Διάσωση από μια «Πονηρή Γενιά»

«Άπιστη και διεστραμμένη γενιά, ως πότε θα πρέπει να μένω μαζί σας και να σας ανέχομαι;»—ΛΟΥΚΑΣ 9:41.

 1. (α) Τι προμηνύουν οι καταστροφικοί καιροί μας; (β) Τι λένε οι Γραφές σχετικά με επιζώντες;

ΖΟΥΜΕ σε καταστροφικούς καιρούς. Οι σεισμοί, οι πλημμύρες, οι πείνες, οι ασθένειες, η ανομία, οι βομβαρδισμοί, οι φρικτοί πόλεμοι—αυτά και άλλα πολλά έχουν κατακλύσει την ανθρωπότητα στη διάρκεια του 20ού μας αιώνα. Ωστόσο, η μεγαλύτερη καταστροφή από όλες απειλεί να ξεσπάσει στο εγγύς μέλλον. Ποια είναι αυτή; Είναι μια «μεγάλη θλίψη, τέτοια που δεν έχει συμβεί από την αρχή του κόσμου μέχρι τώρα ούτε πρόκειται να ξανασυμβεί». (Ματθαίος 24:21) Εντούτοις, πολλοί από εμάς μπορούν να αποβλέπουν σε ένα χαρωπό μέλλον! Γιατί; Επειδή ο ίδιος ο Λόγος του Θεού περιγράφει «ένα μεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να αριθμήσει, από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες . . . ‘Αυτοί είναι που έρχονται από τη μεγάλη θλίψη . . . Δεν θα πεινάσουν πια ούτε θα διψάσουν πια . . . Και ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους’».—Αποκάλυψη 7:1, 9, 14-17.

 2. Ποια αρχική προφητική εκπλήρωση είχαν τα εναρκτήρια εδάφια του 24ου κεφαλαίου του Ματθαίου, του 13ου κεφαλαίου του Μάρκου και του 21ου κεφαλαίου του Λουκά;

² Το θεόπνευστο υπόμνημα στα εδάφια Ματθαίος 24:3-22, Μάρκος 13:3-20 και Λουκάς 21:7-24 εισάγει την προφητική περιγραφή του Ιησού σχετικά με ‘την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων’.a Αυτή η προφητεία είχε μια αρχική εκπλήρωση στο διεφθαρμένο Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων του πρώτου αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας, η οποία αποκορυφώθηκε σε μια άνευ προηγουμένου «μεγάλη θλίψη» για τους Ιουδαίους. Ολόκληρο το θρησκευτικό και πολιτικό οικοδόμημα του Ιουδαϊκού συστήματος, που είχε ως επίκεντρο το ναό της Ιερουσαλήμ, καταστράφηκε χωρίς ποτέ να αποκατασταθεί.

 3. Γιατί είναι επείγον να δώσουμε προσοχή στην προφητεία του Ιησού σήμερα;

³ Ας εξετάσουμε τώρα τις συνθήκες μέσα στις οποίες πραγματοποιήθηκε η πρώτη εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού. Αυτό θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα την παράλληλη εκπλήρωση σήμερα. Θα μας δείξει πόσο επείγον είναι να αναλάβουμε θετική δράση τώρα ώστε να επιζήσουμε από τη μεγαλύτερη θλίψη που απειλεί όλη την ανθρωπότητα.—Ρωμαίους 10:9-13· 15:4· 1 Κορινθίους 10:11· 15:58.

«Το Τέλος»—Πότε;

 4, 5. (α) Γιατί ενδιαφέρονταν οι θεοφοβούμενοι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα Κ.Χ. για την προφητεία των εδαφίων Δανιήλ 9:24-27; (β) Πώς εκπληρώθηκε αυτή η προφητεία;

⁴ Γύρω στο έτος 539 Π.Κ.Χ., ο Δανιήλ, ο προφήτης του Θεού, έλαβε ένα όραμα σχετικά με γεγονότα που θα συνέβαιναν στη διάρκεια της τελικής «εβδομάδος» μιας περιόδου ‘εβδομήντα εβδομάδων’ ετών. (Δανιήλ 9:24-27) Αυτές οι «εβδομάδες» άρχισαν το 455 Π.Κ.Χ., όταν ο Βασιλιάς Αρταξέρξης της Περσίας διέταξε την ανοικοδόμηση της πόλης της Ιερουσαλήμ. Η τελική ‘εβδομάδα’ άρχισε με την εμφάνιση του Μεσσία, του Ιησού Χριστού, όταν αυτός βαφτίστηκε και χρίστηκε το 29 Κ.Χ.b Οι θεοφοβούμενοι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα Κ.Χ. γνώριζαν καλά αυτό το χρονικό χαρακτηριστικό της προφητείας του Δανιήλ. Για παράδειγμα, σχετικά με τα πλήθη που συνέρρεαν για να ακούσουν το κήρυγμα του Ιωάννη του Βαφτιστή το 29 Κ.Χ., το εδάφιο Λουκάς 3:15 αναφέρει: «Ο λαός βρισκόταν σε αναμονή και όλοι διαλογίζονταν μέσα στις καρδιές τους σχετικά με τον Ιωάννη: ‘Μήπως είναι αυτός ο Χριστός;’»

⁵ Η 70ή ‘εβδομάδα’ επρόκειτο να είναι εφτά χρόνια ειδικής εύνοιας που θα δινόταν στους Ιουδαίους. Αρχίζοντας το 29 Κ.Χ., συμπεριέλαβε το βάφτισμα και τη διακονία του Ιησού, το θυσιαστικό του θάνατο ‘στο μισό της εβδομάδας’ το 33 Κ.Χ., καθώς και άλλη ‘μισή εβδομάδα’ μέχρι το 36 Κ.Χ. Στη διάρκεια αυτής της «εβδομάδος», η ευκαιρία να γίνουν χρισμένοι μαθητές του Ιησού δόθηκε αποκλειστικά σε θεοφοβούμενους Ιουδαίους και Ιουδαίους προσήλυτους. Κατόπιν, το 70 Κ.Χ., μια ημερομηνία που δεν ήταν γνωστή εκ των προτέρων, οι ρωμαϊκές λεγεώνες υπό τον Τίτο κατέστρεψαν το αποστατικό Ιουδαϊκό σύστημα.—Δανιήλ 9:26, 27.

 6. (α) Πόσο καταστροφική ήταν η «θλίψη» που άρχισε το 66 Κ.Χ.; (β) Ποιοι επέζησαν, και λόγω ποιας επείγουσας ενέργειας;

⁶ Έτσι, το Ιουδαϊκό ιερατείο, το οποίο είχε μολύνει το ναό της Ιερουσαλήμ και είχε συνωμοτήσει για το φόνο του Γιου του ίδιου του Θεού, εξαλείφτηκε. Χάθηκαν επίσης τα εθνικά και τα φυλετικά αρχεία. Έπειτα από αυτό, κανένας Ιουδαίος δεν μπορούσε νόμιμα να διεκδικήσει ιερατική ή βασιλική κληρονομιά. Το ευχάριστο, όμως, είναι ότι οι χρισμένοι πνευματικοί Ιουδαίοι είχαν διαχωριστεί ως βασιλικό ιερατείο για να ‘διακηρύξουν εκτεταμένα τις αρετές’ του Ιεχωβά Θεού. (1 Πέτρου 2:9) Όταν ο στρατός της Ρώμης πολιόρκησε για πρώτη φορά την Ιερουσαλήμ, και μάλιστα υπέσκαψε την περιοχή του ναού το 66 Κ.Χ., οι Χριστιανοί αναγνώρισαν εκείνη τη στρατιωτική δύναμη ως «το αηδιαστικό πράγμα που προκαλεί ερήμωση, όπως ειπώθηκε μέσω του Δανιήλ του προφήτη, [το οποίο στεκόταν] σε άγιο τόπο». Υπακούοντας στην προφητική εντολή του Ιησού, οι Χριστιανοί στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία έφυγαν στις ορεινές περιοχές για να βρουν προστασία.—Ματθαίος 24:15, 16· Λουκάς 21:20, 21.

