ΚΕΦΑΛΑΙΟ 62
Ένα Σημαντικό Δίδαγμα Ταπεινοφροσύνης
ΜΑΤΘΑΙΟΣ 17:22–18:5 ΜΑΡΚΟΣ 9:30-37 ΛΟΥΚΑΣ 9:43-48
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΠΡΟΛΕΓΕΙ ΞΑΝΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ
ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΦΟΡΟ ΜΕ ΝΟΜΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΨΑΡΙΟΥ
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ;
Στην περιοχή της Καισάρειας του Φιλίππου έλαβε χώρα η μεταμόρφωση του Ιησού και η θεραπεία ενός δαιμονισμένου παιδιού. Τώρα ο Ιησούς κατευθύνεται προς την Καπερναούμ. Ταξιδεύει μόνο με τους μαθητές του, για να μην το μάθουν τα πλήθη. (Μάρκος 9:30) Αυτό του δίνει επιπρόσθετες ευκαιρίες να τους προετοιμάσει για τον θάνατό του και για το έργο που θα κάνουν κατόπιν. Τους εξηγεί: «Ο Γιος του ανθρώπου πρόκειται να παραδοθεί με προδοσία σε χέρια ανθρώπων, και θα τον θανατώσουν, και την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί».—Ματθαίος 17:22, 23.
Κανονικά, αυτό δεν είναι κάτι καινούριο για τους μαθητές του. Ο Ιησούς έχει πει και νωρίτερα ότι θα θανατωθεί, παρότι ο Πέτρος αρνήθηκε να πιστέψει ότι αυτό θα συνέβαινε. (Ματθαίος 16:21, 22) Επίσης, τρεις απόστολοι είδαν τη μεταμόρφωση και άκουσαν τη συζήτηση για την «αναχώρηση» του Ιησού. (Λουκάς 9:31) Τώρα οι ακόλουθοί του “λυπούνται πάρα πολύ” για αυτό που λέει ο Ιησούς, αν και δεν καταλαβαίνουν πλήρως τα λόγια του. (Ματθαίος 17:23) Παρ’ όλα αυτά, φοβούνται να τον ρωτήσουν περισσότερα σχετικά με αυτό το ζήτημα.
Κάποια στιγμή φτάνουν στην Καπερναούμ, τη βάση του Ιησού και ιδιαίτερη πατρίδα κάποιων αποστόλων. Εκεί, πλησιάζουν τον Πέτρο αυτοί που εισπράττουν τον φόρο για τον ναό. Ίσως σε μια προσπάθεια να κατηγορήσουν τον Ιησού ότι δεν πληρώνει φόρους, ρωτούν: «Δεν πληρώνει ο δάσκαλός σας τον φόρο των δύο δραχμών [για τον ναό];»—Ματθαίος 17:24.
«Ναι, πληρώνει», απαντάει ο Πέτρος. Όταν ο Πέτρος επιστρέφει στο σπίτι, ο Ιησούς ξέρει ήδη τι έχει συμβεί. Αντί λοιπόν να περιμένει να θίξει το ζήτημα ο Πέτρος, τον ρωτάει πρώτος: «Τι νομίζεις, Σίμων; Από ποιους λαβαίνουν οι βασιλιάδες της γης δασμούς ή κεφαλικό φόρο; Από τους γιους τους ή από τους ξένους;» Ο Πέτρος απαντάει: «Από τους ξένους». Τότε ο Ιησούς καταλήγει: «Άρα λοιπόν, οι γιοι απαλλάσσονται από τον φόρο».—Ματθαίος 17:25, 26.
