Αλλαγή για τον Πλούσιο και τον Λάζαρο

Ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές του θαυμάσια συμβουλή σχετικά με τη χρήση του υλικού πλούτου. Αλλά δεν τον ακούν μόνο εκείνοι. Παρόντες είναι και Φαρισαίοι, οι οποίοι πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους τη συμβουλή του Ιησού. Γιατί; Επειδή είναι «φιλάργυροι». Όταν ακούν αυτά που λέει ο Ιησούς, “αρχίζουν να τον περιγελούν”.​—Λουκάς 15:2· 16:13, 14.

Ο Ιησούς όμως δεν πτοείται, αλλά τους λέει: «Εσείς ανακηρύσσετε τον εαυτό σας δίκαιο ενώπιον των ανθρώπων, αλλά ο Θεός γνωρίζει την καρδιά σας. Επειδή ό,τι θεωρούν οι άνθρωποι εξυψωμένο είναι αηδιαστικό ενώπιον του Θεού».​—Λουκάς 16:15.

Εδώ και πολύ καιρό, “οι άνθρωποι εξυψώνουν” τους Φαρισαίους, αλλά τώρα τα πράγματα πρόκειται να αλλάξουν εντελώς. Όσοι είναι εξυψωμένοι, πλούσιοι σε κοσμικά αγαθά, πολιτική εξουσία και θρησκευτική επιρροή θα υποβιβαστούν, ενώ όσοι από τον κοινό λαό αναγνωρίζουν την πνευματική τους ένδεια θα εξυψωθούν. Ο Ιησούς διασαφηνίζει ότι συντελείται μια μεγάλη αλλαγή, λέγοντας:

«Ο Νόμος και οι Προφήτες ήταν μέχρι τον Ιωάννη. Από τότε η Βασιλεία του Θεού διακηρύττεται ως καλά νέα, και κάθε είδους άνθρωποι πασχίζουν να μπουν σε αυτήν. Πράγματι, είναι ευκολότερο να αφανιστεί ο ουρανός και η γη παρά να μείνει ανεκπλήρωτη μια γραμμούλα από κάποιο γράμμα του Νόμου». (Λουκάς 3:18· 16:16, 17) Πώς δείχνουν τα λόγια του Ιησού ότι λαβαίνει χώρα μια αλλαγή;

Οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες καμαρώνουν ότι εφαρμόζουν τον Νόμο του Μωυσή. Θυμηθείτε πως, όταν ο Ιησούς αποκατέστησε την όραση κάποιου στην Ιερουσαλήμ, οι Φαρισαίοι είπαν κομπαστικά: «Εμείς είμαστε μαθητές του Μωυσή. Εμείς γνωρίζουμε ότι ο Θεός μίλησε στον Μωυσή». (Ιωάννης 9:13, 28, 29) Ο Νόμος που δόθηκε μέσω του Μωυσή είχε μεταξύ άλλων σκοπό να οδηγήσει τα ταπεινά άτομα στον Μεσσία, δηλαδή στον Ιησού. Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής προσδιόρισε τον Ιησού ως το Αρνί του Θεού. (Ιωάννης 1:29-34) Από τότε που ο Ιωάννης άρχισε τη διακονία του, ταπεινοί Ιουδαίοι, ιδιαίτερα από τα φτωχά στρώματα, ακούν για τη «Βασιλεία του Θεού». Πράγματι, υπάρχουν «καλά νέα» για όλους όσους θέλουν να είναι υπήκοοι της Βασιλείας του Θεού και να ωφεληθούν από αυτήν.

Ο Μωσαϊκός Νόμος δεν μένει ανεκπλήρωτος. Απεναντίας, έχει οδηγήσει στον Μεσσία. Εκτός αυτού, η υποχρεωτική τήρησή του φτάνει στο τέλος της. Για παράδειγμα, ο Νόμος επέτρεπε το διαζύγιο για διάφορους λόγους, αλλά τώρα ο Ιησούς εξηγεί ότι «όποιος πάρει διαζύγιο από τη σύζυγό του και παντρευτεί άλλη μοιχεύει, και όποιος παντρευτεί διαζευγμένη γυναίκα μοιχεύει». (Λουκάς 16:18) Τέτοιες δηλώσεις εξοργίζουν τους Φαρισαίους, οι οποίοι έχουν την τάση να θέτουν κανόνες για το καθετί!

Έπειτα ο Ιησούς αφηγείται μια παραβολή η οποία τονίζει το μέγεθος της αλλαγής που συντελείται. Μιλάει για δύο άντρες​—η κατάσταση του καθενός από τους οποίους αλλάζει δραματικά. Καθώς θα εξετάζουμε την παραβολή, να θυμάστε ότι μεταξύ αυτών που την ακούν είναι και φιλάργυροι Φαρισαίοι τους οποίους εξυψώνουν οι άνθρωποι.

