«Έθεσα το Υπόδειγμα για Εσάς»

«Έπρεπε να είστε δάσκαλοι από άποψη χρόνου».​—ΕΒΡΑΙΟΥΣ 5:12.

 1. Γιατί θα μπορούσαν τα λόγια του εδαφίου Εβραίους 5:12 να προκαλέσουν, όπως είναι φυσικό, κάποια ανησυχία σε έναν Χριστιανό;

ΚΑΘΩΣ διαβάζετε τα θεόπνευστα λόγια του θεματικού μας εδαφίου, μήπως νιώθετε κάποια ανησυχία για τον εαυτό σας; Αν ναι, δεν είστε οι μόνοι. Ως ακόλουθοι του Χριστού, γνωρίζουμε ότι πρέπει να είμαστε δάσκαλοι. (Ματθαίος 28:19, 20) Γνωρίζουμε ότι οι καιροί στους οποίους ζούμε καθιστούν επιτακτικό να διδάσκουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Γνωρίζουμε επίσης ότι η διδασκαλία μας είναι δυνατόν μάλιστα να αποτελέσει ζήτημα ζωής και θανάτου για εκείνους που διδάσκουμε! (1 Τιμόθεο 4:16) Όπως είναι φυσικό, λοιπόν, μπορεί να αναρωτηθούμε: “Είμαι πράγματι δάσκαλος όπως θα έπρεπε να είμαι; Πώς μπορώ να βελτιωθώ;”

2, 3. (α) Πώς εξήγησε κάποιος δάσκαλος το θεμέλιο της καλής διδασκαλίας; (β) Ποιο υπόδειγμα έθεσε ο Ιησούς για εμάς όσον αφορά τη διδασκαλία;

² Αυτές οι ανησυχίες δεν χρειάζεται να μας αποθαρρύνουν. Αν σκεφτόμαστε ότι η διδασκαλία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μερικές μέθοδοι που μαθαίνονται μέσω μελέτης, ίσως νιώσουμε να μας καταβαρύνει η προοπτική της ανάγκης για βελτίωση. Ωστόσο, το θεμέλιο της καλής διδασκαλίας δεν είναι η τεχνική αλλά κάτι πολύ πιο σπουδαίο. Προσέξτε τι έγραψε κάποιος έμπειρος δάσκαλος σε ένα βιβλίο γύρω από αυτό το θέμα: «Η καλή διδασκαλία δεν είναι θέμα ειδικών μεθόδων ή τεχνικών, προγραμμάτων και ενεργειών. . . . Η διδασκαλία είναι πρωτίστως θέμα αγάπης». Ασφαλώς, η άποψή του ήταν άποψη ενός κοσμικού δασκάλου. Εντούτοις, το σημείο που τόνισε μπορεί να εφαρμοστεί ακόμη περισσότερο στη διδασκαλία που παρέχουμε εμείς ως Χριστιανοί. Πώς συμβαίνει αυτό;

³ Το Πρότυπο δασκάλου που έχουμε δεν είναι άλλο από τον Ιησού Χριστό, ο οποίος είπε στους ακολούθους του: «Έθεσα το υπόδειγμα για εσάς». (Ιωάννης 13:15) Αναφερόταν στο δικό του παράδειγμα εκδήλωσης ταπεινοφροσύνης, αλλά το υπόδειγμα που έθεσε ο Ιησούς για εμάς οπωσδήποτε περιλαμβάνει το κύριο έργο που έκανε ως άνθρωπος στη γη​—διδάσκοντας στους ανθρώπους τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. (Λουκάς 4:43) Αν, τώρα, έπρεπε να διαλέξετε μία και μόνο λέξη για να περιγράψετε τη διακονία του Ιησού, πιθανότατα θα επιλέγατε τη λέξη «αγάπη», έτσι δεν είναι; (Κολοσσαείς 1:15· 1 Ιωάννη 4:8) Η αγάπη του Ιησού για τον ουράνιο Πατέρα του, τον Ιεχωβά, κατείχε την πρώτιστη θέση. (Ιωάννης 14:31) Ως δάσκαλος, όμως, ο Ιησούς εκδήλωσε αγάπη και με δύο ακόμη τρόπους. Αγαπούσε τις αλήθειες που δίδασκε και αγαπούσε επίσης τους ανθρώπους που δίδασκε. Ας συγκεντρώσουμε περισσότερο την προσοχή μας σε αυτές τις δύο πτυχές του υποδείγματος που έθεσε για εμάς.