 7, 8. Ποιο «σημείο» παρατήρησαν οι Χριστιανοί, αλλά τι δεν γνώριζαν;

⁷ Εκείνοι οι πιστοί Ιουδαίοι Χριστιανοί παρατήρησαν την εκπλήρωση της προφητείας του Δανιήλ και είδαν ως αυτόπτες μάρτυρες τους τραγικούς πολέμους, τις πείνες, τις επιδημίες, τους σεισμούς και την ανομία που είχε προείπει ο Ιησούς ως μέρος του ‘σημείου . . . της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων’. (Ματθαίος 24:3) Αλλά μήπως τους είχε πει ο Ιησούς πότε θα εκτελούσε στην πραγματικότητα ο Ιεχωβά κρίση σε εκείνο το διεφθαρμένο σύστημα; Όχι. Αυτό που προφήτεψε σχετικά με το αποκορύφωμα της μελλοντικής βασιλικής του παρουσίας ασφαλώς εφαρμοζόταν και στη «μεγάλη θλίψη» του πρώτου αιώνα: «Σχετικά με εκείνη την ημέρα και την ώρα κανείς δεν γνωρίζει, ούτε οι άγγελοι των ουρανών ούτε ο Γιος, παρά μόνο ο Πατέρας».—Ματθαίος 24:36.

⁸ Με βάση την προφητεία του Δανιήλ, οι Ιουδαίοι ήταν σε θέση να υπολογίσουν τη χρονική τοποθέτηση της εμφάνισης του Ιησού ως του Μεσσία. (Δανιήλ 9:25) Αλλά δεν τους δόθηκε καμιά ημερομηνία για τη «μεγάλη θλίψη» η οποία ερήμωσε τελικά το αποστατικό Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων. Μόνο μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ναού της αντιλήφτηκαν ότι η ημερομηνία ήταν το 70 Κ.Χ. Ωστόσο, γνώριζαν τα προφητικά λόγια του Ιησού: «Αυτή η γενιά δεν πρόκειται να παρέλθει μέχρι να συμβούν όλα αυτά». (Ματθαίος 24:34) Προφανώς, η εφαρμογή της λέξης «γενιά» εδώ είναι διαφορετική από εκείνη που γίνεται στο εδάφιο Εκκλησιαστής 1:4, το οποίο μιλάει για διαδοχικές γενιές που έρχονται και παρέρχονται σε μια περίοδο χρόνου.

«Αυτή η Γενιά»—Τι Είναι;

 9. Πώς ορίζουν διάφορα λεξικά τη λέξη γενεά που εμφανίζεται στο κείμενο;

⁹ Όταν οι τέσσερις απόστολοι που κάθονταν με τον Ιησού στο Όρος των Ελαιών άκουσαν την προφητεία του σχετικά με ‘την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων’, πώς θα κατανοούσαν τη φράση «αυτή η γενιά»; Η λέξη γενεά που εμφανίζεται στο κείμενο των Ευαγγελίων ορίζεται από σύγχρονα λεξικά με τους εξής όρους: «Κατά γράμμα, εκείνοι που κατάγονται από κοινό πρόγονο». (Ελληνοαγγλικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης [Greek-English Lexicon of the New Testament], του Γουόλτερ Μπάουερ) «Αυτό που έχει γεννηθεί, μια οικογένεια· . . . διαδοχικά μέλη μιας γενεαλογίας . . . ή του γένους ενός λαού . . . ή ολόκληρου του πλήθους των ανθρώπων που ζουν την ίδια εποχή, Ματθ. 24:34· Μάρκ. 13:30· Λουκ. 1:48· 21:32· Φιλιπ. 2:15, και ιδιαίτερα εκείνων από το Ιουδαϊκό γένος που έζησαν την ίδια περίοδο». (Ερμηνευτικό Λεξικό των Λέξεων της Καινής Διαθήκης [Expository Dictionary of New Testament Words], του Γ. Ε. Βάιν) «Αυτό που έχει γεννηθεί, άνθρωποι με την ίδια καταγωγή, μια οικογένεια· . . . ολόκληρο το πλήθος των ανθρώπων που ζουν την ίδια εποχή: Ματ 24:34· Μαρ 13:30· Λου 1:48 . . . χρησιμοποιείται ιδιαίτερα για το Ιουδαϊκό γένος που έζησε την ίδια περίοδο».—Ελληνοαγγλικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης (Greek-English Lexicon of the New Testament), του Τζ. Χ. Θάγιερ.

10. (α) Ποιον ταυτόσημο ορισμό δίνουν δύο αυθεντίες αναφέροντας το εδάφιο Ματθαίος 24:34; (β) Πώς υποστηρίζει αυτόν τον ορισμό ένα θεολογικό λεξικό καθώς και μερικές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής;

¹⁰ Επομένως, τόσο ο Βάιν όσο και ο Θάγιερ αναφέρουν το εδάφιο Ματθαίος 24:34 καθώς ορίζουν τη φράση η γενεά αύτη ως «ολόκληρο το πλήθος των ανθρώπων που ζουν την ίδια εποχή». Το Θεολογικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης (Theological Dictionary of the New Testament, 1964) υποστηρίζει αυτόν τον ορισμό, λέγοντας: «Η χρήση της λέξης ‘γενιά’ από τον Ιησού εκφράζει τον περιεκτικό του σκοπό: Αυτός απευθύνεται σε ολόκληρο το λαό και έχει συναίσθηση του γεγονότος ότι είναι ενωμένοι στην αμαρτία». Πράγματι, ‘το γεγονός ότι ήταν ενωμένοι στην αμαρτία’ ήταν καταφανές στο Ιουδαϊκό έθνος όταν ο Ιησούς βρισκόταν στη γη, ακριβώς όπως αυτό χαρακτηρίζει και το παγκόσμιο σύστημα σήμερα.c

11. (α) Ποια αυθεντία πρέπει πρωτίστως να μας κατευθύνει για να καθορίσουμε το πώς να εφαρμόσουμε τη φράση η γενεά αύτη; (β) Πώς χρησιμοποιούσε τον όρο αυτή η αυθεντία;

¹¹ Ασφαλώς, οι Χριστιανοί που μελετούν αυτό το ζήτημα κατευθύνουν τον τρόπο σκέψης τους πρωτίστως με βάση το πώς χρησιμοποιούσαν οι θεόπνευστοι συγγραφείς των Ευαγγελίων τη φράση η γενεά αύτη αναφέροντας τα λόγια του Ιησού. Με συνέπεια, χρησιμοποιούσαν αυτή τη φράση με αρνητικό τρόπο. Έτσι, ο Ιησούς αποκάλεσε τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες «φίδια, γεννήματα οχιάς», και προχώρησε για να πει ότι η κρίση της Γέεννας θα εκτελούνταν σε «αυτή τη γενιά». (Ματθαίος 23:33, 36) Αλλά μήπως περιοριζόταν αυτή η κρίση στον υποκριτικό κλήρο; Οπωσδήποτε όχι. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι μαθητές του Ιησού τον άκουσαν να μιλάει για «αυτή τη γενιά», εφαρμόζοντας τον όρο ομοιόμορφα με πολύ ευρύτερη έννοια. Ποια ήταν αυτή η έννοια;

