માર્ક
૧૨ પછી, તે તેઓને ઉદાહરણો આપીને વાત કરવા લાગ્યા: “એક માણસે દ્રાક્ષાવાડી કરી અને એની ફરતે વાડ ઊભી કરી; દ્રાક્ષ ખૂંદવા માટે કુંડ ખોદ્યો અને ચોકી કરવા બુરજ બાંધ્યો; પછી, ખેડૂતોને ભાગે આપીને તે પરદેશ ગયો. ૨ દ્રાક્ષની કાપણીની મોસમમાં તેણે પોતાના ચાકરને ખેડૂતો પાસે મોકલ્યો, જેથી દ્રાક્ષાવાડીની પેદાશમાંથી પોતાનો ભાગ તેઓ પાસેથી મેળવે. ૩ પણ, તેઓએ તેને પકડ્યો, માર્યો અને તેને ખાલી હાથે પાછો મોકલી દીધો. ૪ ફરી તેણે બીજા ચાકરને તેઓ પાસે મોકલ્યો અને તેઓએ તેના માથા પર ઘા કર્યો અને તેનું અપમાન કર્યું. ૫ માલિકે બીજા એકને મોકલ્યો અને તેઓએ તેને મારી નાખ્યો; તેણે બીજા ઘણાને મોકલ્યા અને એમાંથી અમુકને તેઓએ માર્યા અને અમુકને મારી નાખ્યા. ૬ તેની પાસે હજી એક બાકી હતો, તેનો વહાલો દીકરો. તેણે છેવટે એમ વિચારીને તેને મોકલ્યો કે, ‘તેઓ મારા દીકરાનું માન રાખશે.’ ૭ પણ, પેલા ખેડૂતોએ એકબીજાને કહ્યું: ‘આ તો વારસદાર છે. ચાલો, એને મારી નાખીએ અને વારસો આપણો થઈ જશે.’ ૮ તેથી, તેઓએ તેને પકડીને મારી નાખ્યો અને દ્રાક્ષાવાડીની બહાર ઘસડી ગયા. ૯ દ્રાક્ષાવાડીનો માલિક શું કરશે? તે આવશે અને ખેડૂતોને મારી નાખશે અને દ્રાક્ષાવાડી બીજાઓને સોંપશે. ૧૦ શું તમે કદી પણ આ શાસ્ત્રવચન નથી વાંચ્યું: ‘બાંધકામ કરનારાઓએ જે પથ્થર નકામો ગણ્યો, એ જ ખૂણાનો મુખ્ય પથ્થર બન્યો છે. ૧૧ યહોવા* તરફથી આવું બન્યું છે અને એ અમારી નજરે અજાયબ છે’?”
૧૨ એટલે, તેઓ ઈસુને પકડવા માંગતા હતા, કેમ કે તેઓ સમજી ગયા કે તેમણે તેઓને ધ્યાનમાં રાખીને ઉદાહરણ આપ્યું હતું. પણ તેઓ ટોળાથી ગભરાતા હતા, એટલે તેમને ત્યાં જ રહેવા દઈને જતા રહ્યા.
૧૩ પછી, ઈસુને તેમની જ વાતમાં ફસાવવા તેઓએ કેટલાક ફરોશીઓ અને હેરોદીઓને* મોકલ્યા. ૧૪ તેઓએ આવીને તેમને કહ્યું: “શિક્ષક, અમે જાણીએ છીએ કે તમે સત્ય જ કહો છો અને બીજા જે કહે એની તમે દરકાર કરતા નથી, કેમ કે લોકોનો બહારનો દેખાવ તમે જોતા નથી, પણ તમે સત્યતાથી ઈશ્વરનો માર્ગ શીખવો છો. એટલે, અમને જણાવો કે શું સમ્રાટને* કર* આપવો યોગ્ય છે કે નહિ? ૧૫ શું આપણે કર ભરવો જોઈએ કે ન ભરવો જોઈએ?” તેઓનો ઢોંગ પારખીને તેમણે તેઓને કહ્યું: “તમે કેમ મારી કસોટી કરો છો? મને દીનાર બતાવો.” ૧૬ તેઓ એક સિક્કો લાવ્યા અને તેમણે તેઓને કહ્યું: “આ કોનું ચિત્ર છે અને કોના નામની છાપ છે?” તેઓએ તેમને કહ્યું: “સમ્રાટનાં.” ૧૭ ત્યારે ઈસુએ કહ્યું: “જે સમ્રાટનું છે એ સમ્રાટને, પણ જે ઈશ્વરનું છે એ ઈશ્વરને આપો.” અને તેઓ તેમનાથી ઘણી નવાઈ પામ્યા.