Μακραίωνη Αγάπη για τις Θεϊκές Αλήθειες

 4. Πώς απέκτησε ο Ιησούς αγάπη για τις διδασκαλίες του Ιεχωβά;

⁴ Η στάση ενός δασκάλου απέναντι στο αντικείμενό του επηρεάζει σε σοβαρό βαθμό την ποιότητα της διδασκαλίας του. Οποιαδήποτε αδιαφορία είναι πιθανό ότι θα γίνεται φανερή και θα μεταδίδεται στους σπουδαστές του. Ο Ιησούς δεν ήταν απαθής απέναντι στις πολύτιμες αλήθειες που δίδασκε σχετικά με τον Ιεχωβά και τη Βασιλεία Του. Η αγάπη του Ιησού για το αντικείμενο της διδασκαλίας του ήταν βαθιά. Είχε αποκτήσει αυτή την αγάπη ως σπουδαστής. Σε όλη τη μακραίωνη περίοδο της προανθρώπινης ύπαρξής του, ο μονογενής Γιος ήταν ένθερμος μαθητής. Τα εδάφια Ησαΐας 50:4, 5 καταγράφουν τα εξής ταιριαστά λόγια: «Ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά μού έδωσε τη γλώσσα των διδαγμένων, για να ξέρω με ποιο λόγο να απαντήσω στον κουρασμένο. Κάθε πρωί αυτός αφυπνίζει​—αφυπνίζει το αφτί μου για να ακούω όπως οι διδαγμένοι. Ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά άνοιξε το αφτί μου, και εγώ δεν ήμουν στασιαστικός. Δεν στράφηκα στην αντίθετη κατεύθυνση».

5, 6. (α) Ποια εμπειρία είχε προφανώς ο Ιησούς κατά το βάφτισμά του, και ποια επίδραση άσκησε αυτή πάνω του; (β) Ποια αντίθεση διακρίνουμε ανάμεσα στον Ιησού και στον Σατανά όσον αφορά τη χρήση του Λόγου του Θεού;

⁵ Ενόσω μεγάλωνε ως άνθρωπος στη γη, ο Ιησούς εξακολούθησε να αγαπάει τη θεϊκή σοφία. (Λουκάς 2:52) Κατόπιν, κατά το βάφτισμά του, είχε μια μοναδική εμπειρία. «Άνοιξε ο ουρανός», λέει το εδάφιο Λουκάς 3:21. Προφανώς, ο Ιησούς μπόρεσε τότε να θυμηθεί την προανθρώπινη ύπαρξή του. Έπειτα, πέρασε 40 ημέρες νηστεύοντας στην έρημο. Πρέπει να βρήκε πολύ μεγάλη ευχαρίστηση καθώς στοχαζόταν τα πολλά μαθήματα που είχε λάβει από τον Ιεχωβά στον ουρανό. Προτού περάσει πολύς καιρός, όμως, η αγάπη του για τις αλήθειες του Θεού δοκιμάστηκε.