‘Αυτή η Πονηρή Γενιά’

12. Καθώς άκουγαν οι μαθητές του, πώς συνέδεσε ο Ιησούς τα «πλήθη» με «αυτή τη γενιά»;

¹² Το 31 Κ.Χ., στη διάρκεια της μεγάλης διακονίας του Ιησού στη Γαλιλαία, και λίγο μετά το Πάσχα, οι μαθητές του τον άκουσαν να λέει «στα πλήθη»: «Με ποιον να παραβάλω αυτή τη γενιά; Μοιάζει με μικρά παιδιά που κάθονται στις αγορές, τα οποία φωνάζουν στους συντρόφους τους στο παιχνίδι, λέγοντας: ‘Σας παίξαμε αυλό, αλλά δεν χορέψατε· θρηνήσαμε, αλλά δεν χτυπήσατε τον εαυτό σας από λύπη’. Αντίστοιχα, ο Ιωάννης [ο Βαφτιστής] ήρθε χωρίς να τρώει και χωρίς να πίνει, και όμως λένε: ‘Έχει δαίμονα’· ο Γιος του ανθρώπου [ο Ιησούς] ήρθε τρώγοντας και πίνοντας, εντούτοις λένε: ‘Να! Άνθρωπος λαίμαργος και οινοπότης, φίλος με εισπράκτορες φόρων και με αμαρτωλούς’». Δεν υπήρχε τρόπος να ευχαριστήσει κανείς εκείνα τα ασυνείδητα «πλήθη»!—Ματθαίος 11:7, 16-19.

13. Παρουσία των μαθητών του, ποιους προσδιόρισε και καταδίκασε ο Ιησούς ως «αυτή την πονηρή γενιά»;

¹³ Αργότερα στη διάρκεια του 31 Κ.Χ., καθώς ο Ιησούς και οι μαθητές του ξεκίνησαν τη δεύτερη περιοδεία τους κηρύγματος στη Γαλιλαία, «μερικοί από τους γραμματείς και Φαρισαίους» ζήτησαν σημείο από τον Ιησού. Εκείνος είπε σε αυτούς και «στα πλήθη» που ήταν παρόντα: «Μια πονηρή και μοιχαλίδα γενιά ζητάει συνεχώς σημείο, αλλά σημείο δεν θα της δοθεί εκτός από το σημείο του Ιωνά, του προφήτη. Διότι ακριβώς όπως ο Ιωνάς ήταν στην κοιλιά του τεράστιου ψαριού τρεις ημέρες και τρεις νύχτες, έτσι και ο Γιος του ανθρώπου θα είναι στην καρδιά της γης τρεις ημέρες και τρεις νύχτες. . . . Έτσι θα γίνει και με αυτή την πονηρή γενιά». (Ματθαίος 12:38-46) Προφανώς, ‘αυτή η πονηρή γενιά’ περιλάμβανε τόσο τους θρησκευτικούς ηγέτες όσο και ‘τα πλήθη’ που ποτέ δεν κατάλαβαν το σημείο το οποίο εκπληρώθηκε με το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού.d

14. Ποια καταδίκη άκουσαν τον Ιησού οι μαθητές του να απευθύνει στους Σαδδουκαίους και στους Φαρισαίους;

¹⁴ Μετά το Πάσχα του 32 Κ.Χ., όταν ο Ιησούς και οι μαθητές του έφτασαν στην περιοχή Μαγαδάν της Γαλιλαίας, οι Σαδδουκαίοι και οι Φαρισαίοι ζήτησαν και πάλι σημείο από τον Ιησού. Εκείνος τους επανέλαβε: «Μια πονηρή και μοιχαλίδα γενιά ζητάει συνεχώς σημείο, αλλά σημείο δεν θα της δοθεί εκτός από το σημείο του Ιωνά. Τότε τους άφησε και έφυγε». (Ματθαίος 16:1-4) Εκείνοι οι θρησκευόμενοι υποκριτές ήταν πράγματι πάρα πολύ αξιοκατάκριτοι ως ηγέτες ανάμεσα στα άπιστα «πλήθη» τα οποία ο Ιησούς καταδίκασε ως «αυτή την πονηρή γενιά».

15. Ακριβώς πριν και, πάλι, αμέσως μετά τη μεταμόρφωση, σε ποιες περιπτώσεις αντιμετώπισε ο Ιησούς και οι μαθητές του «αυτή τη γενιά»;

¹⁵ Προς το τέλος της διακονίας του στη Γαλιλαία, ο Ιησούς φώναξε το πλήθος και τους μαθητές του και είπε: «Όποιος ντραπεί για εμένα και τα λόγια μου σε αυτή τη μοιχαλίδα και αμαρτωλή γενιά, και ο Γιος του ανθρώπου θα ντραπεί για αυτόν». (Μάρκος 8:34, 38) Επομένως, οι μάζες των αμετανόητων Ιουδαίων εκείνης της εποχής προφανώς αποτελούσαν «αυτή τη μοιχαλίδα και αμαρτωλή γενιά». Μερικές ημέρες αργότερα, μετά τη μεταμόρφωση του Ιησού, ο ίδιος και οι μαθητές του «ήρθαν προς το πλήθος», και ένας άνθρωπος του ζήτησε να γιατρέψει το γιο του. Ο Ιησούς έκανε το εξής σχόλιο: «Άπιστη και διεστραμμένη γενιά, ως πότε θα πρέπει να μένω μαζί σας; Ως πότε θα πρέπει να σας ανέχομαι;»—Ματθαίος 17:14-17· Λουκάς 9:37-41.

16. (α) Ποια καταδίκη για «τα πλήθη» επανέλαβε ο Ιησούς στην Ιουδαία; (β) Πώς έφτασε στο σημείο «αυτή η γενιά» να διαπράξει το πιο ‘πονηρό’ από όλα τα εγκλήματα;

¹⁶ Κατά πάσα πιθανότητα στην Ιουδαία, μετά τη Γιορτή της Σκηνοπηγίας το 32 Κ.Χ., «καθώς τα πλήθη συγκεντρώνονταν» γύρω από τον Ιησού, εκείνος επανέλαβε την καταδίκη του εναντίον τους, λέγοντας: «Η γενιά αυτή είναι γενιά πονηρή· αναζητάει σημείο. Αλλά κανένα σημείο δεν θα της δοθεί εκτός από το σημείο του Ιωνά». (Λουκάς 11:29) Τελικά, όταν οι θρησκευτικοί ηγέτες οδήγησαν τον Ιησού σε δίκη, ο Πιλάτος προσφέρθηκε να τον ελευθερώσει. Το υπόμνημα λέει: «Οι πρωθιερείς και οι πρεσβύτεροι έπεισαν τα πλήθη να ζητήσουν τον Βαραββά, αλλά να θανατωθεί ο Ιησούς. . . . Ο Πιλάτος τούς είπε: ‘Τι να κάνω, λοιπόν, τον Ιησού, τον λεγόμενο Χριστό;’ Όλοι είπαν: ‘Να κρεμαστεί στο ξύλο!’ Αυτός είπε: ‘Γιατί, τι κακό έκανε;’ Ωστόσο, εκείνοι εξακολούθησαν να κραυγάζουν όλο και περισσότερο: ‘Να κρεμαστεί στο ξύλο!’» Εκείνη η «πονηρή γενιά» ζητούσε το αίμα του Ιησού!—Ματθαίος 27:20-25.