૧૮ હવે, સાદુકીઓ, જેઓ માનતા ન હતા કે મરણ પામેલા લોકો જીવતા કરાશે, તેઓ આવ્યા અને ઈસુને પૂછ્યું: ૧૯ “ઉપદેશક, મુસાએ આપણા માટે લખ્યું હતું કે, જો કોઈનો ભાઈ મરી જાય અને પાછળ પત્ની મૂકી જાય પણ તેને બાળક ન હોય, તો તેનો ભાઈ તેની પત્ની સાથે પરણે અને પોતાના ભાઈ માટે વંશજ પેદા કરે. ૨૦ સાત ભાઈઓ હતા. પહેલાએ પત્ની કરી, પણ તે મરણ પામ્યો ત્યારે તેને કોઈ બાળક ન હતું. ૨૧ અને બીજાએ તેને પત્ની કરી, પણ બાળક વગર એ મરણ પામ્યો અને ત્રીજા સાથે પણ એમ જ થયું. ૨૨ અને સાતેય ભાઈઓ બાળક વગર મરણ પામ્યા. સૌથી છેલ્લે પેલી સ્ત્રી પણ મરણ પામી. ૨૩ મરણમાંથી લોકોને જીવતા કરવામાં આવશે ત્યારે, તે કોની પત્ની બનશે? કેમ કે સાતેય ભાઈઓએ તેને પત્ની બનાવી હતી.” ૨૪ ઈસુએ તેઓને કહ્યું: “તમે ભૂલ કરો છો. શું એ સાચું નથી, કેમ કે તમે નથી શાસ્ત્ર જાણતા કે નથી ઈશ્વરની તાકાત? ૨૫ જ્યારે તેઓને મરણમાંથી જીવતા કરવામાં આવે છે, ત્યારે માણસો પરણતા નથી કે સ્ત્રીઓને પરણાવવામાં આવતી નથી, પણ તેઓ સ્વર્ગના દૂતો જેવા હોય છે. ૨૬ હવે, મરણમાંથી ઉઠાડવામાં આવશે તેઓ વિશે શું તમે મુસાના પુસ્તકમાં વાંચ્યું નથી કે ઝાડવા વિશેના અહેવાલમાં ઈશ્વરે તેમને કહ્યું હતું: ‘હું ઈબ્રાહીમનો ઈશ્વર અને ઇસહાકનો ઈશ્વર અને યાકૂબનો ઈશ્વર છું’? ૨૭ તે મરેલાઓના નહિ, પણ જીવતાઓના ઈશ્વર છે. તમે મોટી ભૂલ કરો છો.”