⁶ Καθώς ο Ιησούς ήταν εξαντλημένος και πεινασμένος, ο Σατανάς προσπάθησε να τον βάλει σε πειρασμό. Τι αντίθεση διακρίνουμε ανάμεσα σε αυτούς τους δυο γιους του Θεού! Και οι δυο παρέθεσαν από τις Εβραϊκές Γραφές​—αλλά με εντελώς διαφορετικό πνεύμα. Ο Σατανάς διέστρεψε το Λόγο του Θεού, χρησιμοποιώντας τον με ασέβεια για να εξυπηρετήσει τους δικούς του ιδιοτελείς σκοπούς. Πράγματι, εκείνος ο στασιαστής αισθανόταν μόνο περιφρόνηση για τις θεϊκές αλήθειες. Από την άλλη μεριά, ο Ιησούς παρέθεσε από τις Γραφές με ολοφάνερη αγάπη, χρησιμοποιώντας το Λόγο του Θεού προσεκτικά σε κάθε απάντηση. Ο Ιησούς, αν και υπήρχε πολύ καιρό προτού καταγραφούν για πρώτη φορά εκείνα τα θεόπνευστα λόγια, ένιωθε ευλάβεια για αυτά. Ήταν πολύτιμες αλήθειες από τον ουράνιο Πατέρα του! Ο ίδιος είπε στον Σατανά ότι τέτοια λόγια από τον Ιεχωβά ήταν πιο ζωτικά από το φαγητό. (Ματθαίος 4:1-11) Ναι, ο Ιησούς αγαπούσε όλες τις αλήθειες που τον είχε διδάξει ο Ιεχωβά. Πώς, όμως, εκδήλωσε αυτή την αγάπη ως δάσκαλος;

Αγάπη για τις Αλήθειες που Δίδασκε

 7. Γιατί δεν επινόησε ο Ιησούς δικές του διδασκαλίες;

⁷ Η αγάπη του Ιησού για τις αλήθειες που δίδασκε ήταν πάντοτε ολοφάνερη. Στο κάτω κάτω, θα μπορούσε εύκολα να είχε αναπτύξει τις δικές του ιδέες. Διέθετε τεράστιο απόθεμα γνώσης και σοφίας. (Κολοσσαείς 2:3) Εντούτοις, θύμιζε στους ακροατές του ξανά και ξανά πως οτιδήποτε δίδασκε προερχόταν, όχι από τον ίδιο, αλλά από τον ουράνιο Πατέρα του. (Ιωάννης 7:16· 8:28· 12:49· 14:10) Αγαπούσε τις θεϊκές αλήθειες τόσο πολύ ώστε δεν τις αντικαθιστούσε με το δικό του τρόπο σκέψης.

 8. Κατά την έναρξη της διακονίας του, πώς έθεσε ο Ιησούς ένα υπόδειγμα στηριζόμενος στο Λόγο του Θεού;

⁸ Όταν ο Ιησούς άρχισε τη δημόσια διακονία του, έθεσε πολύ νωρίς ένα υπόδειγμα. Εξετάστε τον τρόπο με τον οποίο διακήρυξε πρώτα στο λαό του Θεού ότι ο ίδιος ήταν ο υποσχεμένος Μεσσίας. Μήπως εμφανίστηκε απλώς μπροστά στα πλήθη, ανακήρυξε τον εαυτό του Χριστό και κατόπιν έκανε θεαματικά θαύματα για να το αποδείξει; Όχι. Πήγε σε μια συναγωγή, όπου συνήθιζε ο λαός του Θεού να διαβάζει από τις Γραφές. Εκεί διάβασε μεγαλόφωνα την προφητεία των εδαφίων Ησαΐας 61:1, 2 και εξήγησε ότι αυτά τα προφητικά λόγια εφαρμόζονταν σε εκείνον. (Λουκάς 4:16-22) Τα πολλά θαύματά του συνέβαλαν στο να καταδειχτεί ότι είχε την υποστήριξη του Ιεχωβά. Παρ’ όλα αυτά, στη διδασκαλία του στηριζόταν πάντοτε στο Λόγο του Θεού.