17. Πώς ανταποκρίθηκαν μερικοί από «αυτή την εξαχρειωμένη γενιά» στο κήρυγμα του Πέτρου την Πεντηκοστή;

¹⁷ Μια «άπιστη και διεστραμμένη γενιά», υποκινούμενη από τους θρησκευτικούς ηγέτες της, συνέβαλε έτσι σημαντικά στο να λάβει χώρα η θανάτωση του Κυρίου Ιησού Χριστού. Πενήντα ημέρες αργότερα, την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., οι μαθητές έλαβαν άγιο πνεύμα και άρχισαν να μιλούν σε διάφορες γλώσσες. Ακούγοντας τον ήχο, «το πλήθος συγκεντρώθηκε», και ο απόστολος Πέτρος τούς απηύθυνε την προσφώνηση: «Άντρες Ιουδαίοι και όλοι εσείς οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ», και τους είπε: «Αυτόν τον άντρα [τον Ιησού] . . . τον κρεμάσατε με το χέρι άνομων ανθρώπων σε ξύλο και τον σκοτώσατε». Πώς αντέδρασαν μερικοί από εκείνους που άκουγαν; «Ένιωσαν μαχαιριές στην καρδιά». Κατόπιν ο Πέτρος τούς κάλεσε να μετανοήσουν. «Έδινε πλήρη μαρτυρία και τους πρότρεπε συνεχώς, λέγοντας: ‘Σωθείτε από αυτή την εξαχρειωμένη γενιά’». Ανταποκρινόμενοι, περίπου τρεις χιλιάδες «ασπάστηκαν εγκάρδια τα λόγια του [και] βαφτίστηκαν».—Πράξεις 2:6, 14, 23, 37, 40, 41.

«Αυτή η Γενιά» Προσδιορίζεται

18. Σε τι αναφερόταν με συνέπεια ο Ιησούς όταν χρησιμοποιούσε τον όρο «αυτή η γενιά»;

¹⁸ Ποια είναι, λοιπόν, η «γενιά» στην οποία αναφερόταν τόσο συχνά ο Ιησούς παρουσία των μαθητών του; Τι κατανόησαν εκείνοι από τα λόγια του: «Αυτή η γενιά δεν πρόκειται να παρέλθει μέχρι να συμβούν όλα αυτά»; Οπωσδήποτε, ο Ιησούς δεν παρέκκλινε από τον καθιερωμένο τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούσε τον όρο «αυτή η γενιά», όρο τον οποίο εφάρμοζε με συνέπεια στις μάζες των συγχρόνων του καθώς και στους ‘τυφλούς οδηγούς’ τους, που μαζί αποτελούσαν το Ιουδαϊκό έθνος. (Ματθαίος 15:14) «Αυτή η γενιά» έζησε όλη την οδύνη που προείπε ο Ιησούς και κατόπιν παρήλθε σε μια «μεγάλη θλίψη» που δεν είχε το όμοιό της και η οποία έπληξε την Ιερουσαλήμ.—Ματθαίος 24:21, 34.

19. Πότε και πώς παρήλθε ο «ουρανός και η γη» του Ιουδαϊκού συστήματος;

¹⁹ Τον πρώτο αιώνα, ο Ιεχωβά έκρινε τον Ιουδαϊκό λαό. Τα μετανοημένα άτομα, τα οποία έφτασαν στο σημείο να ασκήσουν πίστη στη γεμάτη έλεος προμήθεια του Ιεχωβά μέσω του Χριστού, σώθηκαν από εκείνη τη «μεγάλη θλίψη». Σε επαλήθευση των λόγων του Ιησού, όλα όσα προφητεύτηκαν συνέβησαν, και κατόπιν ο «ουρανός και η γη» του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων—ολόκληρο το έθνος, με τους θρησκευτικούς ηγέτες του και την πονηρή κοινωνία των ανθρώπων του—παρήλθε. Ο Ιεχωβά είχε εκτελέσει κρίση!—Ματθαίος 24:35· παράβαλε 2 Πέτρου 3:7.

20. Ποια επίκαιρη νουθεσία εφαρμόζεται με επείγοντα τρόπο σε όλους τους Χριστιανούς;

²⁰ Οι Ιουδαίοι που είχαν δώσει προσοχή στα προφητικά λόγια του Ιησού αντιλήφτηκαν ότι η σωτηρία τους δεν εξαρτιόταν από την προσπάθεια να υπολογίσουν το μήκος μιας «γενιάς» ή κάποιων χρονικά καθορισμένων ‘καιρών ή εποχών’, αλλά από το να μένουν χωρισμένοι από την κακή γενιά των ημερών τους και να κάνουν με ζήλο το θέλημα του Θεού. Αν και τα τελικά λόγια της προφητείας του Ιησού εφαρμόζονται στη μεγαλύτερη εκπλήρωση στις ημέρες μας, οι Ιουδαίοι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα έπρεπε και αυτοί να δώσουν προσοχή στη νουθεσία: «Να μένετε άγρυπνοι, λοιπόν, πάντοτε κάνοντας δέηση για να καταφέρετε να ξεφύγετε από όλα όσα μέλλουν να συμβούν και να σταθείτε ενώπιον του Γιου του ανθρώπου».—Λουκάς 21:32-36· Πράξεις 1:6-8.

21. Ποια ξαφνική εξέλιξη μπορούμε να αναμένουμε στο εγγύς μέλλον;

²¹ Σήμερα, ‘εγγύς είναι η ημέρα του Ιεχωβά η μεγάλη, . . . και σπεύδει σφόδρα’. (Σοφονίας 1:14-18· Ησαΐας 13:9, 13) Ξαφνικά, την «ημέρα και την ώρα» που ο ίδιος ο Ιεχωβά έχει προκαθορίσει, η οργή του θα ξεσπάσει πάνω στα θρησκευτικά, πολιτικά και εμπορικά στοιχεία του κόσμου, καθώς και στους πεισματικούς ανθρώπους που αποτελούν αυτή την «πονηρή και μοιχαλίδα γενιά» των ημερών μας. (Ματθαίος 12:39· 24:36· Αποκάλυψη 7:1-3, 9, 14) Πώς μπορείτε να σωθείτε από «τη μεγάλη θλίψη»; Το επόμενο άρθρο μας θα απαντήσει και θα αναφερθεί στη μεγαλειώδη ελπίδα που υπάρχει για το μέλλον.

