Η Γέννηση του Ιησού—Η Πραγματική Ιστορία
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ κάποιο πασίγνωστο γεγονός στην ιστορία της χώρας σας. Είναι καλά τεκμηριωμένο και έχουν γράψει για αυτό περισσότεροι από ένας ιστορικοί. Αλλά, τι θα γινόταν αν κάποιος σας έλεγε ότι αυτό το γεγονός δεν είχε συμβεί ποτέ, ότι δεν ήταν παρά ένας μύθος; Ή, για να το καταλάβουμε ακόμη καλύτερα, τι θα γινόταν αν κάποιος ισχυριζόταν ότι μεγάλο μέρος των όσων σας είχε πει η οικογένειά σας σχετικά με τη γέννηση και τα παιδικά χρόνια του παππού σας είναι αναληθή; Και στις δύο περιπτώσεις, απλώς και μόνο ένας τέτοιος υπαινιγμός μπορεί να σας έφερνε αγανάκτηση. Ασφαλώς δεν θα δεχόσασταν αυτούς τους ισχυρισμούς ανεπιφύλακτα!
Εντούτοις, οι κριτικοί σήμερα απορρίπτουν γενικά τις αφηγήσεις των Ευαγγελίων του Ματθαίου και του Λουκά σχετικά με τη γέννηση του Ιησού. Λένε ότι αυτές οι αφηγήσεις είναι εντελώς αντιφατικές και ασύμβατες μεταξύ τους, καθώς επίσης ότι και οι δύο περιέχουν οφθαλμοφανή ψεύδη και ιστορικά λάθη. Θα μπορούσε να αληθεύει αυτό; Αντί να δεχτούμε τέτοιες κατηγορίες, ας εξετάσουμε οι ίδιοι το υπόμνημα των Ευαγγελίων. Καθώς το κάνουμε αυτό, ας δούμε τι έχουν να μας διδάξουν σήμερα.
Ο Σκοπός της Συγγραφής
Ευθύς εξαρχής, θα ήταν υποβοηθητικό να θυμηθούμε το σκοπό για τον οποίο γράφτηκαν αυτές οι Βιβλικές αφηγήσεις. Αυτές δεν είναι βιογραφίες· είναι Ευαγγέλια. Είναι σημαντικό να γίνει αυτός ο διαχωρισμός. Σε μια βιογραφία, ο συγγραφέας μπορεί να γεμίσει εκατοντάδες σελίδες προσπαθώντας να δείξει πώς έφτασε το κεντρικό του πρόσωπο στο σημείο να γίνει μια τόσο γνωστή προσωπικότητα. Γι’ αυτό, μερικές βιογραφίες αφιερώνουν δεκάδες σελίδες σε λεπτομέρειες σχετικά με τους γονείς, τη γέννηση και τα παιδικά χρόνια των κεντρικών τους προσώπων. Με τα Ευαγγέλια, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Από το υπόμνημα των τεσσάρων Ευαγγελίων, μόνο δύο, το Ευαγγέλιο του Ματθαίου και του Λουκά, μιλούν για τη γέννηση και την παιδική ηλικία του Ιησού. Ωστόσο, ο στόχος τους δεν είναι να δείξουν πώς έγινε ο Ιησούς αυτό που έγινε. Λάβετε υπόψη σας ότι οι ακόλουθοι του Ιησού αναγνώριζαν ότι εκείνος υπήρχε ως πνευματικό πλάσμα προτού έρθει στη γη. (Ιωάννης 8:23, 58) Έτσι, ο Ματθαίος και ο Λουκάς δεν άντλησαν στοιχεία από τα παιδικά χρόνια του Ιησού προκειμένου να εξηγήσουν τι είδους άντρας έγινε. Αντίθετα, αφηγήθηκαν περιστατικά που εξυπηρετούσαν το σκοπό των Ευαγγελίων τους.