 9. Σε σχέση με τη συμπεριφορά του προς τους Φαρισαίους, πώς έδειξε ο Ιησούς την όσια αγάπη του για το Λόγο του Θεού;

⁹ Όταν οι θρησκευτικοί εναντιούμενοι προκαλούσαν τον Ιησού, εκείνος δεν εμπλεκόταν μαζί τους σε διαγωνισμούς ετοιμολογίας, μολονότι θα μπορούσε εύκολα να τους κατατροπώσει σε μια τέτοια διαμάχη. Απεναντίας, άφηνε το Λόγο του Θεού να τους αντικρούει. Θυμηθείτε, λόγου χάρη, την περίπτωση που οι Φαρισαίοι κατηγόρησαν τους ακολούθους του Ιησού ότι είχαν παραβιάσει το νόμο του Σαββάτου επειδή απέσπασαν λίγα στάχυα σε έναν αγρό και τα έτρωγαν καθώς περνούσαν μέσα από αυτόν. Ο Ιησούς απάντησε: «Δεν έχετε διαβάσει τι έκανε ο Δαβίδ όταν αυτός και οι άντρες που ήταν μαζί του πείνασαν;» (Ματθαίος 12:1-5) Ασφαλώς, εκείνοι οι αυτοδικαιούμενοι άνθρωποι μπορεί κάλλιστα να είχαν διαβάσει αυτή τη θεόπνευστη αφήγηση που είναι καταγραμμένη στα εδάφια 1 Σαμουήλ 21:1-6. Αν την είχαν διαβάσει, δεν είχαν διακρίνει ένα σημαντικό μάθημα που περιείχε. Ο Ιησούς, όμως, δεν είχε αρκεστεί στην ανάγνωση της αφήγησης. Είχε κάνει σκέψεις γύρω από αυτήν βάζοντας το μήνυμά της στην καρδιά του. Αγαπούσε τις αρχές που δίδασκε ο Ιεχωβά μέσω εκείνης της περικοπής. Γι’ αυτό, χρησιμοποίησε εκείνη την αφήγηση, καθώς και ένα παράδειγμα από το Μωσαϊκό Νόμο, για να αποκαλύψει το ισορροπημένο πνεύμα του Νόμου. Παρόμοια, η όσια αγάπη του Ιησού τον υποκινούσε να υπερασπίζεται το Λόγο του Θεού ενάντια στις προσπάθειες που κατέβαλλαν οι θρησκευτικοί ηγέτες να τον διαστρέφουν για δικό τους όφελος ή να τον θάβουν μέσα σε ένα τέλμα ανθρώπινων παραδόσεων.

10. Πώς εκπλήρωσε ο Ιησούς διάφορες προφητείες σχετικά με την ποιότητα της διδασκαλίας του;

¹⁰ Η αγάπη του Ιησού για το αντικείμενο της διδασκαλίας του ποτέ δεν θα του επέτρεπε να την καταστήσει απλή ρουτίνα, διδάσκοντας με βαρετό ή μηχανικό τρόπο. Θεόπνευστες προφητείες είχαν υποδείξει ότι ο Μεσσίας θα μιλούσε με “χάρη στα χείλη του”, χρησιμοποιώντας «λόγια κομψότητας». (Ψαλμός 45:2· Γένεση 49:21) Ο Ιησούς εκπλήρωσε εκείνες τις προφητείες εφόσον διατηρούσε το άγγελμά του γεμάτο φρεσκάδα και ζωντάνια, χρησιμοποιώντας «ελκυστικά λόγια» καθώς δίδασκε τις αλήθειες που τόσο αγαπούσε. (Λουκάς 4:22) Αναμφίβολα, τα χαρακτηριστικά του προσώπου του αντανακλούσαν τον ενθουσιασμό του και τα μάτια του έλαμπαν από ζωηρό ενδιαφέρον για το αντικείμενο της διδασκαλίας του. Πόσο ευχάριστο θα ήταν να τον ακούει κανείς, και τι θαυμάσιο υπόδειγμα είναι αυτό για να το ακολουθούμε εμείς όταν μιλάμε σε άλλους για τα όσα έχουμε μάθει!