[Υποσημειώσεις]

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Τι μαθαίνουμε από την εκπλήρωση των εδαφίων Δανιήλ 9:24-27;

◻ Πώς ορίζουν διάφορα σύγχρονα λεξικά τη φράση «αυτή η γενιά» όπως χρησιμοποιείται αυτή στην Αγία Γραφή;

◻ Πώς χρησιμοποιούσε ο Ιησούς με συνέπεια τον όρο «γενιά»;

◻ Πώς εκπληρώθηκαν τα εδάφια Ματθαίος 24:34, 35 τον πρώτο αιώνα;

[Εικόνα στη σελίδα 12]

Ο Ιησούς παρέβαλε «αυτή τη γενιά» με πλήθη ανυπάκουων παιδιών

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Μόνο ο Ιεχωβά γνώριζε εκ των προτέρων την ώρα για την εκτέλεση κρίσης στο πονηρό Ιουδαϊκό σύστημα

Είναι Καιρός να Μένουμε Άγρυπνοι

«Σε όλα τα έθνη πρέπει πρώτα να κηρυχτούν τα καλά νέα. . . . Αλλά εκείνος που θα έχει υπομείνει ως το τέλος, αυτός θα σωθεί».—ΜΑΡΚΟΣ 13:10, 13.

 1. Γιατί πρέπει να υπομείνουμε και να πάρουμε θάρρος;

ΠΡΕΠΕΙ να υπομείνουμε—μέσα σε μια άπιστη και διεστραμμένη γενιά! Από το 1914 και έπειτα, μια γενιά ανθρώπων έχει γίνει διεφθαρμένη, ακριβώς όπως στις ημέρες του Ιησού. Σήμερα δε, η διαφθορά υπάρχει σε παγκόσμια κλίμακα. Σε αυτές τις «τελευταίες ημέρες», οι ‘κρίσιμοι, δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους καιροί’ τους οποίους περιέγραψε ο απόστολος Παύλος πλήττουν την ανθρωπότητα. ‘Πονηροί άνθρωποι και απατεώνες συνεχίζουν να προχωρούν από το κακό στο χειρότερο’. Σαφώς, «ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού», του Σατανά του Διαβόλου, ο οποίος τώρα κάνει την τελική του προσπάθεια για να καταστρέψει τη γη. Αλλά πάρτε θάρρος! Επέρχεται μια «μεγάλη θλίψη» η οποία θα φέρει μόνιμη ανακούφιση σε όλους όσους αγαπούν τη δικαιοσύνη.—2 Τιμόθεο 3:1-5, 13· 1 Ιωάννη 5:19· Αποκάλυψη 7:14.

 2. Πώς εκπληρώθηκε η προφητεία το 1914;

² Το ευχάριστο είναι ότι ο Ιεχωβά έχει ενθρονίσει τώρα τον Κύριο Ιησού Χριστό στους ουρανούς, και αυτός προετοιμάζεται να απομακρύνει τους καταπιεστικούς εχθρούς της ανθρωπότητας. (Αποκάλυψη 11:15) Όπως και στην πρώτη έλευση του Μεσσία, έτσι και σε αυτόν τον αιώνα έχει εκπληρωθεί μια αξιοσημείωτη προφητεία που γράφτηκε από τον Δανιήλ. Τα εδάφια Δανιήλ 4:16, 17, 32 μας μιλούν σχετικά με τη διακοπή της δικαιωματικής βασιλείας πάνω στη γη για μια περίοδο ‘εφτά καιρών’. Στη μεγαλύτερη εκπλήρωσή τους, αυτοί οι εφτά καιροί ισοδυναμούν με εφτά Βιβλικά χρόνια 360 ‘ημερών’ το καθένα, δηλαδή 2.520 χρόνια συνολικά.a Αυτά εκτείνονται από το 607 Π.Κ.Χ., όταν η Βαβυλώνα άρχισε να καταπατάει το βασίλειο του Ισραήλ, μέχρι το 1914 Κ.Χ., το έτος της ενθρόνισης του Ιησού στον ουρανό ως δικαιωματικού Βασιλιά της ανθρωπότητας. Τότε τερματίστηκαν «οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών». (Λουκάς 21:24) Αλλά τα έθνη αρνήθηκαν να υποταχτούν στην επερχόμενη Μεσσιανική Βασιλεία.—Ψαλμός 2:1-6, 10-12· 110:1, 2.

 3, 4. (α) Ποια σύγκριση μπορεί να γίνει ανάμεσα στα γεγονότα του πρώτου αιώνα και στα γεγονότα της εποχής μας; (β) Ποιες σχετικές ερωτήσεις μπορούν να γίνουν;

³ Καθώς πλησίαζε η 70ή εβδομάδα ετών (29-36 Κ.Χ.), και ξανά, καθώς ερχόταν το έτος 1914, οι θεοφοβούμενοι άνθρωποι ανέμεναν την έλευση του Μεσσία. Και αυτός πράγματι ήρθε! Και στις δύο περιπτώσεις, όμως, ο τρόπος της εμφάνισής του ήταν διαφορετικός από τον αναμενόμενο. Και στις δύο περιπτώσεις επίσης, ύστερα από μια συγκριτικά σύντομη περίοδο χρόνου, μια κακή «γενιά» τελικά υφίσταται εκτέλεση με θεϊκό διάταγμα.—Ματθαίος 24:34.

⁴ Στο προηγούμενο άρθρο μας, παρατηρήσαμε πώς έφτασε στο τέλος της η πονηρή Ιουδαϊκή γενιά που ζητούσε το αίμα του Ιησού. Τι θα συμβεί, λοιπόν, στην καταστροφική γενιά της ανθρωπότητας που ακόμη και τώρα του εναντιώνεται ή τον αγνοεί; Πότε θα εκτελεστεί κρίση σε αυτή την άπιστη γενιά;

«Να Είστε σε Εγρήγορση»!

 5. (α) Για ποιο βάσιμο λόγο δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε το χρόνο της ‘ημέρας και της ώρας’ του Ιεχωβά; (β) Σύμφωνα με τον Μάρκο, με ποια σωστή συμβουλή ολοκλήρωσε ο Ιησούς την προφητεία του;

⁵ Όταν προφήτεψε γεγονότα που θα οδηγούσαν σε έναν καιρό ‘μεγάλης θλίψης’, ο Ιησούς πρόσθεσε: «Σχετικά με εκείνη την ημέρα και την ώρα κανείς δεν γνωρίζει, ούτε οι άγγελοι των ουρανών ούτε ο Γιος, παρά μόνο ο Πατέρας». (Ματθαίος 24:3-36· Μάρκος 13:3-32) Δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε την ακριβή χρονική τοποθέτηση των γεγονότων. Απεναντίας, πρέπει να επικεντρώνουμε την προσοχή μας στο να είμαστε σε εγρήγορση, να καλλιεργούμε ισχυρή πίστη και να μένουμε πολυάσχολοι στην υπηρεσία του Ιεχωβά—όχι στο να υπολογίζουμε κάποια ημερομηνία. Ο Ιησούς ολοκλήρωσε τη μεγάλη προφητεία του λέγοντας: «Να κοιτάζετε συνεχώς, να μένετε άγρυπνοι, γιατί δεν γνωρίζετε πότε είναι ο προσδιορισμένος καιρός. . . . Να είστε σε εγρήγορση . . . Αυτό που λέω σε εσάς το λέω σε όλους: Να είστε σε εγρήγορση». (Μάρκος 13:33-37) Παραμονεύει κίνδυνος μέσα στις σκιές του σημερινού κόσμου. Πρέπει να μένουμε άγρυπνοι!—Ρωμαίους 13:11-13.