Και ποιος ήταν ο σκοπός της συγγραφής τους; Η λέξη «ευαγγέλιο» σημαίνει «καλά νέα». Και οι δύο άντρες είχαν το ίδιο άγγελμα—ότι ο Ιησούς είναι ο υποσχεμένος Μεσσίας, δηλαδή ο Χριστός, ότι πέθανε για τις αμαρτίες των ανθρώπων και ότι αναστήθηκε στον ουρανό. Αλλά οι δύο συγγραφείς είχαν εντελώς διαφορετικό παρελθόν και έγραψαν για διαφορετικό αναγνωστικό κοινό. Ο Ματθαίος, ένας εισπράκτορας φόρων, διαμόρφωσε την αφήγησή του έχοντας υπόψη του ένα κατεξοχήν Ιουδαϊκό κοινό. Ο Λουκάς, ο οποίος ήταν γιατρός, έγραψε στον “εξοχότατο Θεόφιλο”—ο οποίος πιθανώς κατείχε κάποιο υψηλό αξίωμα—και, κατ’ επέκταση, σε ένα ευρύτερο κοινό Ιουδαίων και Εθνικών. (Λουκάς 1:1-3) Ο κάθε συγγραφέας επέλεξε τα περιστατικά που θα σχετίζονταν περισσότερο με το συγκεκριμένο κοινό και τα οποία ήταν πιθανότερο να το πείσουν. Έτσι, το υπόμνημα του Ματθαίου στρέφει την προσοχή στις προφητείες των Εβραϊκών Γραφών που εκπληρώθηκαν σε σχέση με τον Ιησού. Ο Λουκάς, από την άλλη μεριά, ακολουθεί την πιο κλασική ιστορική προσέγγιση την οποία θα εκτιμούσε το μη Ιουδαϊκό κοινό.
Δεν προξενεί καμία έκπληξη το γεγονός ότι οι αφηγήσεις τους διαφέρουν. Αλλά δεν αντιφάσκουν μεταξύ τους, όπως ισχυρίζονται διάφοροι κριτικοί. Συμπληρώνουν η μια την άλλη και συνδυάζονται αρμονικά συνθέτοντας μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.
Η Γέννηση του Ιησού στη Βηθλεέμ
Τόσο ο Ματθαίος όσο και ο Λουκάς καταγράφουν ένα εξαιρετικό θαύμα που συνδέεται με τη γέννηση του Ιησού—γεννήθηκε από μια παρθένα. Ο Ματθαίος δείχνει ότι αυτό το θαύμα εκπλήρωσε μια προφητεία που είχε ειπωθεί από τον Ησαΐα πριν από αιώνες. (Ησαΐας 7:14· Ματθαίος 1:22, 23) Ο Λουκάς εξηγεί ότι ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ επειδή ο Καίσαρας διέταξε να γίνει απογραφή, πράγμα που ανάγκασε τον Ιωσήφ και τη Μαρία να ταξιδέψουν εκεί. (Βλέπε πλαίσιο στη σελίδα 7.) Το ότι ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ ήταν σημαντικό. Αιώνες νωρίτερα, ο προφήτης Μιχαίας είχε προείπει ότι ο Μεσσίας θα προερχόταν από αυτή τη φαινομενικά ασήμαντη κωμόπολη κοντά στην Ιερουσαλήμ.—Μιχαίας 5:2.
Η νύχτα της γέννησης του Ιησού έχει γίνει πασίγνωστη επειδή αποτελεί τη βάση για την κατασκευή απεικονίσεων της γέννησής του. Εντούτοις, η αληθινή ιστορία είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη που παρουσιάζεται συνήθως. Ο ιστορικός Λουκάς, ο οποίος μας μιλάει για την απογραφή που έφερε τον Ιωσήφ και τη Μαρία στη Βηθλεέμ, μας λέει επίσης ότι οι ποιμένες πέρασαν εκείνη τη σημαντική νύχτα στο ύπαιθρο μαζί με τα ποίμνιά τους. Αυτές οι δύο λεπτομέρειες έχουν οδηγήσει πολλούς ερευνητές της Αγίας Γραφής στο συμπέρασμα ότι ο Ιησούς δεν μπορεί να γεννήθηκε το Δεκέμβριο. Τονίζουν ότι είναι απίθανο να ανάγκασε ο Καίσαρας τους Ιουδαίους, που μπορούσαν από στιγμή σε στιγμή να ξεσηκωθούν, να κάνουν το κοπιαστικό ταξίδι προς τις γενέτειρές τους εκείνη την κρύα και βροχερή περίοδο, διότι αυτό θα εξόργιζε ακόμη περισσότερο το στασιαστικό λαό. Οι λόγιοι επισημαίνουν ότι είναι εξίσου απίθανο να έμεναν οι ποιμένες στο ύπαιθρο μαζί με τα ποίμνιά τους με τόσο άσχημο καιρό.—Λουκάς 2:8-14.
