Մարկոս

9 Հիսուսն ասաց. «Հավաստիացնում եմ ձեզ. այստեղ կանգնածների մեջ կան ոմանք, ովքեր մահ չեն ճաշակի, մինչև չտեսնեն Աստծու թագավորությունն իր ողջ հզորությամբ եկած»:+ 2 Վեց օր անց Հիսուսը Պետրոսին, Հակոբոսին ու Հովհաննեսին իր հետ տարավ մի բարձր սար, որտեղ ուրիշ ոչ ոք չկար: Այնտեղ նա այլակերպվեց նրանց առաջ.+ 3 նրա վերնահագուստը սկսեց պսպղալ և դարձավ այնքան ճերմակ, որ երկրի վրա ոչ մի լվացարար չի կարող այդպես ճերմակեցնել: 4 Նաև երևացին Եղիան ու Մովսեսը. նրանք խոսում էին Հիսուսի հետ: 5 Ուստի Պետրոսն ասաց Հիսուսին. «Ռաբբի՛, մեզ համար պատիվ է, որ այստեղ ենք: Թող երեք վրան կանգնեցնենք. մեկը՝ քեզ համար, մեկը՝ Մովսեսի, մյուսն էլ՝ Եղիայի»: 6 Իրականում Պետրոսը չգիտեր՝ ինչպես արձագանքեր, որովհետև իրենք շատ էին վախեցել: 7 Այդ պահին մի ամպ գոյացավ նրանց գլխավերևում, և ամպի միջից մի ձայն լսվեց.+ «Սա է իմ սիրելի Որդին:+ Լսե՛ք նրան»:+ 8 Իրենց շուրջը նայելով՝ նրանք հանկարծ նկատեցին, որ Հիսուսից բացի՝ այլևս ոչ ոք չկա իրենց հետ:

9 Երբ սարից իջնում էին, Հիսուսը նրանց խստիվ պատվիրեց, որ իրենց տեսածը ոչ ոքի չպատմեն,+ մինչև մարդու Որդին հարություն չառնի:+ 10 Նրանք ամենայն լրջությամբ ընդունեցին* նրա ասածը, բայց իրար մեջ քննարկում էին, թե ինչ նկատի ուներ՝ ասելով, որ հարություն է առնելու: 11 Հետո Հիսուսին հարցրին. «Ինչո՞ւ են Օրենքի ուսուցիչներն* ասում, թե նախ Եղիան+ պետք է գա»:+ 12 Նա էլ ասաց. «Այո՛, նախ Եղիան պետք է գա ու ամեն բան վերականգնի,+ սակայն ինչպե՞ս է դա կապված մարդու Որդու մասին գրվածի հետ, թե նա շատ չարչարանքներ պետք է կրի+ ու անարգական վերաբերմունքի արժանանա:+ 13 Ասում եմ ձեզ. Եղիան+ իսկապես եկել է, բայց նրա հետ վարվեցին իրենց ուզածի պես, ճիշտ ինչպես գրված էր նրա մասին»:+

14 Երբ նրանք եկան մյուս աշակերտների մոտ, տեսան, որ նրանց շուրջը մեծ բազմություն է հավաքվել, և Օրենքի ուսուցիչները վիճում են նրանց հետ:+ 15 Բայց հենց որ մարդիկ տեսան Հիսուսին, զարմացած նրան ընդառաջ վազեցին, որ դիմավորեն: 16 Հիսուսը հարցրեց. «Այդ ինչի՞ մասին եք վիճում»: 17 Հավաքվածներից մեկը պատասխանեց. «Ուսուցի՛չ, որդուս բերել էի, որ բուժես, քանի որ նա համրություն առաջացնող մի ոգու* ազդեցության տակ է:+ 18 Երբ ոգին սկսում է տանջել տղայիս, նրան գետնով է տալիս, նրա բերանը փրփրում է, նա կրճտացնում է ատամներն ու լրիվ թուլանում: Քո աշակերտներին խնդրեցի, որ հանեն այդ ոգուն, բայց չկարողացան»: 19 Նա ասաց. «Ո՛վ անհավատ սերունդ,+ դեռ ինչքա՞ն պետք է ձեզ հետ մնամ, ինչքա՞ն պետք է հանդուրժեմ ձեզ: Ինձ մոտ բերեք տղային»:+ 20 Եվ տղային բերեցին նրա մոտ: Հիսուսին տեսնելով՝ ոգին իսկույն ցնցումների մեջ գցեց երեխային: Նա ընկավ գետնին ու սկսեց թավալվել, և նրա բերանից փրփուր էր դուրս գալիս: 21 Հիսուսը հարցրեց տղայի հորը. «Որքա՞ն ժամանակ է, որ այս վիճակում է»: Նա էլ ասաց. «Մանկությունից: 22 Ոգին հաճախ գցում է նրան մե՛կ կրակի, մե՛կ ջրի մեջ, որ սպանի: Եթե կարող ես որևէ բան անել, գթա մեզ և օգնիր»: 23 Հիսուսը պատասխանեց. «Ասացիր՝ «Եթե կարող ես». հավատացողի համար ամեն ինչ հնարավոր է»:+ 24 Երեխայի հայրը անմիջապես բացականչեց. «Հավատո՜ւմ եմ: Որ հարցում էլ հավատս թույլ է, օգնիր՝ ամրացնեմ»:+