11. Γιατί οι ικανότητες του Ιησού ως δασκάλου ποτέ δεν τον έκαναν να φουσκώνει από υπερηφάνεια;

¹¹ Μήπως η οξεία αντίληψη του Ιησού για τις θεϊκές αλήθειες και τα ελκυστικά του λόγια τον έκαναν να φουσκώνει από υπερηφάνεια; Αυτό συμβαίνει συχνά με τους ανθρώπους που είναι δάσκαλοι. Να θυμάστε, όμως, ότι ο Ιησούς ήταν σοφός με θεοσεβή τρόπο. Τέτοια σοφία δεν επιτρέπει την υπεροψία, διότι «η σοφία είναι με τους μετριόφρονες». (Παροιμίες 11:2) Υπήρχε και κάτι άλλο που εμπόδιζε τον Ιησού να γίνει υπερήφανος ή υπεροπτικός.

Ο Ιησούς Αγαπούσε τους Ανθρώπους που Δίδασκε

12. Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι δεν ήθελε να τον φοβούνται οι ακόλουθοί του;

¹² Η βαθιά αγάπη του Ιησού για τους ανθρώπους γινόταν πάντοτε φανερή στη διδασκαλία του. Η διδασκαλία του ποτέ δεν φόβιζε τους άλλους, ανόμοια με εκείνη των υπερήφανων ανθρώπων. (Εκκλησιαστής 8:9) Όταν ο Πέτρος παρέστη μάρτυρας σε ένα από τα θαύματα του Ιησού, κυριεύτηκε από έκπληξη και έπεσε μπροστά στα γόνατα του Ιησού. Αλλά ο Ιησούς δεν ήθελε να νιώθουν νοσηρό φόβο οι ακόλουθοί του για αυτόν. Είπε με καλοσύνη: «Μη φοβάσαι» και κατόπιν μίλησε στον Πέτρο για το συναρπαστικό έργο της μαθήτευσης στο οποίο επρόκειτο να πάρει εκείνος μέρος. (Λουκάς 5:8-10) Ο Ιησούς ήθελε να υποκινούνται οι μαθητές του από τη δική τους αγάπη για τις πολύτιμες αλήθειες σχετικά με τον Θεό, και όχι από τρόμο για τον εκπαιδευτή τους.

13, 14. Με ποιους τρόπους εκδήλωνε ο Ιησούς συμπόνια για τους ανθρώπους;

¹³ Η αγάπη του Ιησού για τους ανθρώπους τους οποίους δίδασκε ήταν επίσης έκδηλη στη συμπόνια που αισθανόταν για αυτούς. «Βλέποντας τα πλήθη, τα σπλαχνίστηκε, επειδή ήταν γδαρμένοι και παραπεταμένοι σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα». (Ματθαίος 9:36) Συμμεριζόταν τον πόνο τους καθώς έβλεπε την αξιοθρήνητη κατάστασή τους και υποκινούνταν να τους βοηθάει.