Παρατηρήστε ότι ο Ιεχωβά προτίμησε να αναγγείλει τη γέννηση του Γιου του, όχι στους μορφωμένους και επιφανείς θρησκευτικούς ηγέτες εκείνων των ημερών, αλλά στους ταλαιπωρημένους εργάτες που έμεναν στο ύπαιθρο. Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι πιθανώς δεν είχαν πολλές σχέσεις με τους ποιμένες, οι οποίοι λόγω του ακανόνιστου ωραρίου τους δεν μπορούσαν να τηρήσουν ορισμένες λεπτομέρειες του προφορικού νόμου. Αλλά ο Θεός ευνόησε αυτούς τους ταπεινούς, πιστούς άντρες δίνοντάς τους μια μεγάλη τιμή—μια αντιπροσωπεία αγγέλων τούς πληροφόρησε ότι ο Μεσσίας, τον οποίο ο λαός του Θεού ανέμενε επί χιλιάδες χρόνια, είχε μόλις γεννηθεί στη Βηθλεέμ. Αυτοί οι άντρες, και όχι οι «τρεις βασιλιάδες» που παρουσιάζονται τόσο συχνά σε απεικονίσεις της γέννησης, ήταν εκείνοι που επισκέφτηκαν τη Μαρία και τον Ιωσήφ, και είδαν αυτό το αθώο βρέφος ξαπλωμένο στη φάτνη.—Λουκάς 2:15-20.
Ο Ιεχωβά Ευνοεί τους Ταπεινούς Εκζητητές της Αλήθειας
Ο Θεός ευνοεί τους ταπεινούς ανθρώπους που τον αγαπούν και δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για την εκπλήρωση των σκοπών του. Αυτή είναι μια βασική ιδέα η οποία φαίνεται επανειλημμένα στα γεγονότα που συνδέονται με τη γέννηση του Ιησού. Όταν, περίπου ένα μήνα μετά τη γέννηση του παιδιού, ο Ιωσήφ και η Μαρία τον παρουσιάζουν στο ναό υπακούοντας στο Μωσαϊκό Νόμο, προσφέρουν εκεί «ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο νεαρά περιστέρια». (Λουκάς 2:22-24) Στην πραγματικότητα, ο Νόμος απαιτούσε να προσφέρουν ένα κριάρι, αλλά παρείχε και αυτή τη λιγότερο δαπανηρή εναλλακτική λύση σε περίπτωση που κάποιος ήταν φτωχός. (Λευιτικό 12:1-8) Σκεφτείτε το αυτό. Ο Ιεχωβά Θεός, ο Κυρίαρχος του σύμπαντος, επέλεξε, όχι μια πλούσια οικογένεια, αλλά μια φτωχή, ως το σπιτικό όπου θα μεγάλωνε ο αγαπημένος, μονογενής του Γιος. Αν είστε γονέας, αυτό ασφαλώς θα πρέπει να σας θυμίζει διαρκώς ότι το καλύτερο δώρο που μπορείτε να δώσετε στα παιδιά σας—πολύ καλύτερο από τον υλικό πλούτο ή από μια εκπαίδευση που περιβάλλεται από γόητρο—είναι ένα οικογενειακό περιβάλλον το οποίο βάζει σε πρώτη θέση τις πνευματικές αξίες.
