουν γράψει για να εκφράσουν μια αξιέπαινη επιθυμία να επεκτείνουν τη δράσι των ως Χριστιανών διακόνων στις έσχατες ημέρες αυτού του συστήματος πραγμάτων. (2 Τιμ. 3:1· 4:5· 1 Τιμ. 4:16) Μερικοί ανέφεραν ότι αν εγκατέλειπαν το σχολείο εγκαίρως, θα μπορούσαν να το πράξουν αυτό ως σκαπανείς διάκονοι. Με λεπτομερή αυτοεξέτασι αυτοί μπορούν να σκεφθούν: Είναι πράγματι μια πληρέστερη μερίδα στη διακονία αυτό που επιθυμείτε; Έχετε αποδείξει με συνεπή τρόπο ότι αυτή είναι η ειλικρινής, διακαής επιθυμία σας με το να συμμετέχετε στη διακονία σε κάθε ευκαιρία, καθώς και στη διάρκεια των εορτών και διακοπών που μπορείτε να υπηρετήτε ως διάκονος σκαπανεύς διακοπών; Ένας νεαρός Χριστιανός στο σχολείο έχει ένα βασικώς άθικτο αγρό για μαρτυρία σχετικά με τη Βίβλο, διότι όταν οι μάρτυρες του Ιεχωβά ασχολούνται στην από θύρα σε θύρα διακονία και συναντήσουν ένα νεαρό άτομο ζητούν συνήθως τους γονείς για να μιλήσουν σ’ αυτούς αν αυτοί είναι σπίτι. Ώστε σεις δίνετε τακτικά και δραστηρίως μαρτυρία για τον Θεό στους συμμαθητάς σας, επεκτείνοντας έτσι τη διακονία σας όσο μπορείτε μ’ αυτό τον τρόπο; Η απόφασις όσον αφορά το αν θα συνεχίσετε το σχολείο παραμένει στους γονείς σας, και πρωτίστως στον πατέρα σας. Αλλά οποιαδήποτε και αν είναι η απόφασις, μπορείτε να συνεχίσετε την επιθυμία σας να ομιλήτε για τον Θεό σε κάθε ευκαιρία.

Η νεαρή ηλικία είναι καιρός υπηρεσίας στον Ιεχωβά. (Εκκλησ. 12:1) Είναι επίσης ο συνήθης καιρός για να μάθη ένα άτομο πράγματα τα οποία μπορούν να είναι πολύ χρήσιμα στην ενήλικη ζωή. Μεταξύ των Ιουδαίων υπήρχε η συνήθεια να μαθαίνη κάθε παιδί ένα επάγγελμα, ή κάποιο είδος χρησίμου εργασίας, έστω και αν υπήρχε πρόγραμμα για προχωρημένη εκπαίδευσι στο Νόμο. Η Ιουδαϊκή άποψις ήταν ότι όποιος απετύγχανε να διδάξη στο παιδί του ένα επάγγελμα εδίδασκε το νεαρό παιδί να γίνη κλέπτης. Έτσι ο Σαούλ από την Ταρσό είχε μάθει το επάγγελμα του σκηνοποιού μολονότι, προτού γίνη Χριστιανός, είχε εκπαιδευθή ως μαθητής του Γαμαλιήλ. (Πράξ. 18:3· 22:3) Σήμερα τα δημόσια σχολεία είναι συχνά ο τόπος όπου αρχίζει ένα άτομο να μαθαίνη ένα επάγγελμα ή ένα μέσον για να κερδίζη τ’ αναγκαία για τη συντήρησί του, είτε ως ξυλουργός, λογιστής, ηλεκτρολόγος, δακτυλογράφος, τυπογράφος, συγκολλητής ή με κάποια άλλη εργασία.

Αλλά δεν είπατε καθαρά αν το νεαρό παιδί μου πρέπει να συμπληρώση την βασική του εκπαίδευσι στο σχολείο ή όχι,’ μπορεί να σκεφθή κάποιος. Σωστά, διότι δεν είναι θέσις μας να το πράξωμε αυτό ή έστω να συστήσωμε την εγκατάλειψι ή τη συνέχισι του σχολείου. Ο Θεός έχει εξουσιοδοτήσει ατομικώς τους γονείς να κατευθύνουν τα τέκνα των σ’ αυτά τα ζητήματα, κι’ εμείς δεν μπορούμε ν’ αγνοήσωμε την εξουσιοδότησή Του. Αυτό είναι ένα σοβαρό ζήτημα, και οι γονείς οφείλουν να το κάμουν αντικείμενο προσευχής και να το σκεφθούν με προσοχή. (Φιλιππησ. 4:6) Τότε αυτοί μόνο θα λάβουν απόφασι όσον αφορά το τι θα κάμουν τα τέκνα των.

● Πώς πρέπει να εννοήσωμε το εδάφιο Εβραίους 1:6, το οποίο λέγει ότι όλοι οι άγγελοι διατάσσονται να λατρεύσουν τον Ιησούν;—Φ.Κ., Η.Π.Α.

Το εδάφιο Εβραίους 1:6 λέγει: «Όταν δε πάλιν εισαγάγη τον πρωτότοκον εις την οικουμένην, λέγει, ‘Και ας προσκυνήσωσιν [λατρεύσωσιν, ΜΝΚ] εις αυτόν πάντες οι άγγελοι του Θεού’.» Ο συγγραφεύς της επιστολής προς Εβραίους παραθέτει εδώ από τον Ψαλμό 97:7, ο οποίος λέγει (εν μέρει): «Προσκυνείτε αυτόν, πάντες οι θεοί». Η «Μετάφρασις των Εβδομήκοντα» από την οποία προφανώς παρέθεσε αυτός ο συγγραφεύς, λέγει: «Προσκυνήσατε αύτω, πάντες άγγελοι αυτού».

Αυτά τα εδάφια φαίνονται να εγείρουν ένα πρόβλημα διότι εμφανίζονται ως να είναι σε αντίθεση με τη σαφή δήλωσι του Ιησού στον Σατανά ή Διάβολο: «Είναι γεγραμμένον, Κύριον [Ιεχωβά, ΜΝΚ] τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει [λατρεύσει, ΜΝΚ] και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει [προσφέρει ιεράν υπηρεσίαν, ΜΝΚ]».—Ματθ. 4:10.

Η λέξις «προσκυνώ» αποδίδεται στη Μετάφρασι Νέου Κόσμου στο εδάφιο Εβραίους 1:6 με τη λέξι «λατρεύω». Η λέξις «προσκυνώ» υπάρχει επίσης στον Ψαλμό 97:7 στη μετάφρασι των Εβδομήκοντα καθώς και στη Νεοελληνική για ν’ αποδώση την Εβραϊκή λέξι σαχχάχ. Ποια είναι η έννοια της Εβραϊκής λέξεως σαχχάχ και της ελληνικής λέξεως «προσκυνώ»;

Η βασική σημασία της λέξεως Σαχχάχ είναι «υποκλίνομαι, προσκυνώ.» Μια τέτοια προσκύνησις μπορεί να γίνη ως πράξις σεβασμού προς ένα άλλο άνθρωπο, όπως σ’ ένα βασιλέα (1 Σαμ. 24:8· 2 Σαμ. 24:20) ή σ’ ένα προφήτη. (2 Βασ. 2:15) Ο Αβραάμ προσεκύνησε τους Χαναναίους υιούς του Χετ από τους οποίους εζήτησε ν’ αγοράση ένα τόπο ταφής. (Γέν. 23:7) Η ευλογία του Ισαάκ στον Ιακώβ καλούσε τα έθνη καθώς και τους ίδιους τους αδελφούς του Ιακώβ να τον προσκυνήσουν.—Γέν. 27:29· παράβαλε 49:8.

Από τα ανωτέρω παραδείγματα είναι σαφές ότι αυτός ο Εβραϊκός όρος καθ’ εαυτόν δεν έχει κατ’ ανάγκην θρησκευτική έννοια ούτε σημαίνει λατρεία. Εν τούτοις, σ’ ένα μεγάλο αριθμό περιπτώσεων χρησιμοποιείται σε συσχετισμό με λατρεία, είτε του αληθινού Θεού (Έξοδ. 24:1· Ψαλμ. 95:6) είτε ψευδών θεών.—Δευτ. 4:19· 8:19.

Η προσκύνησις ανθρώπων ως πράξις σεβασμού επετρέπετο, αλλά προσκύνησις σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον Ιεχωβά ως θεότητα απηγορεύετο από τον Θεό. (Έξοδ. 23:24· 34:14) Ομοίως, η λατρευτική προσκύνησις σε θρησκευτικά είδωλα ή οποιοδήποτε δημιούργημα ήταν ρητώς απηγορευμένη. (Έξοδ. 20:4, 5· Λευιτ. 26:1· Δευτ. 4:15-19) Έτσι, στις Εβραϊκές Γραφές, όταν ωρισμένοι δούλοι του Ιεχωβά γονυπετούσαν μπροστά σε αγγέλους, το έπρατταν αυτό μόνο ως αναγνώρισι του ότι αυτοί ήσαν αντιπρόσωποι του Θεού, όχι για απόδοσι υποταγής σ’ αυτούς ως θεότητας.—Ιησ. Ναυή 5:13-15· Γέν. 18:1-3.

Η λέξις προσκυνώ πλησιάζει πολύ στη σημασία τής Εβραϊκής λέξεως Σαχχάχ όσον αφορά στην απόδοσι της σκέψεως τόσο της υποταγής σε πλάσματα όσο και της λατρείας στον Θεό ή σε θεότητα. Μολονότι ο τρόπος εκφράσεως υποταγής δεν είναι τόσο εξέχων στη λέξι προσκυνώ όσο είναι στη λέξι σαχχάχ, όπου ο Εβραϊκός όρος εκφράζει ζωηρά τη σκέψι της υποκλίσεως ή προσκυνήσεως, μερικοί λεξικογράφοι υπονοούν ότι αρχικώς η ελληνική λέξις απέδιδε μ’ εμφατικό τρόπο αυτή την ιδέα.

Όπως συμβαίνει και με τον Εβραϊκό όρο, έτσι πρέπει να εξετασθούν τα συμφραζόμενα για να καθορισθή αν η προσκύνησις αφορά υποταγή αποκλειστικά ως μορφή βαθέος σεβασμού ή υποταγή ως μορφή θρησκευτικής λατρείας. Όταν αναφέρεται με άμεσο τρόπο στον Θεό (Ιωάν. 4:20-24· 1 Κορ. 14:25) ή σε ψευδείς θεούς και σε είδωλα των (Πράξ. 7:43· Αποκάλ. 9:20), είναι σαφές ότι η υποταγή υπερβαίνει εκείνη που με αποδεκτό και συνήθη τρόπο αποδίδεται σε ανθρώπους και εισέρχεται στον τομέα της λατρείας. Έτσι, επίσης, εκεί όπου το αντικείμενο της υποταγής δεν αναφέρεται, γίνεται κατανοητό ότι αυτή απευθύνεται στον Θεό. (Ιωάν. 12:20· Πράξ. 8:27· Εβρ. 11:21) Εξ άλλου, η πράξις εκείνων εκ της «συναγωγής του Σατανά» οι οποίοι αναγκάζονται να «έλθωσι να προσκυνήσωσι» μπροστά στους πόδας των Χριστιανών είναι σαφές ότι δεν είναι λατρεία.—Αποκάλ. 3:9.

Προσκύνησις ενός ανθρώπινου βασιλέως συναντάται στην παραβολή του Ιησού στο εδάφιο Ματθαίος 18:26. Είναι επίσης καταφανές ότι αυτό ήταν το είδος προσκυνήσεως που απέδωσαν οι αστρολόγοι στο βρέφος Ιησούν, ‘τον γεννηθέντα βασιλέα των Ιουδαίων’, καθώς επίσης αυτό που ο Ηρώδης ισχυρίσθηκε ότι ενδιαφέρεται ν’ αποδώση, και αυτό που οι στρατιώται χλευαστικά απέδωσαν στον Ιησού πριν από την καθήλωσι του. Είναι σαφές ότι δεν θεωρούσαν τον Ιησού ως Θεόν ή ως μια θεότητα.—Ματθ. 2:2, 8· Μάρκ. 15:19.

Μολονότι μερικοί μεταφρασταί χρησιμοποιούν τη λέξι «λατρεύω» στις πιο πολλές περιπτώσεις όπου η λέξις προσκυνώ περιγράφει πράξεις ανθρώπων προς τον Ιησούν, η απόδειξις δεν εγγυάται πάρα πολύ αυτή την απόδοσι. Αντιθέτως οι περιστάσεις οι οποίες προκάλεσαν την εκδήλωσι υποταγής αντιστοιχούν πολύ με τις περιστάσεις οι όποιες είχαν προκαλέσει υποταγή στους αρχαίους προφήτας και βασιλείς. (Παράβαλε Ματθαίος 8:2· 9:18· 15:25· 20:20 με 1 Σαμουήλ 25:23, 24· 2 Σαμουήλ 14:4-7· 1 Βασιλέων 1:16· 2 Βασιλέων 4:36, 37.) Αυτές οι ίδιες οι εκφράσεις εκείνων οι οποίοι ενήργησαν έτσι αποκαλύπτουν συχνά ότι, αν και σαφώς ανεγνώρισαν τον Ιησού ως αντιπρόσωπο του Θεού, δεν απέδιδαν σ’ αυτόν υποταγήν ως στον Θεόν ή σε θεότητα, άλλα ως «Υιόν του ανθρώπου» που είχε προλεχθή, τον Μεσσία με τη θεία εξουσία.—Ματθ. 14:32,33· 28:5-10, 16-18· Λουκ. 24:50-52· Ιωάν. 9:35, 38.

Μολονότι αρχαίοι προφήται καθώς και άγγελοι είχαν δεχθή προσκύνησι, ο Πέτρος εμπόδισε τον Κορνήλιο να τον προσκυνήση. Και ο άγγελος (ή άγγελοι) του οράματος του Ιωάννου εμπόδισε δυο φορές τον Ιωάννη να το πράξη, και είπε ότι και αυτός ήταν ένας «σύνδουλος» και τελείωσε με την προτροπή «τον Θεόν προσκύνησον».—Πράξ. 10:25, 26· Αποκάλ. 19:10· 22:8, 9.

Είναι καταφανές ότι η έλευσις του Χριστού είχε παρουσιάσει νέες σχέσεις οι οποίες επηρέαζαν τους κανόνας διαγωγής απέναντι άλλων δούλων του Θεού. Εδίδαξε τους μαθητάς του ότι «εις είναι ο καθηγητής σας, ο Χριστός· πάντες δε σεις αδελφοί είσθε» (Ματθ. 23:8-12) Διότι σ’ αυτόν εξεπληρώνοντο οι προφητικές εικόνες και οι τύποι, όπως ακριβώς είπε ο άγγελος στον Ιωάννη ότι «η μαρτυρία του Ιησού [δια τον Ιησούν, ΜΝΚ] είναι το πνεύμα της προφητείας» (Αποκάλ. 19:10) Ο Ιησούς ήταν ο Κύριος του Δαβίδ, ο μεγαλύτερος του Σολομώντος ο μεγαλύτερος από τον Μωυσή προφήτης. (Λουκ. 20:41-43· Ματθ. 12:42· Πράξ. 3:19-24) Η προσκύνησις που απεδίδετο σ’ εκείνους τους άνδρες, προεικόνιζε την προσκύνησι που ωφείλετο στον Χριστό. Επομένως ο Πέτρος ορθώς αρνήθηκε ν’ αφήση τον Κορνήλιο να εχη τόσο μεγάλη ιδέα γι’ αυτόν.

Έτσι, επίσης, ο Ιωάννης, λόγω του ότι είχε δικαιωθή ή θεωρηθή δίκαιος από τον Θεό ως ένας κεχρισμένος Χριστιανός, ο οποίος είχε κληθή να γίνη ουράνιος υιός του Θεού και μέλος της βασιλείας του Υιού του, ήταν σε διαφορετική θέσι απέναντι του αγγέλου ή των αγγέλων της αποκαλύψεως από τους Ισραηλίτας στους οποίους είχαν προηγουμένως εμφανισθή άγγελοι. Όπως είχε γράψει ο απόστολος Παύλος: «Δεν εξεύρετε ότι αγγέλους θέλομεν κρίνει;» (1 Κορ. 6:3) Ο άγγελος [ή οι άγγελοι] προφανώς ανεγνώριζε αυτή την αλλαγή της σχέσεως όταν απέρριψε την προσκύνησι του Ιωάννου.

Εξ άλλου, ο Χριστός Ιησούς έχει εξυψωθή από τον Πατέρα του σε μια θέσι αμέσως μετά από τον Θεό μόνο, «δια να κλίνη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ επουρανίων και επιγείων και καταχθόνιων και πάσα γλώσσα να ομολογήση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος, εις δόξαν Θεού Πατρός.»—Φιλιππησ. 2:9-11· παράβαλε Δανιήλ 7:13, 14, 27.

Κατόπιν όλων αυτών, πώς πρέπει να εννοήσωμε το εδάφιο Εβραίους 1:6, το οποίον δείχνει ότι ακόμη και οι άγγελοι ‘προσκυνούν’ [λατρεύουν, ΜΝΚ] τον αναστημένον Ιησού Χριστό; Μολονότι πολλές μεταφράσεις αυτού του εδαφίου αποδίδουν την λέξι προσκυνώ ως «λατρεύω», άλλοι την αποδίδουν με εκφράσεις όπως «υποκλίνομαι ή κάμπτω το γόνυ» (Η Βίβλος—Μία Αμερικανική Μετάφρασις) και «αποδίδω τιμήν» (Η Νέα Αγγλική Βίβλος). Οποιονδήποτε όρο και αν χρησιμοποιούν οι διάφορες μεταφράσεις, η αρχική ελληνική λέξις παραμένει η ιδία και η κατανόησις του τι είναι εκείνο που αποδίδουν οι άγγελοι στον Χριστόν πρέπει να συφωνή με το υπόλοιπο των Γραφών.

Αν η λέξις «λατρεύω» προτιμάται, τότε πρέπει να εννοήσωμε ότι αυτή η «λατρεία» είναι μόνο σχετική. Διότι αυτός ο ίδιος ο Ιησούς εδήλωσε εμφατικά στο Σατανά ότι «Ιεχωβά τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει, και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει.» (Ματθ. 4:8-10, ΜΝΚ· Λουκ. 4:7, 8) Πράγματι, ο Ψαλμός 97, από τον οποίον καταφανώς παραθέτει ο απόστολος στο εδάφιο Εβραίους 1:6, αναφέρεται στον Ιεχωβά Θεόν ως το αντικείμενον της ‘προσκυνήσεως’, και όμως αυτό το εδάφιο εφαρμόσθηκε στον Χριστό Ιησού (Ψαλμ. 97:1, 7). Εν τούτοις, ο απόστολος είχε δείξει προηγουμένως ότι ο αναστημένος Χριστός έγινε «απαύγασμα της δόξης του Θεού και χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού.» (Εβρ. 1:1-3) Επομένως αν εκείνο που κατανοούμε ως «προσκύνησι» ή «λατρεία» απευθύνεται προφανώς από τους αγγέλους στον Υιόν, στην πραγματικότητα απευθύνεται μέσω αυτού στον Ιεχωβά Θεό, τον Κυρίαρχον Άρχοντα, «τον ποιήσαντα τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν και τας πηγάς των υδάτων».—Αποκάλ. 14:7· 4:10, 11· 7:11, 12· 11:16, 17· παράβαλε 1 Χρονικών 29:20· Αποκάλυψις 5:13, 14.

Εξ άλλου, οι αποδόσεις «υποκλίνομαι» και «αποδίδω τιμήν» (αντί «λατρεύω») δεν είναι εκτός αρμονίας με την αρχική γλώσσα, είτε με την Εβραϊκή του Ψαλμού 97:7 είτε με την Ελληνική του εδαφίου Εβραίους 1:6, διότι αυτές οι μεταφράσεις αποδίδουν τη βασική έννοια και του «σαχχάχ» και του «προσκυνώ».

● Τα εδάφια Ιεζεκιήλ 29:1-6 δείχνουν ότι η Αίγυπτος θα παρέμενε έρημη σαράντα χρόνια. Συνέβη πράγματι αυτό;—Η.Π.Α.

Αυτή η ερήμωσις της Αιγύπτου είναι πιθανόν να ήλθε μετά την κατάκτησι της Αιγύπτου από τον Ναβουχοδονόσορ. Η πτώσις της Αιγύπτου είχε ήδη αναγγελθή από τον προφήτη του Ιεχωβά Ιερεμία. (Ιερεμ. 15:17-19) Άρχισε με την αποφασιστική ήττα της Αιγύπτου στη Χαρκεμίς επί του Ευφράτου Ποταμού από τους Βαβυλωνίους υπό τον Ναβουχοδονόσορ στις αρχές του έτους 625 π.Χ. Αυτό το γεγονός περιγράφεται στα εδάφια Ιερεμίας 36:2-10 καθώς και στα Βαβυλωνιακά Χρονικά.

Ο Ναβουχοδονόσορ κατέλαβε κατόπιν τη Συρία και την Παλαιστίνη, και ο Ιούδας έγινε κράτος φόρου υποτελές στη Βαβυλώνα. (2 Βασ. 24:1) Η Αίγυπτος έκαμε μια τελευταία προσπάθεια να παραμείνη ως μία δύναμις στην Ασία. Ο Φαραώ που κυβερνούσε (πιστεύεται ότι ήταν ο Ουαφρή) ήλθε στη Χαναάν απαντώντας στην παράκλησι του Ιουδαίου Βασιλέως Σεδεκία για στρατιωτική υποστήριξι του στασιασμού του κατά της Βαβυλώνος το 609-607 π.Χ. Τα Αιγυπτιακά στρατεύματα προσέφεραν μια προσωρινή μόνο άρσι της Βαβυλωνιακής πολιορκίας, και αναγκάσθηκαν ν’ αποσυρθούν κι’ έτσι η Ιερουσαλήμ εγκατελείφθη στην καταστροφή της.—Ιερεμ. 37:5-7· Ιεζ. 17:15-18.

Παρά την έντονη προειδοποίησι του Ιερεμία (Ιερεμ. 42:7-22), το υπόλοιπο του πληθυσμού του Ιούδα έφυγε στην Αίγυπτο ως ένα καταφύγιον ασύλου. (Ιερεμ. 24:1, 8-10) Αλλά η εκπλήρωσις των προφητειών του Ιεχωβά έγινε στους Ισραηλίτας πρόσφυγας όταν ο Ναβουχοδονόσορ εβάδισε εναντίον της Αιγύπτου και κατέκτησε τη χώρα.

Σχετικά μ’ αυτό, τα προφητικά λόγια του Ιεχωβά λέγουν: «Και [ο Ναβουχοδονόσορ] θέλει έλθει και πατάξει την γην της Αιγύπτου, και παραδώσει τους μεν δια θάνατον, εις θάνατον· τους δε δια αιχμαλωσίαν, εις αιχμαλωσίαν, τους δε δια ρομφαίαν, εις ρομφαίαν. Και θέλω ανάψει πυρ εν ταις οικίαις των θεών της Αιγύπτου· και τας μεν θέλει κατακαύσει, τους δεν θέλει φέρει εις αιχμαλωσίαν.» «Θυγάτηρ, η κατοικούσα εν Αιγύπτω, παρασκευάσθητι εις αιχμαλωσίαν διότι η Νωφ θέλει αφανισθή και ερημωθή, ώστε να μη υπάρχη ο κατοικών. . . επειδή η ημέρα της συμφοράς αυτών ήλθεν επ’ αυτούς.»—Ιερεμ. 43:11, 12· 46:19, 21.

Έτσι, η οριστική ερήμωσις της Αιγύπτου από τις δυνάμεις της Βαβυλώνος υπό τον Ναβουχοδονόσορ προελέχθη από τον Ιεχωβά. Και ο Ναβουχοδονόσορ πήρε όλο τον πλούτο της Αιγύπτου ως ‘αμοιβήν’ του για την στρατιωτική υπηρεσία που παρέσχε στην εκτέλεσι της κρίσεως του Ιεχωβά εναντίον της Τύρου, η οποία εναντιώνετο στο λαό του Θεού.—Ιεζ. 29:18-20· 30:10-12.

Μολονότι μερικοί σχολιασταί αναφέρονται στη βασιλεία του Άμασι (Αχμός) ΙΙ, διαδόχου του Ουαφρή ως ευημερούσαν, αυτό το πράττουν βάσει της μαρτυρίας του Ηροδότου, ο οποίος επεσκέφθη την Αίγυπτο εκατό και πλέον χρόνια αργότερα. Αλλά η «Βρετανική Εγκυκλοπαιδεία» (1959, Τόμ. 8, σελ. 62) σχολιάζει ως εξής την ιστορία του Ηροδότου αυτής της περιόδου: «Οι δηλώσεις του δεν αποδεικνύονται τελείως αξιόπιστες όταν μπορούν να ελεγχθούν από τις λιγοστές εγχώριες αποδείξεις.»

Επίσης, ο σχολιαστής της Βίβλου Φ.Κ. Κουκ παρατηρεί ότι ο Ηρόδοτος «ώφειλε τις πληροφορίες του για την ιστορία του παρελθόντος στους Αιγυπτίους ιερείς, των οποίων τις αφηγήσεις υιοθέτησε με τυφλή ευπιστία . . . Η όλη ιστορία από τον Ηρόδοτο για τον Απρίην [Ουαφρή] και τον Άμασι είναι ανακατεμένη τόσο πολύ ώστε είναι αντιφατική και μυθώδης και μπορούμε πολύ καλά να διστάζωμε να την υιοθετήσωμε ως αυθεντική ιστορία. Δεν είναι καθόλου περίεργο ότι οι ιερείς προσπάθησαν να συγκαλύψουν την εθνική ατίμωσι του ότι είχαν υπαχθή κάτω από ξένο ζυγό.»

Επομένως, ενώ η κοσμική ιστορία της Αιγύπτου δεν προμηθεύει θετικές αποδείξεις για την εκπλήρωσι της προφητείας, ωστόσο μπορούμε να εμπιστευώμεθα στην ακρίβεια του Βιβλικού υπομνήματος. Υπήρξε πράγματι μια τεσσαρακονταετής περίοδος ερημώσεως όπως είχε προείπει σαφώς ο Ιεχωβά. Αυτό πιθανόν να συνέβη όταν ο Ναβουχοδονόσορ κατέκτησε την Αίγυπτο μετά την ερήμωσι που είχε επιφέρει στον Ιούδα και την Ιερουσαλήμ.

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Ποια είναι η σημασία του σχολίου που αναγράφεται στο εδάφιο Αποκάλυψις 19:10, «η μαρτυρία του Ιησού είναι το πνεύμα της προφητείας»;—Η.Π.Α.

Αυτή η δήλωσις αποτελεί μέρος των όσων είπε ένας άγγελος στον ηλικιωμένο απόστολο Ιωάννη όταν ο Ιωάννης, σε μια στιγμή ισχυρής συγκινήσεως, άρχισε να τον προσκυνά. Ο άγγελος είπε σ’ αυτόν: «Πρόσεχε μη κάμνης τούτο· εγώ είμαι σύνδουλός σου και των αδελφών σου οίτινες εχουσι την μαρτυρίαν του Ιησού· τον Θεόν προσκύνησον· διότι η μαρτυρία του Ιησού είναι το πνεύμα της προφητείας» (Αποκάλ. 19:10). Αυτά τα λόγια βασικώς σημαίνουν ότι το «πνεύμα» ή ολόκληρη η υπόθεσις και ο σκοπός της Βιβλικής προφητείας είναι να τονισθή ο Ιησούς Χριστός.

Ο Ιεχωβά είχε αναθέσει στον Υιόν του τον κύριο ρόλο στην επεξεργασία του σκοπού του Θεού να αγιάση το όνομά Του και ν’ αποκαταστήση τη γη και τους ανθρωπίνους κατοίκους της στην κατάλληλη θέσι μέσα στην διευθέτησί του. (Εφεσ. 1:9, 10· Κολ. 2:3) Η εκπλήρωσις του μεγαλειώδους σκοπού του Θεού είναι όλη συνδεδεμένη με τον Ιησού· επομένως το μεγαλύτερο βάρος της Βιβλικής προφητείας ή των εμπνευσμένων αγγελμάτων του Θεού που διεκήρυξαν οι δούλοι του συνέκλειναν στον Ιησού.

Αυτός ο ίδιος ο Θεός άρχισε αυτή την προφήτευσι όταν προείπε το σπέρμα που τελικά θα συνέτριβε την κεφαλή του όφεως, του αντιπάλου του Θεού, του Διαβόλου. (Γεν. 3:15· Αποκάλ. 12:9) Οι πολυάριθμες θεόπνευστες προφητείες για το σπέρμα και τη θέσι του καθώς και τις επιτεύξεις του, όλα φέρνουν μαρτυρία για τον Ιησού (Γεν. 22:18· 2 Σαμ. 7:12-16· Ψαλμ. 2:6-12· 110:1-7· Ησ. 53:1-12· Μιχ. 5:2-6). Όπως είπε ο απόστολος Πέτρος, «Εις τούτον [τον Χριστόν] πάντες οι προφήται μαρτυρούσιν» (Πράξ. 10:43). Οι προφητικές οράσεις του βιβλίου της Αποκαλύψεως περιέχουν επίσης πολλά για τον Ιησού ως τον νικητή Βασιλέα του Θεού.—Αποκάλ. 5:12-6:2· 19:11-16.

Ακόμη και οι πιστοί άγγελοι στον ουρανό ενδιεφέροντο για τις προφητείες των Εβραϊκών Γραφών σχετικά με τον Χριστό (1 Πέτρ. 1:10-12). Μαζί με τους δούλους του Θεού στη γη, μπορούν ν’ αναγνωρίσουν, όταν ο Ιησούς απέδειξε την πιστότητα του μέχρι θανάτου και ανεστήθη, ότι «πάσαι αι επαγγελίαι του Θεού είναι εν αυτώ [τω Ιησού] το ναι» (2 Κορ. 1:20). Έτσι ο άγγελος ο οποίος ωμίλησε στον Ιωάννη μπορούσε κατάλληλα να τονίση ότι ολόκληρο το «πνεύμα» ή η διάθεσις και ο σκοπός αυτών των προ φητειών ήταν να δώση μαρτυρία για τον Ιησού.

Το ίδιο μπορεί να λεχθή για την προφήτευσι και τις προφητείες που αναφέρονται στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές. Αυτές καταφανώς περιλαμβάνουν άμεση μαρτυρία για τον Ιησού, την εκτέλεσι του έργου κηρύγματος που παρήγγειλε ή την κατανόησι των σκοπών του Θεού, οι οποίοι περιστρέφονται γύρω από την Βασιλεία της οποίας βασιλεύς είναι ο Ιησούς (Πράξ. 21:9-13· 1 Κορ. 14:22-25). Το ίδιο συμβαίνει και με την προφήτευσι που γίνεται από τους δούλους του Θεού σ’ αυτές τις ‘έσχατες ημέρες’ πριν έλθη «η ημέρα του Ιεχωβά η μεγάλη και επιφανής» (Ιωήλ 2:28-32, ΜΝΚ). Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν λέγουν νέες προφητείες για το μέλλον. Αλλά εξαγγέλλουν την παρούσα και μέλλουσα εκπλήρωσι των προφητειών που αναγράφονται στη Γραφή, καθώς επίσης και την προφήτευσι με την έννοια ότι εξαγγέλλουν το άγγελμα του Θεού σήμερα. Έτσι τονίζουν τον ρόλο του Ιησού ως του κυριωτέρου προσώπου στους σκοπούς του Ιεχωβά, του βασιλέως της βασιλείας Του.

Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Μάιο

1. Είπον οι απόστολοι προς τον Κύριον, Αύξησον εις ημάς την πίστιν.—Λουκ. 17:5. Σ 1/9/70 1α

2. Σεις προσκυνείτε [λατρεύετε, ΜΝΚ] εκείνο το οποίον δεν εξεύρετε· ημείς προσκυνούμεν [λατρεύομεν, ΜΝΚ] εκείνο το οποίον εξεύρομεν.—Ιωάν. 4:22. Σ 15/2/71 1, 2

3. Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει.—Ματθ. 11:28. Σ 1/1/71 4, 5α

4. Έπρεπεν . . . εις την δόξαν πολλούς υιούς, να κάμη τέλειον τον αρχηγόν της σωτηρίας αυτών διά των παθημάτων.—Εβρ. 2:10. Σ 1/12/70 12, 13

5. Όστις εμφράττει τα ώτα αυτού εις την κραυγήν του πτωχού, θέλει φωνάξει και αυτός, και δεν θέλει εισακουσθή.—Παροιμ. 21:13. Σ 15/10/70 2α

6. Τα τέκνα, υπακούετε εις τους γονείς κατά πάντα· διότι τούτο είναι ευάρεστον εις τον Κύριον.—Κολ. 3:20. Σ 1/6/70 6, 7α

7. Πόσον αγαπώ τον νόμον σου! όλην την ημέραν είναι η μελέτη μου [το ενδιαφέρον μου, ΜΝΚ].—Ψαλμ. 119:97. Σ 1/7/70 14

8. Του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα σώζει και ημάς την σήμερον (ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία [επερώτημα, Κείμενον] της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν).—1 Πέτρ. 3:21. Σ 15/8/70 1, 2α

9. Περιπατούμεν διά πίστεως, ουχί διά της όψεως.—2 Κορ. 5:7. Σ 15/5/70 26

10. Εκ του αυτού στόματος εξέρχεται ευλογία και κατάρα. Δεν πρέπει, αδελφοί μου, ταύτα να γίνωνται ούτω. Μήπως η πηγή από της αυτής τρύπης αναβρύει το γλυκύ και το πικρόν; Μήπως είναι δυνατόν, . . . η συκή να κάμη ελαίας;—Ιακ. 3:10-12. Σ 1/4/70 1, 8

11. Θέλει χωρίσει αυτούς απ’ αλλήλων, καθώς ο ποιμήν χωρίζει τα πρόβατα από των εριφίων.—Ματθ. 25:32. Σ 1/8/70 17

12. Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνίου.—Αποκάλ. 7:10. Σ 15/7/70 23, 24α

13. Ας φροντίζωμεν περί αλλήλων εις αγάπην και καλά έργα· μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού.—Εβρ. 10:24, 25. Σ 1/10/70 18, 19α

14. Έχοντες συνείδησιν αγαθήν, ίνα, ενώ σας καταλαλώσιν ως κακοποιούς, καταισχυνθώσιν οι συκοφαντούντες την καλήν σας εν Χριστώ διαγωγήν. 1 Πέτρ. 3:16. Σ 15/11/70 15, 16α

15. Πιστός . . . είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε.—1 Κορ. 10:13. Σ 15/12/70 16, 17α

Ανακοινώσεις

ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΥ

Οι αληθινοί Χριστιανοί γνωρίζουν πόσο σπουδαίο είναι, να είναι πιστοί σ’ όλα τα ζητήματα που αφορούν την καθαρά λατρεία. (1 Χρον. 22:13) Για να υπηρετήσωμε τον Ιεχωβά Θεό και τον Υιόν του Ιησούν Χριστόν πιστά χρειάζεται να μελετήσουμε την Γραφή για να γνωρίσουμε σαφώς τι ακριβώς να πράξωμε. Κάθε έκδοσις του περιοδικού Σκοπιά βοηθεί εκατομμύρια ανθρώπους σ’ όλο τον κόσμο ν’ αποκτήσουν γνώσι και να εννοήσουν τις βουλές του Θεού που αφορούν το ανθρώπινο γένος. Για να υποβοηθήσουν άλλους να είναι μια επιτυχία στους οφθαλμούς του Θεού, οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα προσφέρουν στην από σπίτι-σε-σπίτι διακονία των κατά την διάρκεια του Απριλίου μια ετησία συνδρομή για Τη Σκοπιά, μαζί με τρία βιβλιάρια αντί $1.

ΜΕΛΕΤΕΣ «ΣΚΟΠΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ

2 Μαΐου: Έχετε Εισέλθει στον Μεγάλο Αγώνα της Πίστεως; § 1-24. Σελίς 200

9 Μαΐου: Έχετε Εισέλθει στον Μεγάλο Αγώνα της Πίστεως; § 25-47. Σελίς 206

16 Μαΐου: Έχετε Εισέλθει στον Μεγάλο Αγώνα της Πίστεως; § 48-71. Σελίς 211

Τι Είναι το Θέλημα του Θεού για Σας;

ΕΙΣΘΕ ο κύριος ή η κυρία Μέσος Άνθρωπος;

Αν ναι, τότε γνωρίζετε πολύ καλά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτή η γενεά.

Οι άνθρωποι παντού είναι συγκλονισμένοι από την κατάρρευση των ανθρωπίνων σχέσεων, τόσο στο άμεσο περιβάλλον των όσο και σ’ όλο τον κόσμο. Οι κάτοικοι των πόλεων έχουν τρομοκρατηθή από το έγκλημα και τη βία που υπάρχουν στους δρόμους. Οι αγρόται που είναι πολύ απομακρυσμένοι από την πονηρία των μεγαλουπόλεων ανησυχούν με το ολοένα ανερχόμενο κόστος της ζωής και την αβεβαιότητα του μέλλοντος. Οι επιχειρηματίαι ανησυχούν πολύ με τα εργατικά προβλήματα, τους διεθνείς πολέμους και τις οικονομικές πιέσεις. Οι γονείς παντού κατέχονται από φόβο μήπως τα παιδιά των επιδοθούν στη χρήσι ναρκωτικών και καταντήσουν έκφυλοι τοξικομανείς.

Μπροστά σ’ αυτές τις πραγματικότητες, σεις ο Μέσος Άνθρωπος, έχετε καθόλου σκεφθή προσφάτως τι είναι το θέλημα του Θεού για σας; Ή ήσαστε πάρα πολύ απησχολημένος με τις καθημερινές ασχολίες σας, με τα προσωπικά σας προβλήματα της εποχής και τα σχέδιά σας για το μέλλον ώστε να το σκεφθήτε αυτό;

Μερικές φορές μας διαφεύγει να το αντιληφθούμε, αλλ’ αυτά τα ίδια τα πράγματα που μας απασχολούν το περισσότερο—τα καθημερινά προβλήματα και τα σχέδια μας για το μέλλον—σχετίζονται άμεσα και αναπόσπαστα με το θέλημα του Θεού για μας.

Επί τέλους, από πού προήλθε αρχικά το νερό που πίνομε τώρα, η τροφή που τρώμε, ο αέρας που αναπνέομε; Σε ποιον οφείλομε αυτή την πλανητική κατοικία που ονομάζεται Γη, με την κανονική της περιστροφή η οποία μας χαρίζει ηλιόλουστες ημέρες και σεληνόφωτες νύχτες, και με τον επικλινή άξονά της και την ηλιακή τροχιά της που μας χαρίζουν ποικιλία εποχών; Ποιον θα ευχαριστήσωμε για τον ήλιο που θερμαίνει τη γη και κάνει ν’ αυξάνη ή βλάστησις; για τους ωκεανούς και την ατμόσφαιρα που ρυθμίζουν τη θερμοκρασία; Ποιος έκαμε όλα αυτά και χιλιάδες άλλα, και κατόπιν έκαμε τους ανθρώπους πολύ ανωτέρους από τα ζώα και ικανούς ν’ αναπαράγουν το είδος των; Μόνο μια απάντησις υπάρχει: ο μέγας Δημιουργός μας, ο Παντοκράτωρ Θεός, του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά!

Ίσως έχομε τάσι να θεωρούμε όλα αυτά ως δεδομένα, να λησμονούμε την Πηγή των, αλλά ο μέγας Δημιουργός μας έχει κάμει όλα αυτά τα θαυμάσια για μερικούς πολύ καλούς λόγους. Η Βίβλος δείχνει σαφώς ότι αυτός είναι Θεός σκοπών και προθέσεων. Και αυτό που θέλει το εκτελεί· κανένας δεν μπορεί ν’ αναχαιτίση το χέρι του, ν’ αλλάξη το νουν του ή ν’ ανατρέψη τους σκοπούς του.—Ψαλμ. 33:11· Ησ. 14:24· 46:10, 11.

Και ποιοι ήσαν οι πολύ καλοί λόγοι και ο σκοπός του Θεού για να κάμη αυτή την παράταξι των δημιουργικών έργων; Ασφαλώς δεν ήταν θέλημά του να κάμη ο άνθρωπος κακή χρήσι ή κατάχρησι των μεγαλειωδών προμηθειών του, ή να γεμίση η γη με το παρόν χάος. Η Γραφή μάς λέγει ότι η σύγχυσις που υπάρχει στη γη σήμερα είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας του ανθρώπου και της πλήρους περιφρονήσεως εκ μέρους του των νόμων του Θεού. (Ρωμ. 5:12· Ιακ. 3:13-18) Ευτυχώς, όμως, η Βίβλος αποκαλύπτει επίσης ότι πλησιάζουν να συμπληρωθούν έξη χιλιάδες χρόνια αμαρτίας και ανυπακοής και αναμένεται επομένως με αισιοδοξία ότι μεγάλες αλλαγές θα συμβούν σήμερα στην κατάστασι τόσο της γης όσο και του ανθρωπίνου γένους που βρίσκεται επάνω σ’ αυτήν. Ασφαλώς θα συμφωνήσετε, ότι εκείνο που αυτό θα σημαίνη για μας πρέπει ν’ αποτελέση το ύψιστο ενδιαφέρον μας.

ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ

Το θέλημα του Θεού γι’ αυτή την υδρόγειο σφαίρα είναι στενά συνδεδεμένο με την υποσχεμένη διακυβέρνησι της Βασιλείας του. Γι’ αυτό, ο Ιησούς, στην υποδειγματική προσευχή του, αφού είπε, «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου,» Προσέθεσε: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.» (Ματθ. 6:9-13) Ώστε η έλευσις της ενδόξου βασιλείας του Θεού είναι αναγκαία αν πρόκειται να γίνη το θέλημα και ο σκοπός του Θεού γι’ αυτή τη γη όπως γίνεται και στους αοράτους ουρανούς. Αυτή η θεία κυβέρνησις είναι κάτω από την άμεση διοίκησι του αγαπητού Υιού του Θεού, του δοξασμένου Κυρίου Ιησού Χριστού, στον οποίον «εδόθη . . . πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης.»—Ματθ. 28:18· βλέπε επίσης Δανιήλ 7:13, 14.

Πώς θα μπορούσαν διαφορετικά να εκλείψουν οι μυριάδες των κακών που έχει επισωρεύσει αυτό το σύστημα του κόσμου εκτός αν αντικατασταθή ολόκληρο το σύστημα; Μεταρρυθμισταί κάθε είδους έχουν έλθει και παρέλθει, αλλά όταν κάνωμε επισκόπησι της θλιβερής καταστάσεως των πραγμάτων σ’ όλη τη γη, δεν γίνεται σαφές ότι το παρόν σύστημα δεν επιδέχεται πραγματική ανόρθωσι; Τι άλλο μπορεί να γίνη, λοιπόν; Στην πραγματικότητα, το μόνο φάρμακο είναι η απομάκρυνσις του παρόντος πονηρού συστήματος και η αντικατάστασίς του από ένα δίκαιο νέο σύστημα. Αλλ’ όπως δείχνει η προφητεία, η οποία αναγράφεται από τον Δανιήλ στη Βίβλο, μόνο ο Θεός μπορεί να το κάμη και αυτό ακριβώς θα κάμη.—Δαν. 2:44.