 6. (α) Σε τι πρέπει να στηρίζεται η πίστη μας; (β) Πώς μπορούμε να ‘μετράμε τις ημέρες μας’; (γ) Τι εννοεί βασικά ο Ιησούς χρησιμοποιώντας τον όρο «γενιά»;

⁶ Πρέπει, όχι μόνο να δίνουμε προσοχή στις θεόπνευστες προφητείες σχετικά με αυτές τις τελικές ημέρες ενός πονηρού συστήματος, αλλά πρέπει επίσης να στηρίζουμε την πίστη μας πρωτίστως στην πολύτιμη θυσία του Χριστού Ιησού και στις θαυμαστές υποσχέσεις του Θεού που βασίζονται σε αυτήν. (Εβραίους 6:17-19· 9:14· 1 Πέτρου 1:18, 19· 2 Πέτρου 1:16-19) Ανυπομονώντας να δει το τέλος αυτού του κακού συστήματος, ο λαός του Ιεχωβά έχει κάνει κατά καιρούς εικασίες σχετικά με τον καιρό κατά τον οποίο θα ξεσπάσει η «μεγάλη θλίψη», μάλιστα συνδυάζοντάς το αυτό με υπολογισμούς όσον αφορά τη διάρκεια ζωής μιας γενιάς από το 1914 και έπειτα. Ωστόσο, ‘προσκολλούμε τις καρδιές μας στη σοφία’, όχι με το να κάνουμε εικασίες για το πόσα χρόνια ή ημέρες απαρτίζουν μια γενιά, αλλά με το να σκεφτόμαστε πώς να ‘μετράμε τις ημέρες μας’ φέρνοντας χαρωπό αίνο στον Ιεχωβά. (Ψαλμός 90:12) Αντί να παρέχει κάποιον κανόνα για τη μέτρηση του χρόνου, ο όρος «γενιά», όπως χρησιμοποιήθηκε από τον Ιησού, αναφέρεται πρωταρχικά στους ανθρώπους που ζουν συγχρόνως σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, με τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα.b

 7. Τι έγραψε ένας καθηγητής ιστορίας σχετικά με τη «γενιά του 1914», και πώς σχετίζεται αυτό με την προφητεία του Ιησού;

⁷ Σε αρμονία με τα παραπάνω, ο καθηγητής ιστορίας Ρόμπερτ Βολ έγραψε στο βιβλίο του Η Γενιά του 1914 (The Generation of 1914): «Μια ιστορική γενιά δεν ορίζεται από τα χρονολογικά της όρια . . . Δεν αποτελεί ζώνη ημερομηνιών». Ο ίδιος, όμως, τόνισε ότι ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος δημιούργησε «μια συντριπτική αίσθηση ρήξης με το παρελθόν», και πρόσθεσε: «Εκείνοι που επέζησαν από τον πόλεμο ποτέ δεν μπόρεσαν να απαλλαχτούν από την πεποίθηση ότι ένας κόσμος είχε τελειώσει και ένας άλλος είχε αρχίσει τον Αύγουστο του 1914». Πόσο αληθινό είναι αυτό! Επικεντρώνει την προσοχή στην ουσία του ζητήματος. «Αυτή η γενιά» της ανθρωπότητας από το 1914 και έπειτα έχει δει τρομακτικές αλλαγές. Έχει δει τη γη να ποτίζεται με το αίμα εκατομμυρίων ανθρώπων. Πόλεμοι, γενοκτονίες, τρομοκρατία, έγκλημα και ανομία έχουν πάρει εκρηκτικές διαστάσεις παγκόσμια. Η πείνα, οι ασθένειες και η ανηθικότητα σαρώνουν τη γη μας. Ο Ιησούς προφήτεψε: «Εσείς επίσης, όταν δείτε [οι μαθητές του] να γίνονται αυτά, να ξέρετε ότι πλησιάζει η βασιλεία του Θεού. Αληθινά σας λέω: Αυτή η γενιά δεν πρόκειται να παρέλθει μέχρι να γίνουν όλα αυτά».—Λουκάς 21:31, 32.

 8. Πώς τονίζουν οι προφήτες του Ιεχωβά την ανάγκη να μένουμε άγρυπνοι;

⁸ Ναι, ο πλήρης θρίαμβος της Μεσσιανικής Βασιλείας είναι πολύ κοντά! Κερδίζουμε, λοιπόν, τίποτα ψάχνοντας για ημερομηνίες ή κάνοντας εικασίες για την κατά γράμμα διάρκεια ζωής μιας «γενιάς»; Οπωσδήποτε όχι! Το εδάφιο Αββακούμ 2:3 δηλώνει σαφώς: «Η όρασις μένει έτι εις ωρισμένον καιρόν, αλλ’ εις το τέλος θέλει λαλήσει και δεν θέλει ψευσθή· αν και αργοπορή, πρόσμεινον αυτήν· διότι βεβαίως θέλει ελθεί, δεν θέλει βραδύνει». Η ημέρα του Ιεχωβά για απόδοση λογαριασμού σπεύδει, πλησιάζοντας ολοένα και περισσότερο.—Ιερεμίας 25:31-33· Μαλαχίας 4:1.

 9. Ποιες εξελίξεις από το 1914 και έπειτα δείχνουν ότι το χρονικό διάστημα είναι μικρό;

⁹ Όταν άρχισε η διακυβέρνηση της Βασιλείας του Χριστού το 1914, ο Σατανάς ρίχτηκε κάτω στη γη. Αυτό σήμανε «αλίμονο στη γη . . . επειδή ο Διάβολος κατέβηκε σε εσάς, έχοντας μεγάλο θυμό, καθώς γνωρίζει ότι έχει μικρό χρονικό διάστημα». (Αποκάλυψη 12:12) Αυτό το χρονικό διάστημα είναι πράγματι μικρό σε σύγκριση με τα χιλιάδες χρόνια διακυβέρνησης του Σατανά. Η Βασιλεία είναι πολύ κοντά, και το ίδιο είναι η ημέρα και η ώρα του Ιεχωβά για την εκτέλεση κρίσης σε αυτή την πονηρή γενιά!—Παροιμίαι 3:25· 10:24, 25.

Η «Γενιά» που Παρέρχεται

10. Πώς μοιάζει «αυτή η γενιά» με εκείνη των ημερών του Νώε;

¹⁰ Ας εξετάσουμε πιο προσεκτικά τη δήλωση του Ιησού στα εδάφια Ματθαίος 24:34, 35: «Αληθινά σας λέω ότι αυτή η γενιά δεν πρόκειται να παρέλθει μέχρι να συμβούν όλα αυτά. Ο ουρανός και η γη θα παρέλθουν, αλλά τα λόγια μου δεν πρόκειται να παρέλθουν». Τα επόμενα λόγια του Ιησού δείχνουν ότι ‘κανείς δεν γνωρίζει εκείνη την ημέρα και την ώρα’. Κάτι πολύ πιο σημαντικό είναι πως εκείνος δείχνει ότι πρέπει να αποφεύγουμε τις παγίδες που μας περιβάλλουν σε αυτή τη γενιά. Γι’ αυτό ο Ιησούς προσθέτει: «Διότι ακριβώς όπως ήταν οι ημέρες του Νώε, έτσι θα είναι η παρουσία του Γιου του ανθρώπου. Διότι όπως ήταν οι άνθρωποι εκείνες τις ημέρες πριν από τον κατακλυσμό, που έτρωγαν και έπιναν, και οι άντρες παντρεύονταν και οι γυναίκες δίνονταν σε γάμο, μέχρι την ημέρα που ο Νώε μπήκε στην κιβωτό· και δεν έδωσαν προσοχή μέχρι που ήρθε ο κατακλυσμός και τους σάρωσε όλους, έτσι θα είναι η παρουσία του Γιου του ανθρώπου». (Ματθαίος 24:36-39) Εδώ ο Ιησούς παρέβαλε τη γενιά των ημερών του με εκείνη των ημερών του Νώε.—Γένεσις 6:5, 9· υποσημείωση στη ΜΝΚ.