¹⁴ Προσέξτε τη συμπόνια του Ιησού σε μια άλλη περίπτωση. Όταν κάποια γυναίκα με ροή αίματος τον πλησίασε μέσα στο πλήθος και άγγιξε τα κρόσσια του ενδύματός του, θεραπεύτηκε θαυματουργικά. Ο Ιησούς ένιωσε να βγαίνει δύναμη από αυτόν, αλλά δεν είδε ποιος είχε γιατρευτεί. Επέμεινε να βρει τη γυναίκα. Γιατί; Όχι για να την επιπλήξει επειδή είχε παραβιάσει το Νόμο ή τους κανόνες των γραμματέων και των Φαρισαίων, όπως ίσως φοβόταν εκείνη. Τουναντίον, της είπε: «Κόρη μου, η πίστη σου σε έκανε καλά. Πήγαινε με ειρήνη και να είσαι υγιής από την οδυνηρή σου αρρώστια». (Μάρκος 5:25-34) Προσέξτε τη συμπόνια που έκρυβαν εκείνα τα λόγια. Δεν είπε απλώς: «Θεραπεύσου». Απεναντίας, είπε: «Να είσαι υγιής από την οδυνηρή σου αρρώστια». Στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο, ο Μάρκος χρησιμοποιεί μια λέξη που μπορεί κατά κυριολεξία να σημαίνει «μαστίγιο», το οποίο χρησιμοποιούνταν συχνά για βασανιστήρια. Επομένως, ο Ιησούς αναγνώρισε ότι η ασθένειά της τής είχε προξενήσει βάσανα, ίσως σοβαρό σωματικό και συναισθηματικό πόνο. Συμμερίστηκε τον πόνο της.

15, 16. Ποια περιστατικά στη διακονία του Ιησού δείχνουν ότι επιζητούσε να βρει τα καλά σημεία των ανθρώπων;

¹⁵ Ο Ιησούς έδειχνε επίσης αγάπη για τους ανθρώπους επιζητώντας να βρει τα καλά τους σημεία. Προσέξτε τι συνέβη όταν συνάντησε τον Ναθαναήλ, ο οποίος αργότερα έγινε απόστολος. «Είδε ο Ιησούς τον Ναθαναήλ να έρχεται προς αυτόν και είπε για αυτόν: “Να κάποιος που είναι πράγματι Ισραηλίτης, στον οποίο δεν υπάρχει δόλος”». Με θαυματουργικό τρόπο, ο Ιησούς είχε δει μέσα στην καρδιά του Ναθαναήλ, μαθαίνοντας έτσι πολλά για αυτόν. Ασφαλώς, ο Ναθαναήλ ήταν κάθε άλλο παρά τέλειος. Είχε τα ελαττώματά του, όπως όλοι μας. Μάλιστα, όταν άκουσε για τον Ιησού, έκανε ένα μάλλον άκομψο σχόλιο: «Μπορεί να βγει κάτι καλό από τη Ναζαρέτ;» (Ιωάννης 1:45-51) Εντούτοις, από όλα όσα θα μπορούσαν να ειπωθούν για τον Ναθαναήλ, ο Ιησούς επέλεξε να συγκεντρώσει την προσοχή του σε κάτι θετικό, στην ειλικρίνειά του.

¹⁶ Παρόμοια, όταν κάποιος αξιωματικός​—ίσως Εθνικός, Ρωμαίος—​τον πλησίασε και του ζήτησε να θεραπεύσει έναν δούλο του που υπέφερε, ο Ιησούς γνώριζε ότι ο στρατιωτικός είχε ελαττώματα. Το παρελθόν ενός αξιωματικού εκείνων των ημερών πιθανώς αμαυρωνόταν από πολλές πράξεις βίας, αιματοχυσίας και ψεύτικης λατρείας. Ωστόσο, ο Ιησούς συγκέντρωσε την προσοχή του σε κάτι καλό​—στην εξαιρετική πίστη του. (Ματθαίος 8:5-13) Αργότερα, όταν ο Ιησούς μίλησε στον κακοποιό που κρεμόταν δίπλα του στο ξύλο του βασανισμού, δεν τον επέπληξε για το εγκληματικό του παρελθόν αλλά τον ενθάρρυνε δίνοντάς του ελπίδα για το μέλλον. (Λουκάς 23:43) Ο Ιησούς γνώριζε καλά ότι η αρνητική, επικριτική άποψη για τους άλλους το μόνο που θα έκανε θα ήταν να τους αποθαρρύνει. Αναμφίβολα, οι προσπάθειες που κατέβαλλε για να εντοπίζει τα καλά σημεία των άλλων ενθάρρυναν πολλούς να βελτιωθούν.