Στο ναό, ο Ιεχωβά ευνοεί δύο άλλους πιστούς, ταπεινούς λάτρεις. Η μία είναι η Άννα, μια 84χρονη χήρα η οποία “δεν λείπει ποτέ από το ναό”. (Λουκάς 2:36, 37) Ο άλλος είναι ένας πιστός ηλικιωμένος άντρας ονόματι Συμεών. Και οι δύο νιώθουν συγκινημένοι για το προνόμιο που τους χορηγεί ο Θεός—προτού πεθάνουν να δουν με τα μάτια τους εκείνον που θα γινόταν ο υποσχεμένος Μεσσίας. Ο Συμεών λέει μια προφητεία σε σχέση με το παιδί. Αυτή η προφητεία είναι γεμάτη ελπίδα αλλά έχει και μια δόση θρήνου. Προλέγει ότι, μια ημέρα, θλίψη θα διαπεράσει αυτή τη νεαρή μητέρα, τη Μαρία, για τον αγαπημένο της γιο.—Λουκάς 2:25-35.
Ένα Παιδί Κινδυνεύει
Η προφητεία του Συμεών αποτελεί μια δυσάρεστη υπενθύμιση σχετικά με το ότι αυτό το αθώο παιδί θα γίνει αντικείμενο μίσους. Ενόσω ακόμη είναι σε βρεφική ηλικία, αυτό το μίσος βρίσκεται σε δράση. Η αφήγηση του Ματθαίου περιγράφει με λεπτομέρειες πώς συμβαίνει αυτό. Έχουν περάσει μερικοί μήνες, και ο Ιωσήφ, η Μαρία και ο Ιησούς ζουν τώρα σε κάποιο σπίτι στη Βηθλεέμ. Δέχονται μια απροσδόκητη επίσκεψη από ορισμένους ξένους. Αντίθετα με τα όσα παρουσιάζουν πολλές απεικονίσεις της γέννησης, ο Ματθαίος δεν προσδιορίζει πόσοι από αυτούς ήρθαν ούτε και τους αποκαλεί «σοφούς άντρες», πόσο μάλλον δε «τρεις βασιλιάδες». Χρησιμοποιεί τη λέξη της κοινής ελληνικής μάγοι, ή αλλιώς «αστρολόγοι». Αυτό και μόνο θα πρέπει να δείχνει στον αναγνώστη ότι κάτι κακό περιλαμβάνεται σε αυτό, επειδή η αστρολογία είναι μια τέχνη την οποία καταδικάζει ο Λόγος του Θεού και την οποία απέφευγαν σχολαστικά οι πιστοί Ιουδαίοι.—Δευτερονόμιο 18:10-12· Ησαΐας 47:13, 14.
Αυτοί οι αστρολόγοι έχουν ακολουθήσει ένα άστρο από την ανατολή και φέρνουν δώρα σε “αυτόν που γεννήθηκε βασιλιάς των Ιουδαίων”. (Ματθαίος 2:2) Αλλά το άστρο δεν τους οδηγεί στη Βηθλεέμ. Τους κατευθύνει στην Ιερουσαλήμ και στον Ηρώδη τον Μέγα. Κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν συγκρίνεται με αυτόν όσον αφορά τα μέσα και το κίνητρο που είχε για να βλάψει τον μικρό Ιησού. Αυτός ο φιλόδοξος άντρας με τη δολοφονική διάθεση είχε σκοτώσει αρκετά από τα άμεσα μέλη της ίδιας του της οικογένειας τα οποία θεωρούσε απειλή.a Μόλις ακούει για τη γέννηση ενός μελλοντικού “βασιλιά των Ιουδαίων”, στέλνει αναστατωμένος τους αστρολόγους για να Τον βρουν στη Βηθλεέμ. Καθώς πηγαίνουν, κάτι παράξενο συμβαίνει. Το «άστρο» που τους οδήγησε να ταξιδέψουν στην Ιερουσαλήμ φαίνεται να μετακινείται!—Ματθαίος 2:1-9.