Ο Ιησούς λέει: «Ήταν ένας πλούσιος που ντυνόταν με πορφύρα και λινό, και καλοπερνούσε κάθε μέρα μέσα στη χλιδή. Στην πύλη του όμως έβαζαν κάποιον ζητιάνο που λεγόταν Λάζαρος, ο οποίος ήταν γεμάτος πληγές και επιθυμούσε να χορτάσει με αυτά που έπεφταν από το τραπέζι του πλουσίου. Μάλιστα, έρχονταν και οι σκύλοι και έγλειφαν τις πληγές του».​—Λουκάς 16:19-21.

Εφόσον οι Φαρισαίοι είναι φιλάργυροι, υπάρχει καμιά αμφιβολία για το ποιος είναι ο «πλούσιος» στην παραβολή του Ιησού; Επίσης, σε αυτούς τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες αρέσει να στολίζονται με πανάκριβα, φανταχτερά ρούχα. Πέρα δε από τα όποια υλικά πλούτη τους, φαίνεται ότι είναι πλούσιοι και όσον αφορά τα προνόμια που απολαμβάνουν και τις ευκαιρίες που έχουν. Πράγματι, το γεγονός ότι εξεικονίζονται από κάποιον που ντύνεται με βασιλική πορφύρα παραπέμπει στην ευνοημένη τους θέση, ενώ το λευκό λινό παραπέμπει στην αυτοδικαίωσή τους.​—Δανιήλ 5:7.

Πώς βλέπουν αυτοί οι πλούσιοι, υπερήφανοι ηγέτες τον φτωχό, κοινό λαό; Τους αποκαλούν περιφρονητικά ‛αμ χα’άρετς, δηλαδή λαό του τόπου (ή ανθρώπους της γης), οι οποίοι ούτε γνωρίζουν τον Νόμο ούτε τους αξίζει να τον διδαχτούν. (Ιωάννης 7:49) Αυτό θυμίζει την κατάσταση του “ζητιάνου που λέγεται Λάζαρος”, ο οποίος λαχταράει ακόμη και τα ψίχουλα “που πέφτουν από το τραπέζι του πλουσίου”. Όπως ο Λάζαρος είναι γεμάτος πληγές, έτσι και ο κοινός λαός ζει στην καταφρόνια, σαν να νοσεί πνευματικά.

Αυτή η θλιβερή κατάσταση υφίσταται εδώ και αρκετό καιρό, αλλά ο Ιησούς ξέρει ότι έχει φτάσει πια η στιγμή για μια μεγάλη αλλαγή στις περιστάσεις τόσο αυτών που μοιάζουν με τον πλούσιο όσο και αυτών που μοιάζουν με τον Λάζαρο.

Στη συνέχεια ο Ιησούς περιγράφει αυτή τη δραματική αλλαγή περιστάσεων, λέγοντας: «Κάποτε λοιπόν πέθανε ο ζητιάνος και μεταφέρθηκε από τους αγγέλους στο πλευρό του Αβραάμ. Πέθανε και ο πλούσιος και τον έθαψαν. Και στον Τάφο σήκωσε τα μάτια του, ενώ βασανιζόταν, και είδε από μακριά τον Αβραάμ και τον Λάζαρο στο πλευρό του».​—Λουκάς 16:22, 23.

Οι ακροατές του Ιησού ξέρουν ότι ο Αβραάμ είναι νεκρός εδώ και πολύ καιρό και βρίσκεται στον Τάφο. Οι Γραφές ξεκαθαρίζουν ότι κανένας που βρίσκεται στον Τάφο, ή αλλιώς στον Σιεόλ, δεν μπορεί να δει ή να ακούσει, άρα ούτε και ο Αβραάμ. (Εκκλησιαστής 9:5, 10) Τι πιστεύουν λοιπόν οι θρησκευτικοί ηγέτες ότι εννοεί ο Ιησούς με αυτή την παραβολή; Τι μπορεί να υπονοεί για τον κοινό λαό και τους φιλάργυρους θρησκευτικούς ηγέτες;

Ο Ιησούς είχε μόλις υποδείξει ότι θα συνέβαινε μια αλλαγή όταν είπε ότι “ο Νόμος και οι Προφήτες ήταν μέχρι τον Ιωάννη τον Βαφτιστή, αλλά από τότε η Βασιλεία του Θεού διακηρύττεται ως καλά νέα”. Επομένως, τόσο ο Λάζαρος όσο και ο πλούσιος πεθαίνουν όσον αφορά τις προηγούμενες περιστάσεις τους, ή αλλιώς την κατάστασή τους, και βρίσκονται σε νέα θέση ως προς τον Θεό λόγω του κηρύγματος του Ιωάννη και του Ιησού Χριστού.