૨૮ ત્યાં આવેલા શાસ્ત્રીઓમાંના એકે તેઓને વાદવિવાદ કરતા સાંભળ્યા અને ઈસુએ તેઓને સરસ રીતે જવાબ આપ્યો છે, એ જાણીને તેણે પૂછ્યું: “બધી આજ્ઞાઓમાં પહેલી* કઈ છે?” ૨૯ ઈસુએ જવાબ આપ્યો: “પહેલી આ છે, ‘હે ઇઝરાયેલ, સાંભળ, યહોવા* આપણા ઈશ્વર એક જ યહોવા* છે; ૩૦ અને તારા ઈશ્વર યહોવાને* તું તારા પૂરા હૃદયથી અને તારા પૂરા જીવથી* અને તારા પૂરા મનથી અને તારા પૂરા બળથી પ્રેમ કર.’ ૩૧ બીજી આ છે, ‘તું જેવો પોતાના પર એવો તારા પડોશી* પર પ્રેમ રાખ.’ આ આજ્ઞાઓ કરતાં બીજી કોઈ મોટી આજ્ઞા નથી.” ૩૨ એ શાસ્ત્રીએ તેમને કહ્યું: “શિક્ષક, તમે સત્ય જ કહ્યું, ‘ઈશ્વર એક જ છે અને તેમના સિવાય બીજું કોઈ નથી’; ૩૩ અને પોતાના પૂરા હૃદયથી, પૂરી સમજણથી અને પૂરા બળથી તેમને પ્રેમ કરવો તથા પોતાના પર રાખે છે એવો પ્રેમ પોતાના પડોશી પર રાખવો, એ આજ્ઞાઓ બધાં અગ્નિ-અર્પણો તથા બલિદાનો કરતાં વધારે મહત્ત્વની છે.” ૩૪ તેણે સમજદારીથી જવાબ આપ્યો છે, એ પારખીને ઈસુએ તેને કહ્યું: “તું ઈશ્વરના રાજ્યથી દૂર નથી.” પણ, એ પછી વધારે સવાલ પૂછવાની કોઈએ હિંમત ન કરી.
૩૫ જોકે, મંદિરમાં શીખવતી વખતે ઈસુએ કહ્યું: “શાસ્ત્રીઓ એવું કેમ કહે છે કે, ખ્રિસ્ત દાઊદનો દીકરો છે? ૩૬ પવિત્ર શક્તિની દોરવણીથી દાઊદે પોતે કહ્યું હતું, ‘યહોવાએ* મારા પ્રભુને કહ્યું: “હું તારા દુશ્મનોને તારા પગ નીચે ન લાવું ત્યાં સુધી, મારે જમણે હાથે બેસ.”’ ૩૭ દાઊદ પોતે તેને પ્રભુ કહે છે, તો પછી તે દાઊદનો દીકરો કઈ રીતે થાય?”
અને મોટું ટોળું તેમને ખુશીથી સાંભળતું હતું. ૩૮ તેમણે આગળ શીખવતા કહ્યું: “શાસ્ત્રીઓથી સાવધ રહો, જેઓને લાંબા ઝભ્ભા પહેરીને ફરવાનું અને બજારોમાં લોકોની સલામો ઝીલવાનું ગમે છે ૩૯ અને તેઓને સભાસ્થાનોમાં આગળની* બેઠકો તથા સાંજના જમણવારોમાં મુખ્ય જગ્યાઓ ગમે છે. ૪૦ તેઓ વિધવાઓના ઘર* પચાવી પાડે છે અને દેખાડો કરવા લાંબી લાંબી પ્રાર્થનાઓ કરે છે. તેઓને સખત આકરી* સજા થશે.”
૪૧ પછી, દાન-પેટીઓ* દેખાય એવી જગ્યાએ તે બેઠા અને જોવા લાગ્યા કે લોકો કેવી રીતે દાન-પેટીઓમાં પૈસા નાખે છે અને અનેક ધનવાન લોકો ઘણા સિક્કા નાખતા હતા. ૪૨ હવે, એક ગરીબ વિધવા આવી અને તેણે સાવ નજીવી કિંમતના બે નાના સિક્કા* નાખ્યા. ૪૩ ત્યારે તેમણે પોતાના શિષ્યોને પાસે બોલાવ્યા અને તેઓને કહ્યું: “હું તમને સાચે જ કહું છું કે દાન-પેટીઓમાં પૈસા નાખનારા બધા કરતાં, આ ગરીબ વિધવાએ વધારે નાખ્યું છે. ૪૪ કેમ કે એ બધાએ પોતાની પાસે વધારાનું હતું એમાંથી નાખ્યું, પણ તેણે પોતાની તંગીમાંથી* પોતાનું બધું જ, એટલે પોતાની આખી જીવન-મૂડી નાખી છે.”