Το αν αυτό ήταν πραγματικό φως στον ουρανό ή απλώς όραμα δεν το γνωρίζουμε. Αυτό που γνωρίζουμε, όμως, είναι ότι εκείνο το «άστρο» δεν προερχόταν από τον Θεό. Με ολέθρια ακρίβεια, οδηγεί αυτούς τους ειδωλολάτρες μπροστά στον Ιησού—ένα παιδί ευάλωτο και αβοήθητο, που έχει ως μοναδικούς προστάτες ένα φτωχό ξυλουργό και τη σύζυγό του. Το πιθανό είναι ότι οι αστρολόγοι, τα απληροφόρητα θύματα του Ηρώδη, θα επέστρεφαν για να ενημερώσουν εκείνον το μοχθηρό μονάρχη, πράγμα που θα οδηγούσε στο θάνατο του παιδιού. Αλλά ο Θεός επεμβαίνει μέσω ενός ονείρου και τους στέλνει στην πατρίδα τους από άλλο δρόμο. Επομένως, το «άστρο» θα πρέπει να αποτελούσε επινόηση του εχθρού του Θεού, του Σατανά, ο οποίος θα έκανε τα πάντα προκειμένου να βλάψει τον Μεσσία. Τι ειρωνεία αποτελεί το γεγονός ότι το «άστρο» και οι αστρολόγοι παρουσιάζονται στις απεικονίσεις της γέννησης ως απεσταλμένοι του Θεού!—Ματθαίος 2:9-12.
Ωστόσο, ο Σατανάς δεν παραιτείται. Το υποχείριό του σε αυτή την υπόθεση, ο Βασιλιάς Ηρώδης, διατάζει να θανατωθούν όλα τα βρέφη κάτω των δύο ετών στη Βηθλεέμ. Αλλά ο Σατανάς δεν μπορεί να κερδίσει τη μάχη εναντίον του Ιεχωβά. Ο Ματθαίος επισημαίνει ότι ο Θεός είχε προείπει από παλιά ακόμη και αυτή τη μοχθηρή σφαγή αθώων παιδιών. Ο Ιεχωβά αντικρούει και πάλι τον Σατανά, προειδοποιώντας τον Ιωσήφ μέσω ενός αγγέλου να καταφύγει στην Αίγυπτο για ασφάλεια. Ο Ματθαίος αναφέρει ότι, λίγο καιρό αργότερα, ο Ιωσήφ και η ολιγομελής οικογένειά του μετακόμισαν ξανά και τελικά εγκαταστάθηκαν στη Ναζαρέτ, όπου ο Ιησούς μεγάλωσε μαζί με τους μικρότερους αδελφούς και αδελφές του.—Ματθαίος 2:13-23· 13:55, 56.
Η Γέννηση του Χριστού—Τι Σημαίνει για Εσάς
Μήπως αυτή η σύντομη περιγραφή των γεγονότων που συνδέονται με τη γέννηση και τα παιδικά χρόνια του Ιησού σάς αφήνει κάπως έκπληκτους; Πολλοί το νιώθουν αυτό. Εκπλήσσονται όταν διαπιστώνουν πως οι αφηγήσεις είναι στην πραγματικότητα αρμονικές και ακριβείς, παρά το γεγονός ότι μερικοί άνθρωποι διατείνονται με σθένος το αντίθετο. Εκπλήσσονται καθώς μαθαίνουν ότι μερικά γεγονότα είχαν προειπωθεί εκατοντάδες χρόνια νωρίτερα. Εκπλήσσονται επίσης από το γεγονός ότι μερικά βασικά στοιχεία των Ευαγγελίων είναι πολύ διαφορετικά από αυτά που παρουσιάζονται στις παραδοσιακές ιστορίες για τη γέννηση καθώς και στις φάτνες.