Είναι δύσκολο να φαντασθούμε πόσο θαυμαστές θα είναι οι συνθήκες κάτω από τη διακυβέρνησι της βασιλείας του Θεού. Μπορούμε, όμως, να ρίξωμε μερικές μικρές ματιές σ’ αυτές τις ευλογίες μέσω των σελίδων της Βίβλου. Γι’ αυτό διαθέστε λίγο χρόνο και ερευνήστε αυτά τα σημεία στη δική σας Γραφή: Δεν θα υπάρχη πια έγκλημα και βία, διότι «έτι μικρόν, και ο ασεβής δεν θέλει υπάρχει.» (Ψαλμ. 37:10) Δεν θα υπάρχουν πια νόσοι, ασθένειες και θάνατος, διότι «θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον διότι τα πρώτα παρήλθον.» (Αποκάλ. 21:3, 4) Δεν θα υπάρχουν πια επαναστάσεις ή πόλεμοι, εφόσον «δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον.» (Ησ. 2:4· Μιχ. 4:3) Δεν θα υπάρχη πια πείνα ή δίψα, διότι με την ευλογία του Θεού η γη θα παράγη υπεραφθονία αγαθών για την πλήρη ικανοποίησι όλων.—Ησ. 35:1, 2, 6, 7· Ιεζ. 34:26, 27· Ζαχ. 8:12.

Τι ευτυχής προσδοκία! Αντί των τωρινών συνθηκών που σκοτώνουν τη χαρά, οι άνθρωποι θα ζουν με ειρήνη και γαλήνη, χωρίς να τους φοβίζουν ούτε άνθρωποι ούτε ζώα. (Ησ. 11:6-9· Ιεζ. 34:25· Μιχ. 4:4) Η γη θα φθάση βαθμιαίως σε κατάστασι τελειότητος, σε κατάστασι αποκαταστημένου παραδείσου. Ό, τι έχει κάμει ο Ιεχωβά για το λαό του στο παρελθόν θα το κάμη για ολόκληρη την επικράτεια της γης επάνω στην οποία κυβερνά η ουράνια βασιλεία του—«θέλει κάμει την έρημον αυτής ως την Εδέμ, και την ερημίαν αυτής ως παράδεισον του Ιεχωβά.»—Ησ. 51:3, ΜΝΚ.

Ακόμη κι’ εκείνοι που βρίσκονται στους τάφους θ’ αναστηθούν και θα τους δοθή ευκαιρία να ζήσουν για πάντα. (Ιωάν. 5:28, 29· Πράξ. 24:15) Και τι ενότης θα υπάρχη επίσης όταν ολόκληρος ο κόσμος θα λατρεύη και θα αινή τον μόνο αληθινό και ζώντα Θεόν, τον Ιεχωβά!

ΣΕΙΣ ΚΑΝΕΤΕ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ

Δεν υπάρχει εξαναγκαστική υπακοή στην πολιτεία του Θεού με το ανθρώπινο γένος. Όταν εδημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα τους έδωσε την ελευθερία της εκλογής, είτε να υπακούσουν είτε ν’ απειθήσουν στον Δημιουργό των. Έτσι, επίσης, ως απόγονοι του Αδάμ και της Εύας όλοι εμείς έχομε την ελευθερία να εκλέξωμε ή να μας κυβερνά η Βασιλεία του Θεού ή να την απορρίψωμε. Αυτή η εκλογή δεν είναι τυχερό παιχνίδι. Έχει καταγραφή σαφώς πριν από πολύν καιρό για μας ποια αποτελέσματα θα φέρουν οι αποφάσεις μας. Η υπακοή φέρνει ευλογίες και ζωή· η απείθεια, κατάρες και θάνατο.—Δευτ. 30:15-20· Ιησ. Ναυή 24:15.

Ποια είναι λοιπόν η εκλογή σας; Φυσικά, ο εύκολος δρόμος θα ήταν να πάτε μαζί με τους πολλούς· αλλά το «ν’ ακολουθή τα πλήθη» ένα άτομο είναι πράγματι κακή εκλογή. Η ιστορία δείχνει ότι όταν επρόκειτο για υπηρεσία προς τον Θεόν, η πλειονότης κατά κανόνα έσφαλε. Η πλειονότης πέθανε στον κατακλυσμό της εποχής του Νώε. Η πλειονότης των ανθρώπων έσφαλαν στις ενωμένες προσπάθειές των ν’ ανεγείρουν τον πύργο της Βαβέλ. Το ίδιο συνέβη στα Σόδομα και στην Ιερουσαλήμ· σ’ αυτή μάλιστα την τελευταία πόλι συνέβη και στον έβδομο αιώνα π.Χ. και πάλι τον πρώτον αιώνα μ.Χ. Όπως είπε ο Ιησούς, η πλατειά και εύκολη οδός που ακολουθεί η πλειονότης οδηγεί στην καταστροφή. Η στενή και στενόχωρη οδός, την οποία ακολουθούν οι λίγοι πιστοί, οδηγεί σε αιώνια ζωή και σε αληθινή ευτυχία.—Ματθ. 7:13, 14.

Ισχυροί λόγοι καθώς και η λογική, επομένως, σας προτρέπουν να κάμετε τη σοφή εκλογή που έκαμε και ο Ιησούς. Γι’ αυτόν έχει γραφή, «Χαίρω, θεέ μου, να εκτελώ το θέλημά σου.» (Ψαλμ. 40:8· 143:10· Εβρ. 10:7) Γι’ αυτό όταν ανέλαβε τη διακονία του είπε: «Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με.» «Δεν ζητώ το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με.»—Ιωάν. 4:34· 5:30.

Φυσικά, για σας τον Μέσον Άνθρωπον, μια τέτοια εκλογή σημαίνει μεγάλη αλλαγή στον τρόπο τής σκέψεως σας. Αλλά θα είσθε ευτυχείς αν κάμετε αυτή την αλλαγή, γνωρίζοντας ότι μόνο αν μεταμορφώσετε το νου σας απ’ αυτή την κοσμική άποψι των πραγμάτων μπορείτε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.» (Ρωμ. 12:2) Θα εκτιμήσετε τότε ακόμη περισσότερο την περαιτέρω συμβουλή του αποστόλου να προσέχετε πώς να περιπατήτε, λόγω της πονηρίας της εποχής μας και να ‘νοήτε τι είναι το θέλημα του Ιεχωβά.’—Εφεσ. 5:15-17, ΜΝΚ.

Ασφαλώς θα συμφωνήσετε, λοιπόν, ότι δεν μπορεί ένα άτομο να επιδίδεται στις καθημερινές ασχολίες του αβέβαιο, ή το χειρότερο, αδιάφορο όσον αφορά το τι είναι το θέλημα του Θεού. «Ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία αυτού όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα.» (1 Ιωάν. 2:17) Γι’ αυτό, αν δεν έχετε ήδη μια Γραφική μελέτη στο σπίτι σας, ζητήστε από ένα μάρτυρα του Ιεχωβά σήμερα να κάμη τις αναγκαίες διευθετήσεις. Κάνοντας το θείο θέλημα και σεις επίσης μπορείτε να ζήτε για πάντα κάτω από την ευτυχή διακυβέρνησι της βασιλείας του Θεού!

[Εικόνα στη σελίδα 228]

Το θέλημα του Θεού είναι να γίνη η γη ένας παράδεισος. Μπορείτε να ωφεληθήτε απ’ αυτόν

Ματιές στον Κόσμο

Μεγάλες οι Απώλειες του Κλήρου

◆ Η Επετηρίς των Αμερικανικών Εκκλησιών δείχνει ότι το σύνολον όλων των κληρικών κατήλθε από 402.355 το 1967 σε 360.092 το 1969, πάνω από 10 τοις εκατό σε δύο χρόνια. Ο Επίσημος Καθολικός Οδηγός του 1970 δείχνει τις καθαρές απώλειες σε κάθε ουσιώδη κατηγορία το 1969. Ο αριθμός εκείνων που φοιτούν σε Καθολικές ιερατικές σχολές κατήλθε σημαντικά, από 33.990 σε 28.906 και 43 ιερατικές σχολές έκλεισαν. Υπήρχε επίσης μια καθαρή απώλεια από 6.000 καλογριές.

Λιγώτερες Μεταμοσχεύσεις Καρδιών

◆ Η πρώτη μεταμόσχευσις καρδιάς έγινε τον Δεκέμβριο του 1967. Στο έτος 1968 επεχειρήθησαν 101 μεταμοσχεύσεις. Στο 1969, ο αριθμός κατέβηκε σε 47. Στο 1970, μόνο 15 έγιναν έως τον Σεπτέμβριο. Απ’ όλες αυτές, μόνο 21 δέκται ζουν ακόμη. Ο Δρ. Νόρμαν Ε. Σούμγουεη του Πανεπιστημίου Στάνφορντ είπε: «Ο αρχικός ενθουσιασμός που έφθασε μέχρι υστερίας και που χαιρέτισε τις πρώτες κλινικές μεταμοσχεύσεις καρδιάς, τώρα φαίνεται να έχη αντικατασταθή από μια γενικά απαισιόδοξη προοπτική.

Η Εργασία Υποβοηθεί τη Μακροβιότητα

◆ Μια πρόσφατη μελέτη κατέδειξε ότι άνθρωποι αγροτικών περιοχών που άρχισαν να εργάζονται από τα νεανικά τους χρόνια και εξακολούθησαν να εργάζονται και μετά τη συντάξιμη ηλικία των έζησαν περισσότερο. Η μετριοπάθεια στις συνήθειες της ζωής, η κατάλληλη ώθησις και τα δημιουργικά συμφέροντα εθεωρήθησαν επίσης ουσιώδη. Η εργασία, ιδιαίτερα εκείνη που περιλαμβάνει φυσική άσκησι, αποτελεί ευλογία, όχι κατάρα.

Πώς Μπορείτε να Βρίσκετε Χαρά στην Προσωπική Μελέτη;

ΒΡΙΣΚΕΤΕ ευχάριστη την προσωπική μελέτη; Ή την θεωρείτε μια δυσάρεστη εργασία που προσπαθείτε ν’ αποφύγετε;

Πολλοί άνθρωποι οι οποίοι απολαμβάνουν τώρα την προσωπική μελέτη κάποτε δεν την απελάμβαναν. Αλλ’ έχουν καλλιεργήσει την ικανότητα να την απολαμβάνουν. Πολύ περισσότερα άτομα μπορούν να κάμουν το ίδιο αν θέλουν.

Πώς; Αν είσθε ένα άτομο που δεν βρίσκει τώρα ευχαρίστησι στην προσωπική μελέτη, ποια βήματα μπορείτε να κάμετε για να εργασθήτε προς αυτή την κατεύθυνσι; Και με την προσωπική μελέτη, εννοούμε τη μελέτη που κάνετε μόνος σας εκτός από τις ομαδικές ή οικογενειακές μελέτες.

ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΚΙΝΗΤΡΑ

Το πρώτο βήμα για την καλλιέργεια χαράς στην προσωπική μελέτη είναι ίσως και το πιο σπουδαίο. Είναι το να έχετε τα κατάλληλα κίνητρα, να έχετε ισχυρούς λόγους για να μελετήσετε. Αυτό θα εποικοδομή μέσα σας την επιθυμία της μελέτης. Σχετικά με το ζήτημα αυτό, το βιβλίο Αποτελεσματική Μελέτη (στην Αγγλική) κάνει τις εξής υποδείξεις για τη μελέτη: «Έχει διαπιστωθή ότι ο σπουδαστής πρέπει να επιθυμή ειλικρινά να βελτιώση την ικανότητα του μελέτης προτού αυτά τα σχέδια μπορέσουν να προσφέρουν μεγάλη βοήθεια. Η απλή εμφάνισις ενός τέτοιου προγράμματος δεν θα τον βοηθήση.»

Αν κάποιος σας έλεγε να σκάψετε μια βαθιά τρύπα στη γη, αλλά τελικά δεν βρίσκατε τίποτε άξιον λόγου μέσα σ’ αυτήν, θα είχατε χαρή για το σκάψιμο; Αλλά τι θα συνέβαινε αν σας είχαν εγγυηθή ότι θα βρίσκατε όλο τον χρυσό και τον άργυρο που θα μπορούσαν να σας εγγυηθούν οικονομική ασφάλεια; Τότε το σκάψιμό σας θα ήταν απολαυστικό .διότι θα γνωρίζατε ότι θα έχη αμοιβή. Θα είχατε πραγματική αιτιολογία για σκάψιμο.

Τι μπορεί, όμως να λεχθή για τα πλούτη που έχει υποσχεθή ο Ιεχωβά Θεός; Έχει υποσχεθή ότι: «Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην και επ’ αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα.» «Θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη.» «Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον.»—Ψαλμ. 37:11, 29· Αποκάλ. 21:4.

Αυτά τα πλούτη είναι πολύ ανώτερα απ’ οτιδήποτε μπορεί κανείς ν’ αγοράση με χρυσό ή με άργυρο. Καμμία προσπάθεια που θα μπορούσατε να καταβάλετε δεν θα έφερνε τόσο μεγάλη αμοιβή όσο φέρνει η μελέτη του Δημιουργού στον Λόγο του, την Αγία Γραφή. Όπως είπε ο Ιησούς: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.»—Ιωάν. 17:3.

Πόσο επιμελής πρέπει να είσθε σ’ αυτή την έρευνα, εφόσον η αμοιβή είναι τόσο μεγάλη; Ο Λόγος του Θεού απαντά: «Εάν επικαλεσθής την φρόνησιν, και υψώσης την φωνήν σου εις την σύνεσιν εάν ζήτησης αυτήν ως αργύριον, και εξερευνήσης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς, τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Ιεχωβά, και θέλεις εύρει την επίγνωσιν του Θεού.»—Παροιμ. 2:3-5, ΜΝΚ.

Εκτιμήστε, επίσης, ότι η νέα τάξις του Θεού βρίσκεται ήδη εν εξελίξει. Η κυβέρνησις του Θεού που θα ασκή έλεγχο σ’ όλη τη γη βρίσκεται τώρα εν λειτουργία. Οι μελλοντικοί κάτοικοι αυτού του παραδείσου συνάγονται τώρα. Τώρα μελετώνται και εφαρμόζονται οι οδηγίες για την αλλαγή προς το νέο τρόπο ζωής. Έτσι, αυτό που μελετά τώρα ένα άτομο για το θέλημα του Θεού θα έχη μόνιμη αξία γι’ αυτό.

Πρέπει να εκτιμήσετε, επίσης, ότι αν προοδεύετε στην αληθινή Χριστιανοσύνη μεγάλες αλλαγές προς το καλό είναι πιθανόν ότι έχουν ήδη γίνει στη ζωή σας. Πώς έγιναν αυτές; Με τη μελέτη του Λόγου του Θεού. Αλλά πολύ περισσότερα ακόμη μπορούν να γίνουν. Μπορείτε να πλησιάζετε ολοένα περισσότερο τον Ιεχωβά και να κατανοήτε και εκτιμάτε περισσότερο τη στοργική του διευθέτησι για το ευπειθές ανθρώπινο γένος.

«ΕΞΕΥΡΕΣΙΣ» ΧΡΟΝΟΥ ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ

Αντί να παίρνετε στην τύχη Βιβλικές εκδόσεις, έχετε υπ’ όψιν τι είναι ανάγκη να μελετήσετε. Προγραμματίστε ωρισμένες ώρες για το είδος της μελέτης που θα κάμετε. Τότε ο χρόνος που θα δαπανηθή θα είναι πιο παραγωγικός. Χωρίς ένα τέτοιο σχέδιο, θα μοιάζατε σαν ένα ξυλουργό ο οποίος καρφώνει καρφιά στην τύχη χωρίς κανένα αντικειμενικό σκοπό στο νου.

Αλλ’ όταν γίνεται λόγος για μελέτη, πολλά άτομα λένε: «Πόσο θα ήθελα να έχω περισσότερο χρόνο για μελέτη. Είναι αδύνατο όμως να βρούμε χρόνο!» Στον σημερινό πολυάσχολο κόσμο, δεν είναι πιθανόν ότι θα βρήτε χρόνο που δεν χρησιμοποιείτε ήδη. Είναι ανάγκη σεις ν’ αποφασίσετε ότι η προσωπική σας μελέτη του Λόγου του Θεού είναι τόσο ζωτική ώστε ν’ αφαιρέσετε χρόνο από άλλες ασχολίες.

Αναλύστε πρώτα, τον χρόνο που αφιερώνετε σε μη ουσιώδη πράγματα. Παραδείγματος χάριν, αν διαθέτετε μια συσκευή τηλεοράσεως, πόσον καιρό δαπανάτε στην παρακολούθησι των προγραμμάτων της; Πόσο χρόνο δαπανάτε στους κινηματογράφους; σε «λογίδρια» από το τηλέφωνο, στην ανάγνωσι κοσμικών περιοδικών, ή σε άλλες μη ουσιώδεις ασχολίες; Αν καταγράψετε όλες αυτές τις ώρες, ίσως θα εκπλαγήτε διαπιστώνοντας πόσο χρόνο έχετε πράγματι.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η κατάλληλη αναψυχή είναι κάτι εσφαλμένο. Η αναψυχή αυξάνει τη χαρά της ζωής. Αλλά είναι μια τέτοια αναψυχή τόσο σπουδαία ώστε, αν παρίσταται ανάγκη να μη μπορή ν’ αφιερωθή λίγος χρόνος για να μάθη κανείς για τον Ιεχωβά; Σκεφθήτε: Πόσο πλησιέστερα στον Ιεχωβά θα σας φέρη όλη αυτή η μη ουσιώδης δράσις;

Η εργασία για να κερδίση ένα άτομο τα αναγκαία για τη ζωή, οι εργασίες του σπιτιού, και άλλες όμοιες ασχολίες συγκαταλέγονται στα «ουσιώδη» της ζωής. Ωστόσο, ούτε αυτά τα πράγματα καθ’ εαυτά θα σας φέρουν πλησιέστερα στην αιώνια ζωή! Ο Ιησούς είπε: «Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Θεού.» (Ματθ. 4:4, ΜΝΚ) Καλύτερα να μη ξεσκονίσωμε το σπίτι μια ώρα ή μια μέρα—καλύτερα να μη έχωμε τα πιο καλά σε τροφή ή ρουχισμό ή σπίτι—παρά να εγκαταλείψωμε την προσωπική μας μελέτη του Λόγου του Θεού.

Εκείνο που χρειάζεται είναι ισορροπία. «Χρόνος είναι εις πάντα, και καιρός παντί πράγματι υπό τον ουρανόν.» (Εκκλησ. 3:1) Αυτό ασφαλώς περιλαμβάνει το να φροντίζωμε για την οικογένειά μας, για τις καθημερινές μας ανάγκες, και μπορεί να περιλαμβάνη επίσης την αναψυχή. Αλλά δεν έχει καθόλου νόημα το να δαπανούμε όλες τις ώρες της εγρηγόρσεώς μας σε άλλα πράγματα και να παραμελούμε κάτι από το οποίο εξαρτάται η αιώνια ζωή μας στη νέα τάξι του Θεού. Ώστε διαθέτετε χρόνο για προσωπική μελέτη. Ενεργήστε τόσο αποφασιστικά σ’ αυτό το ζήτημα όσο θα ενεργούσατε αν η ζωή σας εξηρτάτο απ’ αυτό—διότι πράγματι απ’ αυτό εξαρτάται!

Στα κεντρικά γραφεία της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης, όπως και στα άλλα τμήματά της σ’ όλον τον κόσμο, η εσπέρα της Δευτέρας διατίθεται ως περίοδος μελέτης. Μολονότι αυτή η μελέτη είναι ομαδική, μπορείτε ωστόσο να μιμηθήτε τον τρόπο με το να διαθέτετε όμοιο χρόνο για τον εαυτό σας.

Είναι αλήθεια ότι αν δεν ήσθε συνηθισμένος σ’ ένα καλό πρόγραμμα μελέτης, ίσως σας φανή ότι υπερβαίνει τις δυνάμεις σας το να διαθέσετε ένα βράδυ, ή ακόμη και δύο ώρες. Αλλά γιατί να μη αρχίσετε με λιγότερο χρόνο, ας πούμε μισή ώρα; Καθώς θα συνηθίζετε σ’ αυτό, μπορείτε να παρατείνετε το χρόνο για να επιτυγχάνετε περισσότερα.

Το ουσιώδες δεν είναι να διαθέτετε χρόνο, αλλά να παραμείνετε σ’ αυτόν με τακτικότητα. Τίποτε εκτός από μια περίπτωσι ανάγκης ας μη σας πάρη αυτό το χρόνο. Αν σας καλούν στο τηλέφωνο, μπορείτε να πήτε ότι είσθε απησχολημένος, και ας τηλεφωνήσουν αργότερα. Αν θέλουν να σας επισκεφθούν, μπορεί να υποδείξετε κάποια άλλη ώρα, Όταν οι άλλοι θα πληροφορούνται ότι αυτός είναι ο χρόνος σας για προσωπική μελέτη, θα τον σέβωνται. Το ίδιο πρέπει να κάμουν και τα μέλη του αμέσου οικογενειακού σας κύκλου.

Μπορείτε επίσης να εξαγοράσετε άλλες περιόδους χρόνου, όπως όταν ταξιδεύετε με λεωφορείο, με τον υπόγειο ή με τραίνο, ή όταν περιμένετε για κάποια συνάντησι. Πολλοί χρησιμοποιούν αυτό το χρόνο αποτελεσματικά για να διαβάσουν άρθρα των περιοδικών Σκοπιά και Ξύπνα!

ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ ΓΡΑΦΗΣ

Η πιο σπουδαία ανάγνωσις, ή μελέτη, που μπορείτε να κάμετε είναι απ’ ευθείας από τον Λόγο του Θεού. «Ο λόγος του Θεού είναι ζων, και ενεργός, και κοπτερότερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν.» (Εβρ. 4:12) Με το να εισάγετε τακτικά μέσα σας τις γεμάτες, δύναμι σκέψεις του Θεού, θα αισθάνεσθε περισσότερο την ανάγκη να χρησιμοποιήτε και άλλα βοηθήματα μελέτης της Γραφής.

Πότε μπορείτε να διευθετήσετε χρόνο γι’ αυτή την ανάγνωσι της Γραφής; Ίσως να πήτε: «Θα βάλω στο πρόγραμμα ένα ιδιαίτερο βράδυ γι’ αυτό.» Αλλά τέτοια ιδιαίτερα βράδυα για μελέτη συμβαίνει να μη έρχωνται ποτέ. Γιατί να μη προγραμματίσετε χρόνο για ανάγνωσι της Γραφής κάθε μέρα, λίγα λεπτά κάθε μέρα;

Ποιος συνιστά καθημερινή ανάγνωσι της Γραφής; Ο Ιεχωβά το συνιστά. Αυτός συνέστησε στον Ιησού τον Ναυή: «Δεν θέλει απομακρυνθή τούτο το βιβλίον του νόμου από του στόματός σου, αλλ’ εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα, δια να προσέχης να κάμνης κατά πάντα όσα είναι γεγραμμένα εν αυτώ· διότι τότε θέλεις ευοδούσθαι εις την οδόν σου, και τότε θέλεις φέρεσθαι μετά συνέσεως.»—Ιησ. Ναυή 1:8.

Η Γραφή επαινεί τους αρχαίους Βεροιείς διότι «εδέχθησαν τον λόγον μετά πάσης προθυμίας, εξετάζοντες καθ’ ημέραν τας Γραφάς, αν ούτως έχωσι ταύτα.» (Πράξ. 17:11) Εκείνοι οι άνθρωποι έπρεπε να εργασθούν για να κερδίσουν τα αναγκαία, είχαν οικογένειες για τις οποίες έπρεπε να φροντίσουν. Αλλά διέθεταν κάθε μέρα χρόνο για τη μελέτη του λόγου του Θεού.

Είναι πολύ καλύτερα να διαθέτωμε τακτικά καθημερινές περιόδους, έστω σύντομες, για την ανάγνωσι της Γραφής παρά να περιμένομε να διαθέσωμε ένα ολόκληρο βράδυ που ίσως δεν θα έλθη ποτέ. Ακόμη και δέκα ως δεκαπέντε λεπτά κάθε μέρα μπορούν να φέρουν πλούσια ανταμοιβή. Μερικοί κάνουν αυτή την ανάγνωσι της Γραφής πρώτο πράγμα όταν σηκωθούν το πρωί. Άλλοι το κάνουν αυτό κάθε βράδυ ακριβώς πριν πάνε για ύπνο.

Ένας μέσος αναγνώστης μπορεί να καλύψη τουλάχιστον δυο σελίδες της Γραφής σε πέντε ή δέκα λεπτά μόνο. Αν αυτό είναι όλο εκείνο που μπορείτε να κάμετε όσον αφορά την καθημερινή ανάγνωσι, σε διάστημα λιγώτερο από πέντε μήνες θα έχετε καλύψει ολόκληρες τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές! Τι πλούσια αμοιβή θα φέρη αυτό!

Οι Κλοπές από Φορτηγά Αυτοκίνητα Αυξάνουν

◆ Οι κλοπές από αεροπλάνα καταλαμβάνουν τις επικεφαλίδες των εφημερίδων. Αλλ’ οι κλοπές φορτίων εμπορευμάτων, ιδιαίτερα εκείνων που μεταφέρονται με φορτηγά αυτοκίνητα, αποτελούν ένα πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα. Κατά μέσον όρον, στην περιοχή της Νέας Υόρκης μόνο, γίνονται κάθε εβδομάδα κλοπές από δέκα φορτηγά αυτοκίνητα με φόρτο αξίας 300.000 δολλαρίων. Οι ζημιές σε εμπορεύματα φορτηγών αυτοκινήτων υπερβαίνουν τώρα τα 800.000.000 δολλάρια το έτος, οι κλοπές από εμπορικά πλοία είναι περίπου 100.000 δολλάρια, και οι κλοπές εμπορευμάτων που μεταφέρονται σιδηροδρομικώς και αεροπορικώς ανέρχονται η καθεμιά σε 50.000.000 δολλάρια. Στο έτος που έληξε τον Ιούνιο έγιναν 20.349 κλοπές εμπορευμάτων που μεταφέρονται από πολιτεία σε πολιτεία εκτός από πολλές άλλες που έγιναν μέσα σε κάθε πολιτεία. Ένας ασφαλιστικός ερευνητής υπολογίζει ότι δεν ανευρίσκεται πότε περισσότερο από 5 τοις εκατό των κλεμμένων ειδών.

Η Σημασία που Έχουν τα Βιβλικά Ονόματα

ΣΕ ΠΛΕΙΣΤΕΣ χώρες σήμερα λίγα ονόματα έχουν ειδική σημασία αυτά καθ’ εαυτά. Όταν γεννάται ένα βρέφος του δίνουν το όνομα ενός φίλου ή συγγενούς, αλλά σπανίως λαμβάνεται υπ’ όψιν η πραγματική σημασία αυτού του ονόματος.

Αυτό δεν συνέβαινε στους αρχαίους χρόνους. Στις αρχικές γλώσσες της Γραφής (Εβραϊκή, Αραμαϊκή και Ελληνική) τα ονόματα ανθρώπων, τόπων και πραγμάτων είχαν σημασία.

ΟΝΟΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Το όνομα που έδιναν σ’ ένα παιδί έδειχνε συχνά τις περιστάσεις που ήσαν συνδεδεμένες με τη γέννησί του ή τα αισθήματα του πατρός και της μητρός. Παραδείγματος χάριν, η Εύα είχε ονομάσει τον πρωτότοκο γυιο της Κάιν (που σημαίνει στην Εβραϊκή, «κάτι που απεκτήθη»), διότι, όπως είπε: «Απέκτησα άνθρωπον δια του Ιεχωβά.» (Γέν. 4:1, ΜΝΚ) Τον γυιο που γέννησε ύστερ’ από το φόνο του Άβελ τον ωνόμασε Σηθ («διωρισμένος, αντικαταστημένος»), διότι τον εθεώρησε ως αντικαταστάτη του Άβελ. (Γέν. 4:25) Ο Ισαάκ ωνόμασε τον μικρότερο δίδυμο γυιο του Ιακώβ («υποσκελιστής· κρατών την πτέρναν») διότι στη γέννησι του αυτό το παιδί κρατούσε την πτέρνα του αδελφού του Ησαύ.—Γεν. 25:26.

Μερικές φορές εκείνο με το οποίο έμοιαζε ένα βρέφος στη γέννησι του επρομήθευε τη βάσι για τ’ όνομα του. Έτσι, ο πρωτότοκος γυιος του Ισαάκ ωνομάσθηκε Ησαύ («δασύτριχος») εξαιτίας της ασυνήθιστα τριχωτής εμφανίσεως του στη γέννησι του.—Γεν. 25:25.

Ιδιαιτέρως τα ονόματα που εδίδοντο με θεία κατεύθυνσι είχαν προφητική σημασία. Παραδείγματος χάριν, στην περίπτωσι του Υιού του Θεού, το όνομα «Ιησούς» σημαίνει «ο Ιεχωβά είναι σωτηρία» και ήταν προφητικό του ρόλου του ως Σωτήρος ή μέσου σωτηρίας του Ιεχωβά.—Ματθ. 1:21· Λουκ. 2:30.

Ονόματα που έδιναν σε παιδιά συχνά συνδυάζονταν με τη λέξι Ελ που σημαίνει Θεός ή με μια σύντμησι του θείου ονόματος Ιεχωβά. Αυτά τα ονόματα εξέφραζαν την ελπίδα των γονέων ή έδειχναν την εκτίμησί των διότι είχαν ευλογηθή με απόγονο! Μερικά παραδείγματα είναι Ιεδαΐας («ο Γιαχ να δώση χαρά»), Ιεβερεχίας («ο Γιαχ ευλογεί»), Ιωνάθαν («ο Ιεχωβά έδωσε») και Δανιήλ («ο Θεός είναι κριτής [μου]»).

Μερικές φορές έδιναν στα παιδιά ονόματα ζώων και φυτών. Μερικά απ’ αυτά τα ονόματα είναι Δεβόρρα («μέλισσα»), Ιωνάς («περιστερά») και Σουσάννα («κρίνος»).

ΟΝΟΜΑΤΑ ΖΩΩΝ, ΦΥΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΠΩΝ

Ο Ιεχωβά Θεός έδωσε στον πρώτο άνθρωπο Αδάμ το προνόμιο να δώση όνομα στα κατώτερα πλάσματα. (Γεν. 2:19) Τα ονόματα που τους εδόθησαν ήσαν ασφαλώς περιγραφικά. Αυτό υπονοούν μερικά από τα Εβραϊκά ονόματα που έχουν δοθή σε ζώα, ακόμη και σε φυτά. «Ορύκτης» φαίνεται να είναι το όνομα της αλώπεκος. «Πηδητής» ή «άλτης» φαίνεται ότι είναι αυτό που εφαρμόζεται στην αντιλόπη. «Ξυπνητής» υποδεικνύει την αμυγδαλιά, προφανώς διότι είναι ένα από τα πρώτα δένδρα που ανθίζουν.

Υπήρξαν εποχές που τα φυσικά χαρακτηριστικά παρείχαν τη βάσι για τα ονόματα τόπων, βουνών και ποταμών. Η Γαβαά (που σημαίνει «λόφος») χωρίς αμφιβολία έχει λάβει αυτό το όνομα επειδή ήταν κτισμένη επάνω σε λόφους. Ο ποταμός Ιορδάνης (που σημαίνει «κατερχόμενος») κατέρχεται με τραχύ ρυθμό από υψηλά, και αυτό προφανώς αποτελεί βάσι για το όνομά του. Εξαιτίας του ότι βρίσκονταν κοντά σε πηγάδια, σε πηγές και σε λειβάδια, πόλεις μικρές και μεγάλες, ελάμβαναν ονόματα με πρόθεμα «μπηρ» (που σημαίνει «πηγάδι»), «εν» (που σημαίνει «πηγή») και «αμπέλ» (που σημαίνει «λειβάδι»).

Άλλες τοποθεσίες έχουν λάβει το όνομά των από τα γεγονότα που συνέβησαν εκεί. Ένα παράδειγμα είναι η Βαβέλ («σύγχυσις»), ο τόπος όπου έλαβε χώραν η σύγχυσις της γλώσσης των ανθρώπων. (Γεν. 11:9) Άλλα ονόματα προέκυψαν από άλλα χαρακτηριστικά, όπως μέγεθος, επάγγελμα και προϊόν. Αυτό αντανακλάται στα ονόματα Σηγώρ («μικρότης»), Βηθσαϊδά («οίκος η τόπος αλιείας») και Βηθλεέμ («οίκος άρτου»).

ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ ΚΥΡΙΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ

Τα κυρία ονόματα στη Γραφή παρουσιάζουν συχνά δυσκολία στην ανάγνωσι, ιδιαίτερα όταν διαβάζη κανείς δημοσία. Αυτό είναι κατανοητό, διότι αυτά τα κύρια ονόματα προέρχονται από γλώσσα που είναι διαφορετική απ’ αυτήν που ομιλούν οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα. Μερικές μεταφράσεις της Γραφής για να βοηθήσουν στην επίλυσι του προβλήματος της προφοράς χωρίζουν τα κύρια ονόματα σε συλλαβές και προμηθεύουν ένα σημείον τονισμού(‘).

Το σημείον του τονισμού δεν πρέπει ν’ αγνοηθή, διότι δείχνει ποια συλλαβή πρέπει να τονίζεται περισσότερο στην προφορά. Η Μετάφρασις Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών (στην Αγγλική) τηρεί αυτόν τον κανόνα και διευκολύνει τον αναγνώστη. Στην Ελληνική γλώσσα δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα διότι ο τονισμός τίθεται γενικά.

Έτσι αν πρόκειται να διαβάσετε δημοσία στην Αγγλική και υπάρχουν πολλά Βιβλικά ονόματα, ετοιμασθήτε καλά με το να διαβάσετε αυτά τα ονόματα μόνος σας δυνατά. Βεβαιωθήτε ότι τα προφέρετε ορθά χρησιμοποιώντας και κάποιο λεξικό της Γραφής.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ ΕΒΡΑΪΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ

Μερικές φορές είναι δύσκολο να μεταφρασθούν ουσιαστικά (ονόματα προσώπων, τόπων και πραγμάτων) από τις Βιβλικές γλώσσες σε σύγχρονες. Δεν υπάρχουν αρχαία λεξικά στα οποία μπορεί να δη ο μεταφραστής για να γνωρίση τον ακριβή ορισμό ενός συνηθισμένου ουσιαστικού που ίσως έχει γραφή πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια.

Οι λόγιοι έχουν μοχθήσει για να προσδιορίσουν την ακριβή σημασία Εβραϊκών λέξεων με το να τις παραβάλλουν με λέξεις συγγενών γλωσσών, όπως η Αραβική. Έτσι, η Εβραϊκή λέξις σις θέλει να προσδιορίση το πετροχελίδονο, αφού αυτό το πουλί ονομάζεται ακόμη στην Αραβική σις (Ιερεμ. 8:7). Επί πλέον, ονόματα πουλιών και θηρίων στη Γραφή πιθανόν να είναι ονοματοποιημένα (που μιμούνται τον ήχο που κάνει το πλάσμα, όπως το «κου-κου» έδωσε το όνομα στο πουλί που λέγεται κούκος). Το Εβραϊκό όνομα σιζ, παραδείγματος χάριν, φαίνεται να ταιριάζη στον οξύ ήχο σι-σι-σι του πουλιού που λέγεται κύψελος, κοινώς πετροχελίδονο.

Ωστόσο, λόγω ελλειπούς πληροφορίας, οι μεταφρασταί δεν είναι βέβαιοι για την ακριβή σημασία των ουσιαστικών της Βίβλου. Η Εβραϊκή λέξις τινσέμεθ (όπως στο Λευιτικόν 11:18) έχει μεταφρασθή από διαφόρους συγχρόνους μεταφραστάς ως πάπια, κουκουβάγια, ίβις και κύκνος.

Μελλοντικές εξελίξεις θ’ αποκαλύψουν χωρίς αμφιβολία την ακριβή σημασία τέτοιων αμφισβητησίμων (και, θα μπορούσε να προστεθή, δευτερευούσης σημασίας) όρων. Πράγματι, μερικά σημεία χωρίς αμφιβολία θα διευκρινισθούν μόνο από πρώτης χειρός μαρτυρία των ανθρώπων που ζούσαν όταν εγράφη η Βίβλος. Η απόδειξις θα δοθή στη νέα τάξι του Θεού, όταν οι αρχαίοι Εβραίοι και άλλοι λαοί θα επανέλθουν εκ νεκρών στην υποσχεμένη ανάστασι «δικαίων τε και αδίκων.»—Πράξ. 24:15· Ιωάν. 5:28, 29.

Η Χρήσις των Ναρκωτικών Αυξάνει

◆ Οι επίσημοι σε πολλές χώρες βρίσκονται σε μεγάλη ανησυχία για την αύξησι της χρήσεως ναρκωτικών μεταξύ των νέων. Στις Ηνωμένες Πολιτείες περισσότεροι από τέσσερις σπουδασταί στους δέκα έχουν δοκιμάσει μαριχουάνα. Αυτό είναι έξη φορές περισσότερο από το 1967. Ένας σε κάθε έξη έχει χρησιμοποιήσει αμφηταμίνες. Στο Τορόντο του Καναδά, η χρήσις των αμφηταμινών μεταξύ των νεαρών έχει φθάσει μια πρωτοφανή αύξηση, σύμφωνα με την εφημερίδα Το Τηλεγράφημα. Ο διευθυντής του Ιδρύματος για την Έρευνα του Εθισμού από Οινόπνευμα και Ναρκωτικά προειδοποίησε ότι αυτό δημιουργεί ένα «ντρωγκ σκιντ ρω» των νεαρών στο Τορόντο. (Αυτό είναι ένα διαμέρισμα ευτελών ποτοπωλείων που συχνάζεται από ναρκομανείς, αλήτες και αλκοολικούς) Από το 1968 η χρήσις της μαριχουάνας τριπλασιάσθηκε. Στην Αυστραλία το πρόβλημα γίνεται δυσκολώτερο. Ο Υπουργός των Τελωνιακών Δασμών είπε ότι ή μαριχουάνα μπαίνει μέσα στη χώρα εμποτισμένη μέσα σε όπιον έτσι ώστε εκείνοι που κάνουν χρήσι αυτής θα γίνουν επιρρεπείς στο όπιον. Επίσης παρετήρησε: «Μπορώ να εγγυηθώ ότι αν έχετε ένα παιδί που μπαίνει στην εφηβική ηλικία το έτος αυτό στο παιδί αυτό θα προσφερθούν επικίνδυνα φάρμακα ή ναρκωτικά κάποιου είδους προτού αυτό ή αυτή φθάση τα 18.»

Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Μάιο

16 Διότι ούτω λέγει Ιεχωβά,. . . ο πλάσας την γην και ποιήσας αυτήν όστις αυτός εστερέωσεν αυτήν, έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως, αλλ’ έπλασεν αυτήν δια να κατοικήται.—Ησ. 45:18, ΜΝΚ. Σ 15/1/71 11

17 Όταν. . . ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως . . . ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω . . . τότε οι εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν επί τα όρη.—Ματθ. 24:15, 16. Σ 1/3/71 14-16

18 Των τελείων [ωρίμων, ΜΝΚ] . . . είναι η στερεά τροφή ,οίτινες δια την έξιν έχουσι τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.—Εβρ. 5:14. Σ 1/12/70 3, 4α

19 Υπέστρεψαν εις . . . Αντιόχειαν, επιστηρίζοντες τας ψυχάς των μαθητών, προτρέποντες να εμμένωσιν εις την πίστιν.—Πράξ. 14:21, 22. Σ 15/10/70 4, 5α

20 Οι γέροντες να ήναι άγρυπνοι, . . . υγιαίνοντες εν τη πίστει, τη αγάπη, τη υπομονή.—Τίτον 2:2. Σ 1/9/70 14, 15α

21 Ο . . . νόμος είναι άγιος, και η εντολή αγία και δικαία και αγαθή.—Ρωμ. 7:12. Σ 15/9/70 17, 18

22 Απεκρίθη . . . προς αυτόν ο Σίμων Πέτρος, Κύριε, προς τίνα θέλομεν υπάγει; λόγους ζωής αιωνίου έχεις.—Ιωάν. 6:68. Σ 1/7/70 17, 20

23 Ανανεόνησθε εις το πνεύμα του νοός σας, και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.—Εφεσ. 4:23, 24. Σ 1/5/70 24

24 Ουαί εις τους σκάπτοντας βαθέως δια να κρύψωσι την βουλήν αυτών από του Ιεχωβά, και των οποίων τα έργα είναι εν τω σκότει, και λέγουσι, Τις βλέπει ημάς; και τις εξεύρει ημάς;—Ησ. 29:15, ΜΝΚ. Σ 1/6/70 10, 11α

25 Αυτός είναι ιλασμός περί των αμαρτιών ημών και ουχί μόνον περί των ημετέρων, αλλά και περί όλου του κόσμου.—1 Ιωάν. 2:2. Σ 1/10/70 5, 6α

26 Ο [αληθής] Θεός έκαμε τον άνθρωπον ευθύν.—Εκκλησ. 7:20, ΜΝΚ. Σ 15/12/70 14

27 Ημείς . . . δεν είμεθα εκ των συρομένων οπίσω προς απώλειαν, αλλ’ εκ των πιστευόντων προς σωτηρίαν της ψυχής.—Εβρ. 10:39. Σ 1/9/70 23, 24α

28 Έρχεται ώρα, ότε ούτε εις το όρος τούτο, ούτε εις τα Ιεροσόλυμα θέλετε προσκυνήσει τον Πατέρα.—Ιωάν. 4:21. Σ 15/2/71 15

29 Ιδού, έρχομαι· εν τω τόμω του βιβλίου είναι γεγραμμένον περί εμού χαίρω, Θεέ μου, να εκτελώ το θέλημά σου.—Ψαλμ. 40:7, 8. Σ 1/2/71 11-13α

30 Ο δε σπαρθείς επί την γην την καλήν, ούτος είναι ο ακούων τον λόγον, και νοών· όστις και καρποφορεί, και κάμνει, ο μεν εκατόν, ο δε εξήκοντα, ο δε τριάκοντα.—Ματθ. 13:23. Σ 1/4/70 18

31 Ο Ιεχωβά θέλει σηκωθή . . . δια να ενεργήση το έργον αυτού, το παράδοξον έργον αυτού, και να εκτελέση την πράξιν αυτού, την εξαίσιον πράξιν αυτού.—Ησ. 28:21, ΜΝΚ. Σ 1/3/71 1, 2

Ανακοινώσεις

«Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΕΛΕΙ ΣΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ»

Πιστεύετε τα λόγια αυτά του Ιησού Χριστού; Πού νομίζετε η αλήθεια για την οποία μίλησε μπορεί να ευρεθή; Δεν είναι η Αγία Γραφή το λογικό μέρος γι’ αυτήν; Με το να γνωρίση την αλήθεια που αυτή περιέχει, ένα άτομο μπορεί να ελευθερωθή από τα θρησκευτικά ψεύδη που τον δένουν σε καταδυναστευτικές δεισιδαιμονίες, άχρηστα τελετουργικά και βαρειές εθιμοτυπίες. Ένα βιβλίο που βοηθεί εκατομμύρια άτομα να μάθουν την ελευθερώνουσα αλήθεια του Λόγου του Θεού είναι Η Αλήθεια που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή. Περίπου 35 εκατομμύρια αντίτυπα σ’ εξήντα γλώσσες ετυπώθησαν αφ’ ότου άρχισε η κυκλοφορία του το 1968. Δείχνει την αλήθεια γιατί γηράσκομε και πεθαίνομε, που είναι οι νεκροί, την ελπίδα για τους νεκρούς, γιατί ο Θεός επέτρεψε την πονηρία και γιατί μπορούμε ν’ αναμένωμε μια δικαία παγκόσμια κυβέρνησι που θα φέρη διαρκή ειρήνη. Το σκληρόδετο αυτό βιβλίο από 192 σελίδες έχει εικοσιδύο κεφάλαια που συζητούν αυτά και άλλα Γραφικά θέματα. Μπορείτε να το έχετε μόνο με 25 σεντς. Με το να λάβετε ένα αντίτυπο δικαιούσθε να έχετε δωρεάν μια σειρά οικιακής Γραφικής συμμελέτης.