Ο Πατέρας του Ιησού είναι ο Βασιλιάς του σύμπαντος και Αυτός που λατρεύεται στον ναό. Επομένως, ο Γιος του Θεού δεν είναι νομικά υποχρεωμένος να πληρώνει τον φόρο για τον ναό. Ωστόσο, ο Ιησούς λέει: «Αλλά για να μη γίνουμε αιτία να σκανδαλιστούν, πήγαινε στη θάλασσα, ρίξε αγκίστρι και πάρε το πρώτο ψάρι που θα βγει και, όταν ανοίξεις το στόμα του, θα βρεις ένα ασημένιο νόμισμα [έναν στατήρα, ή αλλιώς τετράδραχμο]. Πάρε το και δώσε το σε αυτούς για εμένα και εσένα».—Ματθαίος 17:27.
Λίγο αργότερα οι μαθητές είναι και πάλι μαζί και ρωτούν τον Ιησού ποιος θα είναι ο μεγαλύτερος στη Βασιλεία. Πρόσφατα, αυτοί οι ίδιοι φοβούνταν να τον ρωτήσουν για τον επερχόμενο θάνατό του, αλλά τώρα δεν φοβούνται να τον ρωτήσουν για το δικό τους μέλλον. Ο Ιησούς ξέρει τι σκέφτονται. Είχαν ήδη μαλώσει για αυτό το θέμα καθώς βάδιζαν πίσω του επιστρέφοντας στην Καπερναούμ. Γι’ αυτό, τους ρωτάει: «Για ποιο πράγμα μαλώνατε στον δρόμο;» (Μάρκος 9:33) Οι μαθητές ντρέπονται και μένουν σιωπηλοί, επειδή μάλωναν για το ποιος είναι ο μεγαλύτερος. Τελικά, οι απόστολοι αποκαλύπτουν στον Ιησού το ερώτημα που συζητούσαν: «Ποιος είναι άραγε ο μεγαλύτερος στη Βασιλεία των ουρανών;»—Ματθαίος 18:1.
Φαίνεται απίστευτο το ότι οι μαθητές μάλωσαν για κάτι τέτοιο ενώ παρατηρούν και ακούν τον Ιησού σχεδόν τρία χρόνια. Ωστόσο, είναι ατελείς. Επιπλέον, έχουν μεγαλώσει σε ένα θρησκευτικό περιβάλλον όπου δίνεται μεγάλη έμφαση στις θέσεις και στα αξιώματα. Εκτός αυτού, ο Πέτρος πρόσφατα άκουσε τον Ιησού να του υπόσχεται ορισμένα «κλειδιά» της Βασιλείας. Μήπως αυτό τον κάνει να νιώθει ανώτερος; Το ίδιο ίσως νιώθουν ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, εφόσον υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες της μεταμόρφωσης του Ιησού.
Ούτως ή άλλως, ο Ιησούς κάνει κάτι για να διορθώσει τη στάση τους. Φωνάζει ένα παιδί, το βάζει ανάμεσα στους μαθητές και τους λέει: «Αν δεν αλλάξετε και δεν γίνετε όπως τα παιδάκια, δεν πρόκειται να μπείτε στη Βασιλεία των ουρανών. Όποιος λοιπόν ταπεινώσει τον εαυτό του σαν αυτό το παιδάκι, αυτός είναι ο μεγαλύτερος στη Βασιλεία των ουρανών· και όποιος δεχτεί ένα τέτοιο παιδάκι με βάση το όνομά μου δέχεται και εμένα».—Ματθαίος 18:3-5.
Τι θαυμάσια μέθοδος διδασκαλίας! Ο Ιησούς δεν θυμώνει με τους μαθητές του ούτε τους αποκαλεί άπληστους ή φιλόδοξους. Αντί για αυτό, τους διδάσκει χρησιμοποιώντας ένα παράδειγμα. Τα μικρά παιδιά δεν έχουν καμία υψηλή θέση ή εξοχότητα. Έτσι ο Ιησούς δείχνει ότι αυτή την άποψη χρειάζεται να αναπτύξουν οι μαθητές του για τον εαυτό τους. Κατόπιν ολοκληρώνει το δίδαγμα για τους ακολούθους του, λέγοντας: «Εκείνος που συμπεριφέρεται ως μικρότερος μεταξύ όλων σας, εκείνος είναι μεγάλος».—Λουκάς 9:48.