Ίσως όμως αυτό που προξενεί τη μεγαλύτερη έκπληξη να είναι το γεγονός ότι πολλές από τις παραδοσιακές γιορταστικές εκδηλώσεις των Χριστουγέννων παραλείπουν τα σημαντικά σημεία των αφηγήσεων των Ευαγγελίων. Λόγου χάρη, λίγη προσοχή δίνεται στον Πατέρα του Ιησού—όχι τον Ιωσήφ, αλλά τον Ιεχωβά Θεό. Φανταστείτε τα αισθήματά του όταν εμπιστεύτηκε τον αγαπημένο του Γιο στον Ιωσήφ και στη Μαρία για να τον αναθρέψουν και να του προμηθεύσουν τα αναγκαία. Φανταστείτε την οδύνη του ουράνιου Πατέρα καθώς άφησε τον Γιο του να μεγαλώνει σε έναν κόσμο στον οποίο κάποιος βασιλιάς γεμάτος μίσος θα σχεδίαζε να τον δολοφονήσει ακόμη και τότε που δεν ήταν παρά ένα παιδί! Η βαθιά αγάπη του για την ανθρωπότητα ήταν εκείνο που υποκίνησε τον Ιεχωβά να κάνει αυτή τη θυσία.—Ιωάννης 3:16.
Συνήθως, οι εορτασμοί των Χριστουγέννων ξεχνούν τον πραγματικό Ιησού. Μάλιστα, δεν είναι πουθενά γραμμένο ότι ο ίδιος είπε ποτέ στους μαθητές του την ημερομηνία της γέννησής του· και δεν υπάρχει κάποια ένδειξη ότι οι ακόλουθοί του γιόρταζαν τα γενέθλιά του.
Ο Ιησούς παρήγγειλε στους ακολούθους του να γιορτάζουν, όχι την επέτειο της γέννησής του, αλλά την ανάμνηση του θανάτου του—και την κοσμοϊστορική σημασία του. (Λουκάς 22:19, 20) Όχι, ο Ιησούς δεν ήθελε να τον θυμόμαστε σαν ένα αβοήθητο βρέφος σε μια φάτνη, επειδή τώρα δεν βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Εξήντα και πλέον χρόνια μετά την εκτέλεσή του, ο Ιησούς αποκαλύφτηκε σε όραμα στον απόστολο Ιωάννη ως κραταιός Βασιλιάς που ιππεύει για πόλεμο. (Αποκάλυψη 19:11-16) Εμείς σήμερα χρειάζεται να γνωρίσουμε τον Ιησού σε αυτόν το ρόλο, ως Κυβερνήτη της ουράνιας Βασιλείας του Θεού, διότι πρόκειται για έναν Βασιλιά ο οποίος θα αλλάξει τον κόσμο.
[Υποσημείωση]
a Στην πραγματικότητα, ο Καίσαρας Αύγουστος ανέφερε ότι ήταν πιο ασφαλές να είναι κανείς γουρούνι του Ηρώδη παρά γιος του.
[Πλαίσιο/Εικόνες στη σελίδα 7]
Έκανε Λάθος Ο Λουκάς;
ΠΩΣ είναι δυνατόν ο Ιησούς, ο οποίος μεγάλωσε στη Ναζαρέτ και ήταν ευρέως γνωστός ως Ναζωραίος, να γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, περίπου 150 χιλιόμετρα μακριά; Ο Λουκάς εξηγεί: «Εκείνες, λοιπόν, τις ημέρες [πριν από τη γέννηση του Ιησού] βγήκε διάταγμα από τον Καίσαρα Αύγουστο να απογραφεί όλη η κατοικημένη γη· (αυτή η πρώτη απογραφή έγινε όταν κυβερνήτης της Συρίας ήταν ο Κυρήνιος·) και όλοι πήγαιναν να απογραφούν, ο καθένας στη δική του πόλη».—Λουκάς 1:1· 2:1-3.