ΜΕΛΕΤΕΣ «ΣΚΟΠΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ

23 Μαΐου: ‘Αποκατάστασις Πάντων Όσα ελάλησεν ο Θεός.’ Σελίς 232.

30 Μαΐου: Πώς Γίνεται η ‘Αποκατάστασις Πάντων.’ Σελίς 238.

Πότε θα Γίνει το Θέλημα του Θεού στη Γη;

«ΕΛΘΕΤΩ η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανό, και επί της γης.»—Ματθ. 6:10.

Χίλια εννεακόσια χρόνια έχουν περάσει αφότου τα λόγια αυτά έχουν λεχθή για πρώτη φορά από τον Ιησού τον Ναζωραίο ως μέρος μιας υποδειγματικής προσευχής στους μαθητάς του. Από τότε επανελήφθησαν από χιλιάδες εκατομμύρια ανθρώπων, χιλιάδες εκατομμύρια φορές, σ’ όλη τη γη.

Είναι αυτά που βλέπομε να συμβαίνουν σήμερα στη γη εκπλήρωσις αυτής της προσευχής; Είναι, φανερό ότι η απάντησις είναι, Όχι! Μερικά άτομα ίσως προσπαθήσουν να μας βεβαιώσουν ότι η ανθρωπότης βρίσκεται σε πολύ καλή κατάστασι και ότι το μέλλον φαίνεται καλό. Αλλά οι δηλώσεις των έχουν πολύ ρηχή επιχειρηματολογία όταν παραβληθούν με τα πραγματικά γεγονότα.

Όχι φανατικοί εξτρεμισταί, αλλά πρόεδροι, πολιτικοί άνδρες, επιστήμονες, ιστορικοί και άλλοι φημισμένοι άνδρες εκφράζουν σήμερα μεγάλη ανησυχία για το μέλλον του ανθρώπου. Προειδοποιούν ότι αυτή η γη μπορεί εύκολα να καταστή ένα κολοσσιαίο νεκροταφείο ανθρώπων και ζώων αν δεν ευρεθούν λύσεις—και δεν ευρεθούν γρήγορα—για τα κυριώτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι αυτού του πλανήτου. Δεν πρόκειται μόνο για την αιφνιδία έκρηξι ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου με διηπειρωτικούς πυραύλους που μεταφέρουν υδρογονικές βόμβες διασχίζοντας τους ουρανούς, αλλά επίσης για τη δηλητηρίασι από μαζική μόλυνσι του αέρος, της ξηράς και των υδάτων που ήδη υπάρχει, για το πρόβλημα της διατροφής ενός αυξανομένου πληθυσμού, που απειλεί να διπλασιασθή στα προσεχή τριάντα χρόνια, κι’ επί πλέον για την κατάρρευσι του σεβασμού για την εξουσία και για τους κανόνας ηθικής διαγωγής.

Ποιες λύσεις προσφέρουν, όμως, οι άνθρωποι; Προσφάτως, ο Τσάρλς Α. Λίντμπεργκ, συζητώντας την επείγουσα ανάγκη αποφυγής περαιτέρω βλάβης στη γη από τη σύγχρονη τεχνολογία, είπε: « Έχομε ανάγκη από ένα πρόγραμμα κι’ ένα σχέδιο που να καλύπτη ολόκληρο τον πλανήτη μας και να επεκτείνεται ως το έσχατο σημείο της ανθρώπινης ικανότητος στο διάστημα και στο χρόνο.»

Αλλά ποιος μπορεί να προσφέρη ένα τέτοιο παγγήινο σχέδιο ή να διατυπώση ένα παγκόσμιο πρόγραμμα που θα εξυπηρετή και θα ελέγχη αποτελεσματικά τις ανθρώπινες ικανότητες; Μήπως οι επιστήμονες—αυτοί οι οποίοι έχουν αναπτύξει τα ατομικά όπλα και τη σύγχρονη τεχνολογία που θέτει τώρα σε κίνδυνο το περιβάλλον μας—είναι εκείνοι οι οποίοι θα εκπονήσουν ένα τέτοιο σχέδιο; Και ποια κυβέρνησις ή συνδυασμός κυβερνήσεων θα μπορούσε να εξασφαλίση την εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος αν αυτό διατυπωθή;

Αν η σκέψις σας στρέφεται στην πιο πλατειά διεθνή οργάνωσι που έχουν ως τώρα παρουσιάσει οι άνθρωποι, τα Ηνωμένα Έθνη, ποια διαβεβαίωσι βρίσκετε; Ο Ου Θαντ, Γενικός Γραμματεύς του ΟΗΕ, ομιλώντας στη διάσκεψι των Παγκοσμίων Ομοσπονδιακών, ετόνισε την ανάγκη μεταρρυθμίσεων στα Ηνωμένα Έθνη και την ανάγκη ενός «σώματος επιβολής παγκοσμίου νόμου» που θα υποστηρίζεται από «τις αναγκαίες εκτελεστικές, νομοθετικές και δικαστικές λειτουργίες,» και είπε: «Η φθορά του περιβάλλοντος μας είναι τώρα τόσο σοβαρή ώστε αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, η ικανότης αυτού του ιδίου του πλανήτου να συντηρήση την ανθρώπινη ζωή θα είναι αμφίβολη.»

Δυο περίπου μήνες αργότερα, ο Θαντ, ανοίγοντας την εικοστή πέμπτη ετησία συνεδρίασι της Γενικής Συνελεύσεως των ΗΕ, υπέβαλε την ερώτησι: «Δεν είναι ο κατάλληλος καιρός ν’ απομακρυνθούν οι ηγέται αυτού του κόσμου ριζικώς από τα σφάλματα του παρελθόντος και ν’ αντιληφθούν ότι η κατανόησις, η αγάπη και η ανοχή είναι οι ύψιστες μορφές ενδιαφέροντος στον μικρό και αλληλοεξαρτώμενο πλανήτη μας»;

«Κατανόησις, αγάπη και ανοχή»—έχουν σημειώσει πρόοδο τα Ηνωμένα Έθνη στη διδασκαλία αυτών των ιδιοτήτων και στην ενστάλλαξι των στις διάνοιες και στις καρδιές των λαών παντού, σ’ όλη τη γη; Τα γεγονότα .λέγουν Όχι. Μπορούμε να υπολογίζωμε ότι αυτό θα το κάμουν οι θρησκείες του κόσμου; Όχι, όταν βλέπωμε πόσο λίγα επέτυχαν στους αιώνες της υπάρξεως των και παρατηρούμε πόσο κλονισμένες και ανήσυχες είναι αυτές οι ίδιες.

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΦΕΡΗ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΑΛΛΑΓΗ

Η Βίβλος δείχνει ότι ο Δημιουργός της γης, του ανθρώπου και κάθε μορφής ζωής, είναι ο Μόνος ο οποίος μπορεί να προμηθεύση και θα προμηθεύση τη γενική κατεύθυνσι και ηθική καθοδήγησι που τόσο απεγνωσμένα χρειάζονται οι κάτοικοι αυτού του πλανήτου. Το μέσον που έχει εκλέξει να το πράξη αυτό είναι μια κυβέρνησις, που έχει τη βάσι της στον ουρανό και επί κεφαλής αυτόν τον ίδιο τον Υιόν του, τον Ιησού Χριστό. Αυτή η κυβέρνησις είναι η Βασιλεία για την οποία οι άνθρωποι προσεύχονται αιώνες.

Μερικοί όμως πιθανόν να πουν σ’ αυτό το σημείο, «Πόσο ρεαλιστικό είναι όμως να θέσωμε την ελπίδα μας στον θεό για να διορθώση τα πράγματα στη γη, εφόσον, ύστερ’ από δέκα εννέα αιώνες, αυτή η προσευχή δεν έχει ακόμη εκπληρωθή»;

Δεν θα ήταν καλύτερα να γίνη η ερώτησις ως εξής: «Πόσο ρεαλιστικό είναι να συνεχίζη κανείς να ελπίζη ότι ατελείς άνθρωποι θα κάμουν αυτό το έργο όταν, ύστερ’ από τόσους αιώνες, οι ηγέται των ομολογούν τώρα την ανησυχία των και μάλιστα την αγωνία των για το μέλλον του ανθρωπίνου γένους ως συνόλου»; Αντί να φαίνεται περίεργο να στραφή κανείς στον αιώνιο Θεό για ελπίδα για το μέλλον, δεν είναι πολύ πιο παράδοξο να εξακολουθούν οι άνθρωποι να ελπίζουν ότι θνητοί άνθρωποι θα τους βγάλουν από την παγκόσμια κατάστασι που χειροτερεύει;

Άνθρωποι των επιχειρήσεων παραδέχονται ότι για να έλθη οποιαδήποτε πραγματική βελτίωσις πρέπει να υπάρχη πλήρης συνεργασία εκ μέρους του λαού, αρχόντων και υπηκόων, σ’ όλη τη γη. Η Ιδιοτέλεια, εθνική και ατομική, πρέπει να τεθή κατά μέρος. Σεις προσωπικώς βλέπετε καμμιά γνήσια πρόοδο προς αυτή την κατεύθυνσι; Αλλάζουν προς αυτή την κατεύθυνσι οι άνθρωποι στη γειτονιά σας;

Μη απατάσθε, όμως. Η Γραφή δεν λέγει ότι η απαιτουμένη αλλαγή θα πραγματοποιηθή με την παγκόσμια μεταστροφή όλων των ανθρώπων από θρησκευτικές οργανώσεις. Προείπε με σαφή λόγια ότι οι συνθήκες στη γη θα εξελίσσοντο στο σημείο που βρίσκονται τώρα για τον απλούστατο λόγο ότι τα έθνη—άρχοντες και λαοί γενικά—αρνούνται πείσμονα να υποταχθούν στο θέλημα του Θεού και να φέρουν τη ζωή των σε αρμονία μ’ αυτό.

Στο τελευταίο βιβλίο της Γραφής, τα έθνη της γης, οι στρατοί των, και οι λαοί, και του ‘ελευθέρου κόσμου’ και του ‘υποδουλωμένου κόσμου’, παρουσιάζονται ως ανθιστάμενα στην εκτέλεσι του θελήματος του Θεού στη γη μέσω της βασιλείας του. Γι’ αυτό, ο Χριστός Ιησούς παρουσιάζεται ως να ‘ποιμαίνη τα έθνη εν ράβδω σιδηρά’, για ν’ απαλλάξη τη γη από όλους εκείνους οι οποίοι ανθίστανται στη διακυβέρνησι της Βασιλείας του. (Αποκάλ. 19:11-21) Αυτό είναι, στη πραγματικότητα, εκείνο για το οποίο προσεύχεσθε αν προσεύχεσθε, « Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανό, και επί της γης.»

1914 ΤΟ ΣΗΜΕΙΟΝ ΣΤΡΟΦΗΣ

Από το τεύχος του Μαρτίου 1880 αυτό το περιοδικό, Η Σκοπιά, εφιστούσε την προσοχή στις Βιβλικές προφητείες δείχνοντας το έτος 1914 ως τη χρονολογία που έληγε η περίοδος που ο Ιησούς είχε ονομάσει ‘καιρούς των εθνών.’ (Λουκ. 21:24) Αυτό θα εσήμαινε ότι τα συστήματα αυτού του κόσμου θα εισήρχοντο τότε στις ‘έσχατες ημέρες’ των, πράγμα που θα τα οδηγούσε σε μια ‘μεγάλη θλίψι’ η οποία θ’ αποτελούσε το παντοτινό τέλος αυτών των συστημάτων και την αντικατάστασί των από ένα νέο σύστημα καμωμένο από τον Θεό. (2 Τιμ. 3:1· Ματθ. 24:21, 22) Όλα τα χρόνια που πέρασαν από το 1914 εχρησίμευαν στην ενίσχυσι της πεποιθήσεώς μας ότι έτσι έχουν τα πράγματα.

Όπως είπε το 1954 ο Άγγλος Ιστορικός Χ. Ρ. Τρέθορ Ρόπερ: «Από το 1914 ο κόσμος απέκτησε ένα νέο χαρακτήρα: ένα χαρακτήρα διεθνούς αναρχίας.» Δέκα χρόνια αργότερα, ο τότε καγγελάριος της Γερμανίας Κόνραντ Αντενάουερ, είπε: « Η ασφάλεια και η ησυχία έχουν εξαφανισθή από τη ζωή των ανθρώπων από το 1914.»

Αυτό το περιοδικό έδειξε επίσης επανειλημμένως από τις Γραφές ότι οι καταθλιπτικές συνθήκες, οι οποίες εξελίχθησαν και ενετάθησαν από το 1914, αποτελούν ισχυρή απόδειξι ότι ζούμε στη γενεά η οποία θα ιδή να γίνεται το θέλημα του Θεού στη γη. Ναι, τώρα μπορούμε να κάνωμε αυτό που είπε ο Χριστός Ιησούς: «Ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας· διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας. . .. Όταν ιδήτε ταύτα γινόμενα, εξεύρετε ότι είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού. Αληθώς σας λέγω, ότι δεν θέλει παρέλθει η γενεά αυτή, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα.»—Λουκ. 21:28-32.

Οι άνθρωποι αυτού του κόσμου δεν σας προσφέρουν τίποτε σταθερό, τίποτε βέβαιο. Οι υποσχέσεις των και οι προγνώσεις των για καλύτερα πράγματα έχουν αποτύχει επανειλημμένως. Γιατί ν’ αφήσετε να σας παρασύρουν σε μια κατηφορική πορεία για τελική συμφορά που θα οφείλεται σε απόρριψι του θελήματος του Θεού; Ο προφητικός Λόγος του Θεού δεν έχει αποτύχει. Ο χρόνος έχει επιβεβαιώσει την αληθινότητά του, την αλάνθαστη ακρίβεια του. Η γενεά που είδε την έναρξι του καιρού της στενοχώριας που άρχισε το 1914 ελαττώνεται τώρα αριθμητικώς. Προτού παρέλθη από τη σκηνή, η ‘μεγάλη θλίψις’ η οποία έχει προφητευθή θα έλθη. Μπορείτε να είσθε μεταξύ των χαρωπών ανθρώπων που θα επιζήσουν, και να δοκιμάσετε την πείρα της απελευθερώσεως από ένα παγκόσμιο σύστημα που απεδείχθη καταπιεστικό, ανεφάρμοστο και θανατηφόρο. Γιατί να μη ζητήσετε γνώσι και κατανόησι η οποία θα σας δώση την πίστι που έχετε ανάγκη για να εγκαρτερήσετε τώρα και ν’ αποκτήσετε το προνόμιο της ζωής στη δικαία νέα τάξι του Θεού; Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πρόθυμοι να σας βοηθήσουν για ν’ αποκτήσετε αυτή την ενισχυτική, ζωοπάροχη γνώσι. Γράψτε μας για μια τέτοια αδάπανη βοήθεια.

[Πλαίσιο στη σελίδα 261]

«ΟΤΑΝ ΙΔΗΤΕ ΤΑΥΤΑ ΓΙΝΟΜΕΝΑ, ΕΞΕΥΡΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΣΙΟΝ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.»

[Υποσημειώσεις]

Αποτελεσματική Χρήσις του Χρόνου Μελέτης Φέρνει Χαρά

ΤΟ ΝΑ βρίσκη κανείς χαρά και να βλέπη αποτελέσματα από την προσωπική μελέτη δεν είναι πάντοτε ζήτημα δαπάνης περισσοτέρου χρόνου σ’ αυτήν. Υπάρχει και μια άλλη άποψις, ακόμη πιο σπουδαία. Είναι το πώς χρησιμοποιείτε τον χρόνο που διαθέτετε.

Εκείνοι των οποίων η μελέτη είναι καρποφόρος και απολαυστική δεν διαθέτουν κατ’ ανάγκην περισσότερο χρόνο για μελέτη από τους μέτριους σπουδαστάς. Αλλά κάνουν πιο αποτελεσματική χρήσι του χρόνου που διαθέτουν. Έχουν επιδεξιότητα στη μελέτη.

Μερικοί δυσκολεύονται στη μελέτη λόγω προβλημάτων, όπως είναι ο βραδύς ρυθμός αναγνώσεως, λίγες γραμματικές γνώσεις και όχι καλές συνήθειες μελέτης. Όταν αυτά θεραπευθούν, ο σπουδαστής μπορεί να κάμη καλύτερη χρήσι του χρόνου που δαπανά και να την απολαμβάνη περισσότερο.

Υπάρχουν θεραπείες γι’ αυτά τα προβλήματα, αλλά θεραπείες απαιτούν προσπάθεια. Αλλ’ αυτό συμβαίνει με κάθε τι νέο. Όταν ήσθε νήπιο, μήπως μάθατε να βαδίζετε με σταθερότητα μέσα σε μια νύχτα; Χρειάσθηκαν μήνες και επανειλημμένες πτώσεις. Τώρα απολαμβάνετε το βάδισμα με μικρή προσπάθεια. Αν είσθε μια οικοδέσποινα, οι πρώτες προσπάθειες σας για μαγείρευμα ήσαν μάλλον απογοητευτικές και όχι πολύ επιτυχείς. Αλλά τι συμφορά θα ήταν για την οικογένεια σας αν είχατε παραιτηθή από την προσπάθεια να μάθετε! Αν παίζετε ένα μουσικό όργανο, οι πρώτες προσπάθειες σας και η συνεχής εξάσκησις δεν ήσαν πολύ ευχάριστες. Αλλά με την επιμονή αποκτήσατε αρκετή ικανότητα ώστε να το απολαμβάνετε.

Έτσι συμβαίνει, επίσης, με τις συνήθειες της μελέτης. Δεν μπορείτε ν’ αναμένετε να τις βελτιώσετε χωρίς επίμονη προσπάθεια, ιδιαίτερα στην αρχή. Αλλά με τον καιρό, οι καλές μέθοδοι μελέτης θα γίνουν πιο εύκολες, και μάλιστα να γίνουν συνήθεια. Τότε θα κάμουν την προσωπική σας μελέτη πιο αποτελεσματική και ευχάριστη.

Επιθυμείτε να λάβετε την πιο καλή βοήθεια που μπορεί να σας προσφέρη κανείς για τη βελτίωσι της μελέτης σας; Ποιος μπορεί να σας βοηθήση καλύτερα από Εκείνον ο οποίος δημιούργησε τη διάνοια σας; Εφόσον η μελέτη η οποία σχετίζεται με τη Γραφή περιλαμβάνει τον Ιεχωβά, και η ύλη προμηθεύεται μέσω του πνεύματος του και της οργανώσεως του, κάμετε έναρξι με το να ζητήσετε τη βοήθεια του Ιεχωβά. Ο Ιησούς είπε: «Αιτείτε, και θέλει σας δοθή· ζητείτε, και θέλετε ευρεί· κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή. . . . ο Πατήρ ο ουράνιος θέλει δώσει πνεύμα άγιον εις τους αιτούντας παρ’ αυτού.»—Λουκ. 11:9-13.

ΤΑΧΥΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΩΣ

Ένας από τους κυριωτέρους λόγους για τους οποίους μερικοί βρίσκουν τη μελέτη δύσκολη είναι ότι αυτοί οι ίδιοι είναι κακοί αναγνώσται. Η θεραπεία είναι ΕΞΑΣΚΗΣΙΣ. Θέλετε να μαγειρεύετε καλά; Κάμετε ΕΞΑΣΚΗΣΙ! Θέλετε να παίζετε ένα μουσικό όργανο καλά; Κάμετε ΕΞΑΣΚΗΣΙ! Θέλετε να είσθε ένας καλός αναγνώστης; Κάμετε ΕΞΑΣΚΗΣΙ!

Αλλά η εξάσκησις πρέπει να βασίζεται σε κατάλληλες αρχές αναγνώσεως. Μια συνήθεια που έχουν οι κακοί αναγνώσται είναι ότι τα μάτια των σταματούν σε κάθε λέξι, ακόμη και σε κάθε συλλαβή των λέξεων. Αυτό φέρνει βραδύτητα και συντελεί σε κακή κατανόησι. Ένας καλός αναγνώστης περιλαμβάνει περισσότερες λέξεις σε κάθε σταμάτημα. Θ’ αφήση τα μάτια του να σταματήσουν μόλις λίγες φορές σε μια γραμμή που έχει το μήκος αυτής που διαβάζετε τώρα. Ένας κακός αναγνώστης θα σταματήση πολύ περισσότερες φορές.

Είσθε βραδύς αναγνώστης; Ασκηθήτε να διαβάζετε πιο γρήγορα απ’ όσο διαβάζετε τώρα. Αναγκάστε τον εαυτό σας να διαβάζη τουλάχιστον δυο από τις μικρότερες λέξεις μαζί, κατόπιν περισσότερες αν μπορήτε. Στην αρχή θα σας διαφεύγη ένα μέρος από τη σημασία. Αλλά γρήγορα θ’ αναπτύξετε τη συνήθεια να διαβάζετε γρηγορώτερα με την ίδια κατανόησι που είχατε πριν. Με τον καιρό η κατανόησίς σας θα βελτιωθή, καθώς θα πλησιάζετε περισσότερο στη μέθοδο αναγνώσεως σκέψεων αντί να διαβάζετε απλώς λέξεις ή συλλαβές.

Καθώς μαθαίνετε να διαβάζετε μερικές λέξεις μαζί μ’ ένα σταμάτημα του ματιού, συνεχίστε. Μη αφήσετε να γυρίσουν τα μάτια σας πίσω επειδή σας διέφυγε κάποια λέξις. Για ένα πιο γρήγορο διάβασμα θα χρειασθήτε τελικά να μη επαναλαμβάνετε προηγούμενα, διότι αυτό επιβραδύνει πολύ το διάβασμα.

Επίσης, μ’ ένα πιο ελαφρό υλικό, αποφεύγετε να προφέρετε δυνατά κάθε λέξι, ή ακόμη και να κινήτε τα χείλη σας. Αν συναντήσετε λέξεις που δεν γνωρίζετε περιμένετε ωσότου τελειώσετε το άρθρο, ή τουλάχιστον την παράγραφο, και τότε βλέπετε σ’ ένα λεξικό.

Αλλά τι μπορεί να λεχθή αν η ύλη του θέματος είναι δύσκολη; Θα πρέπει να το διαβάσετε με τον ίδιο τρόπο, γοργά; Όχι. Παραδείγματος χάριν, αν προετοιμάζεσθε για την εβδομαδιαία μελέτη της Σκοπιάς, που διεξάγεται στην Αίθουσα της Βασιλείας, ο τρόπος της αναγνώσεως σας θα είναι διαφορετικός. Ίσως να έχετε διαβάσει την ύλη πιο γοργά όταν για πρώτη φορά είχατε λάβει το περιοδικό, αλλά τώρα για την πραγματική προετοιμασία του μαθήματος θα χρειασθή να διαβάζετε πιο αργά και ν’ αφομοιώνετε μια παράγραφο κάθε φορά κάνοντας σκέψεις σ’ αυτό που διαβάζετε. Μ’ αυτόν τον τρόπο αναγνώσεως, καθώς και με την ανάγνωσι της Γραφής, το διάβασμα με χαμηλή φωνή μπορεί να είναι πολύ ωφέλιμο. Κάνει να χρησιμοποιήτε τ’ αυτιά σας και το στόμα σας καθώς και τα μάτια σας. Βοηθεί να κρατήτε την προσοχή σας συγκεντρωμένη στο μάθημα.—Ιησ. Ναυή 1:8.

Υπάρχει λοιπόν διαφορά μεταξύ της αναγνώσεως γενικού ενδιαφέροντος, η οποία γίνεται με πολύ πιο γοργό ρυθμό, και της πιο βαθειάς μελέτης για μάθημα, που γίνεται με πολύ βραδύτερο ρυθμό. Ένας καλός αναγνώστης ίσως να μπορή να διαβάζη με ταχύτητα 1.000 λέξεων ή περισσοτέρων το λεπτό με εύκολο υλικό, αλλά μπορεί να κατέβη στις 100 λέξεις ή λιγώτερες το λεπτό σε περίπτωσι βαθειάς μελέτης. Επομένως, μη προσπαθείτε να χειρίζεσθε μια πιο ελαφρά ύλη με τον τρόπο που χειρίζεσθε μια πιο σοβαρή ύλη.

ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

Καθώς ετοιμάζεσθε για μελέτη, λάβετε υπ’ όψιν τις κατάλληλες συνθήκες για μελέτη.

Σ’ ένα σπίτι μπορεί να υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Αν δεν τα αποκλείσετε όσο το δυνατόν περισσότερο, μπορούν ν’ αποσπάσουν την προσοχή σας προτού περάση πολλή ώρα. Θα ήταν καλό να εξουδετερώσετε, όσο μπορείτε, κάθε θόρυβο και δραστηριότητα από τον χώρο της μελέτης σας. Αυτό περιλαμβάνει συζητήσεις, προγράμματα τηλεοράσεως, ακόμη και ευχάριστη μουσική από το ραδιόφωνο.

Μολονότι μια ευχάριστη μουσική υπόκρουσις μπορεί να φαίνεται επιθυμητή, συχνά είναι αρκετά ενδιαφέρουσα ώστε ν’ αποσπάση μέρος της διανοητικής ενεργείας σας. Οι προσπάθειες για να επαναφέρετε το νου σας πίσω στο μάθημα θα είναι κουραστικές. Αλλά η ευχάριστη μουσική μπορεί επίσης να σας αποκοιμίση. Υπάρχει η κατάλληλη ώρα και ο τόπος για ευχάριστη μουσική, καθώς επίσης και για προγράμματα τηλεοράσεως, και για ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Αλλ’ αυτή η ώρα δεν είναι για την περίοδο της ατομικής μελέτης.

Επειδή τα μαλακά στρώματα και μαξιλάρια συνδέονται με τον ύπνο, συνήθως για σοβαρή μελέτη δεν είναι καλό να ξαπλώνεται κανείς στο κρεββάτι ή να κάθεται σ’ ένα πάρα πολύ άνετο κάθισμα. Πρέπει να κάθεστε άνετα, αλλά όχι πάρα πολύ, ώστε αυτό να φέρνη χαλάρωσι και ύπνο. Και αν είσθε ήδη πάρα πολύ κουρασμένος ή νυσταλέος, τότε ένας σύντομος ύπνος ή λίγη ανάπαυσις, ή ένα τονωτικό ντους, ή και τα δύο, μπορεί να είναι ωφέλιμα προτού αρχίσετε τη μελέτη σας.

Για σοβαρή μελέτη είναι καλό να καθίσετε σ’ ένα απλό τραπέζι σε στάσι εργασίας, εφόσον η μελέτη απαιτεί εργασία. Απαλλάξτε το γραφείο από περιττά πράγματα, που αποσπούν την προσοχή. Κρατήστε τ’ απαιτούμενα εργαλεία για μελέτη και όσο το δυνατόν λιγώτερα πράγματα σ’ αυτό. Ο φωτισμός πρέπει να είναι καλός, αλλά αποφεύγετε τον εκθαμβωτικό φωτισμό. Αν μπορήτε, διατηρήστε μια θερμοκρασία δωματίου που δίνει άνεσι, αλλά όχι τόσο υψηλή ώστε να φέρνη νυσταγμό.

ΠΟΣΗ ΥΛΗ;

Μερικοί που είναι εξοικειωμένοι με μελέτη διαθέτουν οσονδήποτε χρόνο χρειάζονται για να μελετήσουν ολόκληρο το μάθημα της Σκοπιάς σε μια μελέτη μόνο. Αλλά αν σεις είσθε ένα άτομο που μπορεί να μελετήση σοβαρά μόνο λίγη ώρα στην αρχή, τότε περιορισθήτε σ’ ένα τμήμα μόνο της μελέτης.

Ίσως να προτιμήσετε το μέρος της ύλης που σας ενδιαφέρει πιο άμεσα, ή ίσως το πρώτο μέρος. Καλύψτε αυτή την ύλη καλά. Τα υπόλοιπα θα τ’ αντιληφθήτε ως κάποιο βαθμό όταν παρακολουθήσετε προσεκτικά τα σχόλια των άλλων στη μελέτη της εκκλησίας. Με το να καλύψτε ένα μέρος χρησιμοποιώντας καλές συνήθειες μελέτης, θα μάθετε πώς να μελετάτε με τον ορθό τρόπο. Με τον καιρό, θα μπορέσετε να επεκτείνετε αυτή τη συνήθεια ώστε να μπορήτε να καλύπτετε ολόκληρο το μάθημα.

Μήπως πρέπει να επιταχύνετε τον ρυθμό και να καλύψετε όσο το δυνατόν περισσότερη ύλη; Όχι. Γιατί όχι; Διότι η κάλυψις ύλης δεν είναι το σπουδαιότερο. Πόση ύλη σοβαρής μελέτης θα κατασταλάξη μέσα στην καρδιά σας, όπου είναι και η θέσις που υπολογίζεται, αν επιταχύνετε τον ρυθμό της αναγνώσεως; Τι είναι καλύτερο—να διεξέλθετε απλώς βιαστικά ένα μάθημα και να μάθετε και να θυμάστε λίγα ή τίποτε; ή να συγκεντρωθήτε σ’ ένα τμήμα του και ν’ αφήσετε αυτές τις σκέψεις να κατασταλάξουν βαθιά μέσα στην καρδιά σας; Πόσο καλό θα σας έκανε μια έξοχη τροφή αν το μόνο που έχετε κάμει ήταν να την μυρίσετε, αλλά ποτέ να μη την γευθήτε;

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ

Πώς μπορείτε να βελτιώσετε την αποτελεσματικότητα της σοβαρής μελέτης, όπως το μάθημα της Σκοπιάς; Παρατηρήστε τα επόμενα πέντε βήματα.

(1) Επισκόπησίς της Ύλης. Πρώτα καθορίστε ακριβώς το μάθημα εκείνης της εβδομάδος. Κατόπιν προσέξτε τον τίτλο του άρθρου, ο οποίος θα σας πη ποιο είναι το θέμα. Κατόπιν διαβάστε το Γραφικό εδάφιο που είναι κάτω από τον τίτλο, το οποίο προσθέτει δύναμι στο θέμα. Τελικά ξεφυλλίστε τις σελίδες του μαθήματος και διαβάστε απλώς τους υποτίτλους. Αυτά τα βήματα θα σας δώσουν μια γενική εικόνα του θέματος που πρόκειται να εξετασθή, τη γενική κατάταξι της ύλης. Αυτή η επισκόπησις δεν πρέπει να πάρη περισσότερο από τριάντα ως εξήντα δευτερόλεπτα.

(2) Διαβάστε την Ερώτησι της Παραγράφου. Προτού διαβάσετε μια παράγραφο, προσέξτε στο τέλος της σελίδος και διαβάστε την ερώτησι, ή τις ερωτήσεις, αυτής της συγκεκριμένης παραγράφου. Αυτό θα επισύρη την προσοχή σας στα κύρια σημεία εκείνης της παραγράφου.

(3) Διαβάστε την Παράγραφο. Αυτό μπορείτε να το κάμετε, σιωπηλά, αλλά το να διαβάσετε λίγο δυνατά, με χαμηλή φωνή, είναι ακόμη πιο αποτελεσματικό, εφόσον δεν προσπαθείτε να βιασθήτε οπωσδήποτε. Και καθώς διαβάζετε, διαβάζετε με. ενεργητικό τρόπο και όχι παθητικό. Ζητήστε την απάντησι στην ερώτησι. Κάνετε σκέψεις πάνω στην ύλη. « Η καρδία του δικαίου προμελετά [στοχάζεται, ΜΝΚ] διά να αποκριθή.» (Παροιμ. 15:28) Ρωτήστε τον εαυτό σας: Πώς αυτή η πληροφορία ταιριάζει μ’ εκείνην που γνωρίζω ήδη; Πώς πρέπει ν’ αναθεωρήσω τη στάσι μου ή τις πράξεις μου για να είναι σε αρμονία μ’ αυτό που διαβάζω; Αυτή η έρευνα και ο στοχασμός δημιουργεί ενδιαφέρον καθώς επίσης «κατήχησιν» της ύλης μέσα στην καρδιά σας. Αφού διαβάσετε την παράγραφο μ’ αυτό τον τρόπο, μπορείτε να εξετάσετε τα εδάφια που αναφέρονται αλλά δεν παρατίθενται, καθώς επίσης και να εξετάσετε σ’ ένα λεξικό τις λέξεις που δεν γνωρίζετε.

(4) Απαντήστε. Αφού το έχετε κάμει αυτό, προσέξτε πάλι την ερώτησι. Μπορείτε ν’ απαντήσετε με δικά σας λόγια σαν να το εξηγούσατε αυτό σε κάποιον άλλον; Αν μπορήτε, τότε γνωρίζετε ποιο είναι το κεντρικό σημείο. Αν δεν μπορήτε, τότε εξετάστε και πάλι την παράγραφο για να βρήτε την απάντησι. Είναι επίσης βοηθητικό να υπογραμμίσετε την απάντησι, σημειώνοντας μόνο κύριες λέξεις ή φράσεις. Μπορείτε να υπογραμμίσετε ένα πρόσθετο ενδιαφέρον σημείο ή δύο, αλλ’ αποφεύγετε να υπογραμμίζετε πάρα πολλά σημεία σε μια παράγραφο, διότι αυτό καθιστά δύσκολη την απομόνωσι των κυριωτέρων ιδεών.

(5) Ανασκοπήστε. Όταν έχετε τελειώσει ολόκληρο το μάθημα, ή όσο επιτρέπει ο χρόνος σας, ανασκοπήστε το για να λάβετε μια γενική εικόνα. Εξετάστε τα σημεία που έχετε υπογραμμίσει και παρατηρήστε αν συμφωνούν με τον υπότιτλο κάτω από τον οποίο βρίσκεται η παράγραφος. Αυτή η τελική ανασκόπησι θα βοηθήση να στερεωθούν τα σημεία στο νου σας, εφόσον η επανάληψις είναι το κλειδί της μαθήσεως. Και αν υπάρχουν πρόσθετα σημεία που θέλετε να εξετάσετε, ή αν έχετε ερωτήματα, τότε ύστερ’ από το μάθημα μπορείτε να συμβουλευθήτε βοηθήματα, όπως το Ευρετήριον των Εκδόσεων της Σκοπιάς ή το Βοήθημα για την Κατανόησι της Γραφής, (και τα δυο στην Αγγλική) Επίσης, αν έχετε την ευκαιρία να μιλήσετε σε κάποιον άλλον γι’ αυτή την ύλη, αυτό θα ενισχύση τη γνώσι που έχετε γι’ αυτό το θέμα.—Εβρ. 5:14.

Τώρα είσθε έτοιμος για τη μελέτη Σκοπιάς της εβδομάδος εκείνης. Και θα διαπιστώσετε ότι η ώρα της μελέτης θα είναι πολύ περισσότερο ευχάριστη. Θα μπορήτε να συμμετέχετε με ενεργό τρόπο και όχι να είσθε απλώς ένα παθητικός ακροατής. Επίσης, όταν ο αναγνώστης διαβάζη την παράγραφο, σεις δεν θα βλέπετε την επομένη παράγραφο, προσπαθώντας να βρήτε απάντησι, όπως μερικοί έχουν την κακή συνήθεια να κάνουν. Αυτή η κακή συνήθεια σας εμποδίζει να παρακολουθήσετε την ανάγνωσι ώστε να εντυπωθούν βαθύτερα οι σκέψεις της παραγράφου στη διάνοια σας.

Η παρακολούθησις της αναγνώσεως σας βοηθεί επίσης να βεβαιωθήτε για την προφορά δύσκολων λέξεων. Θα σας βοηθήση να μάθετε πώς συντάσσονται οι λέξεις όταν ομιλούνται ορθά, και όλο αυτό σας βοηθεί να βελτιώσετε την ικανότητα της ομιλίας σας. Γι’ αυτό παρακολουθείτε την ανάγνωσι αντί να βλέπετε την επομένη παράγραφο.

Αλλά τι μπορεί να λεχθή για την άλλη ύλη που χρησιμοποιείται στις συναθροίσεις της εκκλησίας που ίσως δεν μπορείτε να τη μελετήσετε προηγούμενος; Παραδείγματος χάριν, τι γίνεται αν δεν έχετε διαβάσει όλη την ύλη που πρόκειται να παρουσιασθή στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας; Εφόσον είσθε παρών στη σχολή επί μία ώρα, προσέχετε· καλά αυτά που λέγονται. Έτσι, με κάποιο τρόπο, μελετάτε την ύλη με το να επωφελήσθε απ’ αυτό που λέγουν οι άλλοι. Εφόσον βρίσκεσθε ήδη εκεί, ποια καλύτερη χρήσι του χρόνου θα μπορούσατε να κάμετε;

ΟΦΕΛΗ

Με το να χρησιμοποιήτε καλές μεθόδους μελέτης, θα διαπιστώσετε ότι η αναγνωστική σας ικανότης θα βελτιωθή, καθώς επίσης και η εκλογή σας και χρήσις λέξεων και η γραμματική. Θα μάθετε περισσότερα και θα ενθυμήσθε περισσότερα, καθώς ο Λόγος του Ιεχωβά περνά από τη διάνοια σας και κατεβαίνει στην καρδιά σας.

Θα είσθε καλύτερα εξηρτισμένος για να κάνετε κρίσεις όσον αφορά το τι είναι ορθό ή εσφαλμένο, όταν αντιμετωπίζετε σπουδαίες αποφάσεις και ζητήματα. Θα μεγεθύνετε και θα κάμετε πιο στερεή την ασπίδα της πίστεως, ώστε να σας προστατεύη από τις πονηρές επιδράσεις αυτού του κόσμου. Θα κάνετε καλύτερες ομιλίες, θα δίνετε πιο εποικοδομητικά σχόλια στις συναθροίσεις και καλύτερες οικιακές Γραφικές μελέτες. Ναι, όσο περισσότερα μαθαίνετε, τόσο καλύτερα εξηρτισμένοι θα είσθε για να εξηγήτε σε άλλους τους λόγους της ελπίδος που έχετε για τη Βασιλεία.—1 Πέτρ. 3:15.

Έτσι, με το να βελτιώνετε τους τρόπους της μελέτης σας, μπορείτε να γίνεσθε πνευματικά ισχυρός αντί να παραμένετε ένα πνευματικό βρέφος. Θα στερεωθούν τα πόδια σας πιο σταθερά στην οδό η οποία οδηγεί σε αιώνια ζωή στη νέα τάξι του Ιεχωβά. Γι’ αυτό να είσθε προσεκτικός στη μελέτη σας. «Σπούδασον να παραστήσης σε αυτόν δόκιμον είς τον θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας.»—2 Τιμ. 2:15.

Τότε θα μπορήτε να είσθε σαν ένα απ’ εκείνα τα ευτυχισμένα άτομα για τα οποία ο ψαλμωδός είπε: « Εν το νόμω του Ιεχωβά είναι το θέλημα αυτού [ευφραίνεται, ΜΝΚ], και εν το νόμω αυτού μελετά ημέραν και νύκτα.»—Ψαλμ. 1:2, ΜΝΚ.

Ορισμός της Αγάπης

Ο απόστολος Παύλος δίνει τον εξής ορισμό για την αγάπη, λέγοντας: «Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί· η αγάπη δεν φθονεί· η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν. Πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.»—1 Κορ. 13:4-7

Αποτελέσματα της Μαριχουάνας

Εξαιτίας του ότι αυξάνει η χρήσις της Μαριχουάνας, οι επιστήμονες κάμνουν εντατικές μελέτες των αποτελεσμάτων της επί του ανθρώπου. Απόδειξις αρχίζει να εμφανίζεται ότι αυτή δεν είναι τόσον αθώα καθώς μερικοί αξιούν. Κατά τον Δρα Σίδνυ Κόχεν, πρώην διευθυντήν των ναρκωτικών μελετών στα Εθνικά Ιδρύματα Διανοητικής Υγείας, η μαριχουάνα μπορεί να προξενήση εγκεφαλική βλάβη σε μερικούς. Αυτό δεικνύεται με την αυξάνουσα συχνότητα δια νοητικών «συσκοτισμών.» Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι χρησιμοποιούντες μαριχουάνα είναι επικίνδυνοι οδηγοί, ειδικώς τη νύχτα. Το ναρκωτικό παρατείνει τη λάμψι των εμπροσθινών φώτων επάνω στα μάτια των.

Αποβλέπετε στον Θεό για Αμοιβή

ΤΟ ΝΑ κάνη κανείς ό,τι είναι ορθό, να υπηρετή τον Θεό με την ελπίδα της αμοιβής δεν είναι καθόλου ιδιοτελές. Δεν στερεί ούτε τον Θεό ούτε κανένα συνάνθρωπο από εκείνο το οποίο ανήκει σ’ ένα άτομο. Πραγματικά, ο Ιεχωβά Θεός, σαν ένας Θεός δικαιοσύνης και αγάπης, αισθάνεται την υποχρέωσι ν’ ανταμείψη εκείνους που τον υπηρετούν.—Εβρ. 6:10.