Πρόθυμος να Υπηρετεί τους Ανθρώπους

17, 18. Αποδεχόμενος το διορισμό να έρθει στη γη, πώς έδειξε ο Ιησούς προθυμία να υπηρετεί τους άλλους;

¹⁷ Άλλη μια ισχυρή ένδειξη της αγάπης του Ιησού για τους ανθρώπους που δίδασκε ήταν η προθυμία που είχε να τους υπηρετεί. Στην προανθρώπινη ζωή του, ο Γιος του Θεού ανέκαθεν έτρεφε συμπάθεια για την ανθρωπότητα. (Παροιμίες 8:30, 31) Ως ο «Λόγος», δηλαδή ο εκπρόσωπος, του Ιεχωβά, μπορεί να είχε απολαύσει πολλές περιπτώσεις επικοινωνίας με ανθρώπους. (Ιωάννης 1:1) Ωστόσο, εν μέρει για να διδάξει πιο άμεσα την ανθρωπότητα, «άδειασε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου», αφήνοντας την εξυψωμένη θέση που κατείχε στον ουρανό. (Φιλιππησίους 2:7· 2 Κορινθίους 8:9) Ενόσω βρισκόταν στη γη, ο Ιησούς δεν ανέμενε να τον φροντίζουν και να τον υπηρετούν. Τουναντίον, είπε: «Ο Γιος του ανθρώπου ήρθε, όχι για να τον διακονήσουν, αλλά για να διακονήσει και να δώσει την ψυχή του λύτρο σε αντάλλαγμα για πολλούς». (Ματθαίος 20:28) Ο Ιησούς έζησε πλήρως σύμφωνα με εκείνα τα λόγια.

¹⁸ Ο Ιησούς διακονούσε ταπεινά για τις ανάγκες αυτών τους οποίους δίδασκε, δαπανώντας πρόθυμα τον εαυτό του για χάρη τους. Διάβηκε όλη την Υποσχεμένη Γη με τα πόδια, καλύπτοντας εκατοντάδες χιλιόμετρα σε περιοδείες κηρύγματος και προσπαθώντας να φτάσει σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Ανόμοια με τους υπερήφανους Φαρισαίους και γραμματείς, παρέμεινε ταπεινός και προσιτός. Κάθε είδους άνθρωποι​—άρχοντες, στρατιωτικοί, νομικοί, γυναίκες, παιδιά, φτωχοί, άρρωστοι, ακόμη και απόβλητοι της κοινωνίας—τον πλησίαζαν πρόθυμα, χωρίς να φοβούνται. Αν και τέλειος, ο Ιησούς ήταν άνθρωπος, υπόκειτο στην κούραση και στην πείνα. Εντούτοις, ακόμη και όταν ήταν κουρασμένος ή χρειαζόταν ξεκούραση ή λίγη ησυχία για να προσευχηθεί, έβαζε τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές του.​—Μάρκος 1:35-39.

19. Πώς έθεσε ο Ιησούς το υπόδειγμα συμπεριφερόμενος με ταπεινοφροσύνη, υπομονή και καλοσύνη στους μαθητές του;

¹⁹ Ο Ιησούς ήταν εξίσου πρόθυμος να υπηρετεί τους μαθητές του. Το έκανε αυτό διδάσκοντάς τους με καλοσύνη και υπομονή. Όταν εκείνοι δεν αντιλαμβάνονταν αμέσως κάποια σημαντικά μαθήματα, δεν παραιτούνταν ούτε έχανε την ψυχραιμία του ούτε τους επέκρινε. Εξακολουθούσε να βρίσκει καινούριους τρόπους για να τους μεταδίδει αυτό που είχε υπόψη του. Παραδείγματος χάρη, απλώς σκεφτείτε πόσες φορές διαπληκτίστηκαν οι μαθητές του για το ποιος ήταν ο μεγαλύτερος ανάμεσά τους. Επανειλημμένα, ακόμη και μέχρι τη νύχτα πριν από την εκτέλεσή του, ο Ιησούς έβρισκε καινούριους τρόπους για να τους διδάσκει να συμπεριφέρονται ταπεινά ο ένας στον άλλον. Σε αυτό το ζήτημα της ταπεινοφροσύνης, όπως και σε κάθε άλλο, ο Ιησούς μπορούσε δικαιολογημένα να πει: «Έθεσα το υπόδειγμα για εσάς».​—Ιωάννης 13:5-15· Ματθαίος 20:25· Μάρκος 9:34-37.