11. Ποιον παραλληλισμό ‘γενεών’ έκανε ο Ιησούς, όπως αναφέρει ο Ματθαίος και ο Λουκάς;

¹¹ Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που άκουσαν οι απόστολοι τον Ιησού να κάνει αυτόν τον παραλληλισμό ‘γενεών’, διότι μερικές ημέρες νωρίτερα ο ίδιος είχε πει αναφορικά με τον εαυτό του: «Ο Γιος του ανθρώπου . . . πρέπει να υποστεί πολλά παθήματα και να απορριφτεί από αυτή τη γενιά. Επιπλέον, ακριβώς όπως συνέβη στις ημέρες του Νώε, έτσι θα είναι και στις ημέρες του Γιου του ανθρώπου». (Λουκάς 17:24-26) Έτσι, το 24ο κεφάλαιο του Ματθαίου και το 17ο κεφάλαιο του Λουκά κάνουν τον ίδιο παραλληλισμό. Στις ημέρες του Νώε «πάσα σαρξ [που] είχε διαφθείρει την οδόν αυτής επί της γης» και η οποία καταστράφηκε στον Κατακλυσμό ήταν «αυτή η γενιά». Στις ημέρες του Ιησού, ο αποστατικός Ιουδαϊκός λαός που απέρριπτε τον Ιησού ήταν «αυτή η γενιά».—Γένεσις 6:11, 12· 7:1.

12, 13. (α) Ποια είναι σήμερα «αυτή η γενιά» που πρέπει να παρέλθει; (β) Πώς αντιμετωπίζει τώρα ο λαός του Ιεχωβά αυτή την «εξαχρειωμένη και διεστραμμένη γενιά»;

¹² Επομένως, στην τελική εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού σήμερα, η έκφραση «αυτή η γενιά» προφανώς αναφέρεται στους ανθρώπους της γης οι οποίοι βλέπουν το σημείο της παρουσίας του Χριστού αλλά δεν διορθώνουν τις οδούς τους. Αντίθετα, εμείς ως μαθητές του Ιησού δεν επιτρέπουμε να μας διαπλάθει ο τρόπος ζωής «αυτής της γενιάς». Αν και βρισκόμαστε στον κόσμο, δεν πρέπει να είμαστε μέρος του, «διότι ο προσδιορισμένος καιρός πλησιάζει». (Αποκάλυψη 1:3· Ιωάννης 17:16) Ο απόστολος Παύλος μάς νουθετεί: «Εξακολουθήστε να κάνετε τα πάντα χωρίς γογγυσμούς και λογομαχίες, για να γίνετε άμεμπτοι και αθώοι, παιδιά του Θεού χωρίς ψεγάδι ανάμεσα σε μια εξαχρειωμένη και διεστραμμένη γενιά, ανάμεσα στην οποία λάμπετε σαν φωτοδότες στον κόσμο».—Φιλιππησίους 2:14, 15· Κολοσσαείς 3:5-10· 1 Ιωάννη 2:15-17.

¹³ Το να ‘λάμπουμε σαν φωτοδότες’ δεν περιλαμβάνει μόνο την εκδήλωση μιας καθαρής Χριστιανικής προσωπικότητας, αλλά, πάνω από όλα, την εκπλήρωση της προφητικής αποστολής που έδωσε ο Ιησούς: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη· και τότε θα έρθει το τέλος». (Ματθαίος 24:14) Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να πει πότε θα έρθει αυτό το τέλος, αλλά γνωρίζουμε ότι το τέλος «αυτής της γενιάς» των πονηρών ανθρώπων θα έρθει όταν θα έχει δοθεί σε βαθμό που να ικανοποιεί τον Θεό η μαρτυρία «ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης».—Πράξεις 1:8.

‘Εκείνη η Ημέρα και η Ώρα’

14. Ποια νουθεσία έδωσε τόσο ο Ιησούς όσο και ο Παύλος σχετικά με «τους χρόνους και τους καιρούς», και πώς πρέπει να ανταποκριθούμε εμείς;

¹⁴ Όταν η παγγήινη μαρτυρία θα έχει επιτελεστεί στην έκταση που ο Ιεχωβά σκοπεύει να γίνει αυτό, τότε θα είναι η δική του ‘ημέρα και ώρα’ να απαλλαχτεί από το σύστημα αυτού του κόσμου. Εμείς δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε την ημερομηνία εκ των προτέρων. Γι’ αυτό, ακολουθώντας το παράδειγμα του Ιησού, ο απόστολος Παύλος νουθέτησε: «Τώρα, όσο για τους χρόνους και τους καιρούς, αδελφοί, δεν έχετε ανάγκη να γράφεται τίποτα σε εσάς. Διότι εσείς οι ίδιοι γνωρίζετε πολύ καλά ότι η ημέρα του Ιεχωβά έρχεται ακριβώς όπως ένας κλέφτης τη νύχτα. Όταν θα λένε: ‘Ειρήνη και ασφάλεια!’ τότε ξαφνική καταστροφή θα έρθει αμέσως πάνω τους ακριβώς όπως ο βασανιστικός πόνος σε μια έγκυο γυναίκα· και δεν πρόκειται να ξεφύγουν». Προσέξτε το σημείο στο οποίο επικεντρώνει την προσοχή ο Παύλος: ‘Έρχεται όταν θα λένε’. Ναι, όταν θα μιλάνε για «ειρήνη και ασφάλεια», όταν θα το περιμένουν λιγότερο, τότε θα εκτελεστεί ξαφνικά η κρίση του Θεού. Πόσο κατάλληλη είναι η συμβουλή του Παύλου: «Έτσι λοιπόν, ας μην κοιμόμαστε όπως οι υπόλοιποι, αλλά ας μένουμε άγρυπνοι και ας διατηρούμε τη διανοητική μας διαύγεια»!—1 Θεσσαλονικείς 5:1-3, 6· βλέπε επίσης τα εδάφια 7-11· Πράξεις 1:7.

15, 16. (α) Γιατί δεν θα πρέπει να νομίσουμε ότι ο Αρμαγεδδών είναι πιο μακριά από ό,τι μπορεί να πιστεύαμε; (β) Πώς πρέπει να μεγαλυνθεί η κυριαρχία του Ιεχωβά στο εγγύς μέλλον;

¹⁵ Μήπως η πιο ακριβής άποψη που έχουμε σχετικά με «αυτή τη γενιά» σημαίνει ότι ο Αρμαγεδδών είναι πιο μακριά από ό,τι νομίζαμε; Κάθε άλλο! Μολονότι εμείς ποτέ δεν γνωρίζαμε «την ημέρα και την ώρα», ο Ιεχωβά Θεός πάντοτε τη γνώριζε, και αυτός δεν αλλάζει. (Μαλαχίας 3:6) Είναι ολοφάνερο ότι ο κόσμος βυθίζεται ολοένα και περισσότερο προς την τελειωτική καταστροφή. Η ανάγκη να μένουμε άγρυπνοι είναι πιο κρίσιμη από οποτεδήποτε άλλοτε. Ο Ιεχωβά μάς έχει αποκαλύψει «όσα πρέπει να γίνουν σύντομα», και εμείς πρέπει να ανταποκριθούμε με πλήρη αίσθηση του επείγοντος.—Αποκάλυψη 1:1· 11:18· 16:14, 16.