Χρειάζεται πίστις για να υπηρετήση κανείς τον Ιεχωβά Θεό με την ελπίδα της αμοιβής απ’ αυτόν. Γι’ αυτό τόσο λίγοι άνθρωποι σήμερα ισχυρίζονται ότι υπηρετούν τον Θεό. Τέτοια πίστις είναι καθ’ εαυτήν αρετή. Αντί να είναι ιδιοτελής, είναι μόνο ζήτημα του να είναι κανείς ευγνώμων και να εκτιμά τις ευλογίες που ο Θεός προσφέρει υπό τον όρο της υπακοής και της εκτελέσεως του ορθού.—Λουκ. 18:8· 2 Θεσσ. 3:2

Γι’ αυτό ο Λόγος του Θεού δίνει πολλή ενθάρρυνσι στο να κάνη κανείς ό,τι είναι ορθό με την ελπίδα αμοιβής από τον Ιεχωβά. Χαρακτηριστικό τούτου είναι εκείνο που λέγει για κάποια νεαρή Μωαβίτισσα χήρα, τη Ρουθ. Επειδή έλαβε τη στάσι της με τον Ιεχωβά Θεό, τον Θεό της πεθεράς της Ναομί, ένας συγγενής της πεθεράς της τής είπε: «Ο Ιεχωβά να ανταμείψη το έργον σου, και ο μισθός σου να είναι πλήρης παρά Ιεχωβά του Θεού του Ισραήλ, υπό τας πτέρυγας του οποίου ήλθες να σκεπασθής.»—Ρουθ 2:12, ΜΝΚ.

Το ότι αυτή η προσευχή (όπως ήταν στην πραγματικότητα) ταίριαζε στην περίπτωσι της Ρουθ μπορεί να φανή από την προσήλωσι και απόφασι που εξέφρασε στην πεθερά της: «Μη με ανάγκαζε να σε αφήσω, διά να αναχωρήσω απ’ όπισθεν σου· διότι όπου αν συ υπάγης, και εγώ θέλω υπάγει· και όπου αν συ παραμείνης, και εγώ θέλω παραμείνει· ο λαός σου, λαός μου, και ο Θεός σου, Θεός μου· όπου αν αποθάνης, θέλω αποθάνει, και εκεί θέλω ταφή· ούτω να κάμη ο Ιεχωβά εις εμέ, και ούτω να προσθέση, εάν άλλο τι παρά τον θάνατον χωρίση εμέ από σου.» Και η Ρουθ ευλογήθηκε πλουσίως για την ευγενή της πορεία ενεργείας. Έγινε η ευτυχής σύζυγος του θεοφοβούμενου και ευημερούντος Βοόζ και επίσης πρόγονος του Βασιλέως Δαβίδ και του Ιησού Χριστού. Μάλιστα ένα από τα βιβλία της Αγίας Γραφής έχει το όνομα της!—Ρουθ 1:16, 17, ΜΝΚ.

Η αμοιβή σου είναι από τον Ιεχωβά.’ Τι ευτυχής σκέψις, τι σκέψις που δυναμώνει την πίστι! Και ποιος μπορεί να ελπίζη να λάβη τέτοια αμοιβή; Όχι οι εργάται της ανομίας. Ο Θεός ανταμείβει μόνο εκείνους που τον αναγνωρίζουν ως τον Θεό των και προσπαθούν να τον ευχαριστήσουν. Η Ρουθ ευρίσκετο σ’ αυτή την κατάστασι διανοίας καθώς το δείχνουν καθαρά τα λόγια της προς την Ναομί. Πώς μπορεί αυτό να είναι ιδιοτελές όταν ο Λόγος του Θεού μάς λέγει ότι για να ευαρεστήσωμε τον Ιεχωβά Θεό πρέπει να πιστεύωμε όχι μόνο ότι υπάρχει, αλλά επίσης ότι ‘ανταμείβει εκείνους που τον εκζητούν ειλικρινά.’—Εβρ. 11:6.

Γονείς και παιδιά, άνδρες και γυναίκες, υπάλληλοι και εργοδόται, επίσκοποι, διακονικοί υπηρέται και μεμονωμένα μέλη στην Χριστιανική εκκλησία όλοι έχουν να εκπληρώσουν ωρισμένες υποχρεώσεις. Μερικές φορές μερικοί απ’ αυτούς μπορεί να αισθάνωνται ότι δεν τυγχάνουν εκτιμήσεως, ότι τους εκμεταλλεύονται ή επωφελούνται απ’ αυτούς οι άλλοι. Κατόπιν πάλι, μπορεί να φανή ότι οι εργασίες των είναι ανιαρές, μονότονες, απογοητευτικές, που προσφέρουν λίγη ή καθόλου ελπίδα για βελτίωσι. Ενώ εκείνοι που δεν έχουν πίστι στον Θεό συχνά αισθάνονται τόσο απογοητευμένοι και πειραγμένοι ώστε δημιουργούν οχλαγωγίες και ενασχολούνται σε άλλες πράξεις βίας, οι Χριστιανοί δεν έχουν λόγο να φέρονται έτσι. Μάλλον, αν δεν μπορούν ν’ αλλάξουν τις περιστάσεις των, αν είναι ανίκανοι να βελτιώσουν τη θέσι τους μ’ ένα έντιμο τρόπο, με έκκλησι στην λογική και μ’ ένα ειρηνικό τρόπο, ωστόσο μπορούν ακόμη να παρηγορηθούν. Να παρηγορηθούν με τι; Με τη σκέψι ότι κάνουν αυτό που είναι ορθό και ευαρεστούν τον Ιεχωβά Θεό και ότι θα ανταμειφθούν απ’ αυτόν και τώρα και στο μέλλον.

Ανταμείβονται ακόμη και τώρα; Πώς γίνεται αυτό; μπορεί να ρωτήσετε. Ένας από τους τρόπους με τους οποίους ο Θεός τώρα ανταμείβει την εκτέλεσι του ορθού είναι μέσω των αγγέλων του. Επανειλημμένως εκείνοι που υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό έγιναν δέκται ευλογιών που μπορούν μόνο να εξηγηθούν σαν να είναι απάντησις στις προσευχές των, σαν να έρχωνται κατ’ ευθείαν από τον Ιεχωβά Θεό μέσω των αγγέλων του. Έπειτα, πάλι το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά Θεού είναι το μέσον που χρησιμοποιείται απ’ αυτόν για ν’ ανταμείψη τους πιστούς δούλους του. Και συχνά ο Θεός βάζει στη διάνοια και στην καρδιά μερικών πιστών δούλων του να δείξουν καλωσύνη σε ομοίους δούλους, κι’ έτσι, μπορούμε να πούμε ότι τους ανταμείβει. Η ανταμοιβή της Ρουθ από τον Ιεχωβά ήλθε μέσω ανθρώπινης μεσολαβήσεως, του συγγενούς της πεθεράς της Ναομί, δηλαδή, του Βοόζ.—Ρουθ 4:9-17.

Το ότι οι δούλοι του Ιεχωβά μπορούν, πράγματι, να αναμένουν τέτοιες ευλογίες από τον Θεό των είναι φανερό από την υπόσχεσι που βρίσκεται στις Παροιμίες 10:22: «Η ευλογία του Κυρίου πλουτίζει, και λύπη δεν θέλει προστεθή εις αυτήν.» Επί πλέον, ο Ιησούς δεν είπε ότι αν οι ακόλουθοι του ζητούσαν πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνη του όλα τα άλλα απαραίτητα πράγματα θα προσετίθεντο σ’ αυτούς; Πραγματικά το είπε!—Ματθ. 6:33.

Μια άλλη ακόμη αμοιβή που μπορεί να λεχθή ότι ο Ιεχωβά Θεός δίδει στον παρόντα καιρό σ’ εκείνους από τους δούλους του, που πραγματικά ζητούν να τον ευχαριστήσουν, είναι η ειρήνη διανοίας με ικανοποίησι και ευτυχία, που ασφαλώς δεν είναι μικρή ‘αμοιβή.’ «Η ευσέβεια μετά αυτάρκειας» είναι μεγάλο κέρδος. (1 Τιμ. 6:6) Είναι, πράγματι, μια ευτυχής κατάστασις διανοίας το να μπορούμε να λέμε όπως είπε ο απόστολος Παύλος: « Έμαθον να ήμαι αυτάρκης εις όσα έχω,» δηλαδή ευχαριστημένος. Έτσι διαβάζομε σχετικά με τον πατριάρχη Αβραάμ, που υπηρέτησε τον Ιεχωβά Θεό ως την ηλικία των 175 ετών, ότι πέθανε «εν γήρατι καλώ.»—Φιλιππησ. 4:11· Γεν. 25:8.

Σήμερα, είναι, επίσης, αληθινό ότι ο Ιεχωβά Θεός ανταμείβει τους πιστούς δούλους του. Πραγματικά, υπάρχουν πιστοί Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά κατά εκατοντάδες χιλιάδων που μπορούν να το πιστοποιήσουν. Απόδειξις τούτου φαίνεται στις ιστορίες της ζωής των όπως εμφανίζονται στο περιοδικό Η Σκοπιά. Και απόδειξις τούτου μπορεί επίσης να φανή στις μεγάλες συνελεύσεις των, όπου η ευτυχής των κατάστασις είναι τόσο καταφανής λόγω του μεγάλου αριθμού των.

Κατόπιν, φυσικά, υπάρχει και η ελπίδα της μελλοντικής ανταμοιβής, η οποία ανταμοιβή επανειλημμένως παρουσιάζεται στις Άγιες Γραφές. Ο Ιησούς διαβεβαίωσε τους ακολούθους του ότι «η ανταπόδοσις θέλει γείνει. . . εν τη αναστάσει των δικαίων.» Και ο απόστολος Παύλος διαβεβαίωσε τους Χριστιανούς γι’ αυτό στα τελικά λόγια της δυνατής αναπτύξεως που έκαμε για την ανάστασι, λέγοντας: «Ώστε, αδελφοί μου αγαπητοί, γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του Κυρίου, γινώσκοντες ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω.» Ομοίως είπε στους Χριστιανούς δούλους της εποχής του: «Και παν ό,τι αν πράττητε, εκ ψυχής εργάζεσθε, ως εις τον Ιεχωβά, και ουχί εις ανθρώπους· εξεύροντες ότι από του Ιεχωβά θέλετε λάβει την ανταπόδοσιν της κληρονομιάς.»—Λουκ. 14:14· 1 Κορ. 15:58· Κολ. 3:23, 24, ΜΝΚ.

Δεν υπάρχει αντίρρησις ότι ο Ιεχωβά Θεός ανταμείβει εκείνους που εμμένουν στις αρχές του και πράττουν εκείνο που τον ευαρεστεί. Αυτοί έχουν τωρινές ευλογίες και μπορούν να ελπίζουν σε μελλοντικές ευλογίες στον ωρισμένο του καιρό. Αυτό δεν είναι ιδιοτελές αλλ’ απλώς λαμβάνει κανείς στα σοβαρά τα λόγια του Θεού, όπως ο Ιησούς του Ναυή υπενθύμισε στους Ισραηλίτας: «Δεν διέπεσεν ουδέ εις εκ πάντων των αγαθών λόγων, τους οποίους Ιεχωβά ο Θεός σας ελάλησε διά σας πάντες ετελέσθησαν εις εσάς, ουδέ εις εξ αυτών διέπεσε.» (Ιησ. Ναυή 23:14, ΜΝΚ) Αποβλέπετε, λοιπόν, με πίστι στον Ιεχωβά Θεό για την αμοιβή σας!

Επειράσθη υπό του Διαβόλου

Ένα άρθρο ειδικά γραμμένο για να το διαβάσουν οι γονείς με τα παιδιά των

ΣΑΣ έχει ζητήσει ποτέ κανείς να κάμετε κάτι που ήταν κακό; Προσπάθησε αυτό το άτομο να σας πείση να κάμετε αυτό το κακό πράγμα λέγοντας ότι θα ήταν αστείο ή ότι δεν θα ήταν πράγματι κακό; Όταν κάποιος μας το κάνει αυτό, προσπαθεί να μας βάλη σε πειρασμό.

Τι πρέπει να κάμωμε όταν αντιμετωπίζωμε πειρασμό; Πρέπει να υποχωρήσωμε και να κάμωμε αυτό που είναι κακό; Αυτό δεν θα ευαρεστούσε τον Ιεχωβά Θεό. Αλλά ξέρετε σε ποιον θα έφερνε αυτό χαρά; στον Σατανά ή Διάβολο.

Ο Σατανάς είναι ο εχθρός του Θεού και είναι και δικός μας εχθρός. Προσπαθεί να πείση τους ανθρώπους να κάμουν αυτό που είναι κακό με το να τους υπόσχεται πράγματα που μπορεί να φαίνωνται καλά. Μια μέρα ο Διάβολος μίλησε με τον Ιησού Χριστό και προσπάθησε να τον φέρη σε πειρασμό. Όταν προσέξουμε τι έκαμε ο Ιησούς όταν συνέβη αυτό, μπορούμε να μάθωμε το ορθό που πρέπει να κάνωμε όταν αντιμετωπίζωμε πειρασμό.

Πότε επειράσθη ο Ιησούς από τον Διάβολο; Αυτό έγινε μετά το βάπτισμά του Ιησού στον Ποταμό Ιορδάνη. Είχε απομακρυνθή από τις πόλεις προς τα όρη. Εκεί υπήρχε πολλή ησυχία. Γι’ αυτό ήταν ένα καλό μέρος για να προσευχηθή ο Ιησούς στον Θεό. Μπορούσε να κάμη σκέψεις για το έργο που ήθελε ο Θεός να κάμη ο Ιησούς στη γη.

Όταν ο Ιησούς ήταν εκεί στα όρη, πέρασε μια μέρα. Κατόπιν πέρασαν πολλές μέρες. Ο νους και η καρδιά του Ιησού ήσαν γεμάτα από σκέψεις για τον Θεό. Τελικά, είχαν περάσει σαράντα μέρες και νύχτες! Όλον αυτόν τον καιρό ο Ιησούς δεν είχε φάγει τίποτε. Σεις δεν θα πεινούσατε αν δεν είχατε φάγει τόσον καιρό; Ο Ιησούς επείνασε.

Τότε ακριβώς προσπάθησε ο Σατανάς να τον φέρη σε πειρασμό. Ο Διάβολος είπε: «Εάν ήσαι Υιός του Θεού, είπε προς τον λίθον τούτον να γείνη άρτος.» Πόσο νόστιμο θα ήταν λίγο ψωμί!

Αλλά μπορούσε ο Ιησούς να κάμη να γίνη η πέτρα ψωμί; Ναι, μπορούσε. Διότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού. Κατέχει ειδικές δυνάμεις.

Σεις θα κάνατε μια πέτρα να γίνη ψωμί αν ο Διάβολος σας ζητούσε να το κάμετε; Θα ήταν αυτό ορθό; Ο Ιησούς εγνώριζε ότι θα ήταν εσφαλμένο να χρησιμοποιήση τις δυνάμεις του μ’ αυτό τον τρόπο. Ο Ιεχωβά του είχε δώσει αυτές τις δυνάμεις για να ελκύση ανθρώπους στον Θεό, όχι να τις χρησιμοποιή για τον εαυτό του.

Αλλ’ ο Ιησούς πεινούσε πολύ. Επιθυμούσε πολύ να φάγη κάτι. Θα μπορούσε λοιπόν ο Σατανάς να πείση τον Ιησού να κάμη την πέτρα ψωμί—αυτή τη φορά μόνο; Μπόρεσε να κάμη τον Ιησού να χρησιμοποιήση τις δυνάμεις που είχε από τον Θεό με εσφαλμένο τρόπο;

Όχι, ο Ιησούς δεν το έκαμε αυτό. Ο Ιησούς έκαμε εκείνο που ήταν ορθό. Είπε στο Σατανά ότι ήταν γραμμένο στη Βίβλο: ‘Ο άνθρωπος δεν ζη με άρτον μόνον, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον εκ του στόματος του Ιεχωβά’. Ο Ιησούς εγνώριζε ότι το να κάνη κανείς αυτό που ευαρεστεί τον Ιεχωβά είναι πιο σπουδαίο από το να έχη τροφή να φάγη.

Αλλ’ ο Διάβολος δεν παραιτήθηκε. Έφερε τώρα τον Ιησού στην Ιερουσαλήμ και τον έστησε σ’ ένα υψηλό μέρος του ναού. Κατόπιν είπε ο Διάβολος στον Ιησού: ‘ Εάν ήσαι ο Υιός του Θεού, πέσε απ’ εδώ κάτω · διότι είναι γραμμένο ότι ο Θεός θα προστάξη τους αγγέλους του να σε βοηθήσουν και θα σε σηκώνουν στα χέρια των.’

Γιατί το είπε ο Σατανάς αυτό; Το είπε για να φέρη τον Ιησού σε πειρασμό ώστε να κάμη κάτι παράλογο. Ίσως ο Διάβολος προσπαθούσε να κάμη τον Ιησού να σκοτωθή. Αλλά θα ήταν σφάλμα να πηδήση ο Ιησούς από το ναό και να θέλη να τον πιάσουν οι άγγελοι. Τι έκαμε λοιπόν, ο Ιησούς;

Ο Ιησούς δεν άκουσε τον Σατανά. Ο Ιησούς είπε στον Σατανά: «Δεν θέλεις πειράσει Ιεχωβά τον Θεόν σου.» Ο Ιησούς εγνώριζε ότι ήταν εσφαλμένο να δοκιμάση τον Ιεχωβά με το να θέση σε κίνδυνο τη ζωή του. Δεν θα ευαρεστούσε τον Θεό με το να πηδήση από το ναό, γι’ αυτό ο Ιησούς δεν έκαμε ένα τέτοιο παράλογο πράγμα.

Και πάλι όμως ο Σατανάς δεν παραιτήθηκε. Προσπάθησε να φέρη πάλι τον Ιησού σε πειρασμό. Αυτή τη φορά ο Διάβολος πήρε τον Ιησού σ’ ένα πολύ υψηλό όρος. Του έδειξε όλα τα βασίλεια του κόσμου και τη δόξα των. Κατόπιν ο Σατανάς είπε στον Ιησού: ‘Όλα αυτά θα τα δώσω σ’ εσένα αν πέσης να με προσκυνήσης.’

Φαντασθήτε να κυβερνά κανείς όλα τα βασίλεια του κόσμου! Ο Διάβολος προσπάθησε να κάμη να φαίνωνται όλα τα βασίλεια του επιθυμητά στον Ιησού. Το μόνο που ζήτησε ήταν να τον προσκυνήση ο Ιησούς. Σεις τι θα κάνατε;

Ό Ιησούς δεν το έκαμε αυτό. Εγνώριζε ότι ήταν εσφαλμένο να λατρεύση τον Διάβολο οτιδήποτε και αν επρόκειτο να λάβη. Γι’ αυτό είπε ο Ιησούς στον Διάβολο; ‘Ύπαγε, Σατανά· διότι η Γραφή λέγει, Ιεχωβά τον Θεόν σου πρέπει να λατρεύης, και αυτόν μόνον πρέπει να υπηρέτης.’—Λουκ. 4:1-13· Ματθ. 4:1-10, ΜΝΚ.

Είναι καλό να γνωρίζουμε τι έκαμε ο Ιησούς όταν πειράσθηκε από τον Διάβολο. Γνωρίζετε γιατί; Διότι κι’ εμείς επίσης αντιμετωπίζομε πειρασμούς. Κάθε μέρα ο Διάβολος προσπαθεί να μας αναγκάση να κάνωμε πράγματα που δεν πρέπει να κάνωμε. Ξέρετε πώς; Να ένα παράδειγμα.

Ίσως η μητέρα σας έκαμε ένα όμορφο γλύκισμα ή ένα κέικ για το βράδυ. Μπορεί να σας πή να μη το δοκιμάσετε ως την ώρα του φαγητού. Εσείς μπορεί να πεινάτε πολύ. Και ίσως αισθάνεσθε τον πειρασμό να το φάτε. Θα υπακούσετε στη μητέρα σας; Ο Σατανάς θέλει να μη υπακούσετε.

Αλλά θυμηθήτε τον Ιησού. Κι’ αυτός πεινούσε πολύ. Αλλά ήξερε ότι ήταν πιο σπουδαίο να ευαρεστήση τον Θεό. Και σεις δείχνετε ότι είσθε όμοίοι με τον Ιησού όταν υπακούετε στη μητέρα σας και αρνείσθε να φάτε οτιδήποτε σας έχει πή να μη φάτε.

Όταν μεγαλώσετε λίγο, ίσως μερικά άλλα παιδιά σας πουν να καταπιήτε μερικά χάπια. Ίσως σας πουν ότι αυτά τα χάπια θα σας κάνουν να αισθάνεσθε πάρα πολύ καλά. Αυτά τα χάπια όμως μπορεί να είναι ναρκωτικά. Μπορούν να σας αρρωστήσουν βαριά, μπορούν μάλιστα και να σας σκοτώσουν. Τι θα κάμετε; Ο Σατανάς θέλει να τα καταπιήτε.

Αλλά θυμηθήτε τον Ιησού. Ό Σατανάς προσπάθησε να κάμη τον Ιησού να θέση σε κίνδυνο τη ζωή του λέγοντας του να πηδήση από το ναό κάτω. Αλλ’ ο Ιησούς δεν το έκαμε. Δεν άκουσε τον Σατανά. Ούτε και σεις πρέπει ν’ ακούσετε οποιονδήποτε προσπαθεί να σας κάμη να πάρετε ναρκωτικά.

Κάποια μέρα μπορεί να σας ζητήσουν να προσφέρετε μια λατρευτική πράξι σε κάποια αγαλματική ή άλλη παράστασι ίσως ως μέρος κάποιας σχολικής τελετής. Ίσως σας πουν ακόμη ότι δεν θα μπορέσετε να πάτε πια στο σχολείο αν αρνηθήτε. Τι θα κάμετε τότε;

Θυμηθήτε ότι ο Διάβολος ήθελε να πείση τον Ιησού να προσφέρη ακριβώς μια λατρευτική πράξι σ’ αυτόν. Αλλ’ ο Ιησούς εγνώριζε ότι η λατρεία ανήκει μόνο στον Ιεχωβά Θεό. Γι’ αυτό ο Ιησούς δεν προσεκύνησε. Θέλομε να είμεθα όμοιοι μ’ αυτόν, δεν είν’ έτσι;

Τι καλό είναι που έχομε το παράδειγμα του Ιησού, του Μεγάλου Διδασκάλου! Με το ν’ ακολουθούμε πάντοτε το παράδειγμα του, θα κάνωμε το ορθό όταν αντιμετωπίζομε πειρασμό.

Αγάπη για τους Αδελφούς και τις Αδελφές Μας

Ένα άρθρο ειδικά γραμμένο για να το διαβάζουν οι γονείς με τα παιδιά των

ΠΟΣΟΥΣ αδελφούς και αδελφές έχετε; Δεν έχει ο καθένας αδελφό ή αδελφή στην οικογένειά του στο σπίτι. Αν έχετε έστω και έναν, μπορείτε να είσθε ευγνώμονες.

Ο Θεός μάς έχει κάνει να αισθανώμεθα περισσότερο κοντά με ωρισμένα άτομα. Μπορεί να έχωμε πολλούς φίλους, αλλά οι αδελφοί και οι αδελφές συνήθως ενδιαφέρονται ο ένας για τον άλλο ακόμη περισσότερο απ’ ό,τι ενδιαφέρονται οι φίλοι. Όταν ένας βρίσκεται σε δύσκολη θέσι, ο άλλος τον βοηθεί. Τέτοιους αδελφούς θα θέλατε να έχετε, δεν είναι έτσι;

Αλλά ο καθένας δεν είναι καλός στον αδελφό του ή στην αδελφή του. Έχετε δει ποτέ αδελφούς ή αδελφές να μάχωνται μεταξύ των; Νομίζετε ότι είναι σωστό να γίνεται αυτό; Η Αγία Γραφή μάς λέγει για ένα άτομο που χτύπησε τον αδελφό του. Ξέρετε το όνομά του; Ήταν ο Κάιν, ένας γιος του πρώτου ανθρώπου.

Μια μέρα ο Κάιν πήρε λίγη τροφή που είχε καλλιεργήσει. Έκαμε ένα δώρο ή μια προσφορά από αυτή την τροφή στον Ιεχωβά. Ο αδελφός του Άβελ έκαμε, επίσης, μια προσφορά στον Ιεχωβά. Ο Άβελ προσέφερε στον Θεό τα πιο καλά πρόβατα που είχε. Ο Θεός ευχαριστήθηκε από τον Άβελ και την προσφορά του. Αλλά δεν ευχαριστήθηκε από τον Κάιν και την προσφορά του.

Γιατί συνέβη αυτό; Όχι γιατί ο Άβελ προσέφερε περισσότερο. Και δεν ήταν μόνον το είδος της προσφοράς που έκαμε τη διαφορά. Η Αγία Γραφή μάς λέγει ότι ο Ιεχωβά μπορεί να δη τι είναι μέσα στην καρδιά. Γνωρίζει πώς αισθανόμεθα βαθιά μέσα μας. Μπορούσε να δη τι υπήρχε στην καρδιά του Κάιν και μπορούσε να δη τι υπήρχε στην καρδιά του Άβελ. Αυτό που είδε στην καρδιά του Κάιν δεν ήταν καλό.

Τι είδε ο Θεός στην καρδιά του Κάιν; Είδε ότι ο Κάιν δεν αγαπούσε πραγματικά τον αδελφό του. Όταν ο Κάιν είδε ότι ο Ιεχωβά ευχαριστήθηκε με τον Άβελ και την προσφορά του, προσπάθησε ν’ αλλάξη ώστε να είναι σαν τον αδελφό του; Όχι. Αυτός θύμωσε. Το πρόσωπο του έδειξε ότι ήταν θυμωμένος.

Έχετε ποτέ θυμώσει όταν ο αδελφός ή η αδελφή σας έκαμαν κάτι καλύτερα απ’ ό,τι κάματε εσείς;; Μπορούμε να πάρωμε ένα μάθημα γι’ αυτό το ζήτημα απ’ ό,τι συνέβη με τον Κάιν και τον Άβελ.

Ο Θεός είδε ότι ο Κάιν ήταν θυμωμένος. Ο Θεός, λοιπόν, είπε στον Κάιν; Γιατί είσαι θυμωμένος με τον αδελφό σου; ‘Όταν κάνης αυτό που είναι καλό, θα έχεις την εύνοια μου. Αλλ’ αν δεν αλλάξης, η αμαρτία θα σε καταλάβη και θα κάμης κάτι, πολύ κακό.’

Άκουσε ο Καιν τον Ιεχωβά; Άλλαξε τη σκέψι του; Αν πραγματικά είχε αγαπήσει τον Θεό, θα έδινε προσοχή στα λόγια του. Αλλά δεν αγαπούσε τον Θεό. Και δεν αγαπούσε και τον αδελφό του. Ξέρετε, λοιπόν, τι έκαμε ο Κάιν;

Μια μέρα είπε στον Άβελ: « Ας υπάγωμεν είς την πεδιάδα.» Ο Κάιν είχε κακία στην καρδιά του, αλλά ο Άβελ δεν το ήξερε. Έτσι ο Άβελ πήγε μαζί με τον Κάιν. Ενώ ήσαν εκεί στην πεδιάδα μόνοι, ο Κάιν χτύπησε τον αδελφό του. Τον χτύπησε τόσο δυνατά ώστε τον σκότωσε. Δεν ήταν αυτό τρομερό;—Γεν. 4:2-8.

Η Αγία Γραφή μάς λέγει ότι υπάρχει ένα ξεχωριστό μάθημα που πρέπει να πάρωμε απ’ αυτό. Ξέρετε ποιο είναι; Ο απόστολος Ιωάννης μάς το λέγει: «Αυτή είναι η παραγγελία την οποίαν ηκούσατε απ’ αρχής, να αγαπώμεν αλλήλους· ουχί καθώς ο Κάιν ήτο εκ του πονηρού.» (1 Ιωάν. 3:11, 12) Οι αδελφοί και οι αδελφές, λοιπόν, πρέπει να έχουν αγάπη μεταξύ των. Δεν πρέπει να είναι σαν τον Κάιν.

Γιατί θα ήταν τόσο κακό να είναι κανείς σαν τον Κάιν; Διότι η Αγία Γραφή λέγει ότι «ήτο εκ του πονηρού.» Ποιος είναι ο πονηρός; Ο κύριος πονηρός είναι ο Διάβολος. Ο Κάιν ενήργησε σαν τον Διάβολο. Ο Διάβολος έκαμε κακό στους ανθρώπους. Ο Κάιν ήταν ακριβώς ίδιος όπως είναι ο Διάβολος. Έτσι η Αγία Γραφή λέγει ότι ήταν ακριβώς σαν ο Διάβολος να ήταν πατέρας του. Σκεφθήτε το!

Βλέπετε γιατί είναι τόσο σπουδαίο ν’ αγαπάτε τους αδελφούς και τις αδελφές σας; Αν δεν τους αγαπάτε, τίνος παιδί θα είσθε; Θα είσθε παιδί του Διαβόλου. Δεν θα θέλατε να είσθε παιδί του, έτσι δεν είναι; Πώς, λοιπόν, μπορείτε ν’ αποδείξετε ότι θέλετε να είσθε παιδί του Θεού; Μπορείτε με το ν’ αγαπάτε πραγματικά τους αδελφούς και τις αδελφές σας.

Αλλά τι είναι η αγάπη; Η αγάπη είναι ένα βαθύ αίσθημα μέσα μας που μας κάνει να θέλωμε να κάνωμε καλά πράγματα στους άλλους ανθρώπους. Δείχνομε ότι αγαπούμε τους άλλους όταν έχωμε καλά αισθήματα γι’ αυτούς. Το δείχνομε αυτό όταν κάνωμε καλά πράγματα γι’ αυτούς.

Η Αγία Γραφή λέγει: «ο Θεός είναι αγάπη.» (1 Ιωάν. 4:8) Ο Θεός κάνει πάντοτε καλά πράγματα για τους ανθρώπους. Ο Θεός έκαμε την ωραία γη για να ζούμε σ’ αυτήν. Μας έδωσε τον ήλιο και τη βροχή. Πριν ακόμη εμείς αγαπήσωμε τον Θεό, ο Θεός μας αγάπησε. Μπορούμε να διδαχθούμε απ’ αυτό. Πριν ακόμη οι άλλοι κάμουν καλό σε μας, εμείς μπορούμε να κάμωμε σ’ αυτούς. Μπορούμε να τους αγαπήσωμε πρώτοι.

Ο Ιησούς ήταν ο μέγας Διδάσκαλος και ήταν πράγματι. Είχε αδελφούς και αδελφές. Τα ονόματα μερικών απ’ αυτούς ήσαν Ιωσήφ, Ιάκωβος και Σίμων. Ήσαν πάντοτε ευγενείς προς αυτόν; Όχι, δεν φαίνεται να συνέβαινε αυτό. Ίσως ήσαν μεταξύ των συγγενών του Ιησού, οι οποίοι είπαν γι’ αυτόν. «Είναι έξω εαυτού.» Εχλεύαζαν τον Ιησού.—Μάρκ. 3:21.

Αλλ’ άφησε ο Ιησούς τον θυμό ν’ αναπτυχθή στην καρδιά του για τους αδελφούς και τις αδελφές του; Όχι δεν τον άφησε. Έδειξε αγάπη γι’ αυτούς. Και ξέρετε ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Αυτά τ’ αδέλφια στο τέλος αγάπησαν τον Ιησού και έγιναν μαθηταί του. Δεν είναι αυτό ωραίο;—Πράξ. 1:14.

Τώρα ήσαν αδελφοί του Ιησού από μια πολύ ξεχωριστή έννοια. Η Αγία Γραφή λέγει ότι οι Χριστιανοί έχουν πολύ περισσότερους αδελφούς και αδελφές και όχι μόνον εκείνους που ζουν στο ίδιο σπίτι μαζί τους. Γνωρίζετε ποιοι είναι; Ο Ιησούς είπε: ‘Όποιος κάνει το θέλημα του Πατέρα μου στον ουρανό, είναι αδελφός μου και αδελφή μου.’ (Ματθ. 12:50) Αυτό σημαίνει ότι όλοι όσοι κάνουν το θέλημα του Θεού είναι αδελφοί και αδελφές στην πίστι. Είναι μια ιδιαίτερη οικογένεια από αδελφούς και αδελφές. Το ξέρατε αυτό;

Αγαπάτε όλους τους αδελφούς και τις αδελφές σ’ αυτή την μεγάλη Χριστιανική οικογένεια; Ο Ιησούς είπε ότι πρέπει να τους αγαπούμε. Είπε: ‘Όλοι θα γνωρίσουν ότι είσθε μαθηταί μου αν έχετε αγάπην μεταξύ σας.’ (Ιωάν. 13:35) Δεν μπορούμε ν’ αγαπούμε μόνο μερικούς απ’ αυτούς. Πρέπει αγαπούμε όλους. Αν τους αγαπούμε, δεν θα μένωμε μακριά τους επειδή δεν θέλομε να τους μιλήσωμε. Θα είμεθα φιλικοί σε όλους. Πάντοτε θα κάνουμε καλό σ’ αυτούς. Αν κάποτε βρίσκωνται σε δύσκολη θέσι, θα τους βοηθήσωμε, επειδή είμαστε πραγματικά μια μεγάλη οικογένεια.

Όταν πράγματι αγαπούμε όλους τους αδελφούς και τις αδελφές, τι αποδεικνύει αυτό; Δείχνει ότι είμεθα μαθηται του Ιησού, του Μεγάλου Διδασκάλου. Και δεν είναι αυτό που θέλομε να είμεθα;

‘Αποκατάστασις Πάντων Όσα Ελάλησε ο Θεός’

«Οι καιροί αποκαταστάσεως πάντων όσα ελάλησε ο Θεός απ’ αιώνως δια στόματος πάντων των αγίων αυτού προφητών.»—Πράξεις 3:21.

 1. Η αποκατάστασις πρόκειται να γίνη για πράγματα που ελάλησε ποιος, και γιατί μπορούμε να είμεθα ευτυχείς γι’ αυτό;

ΠΟΣΟ ευτυχείς μπορούμε να είμεθα διότι η υποσχεμένη αποκατάστασις δεν αφορά όσα ελάλησαν ανθρώπινοι πολιτικοί και φιλόσοφοι, αλλά «όσα ελάλησεν ο Θεός»! Αυτά τα πράγματα πρέπει επομένως να είναι καλά για όλο το ανθρώπινο γένος. Πρέπει να είναι βέβαιο ότι θ’ αποκατασταθούν. Εμείς θα έπρεπε να θέλωμε ν’ αποκατασταθούν αυτά τα πράγματα, διότι ο Δημιουργός μας γνωρίζει, καλύτερα από κάθε άλλον, τι είναι εκείνο που έχει ανάγκη αποκαταστάσεως για μας. Αλλά τα θέλομε αυτά τα πράγματα;

 2. Πώς επιθυμούμε ν’ απαντήσωμε σ’ αυτή την ερώτησι, κι’ επομένως ποια ερωτήματα κατακλύζουν τη διάνοιά μας;

² Δεν είναι ανάγκη ν’ απαντήσομε σ’ αυτή την ερώτησι τυφλά και με άγνοια. Είμεθα προικισμένοι με το δικαίωμα του ελευθέρου ηθικού παράγοντος. Επιθυμούμε να γνωρίζωμε πρώτα ποια είναι αυτά τα πράγματα που περιλαμβάνονται, ώστε να μπορούμε να κάνωμε μια νοήμονα, φωτισμένη εκλογή. Ποια είναι αυτά τα πάντα; Πώς μπορούμε να εξακριβώσωμε ότι ο Θεός ελάλησε για όλα αυτά; Ποιος τον άκουσε να λαλή; Πότε ελάλησε γι’ αυτά; Και πώς; Ερωτήματα όπως αυτά κατακλύζουν τις διάνοιές μας. Αξίζουν να λάβουν απάντησι η οποία να υποστηρίζεται από μια αξιόπιστη εξουσία. Μια τέτοια απάντησι μπορούν να τη λάβουν.

 3. Ποιος ήγειρε αυτό το θέμα της αποκαταστάσεως πάντων και πότε, που και γιατί;

³ Ένας άνθρωπος ο οποίος εμφανίσθηκε με εξέχοντα τρόπο τον πρώτο αιώνα μ.Χ. έθεσε αυτό το ζήτημα, και το έπραξε σε μια πόλι της οποίας το όνομα αναφέρεται πολύ στις ειδήσεις του κόσμου σήμερα. Με το όνομα αυτού του ανθρώπου έχουν ονομασθή πολλοί τόποι σήμερα. Το όνομα αυτού του ανθρώπου ήταν Πέτρος, υιός του Ιωάννου, από μια πόλι στην αντιμαχόμενη Μέση Ανατολή. Το μέρος όπου ωμίλησε ήταν μέσα στο ναό της πόλεως της Ιερουσαλήμ. Σήμερα εκείνος ο ναός, που είχε ανοικοδομηθή από τον διάσημο Βασιλέα Ηρώδη τον Μέγα, δεν υπάρχει πια σ’ εκείνη τη θέσι. Έχει καταστροφή το έτος 70 του πρώτου αιώνος, όταν τα Ρωμαϊκά στρατεύματα κατέστρεψαν ολόκληρη την πόλι της Ιερουσαλήμ. Σ’ εκείνη τη θέσι υπάρχει τώρα ο τόπος λατρείας μια διαφορετικής θρησκευτικής πίστεως. Αλλά τότε, όταν ο Πέτρος, ο υιός του Ιωάννου, ωμίλησε, ήταν ακόμη τριάντα επτά χρόνια πριν από το κοσμοϊστορικό γεγονός του έτους 70 μ.Χ. Ένα μεγάλο πλήθος λάτρεων είχε συναχθή γύρω από τον Πέτρο. Εκείνο που είχε συμβή μέσω του Πέτρου ήγειρε ερωτήματα στις διάνοιές των. Μ’ αυτή την ευκαιρία ο Πέτρος είχε προφέρει τη γεμάτη σημασία φράσι για «τους καιρούς της αποκαταστάσεως πάντων όσα ελάλησεν ο Θεός απ’ αιώνος δια στόματος πάντων των αγίων αυτού προφητών.»—Πράξ. 3:21.

4, 5. (α) Γιατί εκείνοι οι άνδρες δεν ήσαν ψευδοπροφήται, και πώς διαφυλάχθηκε αυτό που έγραψαν; (β) Γιατί δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για να μη γνωρίζομε σήμερα τι ελάλησαν εκείνοι οι άνδρες;

⁴ Εδώ λοιπόν έχομε απαντήσεις στα ερωτήματά μας. Ο Θεός ωμίλησε «απ’ αιώνος,» ακόμη πριν από τον καιρό του Πέτρου. Μέσω «των αγίων αυτού προφητών» είπε αυτά τα ζωτικά πράγματα. Αυτοί δεν ήσαν ψευδοπροφήται, άλλα ήσαν «άγιοι προφήται» του Θεού. Ελάλησε σ’ αυτούς, και αυτοί, με τη σειρά των, χρησιμοποίησαν το στόμα των για να πουν σε άλλους αυτά που ελάλησε ο Θεός. Οι φωνές εκείνων των αγίων προφητών έσβησαν πριν από είκοσι τρεις και πλέον αιώνες. Οι φωνές των δεν διετηρήθησαν σε δίσκους φωνογράφου ή σε ταινίες μαγνητοφώνου. Τα αγγέλματα που απέστειλε ο Θεός μέσω του στόματος εκείνων των αγίων προφητών διεφυλάχθησαν γραπτώς. Αυτή η καταγραφή, η οποία χρειάσθηκε χίλια και πλέον χρόνια για να συμπληρωθή, διαφυλάχθηκε ζηλότυπα στα πρώτα τριάντα εννέα βιβλία της Αγίας Γραφής. Ο Πέτρος ο υιός του Ιωάννου εδιάβασε αυτά τα βιβλία. Γι’ αυτό ήξερε τι έλεγε.

⁵ Κι’ εμείς μπορούμε να γνωρίζωμε αυτά που ελάλησε ο Θεός μέσω του στόματος των αγίων προφητών του όταν διαβάζωμε αυτά τα απολύτως όμοια βιβλία. Δεν υπάρχει καμμιά δικαιολογία για να μη γνωρίζωμε, διότι η Αγία Γραφή είναι το πιο ευρέως διαδεδομένο βιβλίο στις πιο πολλές γλώσσες στη γη. Αυτό το ακατάλυτο Βιβλίο είναι η αξιόπιστη αυθεντία μας για την υποστήριξι αυτών τα οποία λέμε.

 6. (α) Γιατί ο Πέτρος είχε δεχθή εκείνα τα συγγράμματα με τον τρόπο που τα είχε δεχθή; (β) Που βρίσκομε αυτά που έγραψε ο Πέτρος και αυτά που είπε στο ναό;

⁶ Χρόνια αργότερα ο Πέτρος έγραψε μια επιστολή σχετικά μ’ αυτές τις Άγιες Γραφές, που την απηύθυνε σε αναγνώστας της Βίβλου. Γράφει σ’ αυτήν: «Τούτο πρώτον εξεύροντες ότι ουδεμία προφητεία της Γραφής, γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως. Διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ’ υπό του πνεύματος του αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.» (2 Πέτρ. 1:20, 21) Ο Πέτρος, γνωρίζοντας αυτό, δέχθηκε αυτά που είχαν προφητεύσει εκείνοι οι από το πνεύμα αποκυημένοι άνδρες, όχι ως λόγια ανθρώπων άλλα ως λόγον Θεού. Εμείς, μολονότι ανήκομε σ’ αυτόν τον εικοστό αιώνα, οφείλομε να δεχθούμε αυτά τα θεόπνευστα συγγράμματα με τον ίδιο τρόπο που τα δέχθηκε ο Πέτρος, διότι αυτά τα συγγράμματα εξακολουθούν να παραμένουν αναλλοίωτα σήμερα. Εκείνα που έγραψε τότε ο Πέτρος κι’ εκείνα που είπε στο ναό της Ιερουσαλήμ έχουν διαφυλαχθή για μας στα τελευταία είκοσι επτά βιβλία της Αγίας Γραφής.

 7. Για ποιο πράγμα ήθελε εξήγησι το πλήθος που είχε συναχθή γύρω από τον Πέτρο και τον Ιωάννη;

⁷ Γιατί, όμως, εκείνο το πλήθος των λάτρεων συγκεντρώθηκε γύρω από τον Πέτρο και τον σύντροφο του τον Ιωάννη, τον υιό του Ζεβεδαίου; Μια έξαψις περιέργειας! Ένας χωλός επαίτης στο ναό εζήτησε από τον Πέτρο ελεημοσύνη. Ο Πέτρος του έδωσε κάτι καλύτερο. Του είπε: «Αργύριον και χρυσίον εγώ δεν έχω^· αλλ’ ό,τι έχω, τούτο σοι δίδω· Εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, σηκώθητι και περιπατεί.» Ο επαίτης, χωλός εκ γενετής, βοηθήθηκε από τον Πέτρο να σηκωθή και να περπατήση. Δεν ήταν αυτό αρκετό για να κάμη να συγκεντρωθή πλήθος; Ναι. Έτσι το πλήθος ήθελε μια εξήγησι από τον Πέτρο.