Οι κριτικοί πολλές φορές αντιμετωπίζουν αυτή την περικοπή ως χονδροειδές λάθος ή, ακόμη χειρότερα, ως χάλκευμα. Επιμένουν ότι εκείνη η απογραφή έλαβε χώρα το 6 ή το 7 Κ.Χ. και ότι τότε ήταν η περίοδος κατά την οποία κυβερνούσε ο Κυρήνιος. Αν έχουν δίκιο, αυτό θα δημιουργούσε σοβαρές αμφιβολίες για την αφήγηση του Λουκά, διότι τα στοιχεία δείχνουν ότι ο Ιησούς γεννήθηκε το 2 Π.Κ.Χ. Αλλά αυτοί οι κριτικοί αγνοούν δύο βασικά γεγονότα. Πρώτον, ο Λουκάς αναγνωρίζει πως δεν έγινε μία μόνο απογραφή—προσέξτε ότι αναφέρεται σε “αυτή την πρώτη απογραφή”. Γνώριζε καλά ότι υπήρξε και άλλη, μεταγενέστερη απογραφή. (Πράξεις 5:37) Αυτή η μεταγενέστερη απογραφή είναι η ίδια με αυτήν που περιέγραψε ο ιστορικός Ιώσηπος, η οποία έλαβε χώρα το 6 Κ.Χ. Δεύτερον, το διάστημα κατά το οποίο κυβέρνησε ο Κυρήνιος δεν μας υποχρεώνει να μεταθέσουμε τη γέννηση του Ιησού σε εκείνη τη μεταγενέστερη ημερομηνία. Γιατί; Επειδή ο Κυρήνιος προφανώς υπηρέτησε σε αυτό το αξίωμα δύο φορές. Πολλοί λόγιοι αναγνωρίζουν ότι η πρώτη του θητεία περιλάμβανε το έτος 2 Π.Κ.Χ.
Μερικοί κριτικοί λένε ότι ο Λουκάς επινόησε την απογραφή προκειμένου να παρουσιάσει ένα λόγο για τον οποίο γεννήθηκε ο Ιησούς στη Βηθλεέμ, εκπληρώνοντας έτσι την προφητεία του εδαφίου Μιχαίας 5:2. Αυτή η θεωρία καθιστά τον Λουκά εκούσιο ψεύτη, και κανένας κριτικός δεν μπορεί να εναρμονίσει αυτόν τον ισχυρισμό με την εικόνα του σχολαστικού ιστορικού ο οποίος έγραψε το Ευαγγέλιο καθώς και το βιβλίο των Πράξεων.
Κάτι άλλο το οποίο δεν μπορεί να εξηγήσει κανένας κριτικός: Αυτή καθαυτή η απογραφή αποτελεί εκπλήρωση προφητείας! Τον έκτο αιώνα Π.Κ.Χ., ο Δανιήλ προφήτευσε για κάποιον ηγεμόνα ο οποίος “θα έβαζε έναν απαιτητή να περάσει μέσα από το λαμπρό βασίλειο”. Μήπως αυτό εφαρμόστηκε στον Αύγουστο και στη διαταγή που εξέδωσε να γίνει απογραφή στον Ισραήλ; Η προφητεία συνεχίζει προλέγοντας ότι ο Μεσσίας, ο «Ηγέτης της διαθήκης», θα “συντριβόταν” στη διάρκεια της βασιλείας του διαδόχου εκείνου του ηγεμόνα. Ο Ιησούς πράγματι “συντρίφτηκε”, εκτελέστηκε, στη διάρκεια της βασιλείας του διαδόχου του Αυγούστου, του Τιβέριου.—Δανιήλ 11:20-22.
[Εικόνες]
Καίσαρας Αύγουστος (27 Π.Κ.Χ.–14 Κ.Χ.)
Τιβέριος Καίσαρας (14-37 Κ.Χ.)
[Ευχαριστίες]
Musée de Normandie, Caen, France
Η φωτογραφία λήφθηκε με την ευγενή παραχώρηση του The British Museum
[Εικόνα στη σελίδα 8]
Ο άγγελος του Ιεχωβά ευνόησε τους ταπεινούς ποιμένες αναγγέλλοντάς τους τα καλά νέα για τη γέννηση του Χριστού