اِشَعْیا
۲۵ ای یَهُوَه، تو خدای من هستی.
من تو را تمجید می‌کنم و نامت را ستایش می‌کنم،
چون تو کارهای شگفت‌انگیزی کرده‌ای،
کارهایی که از زمان قدیم قصد انجام آن‌ها را داشتی،
و ثابت کردی که وفادار و قابل اعتمادی.
۲ تو شهر را به تپه‌ای از سنگ‌ها تبدیل کردی،
و شهر حصاردار را به یک ویرانه.
قلعهٔ بیگانگان دیگر مثل یک شهر نیست،
و دیگر هیچ وقت بازسازی نخواهد شد.
۳ برای همین، قومی قدرتمند تو را جلال خواهند داد،
و مردم شهر ملت‌های ستمگر از تو خواهند ترسید.
۴ تو برای بینوایان مثل یک قلعه شده‌ای،
و برای نیازمندان در سختی‌هایشان مثل یک دژ محکم؛
تو مثل یک پناهگاه در طوفان شده‌ای،
و مثل سایه‌ای در گرمای روز.
وقتی ظلم ستمگران مثل طوفان به دیوارهای قلعه می‌کوبد،
۵ و مثل گرمای سوزان زمین را خشک می‌کند،
تو به هیاهوی دشمنان پایان می‌دهی.
همان طور که سایهٔ ابر بر گرمای روز غلبه می‌کند،
سرود ستمگران را خاموش می‌کنی.
۶ یَهُوَه خدای لشکرها روی این کوه برای همهٔ قوم‌ها مهمانی بزرگی ترتیب خواهد داد؛
او سفره‌ای رنگین با غذاهای مقوّی پهن خواهد کرد؛
غذاهایی با مغز استخوان.
سفره‌ای با شراب‌های مرغوب؛*
شراب‌های تصفیه‌شده و گوارا.
۷ او در این کوه، پوششی را که روی همهٔ قوم‌ها سایه انداخته، برخواهد داشت،*
و پارچه‌ای را که دورشان پیچیده شده از بین خواهد برد.
یَهُوَه در تمام زمین به ننگ و بدنامی قوم خود پایان خواهد داد،
چون یَهُوَه حاکم متعال این را گفته است.
۹ آن‌ها در آن روز خواهند گفت:
«نگاه کنید! این خدای ماست!
امیدمان به او بوده،
و او ما را نجات خواهد داد.
او یَهُوَه است!
خدایی که به او امید داشته‌ایم.
بیایید شادی کنیم، چون نجات از طرف اوست.»
۱۰ دست یَهُوَه بر این کوه قرار خواهد گرفت.
مردم موآب در سرزمین خودشان لگدمال خواهند شد؛
مثل کاهی که در فضولات حیوانات لگدمال می‌شود.
۱۱ خداوند دست‌هایش را دراز خواهد کرد و آن شهر* را خواهد زد،
درست مثل شناگری که برای شنا کردن دست‌هایش را دراز می‌کند و به آب می‌زند.
او با حرکت‌های ماهرانهٔ دست‌هایش،
غرور آن شهر را خواهد شکست.
۱۲ خداوند آن شهر حصاردار،
و دیوارهای بلند و محکمش را از بین خواهد برد،
و آن را با خاک زمین یکسان خواهد کرد.