 8. Τι είχε συμβή σ’ εκείνον που το όνομά του ανέφερε ο Πέτρος, ώστε η χρήσις αυτού του ονόματος από τον Πέτρο να βοηθήση τον ανάπηρο;

⁸ Ας θυμηθούμε τώρα ότι στις αρχές της ανοίξεως εκείνου του έτους 33 μ.Χ. είχε γίνει ένας φόνος στο φως της ημέρας και δημοσία, ακριβώς έξω από τα τείχη της Ιερουσαλήμ. Επρόκειτο για το φόνο εκείνου τον οποίο ο Πέτρος ωνόμασε ‘Ιησούν Χριστόν τον Ναζωραίον.’ Αυτό εσήμαινε Ιησούς ο Μεσσίας από την πόλι Ναζαρέτ. Ρωμαίοι στρατιώται είχαν χρησιμοποιηθή για να τον καθηλώσουν επάνω στον πάσσαλο και να πεθάνη όπως ένας εγκληματίας, αλλά οι φίλοι του είχαν λάβει άδεια να τον ενταφιάσουν εκεί κοντά. Αλλά την τρίτη ημέρα από την ταφή του ένας άγγελος άνοιξε τον σφραγισμένο τάφο και ήταν κενός. Ως απόδειξι του ότι ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν ένοχος εγκλήματος, ο Παντοκράτωρ Θεός τον ανέστησε εκ νεκρών σε ζωή, όχι πάλι εν σαρκί, αλλά ως πνεύμα. Ο Πέτρος και ο Ιωάννης είχαν ιδεί να εμφανίζεται ο αναστημένος Ιησούς Χριστός πολλές φορές από τότε με το να υλοποιήται ως σαρξ σε ωρισμένες περιπτώσεις μπροστά σε πολλούς αξιόπιστους αυτόπτες μάρτυρες επί σαράντα ημέρες. Την τεσσαρακοστή ημέρα ο Πέτρος και ο Ιωάννης και οι σύντροφοί των είδαν αυτόν τον Ιησού Χριστό ν’ ανεβαίνη στον ουρανό και να εξαφανίζεται. Τώρα η από μέρους του Πέτρου χρήσις του ονόματος του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου εβοήθησε τον ανάπηρο.

 9. Με ποια λόγια απέκρουσε ο Πέτρος για τον εαυτό του κάθε τιμή για το θαύμα, κι’ επίσης ωμίλησε για εκπλήρωσι προφητείας;

⁹ Ο Πέτρος απέκρουσε κάθε τιμή για τον εαυτό του γι’ αυτό το εκπληκτικό θαύμα. Στο περίεργο πλήθος ο Πέτρος είπε: «Ο Θεός του Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ, ο Θεός των πατέρων ημών, εδόξασε τον Υιόν αυτού Ιησούν, τον οποίον σεις παρεδώκατε, και ηρνήθητε αυτόν ενώπιον του Κυβερνήτου Πιλάτου, ενώ εκείνος έκρινε να απολύση αυτόν. Σεις όμως τον άγιον και δίκαιον ηρνήθητε, και εζητήσατε άνδρα φονέα να χαρισθή εις εσάς. Τον δε αρχηγόν της ζωής εθανατώσατε, τον οποίον ο Θεός ανέστησεν εκ νεκρών, του οποίου ημείς είμεθα μάρτυρες.Και δια της εις το όνομα αυτού πίστεως, τούτον τον οποίον θεωρείτε και γνωρίζετε· το όνομα αυτού εστερέωσε· και η πίστις η δι’ αυτού έδωκεν εις αυτόν την τελείαν ταύτην υγείαν ενώπιον πάντων υμών. Και τώρα, αδελφοί, εξεύρω ότι επράξατε κατά άγνοιαν, καθώς και οι άρχοντές σας. Ο δε θεός, όσα προείπε δια στόματος πάντων των προφητών αυτού, ότι ο Χριστός έμελλε να πάθη, εξεπληρώσεν ούτω.»—Πράξ. 3:1-18.

10. Γιατί ο φόνος του Ιησού, μολονότι είχε διαπραχθη από άγνοια, δεν μπορούσε να συγχωρηθή και να παραμείνη χωρίς συνέπειες για το Ιουδαϊκό εκείνο πλήθος;

¹⁰ Μολονότι αυτό είχε γίνει από άγνοια όσον αφορά εκείνο το πλήθος, εν τούτοις είχε διαπραχθή ένα έγκλημα. Εκείνο που ήταν ακόμη χειρότερο ήταν ότι αυτό είχε διαπραχθή σ’ αυτόν τον ίδιο τον Μεσσία ή Χριστόν του Θεού. Το γεγονός ότι ο Θεός είχε προείπει μέσω των προφητών του ότι ο Μεσσίας ή Χριστός του θα υπέφερε, δεν αποτελούσε δικαιολογία για το πλήθος. Σύμφωνα με το Νόμο του Θεού, ο οποίος είχε δοθή στους Ιουδαίους μέσω του προφήτου Μωυσέως, ακόμη και φόνος που είχε διαπραχθή χωρίς συναίσθησι ή χωρίς πρόθεσι έπρεπε να καθαρισθή για να μη μολυνθή η γη με αθώο αίμα. (Αριθμ. 35:9-34) Εκείνοι που άκουαν τον Πέτρο το εγνώριζαν αυτό. Εγνώριζαν ότι τους εβάρυνε η κοινοτική ευθύνη για την δολοφονική θανάτωσι του Ιησού Χριστού, του πιστού Δούλου του Θεού. Τι έπρεπε να κάνουν για να διαφύγουν τις συνέπειες αυτού του εγκλήματος; Πώς μπορούσαν να εξαλειφθούν οι αμαρτίες των σχετικά μ’ αυτό; Πιθανόν αυτός ο Πέτρος ο οποίος έκαμε θαύματα να εγνώριζε. Και πράγματι εγνώριζε. Γι’ αυτό είπε στα πλήθη:

11. Πώς μπορούσαν να εξαλειφθούν οι αμαρτίες εκείνων των Ιουδαίων, και τι επρόκειτο να επακολουθήση στον ωρισμένο καιρό;

¹¹ «Μετανοήσατε λοιπόν και επιστρέψατε, δια να εξαλειφθώσιν αι αμαρτίαι σας, δια να έλθωσι καιροί αναψυχής από της παρουσίας του Κυρίου [από του προσώπου του Ιεχωβά, ΜΝΚ], και αποστείλη τον προκεκηρυγμένον εις εσάς Ιησούν Χριστόν τον οποίον πρέπει να δεχθή ο ουρανός μέχρι των καιρών της αποκαταστάσεως πάντων όσα ελάλησεν ο Θεός απ’ αιώνος δια στόματος πάντων των αγίων αυτού προφητών.»—Πράξ. 3:19-21.

ΠΩΣ ΝΑ ΕΞΑΛΕΙΦΘΟΥΝ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ

12. Ποιο υπόδειγμα για την εξάλειψι των αμαρτιών θέτει αυτό για μας σήμερα, και γιατί;

¹² Αυτά τα λόγια του Πέτρου θέτουν το υπόδειγμα για μας σήμερα. Όλοι μας έχωμε αμαρτίες που πρέπει να εξαλειφθούν σύμφωνα με τη στοργική διευθέτησι του Θεού, διότι όλοι έχομε γεννηθή αμαρτωλοί, από την αμαρτία που έχομε κληρονομήσει από τους πρώτους ανθρωπίνους γονείς μας, τον Αδάμ και την Εύα. (Γέν. 3:1-24· Ρωμ. 5:12, 18, 19) Πρέπει να ενθυμούμεθα ότι «ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος.» (Ρωμ. 6:23) Αν ενδιαφερώμεθα ν’ αποκτήσωμε αιώνια ζωή και να έχωμε την εύνοια του Θεού, τότε είναι ανάγκη να μετανοήσωμε, δηλαδή, να αισθανθούμε θλίψη και λύπη για την αμαρτωλότητα και την ατέλειά μας καθώς και για τ’ αμαρτήματά μας κατά του νόμου του Θεού. Αν πράγματι λυπούμεθα και μισούμε τον εαυτό μας διότι είμεθα αμαρτωλοί απέναντι του Θεού, θα προσπαθήσωμε να εξέλθωμε απ’ αυτή την αμαρτωλή κατάστασι και θα παύσωμε ν’ αμαρτάνωμε. Πώς όμως;

13. Εκτός της μετανοίας τι άλλο ήταν ανάγκη να κάμουν εκείνοι οι Ιουδαίοι, και αυτό ποια πορεία απαιτούσε να λάβουν εκείνοι οι Ιουδαίοι;

¹³ Ο Πέτρος είπε ότι πρέπει ένα άτομο να ενεργήση σε αρμονία με τη μετάνοιά του. Προσέθεσε τα εξής: «Επιστρέψατε, δια να εξαλειφθώσιν αι αμαρτίαι σας.» Η απλή μετάνοια δεν θα εξαλείψη τις αμαρτίες μας. Πρέπει να επιστρέψωμε και να προχωρήσουμε προς την αντίθετη κατεύθυνση της αμαρτωλής μας πορείας, καταβάλλοντας προσπάθεια να παύσωμε απ’ αυτήν. Για τους Ιουδαίους τότε, αυτό εσήμαινε να παύσουν ν’ ανθίστανται στον Ιησού Χριστό και, μάλλον, ν’ αρχίσουν να περιπατούν στα βήματά του ως του ‘προκεκηρυγμένου εις εσάς Ιησού Χριστού ή Μεσσίου.’ (Πράξ. 3:19, 20) Εκείνοι οι Ιουδαίοι ήσαν ήδη αφιερωμένοι στον Ιεχωβά ως Θεόν των, επειδή ήσαν γεννημένοι μέσα στη διαθήκη που είχε κάμει ο Ιεχωβά με τους πατέρες των μέσω του Μωυσέως. Έπρεπε λοιπόν να παραδεχθούν τώρα εκείνον που είχε διορίσει ο Ιεχωβά ως Μεσσία ή Χριστόν των και να παρουσιασθούν στον Ιεχωβά ως άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν στον Μεσσία Του και τον ακολουθούν. Μερικές μέρες πριν, ο Πέτρος είπε σε τρεις χιλιάδες περίπου Ιουδαίους, οι οποίοι είχαν μετανοήσει, ότι ήταν ανάγκη να συμβολίσουν τη μετάνοια και τη μεταστροφή των, με το εν ύδατι βάπτισμα στο όνομα του Ιησού ως τον παραδεδεγμένο τώρα Μεσσία των, τον Υιόν του Θεού.—Πράξ. 2:37-42.

14, 15. (α) Ποιο καλό αποτέλεσμα προκύπτει σ’ εκείνον που τυγχάνει συγχωρήσεως επειδή έχουν εξαλειφθή οι αμαρτίες του; (β) Όσον αφορά το αν οι αμαρτίες εξαλείφονται με το εν ύδατι βάπτισμα, τι λέγει ο Ιωάννης;

¹⁴ Ποιο είπε ο Πέτρος ότι θα ήταν το καλό αποτέλεσμα αυτής της επιστροφής από την οδό της εναντιώσεως στον σκοπό και τον διορισμό του Θεού και της εισόδου στην οδόν της επιδοκιμασίας του και του θελήματός του; Το εξής: «δια να έλθωσι καιροί αναψυχής από του προσώπου του Ιεχωβά» (ΜΝΚ).

¹⁵ Ασφαλώς θα ήταν μεγάλη αναψυχή γι’ αυτούς να εξαλειφθούν οι αμαρτίες των και να μη τους βαρύνη πια η καταδίκη της αμαρτίας ούτε μια ένοχη συνείδησις ενώπιόν του, ιδιαίτερα εφόσον είχαν εναντιωθή στον Μεσσία ή Χριστόν του Ιεχωβά. Η εξάλειψις των αμαρτιών των δεν προέκυψε από το ύδωρ στο οποίο είχαν βαπτισθή, αλλ’ από το εκχυθέν αίμα του Ιησού Χριστού ως τελείας ανθρωπίνης θυσίας για τις αμαρτίες ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους. Όπως ακριβώς έγραψε αργότερα ο σύντροφος του Πέτρου Ιωάννης, ο υιός του Ζεβεδαίου, σχετικά με την ανάγκη να περιπατούμε με τον Θεόν, λέγοντας: «Εάν όμως περιπατώμεν εν τω φωτί καθώς αυτός είναι εν τω φωτί, έχομεν κοινωνίαν μετ’ αλλήλων, και το αίμα του Ιησού Χριστού του Υιού αυτού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας.» (1 Ιωάν. 1:7) Έτσι ο Θεός δεν μας βλέπει πια ως αμαρτωλούς και η ειρηνική σχέσις με τον Θεόν, η οποία προκύπτει από το έλεος του Θεού, μας φέρνει πράγματι απερίγραπτη αναψυχή.

16. Τι εννοούσε ο Πέτρος όταν είπε ότι εκείνοι οι «καιροί αναψυχής» επρόκειτο να έλθουν «από του προσώπου του Ιεχωβά», και σχετικά μ’ αυτό τι δείχνει η ιστορία για τους Ιουδαίους από το 70 μ.Χ.;

¹⁶ Εφόσον αύτοι οι «καιροί αναψυχής» αναφέρεται ότι θα προέλθουν «από του προσώπου του Ιεχωβά» (ΜΝΚ), σημαίνει ότι το πρόσωπόν του στρέφεται προς εσάς με εύνοια. Δείχνει απέναντί μας ευνοϊκή προσοχή. Η ευδοκία του είναι μαζί μας στη διάρκεια του ‘ευπρόσδεκτου ενιαυτού του Ιεχωβά.’ Έχομε γίνει ‘άνθρωποι ευδοκίας’ του. (Ησ. 61:1, 2, ΜΝΚ· Λουκ. 2:14 Κριτικόν κείμενον) Στις ημέρες του Χριστιανού αποστόλου Πέτρου ήταν επείγον ν’ αποκτήσουν εκείνοι οι Ιουδαίοι την ευδοκία του Ιεχωβά μετά τον φόνο του Μεσσίου του στην Ιερουσαλήμ, εφόσον μάλιστα η καταστροφή της πόλεως της Ιερουσαλήμ και ο διασκορπισμός του Ιουδαϊκού έθνους της γης του Ιούδα ήταν πολύ πλησίον. Η θλιβερή ιστορία του Ιουδαϊκού λαού μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους το έτος 70 μ.Χ. αποδεικνύει ότι ο διεσπαρμένος Ιουδαϊκός λαός δεν απελάμβανε ‘καιρούς αναψυχής από της παρουσίας [του προσώπου, κείμενον] του Ιεχωβά’ (ΜΝΚ).

17. Για τον ίδιο λόγο τι πρέπει να λεχθή για τον «Χριστιανικό κόσμο», και τι δείχνει γι’ αυτόν η καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ.;

¹⁷ Επίσης, καθώς εξετάζομε την ιστορία της θρησκευτικής οργανώσεως του «Χριστιανικού κόσμου» από της ιδρύσεώς του τον τέταρτο αιώνα, είμεθα υποχρεωμένοι να παραδεχθούμε ότι ο Χριστιανικός κόσμος δεν απελάμβανε τους ‘καιρούς αναψυχής από του προσώπου του Ιεχωβά’ στη διάρκεια της δεκαεννέα και πλέον αιώνων υπάρξεώς του έως τώρα. Σ’ όλη την ιστορία του εσπαράσσετο από εσωτερικές διαμάχες και πολέμους, από αιρετικές διαιρέσεις και έλλειψι ενότητος καθώς και ολοένα πιο χειροτερεύουσα θρησκευτική σύγχυσι. Η καταστροφή της Ιερουσαλήμ τότε το έτος 70 μ.Χ. ήταν ένας τύπος ο οποίος προεσκίαζε την καταστροφή του «Χριστιανικού κόσμου» από τα χέρια των κοσμικών εχθρών στο εγγύς μέλλον. Το πρόσωπο εύνοιας του Ιεχωβά απομακρύνεται από τον «Χριστιανικό κόσμο» και δεν θα τον προστατεύση από την καταστροφή που προσεγγίζει περισσότερο απ’ όσο επροστάτευσε την Ιερουσαλήμ το έτος 70 μ.Χ.

18. Ποια συμβουλή είναι επομένως επείγουσα ανάγκη ν’ ακολουθήσουν όλοι οι άνθρωποι τώρα, και ποιοι .το έχουν ήδη πράξει αυτό και με ποιο αποτέλεσμα;

¹⁸ Γι’ αυτό είναι τώρα επείγον για τους ανθρώπους, Ιουδαίους καθώς και Εθνικούς να κάμουν αυτό που συνεβούλευσε ο απόστολος Πέτρος, «Μετανοήσατε λοιπόν και επιστρέψατε, δια να εξαλειφθούν [ή, συγχωρηθούν] αι αμαρτίαι σας.»Αυτό είναι εκείνο που έχουν κάμει οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά, και όλες οι αποδείξεις πιστοποιούν ότι αυτοί, με μια πνευματική έννοια απολαμβάνουν με αφθονία τους ‘καιρούς αναψυχής από της παρουσίας του Ιεχωβά.’ Με το να προσέρχωνται σ’ Εκείνον με πλήρη αφιέρωσι μέσω του Μεσσίου του, του Ιησού, έχουν γίνει «άνθρωποι ευδοκίας.» Ως αμοιβή γι’ αυτό απολαμβάνουν εκείνο που είχαν πει οι άγγελοι και το άκουσαν οι ποιμένες στη γέννησι του Ιησού στη Βηθλεέμ, «επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκίας.» Δεν επιθυμούν να καταστραφούν μαζί με τον χωρίς ειρήνη «Χριστιανικό κόσμο» ούτε μαζί με όλο το υπόλοιπο της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας στο εγγύς μέλλον. Αισθάνονται μεγάλη αναψυχή διότι έχουν απαλλαγή από κάθε κοινοτική συμμετοχή στ’ αμαρτήματα του Χριστιανικού κόσμου και της θρησκευτικής εκείνης παγκοσμίου αυτοκρατορίας, της Βαβυλώνος της Μεγάλης.—Αποκάλ. 18:2-5.

ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ

19. Πώς ο «Χριστιανικός κόσμος» και οι φυσικοί Ιουδαίοι διαφέρουν όσον αφορά την έλευσι του Μεσσίου, και για να καταλήξη αυτή σε «αναψυχή» τι είναι ανάγκη να κάμη ο «Χριστιανικός κόσμος»;

¹⁹ Ο «Χριστιανικός κόσμος» ισχυρίζεται ότι αναμένει την επάνοδο του Ιησού Χριστού, και προσδοκά να δοκιμάση την πείρα ‘καιρών αναψυχής’ ως αποτέλεσμα της επανόδου του. Αλλά για να γίνη αυτό, ο «Χριστιανικός κόσμος» έπρεπε να κάμη αυτό που είπε ο Πέτρος να κάμουν οι ένοχοι αμαρτίας Ιουδαίοι, «Μετανοήσατε λοιπόν και επιστρέψατε [ή, μεταστραφήτε], δια να εξαλειφθώσιν αι αμαρτίαι σας.» Οι καιροί αναψυχής ακολουθούν αυτή την πορεία, όπως ακριβώς ο Πέτρος συνέχισε για να δείξη, λέγοντας: «Δια να έλθωσι καιροί αναψυχής από της παρουσίας του Κυρίου [από προσώπου του Ιεχωβά, ΜΝΚ], και αποστείλη τον προκεκηρυγμένον εις εσάς Ιησούν Χριστόν τον οποίον πρέπει να δεχθή ο ουρανός μέχρι των καιρών αποκαταστάσεως πάντων όσα ελάλησεν ο Θεός απ’ αιώνος δια στόματος πάντων των αγίων αυτού προφητών.» (Πράξ. 3:19-21) Οι φυσικοί περιτετμημένοι Ιουδαίοι, οι οποίοι δεν πιστεύουν ότι ο Μεσσίας έχει έλθει πριν από δέκα εννέα αιώνες, τον περιμένουν να έλθη για πρώτη φορά στο μέλλον. Αλλά ο Πέτρος και ο Ιωάννης καθώς και οι άλλοι εκχριστιανισμένοι Ιουδαίοι απέβλεπαν στην επάνοδο ή στην ελευσί του για δευτέρα φορά και για διαφορετικό σκοπό. Ο Πέτρος και ο Ιωάννης τον είχαν ιδεί ν’ ανεβαίνη πίσω στον ουρανό.

20. Γιατί ήταν αναγκαία η επάνοδος του Μεσσίου, και γιατί ο Θεός τον είχε αποστείλει την πρώτη φορά;

²⁰ Ο Πέτρος και ο Ιωάννης θυμήθηκαν τα λόγια του Ιησού στους Ιουδαίους: «Εάν λοιπόν θεωρήτε τον Υιόν του ανθρώπου αναβαίνοντα όπου ήτο το πρότερον;» Την ημέραν της αναστάσεως του εμφανίσθηκε στη Μαρία τη Μαγδαληνή και είπε: «Δεν ανέβην έτι προς τον Πατέρα μου^· αλλ’ ύπαγε προς τους αδελφούς μου, και είπε προς αυτούς, Αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας και Θεόν μου και Θεόν σας.» (Ιωάν. 6:62· 20:17) Ανήλθε για να επιστρέψη στον ουρανό την 40ή ημέρα μετά την ανάστασί του εκ νεκρών. Αλλά για να εκπληρώση όλες τις προφητείες σχετικά με τον Μεσσία, έπρεπε να επανέλθη. Γι’ αυτό ο απόστολος Πέτρος, αφού ωμίλησε για ‘καιρούς αναψυχής’ από του προσώπου του Ιεχωβά, συνέχισε και είπε: «Και αποστείλη τον προκεκηρυγμένον εις εσάς Ιησούν Χριστόν.» Την πρώτη φορά που απέστειλε ο Ιεχωβά τον Υιόν του στη γη, ήταν για να πεθάνη ως απολυτρωτική θυσία για όλο το ανθρώπινο γένος. Επομένως ο Πέτρος είπε στο πλήθος των Ιουδαίων που ήσαν γύρω του: «Ο δε Θεός, όσα προείπε δια στόματος πάντων των προφητών αυτού, ότι ο Χριστός έμελλε να πάθη. έξεπλήρωσεν ούτω.»—Πράξ. 3:18.

21. Ποια άλλα πράγματα είχαν προείπει οι προφήται του Ιεχωβά σχετικά με τον Μεσσία, όπως αναγράφεται από τον Πέτρο στην επιστολή του, και γιατί ο Ιεχωβά τον αποστέλλει τη δευτέρα φορά;

²¹ Άλλα πράγματα που είχαν αναγγελθεί από πριν δια στόματος όλων των προφητών του Ιεχωβά έλεγαν για τη μελλοντική δόξα του στη Μεσσιανική βασιλεία. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε στην πρώτη επιστολή του προς τους Χριστιανούς πιστούς σχετικά μ’ εκείνους τους προφήτας λέγοντας: ‘Ηρεύνησαν εις τίνα ή ποιον καιρόν εφανέρονε το εν αυτοίς πνεύμα του Χριστού, ότε προεμαρτύρει τα πάθη του Χριστού, και τας μετά ταύτα δόξας.’ (1 Πέτρ. 1:10, 11) Ο Πέτρος θυμήθηκε τα λόγια του Ιησού Χριστού στην προφητεία του σχετικά με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, που έλεγαν: «Όταν δε έλθη ο Υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού, και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ’ αυτού, τότε θέλει καθίσει επί του θρόνου της δόξης αυτού.» (Ματθ. 25:31) Τα παθήματά του εν σαρκί στη γη, όπως είχαν προλεχθή γι’ αυτόν μέσω των προφητών, θα είχαν τότε παρέλθει για πάντα. Όταν ο Ιεχωβά τον αποστέλλη για δευτέρα φορά στη γη, είναι για να βασιλεύση με ουράνια δόξα και να εκπληρώση όλες τις άλλες προφητείες σχετικά με τη βασιλεία του Μεσσίου.

22. Τι δείχνουν τα εδάφια Ψαλμός 110:1, 2 και Εβραίους 10:12, 13 όσον αφορά τον χρόνο αυτής της εκπληρώσεως των προφητειών της Βασιλείας;

²² Αλλά πότε θα συνέβαινε αυτό; Ο Βασιλεύς της Ιερουσαλήμ Δαβίδ, ο οποίος ήταν ένας βασιλικός πρόγονος του Ιησού Χριστού, είπε προφητικά σχετικά με την ανάληψί του στον ουρανό: «Είπεν ο Ιεχωβά προς τον Κύριον μου, Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου. Εκ της Σιών θέλει εξαποστείλει ο Ιεχωβά την ράβδον της δυνάμεώς σου· κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου.» (Ψαλμ. 110:1, 2, ΜΝΚ) Σχολιάζοντας αυτόν τον προφητικό ψαλμό τα εδάφια Εβραίους 10:12, 13 λέγουν σχετικά με τον Ιησού Χριστό και την τελείαν ανθρωπίνη θυσία του: «Αλλ’ αυτός αφού προσέφερε μίαν θυσίαν υπέρ αμαρτιών, εκάθισε διαπαντός εν δεξιά του Θεού, προσμένων του λοιπού εωσού τεθώσιν οι εχθροί αυτού υποπόδιον των ποδών αυτού.» Αυτή η προφητεία εσήμαινε ότι ο ενδοξασμένος Ιησούς Χριστός στον ουρανό στα δεξιά του Θεού θα νικούσε όλους τους ανθρώπους στη γη οι οποίοι θ’ ανθίσταντο στο να βασιλεύη σε όλο το ανθρώπινο γένος ως Μεσσίας του Ιεχωβά.

23. Επομένως ποια ζωτική ερώτησι θα κάμη καλά να υποβάλη ο καθένας στον εαυτό του, και γιατί;

²³ Ο καθένας θα κάμη καλά, επομένως, να θέση στον εαυτό του το ζωτικό ερώτημα. Είμαι εχθρός της Μεσσιανικής βασιλείας του Ιεχωβά υπό τον Ιησούν Χριστόν; Ο «Χριστιανικός κόσμος» είναι! Η Βαβυλών η Μεγάλη, η παγκόσμιος αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας είναι! Το ίδιο συμβαίνει και με τα πολιτικά έθνη τα οποία αποτελούν την παγκόσμια οργάνωσι για διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, τα Ηνωμένα Έθνη. Όλοι αυτοί οι εχθροί πρόκειται να κατακυριευθούν, να συντριβούν! Σύμφωνα με τη Βιβλική προφητεία και τις συνθήκες του κόσμου, αυτό είναι πλησίον!

24. Ως ποιους «καιρούς» έπρεπε να δεχθή ο ουρανός τον Μεσσία Ιησού, κι’ επομένως ποιο είναι τώρα το βασικό ερώτημα για μας;

²⁴ Γιατί είμεθα πεπεισμένοι ότι η καταστροφή του κόσμου είναι πλησίον; Για τον λόγο ότι ο απόστολος Πέτρος επροφήτευσε ότι αυτόν τον Ιησού Χριστό, ο οποίος είχε αναληφθή,«πρέπει να δεχθή ο ουρανός μέχρι των καιρών της αποκαταστάσεως πάντωνa όσα ελάλησεν ο Θεός απ’ αιώνος δια στόματος των αγίων αυτού προφητών.» (Πράξ. 3:21) Το ουσιώδες ερώτημα εδώ είναι, Ποια είναι αυτά τα «πάντα» που ως την αποκατάστασί των πρέπει να δεχθή ο ουρανός τον αναληφθέντα Μεσσία Ιησού, ο οποίος εκάθησε στα δεξιά του Ιεχωβά αναμένοντας να γίνουν οι εχθροί του υποπόδιον των ποδών του;

25. Με συντομία, ποια είναι αυτά τα «πάντα», και ποια ερωτήματα εγείρει αυτή η σύντομη απάντησις;

²⁵ Αυτά τα «πάντα» είναι η Μεσσιανική βασιλεία και τα συμφέροντά της στη γη. Μήπως προκαλεί έκπληξι αυτή η απάντησις στο ερώτημα; Μήπως κανείς από μας έχει την πρόθεσι να ρωτήση, Πώς μπορεί να είναι αυτό, όταν τότε στην εποχή του αποστόλου Πέτρου, αυτή η Μεσσιανική βασιλεία του Ιεχωβά ήταν ακόμη μέλλουσα; Εφόσον αυτή η βασιλεία του Μεσσίου δεν είχε εγκαθιδρυθή και κατόπιν χαθή, πώς μπορούσε ν’ αποκατασταθή;

26. Σχετικά με την αποκατάστασι τίνος είχαν ερωτήσει τον Ιησού ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι πριν από την ανάληψί του, και ποια ήταν η απάντησίς του;

²⁶ Ο απόστολος Πέτρος, όμως, εγνώριζε τι έλεγε. Εγνώριζε πώς μπορούσε ν’ αποκατασταθή αυτή η βασιλεία. Αυτός είναι ένας από τους αποστόλους οι οποίοι υπέβαλαν στον αναστημένο Ιησού προτού αναληφθή στον ουρανό την εξής ερώτησι: «Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω, αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ»; Σ’ αυτή την ερώτησι ο αναστημένος Μεσσίας Ιησούς απήντησε: «Δεν ανήκει εις εσάς να γνωρίζητε τους χρόνους ή τους καιρούς τους οποίους ο Πατήρ εθεσεν εν τη ιδία αυτού εξουσία αλλά θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το άγιον πνεύμα εφ’ υμάς· και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμάρεια, και έως εσχάτου της γης.» Αφού είπε αυτά και καθώς τους ευλογούσε, ανελήφθη στον ουρανό ανάμεσα από τους μαθητάς του από το Όρος των Ελαιών.—Πράξ. 1:6-11· Λουκ. 24:5-53.

[Υποσημειώσεις]

Από το 1919 μ.Χ. αυτοί οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά διακρίνουν μια πνευματική εκπλήρωσι σ’ αυτούς τους ιδίους τους λόγους της προφητείας του Ησαΐα 1:25-27 : «Και θέλω στρέψει την χείρα μου επί σε, και αποκαθαρίσει την σκωρίαν σου, και αφαιρέσει όλον σου τον κασσίτερον. Και θέλω αποκαταστήσει τους κριτάς σου ως το πρότερον, και τους συμβούλους σου ως το απ’ αρχής· μετά ταύτα θέλεις ονομασθή, Η πόλις της δικαιοσύνης, Η πιστή πόλις. Η Σιών θέλει εξαγορασθή δια κρίσεως, και οι επιστρέψαντες αυτής δια δικαιοσύνης».

Πώς Γίνεται η ‘Αποκατάστασις Πάντων’

 1. Η πολιτική κατάστασις των Ιουδαίων την εποχή του Ιησού ποια ερώτησι έκαμε κατάλληλα να υποβάλλουν σ’ αυτόν οι απόστολοί του, και τι δείχνει η σημερινή κατάστασις του Ισραήλ όσον αφορά τη δράσι του;

ΟΣΟΙ είναι εξοικειωμένοι με την ιστορία γνωρίζουν ότι τον καιρό της αναλήψεως του Ιησού το έθνος Ισραήλ δεν είχε βασιλέα. Για μερικά χρόνια είχαν τη βασιλεία των Μακκαβαίων, αλλά αυτή ήταν μια βασιλεία από Ιουδαίους ιερείς της φυλής του Λευί και είχε ανατραπή από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το έτος 63 μ.Χ. Επίσης η μετέπειτα βασιλεία του Ηρώδου του Μεγάλου δεν ήταν Ιουδαϊκή βασιλεία αλλά Εδωμιτική βασιλεία και είχε επιβληθή στους Ιουδαίους από τη Ρωμαϊκή Γερουσία. Αλλ’ όταν ο Ιησούς ανελήφθη στον ουρανό, η Ιερουσαλήμ ήταν υπό τον Ρωμαίο κυβερνήτη Πόντιο Πιλάτο, στον οποίο αυτός είχε παραδοθή για να θανατωθή και η επαρχία της Γαλιλαίας εκυβερνάτο από τον Ηρώδη Αντίπα, γυιο του Ηρώδου του Μεγάλου. (Λουκ. 3:1, 2· 23:6-15) Έτσι οι μαθηταί μπορούσαν κατάλληλα να ρωτήσουν τον Ιησού Χριστό προτού αναληφθή: «Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ»; (Πράξ. 1:6) Δεν το είχε πράξει αυτό τότε, και έως σήμερα το Ισραήλ δεν έχει βασιλεία. Η κυβέρνησις του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή είναι Δημοκρατία και είναι μέλος της οργανώσεως για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, των Ηνωμένων Εθνών.

 2. Ποια είναι η στάσις των Η.Ε. απέναντι της Μεσσιανικής βασιλείας του Ιεχωβά, αλλά ποιοι επιθυμούν την αποκατάστασί της;

² Τα Ηνωμένα Έθνη δεν θέλουν να έλθη η Μεσσιανική βασιλεία μέσω της Δημοκρατίας του Ισραήλ. Πράγματι, τα Ηνωμένα Έθνη δεν επιθυμούν ούτε προσεύχονται καθόλου για τη Μεσσιανική βασιλεία του Ιεχωβά. Όχι ο «Χριστιανικός κόσμος,» αλλά οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά επιθυμούν αυτή τη Μεσσιανική βασιλεία κι’ έχουν δώσει πλήρη υποταγή σ’ αυτήν.

 3. Πώς οι απόστολοι με την ερώτησί των έδειξαν ότι η εγκαθίδρυσις τότε της Μεσσιανικής βασιλείας θα ήταν μια αποκατάστασις, και πώς περίμεναν να το κάμη αυτό;

³ Η εγκαθίδρυσις της Μεσσιανικής βασιλείας, όχι στη γη, αλλά στον ουρανό, σημαίνει «αποκατάστασιν,» σύμφωνα με τις Άγιες Γραφές. Πώς αυτό; Ας θυμηθούμε ότι οι απόστολοι του Ιησού Χριστού εγνώριζαν και παρεδέχθησαν ότι αυτός ήταν ο Μεσσίας ή Χριστός διορισμένος από τον Ιεχωβά για τον λαό Του. Σε μια περίπτωσι ο απόστολος Ναθαναήλ είπε στον Ιησού: «Ραββί, συ, είσαι ο Υιός του Θεού, συ είσαι ο βασιλεύς του Ισραήλ.» Και σε μια άλλη ευκαιρία αργότερα ο απόστολος Πέτρος είπε σ’ αυτόν: «Συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος.» (Ιωάν. 1:49· Ματθ. 16:16) Ο τίτλος Χριστός είναι το αντίστοιχον στην Ελληνική, της Εβραϊκής λέξεως Μεσσίας. Επομένως, όταν οι απόστολοι ρώτησαν τον αναστημένο Ιησού, «Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ;» ρωτούσαν αν ο πραγματικός Μεσσίας θ’ αποκαθιστούσε την βασιλεία. Εφόσον αυτός ήταν πράγματι ο Μεσσίας ή Χριστός, περίμεναν ότι θα «αποκαθιστούσε» την βασιλεία. Πώς; Με το να γίνη αυτός ο ίδιος Βασιλεύς στον Ισραήλ τότε.

 4. Ώστε τι είδους βασιλεία πρέπει να ήταν η Ιουδαϊκή βασιλεία ως το έτος 607 π.Χ., και γιατί ο Υιός του Θεού από τον ουρανό είχε γεννηθή στη γενεαλογική γραμμή του Δαβίδ;

⁴ Μήπως τώρα έχομε αντιληφθή το σημείο; Το αρχαίο βασίλειο του Ισραήλ ως τον καιρό της ανατροπής του από τη Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία το έτος 607 π.Χ. ήταν μια Μεσσιανική βασιλεία. Η βασιλεία εκείνη ήταν από τη βασιλική οικογένεια του Δαβίδ από τη Βηθλεέμ. Όταν ο Θεός απέστειλε τον μονογενή του Υιόν από τον ουρανό, αυτός είχε γεννηθή στην οικογένεια του Βασιλέως Δαβίδ και του εδόθη το όνομα Ιησούς, ένα όνομα που σημαίνει «ο Ιεχωβά Είναι Σωτηρία.» Έτσι ο Ιησούς ήταν κληρονόμος του θρόνου του Βασιλέως Δαβίδ. (Ματθ. 1:1 έως 2:6· Λουκ. 3:23-31) Ακόμη κι’ ένας άγγελος από τον ουρανό ανήγγειλε ότι ο Ιησούς ήταν ο Χριστός ή Μεσσίας. Τη νύχτα της γεννήσεώς του στη Βηθλεέμ, αυτός ο άγγελος του Ιεχωβά είπε στους θεοφοβούμενους ποιμένας: «Μη φοβείσθε· διότι ιδού, ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην, ήτις θέλει είσθαι εις πάντα τον λαόν· διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαβίδ σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος.»—Λουκ. 2:8-11.

 5. Σε ποια γενεαλογική γραμμή γεννήθηκε, λοιπόν, ο Ιησούς, και ποια απόδειξις υπάρχει ότι οι βασιλείς του Ισραήλ εκαλούντο Μεσσίαι;

⁵ Αυτός ο Ιησούς, ο οποίος επρόκειτο να είναι ο «Κύριος» του Βασιλέως Δαβίδ, είχε γεννηθή σε Μεσσιανική γενεαλογική γραμμή. Πώς αυτό; Διότι το επίθετο Μεσσιανική σημαίνει ότι «έχει σχέσι με τον Μεσσία.» Αλλά, τότε, στον αρχαίο Ισραήλ, ωνομάζοντο «Μεσσίαι» οι βασιλείς της γραμμής του Δαβίδ; Ή, μήπως, τους αποκαλούσαν «Χριστούς» οι Ελληνόφωνοι Ιουδαίοι; Ναι, διότι ο τίτλος Μεσσίας σημαίνει Κεχρισμένος, και Χριστός σημαίνει Κεχρισμένος. Αυτός ο τίτλος εφηρμόζετο σ’ εκείνους τους βασιλείς της βασιλικής γραμμής του Δαβίδ, επειδή τους έχριε ο αρχιερεύς του Ιεχωβά στον Ισραήλ με άγιο χριστήριο έλαιον για να είναι βασιλείς στον εκλεκτό λαό του Ιεχωβά. (1 Βασ. 1:34-39) Επανειλημμένως ο Δαβίδ ωμίλησε για τον Βασιλέα Σαούλ, τον πρώτο βασιλέα των δώδεκα φυλών του Ισραήλ ως τον «κεχρισμένον [ή, Χριστόν] του Ιεχωβά.» Ομοίως, γι’ αυτόν τον ίδιο τον Δαβίδ ως βασιλέα ωμιλούσαν συνεχώς ως τον κεχρισμένο ή Μεσσία του Ιεχωβά. (1 Σαμ. 24:6, 10· 26:9-23· 2 Σαμ. 1:14-16· 19:21· 22:51· 23:1) Ακόμη και ο Σεδεκίας, ο τελευταίος βασιλεύς από τη γραμμή του Δαβίδ, που εκάθισε στο θρόνο της Ιερουσαλήμ, ονομάζεται «ο κεχρισμένος [ή, Μεσσίας, ή Χριστός] του Ιεχωβά.»—Θρήνοι 4:20, Βλέπε επίσης υποσημείωσι ΜΝΚ εκδόσεως 1958.

 6. Κατόπιν των όσων συνέβησαν το 607 π.Χ. γιατί η υπόσχεσις του Θεού στον Βασιλέα Δαβίδ απαιτούσε την αποκατάστασι της Μεσσιανικής βασιλείας;

⁶ Μετά την ανατροπή του Βασιλέως Σεδεκία τον καιρό της καταστροφής της Ιερουσαλήμ το 607 π.Χ., δεν υπήρχε Μεσσιανικός βασιλεύς στο θρόνο του Ισραήλ. Αλλά 463 χρόνια πριν απ’ αυτό το γεγονός ο Ιεχωβά, σε μια ιεροπρεπή διαθήκη με τον Βασιλέα Δαβίδ, υπεσχέθη σ’ αυτόν: «Θέλει στερεωθή ο οίκος σου και η βασιλεία σου έως αιώνος· ο θρόνος σου θέλει είσθαι εστερεωμένος εις τον αιώνα.» (2 Σαμ. 7:16) Αυτό εσήμαινε, επομένως, ότι η Μεσσιανική βασιλεία στη βασιλική γραμμή του Δαβίδ έπρεπε ν’ αποκατασταθή.

 7. Γιατί ο Ιησούς Χριστός ήταν εκείνος με τον οποίον θα γινόταν η αποκατάστασις της Μεσσιανικής βασιλείας;

⁷ Ο Ιησούς Χριστός ήταν εκείνος μέσω του οποίου θα μπορούσε να γίνη αυτή η αποκατάστασις της Μεσσιανικής βασιλείας, διότι ο Ιησούς είχε γεννηθή στη γενεαλογική γραμμή του Βασιλέως Δαβίδ. Πριν από την ανθρώπινη γέννησί του ένας άγγελος είπε σχετικά με τον Ιησού: «Θέλει δώσει εις αυτόν Ιεχωβά ο Θεός τον θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού · και θέλει βασιλεύσει επί τον οίκον του Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού δεν θέλει είσθαι τέλος.» Και στη γέννησι του Ιησού στη Βηθλεέμ ένας άγγελος ανήγγειλε ότι αυτός επρόκειτο να είναι «Χριστός [ή, Μεσσίας] Κύριος.» (Λουκ. 1:32, 33· 2:11, ΜΝΚ) Αυτό τακτοποιούσε το ζήτημα · η αποκατάστασις της Μεσσιανικής βασιλείας επρόκειτο να γίνη με τον Ιησού.

 8. Μολονότι δεν είχε χρισθή από τον αρχιερέα στην Ιερουσαλήμ, γιατί ωστόσο ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας, και γιατί μπορεί τώρα να βασιλεύη για πάντα;

⁸ Είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς δεν είχε χρισθή να γίνη βασιλεύς στον Ιακώβ ή Ισραήλ με έκχυσιν από τον αρχιερέα στην Ιερουσαλήμ του αγίου χριστηρίου ελαίου στην κεφαλή του. Αντιθέτως, το έτος 33 μ.Χ. ο αρχιερεύς της Ιερουσαλήμ εζήτησε τον θάνατο του Ιησού με το να εκτελεσθή στα χέρια των Ρωμαίων. Αλλά αυτό δεν απεδείκνυε ότι ο Ιησούς δεν ήταν ο Κεχρισμένος Μεσσίας. (Λουκ. 24:20· Ιωάν. 19:6, 15, 21) Ο Ιησούς είχε χρισθή από κάποιον ανώτερο από τον αρχιερέα του Ισραήλ. Ήταν με μια πολύ ειδική έννοια «ο Κεχρισμένος του Ιεχωβά,» διότι είχε χρισθή απ’ αυτόν τον ίδιο τον Ιεχωβά, και όχι με άγιο χριστήριο έλαιον, αλλά με το πνεύμα του Ιεχωβά. Αυτό έλαβε χώρα μετά το βάπτισμα του Ιησού στο ύδωρ από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. (Ματθ. 3:13-17· Πράξ. 10:38) Ο θάνατός του σ’ ένα εκτελεστικό πάσσαλο έξω από την Ιερουσαλήμ δεν τον εμπόδισε από το να γίνη ο Μεσσιανικός κληρονόμος του Βασιλέως Δαβίδ για πάντα, διότι την τρίτη ημέρα του θανάτου του ο Παντοκράτωρ Θεός τον ανέστησε και τον αντήμειψε με αθανασία, με άφθαρτη ζωή εν πνεύματι. (Ρωμ. 1:3,4· 1 Κορ. 15:3-8· 1 Πέτρ. 3:18-22) Έτσι χάρις στην ατελεύτητη ζωή του στον ουρανό μπορεί να βασιλεύη ως Μεσσιανικός Βασιλεύς για πάντα.

ΠΡΟΕΛΕΧΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΩΥΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΠΡΟΦΗΤΑΣ

9, 10. (α) Πώς έδειξε ο Πέτρος ποιος επρόκειτο να είναι ο όμοιος με τον Μωυσή Προφήτης, αλλά μεγαλύτερος; (β) Πώς αυτός είναι μεγαλύτερος από τον Μωυσή, κι’ επομένως γιατί δεν θέλομε ν’ αντισταθούμε σ’ αυτόν;

⁹ Ο απόστολος Πέτρος για να δείξη πόσο μεγάλος είναι αυτός ο Ιησούς, συνέχισε για να πη στα πλήθη των Ιουδαίων που ήσαν γύρω του στο ναό: «Διότι ο Μωυσής είπε . . .. ‘Ότι Ιεχωβά ο Θεός σας θέλει αναστήσει εις εσάς προφήτην εκ των αδελφών σας, ως εμέ· αυτού θέλετε ακούει κατά πάντα όσα αν λαλήση προς εσάς. Και πάσα ψυχή, ήτις δεν ακούση του προφήτου εκείνου, θέλει εξολοθρευθή εκ του λαού.» (Πράξ. 3:22, 23) Ο Πέτρος παρέθετε εκεί από τα λόγια του Μωυσέως όπως αναγράφονται στα εδάφια Δευτερονόμιον 18:15-19.

¹⁰ Ο Ιησούς Χριστός είναι ο υποσχεμένος Προφήτης, ο οποίος επρόκειτο να είναι όπως ο Μωυσής αλλά μεγαλύτερος από τον Μωυσή. Έκαμε περισσότερα και μεγαλύτερα θαύματα από όσα είχε κάμει ο Μωυσής, και μεσιτεύει στη Νέα Διαθήκη μεταξύ του Ιεχωβά και της Χριστιανικής εκκλησίας, μια διαθήκη η οποία είναι πολύ καλύτερη από τη Διαθήκη του Νόμου στην οποία είχε μεσιτεύσει ο Μωυσής στο Όρος Σινά στην Αραβία. (Πράξ. 2:22· Ιερεμ. 31:31-34· Εβρ. 8:6· 9:15· 12:24· 13:20) Ασφαλώς, λοιπόν, δεν επιθυμούμε να βρεθούμε μεταξύ εκείνων οι οποίοι εναντιώνονται στην αποκατάστασι της Μεσσιανικής βασιλείας στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του Προφήτου Βασιλέως ο οποίος είναι μεγαλύτερος από τον Μωυσή. Το να βρεθούμε ανάμεσα σ’ αυτούς θα εσήμαινε την πλήρη καταστροφή μας.

11. Σύμφωνα με τα λόγια του Πέτρου, ποιοι εκτός από τον Μωυσή είχαν εξαγγείλει εκείνες τις ημέρες καθώς και την ευλογία που επρόκειτο να λάβουν οι Ισραηλίται;

¹¹ Ο Μωυσής, όμως, δεν ήταν ο μόνος ο οποίος είχε προφητεύσει με θεία έμπνευσι γι’ αυτόν τον Ιησού τον Μεσσία. Υπήρξαν πολλοί άλλοι, και γι’ αυτό ο απόστολος Πέτρος συνέχισε για να πη στους Ιουδαίους οι οποίοι ήσαν συνηγμένοι γύρω του στο ναό: «Και πάντες δε οι προφήται από Σαμουήλ και των καθεξής, όσοι ελάλησαν, προανήγγειλαν και τας ημέρας ταύτας. Σεις είσθε υιοί των προφητών, και της διαθήκης την οποίαν έκαμεν ο Θεός προς τους πατέρας ημών, λέγων προς τον Αβραάμ, ‘Και εν τω σπέρματι σου θέλουσιν ευλογηθή πάσαι αι φυλαί της γης.’ Προς εσάς πρώτον ο Θεός, αναστήσας τον Υιόν αυτού Ιησούν, απέστειλεν αυτόν δια να σας ευλογή, όταν επιστρέψητε έκαστος από των πονηριών υμών.»—Πράξ. 3:24-26.

12. (α) Πώς τα λόγια εκείνα ήσαν αληθή σχετικά με τους προφήτας; (β) Πώς είχε διευθετήσει ο Ιεχωβά για να ευλογηθή πρώτος ο Ισραήλ από τον Μεσσία;

¹² Ο προφήτης Μωυσής ήταν εκείνος ο οποίος είχε καταγράψει τη διαθήκη του Ιεχωβά με τον πατριάρχη Αβραάμ για την ευλογία όλων των οικογενειών και εθνών της γης μέσω του Σπέρματος ή Απογόνου του. (Γέν. 12:3· 22:18) Ο προφήτης Σαμουήλ ήταν εκείνος ο οποίος πρώτος έχρισε τον Δαβίδ από τη Βηθλεέμ για να γίνη ο βασιλεύς ολοκλήρου του Ισραήλ· και αυτό καθ’ εαυτό ήταν μια προφητική πράξις η οποία υπεδείκνυε τον Ιησού Χριστό. (1 Σαμ. 16:11-13) Οι Εβραίοι προφήται οι οποίοι με τη σειρά ήλθαν μετά τον Σαμουήλ όλοι είχαν κάτι να πουν σχετικά με τη Μεσσιανική βασιλεία του Ιεχωβά. Αυτές οι προφητείες μας βοηθούν να εκτιμήσωμε πόσο πολλά θα σημαίνη η Μεσσιανική βασιλεία του Υιού του Θεού για όλο το ανθρώπινο γένος. Ο Ιησούς Χριστός ήταν πρωτίστως αυτό το υποσχεμένο Σπέρμα του Αβραάμ για την ευλογία όλων των φυλών και εθνών. (Γαλ. 3:3-16) Ο Θεός τον ήγειρε και ανέθεσε σ’ αυτόν ως τον ‘δούλον του’ να φέρη ευλογίες στους λαούς. Ο Θεός απέστειλε τον κεχρισμένο Δούλο του για να ευλογήση πρώτα τους φυσικούς, περιτετμημένους Ιουδαίους, με το να κάμη να γεννηθή ο Υιός του Ιησούς ως Ιουδαίος στην οικογενειακή γραμμή του Βασιλέως Δαβίδ. Για να λάβουν τις ευλογίες εκείνοι οι Ιουδαίοι έπρεπε να παραιτηθούν από τα πονηρά έργα των.

13. Όταν ο Πέτρος εκάλεσε εκείνους τους Ιουδαίους να μετανοήσουν, έθετε ενώπιον των μια επίγεια ελπίδα ή ουράνια, και γιατί;

¹³ Έτσι, ο απόστολος Πέτρος με το να καλή εκείνους τους Ιουδαίους να ‘μετανοήσουν και να επιστρέψουν’ ή να μεταστραφούν, δεν έθετε μπροστά σ’ εκείνους τους Ιουδαίους μια επίγεια ελπίδα, μια. ελπίδα να κληρονομήσουν ένα επίγειο παράδεισο κάτω από τη Μεσσιανική βασιλεία των ουρανών. Δεν ετόνιζε σ’ αυτούς το μακρινό μέλλον με την προσδοκία ν’ αποκατασταθούν σε· τέλεια ανθρώπινη ζωή και υγεία σ’ ένα Κήπο της Εδέμ αποκαταστημένο στη γη. Αντιθέτως ο Πέτρος ετόνιζε σ’ αυτούς την ευκαιρία να γίνουν με τον Ιησού Χριστό το πρωτεύον Σπέρμα του Αβραάμ κι’ έτσι να συμμετάσχουν μαζί, με τον Ιησού Χριστό στην ευλογία όλων των φυλών και εθνών της γης. Αυτό θα εσήμαινε ότι θα ήσαν επίσης μαζί του ενωμένοι στη Μεσσιανική βασιλεία του, βασιλεύοντας μαζί του στους ουρανούς για την ευλογία ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους. Έτσι και αυτοί, επίσης, θα ελάμβαναν το χρίσμα με το πνεύμα του Ιεχωβά και θα γίνονταν πνευματικοί υιοί. Το ότι ήσαν φυσικοί περιτετμημένοι Ισραηλίται δεν ελαμβάνεται υπ’ όψιν από τον Θεό. Ήταν ανάγκη να γίνουν πνευματικοί Ισραηλίται, περιτετμημένοι στην καρδιά, για ν’ αποτελέσουν τον πνευματικόν «Ισραήλ του Θεού.»—Γαλ. 6:15, 16.

14. (α) Όταν η μεγάλη πλειονότης των Ιουδαίων απέρριψαν την ευκαιρία της Βασιλείας, σε ποιους επετράπη να επωφεληθούν απ’ αυτήν; (β) Γιατί ένα υπόλοιπο απ’ αυτούς τους κληρονόμους της Βασιλείας ευφραίνονται σήμερα;

¹⁴ Όταν η μεγάλη πλειονότης των Ιουδαίων αρνήθηκαν να επωφεληθούν απ’ αυτή τη θαυμαστή ευκαιρία να ενωθούν μαζί με τον Ιησού Χριστό στην ουράνια Μεσσιανική βασιλεία του, η ευκαιρία προσεφέρθη σ’ όλα τα μη Ιουδαϊκά έθνη. Ο προκαθορισμένος αριθμός του Θεού ίσχυε σ’ αυτή την περίπτωσι. (Πράξ. 10:1 έως 11:18· 15:7-14· 13:46-48) Ένα υπόλοιπο αυτών των αποκυημένων από το πνεύμα κληρονόμων της Μεσσιανικής βασιλείας υπάρχει στη γη σήμερα, και αυτοί αποβλέπουν διακαώς στο να συμμετάσχουν μαζί με τον Μεσσία στην ουράνια βασιλεία του. (Ρωμ. 8:14-17· 2 Τιμ. 2:10-12· Αποκάλ. 20:4-6) Ευφραίνονται ειδικά σήμερα διότι γνωρίζουν ότι οι ‘καιροί αποκαταστάσεως πάντων όσα ελάλησεν ο Θεός απ’ αιώνος δια στόματος των αγίων αυτού προφητών’ απεκαλύφθησαν σ’ αυτούς. (Πράξ. 3:21) Η Μεσσιανική βασιλεία έχει αποκατασταθή! Από πότε;

15. Από πότε έχει αποκατασταθή η Μεσσιανική βασιλεία, κι’ επομένως με το να συνεχίζουν ποια πορεία τα έθνη θα καταστραφούν;

¹⁵ Από του τέλους των ‘καιρών των εθνών,’ το έτος 1914 μ.Χ. (Λουκ. 21:20-24) ο Ιησούς Χριστός δεν ‘αποκατέστησε την βασιλείαν τον καιρό της αναλήψεως του στον ουρανό το έτος 33 μ.Χ. Εγνώριζε ότι έπρεπε να αναμένη και ανέμενε ωσότου εκείνοι οι Καιροί των Εθνών έληξαν το έτος που εξερράγη επάνω στο ανθρώπινο γένος ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Τότε ήταν εξουσιοδοτημένος να ζητήση από τον Ιεχωβά και ο Ιεχωβά προείπε ότι θα εδέχετο αυτό που θα ζητούσε ο Μεσσίας του. Θα έδινε στον Μεσσία ή Χριστό τα πολιτικά έθνη ως κληρονομιά του και τα «πέρατα της γης» ως ιδιοκτησία του. Σήμερα αυτά τα εθνη ενδιαφέρονται για την παγκόσμιο κυριαρχία μέσω πολιτικών ανθρώπων οι οποίοι δεν είναι κεχρισμένοι με το πνεύμα του Ιεχωβά. Παραδίδονται σε ιδιοτελή εθνικισμό μαζί με εθνική κυριαρχία, παρ’ όλον ότι ανήκουν στην οργάνωσι των Ηνωμένων Εθνών. Ακόμη και στις απελπιστικές καταστάσεις των σήμερα δεν ζητούν την αποκατάστασι της Μεσσιανικής βασιλείας του Ιεχωβά ούτε προσεύχονται γι’ αυτήν. Η εμμονή των σ’ αυτή την πορεία θα σημάνη την εκμηδένισί των—Ψαλμ. 2:1-9.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

16. Με τον απαιτούμενο σεβασμό για τον Θεό, τι πρέπει να επιθυμούμε να ιδούμε να αποκαθίσταται και πάλι;

¹⁶ Αλλά τι μπορεί να λεχθή για μας; Πιστεύομε στην Αγία Γραφή και στις προφητείες της και στον χρονολογικό της πίνακα για τις ανθρώπινες υποθέσεις; Ευφραινόμεθα σ’ αυτούς τους ‘καιρούς της αποκαταστάσεως πάντων’ όσα ελάλησε ο Θεός της Βίβλου; Αν πράγματι πιστεύωμε κι’ επομένως χαιρώμεθα, τότε το πρώτο πράγμα που πρέπει να επιθυμούμε ανιδιοτελώς με κατάλληλο σεβασμό για τον Θεό είναι η αποκατάστασις της παγκοσμίου κυριαρχίας του Ιεχωβά ώστε να περιλαμβάνη και τη γη μας. Αυτό θα εσήμαινε ότι ο Ιεχωβά θ’ αποδείξη με θετικό τρόπο ότι αυτός ως Δημιουργός Θεός εξακολουθεί να είναι κύριος της γης και την ελέγχει όπως ελέγχει το υπόλοιπο απεριόριστο βασίλειο της δημιουργίας, ουρανίας και επιγείου.

17. Ποια αλλαγή πραγμάτων θα σημάνη μια τέτοια αποκατάστασις, και με ποια αναψυχή για μας;

¹⁷ Αυτό θα εσήμαινε μια αλλαγή πραγμάτων η οποία περιλαμβάνει τα πάντα. Θα εσήμαινε την αποκατάστασι ειρήνης σ’ όλο το σύμπαν ουράνιο και επίγειο. Τι μεγάλη «αναψυχή» θα είναι για μας ότι οι μεγαλύτεροι ταραξίαι, ο Σατανάς ή Διάβολος και οι δαίμονές του θα δεθούν από τη Μεσσιανική βασιλεία του Ιεχωβά και θα ριφθούν σε άβυσσο για να μη μπορούν να παραπλανούν και να καταδυναστεύουν τους κατοίκους της γης! (Αποκάλ. 20:1-6) Με την καταστροφή ολοκλήρου της οργανώσεως του Σατανά ή βασιλεία του Θεού θα διεκδικήση την παγκόσμια κυριαρχία της.

18. Τι περιλαμβάνουν τα «πάντα» τα οποία πρόκειται ν’ αποκατασταθούν;

¹⁸ Η Μεσσιανική βασιλεία του Θεού έχει νόμιμα συμφέροντα στη γη. Αυτά τα συμφέροντα περιλαμβάνονται στα «πάντα» για τα οποία ελάλησε ο Θεός δια του στόματος των προφητών του των αρχαίων χρόνων και τα οποία πρέπει ν’ αποκατασταθούν εδώ. Περιλαμβάνονται λοιπόν και υπήκοοι. Όλα τ’ ανθρώπινα πλάσματα που ζουν σ’ αυτή τη γη πρέπει να γίνουν υπήκοοι αυτής της βασιλείας για να έλθουν κάτω από την παγκόσμιο κυριαρχία του Ιεχωβά.

19, 20. (α) Ποιοι υποτάσσονται ήδη στη Μεσσιανική βασιλεία, και με ποια προσδοκία για μετά το τέλος αυτού του συστήματος; (β) Πώς τα εδάφια Ησαΐας 11:1-5 περιγράφουν τον Βασιλέα των;

¹⁹ Ένας ‘πολύς όχλος’ ομοίων με πρόβατα ανθρώπων σήμερα αναγνωρίζουν και υποτάσσονται στη Μεσσιανική βασιλεία, η οποία έχει εγκαθιδρυθή στους ουρανούς στο τέλος των καιρών των Εθνών το 1914 μ.Χ., ακόμη και τώρα πριν από την καταστροφή της οργανώσεως του Σατανά ορατής και αοράτου. Ύστερ’ από το καταστρεπτικό τέλος αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων, δεν θα δοκιμάσουν εναντίωσι και διωγμό, διότι υποτάσσονται ακόμη περισσότερο στη Μεσσιανική κυβέρνησι η οποία θα διαθέτη τότε πλήρη και αδιαφιλονίκητη δύναμι και έλεγχο. (Αποκάλ. 7:9-17) Ενωμένοι θα λατρεύουν τον θείο Κυρίαρχον του Σύμπαντος, Ιεχωβά. Ως «άνθρωποι ευδοκίας» του θα λάβουν κάθε βοήθεια και ευλογία από τη Μεσσιανική βασιλεία, καθώς και από τους συνανθρώπους των. Πόσο αναψυκτική θα είναι η ειρήνη που θα βασιλεύη τότε σ’ όλη τη γη! Τι σοφό, δίκαιο και ελεήμονα Βασιλέα θα έχουν στο πρόσωπο του Μεσσία Ιησού! Ομιλώντας γι’ αυτόν ως τον απόγονο του Ιεσσαί από τη Βηθλεέμ, ο οποίος ήταν επίσης ο άμεσος πατέρας του Βασιλέως Δαβίδ, η προφητεία στα εδάφια Ησαΐας 11:1-5 (ΜΝΚ) λέγει:

²⁰ «Και θέλει εξέλθει ράβδος εκ του κορμού του Ιεσσαί, και κλάδος θέλει αναβή εκ των ριζών αυτού· και το πνεύμα του Ιεχωβά θέλει αναπαυθή επ’ αυτόν, πνεύμα σοφίας και συνέσεως, πνεύμα βουλής και δυνάμεως, πνεύμα γνώσεως και φόβου του Ιεχωβά· και θέλει κάμει αυτόν οξύνουν εις τον φόβον του Ιεχωβά, ώστε δεν θέλει κρίνει κατά την θεωρίαν των οφθαλμών αυτού, ουδέ θέλει ελέγχει κατά την ακρόασιν των ωτίων αυτού· αλλ’ εν δικαιοσύνη θέλει κρίνει τους πτωχούς, και εν ευθύτητι θέλει υπερασπίζεσθαι τους ταπεινούς της γης· και θέλει πατάξει την γην εν τη ράβδω του στόματος αυτού, και δια της πνοής των χειλέων αυτού θέλει θανατώνει τον ασεβή, Και δικαιοσύνη θέλει είσθαι η ζώνη της οσφύος αυτού, και πίστις η ζώνη των πλευρών αυτού.»

21, 22. (α) Πώς ο Βασιλεύς θα πατάξη με την ράβδον του στόματος αυτού’ και θα θανατώση με την ‘πνοήν των χειλέων αυτού’; (β) Η ειρηνικότης ποιων στη γη σήμερα θα μεταφερθή στο νέο σύστημα, και πώς τα εδάφια Ησαΐας 11:6-9 περιγράφουν την ωραιότητά της;

²¹ Με την ‘ράβδον του στόματος αυτού,’ ή με τις έγκυρες διαταγές που εξέρχονται από το στόμα του για να πατάξη, θα κατασυντρίψη την ορατή επίγεια οργάνωσι του μεγάλου εχθρού του ανθρωπίνου γένους, Σατανά ή Διαβόλου. Επίσης, με την ‘πνοήν των χειλέων αυτού,’ ή με την ακαταμάχητη ενεργό δύναμι, η οποία εκφράζεται από τα χείλη του όταν επιβάλλη τις κρίσεις του Θεού, θα θανατώση όλους τους πονηρούς της γης. (Παράβαλε Αποκάλυψις 19:15, 16, 21) Αυτό θ’ αφήση ζώντας στη γη μόνο εκείνους που αγαπούν πραγματικά την ειρήνη. Η αναψυκτική ειρήνη η οποία υφίσταται ήδη μεταξύ των «ανθρώπων ευδοκίας» παγκοσμίως και τώρα ακόμη πριν από την επερχομένη καταστροφή όλων των πονηρών, των χωρίς ειρήνη ανθρώπων, θα μεταφερθή στο δίκαιο σύστημα πραγμάτων κάτω από τη βασιλεία του Μεσσίου. Η ωραιότης αυτής της ειρήνης και αρμονίας, εκτός του ότι εκπληρώνει τώρα τα περαιτέρω λόγια του προφήτου Ησαΐα με μια πνευματική έννοια, θα γίνη πιο συγκεκριμένη με μια κατά γράμμα εκπλήρωσι αυτών των ιδίων προφητικών λόγων, που διαβάζομε στα εδάφια Ησαΐας 11:6-9 (ΜΝΚ):

²² «Και ο λύκος θέλει συγκατοικεί μετά του αρνίου, και η λεοπάρδαλις θέλει αναπαύεσθαι μετά του εριφίου· και ο μόσχος και ο σκύμνος και τα σιτευτά ομού, και μικρόν παιδίον θέλει οδηγεί αυτά. Και η δάμαλις και η άρκτος θέλουσι συμβόσκεσθαι, τα τέκνα αυτών θέλουσιν αναπαύεσθαι ομού, και ο λέων θέλει τρώγει άχυρον καθώς ο βους. Και το θηλάζον παιδίον θέλει παίζει εις την τρύπαν της ασπίδος, και το απογεγαλακτισμένον παιδίον θέλει βάλλει την χείρα αυτού εις την φωλεάν του βασιλίσκου. Δεν θέλουσι κακοποιεί, ουδέ φθείρει εν όλο τω αγίω μου όρει· διότι η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Ιεχωβά, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν.»

ΠΑΓΓΗΙΝΗ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ!

23, 24. (α) Ποιες συνθήκες που υπήρχαν κάτω από τη βασιλεία του αρχαίου Βασιλέως Σολομώντος θ’ αποκατασταθούν; (β) Ποιους θα καλέση ο Μεγαλύτερος Σολομών να επιστρέψουν για ν’ απολαύσουν τις τότε επίγειες συνθήκες;

²³ Κάτω από τον Μεσσία Ιησού, ο οποίος είναι «πλειότερον του Σολομώντος,» θ’ αποκατασταθή η ειρήνη η οποία υπήρχε κάτω από το ηνωμένο βασίλειο του σοφού Βασιλέως Σολομώντος, υιού του Δαβίδ, για τη βασιλεία του οποίου είναι γραμμένο: «Ο Ιούδας και ο Ισραήλ ήσαν πολυάριθμοι, ως η άμμος η παρά την θάλασσαν κατά το πλήθος, τρώγοντες, και πίνοντες, και ευθυμούντες. Κατώκει δε ο Ιούδας και ο Ισραήλ εν ασφάλεια, έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, από Δαν έως Βήρσαβεέ, πάσας τας ημέρας του Σολομώντος.» (1 Βασ. 4:20, 25· Ματθ. 12:42) Μέσα σ’ αυτή την γεμάτη ευημερία παγγήινη ειρήνη πρόκειται ν’ αναστηθή όλο το απολυτρωμένο νεκρό ανθρώπινο γένος. Ο Μεσσίας Ιησούς, του οποίου ένας από τους τίτλους είναι «Άρχων Ειρήνης,» δεν θα καλέση ανθρώπους όλων των εθνών και φυλών από τον τάφο για να συνεχίσουν κάτω από τη βασιλεία του τις φυλετικές, διεθνείς, ενδοφυλετικές και ενδοοικογενειακές διαμάχες και τους πολέμους στους οποίους είχαν εμπλακή προηγουμένως και ως τον θάνατό των. Σχετικά με τη βασιλεία του έχει προφητεύσει ο ίδιος:

²⁴ «Μη θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού· και θέλουσιν εξέλθει εις ανάστασιν.»—Ιωάν. 5:28, 29.

25. Γιατί η ανάστασις μερικών κάτω από τη βασιλεία του Μεσσίου θα καταλήξη σε κρίσι ή κατάκρισι, και μερικών άλλων θα καταλήξη σε ζωή;

²⁵ Πώς θα καταλήξη η ανάστασις του καθενός σε ζωή στη γη κάτω από τη Μεσσιανική βασιλεία; Αυτό θα εξαρτηθή από την πορεία του καθενός. Θα δοθή ευκαιρία στον καθένα ν’ αποκτήση ατελεύτητη ζωή σε μια Παραδεισιακή γη, και απ’ αυτήν θα επωφεληθούν δείχνοντας εγκάρδια υπακοή στη Μεσσιανική κυβέρνησι. Εκείνοι οι οποίοι θ’ αρνηθούν πλήρη υποταγή και υπακοή στην αποκαταστημένη Μεσσιανική βασιλεία στη γη θα κριθούν τελείως ανάξιοι οποιασδήποτε ζωής και θα καταστραφούν, καταδικασμένοι σε απόλυτη εξαφάνισι. Αλλά εκείνοι οι οποίοι μαθαίνουν να υπακούουν θα λάβουν το πλήρες όφελος της τελείας ανθρωπίνης θυσίας του Ιησού Χριστού ως αντιλύτρου. Αυτοί θ’ ανορθωθούν σε τελειότητα ανθρώπινης ζωής, ως ευπειθή τέκνα του Μεσσιανικού Βασιλέως. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούν να τον απολαμβάνουν ως τον ζωοδότη Πατέρα των, διότι ένας άλλος από τους τίτλους του που εδόθη προφητικά είναι Πατήρ του Μέλλοντος Αιώνος.—Ησ. 9:6.

26. Ποια εδάφη θ’ αποδοθούν στη Μεσσιανική βασιλεία του Ιεχωβά, και σε τι θα μεταμορφωθούν αυτά;

²⁶ Η Μεσσιανική βασιλεία των βασιλέων του αρχαίου Ισραήλ είχε μόνο τον Θεόδοτο εδαφικό χώρο της Γης της Επαγγελίας εκεί στη Μέση Ανατολή. Η Μεσσιανική βασιλεία του Υιού του Θεού, Ιησού Χριστού θα έχη αυτή την εδαφική περιοχή που θα περιληφθή σ’ αυτήν. Θα έχη επίσης την Αφρική, την Ασία, την Ευρώπη, την Αυστραλία, την Βόρειο, την Κεντρική και τη Νότιο Αμερική, την Ανταρκτική και όλες τις νήσους των επτά θαλασσών, ναι, ολόκληρη τη γη. Όλα αυτά τα εδάφη θα μεταμορφωθούν σε Παράδεισο Τέρψεως, σε Κήπο της Εδέμ, διότι όλα τα συμφέροντα που ανήκουν στην παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά σ’ αυτά τα μέρη του πλανήτου μας θ’ αποδοθούν στον Μεσσιανικό Βασιλέα του, Ιησού Χριστό. (Λουκ. 23:43) Αυτή η Μεσσιανική Κυβέρνησις θα φροντίση ώστε όλα αυτά τα επίγεια συμφέροντα που ανήκουν στον Δημιουργό να διατηρηθούν για πάντα, προς αίνον του Ιεχωβά και για το αιώνιο καλό του ανθρώπου.

27. Ποιοι ‘καιροί’ βρίσκονται τώρα μπροστά μας, και τι πρέπει να φροντίσωμε να είναι για μας;

²⁷ Μέσω του στόματος των αγίων του προφητών των αρχαίων χρόνων ο Θεός ελάλησε όλα αυτά τα οποία πρόκειται ν’ αποκατασταθούν. (Πράξ. 3:21) Οι υποσχεμένοι ‘καιροί αποκαταστάσεως πάντων’ είναι τώρα μπροστά μας. Ας φροντίσωμε να είναι ευλογία για όλους μας.

Διακήρυξις του Ευαγγελίου Παγκοσμίως

«Πόσον ωραίοι είναι επί των ορέων οι πόδες του ευαγγελιζομένου, του κηρύττοντος ειρήνην! του ευαγγελιζομένου αγαθά, του κηρύττοντος σωτηρίαν, του λέγοντος προς την Σιών, ο Θεός σου βασιλεύει»—Ησαΐας 52:7.

1, 2. Πώς φαίνεται η γη σ’ ένα άτομο από το εξωτερικό διάστημα, και πώς ενήργησαν οι άγγελοι όταν την εδημιούγησε ο Θεός;

ΜΕ ΤΟΥΣ οφθαλμούς της διανοίας σας ιδέτε τη γη όπως είχε φωτογραφηθή για πρώτη φορά από τους αστροναύτας του διαστημοπλοίου Απόλλων 8. Παρατηρήστε την να κρέμεται στο σκοτάδι του διαστήματος με τις ακτίνες του ηλίου να την κάνουν να φαίνεται σαν μια γιγαντιαία πολύχρωμη σφαίρα. Μέσα από τα στρώματα των χνουδωτών λευκών νεφών μπορούν να διακρίνωνται τ’ αστραφτερά νερά των ωκεανών και τα φαιά και πράσινα χρώματα των χερσαίων περιοχών. Τι θαυμάσιο πλανήτη έχει δημιουργήσει ο Θεός για το ανθρώπινο γένος! Για όλους εκείνους που κατοικούν επάνω σ’ αυτόν έχει αγαθά νέα. Γνωρίζετε ποια είναι αυτά;

² Όταν ένα άτομο βλέπη τη γη από κάποιο σημείο μακρινό στο εξωτερικό διάστημα δεν είναι δύσκολο ν’ αντιληφθή γιατί η Γραφή λέγει ότι οι αγγελικοί υιοί του Θεού «ηλάλαζον» όταν ο Θεός εδημιούργησε τη γη. (Ιώβ 38:7) Είναι με τόσο εξέχοντα τρόπο διαφορετική από τους άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, ώστε οι άγγελοι αισθάνθηκαν υποχρέωσι να φωνάξουν όλοι μαζί χαρούμενα προς αίνον του Δημιουργού, του Ιεχωβά Θεού. Κατόπιν, όταν έκαμε να κατοικηθή η γη από ζώντα πλάσματα και έστεψε το έργο του στη γη με τη δημιουργία του ανθρώπου, είχαν ακόμη περισσοτέρους λόγους ν’ αλαλάζουν.

3, 4. Τι έχει συμβή στη γη ως αποτέλεσμα των προσπαθειών του ανθρώπου να κυβερνηθή χωρίς τον Θεό;

³ Αλλά τι συνέβη στη γη από τον καιρό που ο Θεός εδημιούργησε τον άνθρωπο; Επειδή ο άνθρωπος εστασίασε κι’ έστρεψε τα νώτα του στον Δημιουργό του, οι συνθήκες της ζωής υπήρξαν κάθε άλλο παρά ιδεώδεις. Οι άνθρωποι στηρίχθηκαν στη δική των σοφία και προσπάθησαν να κυβερνήσουν τη γη χωρίς τον Θεό. Αυτό κατέληξε σ’ ένα κολοσσιαίο κυκεώνα. Το ανθρώπινο γένος έχει διαιρεθή σε εθνικιστικούς ομίλους οι οποίοι συνεχώς διαπληκτίζονται και μάχονται μεταξύ των. Απέραντες πόλεις έχουν γίνει ζούγκλες της ασφάλτου όπου οι άνθρωποι καταδιώκουν σαν θήραμα ο ένας τον άλλο, και ενεργούν σαν άγρια θηρία. Η βία, το έγκλημα, η αδικία και ο στασιασμός βρίσκονται παντού.

⁴ Ο άνθρωπος με την παραφροσύνη του καταστρέφει ακόμη και το γήινο περιβάλλον του από το οποίο εξαρτάται η ζωή του. Μολύνει τον αέρα και γεμίζει με ακαθαρσίες ποτάμια, λίμνες και ωκεανούς. Έχει καταστρέψει γόνιμα εδάφη με παράλογες αγροτικές μεθόδους και κατέσφαξε με άσπλαγχνο τρόπο αμέτρητα αγρία ζώα, κάνοντας έτσι να εκλείψουν πολλά απ’ αυτά. Πράγματι, η προσπάθεια του ανθρώπου να κυβερνηθή χωρίς τον Θεό υπήρξε μια μνημειώδης αποτυχία.

ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΡΧΕΤΑΙ

5, 6. Ποιο είναι το ευαγγέλιον ή αγαθά νέα που έχει ο Θεός για το ανθρώπινο γένος, και πώς έχουν προλεχθή οι ενέργειες του σχετικά με τον πόλεμο;

⁵ Για όλους εκείνους οι οποίοι ‘στενάζουν και βοούν δια πάντα τα βδελύγματα τα γινόμενα ο Δημιουργός αυτής της ωραίας γης έχει ένα ευαγγέλιον, ή αγαθά νέα. (Ιεζ. 9:4) Έχει εγκαθιδρύσει μια βασιλεία δική του μέσω της οποίας θα κυβερνήση ολόκληρη τη γη με δικαιοσύνη και ισότητα. Κάτω από τη διακυβέρνησι της το ανθρώπινο γένος δεν θα είναι πια διηρημένο σε αντιμαχόμενους εθνικούς ομίλους αλλά θα ζη σε διαρκή ειρήνη.

⁶ Ομιλώντας σαν να έχη ήδη γίνει αυτό, μια Βιβλική προφητεία λέγει: «Ελθέτε, ιδέτε τα έργα του Ιεχωβά οποίας καταστροφάς έκαμεν εν τη γη. Καταπαύει τους πολέμους έως των περάτων της γης· συντρίβει τόξον, και κατακόπτει λόγχην καίει άμαξας εν πυρί.» (Ψαλμ. 46:8, 9, ΜΝΚ) Αυτά τα αρχαία όργανα πολέμου, που εχρησιμοποιούντο όταν εγράφη αυτή η προφητεία, χρησιμοποιούνται εδώ για να συμβολίσουν όλα τα πολεμικά όπλα. Δεν θα είναι πια αναγκαία κάτω από την ειρηνική και δικαία διακυβέρνησι της βασιλείας του Θεού.

 7. Καθορίστε την ταυτότητα του θεμελίου της βασιλείας του Θεού, και εξηγήστε γιατί οι άνθρωποι κάτω από την Βασιλεία θα ενεργούν με ευθύ και ειλικρινή τρόπο.

⁷ Ο βασιλεύς αυτής της βασιλείας έχει ήδη εκλεγή κι’ εγκατασταθή στο αξίωμα του. Δεν είναι άλλος από τον δοκιμασμένο και πιστόν Υιόν του Ιεχωβά Θεού, τον Ιησού Χριστό. Η Βιβλική προφητεία ομιλεί γι’ αυτόν ως «λίθον [δοκιμασμένον, ΜΝΚ], λίθον εκλεκτόν, έντιμον ακρογωνιαίον, θεμέλιον ασφαλές.» (Ησ. 28:16) Ολόκληρο το οικοδόμημα της βασιλείας του Θεού είναι οικοδομημένο επάνω σ’ αυτόν ως Βασιλέα του. Αυτή η προφητεία του Ησαΐα συνεχίζει και προλέγει ότι η διακυβέρνησις της βασιλείας του Θεό με επί κεφαλής τον Ιησού Χριστό θα είναι διακυβέρνησις ισότητος και δικαιοσύνης. «Και θέλω βάλει την κρίσιν εις τον κανόνα, και την δικαιοσύνην εις την στάθμην.» (Ησ. 28:17) Όπως το νήμα της στάθμης αποκαλύπτει την ακρίβεια ενός στύλου υποστηρίξεως σε μια οικοδομή ή σ’ ένα τοίχο, έτσι και η ιδιότης της δικαιοσύνης που θα υπερισχύη στη βασιλεία του Θεού θα κάμη τους ανθρώπους να ενεργούν με ορθό και ειλικρινή τρόπο. Πόσο διαφορετικά είναι σήμερα τα πράγματα με την άδικη διακυβέρνησι ατελών ανθρώπων! Πονηροί άνθρωποι έχουν ‘κάμει καταφύγιόν των το ψεύδος, και υπό την ψευδοσύνην έχουν κρυφθή.’—Ησ. 28:15.

 8. Γιατί κανένας κάτω από τη διακυβέρνησι της βασιλείας του Θεού δεν θα είναι ανάγκη να αισθάνεται φόβο ή έλλειψι ασφαλείας;

⁸ Με δικαίους άρχοντας που θα κυβερνούν τη γη στη βασιλεία του Θεού με ισότητα, δικαιοσύνη και ειρήνη, δεν θα υπάρχη λόγος να αισθάνεται κανείς φόβο ή έλλειψι ασφάλειας. Οι ασεβείς δεν θα είναι πια παρόντες για να τους απειλούν με βία και θάνατο ή να προσπαθούν να κλέπτουν τα υπάρχοντα των. Ο Δημιουργός μας μάς βεβαιώνει ότι «ο ασεβής δεν θέλει υπάρχει.» (Ψαλμ. 37:10) Αντί να κατέχεται η γη από βίαιους ανθρώπους, οι οποίοι με στασιαστικό τρόπο παραβιάζουν τους νόμους του Θεού, θα την κατέχουν εκείνοι οι οποίοι είναι πράοι και ευπειθείς σ’ αυτούς τους νόμους. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός το προείπε αυτό όταν είπε: «Μακάριοι οι πραείς· διότι αυτοί θέλουσι κληρονομήσει την γην.»—Ματθ. 5:5· Ψαλμ. 37:11.

 9. Εξηγήστε γιατί η βασιλεία του Θεού, ιδιαίτερα η εγκαθίδρυσίς της, είναι ευαγγέλιο για το ανθρώπινο γένος.

⁹ Λόγω του θαυμαστού σκοπού του Θεού για τη γη η βασιλεία του είναι ευαγγέλιον, αγαθά νέα, για το ανθρώπινο γένος. Μας παρέχει τη βεβαιότητα ότι οι ασεβείς δεν θα κατέχουν τη γη αιωνίως, και μας δίνει ελπίδα για συνθήκες ζωής πολύ καλύτερες στο μέλλον. Το γεγονός ότι η βασιλεία του Θεού έχει εγκαθιδρυθή στους ουρανούς και ότι ζούμε τώρα τις έσχατες ημέρες του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων είναι ιδιαιτέρως ευαγγέλιον ή αγαθά νέα. Σ’ εκείνους οι οποίοι θέτουν την ελπίδα των στη βασιλεία αυτή την εποχή, ο Ιησούς Χριστός είπε: «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας· διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.»—Λουκ. 21:28.

ΑΡΧΙΣΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΑΙΩΝΑ

10. (α) Πότε και πώς άρχισε το κήρυγμα του ευαγγελίου; (β) Γιατί μπορούσε να λεχθή ότι η Βασίλεια ήταν πλησίον την εποχή εκείνη;

¹⁰ Η διακήρυξις του ευαγγελίου της βασιλείας άρχισε τον πρώτο αιώνα μ.Χ. Το είχε αναλάβει ο Ιησούς Χριστός, και οι ακόλουθοι του είχαν οδηγίες να ενασχοληθούν σ’ αυτό. « Υπάγοντες κηρύττετε λέγοντες, Ότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών.» (Ματθ. 10:7· 4:12-17) Μολονότι η βασιλεία του Θεού δεν είχε εγκαθιδρυθή την εποχή εκείνη, το άγγελμα ήταν κατάλληλο και μπορούσε να λεχθή ότι η Βασιλεία ήταν πλησίον διότι ο κεχρισμένος Βασιλεύς της, ο Ιησούς Χριστός, ήταν παρών. Αυτός την εκπροσωπούσε.

11. Πώς ο Ιησούς έδωσε παράδειγμα όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίον έπρεπε να κηρύττεται το ευαγγέλιον ;

¹¹ Ο Ιησούς έφερε το ευαγγέλιο της Βασιλείας απ’ ευθείας στους ανθρώπους με το να πηγαίνη και να κηρύττη σ’ αυτούς. «Και περιήρχετο ο Ιησούς όλην την Γαλιλαίαν, διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών, και κηρύττων το ευαγγέλιον της βασιλείας.» (Ματθ. 4:23) Εκήρυττε επίσης πηγαίνοντας στις κατοικίες των ανθρώπων. Επεσκέφθηκε το σπίτι του Ζακχαίου στην Ιεριχώ, το σπίτι του Ματθαίου και το σπίτι ενός άρχοντος του οποίου η θυγατέρα είχε πεθάνει, για ν’ αναφέρωμε μόνον μερικά. (Λουκ. 19:5· Ματθ. 9:9, 10, 18, 23) Εκήρυττε επίσης στα όρη, στην παραλία και στις αγορές! Εκήρυττε σε κάθε είδος ανθρώπων—άρχοντες, ιερείς, εμπόρους, αλιείς, φοροσυλλέκτας, πόρνες, στρατιώτες και άλλους. Έτσι ο Ιησούς έδωσε παράδειγμα του τρόπου με τον οποίον οι ακόλουθοί του έπρεπε να κηρύττουν το ευαγγέλιον της Βασιλείας.

12. Πώς εξεπλήρωσε ο Ιησούς την προφητεία των εδαφίων Ησαΐας 61:1, 2;

¹² Καθώς ο Ιησούς περιήρχετο κηρύττοντας το ευαγγέλιων εξεπλήρωνε την προφητεία του Ησαΐα 61:1, 2 (ΜΝΚ); «Πνεύμα τον Κυρίου Ιεχωβά είναι επ’ εμέ· διότι ο Ιεχωβά με έχρισε διά να ευαγγελίζωμαι είς τους πτωχούς· με απέστειλε . . . να κηρύξω ενιαυτόν ευπρόσδεκτον του Ιεχωβά. . . διά να παρηγορήσω παντός τους πενθούντας.» Για τους πράους και συντετριμμένους ανθρώπους της εποχές εκείνης η επίσκεψις του ανάμεσα των με το ευαγγέλιον της Βασιλείας ήταν ένα θέαμα που προξενούσε πράγματι ευχαρίστησι. Οι πόδες του ήσαν ωραίοι ή είχαν ευχάριστη όψι. Οι άνθρωποι ήσαν ευγνώμονες διότι επήγαινε ανάμεσα των λόγω του καλού που έκανε σ’ αυτούς. Έφερνε παρηγοριά στους αποθαρρυμένους και ελπίδα για τους συντετριμμένους. Εμάθαιναν απ’ αυτόν ότι ο Θεός είχε υπ’ όψιν του κάτι καλύτερο που επρόκειτο να έλθη μέσω της βασιλείας του.

13. Περιγράψτε πώς οι μαθηταί του Ιησού ακολούθησαν το παράδειγμα του κηρύγματος του μετά την Πεντηκοστή.