20. Ποια μέθοδος διδασκαλίας ξεχώριζε τον Ιησού από τους Φαρισαίους, και γιατί ήταν αποτελεσματική;

²⁰ Προσέξτε ότι ο Ιησούς δεν έλεγε απλώς στους μαθητές του ποιο ήταν το υπόδειγμα​—“έθεσε το υπόδειγμα”. Τους δίδασκε με το παράδειγμά του. Δεν τους μιλούσε υποτιμητικά και αφ’ υψηλού, σαν να εξαιρούσε τον εαυτό του από τα πράγματα που τους έλεγε να κάνουν. Αυτός ήταν ο τρόπος των Φαρισαίων. «Λένε αλλά δεν εκτελούν», είπε ο Ιησούς για εκείνους. (Ματθαίος 23:3) Ο Ιησούς έδειχνε ταπεινά στους σπουδαστές του τι ακριβώς σήμαιναν οι διδασκαλίες του ζώντας σύμφωνα με αυτές, εφαρμόζοντάς τες. Όταν λοιπόν παρότρυνε τους ακολούθους του να διάγουν απλή ζωή απαλλαγμένη από το βάρος του υλισμού, εκείνοι δεν χρειαζόταν να μαντέψουν τι εννοούσε. Μπορούσαν να διακρίνουν πόσο αληθινά ήταν τα λόγια του: «Οι αλεπούδες έχουν φωλιές και τα πουλιά του ουρανού έχουν τόπους να κουρνιάσουν, αλλά ο Γιος του ανθρώπου δεν έχει πουθενά να γείρει το κεφάλι του». (Ματθαίος 8:20) Ο Ιησούς υπηρετούσε τους μαθητές του θέτοντας ταπεινά το υπόδειγμα για αυτούς.

21. Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

²¹ Αναμφισβήτητα, ο Ιησούς ήταν ο μεγαλύτερος Δάσκαλος που περπάτησε ποτέ στη γη! Η αγάπη του για τα όσα δίδασκε και η αγάπη του για εκείνους τους οποίους δίδασκε ήταν έκδηλη σε όλους τους ειλικρινείς ανθρώπους που τον έβλεπαν και τον άκουγαν. Είναι το ίδιο έκδηλη σε όσους από εμάς σήμερα μελετούμε το υπόδειγμα που έθεσε. Πώς, όμως, μπορούμε να ακολουθήσουμε το τέλειο παράδειγμα του Χριστού; Το επόμενο άρθρο θα ασχοληθεί με αυτή την ερώτηση.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Ποιο είναι το θεμέλιο της καλής διδασκαλίας, όπως έδειξε το παράδειγμα τίνος;

• Με ποιους τρόπους εκδήλωνε ο Ιησούς αγάπη για τις αλήθειες που δίδασκε;

• Πώς έδειχνε ο Ιησούς αγάπη για τους ανθρώπους που δίδασκε;

• Ποια παραδείγματα δείχνουν την ταπεινή προθυμία που είχε ο Ιησούς να υπηρετεί εκείνους τους οποίους δίδασκε;

[Εικόνα στη σελίδα 12]

Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι αγαπούσε τις αρχές που βρίσκονται στο Λόγο του Θεού;