Συγκεκριμένα, όσοι ανήκουν στην τάξη των ταπεινών ή φτωχών ήταν επί μακρόν στερημένοι από πνευματική άποψη. Αλλά το άγγελμα για τη Βασιλεία, το οποίο παρουσίασε πρώτα ο Ιωάννης ο Βαφτιστής και μετά ο Ιησούς, τους βοηθάει και εκείνοι ανταποκρίνονται σε αυτό. Προηγουμένως, ήταν αναγκασμένοι να αρκούνται σε “ψίχουλα που έπεφταν από το πνευματικό τραπέζι” των θρησκευτικών ηγετών. Τώρα τρέφονται με ουσιαστικές Βιβλικές αλήθειες, ιδιαίτερα με τα θαυμάσια πράγματα που εξηγεί ο Ιησούς. Βρίσκονται πλέον σε ευνοημένη θέση ενώπιον του Ιεχωβά Θεού.

Αντίθετα, όσοι ανήκουν στην τάξη των πλούσιων και επιφανών θρησκευτικών ηγετών αρνούνται να δεχτούν το άγγελμα της Βασιλείας, το οποίο διακήρυξε αρχικά ο Ιωάννης και κηρύττει τώρα ο Ιησούς σε ολόκληρη τη χώρα. (Ματθαίος 3:1, 2· 4:17) Μάλιστα, αυτό το άγγελμα τους εξαγριώνει, με άλλα λόγια τους βασανίζει, διότι υποδεικνύει μια επερχόμενη πύρινη κρίση από τον Θεό. (Ματθαίος 3:7-12) Οι φιλάργυροι θρησκευτικοί ηγέτες θα ανακουφίζονταν αν ο Ιησούς και οι μαθητές του έπαυαν να διακηρύττουν το άγγελμα του Θεού. Μοιάζουν με τον πλούσιο στην παραβολή, ο οποίος λέει: «Πατέρα Αβραάμ, ελέησέ με και στείλε τον Λάζαρο να βουτήξει την άκρη του δαχτύλου του στο νερό και να δροσίσει τη γλώσσα μου, επειδή υποφέρω μέσα σε αυτή την τρομερή φωτιά».​—Λουκάς 16:24.

Αλλά δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο. Οι περισσότεροι θρησκευτικοί ηγέτες δεν θα αλλάξουν. Είχαν αρνηθεί να “ακούσουν τον Μωυσή και τους Προφήτες”, τα συγγράμματα των οποίων θα έπρεπε να τους υποκινήσουν να δεχτούν τον Ιησού ως Μεσσία και Βασιλιά του Θεού. (Λουκάς 16:29, 31· Γαλάτες 3:24) Ούτε ταπεινώνουν τον εαυτό τους ώστε να πειστούν από τους φτωχούς οι οποίοι δέχονται τον Ιησού και έχουν τώρα τη θεϊκή εύνοια. Από την πλευρά τους, οι μαθητές του Ιησού δεν μπορούν να συμβιβαστούν ή να νερώσουν την αλήθεια για να ικανοποιήσουν ή να ανακουφίσουν τους θρησκευτικούς ηγέτες. Στην παραβολή του, ο Ιησούς περιγράφει αυτή την πραγματικότητα με τα όσα λέει ο “Πατέρας Αβραάμ” στον πλούσιο:

«Παιδί μου, θυμήσου ότι εσύ χόρτασες από καλά πράγματα όταν ζούσες, αλλά τον Λάζαρο τον βρήκαν κακά πράγματα. Τώρα όμως, εκείνος βρίσκει παρηγοριά εδώ, αλλά εσύ υποφέρεις. Και εκτός από όλα αυτά, ανάμεσα σε εμάς και σε εσάς έχει εδραιωθεί ένα μεγάλο χάσμα, ώστε εκείνοι που θέλουν να περάσουν από εδώ σε εσάς δεν μπορούν, ούτε μπορούν κάποιοι να διαβούν από εκεί σε εμάς».​—Λουκάς 16:25, 26.

Πόσο δίκαιο και σωστό είναι το ότι λαβαίνει χώρα αυτή η δραματική αλλαγή! Αποτελεί αντιστροφή θέσεων ανάμεσα στους υπερήφανους θρησκευτικούς ηγέτες και στα ταπεινά άτομα που δέχονται τον ζυγό του Ιησού και επιτέλους αναζωογονούνται και τρέφονται πνευματικά. (Ματθαίος 11:28-30) Αυτή η αλλαγή θα γίνει ακόμη πιο φανερή σε λίγους μήνες, όταν η διαθήκη του Νόμου αντικατασταθεί από τη νέα διαθήκη. (Ιερεμίας 31:31-33· Κολοσσαείς 2:14· Εβραίους 8:7-13) Όταν ο Θεός εκχύσει άγιο πνεύμα την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ., θα γίνει ηλίου φαεινότερον ότι εκείνοι που έχουν την εύνοιά του είναι οι μαθητές του Ιησού, όχι οι Φαρισαίοι και οι θρησκευτικοί τους σύμμαχοι.