¹³ Ακολουθώντας το παράδειγμα που είχε θέσει ο Ιησούς, οι μαθηταί του μετά την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ. εκήρυτταν το ευαγγέλιον της Βασιλείας οπουδήποτε επήγαιναν, ακόμη και όταν είχαν διασκορπισθή από τον διωγμό. «Οι μεν λοιπόν διασπαρέντες διήλθον ευαγγελιζόμενοι τον λόγον.» (Πράξ. 8:4) Εχρησιμοποιούντο για να εκπληρώσουν το εδάφιο Ησαΐας 52:7: «Πόσον ωραίοι είναι επί των ορέων οι πόδες του ευαγγελιζομένου, του κηρύττοντος ειρήνην! του ευαγγελιζομένου αγαθά, του κηρύττοντος σωτηρίαν, του λέγοντος προς την Σιών, ο Θεός σου βασιλεύει!» Εκείνοι οι οποίοι μετέβαιναν σε άλλες χώρες εκήρυτταν επίσης το ευαγγέλιον. Η Γραφή δίνει λεπτομερή πληροφορία σχετικά με το πώς ο απόστολος Παύλος κι εκείνοι οι οποίοι ταξίδευαν μαζί του το έκαμαν αυτό σε πολλές χώρες σε μια περίοδο πολλών ετών. Όπως ο Ιησούς, και αυτοί επίσης επήγαιναν απ’ ευθείας στους ανθρώπους, τους επεσκέπτοντο στα σπίτια των και ωμιλούσαν μαζί τους στις αγορές και σε άλλα μέρη όπου εγίνοντο δημόσιες συγκεντρώσεις.

14. Πώς περιέγραψε ο Παύλος τις προσπάθειες του να βοηθήση ανθρώπους να μάθουν τους σκοπούς του Θεού;

¹⁴ Ο απόστολος Παύλος, σ’ ένα όμιλο ανθρώπων στη Μικρά Ασία που είχαν δεχθή την ελπίδα της βασιλείας του Θεού με τις προσπάθειες του, είπε τα εξής: «Σεις εξεύρετε, από της πρώτης ημέρας αφ’ ης επάτησα εις Ασίαν, πώς επέρασα μεθ’ υμών όλον τον χρόνον, δουλεύων τον Κύριον μετά πάσης ταπεινοφροσύνης, και μετά πολλών δακρύων και πειρασμών, οίτινες μοι συνέβησαν εν ταις επιβουλαίς των Ιουδαίων ότι δεν υπέκρυψα ουδέν των συμφερόντων, ώστε να μη αναγγείλω αυτό προς εσάς, και να σας διδάξω δημοσία και κατ’ οίκους.» (Πράξ. 20:18-20) Παρατηρήστε πώς δαπανούσε τον εαυτό του για να μπορέσουν να μάθουν οι άνθρωποι τα καλά πράγματα που είχε υπ’ όψιν του ο Θεός για το ανθρώπινο γένος. Δεν ήταν οι πόδες του επίσης «ωραίοι» ή ευχάριστοι στην εμφάνισι για τους πολλούς ανθρώπους που παρηγορούσε με το ευαγγέλιο;

15. Γιατί μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι η προφητεία του εδαφίου Ησαΐας 52:7 εφαρμόζεται στους κεχρισμένους ακολούθους του Ιησού;

¹⁵ Οι κεχρισμένοι, ακόλουθοι του Ιησού, οι οποίοι έχουν την προσδοκία να κυβερνήσουν τελικά μαζί μ’ αυτόν, εκπληρώνουν την προφητεία του εδαφίου Ησαΐας 52:7. Αυτό αποδεικνύεται από τον ίδιο τον Παύλο. Και αυτοί επίσης εκήρυτταν ειρήνη ‘ευαγγελίζοντο αγαθά’ εκήρυτταν σωτηρία. Ο Παύλος, τονίζοντας σ’ αυτούς την ανάγκη να κηρύττουν το ευαγγέλιο σε όλους, έγραψε: «Πώς λοιπόν θέλουσιν επικαλεσθή εκείνον εις τον οποίον δεν επίστευσαν; και πώς θέλουσι πιστεύσει είς εκείνον περί του οποί ου δεν άκουσαν; και πώς θέλουσιν ακούσει χωρίς να υπάρχη ο κηρύττων; Και πώς θέλουσι κηρύξει, εάν δεν αποσταλώσι; Καθώς είναι γεγραμμένον, Πόσον ωραίοι οι πόδες των ευαγγελιζομένων ειρήνην, των ευαγγελιζομένων τα αγαθά.» (Ρωμ. 10:14,15) Παρατηρήστε πώς ο Παύλος παρέθεσε την προφητεία του εδαφίου Ησαΐας 52:7 και την εφήρμοσε σ’ εκείνους που ακολουθούν το παράδειγμα του Ιησού στη διακήρυξι του ευαγγελίου.

16. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα του κηρύγματος της πρώτης Χριστιανικής οργανώσεως;

¹⁶ Ως αποτέλεσμα της γεμάτης ζήλο και επιμελούς προσπαθείας κηρύγματος της πρώτης Χριστιανικής οργανώσεως άνθρωποι σε πολλές χώρες άκουσαν το ευαγγέλιο και επίστευσαν. Η Γραφή, αναφέροντας τ’ αποτελέσματα της πρώτης ιεραποστολικής περιοδείας του Παύλου και τον Βαρνάβα στην Κύπρο και τη Μικρά Ασία, λέγει: «Ελθόντες δε και συνάξαντες την εκκλησίαν, ανήγγειλαν όσα έκαμεν ο Θεός δι’ αυτών, και ότι ήνοιξεν εις τα έθνη θύραν πίστεως.» (Πράξ. 14:27) Οι άνθρωποι σ’ εκείνες τις χώρες που έδιναν προσοχή και ανταπεκρίνοντο με πίστι σ’ αυτά που άκουαν ήσαν πολύ ευγνώμονες διότι ο Παύλος και ο Βαρνάβας είχαν έλθει σ’ αυτούς. Ασφαλώς έβλεπαν ‘ωραίους’ τους πόδας αυτών των ευαγγελιζομένων. Έτσι το ευαγγέλιο διαδόθηκε σ’ όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, και πολλοί άνθρωποι έγιναν μέρος της οργανώσεως του Θεού. Αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή.

‘ΚΗΡΥΣΣΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ’

17, 18. Τι συνέβη στη Χριστιανική οργάνωσι ύστερ’ από τον θάνατο των αποστόλων;

¹⁷ Ύστερ’ από τον θάνατο των αποστόλων η Χριστιανική οργάνωσις άρχισε να φθείρεται εξ αιτίας φθοροποιών διδασκαλιών που εισήχθη σαν μέσα σ’ αυτήν από τις ψευδείς θρησκείες. Επίσης άτομα άρχισαν να προωθούν δικές των ιδέες, προκαλώντας έτσι διαιρέσεις στις εκκλησίες. Αυτά τα επηρμένα άτομα συνεκέντρωναν γύρω των μέλη της εκκλησίας και ακολουθούσαν δική των πορεία. Όλα αυτά τα είχε προείπει ο απόστολος Παύλος: «Εγώ εξεύρω τούτο, ότι μετά την αναχώρησίν μου θέλουσιν εισέλθει εις εσάς λύκοι βαρείς, μη φειδόμενοι του ποιμνίου· και εξ υμών αυτών θέλουσι σηκωθή άνθρωποι λαλούντες διεστραμμένα, διά να αποσπώσι τους μαθητάς οπίσω αυτών.»—Πράξ. 20:29, 30,

¹⁸ Απ’ αυτή τη διαφθορά της Χριστιανικής Οργανώσεως προέκυψε μια συγχωνευμένη θρησκεία η οποία εξωτερικώς φαινόταν Χριστιανική, αλλά στην πραγματικότητα είχε συγχωνευθή με τα ψεύδη της ειδωλολατρίας. Επειδή είχε γεμίσει από ειδωλολατρικές διδασκαλίες και συνήθειες, έγινε λιγώτερο αντιπαθητική στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, και τελικά εκυριάρχησε σ’ αυτήν. Όπως έπρεπε ν’ αναμένεται, αυτή η οργάνωσις που είχε διαφθαρή δεν διεξήγε το κήρυγμα του ευαγγελίου της Βασιλείας και δεν ενεθάρρυνε τους ανθρώπους να το κάμουν επίσης. Οι άνθρωποι της έγιναν πνευματικώς νεκροί.

19. Μπορεί ν’ αποδοθή μομφή στη Χριστιανική οργάνωσι του Θεού για τη μεταστροφή με το ξίφος;

¹⁹ Κατόπιν τούτου, μπορούμε ν’ αντιληφθούμε ότι αυτή δεν ήταν πια η αληθινή Χριστιανική οργάνωσις αλλά μια οργάνωσις, η οποία χρησιμοποιούσε στρατιωτικούς βραχίονας για ν’ αναγκάζουν τους ανθρώπους σ’ όλη την Ευρώπη να γίνουν δήθεν Χριστιανοί. Αυτός δεν ήταν ο τρόπος που εδίδαξε ο Ιησούς στους ακολούθους του να χρησιμοποιούν για να κάμουν μαθητάς. Αυτές οι αναγκαστικές μεταστροφές ήσαν αποτέλεσμα διαστρεβλωμένου τρόπου σκέψεως ανθρώπων που έδιναν περισσότερη σημασία στις δικές των ιδέες παρά στον Λόγο της αληθείας του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν γίνει η τάξις των κληρικών οι οποίοι εκήρυτταν τις θρησκευτικές φιλοσοφίες ανθρώπων στα μέλη της εκκλησίας, που έγιναν έτσι μια αδρανής και κατωτέρα λαϊκή τάξις. Αυτός δεν ήταν ο τρόπος του Θεού, και η θρησκευτική οργάνωσις η οποία τον είχε προωθήσει δεν ήταν δική του. Μολονότι το κήρυγμα του ευαγγελίου σταμάτησε, δεν ήταν θέλημα Θεού να παύση αυτό μονίμως. Ήταν θέλημα του να κηρυχθή σ’ όλη την οικουμένη.

20. Εξηγήστε πώς αναζωογονήθηκε το κήρυγμα του ευαγγελίου.

²⁰ Ύστερ’ από την παρέλευσι πολλών αιώνων ο Θεός ανεζωογόνησε το κήρυγμα του ευαγγελίου στο δεύτερο ήμισυ του δεκάτου ενάτου αιώνος. Αυτή η αναζωογόνησις άρχισε μ’ ένα μικρό όμιλο σπουδαστών της Γραφής στην Αλλεγκένυ της Πενσυλβανίας των Η.Π.Α. Είχε γίνει σαφές σ’ αυτούς ότι οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου δεν εκτελούσαν την παραγγελία που είχε δώσει ο Ιησούς Χριστός στους ακολούθους του. Αντιθέτως αυτές είχαν απορροφηθή στην πολιτική, σε κοινωνική δραστηριότητα, σε ανθρώπινες φιλοσοφίες, σε αντιγραφικές διδασκαλίες και ανθρώπινες παραδόσεις. Αυτοί οι σύγχρονοι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού, βλέποντας την ανάγκη διακηρύξεως του ευαγγελίου, εξέφρασαν την προθυμία των να υπηρετήσουν όπως υπηρέτησε ο Ησαΐας, Εκείνος ο προφήτης είπε: « Ήκουσα την φωνήν του Ιεχωβά, λέγοντος, τίνα θέλω αποστείλει, και τις θέλει υπάγει δι’ ημάς; Τότε είπα, Ιδού εγώ απόστειλόν με.» (Ησ. 6:8, ΜΝΚ) Έτσι αυτός ο όμιλος των πιστών Χριστιανών υπό την ηγεσία του Καρόλου Ταίηζ Ρώσσελ άρχισε ν’ αναλαμβάνη το έργο της διακηρύξεως του ευαγγελίου της Βασιλείας που είχε πολύν καιρό παραμελήση. Η Χριστιανική οργάνωσις του Θεού άρχισε να εμφανίζεται και πάλι.

21, 22. (α) Ως ποια έκτασι αυξήθηκε ο αριθμός των κηρύκων του ευαγγελίου από τη δεκαετία του 1870; (β) Πώς αυτοί εξεπλήρωναν την προφητεία του Ιησού για τις ‘έσχατες ημέρες’, και πώς ακολούθησαν το παράδειγμα του Ιησού;

²¹ Από τη μικρή αρχή της δεκαετίας του 1870 το σώμα των κηρύκων του ευαγγελίου μεγάλωσε κι’ έγινε μια οργάνωσις ενός εκατομμυρίου και πλέον δραστήριων Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά σήμερα. Αυτή είναι η δραστήρια οργάνωσις του Θεού και εκτελεί εκείνο που προείπε ο Ιησούς ότι έπρεπε να γίνη τις έσχατες ημέρες του παρόντος συστήματος πραγμάτων—το κήρυγμα του ευαγγελίου της Βασιλείας «εν όλη την οικουμένη, προς μαρτυρίαν είς πάντα τα έθνη.»—Ματθ. 24:14.

²² Κάθε αφιερωμένο και βαπτισμένο άτομο σ’ αυτή τη Χριστιανική οργάνωσι είναι ένας κήρυξ. Όλοι είναι πνευματικώς δραστήριοι και ενθαρρύνονται συνεχώς από την οργάνωσι του Ιεχωβά να συνεχίζουν να είναι δραστήριοι στη διακονία. Αυτός ήταν ο τρόπος που ενεργούσε η οργάνωσις τον πρώτον αιώνα όταν οι απόστολοι ζούσαν ακόμη. Όπως ο Ιησούς, και αυτοί πήγαιναν στα σπίτια των ανθρώπων καθώς και σε οποιοδήποτε άλλο μέρος όπου μπορούσαν να συναντήσουν ανθρώπους πρόθυμους ν’ ακούσουν. Στους ευγνώμονας ανθρώπους που έχουν παρηγορηθή από το ευαγγέλιο που τους έφεραν, αυτοί είναι ένα ευχάριστο θέαμα.

23. Δείξτε πώς η οργάνωσις του Θεού σήμερα κηρύττει πράγματι το ευαγγέλιο σε όλη την οικουμένη.

²³ Τον πρώτον αιώνα το κήρυγμα του ευαγγελίου προχώρησε σε μεγάλο βαθμό προς τις χώρες που περιέβαλαν τη Μεσόγειο Θάλασσα, αλλά σήμερα βλέπομε να γίνεται σ’ όλη την οι κουμένη όπως είχε προείπει ο Ιησούς. Το 1970, οι μάρτυρες του Ιεχωβά ήσαν πολυάσχολοι στο να το κηρύττουν σε 206 χώρες, δαπανώντας 267 εκατομμύρια και πλέον ώρες σ’ αυτό και διαθέτοντας 232 εκατομμύρια και πλέον τεμάχια εντύπου ύλης για τον Λόγο του Θεού και τους σκοπούς του. Ασφαλώς αυτή είναι η κλίμαξ του κηρύγματος του ευαγγελίου που προείπε ο Ιησούς πριν από 1900 και πλέον χρόνια ότι θα ελάμβανε χώρα στις έσχατες ημέρες του συστήματος των πονηρών ανθρώπων που περιβάλλει τη γη.

ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ

24, 25. Γιατί είναι αναγκαία μια οργάνωσις μεταξύ εκείνων που χρησιμοποιεί ο Θεός, και ποια απόδειξι της υπάρξεως της έχομε μεταξύ των πρώτων Χριστιανών;

²⁴ Για την παγκόσμια διεξαγωγή του κηρύγματος του ευαγγελίου, που ήθελε ο Θεός να γίνη, είναι αναγκαία μια οργάνωσις. Χρειάζεται για την ενοποίησι των προσπαθειών των εκατοντάδων χιλιάδων Χριστιανών που χρησιμοποιεί ο Θεός για να κάμουν αυτό το έργο του κηρύγματος. Το κυβερνών σώμα της οργανώσεως, διευθύνει το έργο για να υπάρχουν τα πιο καλά αποτελέσματα και ταχτοποιεί τις διαφορές. Μια τέτοια οργάνωσις υπήρχε μετά την Πεντηκοστή του έτους 33 μ.Χ., και το κυβερνών σώμα της αποτελείτο από τους δώδεκα αποστόλους μαζί με μερικούς άλλους ωρίμους Χριστιανούς στην Ιερουσαλήμ, Αυτός ο όμιλος εξέδιδε αποφάσεις, διώριζε άτομα σε ειδική υπηρεσία και τακτοποιούσε διαφορές. Οι αποφάσεις του ήσαν δεσμευτικές για ολόκληρη την οργάνωσι των Χριστιανών την εποχή εκείνη καθώς παρατηρούμε στο δέκατο πέμπτο κεφάλαιο των Πράξεων.

²⁵ Όταν διαβάζωμε το δέκατο πέμπτο κεφάλαιο των Πράξεων, ιδιαίτερα τα εδάφια είκοσι τρία έως 29, βλέπομε το κυβερνών σώμα της οργανώσεως του Θεού σε δράσι. Μια αμφισβήτησις που είχε εγερθή μεταξύ των Χριστιανών στην Αντιόχεια της Συρίας και δεν μπορούσε να επιλυθή επιτοπίως, εφέρθη ενώπιον του. Το κυβερνών σώμα, αφού την εξήτασε, εξέδωσε απόφασι η οποία εστάλη στην Αντιόχεια.

26. Προσδιορίστε την ταυτότητα του κυβερνώντος σώματος στην οργάνωσι του Θεού σήμερα.

²⁶ Σήμερα η οργάνωσις που ήγειρε ο Θεός για το κήρυγμα του Ευαγγελίου της Βασιλείας έχει επίσης ένα κυβερνών σώμα. Αυτή εκπροσωπεί την τάξι του ’πιστού και φρονίμου δούλου’ που αποτελείται από τους κεχρισμένους Χριστιανούς για την οποία ωμίλησε ο Ιησούς σε μια παραβολή που αναγράφεται στα εδάφια Ματθαίος 24:45 έως 47. Αυτοί εκπληρώνουν την ευθύνη που έχουν να προμηθεύουν τροφή «εν καιρώ,» και το πράττουν μέσω του κυβερνώντος σώματος. Αυτό το κυβερνών σώμα είναι στενά ταυτισμένο με το σώμα των κεχρισμένων διευθυντών της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά της Πενσυλβανίας.

27. Εξηγήστε πώς η οργάνωσης του Θεού είναι αφοσιωμένη αποκλειστικά στην εξυπηρέτησι των συμφερόντων του.

²⁷ Ανόμοια με τις εκκλησίες του «Χριστιανικού κόσμου» οι οποίες αναμιγνύονται στην πολιτική, σε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, διευθύνουν εμπορικές επιχειρήσεις και κάνουν επενδύσεις σε εμπορικούς οργανισμούς, η οργάνωσις των πιστών μαρτύρων του Θεού έχει συγκεντρωθή σ’ ένα μόνο, πράγμα—στο κήρυγμα του ευαγγελίου της Βασιλείας. Δεν έχασε από την δράσι της την παραγγελία που έδωσε ο Ιησούς στους ακολούθους του να ‘μαθητεύσουν πάντα τα έθνη’ και να τους διδάσκουν «να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς.» (Ματθ. 28:19, 20)Εκπληρώνει επομένως σήμερα την προφητεία του Ιησού για το παγκόσμιο κήρυγμα του ευαγγελίου της Βασιλείας.—Ματθ. 24:14.

28, 29. Ποιους εξεπαίδευσε ο Ιησούς για να είναι κήρυκες του ευαγγελίου, και πώς η οργάνωσης του Θεού σήμερα ακολουθεί το παράδειγμα του απ’ αυτή την άποψι;

²⁸ Όταν ο Ιησούς εκήρυττε το ευαγγέλιον της Βασιλείας εδίδασκε απλούς ανθρώπους όπως αλιείς και φοροσυλλέκτας να γίνουν κήρυκες και διδάσκαλοι του Λόγου της αληθείας του Θεού. Ανόμοια με τους γραμματείς και τους Φαρισαίους, οι οποίοι είχαν εκπαιδευθή σε θρησκευτικές σχολές ανωτέρας μαθήσεως της εποχής εκείνης, αυτοί οι απλοί άνθρωποι είχαν την ευλογία και την εξουσιοδότησι του Θεού να κηρύττουν. Και πράγματι έκαμαν το θέλημα του, ενώ οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν το έκαμαν.

²⁹ Έτσι και σήμερα, η οργάνωσις του Θεού διδάσκει και εκπαιδεύει κοινούς ανθρώπους όλων των κοινωνικών τάξεων να γίνουν κήρυκες και διδάσκαλοι του γραπτού του Λόγου. Δεν υπάρχει ανάγκη να φοιτήσουν σε θρησκευτικά σεμινάρια ανωτέρας μαθήσεως για να έχουν την εξουσιοδότησι του Θεού να κηρύξουν. Εκπαιδεύει επίσης και νεαρά παιδιά να κηρύττουν το ευαγγέλιον. Όπως οι αλιείς της εποχής του Ιησού, αυτοί οι απλοί άνθρωποι διδάσκονται να κάμουν εκείνο που προφανώς δεν είχαν ποτέ ονειρευθή ότι θα μπορούσαν να κάμουν.

30. Ποια εκπαίδευσις δίδεται σ’ εκείνους που στέλλονται σε άλλες χώρες, και ποιο ήταν το αποτέλεσμα των προσπαθειών των;

³⁰ Μια ειδική σχολή που έχει ιδρυθή από την οργάνωσι παρέχει επίσης εκπαίδευσι σ’ αυτούς οι οποίοι εκλέγονται για να σταλούν σε άλλες χώρες ως Ιεραπόστολοι. Σ’ αυτούς παρέχεται μια εντατική πεντάμηνη περίοδος μελέτης στη Γραφή καθώς επίσης και σε μια ξένη γλώσσα. Όταν φθάσουν στη χώρα του διορισμού των αφιερώνουν 150 ώρες τον μήνα στο κήρυγμα του ευαγγελίου της Βασιλείας και στη διδασκαλία των αληθειών του Λόγου του Θεού στους κατοίκους του τόπου. Οι απόφοιτοι αυτής της ειδικής σχολής Γαλαάδ έχουν διανοίξει έργο κηρύγματος του ευαγγελίου σε πολλές χώρες, περιοχές και νήσους του κόσμου. Έχουν βοηθή σει πολλές χιλιάδες ανθρώπων να λάβουν στάσι υπέρ της βασιλείας του Θεού.

ΠΟΣΟΝ ΚΑΙΡΟ ΑΚΟΜΗ;

31, 32. Τι αποδεικνύει το παγκόσμιο κήρυγμα του ευαγγελίου, και τι κάνει η οργάνωσις του Θεού σ’ εκπλήρωσι του εδαφίου Ησαΐας 52:7;

³¹ Αυτό τούτο το γεγονός ότι το ευαγγέλιον κηρύττεται τώρα σ’ όλη την οικουμένη και σε μια κλίμακα που δεν είχε γίνει ποτέ προηγουμένως αποτελεί απόδειξι ότι ζούμε στις έσχατες ημέρες αυτού του παρόντος πονηρού συστήματος των ανθρωποποιήτων κυβερνήσεων. Ο Ιησούς είχε πει καθαρά ότι, όταν θα έβλεπαν αυτό το κήρυγμα του ευαγγελίου μαζί με άλλα παγκόσμια γεγονότα που είχε προείπει, θα ήταν ο ‘έσχατος καιρός,’ και το τελικό κατακόρυφο θα ήταν πλησίον.—Λουκ. 21:28.

³² Από το 1914 μ.Χ. ευρισκόμεθα στον ‘έσχατον καιρόν.’ Στη διάρκεια αυτού του καιρού η οργάνωσις των μαρτύρων του Ιεχωβά ’κηρύττει ειρήνην,’ Ευαγγελίζεται αγαθά και λέγει, «ό Θεός σου βασιλεύει»! Αυτό είναι εκείνο που έχει προείπει η προφητεία του Ησαΐα.—Ησ. 52:7· Αποκάλ. 11:17, 18.

33. Γιατί είναι σπουδαίο να κηρύττη το ευαγγέλιο ο καθένας που επιθυμεί να έχη τις ευλογίες που έρχονται σ’ αυτούς που αποτελούν μέρος της οργανώσεως του Ιεχωβά;

³³ Ο καιρός που παραμένει για το κήρυγμα του ευαγγελίου είναι πολύ σύντομος. Υπάρχει πολύ έργο που πρέπει να γίνη ακόμη, διότι, όπως είπε ο Ιησούς, «Ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι.» (Ματθ. 9:37) Αν επιθυμήτε τις ευλογίες που έχει φυλαγμένες ο Θεός γι’ αυτούς που βρίσκονται μέσα στην οργάνωσι του, γίνετε και σεις μέρος της τώρα. Ενωθήτε στο έργο συνάξεως με το να είσθε ένας δραστήριος κήρυξ του ευαγγελίου. Ας μάθουν οι άνθρωποι ποιοι είναι οι σκοποί του Ιεχωβά Θεού για την ωραία γη μας. Γίνετε ένας απ’ αυτούς για τους οποίους έχει προφητεύσει ο Ησαΐας ότι θα εκήρυτταν ειρήνη και θα ευηγγελίζοντο κάτι καλύτερο.

Εκεί Όπου Περισσότεροι Κήρυκες του Ευαγγελίου Χρειάζονται Ιδιαιτέρως

«Διάβα εις Μακεδονίαν, και βοήθησον ημάς.»—Πράξ. 16:9

1, 2. Ποια πείρα είχε ο Παύλος όταν επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Έφεσο, και τι ανεγνώρισε και υπεσχέθη;

ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ οι οποίοι εκτιμούν την Χριστιανική ευθύνη να κηρύττουν το ευαγγέλιον της βασιλείας του Θεού, αποτελεί συγκινητική πείρα το να βρίσκουν ανθρώπους οι οποίοι τους παρακαλούν να παραμείνουν και να τους διδάξουν την αλήθεια. Ο Παύλος, ένας απόστολος του Ιησού Χριστού είχε αυτή την πείρα όταν επισκέφθηκε για πρώτη φορά την πόλι της Εφέσου στη Μικρά Ασία. Ήταν στα μέσα περίπου του πρώτου αιώνος μ.Χ. Σταμάτησε εκεί λίγο όταν επέστρεφε στην Αντιόχεια της Συρίας στη διάρκεια της δευτέρας ιεραποστολικής περιοδείας του. Όταν οι άνθρωποι σε μια συναγωγή τον άκουσαν να κηρύττη το ευαγγέλιον, τον παρακαλούσαν να μείνη για να μπορέσουν ν’ ακούσουν περισσότερα.

² Ο Παύλος ανεγνώρισε ότι η ανάγκη κηρύκων του ευαγγελίου στην Έφεσο ήταν μεγάλη. Τότε δεν μπορούσε να παραμείνη και να τους βοηθήση, υπεσχέθη όμως να επανέλθη, λέγοντας: «Θέλω . . . επιστρέψει πάλιν προς εσάς, του Ιεχωβά θέλοντος» (Πράξ. 18:21, ΜΝΚ) Αυτό το έκαμε στην τρίτη Ιεραποστολική περιοδεία του και παρέμεινε εκεί τρία καρποφόρα έτη. Ίδρυσε μια εκκλησία στην Έφεσο την οποία ανέφερε συγκεκριμένα ο αναστημένος Ιησούς Χριστός σαράντα και πλέον χρόνια αργότερα. Ο Ιησούς ενέπνευσε τον απόστολο Ιωάννη να επαινέση την εκκλησία της Εφέσου για την υπομονή της και τα έργα της, αλλά και να την επιτιμήση διότι «την αγάπην σου την πρώτην αφήκας.»—Αποκάλ. 2:2-4.

 3. Πώς εξεδήλωσε ο Παύλος την ορθή στάσι όταν μίλησε με τους Εφεσίους στην τρίτη Ιεραποστολική περιοδεία του;

³ Στο τέλος της τρίτης ιεραποστολικής περιοδείας του, ο Παύλος σταμάτησε στη Μίλητο, μια μικρή πόλι λίγο νοτιότερα της Εφέσου, και έστειλε να καλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας της Εφέσου. Όταν ήλθαν μίλησε μαζί τους και υπενθύμισε σ’ αυτούς πώς αυτός είχε δαπανηθή για να μάθουν εκείνοι το ευαγγέλιον. Από τη στιγμή που είχε εισέλθει στη Ρωμαϊκή επαρχία της Ασίας, η οποία τότε περιελάμβανε το δυτικό τμήμα της χερσονήσου της Μικράς Ασίας με πρωτεύουσα την Έφεσο, εξακολουθούσε να κηρύττη το ευαγγέλιον παρά τον διωγμό. Αυτή η καλή στάσις είναι εκείνο που χρειάζονται σήμερα εκείνοι οι οποίοι πηγαίνουν εκεί όπου η ανάγκη κηρύκων του ευαγγελίου είναι πολύ μεγάλη.

 4. Πώς απήντησε ο Παύλος στην παράκλησι να πάη στη Μακεδονία και να βοηθήση ανθρώπους εκεί;

⁴ Σε μια προηγούμενη ευκαιρία, ο Παύλος είχε εκδηλώσει την προθυμία του να υπηρετήση εκεί όπου υπήρχε ανάγκη περισσοτέρων κηρύκων. Αυτό συνέβη στη δευτέρα ιεραποστολική περιοδεία του. Βρισκόταν στην Τρωάδα στη βορειοδυτική γωνία της χερσονήσου της Μικράς Ασίας. Εκεί είδε το όραμα ενός ανδρός Μακεδόνος που τον παρακαλούσε να πάη να βοηθήση τον λαό της Μακεδονίας. (Πράξ. 16:9, 10) Ο Παύλος, αναγνωρίζοντας τούτο ως κατεύθυνσι του Ιεχωβά να μεταβή σ’ εκείνη την περιοχή όπου η ανάγκη ήταν πολύ μεγάλη, επιβιβάσθηκε αμέσως σ’ ένα πλοίο και ανεχώρησε για τη Νεάπολι της Μακεδονίας. Απ’ εκεί πήγε στους Φιλίππους, που ήταν επάνω σε μια εμπορική οδό. Η τακτική του ήταν πάντοτε να εγκαθίσταται σε πόλεις που ευρίσκοντο επάνω σ’ εμπορικές αρτηρίες, προφανώς για να μπορούν να μεταφέρουν το κήρυγμα του σε άλλες πόλεις οι διερχόμενοι ταξιδιώται. Η εκκλησία που εσχημάτισε στους Φιλίππους ήταν πάντοτε ιδιαιτέρως ευγνώμων σ’ αυτόν για το έργο του και συχνά του έστελνε δώρα.

 5. Ποιο παράδειγμα έθεσαν για μας σήμερα ο Παύλος, ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα;

⁵ Ο Παύλος άφησε ένα καλό παράδειγμα για τους αφιερωμένους δούλους του Ιεχωβά σήμερα. Έθετε τα συμφέροντα της βασιλείας του Θεού πρώτα στη ζωή του και ήταν πρόθυμος να πάη σε άλλους τόπους όπου η ανάγκη κηρύκων ήταν μεγάλη. Φαίνεται ότι το ίδιο αλήθευε και με τον Ακύλα και. την Πρίσκιλλα. Ο Παύλος τους συνήντησε στην Κόρινθο στη διάρκεια της δευτέρας ιεραποστολικής περιοδείας του, και όταν ανεχώρησε αυτοί τον συνόδευσαν ως την Έφεσο. Παρέμειναν εκεί και εκήρυτταν. Άτομα που είναι αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά σήμερα μπορούν να εκδηλώσουν την ίδια προθυμία να υπηρετήσουν εκεί όπου η ανάγκη κηρύκων του ευαγγελίου είναι μεγαλύτερα από τον τόπο που βρίσκονται.

ΜΕΡΗ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΓΚΗ

6, 7. (α) Πώς ένας διαγγελεύς της Βασιλείας μπορεί να κάμη τις προσπάθειες του πιο καρποφόρες; (β) Πρέπει ένας Χριστιανός να μετακινηθή σ’ άλλο τόπο αν δεν έχη καλά αποτελέσματα εκεί που βρίσκεται;

⁶ Υπάρχουν πολλά μέρη σήμερα όπου η ανάγκη περισσοτέρων κηρύκων του ευαγγελίου της Βασιλείας είναι πολύ μεγάλη, και αυτά τα μέρη προσφέρουν έξοχες ευκαιρίες στους αφιερωμένους δούλους του Ιεχωβά για να κάμουν τις προσπάθειες της διακονίας των όσο το δυνατόν πιο καρποφόρες στο σύντομο χρόνο που παραμένει στο παρόν σύστημα πραγμάτων.

⁷ Φυσικά, αν ένας απ’ αυτούς τους αφιερωμένους Χριστιανούς έχη καλά αποτελέσματα στην περιοχή της εκκλησίας του και οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στο ευαγγέλιο της Βασιλείας με το να συνταυτίζωνται με την οργάνωσι του Ιεχωβά, τότε χρειάζεται εκεί που είναι. Έχει ένα γόνιμο αγρό για τη διακονία και θα μπορούσε εξίσου να συνεχίση να επεξεργάζεται αυτόν αντί να πάη αλλού. Αλλά είναι πιθανόν η εδαφική εκείνη περιοχή να έτυχε συχνής επεξεργασίας χωρίς να προκύψη πολύς καρπός από τις προσπάθειες του· τότε τι γίνεται; Μήπως πρέπει να επιβραδύνη το ρυθμό ή να σταματήση; Καθόλου! Η εγκαρτέρησίς του ευαρεστεί τον Ιεχωβά Θεό.

 8. Γιατί είναι φρόνιμο να μετακίνηση κανείς, αν είναι δυνατόν, όταν μια εδαφική περιοχή δεν είναι παραγωγική;

⁸ Εν τούτοις, αν βρίσκεται σε θέσι που του επιτρέπει να προσφέρη βοήθεια σε μια άλλη εδαφική περιοχή όπου υπάρχει ανάγκη περισσοτέρων κηρύκων, δεν θα ήταν φρόνιμο να μετακινηθή σ’ εκείνη την περιοχή; Ένας ψαράς, ο οποίος βλέπει ότι το πλοίο του βρίσκεται σ’ ένα μέρος όπου δεν υπάρχει ψάρεμα, θα μετακίνηση το πλοιάριο του σε αλιευτικά πεδία όπου η πιθανότης ψαρέματος προσφέρει περισσότερες υποσχέσεις. Ενδιαφέρεται να πιάση όσο το δυνατόν περισσότερα ψάρια προτού λήξη η ημέρα. Ως πνευματικοί αλιείς οι μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα επιθυμούν να εργάζονται εκεί όπου οι προσπάθειες των θα είναι όσο το δυνατόν περισσότερο παραγωγικές.

9, 10. Αν ένα άτομο μπορή να μεταβή σε μια άλλη χώρα, ποιες είναι μερικές χώρες όπου η ανάγκη είναι πολύ μεγάλη που θα μπορούσε να εξετάση;

⁹ Ίσως να είναι δυνατόν μια οικογένεια να διευθετήση τις υποθέσεις της έτσι ώστε να μεταβή σε μια άλλη χώρα όπου η ανάγκη κηρύκων είναι εξαιρετικά μεγάλη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες η αναλογία διαγγελέων με τον πληθυσμό είναι ένας σε 524, αλλά υπάρχουν πολλές χώρες όπου η αναλογία δεν είναι τόσο καλή, πράγμα που δείχνει ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη περισσοτέρων κηρύκων του ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού. Παραδείγματος χάριν, στη Βολιβία η αναλογία είναι ένας σε 4.222· στο Ελ Σαλβαδόρ ένας σε 1.951· στη Γουατεμάλα είναι ένας σε 2.298· στην Κολομβία είναι ένας σε 3.021· στο Εουαδόρ είναι ένας σε 2.095· στην Παραγουάη είναι ένας σε 2.963 και στο Περού είναι ένας σε 3.007. Αυτές οι χώρες βρίσκονται όλες στην Κεντρική και τη Νότιο Αμερική, όπου η «αλιεία» απεδείχθη ότι είναι πολύ καλή. Μερικές απ’ αυτές τις χώρες, ωστόσο, εξακολουθούν να έχουν ολόκληρες πόλεις χωρίς μία εκκλησία του λαού του Ιεχωβά.

¹⁰ Ας ρίξωμε μια ματιά στην Αφρική και ας δούμε πόσο μεγάλη ανάγκη κηρύκων της βασιλείας υπάρχει εκεί. Στο Μπουρούντι η αναλογία των μαρτύρων του Ιεχωβά με τον πληθυσμό είναι ένας σε 71.174· στη Σενεγάλη είναι ένας σε 20.339· στη Γκάμπια είναι ένας σε 35.111· στην Ακτή του Ελεφαντόδοντος είναι ένας σε 9.513· στην Κένυα είναι ένας σε 11.094· στη Δημοκρατία του Μάλι είναι ένας σε 700.000·στον Νίγηρα είναι ένας σε 106.296· στο Τσαντ είναι ένας σε 50.000 και στην Ουγκάντα είναι ένας σε 98.234. Αυτές οι χώρες προσφέρουν καλή ευκαιρία «αλιεύσεως» στους αφιερωμένους δούλους του Ιεχωβά οι οποίοι μπορούν να μεταβούν σε μια άλλη χώρα.

11, 12. Περιγράψτε τι συνθήκες συναντούν οι Μάρτυρες ιεραπόστολοι σε μερικές Αφρικανικές χώρες.

¹¹ Υπάρχει τόσο πολύ ενδιαφέρον σε μερικές απ’ αυτές τις χώρες, ώστε οι Μάρτυρες εκεί έχουν καταλόγους προτεραιότητας ανθρώπων οι οποίοι περιμένουν να μελετήσουν μαζί των τη Γραφή. Στην Κένυα, παραδείγματος χάριν, δεν σπαταλούν χρόνο με άτομα που δεν είναι συνεπή στην συνέντευξι που έχει ορισθή. Όταν ένα άτομο απουσιάζη μερικές φορές από το σπίτι την ώρα που έχει ορισθή για τη μελέτη, ο Μάρτυς διακόπτει τη μελέτη και διαθέτει το χρόνο του με κάποιον άλλο ο οποίος δείχνει περισσότερη εκτίμησι. Αν ύστερ’ από τη διακοπή μιας μελέτης το άτομο υπόσχεται να είναι συνεπές στις διευθετήσεις και επιθυμεί την ανανέωσι της μελέτης, τότε γράφουν το όνομά του στο τέλος του καταλόγου εκείνων που περιμένουν για μελέτη.

¹² Μία ιεραπόστολος, η οποία πήγε στη Δαχομέη, αναφέρει ότι σε διάστημα λίγο μεγαλύτερο από έξη μήνες διεξήγε δέκα πέντε οικιακές Γραφικές μελέτες. Γράφει τα εξής: «Δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για να ικανοποιήσωμε τον καθένα που θέλει να μελετήση. Μας γνωρίζουν καλά στην πόλι και οι άνθρωποι μας σταματούν για να. μας ρωτήσουν αν θα μελετήσωμε μαζί τους.» Οι συνθήκες καλής «αλιεύσεως» σ’ αυτές τις χώρες αποδεικνύονται από τις εξοχές αριθμητικές αυξήσεις εκείνων οι οποίοι ταυτίζονται με την οργάνωσι του Ιεχωβά. Και αυτοί επίσης είναι δραστήριοι στη διακήρυξι του ευαγγελίου της Βασιλείας.

13. Τι συνήντησε ένας Μάρτυς στις Νήσους Τρακ; και ποια ερώτησι αντιμετωπίζετε σεις;

¹³ Όπως θα έπρεπε ν’ αναμένεται, εκείνοι οι οποίοι πήγαν σε χώρες όπου η ανάγκη κηρύκων είναι πολύ μεγάλη είχαν μερικές ενθαρρυντικές πείρες. Κάποιος που επισκέφθηκε μερικά από τα πολλά νησιά του Συμπλέγματος των νήσων Τρακ συνήντησε ανθρώπους οι οποίοι δεν είχαν ιδεί ποτέ Γραφή ούτε είχαν ακούσει ποτέ το ευαγγέλιον της Βασιλείας. Τον άκουαν με ζωηρό ενδιαφέρον. Όταν έφευγε από ένα νησί,όπου είχε κηρύξει στο λαό για ένα διάστημα, τον ρωτούσαν επανειλημμένως, «Πότε θα ξαναρθήτε;» Πόσο έμοιαζαν με τους ανθρώπους της αρχαίας Εφέσου όταν ο απόστολος Παύλος τους είχε επισκεφθή για πρώτη φορά! Μπορείτε ν’ ανταποκριθήτε στην πρόσκλησι τέτοιων ανθρώπων σε διάφορες χώρες που λέγουν «διάβα . . . και βοήθησον ημάς»;

ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΑΣ

14. Πώς μπορεί να υπηρετήση ένα άτομο εκεί που χρειάζονται περισσότεροι διαγγελείς της Βασιλείας μέσα στην ίδια τη χώρα του;

¹⁴ Αν μία οικογένεια δεν μπορή να πάη σε άλλη χώρα, ίσως μπορεί να μετοικήση σε μια απομονωμένη περιοχή μέσα στην ίδια τη χώρα της. Πολλοί Μάρτυρες το έχουν κάμει αυτό με καλά αποτελέσματα. Μερικοί μετώκησαν σε περιοχές που απέχουν πολύ από τα σπίτια των, και άλλοι έχουν μετοικήσει μόνο μερικά μίλια μακρυά όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη βοηθείας. Σε μερικές περιπτώσεις μια περιοχή είναι απομονωμένη από μια εκκλησία των μαρτύρων του Ιεχωβά. Εκεί πρέπει ν’ αναπτυχθή ενδιαφέρον ώστε να σχηματισθή εκκλησία. Σε άλλες περιπτώσεις είναι πιθανόν να υπάρχη εκκλησία αλλά να είναι μικρή και αδύνατη. Έχει ανάγκη βοηθείας και ενθαρρύνσεως. Σε άλλες περιπτώσεις μια εκκλησία είναι πιθανόν να χρειάζεται πιο ισχυρή ηγεσία, και αυτό προσφέρει ευκαιρία να μετακινηθή ένας ώριμος διάκονος της οργανώσεως του Ιεχωβά μαζί με την οικογένειά του σ’ εκείνη την πόλι και να βοηθήση αυτή την εκκλησία.

15. Πώς ώριμοι Μάρτυρες μπορούν να βοηθήσουν μια μικρή εκκλησία;

¹⁵ Πολύ καλό μπορούν να κάμουν ώριμοι Μάρτυρες οι οποίοι μεταβαίνουν εκεί όπου υπάρχει μια μικρή εκκλησία που έχει ανάγκη βοηθείας. Αναλαμβάνοντας μια γεμάτη ζήλο ηγεσία στη διακονία μπορούν να ενσταλάξουν νέα ζωή στην εκκλησία και να βοηθήσουν τους τοπικούς Μάρτυρας να γίνουν πιο παραγωγικοί «αλιείς ανθρώπων.» (Ματθ. 4:19) Μπορούν να είναι τονωτικό παράδειγμα στην τοπική εκκλησία, όπως ήσαν ο Παύλος και οι σύντροφοι του στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης. Γράφοντας στους Χριστιανούς εκείνης της εκκλησίας, ο Παύλος είπε: «Εξεύροντες, αδελφοί ηγαπημένοι υπό Θεού, την εκλογήν σας· διότι το ευαγγέλιον ημών δεν έγεινεν εις εσάς εν λόγω μόνον, αλλά και εν δυνάμει, και εν πνεύματι αγίω, και εν πληροφορία πολλή, καθώς εξεύρετε οποίοι υπήρξαμεν μεταξύ σας δια σας. Και σεις εγείνετε μιμητοί ημών και του Κυρίου.»—1 Θεσ. 1:4-6.

