Եսայիա
40 «Մխիթարեք, մխիթարեք իմ ժողովրդին,– ասում է ձեր Աստվածը:+–
2 Քնքշորեն խոսեք Երուսաղեմի հետ,*
Հայտնեք, որ նրա հարկադիր աշխատանքն ավարտվել է,
Որ նրա մեղքը քավվել է,+
Քանի որ նրա բոլոր մեղքերի համար Եհովան նրան լիակատար* հատուցում է տվել»:+
3 Ինչ-որ մեկի բարձր ձայնն է լսվում անապատում.
«Մաքրե՛ք* ճանապարհը Եհովայի համար:+
Աստծու համար ճանապա՛րհ հարթեք+ անապատում:+
4 Թող ամեն հովիտ բարձրացվի,
Իսկ ամեն լեռ ու բլուր ցածրացվի:
Թմբերը պետք է հարթեցվեն,
Խորդուբորդ տեղանքները հարթավայրի վերածվեն:+
6 Լսիր, ինչ-որ մեկն ասում է՝ «Ազդարարի՛ր»,
Մյուսը հարցնում է՝ «Ի՞նչ ազդարարեմ»:
Նա պատասխանում է. «Բոլոր մարդիկ նման են կանաչ խոտի,
Նրանց հավատարիմ սերը նման է դաշտի ծաղկի:+
Իրոք որ, մարդիկ ընդամենը կանաչ խոտ են:
Ողջ ուժովդ բացականչիր, ո՛վ կին,
Որ բարի լուր ես բերում Երուսաղեմին:
Բացականչիր, մի՛ վախեցիր:
Հուդայի քաղաքներին ազդարարիր.
«Ահա ձեր Աստվածը»:+
10 Գերիշխան Տեր Եհովան կգա և իր զորությունը ցույց կտա:
Նրա մոտ է պարգևը, որ նա շնորհելու է,
Նրա մոտ է վարձատրությունը, որ նա տալու է:+
14 Ո՞ւմ հետ է նա խորհրդակցել, որ հասկացողություն ձեռք բերի,
Ո՞վ է նրան սովորեցրել, թե որն է արդարության ուղին,
Ո՞վ է նրան գիտելիք փոխանցել,
Ճշմարիտ իմաստության ճանապարհը ցույց տվել:+
Նրա համար կղզիները փոշեհատիկի պես թեթև են:
16 Թե Լիբանանի բոլոր ծառերն էլ կտրվեն կրակի համար,
Եվ դրա բոլոր կենդանիներն էլ ողջակեզ մատուցվեն,
Միևնույն է, դա քիչ կլինի:
Նա հմուտ արհեստավոր է որոնում,
Որպեսզի իր համար կուռք շինի, որը կմնա կանգուն:+
21 Մի՞թե չգիտեք,
Մի՞թե չեք լսել,
Մի՞թե ի սկզբանե ձեզ չի ասվել,
Մի՞թե երկիրը հիմնվելուց ի վեր չեք հասկացել.+
22 Կա մեկը, որ բնակվում է երկրի շրջանից* վերև,+
Նրա համար երկրի բնակիչները ասես մորեխներ լինեն,
Նա երկինքը տարածում է ինչպես մի բարակ շղարշ,
Այն բացում է ինչպես մի վրան՝ բնակության համար:+
24 Դեռ նոր տնկված,
Դեռ նոր ցանված,
Դեռ նոր արմատ գցած՝
Նրանք հողմակոծվում են ու չորանում,
Քամին նրանց ծղոտի պես քշում է տանում:+
25 «Այդ ո՞ւմ եք ինձ նմանեցնում,
Ո՞ւմ եք ինձ հավասարեցնում,– ասում է Սուրբը:–
26 Դեպի երկինք հառեք ձեր աչքերն ու նայեք:
Ո՞վ է ստեղծել այս ամենը:+
Նա, ով աստղերի զորքը հաշվով դուրս է բերում
Եվ նրանց բոլորին անունով կանչում:+
Շնորհիվ նրա անսպառ հզոր ուժի և ակնածանք ներշնչող զորության+
Նրանցից ոչ մեկը չի բացակայում:
27 Ուրեմն, ո՛վ Հակոբ, ինչո՞ւ ես ասում,
Ո՛վ Իսրայել, ինչո՞ւ ես հայտարարում.
«Եհովան կյանքիս ընթացքը չի տեսնում,
Աստված ինձ համար արդարություն չի հաստատում»:+
28 Մի՞թե չգիտես, մի՞թե չես լսել.
Եհովան, ով ստեղծել է երկիրը ծայրից ծայր, Աստված է հավիտյան:+
Նա երբեք չի հոգնում, ուժասպառ չի լինում:+