¹⁶ Καθώς πλησιάζει ο καιρός, να μένετε άγρυπνοι, διότι ο Ιεχωβά είναι έτοιμος να φέρει συμφορά σε ολόκληρο το σύστημα του Σατανά! (Ιερεμίας 25:29-31) Ο Ιεχωβά λέει: ‘Θέλω μεγαλυνθή και αγιασθή, και θέλω γνωρισθή ενώπιον πολλών εθνών και θέλουσι γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά’. (Ιεζεκιήλ 38:23) Αυτή η αποφασιστική ‘ημέρα του Ιεχωβά’ πλησιάζει!—Ιωήλ 1:15· 2:1, 2· Αμώς 5:18-20· Σοφονίας 2:2, 3.

Δίκαιοι ‘Νέοι Ουρανοί και Νέα Γη’

17, 18. (α) Σύμφωνα με τον Ιησού και τον Πέτρο, πώς παρέρχεται «αυτή η γενιά»; (β) Γιατί πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση όσον αφορά τη διαγωγή και τα έργα θεοσεβούς αφοσίωσης;

¹⁷ Αναφορικά με ‘όλα αυτά που πρέπει να συμβούν’ ο Ιησούς είπε: «Ο ουρανός και η γη θα παρέλθουν, αλλά τα λόγια μου δεν πρόκειται να παρέλθουν». (Ματθαίος 24:34, 35) Ο Ιησούς πιθανότατα είχε κατά νου τον ‘ουρανό και τη γη’—τους κυβερνώντες και τους κυβερνωμένους—«αυτής της γενιάς». Ο απόστολος Πέτρος χρησιμοποίησε παρόμοια λόγια αναφερόμενος ‘στους ουρανούς και στη γη που υπάρχουν τώρα’, και που «είναι αποταμιευμένοι για τη φωτιά και φυλάττονται μέχρι την ημέρα της κρίσης και της καταστροφής των ασεβών ανθρώπων». Μετά περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο «η ημέρα του Ιεχωβά θα έρθει σαν κλέφτης, κατά την οποία οι [κυβερνητικοί] ουρανοί θα παρέλθουν» μαζί με μια διεφθαρμένη ανθρώπινη κοινωνία, ή αλλιώς «γη», και τα αμαρτωλά της έργα. Ο απόστολος μας προτρέπει κατόπιν να κάνουμε «άγιες πράξεις διαγωγής και έργα θεοσεβούς αφοσίωσης, [καθώς προσμένουμε και έχουμε] διαρκώς στο νου την παρουσία της ημέρας του Ιεχωβά, μέσω της οποίας οι ουρανοί, καθώς θα καίγονται, θα διαλυθούν και τα στοιχεία, καθώς θα είναι πυρακτωμένα, θα λιώσουν!» Τι ακολουθεί; Ο Πέτρος στρέφει την προσοχή μας σε ‘νέους ουρανούς και νέα γη στα οποία δικαιοσύνη θα κατοικεί’.—2 Πέτρου 3:7, 10-13.c

¹⁸ Εκείνοι οι ‘νέοι ουρανοί’, η διακυβέρνηση της Βασιλείας με τον Χριστό Ιησού και τους συμβασιλιάδες του, θα φέρουν άφθονες ευλογίες στη δίκαιη κοινωνία της ανθρωπότητας, δηλαδή στη «νέα γη». Είστε εσείς ένα μελλοντικό μέλος εκείνης της κοινωνίας; Αν ναι, τότε έχετε λόγο να ευφραίνεστε για το μεγαλειώδες μέλλον που σας περιμένει!—Ησαΐας 65:17-19· Αποκάλυψη 21:1-5.

19. Ποιο μεγάλο προνόμιο μπορούμε να απολαμβάνουμε τώρα;

¹⁹ Ναι, μια δίκαιη «γενιά» της ανθρωπότητας συνάγεται ακόμη και τώρα. Σήμερα, ο χρισμένος «πιστός και φρόνιμος δούλος» παρέχει θεϊκή εκπαίδευση σε αρμονία με τα λόγια των εδαφίων Ψαλμός 78:1, 4: ‘Άκουσον, λαέ μου, τον νόμον μου· κλίνατε τα ώτα σας εις τα λόγια του στόματός μου . . . , διηγούμενοι τους επαίνους του Ιεχωβά και την δύναμιν αυτού και τα θαυμάσια αυτού, τα οποία έκαμε’. (Ματθαίος 24:45-47) Στις 14 Απριλίου φέτος, σε 75.500 και πλέον εκκλησίες και σε περίπου 230 χώρες, πάνω από 12.000.000 άτομα σε ολόκληρη τη γη παρακολούθησαν την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού. Ήσασταν εσείς ανάμεσα σε αυτούς; Είθε να εναποθέτετε την πίστη σας στον Χριστό Ιησού και ‘να επικαλείστε το όνομα του Ιεχωβά για σωτηρία’.—Ρωμαίους 10:10-13.

20. Εφόσον «ο καιρός που απομένει έχει ελαττωθεί», πώς πρέπει εμείς να μένουμε άγρυπνοι, και με ποια προοπτική υπόψη;

²⁰ «Ο καιρός που απομένει έχει ελαττωθεί», είπε ο απόστολος Παύλος. Είναι καιρός, λοιπόν, να μένουμε ιδιαίτερα άγρυπνοι και πολυάσχολοι στο έργο του Ιεχωβά, καθώς υπομένουμε τις δοκιμασίες και το μίσος που φέρνει πάνω μας η πονηρή γενιά της ανθρωπότητας. (1 Κορινθίους 7:29· Ματθαίος 10:22· 24:13, 14) Ας είμαστε σε εγρήγορση, παρατηρώντας όλα όσα έχουν προειπωθεί στην Αγία Γραφή ότι θα επέλθουν σε «αυτή τη γενιά». (Λουκάς 21:31-33) Με το να διαφύγουμε από αυτά και να σταθούμε με θεϊκή επιδοκιμασία ενώπιον του Γιου του ανθρώπου, μπορούμε τελικά να αποκτήσουμε το βραβείο της αιώνιας ζωής.

[Υποσημειώσεις]

Ερωτήσεις για Ανασκόπηση:

◻ Έχοντας προσέξει την εκπλήρωση του εδαφίου Δανιήλ 4:32, πώς πρέπει τώρα να ‘είμαστε σε εγρήγορση’;

◻ Πώς προσδιορίζουν τα Ευαγγέλια του Ματθαίου και του Λουκά «αυτή τη γενιά»;

◻ Καθώς αναμένουμε «εκείνη την ημέρα και την ώρα», τι παρατηρούμε, και πώς πρέπει να ανταποκριθούμε;

◻ Τι θα πρέπει να μας ενθαρρύνει να κάνουμε η προοπτική των δίκαιων ‘νέων ουρανών και της νέας γης’;

[Εικόνες στη σελίδα 17]

Το ανθρώπινο γένος που υποφέρει θα βρει ανακούφιση όταν παρέλθει αυτή η βίαιη, πονηρή γενιά

[Ευχαριστίες]

Alexandra Boulat/Sipa Press

[Ευχαριστίες]

Left and below: Luc Delahaye/Sipa Press

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Ένδοξοι ‘νέοι ουρανοί και νέα γη’ βρίσκονται πολύ κοντά για όλες τις φυλές της ανθρωπότητας