16. Ποια ιδιαίτερη χαρά είχε αισθανθή ο απόστολος Παύλος, και πώς σήμερα Μάρτυρες μπορούν να έχουν αυτή τη χαρά μέσα στην ίδια τη χώρα των;

¹⁶ Ο απόστολος Παύλος εύρισκε μεγάλη χαρά στο να διανοίγη νέους αγρούς για το κήρυγμα του ευαγγελίου της Βασιλείας. Στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους Χριστιανούς, που ζούσαν στη Ρώμη, απεκάλυψε τη χαρά του λέγοντας: «Ούτω δε εφιλοτιμήθην να κηρύττω το ευαγγέλιον, ουχί όπου ονομάσθη ο Χριστός, διά να μη οικοδομώ επί ξένου θεμελίου· αλλά, καθώς είναι γεγραμμένον, Εκείνοι προς τους οποίους δεν ανηγγέλθη περί αυτού, θέλουσιν ιδεί· και εκείνοι οίτινες δεν ήκουσαν, θέλουσι νοήσει.» (Ρωμ. 15:20, 21) Αυτή τη χαρά μπορούν να αισθανθούν σήμερα εκείνοι οι Μάρτυρες οι οποί οι είναι πρόθυμοι να μετοικήσουν σε απομονωμένες περιοχές όπου δεν υπάρχει εκκλησία.

17. Τι είδους άνθρωποι πρέπει να είναι εκείνοι οι οποίοι σκέπτονται να μετοικήσουν εκεί όπου η ανάγκη κηρύκων είναι ιδιαιτέρως μεγάλη;

¹⁷ Εκείνοι οι οποίοι μετακινούνται εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγαλύτερη πρέπει κατ’ ανάγκην να είναι άτομα που έχουν μεγάλη εκτίμησι για την αλήθεια του Λόγου του Θεού και οι οποίοι εκδηλώνουν αυτή την εκτίμησι με γεμάτη ζήλο δράσι στη διακονία. Πρέπει να είναι άτομα τα οποία είναι ισχυρά στην αλήθεια και ικανά ‘εις απολογίαν. . . προς πάντα τον ζητούντα από αυτούς λόγον περί της ελπίδος των.’ (1 Πέτρ. 3:15) Πρέπει να είναι άτομα τα οποία είναι πρόθυμα να υποφέρουν αντιξοότητες, κακουχίες, και διωγμό για να μπορούν να συνεχίσουν τη διακονία. Αυτή ήταν η στάσις του αποστόλου Παύλου. Είπε τα εξής: «Σεις εξεύρετε, από της πρώτης ημέρας αφ’ ης επάτησα εις την Ασίαν, πώς επέρασα μεθ’ υμών όλον τον χρόνον, δουλεύων τον Κύριον μετά πάσης ταπεινοφροσύνης, και μετά πολλών δακρύων και πειρασμών, οίτινες μοι συνέβησαν.»—Πράξ. 20:18, 19.

ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΕΤΟΙΚΗΣΟΥΝ

18, 19. Πώς μπορούν να γίνουν διευθετήσεις ώστε ε κείνοι που δεν μπορούν να μετοικήσουν να μπορέσουν να υπηρετήσουν εκεί που υπάρχει μεγάλη ανάγκη;

¹⁸ Αλλά τι μπορεί να λεχθή γι’ αυτούς οι οποίοι δεν μπορούν να μετοικήσουν; Πώς μπορούν να υπηρετήσουν εκεί όπου χρειάζονται περισσότεροι κήρυκες της βασιλείας του Θεού; Είναι πιθανόν μέσα στην περιοχή των είκοσι περίπου εκκλησιών να υπάρχη εδαφική περιοχή όπου υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που εν διαφέρονται για το ευαγγέλιον, αλλ’ ίσως η τοπική εκκλησία έχει πάρα πολύ μεγάλο τομέα ώστε να φροντίση γι’ αυτό το ενδιαφέρον. Μπορούν να γίνουν διευθετήσεις μ’ αυτή την εκκλησία ώστε Μάρτυρες μιας άλλης εκκλησίας να έλθουν και να καλλιεργήσουν το ενδιαφέρον. Γιατί να δαπανούν το χρόνο των σ’ ένα άκαρπο τομέα, όταν υπάρχη καλύτερη «αλίευσις» στον τομέα μιας άλλης εκκλησίας ο οποίος όμως είναι πάρα πολύ μεγάλος για να τον φροντίση εκείνη η εκκλησία;

¹⁹ Μάρτυρες που διαμένουν σ’ αλλά σημεία της περιοχής και μπορούν να ταξιδεύσουν μέσα στα όρια αυτής της περιοχής θα μπορούσαν να διορισθούν για να καλλιεργήσουν το ενδιαφέρον που υπάρχει εκεί. Όταν βρουν ενδιαφέρον θα θελήσουν ν’ αρχίσουν μελέτες και να διεξάγουν αυτές τις μελέτες τακτικά. Αυτό, φυσικά, θα γίνεται με δική των δαπάνη χρόνου και χρήματος. Αν μπορούν ν’ αντιμετωπίσουν αυτή τη δαπάνη, τότε θα μπορούν να υπηρετήσουν εκεί όπου υπάρχει ανάγκη περισσοτέρων διαγγελέων της Βασιλείας χωρίς να υπάρξη ανάγκη ν’ απομακρυνθούν από τα σπίτια των.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ

20-22. Περιγράψτε τα προβλήματα που είναι δυνατόν να συναντήση κανείς σχετικά με την κατοικία και την εργασία και τον τρόπο που αυτά μπορούν να υπερνικηθούν.

²⁰ Όπως θα έπρεπε ν’ αναμένεται, είναι βέβαιο ότι θ’ αντιμετωπίση προβλήματα όποιος πηγαίνει σ’ ένα τομέα που απέχει από το σπίτι του ή μετοικεί σε μια άλλη πόλι ή χώρα. Γι’ αυτούς που μετοικούν ίσως να σημαίνη ότι θα πρέπει να αρκεσθούν σε συνθήκες στεγάσεως κατώτερες από εκείνες που ήσαν συνηθισμένοι να ζουν. Αυτό θ’ απαιτήση προσαρμογή στον τρόπο της σκέψεως των για να μπορέσουν να συνεχίσουν να κηρύττουν σ’ αυτόν τον τομέα. Θα είναι δύσκολο να παραμείνουν αν συνεχίσουν να σκέπτωνται εκείνο που έχουν αφήσει πίσω.

²¹ Η εξεύρεσις εργασίας μπορεί να είναι ένα άλλο πρόβλημα, αλλά μπορούμε να πούμε ότι η επίλυσις του είναι αδύνατη; Σε μερικές περιπτώσεις οι τοπικοί Μάρτυρες μπόρεσαν να βοηθήσουν μια οικογένεια να βρη εργασία. Σε άλλες παρέστη ανάγκη ν’ αναλάβη κανείς εργασία δια φορετική απ’ εκείνη που ήταν συνηθισμένος να κάνη. Ίσως μάλιστα ν’ αναγκασθή ν’ αναλάβη μια εργασία η οποία δεν αμείβει τόσο καλά, αλλά η οποία χρειάζεται για να μπορέση να παραμείνη εκεί όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη κηρύκων. Κι’ εδώ επίσης η ανάπτυξις της ορθής καταστάσεως διανοίας είναι σπουδαία. Ο Παύλος ετόνισε την άποψι που πρέπει να έχη κανείς όταν είπε: «Έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, ας αρκώμεθα εις ταύτα.»—1 Τιμ. 6:8

²² Η οικογένεια λοιπόν που μετοικεί θα κάμη το καλύτερο για να προσαρμοσθή σε ενδεχομένως κατώτερο εισόδημα και ίσως λιγώτερο επιθυμητές ανέσεις για να μπορέση, να παραμείνη εκεί όπου χρειάζονται περισσότεροι κήρυκες της Βασιλείας. Αυτό θα εσήμαινε να θετή τα συμφέροντα της βασιλείας του Θεού πριν από τα υλικά συμφέροντα, όπως συνέστησε ο Ιησούς.—Ματθ. 6:33.

23. Πώς μπορεί ένα άτομο να βλέπη την εγκατάλειψι καλών φίλων για να μπορέση να υπηρετήση εκεί όπου χρειάζονται περισσότεροι κήρυκες του ευαγγελίου;

²³ Η δυσκολία της εγκαταλείψεως καλών φίλων μπορεί να είναι ένα άλλο πρόβλημα. Η μετοίκησις δεν σημαίνει ότι τελειώνουν οι φιλίες αλλά μάλλον είναι ευκαιρία επεκτάσεως των φιλιών. Μια οικογένεια θα βρη νέους φίλους που θα προστεθούν σ’ εκείνους που ήδη έχει. Θυμηθήτε την υπόσχεσι του Ιησού ότι εκείνοι οι οποί οι αφήνουν συγγενείς για να εξαγγείλουν το ευαγγέλιον της Βασιλείας αλλού, θ’ αποκτήσουν συγγενείς και οικίες εκατονταπλασίους. Νέοι φίλοι, επίσης αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά Θεού, θα γίνουν τόσο στενοί όσο οι κατά σάρκα συγγενείς. Λόγω της φιλοξενίας των, τα σπίτια των θα είναι ανοικτά για τέτοια άτομα. Απόφοιτοι της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς Γαλαάδ, που πήγαν ως ιεραπόστολοι σ’ άλλες χώρες, διεπίστωσαν την αληθινότητα της δηλώσεως του Ιησού.—Μάρκ. 10:29, 30.

24. Τι είναι εκείνο που βοηθεί να γίνωνται ασήμαντα τα προβλήματα που προκύπτουν από το να υπηρετή εκεί όπου υπάρχει ανάγκη διαγγελέων της Βασιλείας;

²⁴ Αδιάφορο ποια μπορεί να είναι τα προβλήματα στην προσπάθεια ενός ατόμου να υπηρετήση εκεί όπου υπάρχει μεγάλη ανάγκη περισσοτέρων διαγγελέων της Βασιλείας, η χαρά του να είναι σε θέσι να βοηθήση ανθρώπους να γνωρίσουν τις αλήθειες του Λόγου του Θεού τα κάνει να φαίνωνται ασήμαντα. Κάνει την προσπάθεια και την εγκαρτέρησι ν’ αξίζουν τον κόπο. Υπάρχει μια εσωτερική ικανοποίησις στο να γνωρίζετε ότι βοηθείτε άλλους, και, περισσότερο απ’ όλα, κάνετε αυτό που είναι ευάρεστο στα όμματα του Θεού. Οι ώριμοι Χριστιανοί γνωρίζουν την ικανοποίησι που προέρχεται όταν οι προσπάθειες των στη διακονία φέρουν καλό καρπό. Φαντασθήτε πόσο μεγαλύτερη μπορεί να είναι αυτή η χαρά όταν οι καρποί είναι άφθονοι επειδή εργάζεσθε σε μια εδαφική περιοχή όπου η ανάγκη είναι μεγάλη. Ασφαλώς υπάρχει ευτυχία στο να διαθέτη κανείς ανιδιοτελώς το χρόνο του και τις δυνάμεις του στην υποβοήθησι ανθρώπων να μάθουν για τον Ιεχωβά, τον Υιόν του και τους θαυμαστούς σκοπούς, του για το ανθρώπινο γένος.

ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕ ΤΗ ΔΑΠΑΝΗ

25. Προτού μια οικογένεια μετακινηθή, τι είναι ανάγκη να κάμη;

²⁵ Οι αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά οφείλουν να εκτιμήσουν την κατάστασι των και να εξετάσουν σοβαρά τη μετάβασί των εκεί όπου υπάρχει ανάγκη περισσοτέρων διαγγελέων. Αν μια οικογένεια νομίζη ότι μπορεί να μεταβή σε μια άλλη χώρα ή σ’ ένα άλλο σημείο της δικής της χώρας οφείλει κατ’ ανάγκην να υπολογίση τη δαπάνη και κατόπιν ν’ αποφασίση αν μπορή ν’ ανταποκριθή ή όχι. Ο λόγος για τον οποίο αυτό είναι αναγκαίο εξηγήθηκε από τον Ιησού όταν είπε: «Τις εξ υμών, θέλων να οικοδομήση πύργον, δεν κάθηται πρώτον και λογαριάζει την δαπάνην, αν έχη τα αναγκαία διά να τελειώση αυτόν; μήποτε αφού βάλη θεμέλιον,. . . δεν δύνηται να τελειώση αυτόν.»—Λουκ. 14:28, 29.

26, 27. Γιατί είναι πολύ λογικό να εργαζώμεθα εκεί όπου οι προσπάθειες μας παράγουν περισσοτέρους καρπούς, και πώς ο Παύλος έδωσε παράδειγμα σχετικά μ’ αυτό;

²⁶ Εφόσον ο χρόνος που απομένει γι’ αυτό το σύστημα πραγμάτων είναι πολύ σύντομος, είναι πολύ λογικό να εργασθούμε εκεί όπου οι προσπάθειες μας μπορούν να παράγουν όσο των δυνατόν περισσότερο καρπό. Αν μπορούμε να μετακινηθούμε αλλού, δεν είναι λογικό να συνεχίζωμε να καταβάλλωμε προσπάθειες σ’ ένα μη παραγωγικό τομέα, όταν η «αλίευσις» είναι καλύτερη σ’ έναν άλλον τομέα όπου οι κήρυκες είναι λίγοι. Αλλ’ όταν μια οικογένεια μετακινείται αλλού, πρέπει να μπορή να παραμείνη εκεί. Έτσι ο προγραμματισμός εκ των προτέρων και ο υπολογισμός της δαπάνης είναι ουσιώδεις.

²⁷ Ο απόστολος Παύλος κατανοούσε τη σοφία της μετακινήσεως σε πιο παραγωγικές περιοχές όταν διεπίστωνε ότι ευρίσκετο σε μέρη όπου η «αλίευσις» δεν ήταν καλή. Γι’ αυτό τον λόγο δεν είχε παραμείνει περισσότερο στας Αθήνας. Ήταν ένας σχετικώς άκαρπος τομεύς. Πήγε, λοιπόν, στην Κόρινθο, όπου παρέμεινε ενάμισυ έτος στη διάρκεια της δευτέρας ιεραποστολικής περιοδείας του. Αυτό ζητούσε απ’ αυτόν ο Κύριος να κάμη. Σ’ ένα όραμα είπε στον Παύλο: «Μη φοβού, αλλά ομιλεί και μη σιωπήσης· διότι εγώ είμαι μετά σου, και ουδείς θέλει επιβάλει χείρα επί σε διά να σε κακοποίηση διότι έχω λαόν πολύν εν τη πόλει ταύτη.» (Πράξ. 18:9, 10) Απεδείχθη ότι αυτό συνέβαινε.

28, 29. Πώς πρέπει να ενεργήση μια οικογένεια που κρίνει ότι μπορεί να μετοικήση εκεί που μπορεί να είναι περισσότερο παραγωγική;

²⁸ Αν μια οικογένεια, αφού υπολογίση τη δαπάνη, κρίνη ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μπορεί να υπηρετήση εκεί όπου υπάρχει ανάγκη περισσοτέρων κηρύκων του ευαγγελίου, τότε τι πρέπει να κάμη; Ο καθένας στην οικογένεια πρέπει να φέρη το ζήτημα ενώπιον του Ιεχωβά με προσευχή και να ζητήση την καθοδήγησι και τη βοήθεια του για να λάβη την ορθή απόφασι. Κατόπιν μπορούν να προχωρήσουν στο να κάμουν όλες τις αναγκαίες προετοιμασίες για να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα των να παραμείνουν στο νέο τομέα όταν θα φθάσουν. Αν είναι δυνατόν θα μπορούσε να γίνη επισκόπησις του νέου τομέως από πριν, ιδιαίτερα αν πρόκειται για μετοίκησι. Είναι ανάγκη να εξακριβωθή το ζήτημα της κατοικίας και της εργασίας.

²⁹ Υποθέστε τώρα ότι η οικογένεια αποφασίζει να πάη σε μια άλλη χώρα, τότε πώς πρέπει να ενεργήση; Μπορεί να γράψη στο γραφείο του τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά που είναι στη χώρα όπου επιθυμεί να πάη και να ζητήση οποιαδήποτε πληροφορία χρειάζεται. Εξ άλλου, αν η μετοίκησις που σχεδιάζει να κάμη είναι μέσα στην ίδια χώρα όπου ζη η οικογένεια, τότε μπορεί να γράψη στα γραφεία της Εταιρίας που είναι σ’ εκείνη τη χώρα. Η Εταιρία θα είναι ευτυχής να πληροφορήση την οικογένεια για μέρη όπου υπάρχει ιδιαίτερη ανάγκη περισσοτέρων διαγγελέων του ευαγγελίου.

30. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για ν’ ακολουθήση κανείς το παράδειγμα του Ιησού Χριστού και Παύλου; Γιατί;

³⁰ Θα ήταν πολύ καλό αν τα μέλη της οικογενείας μπορούσαν να δαπανούν τον περισσότερο χρόνο των στη διακονία ως σκαπανείς. Πολύ περισσότερα θα μπορούσαν να επιτευχθούν, και θα ήσαν σε καλύτερη θέσι να φροντίζουν για το ενδιαφέρον που συναντούν. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος ν’ ακολουθήσουν το παράδειγμα που έδωσαν ο Ιησούς και ο απόστολο Παύλος, οι οποίοι αφιέρωναν τον περισσότερο χρόνο των στη διακονία.

31. Τι αποδεικνύει η μεγάλη αύξησις της οργανώσεως του Ιεχωβά, και πώς οι άνθρωποι οι οποίοι προσέρχονται σ’ αυτή την οργάνωσι έδειξαν την ευγνωμοσύνη των για το ότι κάποιος είχε κηρύξει σ’ αυτούς το ευαγγέλιο;

³¹ Η τεραστία αύξησις της οργανώσεως του Ιεχωβά μόνον από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου αποτελεί καλή απόδειξι του πόσο καρποφόρος υπήρξε η αναγγελία του ευαγγελίου της Βασιλείας. Είναι επίσης μια καλή απόδειξις του ότι η μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι η πιο καλή. Το 1945 υπήρχαν 141.606 Μάρτυρες οι οποίοι εκήρυτταν το ευαγγέλιο σε 68 χώρες. Το 1970, ύστερ’ από είκοσι πέντε χρόνια, η οργάνωσις έχει αυξήσει δεκαπλάσιος και πλέον, σε 1.483.430 δραστήριους διαγγελείς σε 206 χώρες. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι άκουσαν το ευαγγέλιον και ανταποκρίθηκαν σ’ αυτό, οι πόδες εκείνων οι οποίοι το έφεραν σ’ αυτούς ήσαν «ωραίοι,» όπως προείπε ο Ησαΐας. (Ησ. 52:7) Είναι ευγνώμονες διότι υπάρχουν σ’ αυτούς τους συγχρόνους καιρούς άνθρωποι οι οποίοι είναι πρόθυμοι να κηρύξουν το ευαγγέλιον της Βασιλείας ακόμη και σε μακρυνές χώρες. Εκδηλώνουν την ευγνωμοσύνη των με το να εξαγγέλλουν κι’ αυτοί το ευαγγέλιον προς όφελος και άλλων ακόμη. Ενεργών τας έτσι ακολουθούν τον τρόπο που συνιστά η οργάνωσις του Ιεχωβά.

32. Πώς 6λέπομε τώρα την εκπλήρωσι του εδαφίου Ησαΐας 60:22;

³² Εδώ βλέπομε την εκπλήρωσι που αναγράφεται στο εδάφιο Ησαΐας 60:22 (ΜΝΚ): «Το ελάχιστον θέλει γείνει χίλια· και το ολιγοστόν ισχυρόν έθνος· εγώ ο Ιεχωβά θέλω επιταχύνει τούτο κατά τον καιρόν αυτού.» Με τον γοργά αυξανόμενο ρυθμό της ανταποκρίσεως στη διακήρυξι του ευαγγελίου της Βασιλείας, αποδεικνύεται σαφώς ότι αυτός είναι ο καιρός που ο Ιεχωβά επιταχύνει την αύξησι της επιγείου οργανώσεως του.

33. Γιατί είναι ανάγκη να εξετάσουν σοβαρά οι μάρτυρες του Ιεχωβά πώς μπορούν ν’ αυξήσουν την παραγωγικότητα των ως διαγγελέων του ευαγγελίου της Βασιλείας;

³³ Η συγκομιδή είναι μεγάλη, οι εργάται λίγοι και ο χρόνος που απομένει για να γίνη το έργο έχει μειωθή πολύ. Αν είσθε ένας άνθρωπος αφιερωμένος στον Ιεχωβά ως μάρτυς του, εξετάστε σοβαρά πώς μπορείτε ν’ αυξήσετε τις προσπάθειες σας στη μεγάλη σύναξι ανθρώπων που επιθυμούν να έχουν την εύνοια του Ιεχωβά και τα οφέλη της βασιλείας του. Εξετάστε σοβαρά πώς μπορείτε ν’ αυξήσετε την παραγωγικότητα σας στη Χριστιανική διακονία με το να εργάζεσθε εκεί όπου υπάρχει ειδική ανάγκη περισσοτέρων διαγγελέων της βασιλείας. Μήπως το μέρος αυτό θα μπορούσε να είναι εκεί που ζήτε τώρα;

Περιφερειακές Συνελεύσεις «Το Θείον Όνομα»

ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΙ του περιοδικού «Η Σκοπιά» θα χαρούν να μάθουν ότι έχουν προχωρήσει πολύ οι διευθετήσεις για μια σειρά συνελεύσεων περιφερείας με τη διεύθυνσι της Εταιρίας Σκοπιά από το τέλος Ιουνίου έως τον Αύγουστο βόρειο ημισφαίριο. Μερικοί οι οποίοι πιθανόν έχουν προσφάτως ταυτισθή με τους μάρτυρας του Ιεχωβά ή αρχίζουν τώρα να μελετούν τη Γραφή μαζί τους δεν έχουν ποτέ παρευρεθή σε μια από τις μεγάλες συνελεύσεις που διεξάγουν κάθε χρόνο οι μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά σας ενθαρρύνομε όλους να παρευρεθήτε σε μια απ’ αυτές τις συνελεύσεις φέτος το καλοκαίρι.

Κάθε μια απ’ αυτές τις Περιφερειακές Συνελεύσεις «το Θείον Όνομα» θα παρουσιάση ένα πρόγραμμα πέντε ημερών, από την Τετάρτη έως και την Κυριακή. Θα υπάρχη ένα υπέροχο πρόγραμμα που θα περιστρέφεται γύρω από τις συμβουλές του Λόγου του Θεού. Θα διαπιστώσετε ότι οι ομιλίες, οι επιδείξεις, τα δράματα και οι πείρες θα είναι πρακτικές και εποικοδομητικές για κάθε μέλος της οικογενείας. Προγραμματίστε να παρευρεθήτε όταν θ’ αρχίση το πρόγραμμα ενωρίς το απόγευμα της Τετάρτης, για ν’ απολαύσετε κάθε μέρος του προγράμματος από την αρχή ως το τέλος το απόγευμα της Κυριακής.

Σε μερικά μέρη το πρόγραμμα θα περιλαμβάνη και άλλες γλώσσες εκτός από την Αγγλική, και σε μερικές περιπτώσεις το πρόγραμμα θα διεξαχθή αποκλειστικά σε άλλη γλώσσα.

Αποφασίστε τώρα που θα παρευρεθήτε, κάμετε οριστικά σχέδια για να είσθε παρών εκεί, και ζητείτε ειλικρινά την ευλογία του Ιεχωβά σ’ αυτή την προσπάθειά σας.

(Επακολουθεί ο πίναξ (στην Αγγλική) των χωρών, ημερομηνιών και τόπων διεξαγωγής των συνελεύσεων)

UNITED STATES

June 30-July 4: Cincinnati, Ohio; Jersey City. N.J. (tentative); New York, N.Y.

July 7-11: Flint, Mich.; Greensboro, N.C.; Jackson, Mich.; Jersey City, N.J. (Spanish only) (tentative); Lansing, Mich.; Lincoln, Nebr.; Mangilao, Guam; Port Huron, Mich.; Sioux Falls, S. Dak.

July 14-18: Albuquerque, N. Mex.; Anchorage, Alaska; Fort Worth, Tex. (Spanish also); Los Angeles, Calif .; Milwaukee, Wis.; Memphis, Tenn.; Philadelphia, Pa. (tentative); Portland, Oreg. (tentative); Pueblo, Colo.; San Antonio, Tex.; San Francisco, Calif, (tentative).

July 21-25: Chicago, 111. (Spanish only); Corpus Chris-ti, Tex. (Spanish only); Pomona, Calif. (Spanish only); Shreveport, La.; Wailuku, Maui, Hawaii.

July 28-August 1: Atlanta, Ga. (Spanish also); Buffalo, N.Y. (tentative); Greenville, S.C.; Spokane, Wash.; Tulsa, Okla.

August 4-8: Lihue, Kauai, Hawaii.

August 18-22: Honolulu, Oahu, Hawaii.

BRITISH ISLES

July 7-11: Sunderland.

July 21-25: Manchester (tentative).

August 4-8: London.

CANADA

July 7-11: Vancouver, B.C.

July 14-18: Halifax, N.S.; Montreal, Que. (English, French); Winnipeg, Man.

July 21-25: Port Alberni. B.C. (tentative).

July 28-August 1: London, Ont. (tentative); Saskatoon, Sask.; Toronto, Ont. (Italian only) (tentative).

August 4-8: Sudbury, Ont.

August 11-15: Calgary, Alta.

August 18-22: St. John’s Newfoundland.

Η Μαδαγασκάρη Αρνείται Ελευθερίαν Λατρείας

Σ’ ΑΥΤΟΝ τον καιρό της αυξήσεως του εγκλήματος και της βίας, κάθε χώρα έχει πολύ μεγάλη ανάγκη πολιτών που είναι ειρηνικοί, που σέβονται τα δικαιώματα των γειτόνων των και που είναι ευπειθείς στο νόμο της χώρας.

Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι τέτοιου είδους άνθρωποι. Έχουν βαθιά αγάπη για τον Θεό, για τους συνανθρώπους των, και σεβασμό για την εξουσία. Διδάσκουν τα τέκνα των, και άλλους επίσης, τους πιο υψηλούς και πιο ωφέλιμους ηθικούς κανόνας που υπάρχουν. Έτσι, πολλές χώρες, στις οποίες έχουν ζήσει επί μακρόν χρόνο μάρτυρες του Ιεχωβά, αναγνωρίζουν ότι αυτοί είναι το είδος των ανθρώπων που μια χώρα χρειάζεται πάρα πολύ σ’ αυτούς τους καιρούς του μίσους, του φόνου, της εξεγέρσεως και της εγκληματικότητος.

Αν ήσθε στη θέσι της κυβερνητικής ισχύος, τι είδους άτομα θα θέλατε στη χώρα σας; Δεν θα ήσαν εκείνα που είναι ειρηνικά και πλήρη σεβασμού προς την εξουσία; Πραγματικά αυτή θα ήταν η λογική και πρακτική πορεία. Εκείνοι που θα ήσαν ανεπιθύμητοι θα ήσαν οι εγκληματίαι, οι παράνομοι, οι αναρχικοί, οι τοξικομανείς κι’ εκείνοι που δεν σέβονται την εξουσία—και του Θεού και των ανθρώπων.

Γι’ αυτό το λόγο έντιμα άτομα σ’ όλο τον κόσμο εκπλήσσονται πολύ όταν μια κυβέρνησις εκδίδει αποφάσεις που θέτουν σε απαγόρευσι τους πιο ειρηνικούς πολίτας της! Δυσκολεύονται να κατανοήσουν μια τέτοια τραγική κατάστασι, ειδικά όταν το ίδιο το Σύνταγμα της κυβερνήσεως εγγυάται ελευθερίαν λατρείας!

Αυτή η πολύ παράλογη και κακή ενέργεια ελήφθη προσφάτως στο νησί της Μαδαγασκάρης. Αυτό το μεγάλο νησί μακριά από τη νοτιοανατολική ακτή της Αφρικής ονομάζεται επίσης επίσημα η Δημοκρατία της Μαλαγκάσυ. Το σύνθημα αυτού του νησιού είναι «Ελευθερία, Πατρίς, Πρόοδος.» Μ’ ένα τέτοιο σύνθημα θα αναμένατε πρόοδο από την άποψι της ελευθερίας της λατρείας. Αλλ’ η πρόοδος έγινε στην εσφαλμένη κατεύθυνσι. Η Δημοκρατία της Μαλαγκάσυ κλείει τις θύρες της στην ελευθερία λατρείας!

Αρνούμενη αυτή την ελευθερία, η Δημοκρατία της Μαλαγκάσυ, τον Ιούνιο του 1970, ειδοποίησε όλους τους ιεραποστόλους των μαρτύρων του Ιεχωβά ότι πρέπει να εγκαταλείψουν τη χώρα μέσα σε λίγες μέρες. Γιατί τόσο βιαστικά; Ήσαν επικίνδυνοι εγκληματίαι ή επαναστάται; Όχι, εν τούτοις ο λόγος που εδόθη για τη διαταγή της απελάσεως ήταν ότι η παρουσία των «αποτελεί απειλή στη δημοσία τάξι και ασφάλεια.» Ούτε ένα γεγονός δεν παρουσίασαν για να υποστηρίξουν αυτή την κατηγορία.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΙΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Κατόπιν στις 8 Αυγούστου 1970 δημοσιεύτηκε ένα διάταγμα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Δημοκρατίας της Μαλαγκάσυ. Το διάταγμα υπ’ αριθμ. 70-431 διαλύει τον «Σύλλογο» των μαρτύρων του Ιεχωβά. Η απαγόρευσις, σύμφωνα με το διάταγμα, βασίζεται σ’ ένα νόμο ο οποίος στρέφεται εναντίον «συλλόγων και. . . ατόμων που κατηγορούνται για ανατρεπτικές ενέργειες.»

Αλλά τι «ανατρεπτικές ενέργειες» έχουν διαπράξει οι μάρτυρες του Ιεχωβά; Δεν ανέφεραν ιδιαίτερες πράξεις και κανένα μάρτυρα του Ιεχωβά δεν έφεραν στο δικαστήριο και δεν τον εδίκασαν για ανατρεπτικές ενέργειες.

ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Το διάταγμα που απαγόρευε τους Μάρτυρας έλεγε ότι η ενέργεια ελήφθη «εις εφαρμογήν του Συντάγματος.» Αλλά είναι αυτό αλήθεια; Τι αναφέρει το Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Μαλαγκάσυ; Η Εισηγητική Έκθεσις του, όπως δημοσιεύεται στην Αννουαίρ Νασιονάλ της Δημοκρατίας της Μαλαγκάσυ για το 1970, λέγει:

«Επικυρώνοντας την πίστι του στο Θεό και στο υψηλό αξίωμα του ατόμου, απεφάσισε να δώση εγγύησι για τα βασικά δικαιώματα του ανθρώπου,. . . εμπνεόμενος από την Παγκόσμια Διακήρυξι των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, ο λαός της Μαλαγκάσυ επισήμως διακηρύττει ότι:

«—Όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις χωρίς διάκρισι καταγωγής, φυλής ή θρησκείας. . ..

«—Ελευθερία σκέψεως, συνειδήσεως, και ελευθερία θρησκείας παρέχεται σε όλους υπό, τον όρο ότι τα ήθη και η δημοσία τάξις τυγχάνουν σεβασμού. Η Πολιτεία προστατεύει την ελευθερία της λατρείας.»

Αλλ’ η απαγόρευσις των μαρτύρων του Ιεχωβά αντανακλά πραγματικά μια απόφασι «που εγγυάται τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου»; Μια τέτοια απαγόρευσις καταπατά την εγγύησι της «ελευθερίας της θρησκείας.» Η Δημοκρατία της Μαλαγκάσυ δεν έδειξε σεβασμό στο δικό της Σύνταγμα.

Είναι καταφανές ότι το ζήτημα είναι σοβαρό. Εφόσον η ελευθερία λατρείας σύμφωνα με την Αγία Γραφή απαγορεύεται στη Μαδαγασκάρη, τι θα σκεφθή κάθε μελλοντικός επισκέπτης σ’ αυτή τη χώρα; Έχει καμμιά διαβεβαίωσι ότι η δική του ελευθερία λατρείας και η ατομική του ελευθερία δεν κινδυνεύουν να παραβιασθούν από μια κυβέρνησι η οποία παραβιάζει το ίδιο το Σύνταγμά της; Σεις θα μπορούσατε να αισθάνεσθε ασφαλής σε μια χώρα η οποία καταπατεί τέτοια βασικά δικαιώματα;

Αυτό που έχει κάμει η Μαδαγασκάρη διαδόθηκε σ’ όλον τον κόσμο, και θέτει υπό αμφισβήτησιν την προσκόλλησί της στη Διακήρυξι των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η οποία έχει εκδοθή από τα Ηνωμένα Έθνη, στα οποία ανήκει και η Δημοκρατία της Μαλαγκάσυ.

ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΕΙΛΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΑΞΙ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Στις 206 χώρες, όπου οι μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν τη βασιλεία του Θεού καθώς και άλλες αλήθειες της Γραφής, ποτέ δεν τους είδαν να συμμετέχουν σε κάποια εξέγερσι για την ανατροπή της κυβερνήσεως. Επί πλέον, στις εκδόσεις των, οι οποίες έχουν παγκόσμια κυκλοφορία, ενθαρρύνουν την υπακοή στις κυβερνήσεις και σεβασμό στους νόμους της χώρας. Το βιβλίο των Η Αλήθεια Που Οδηγεί Στην Αιώνιο Ζωή που χρησιμοποιείται ως βοήθημα μελέτης της Γραφής και έχει εκδοθή σε τριάντα δύο εκατομμύρια αντίτυπα και σε εξήντα γλώσσες, ενθαρρύνει αυτό τον σεβασμό στο κεφάλαιο του «Η Χριστιανική Υπακοή στον Νόμο.»

Συχνά οι εφημερίδες έχουν επαινέσει την καλή δημοσία τάξι και διαγωγή των Μαρτύρων. Με την ευκαιρία μιας διεθνούς συνελεύσεως που είχε γίνει στη Γαλλία τον Αύγουστο του 1969, στο Στάδιο Κολόμπο κοντά στο Παρίσι, είχαν προσέλθει 47.480 σύνεδροι από 78 χώρες, περιλαμβανομένης και της Δημοκρατίας της Μαλαγκάσυ, ο τύπος της Γαλλίας ομοφώνως επήνεσε την ειρηνική διαγωγή των Μαρτύρων. Μια πολύ γνωστή εφημερίς έγραψε σε μια έκθεσι κάτω από τον τετράστηλο τίτλο «Ο Θεός στο Στάδιον» τα εξής:

«Ο ‘Αδελφός’ Νορρ [πρόεδρος της παγκοσμίου οργανώσεως των μαρτύρων του Ιεχωβά] έδειξε στις οδηγίες του ότι μολονότι οι κυβερνήσεις αυτού του κόσμου πρόκειται να παραχωρήσουν κάποτε τη θέσι των στη Βασιλεία του Θεού, αυτό δεν εξουσιοδοτεί τον Χριστιανό να καταβάλλη προσπάθειες ν’ ανατρέψη τα παρόντα συστήματα, ούτε να παρακινή τους συμπολίτας του να παρακούουν τους κανονικούς νόμους των εθνών: οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι αναρχικοί. Πληρώνουν τους φόρους των και συνεργάζονται με την αστυνομία για τη διατήρησι της τάξεως.»—Εφημερίς Λε Μοντ, 7 Αυγούστου 1969, σ. 8.

Οι άνθρωποι οι οποίοι πραγματικά ζουν σύμφωνα με τη Γραφή δεν αποτελούν απειλή για καμμιά κυβέρνησι. Και οι μάρτυρες του Ιεχωβά, όπως λέγει η Εγκυκλοπαίδια Κόλλιερς (στην Αγγλική), θέτουν «μεγάλη έμφασι τη Βίβλο.» Σχετικά με την επιρροή που έχει η Γραφή στους Μάρτυρας, η Ολλανδική εφημερίς Χέτ Στάτσμπλαντ (Η Εφημερίς της Πόλεως), που εκδίδεται για τις πόλεις Μπρέντα και Μπάρονυ, έγραψε στο φύλλο της τής 23ης Νοεμβρίου 1967, σ’ ένα άρθρο του δημοσιογράφου Μ. βαν Ντάελ, τα εξής: «Για τους Μάρτυρας η Γραφή είναι το βιβλίο από το οποίο μπορεί ν’ αντλήση κανείς όλη τη σοφία και την αλήθεια. Η μέθοδος που εφαρμόζεται έχει παραληφθή από το σύστημα που χρησιμοποιούσαν οι πρώτοι Χριστιανοί πριν από 2000 περίπου χρόνια.»

Ώστε η απαγορεύεις των μαρτύρων του Ιεχωβά στη Μαδαγασκάρη είναι στην πραγματικότητα απαγόρευσις της Γραφής και της Χριστιανοσύνης, που αυτοί κηρύττουν και διδάσκουν.

ΕΚΚΛΗΣΙΣ ΣΤΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥΣ ΕΠΙΣΗΜΟΥΣ

Αν αγαπάτε την ελευθερία της λατρείας και επιθυμήτε να βοηθήσετε αυτούς τους ειρηνικούς Χριστιανούς ν’ αποκτήσουν και πάλι τα «θεμελιώδη δικαιώματα» των να λατρεύουν τον Θεό σύμφωνα με τις υπαγορεύσεις της συνειδήσεως των, σας προτρέπομε να γράψετε με σεβασμό στον πρεσβευτή της Δημοκρατίας της Μαλαγκάσυ στη χώρα σας καθώς και στους κυβερνητικούς επισήμους στη Μαδαγασκάρη.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΛΑΓΚΑΣΥ

Μπορεί να ζητηθη από τους κυβερνητικούς επισήμους να ερευνήσουν τα γεγονότα: Ότι σ’ όλη τη γη οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι γνωστοί ως Χριστιανοί οι οποίοι δεν αναμιγνύονται στην πολιτική· ότι παντού σέβονται τη χώρα στην οποία ζουν και ότι το αποδεικνύουν. Πώς; Με το να μη εξαπατούν την κυβέρνησι στην πληρωμή των φόρων των, με το να μη συνωμοτούν εναντίον των αρχόντων ή να μη ενασχολούνται στις πολιτικές διαμάχες, και με το να εποικοδομούν την κοινότητα διδάσκοντας τις υψηλές ηθικές αρχές της Βίβλου.

Ίσως επιθυμείτε να παρακαλέσετε τους αξιωματούχους να προσέξουν την προειδοποίησι που είχε δοθή στους διώκτας των αποστόλων του Ιησού Χριστού: «Απέχετε από των ανθρώπων τούτων, και αφήσατε αυτούς· διότι εάν η βουλή αυτή ή το έργον τούτο ήναι εξ ανθρώπων, θέλει ματαιωθή· εάν όμως ήναι εκ Θεού, δεν δύνασθε να ματαιώσητε αυτό, και προσέχετε μήπως ευρεθήτε και θεομάχοι.»—Πράξ. 5:38, 39.

Το Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Μαλαγκάσυ λέγει ότι «υποστηρίζει την πίστι στον Θεό.» Στην έκκλησί σας ίσως θελήσετε να τους παρακινήσετε ν’ αποφύγουν, αν πράγματι αυτό αληθεύη να διεξάγουν μια χαμένη μάχη εναντίον του Ιεχωβά Θεού. Στη γραπτή έκκλησί σας μπορείτε να εκφράζετε την ευχή σας ν’ ακούσετε το ταχύτερον δυνατόν να δημοσιεύεται στις εφημερίδες ολοκλήρου του κόσμου ότι η Δημοκρατία της Μαλαγκάσυ ανεκάλεσε την απαγόρευσί της κατά των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά και στάθηκε στο ύψος της άλλη μια φορά με το να χορηγήση σ’ αυτούς τους ειρηνικούς Χριστιανούς τη θρησκευτική ελευθερία που «εγγυάται» το Σύνταγμα της Μαλαγκάσυ.

Εκείνοι που αγαπούν την ελευθερία της λατρείας, κι’ έχουν κάμει αυτή την έκκλησι, θα περιμένουν με ανυπομονησία την απάντησι των επισήμων της κυβερνήσεως, όχι απλώς εγγράφως, αλλά κυρίως με την ευνοική ενέργεια της κυβερνήσεως της Δημοκρατίας της Μαλαγκάσυ μπροστά στο βήμα της κρίσεως του Παντοκράτορας Θεού.

[Πλαίσιο στη σελίδα 283]

ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΑΛΑΓΚΑΣΗ

His Excellency

President Philibert Tsiranana

Résidence de Mahazoarivo

Tananarive, Malagasy Republic

The Honorable Calvin Tsiébo

Vice-president, Justice

Antaninarenina

Tananarive, Malagasy Republic

The Honorable André Resampa

Vice-president, Interior

Tsimbazaza

Tananarive, Malagasy Republic

The Honorable Jacques Rabemananjara

Vice-president, Foreign Affairs

Ministère des Affaires Etrangères

Rue Jean-Assolant

Tananarive, Malagasy Republic

Mr. Césaire Rabenoro

Secretary of State for African Affairs

Ministère des Affaires Etrangères

Rue Jean-Assolant

Tananarive, Malagasy Republic

Mr. Jean-François Jarison

Minister of Justice

43, rue George V

Tananarive, Malagasy Republic

Mr. René Rasidy

Tananarive, Malagasy Republic

Mr. Pierre Bora

Director of National Security

Tananarive, Malagasy Republic

His Excellency

Embassy of the Malagasy Republic

2374 Massachusetts Ave. N.W.

Washington, D.C. 20008

His Excellency

301 E. 47th St.

New York, N.Y. 10017

Τι Αντανακλά η Φωνή Σας

● «Η ποιότης της φωνής σας είναι η ιδιότης η οποία την διακρίνει από τις φωνές άλλων,» έγραψε η Βεατρίκη Δεσφοσσέ στο βιβλίο Η Φωνή Σας και η Ομιλία Σας. «Η φωνή σας είναι η αντανάκλασις του ενδομύχου σας εαυτού . . . Ταυτοχρόνως η φωνή σας αντιδρά (ως ο χαμαιλέων όταν αλλάζει τα χρώματα του σύμφωνα με το περιβάλλον,) στους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφεστε—τους συντρόφους σας στην εργασία και στο παιχνίδι—και στις εθνικές και τμηματικές επιρροές. Η φωνή σας επίσης ποικίλλει με την κατάστασι της διανοίας σας και σώματος. Κάποιος που σας γνωρίζει καλά μπορεί να διακρίνη αλάνθαστα την κατάστασι της υγείας σας και διαθέσεως όταν μιλήτε σ’ αυτόν δια του τηλεφώνου. Η φωνή σας είναι το άθροισμα του εαυτού σας, ρυθμισμένη από συνθήκες που σας επηρεάζουν τη στιγμή που μιλείτε.