25 Նկատելով, որ մարդկանց մի բազմություն շտապելով իրենց կողմն է գալիս՝ Հիսուսը խիստ տոնով ասաց չար* ոգուն. «Այս երեխային խուլ ու համր դարձրած ոգի՛, հրամայում եմ քեզ, դո՛ւրս արի նրա միջից և այլևս չմտնե՛ս նրա մեջ»:+ 26 Ճչալով և տղային ցնցումների մեջ գցելով՝ ոգին դուրս եկավ. տղան մեռելի պես պառկած էր, ուստի շատերն ասում էին. «Նա մահացել է»: 27 Բայց Հիսուսը, բռնելով տղայի ձեռքից, բարձրացրեց նրան, և նա ոտքի կանգնեց: 28 Հետո, երբ Հիսուսը մտավ մի տուն, աշակերտները առանձին մոտեցան նրան ու հարցրին. «Ինչո՞ւ մենք չկարողացանք ոգուն հանել»:+ 29 Նա ասաց. «Այդպիսիներին միայն աղոթքով է հնարավոր հանել»:

30 Նրանք այդտեղից հեռացան և անցնում էին Գալիլեայի տարածքով, սակայն Հիսուսը չէր ուզում՝ որևէ մեկն իմանա, որ այդտեղ են, 31 քանի որ ցանկանում էր ուսուցանել իր աշակերտներին: Նա ասում էր. «Մարդու Որդին պետք է մատնվի և իր թշնամիների ձեռքը հանձնվի:+ Նրան կսպանեն, բայց իր մահվան երրորդ օրը* նա հարություն կառնի»:+ 32 Սակայն աշակերտները չէին հասկանում նրա ասածները և վախենում էին հարցնել:

33 Նրանք եկան Կափառնայում: Տանը Հիսուսը նրանց հարցրեց. «Ճանապարհին ինչի՞ մասին էիք վիճում»:+ 34 Նրանք լուռ մնացին, որովհետև ճանապարհին իրար հետ վիճում էին, թե ով է մեծ: 35 Նա էլ նստեց ու իր մոտ կանչելով տասներկուսին՝ ասաց. «Եթե մեկն ուզում է առաջինը լինել, նա պետք է բոլորից վերջինը և բոլորի սպասավորը լինի»:+ 36 Ապա մի երեխայի կանգնեցրեց առաքյալների առաջ և նրան գրկելով՝ ասաց նրանց. 37 «Ով, հանուն ինձ, գրկաբաց ընդունի այս երեխայի նման մարդկանց,*+ ինձ էլ ընդունած կլինի: Եվ ինձ ընդունողը ոչ միայն ինձ ընդունած կլինի, այլև ինձ ուղարկողին»:+

38 Հովհաննեսն ասաց. «Ուսուցի՛չ, տեսանք մեկին, որ քո անունով դևեր էր հանում, և փորձեցինք հետ պահել նրան, որովհետև նա մեզ հետ չէ»:+ 39 Բայց Հիսուսն ասաց. «Չխանգարեք նրան, որովհետև մարդ չի կարող իմ անունով զորավոր գործեր անել և անմիջապես հետ դառնալ ու վատաբանել ինձ, 40 որովհետև նա, ով մեզ հակառակ չէ, մեր կողմն է:+ 41 Ով ձեզ մի բաժակ սառը ջուր է տալիս այն բանի համար, որ Քրիստոսի աշակերտն եք,*+ հաստատ ասում եմ, ոչ մի դեպքում առանց վարձատրության չի մնա:+ 42 Բայց ով պատճառ լինի, որ ինձ հավատացող այդպիսի խոնարհամիտ մարդկանցից* մեկը հետ կանգնի հավատից,* ավելի լավ կլինի, որ նրա վզից մի աղացքար* կախեն ու ծովը գցեն:+

43 Եթե քո ձեռքը մեղքի է դրդում քեզ, կտրիր այն. ավելի լավ է՝ հաշմանդամ լինես, բայց կյանք ստանաս, քան երկու ձեռքով գցվես գեհենը՝* չմարող կրակի մեջ:+ 44 ....* 45 Եթե քո ոտքը մեղքի է դրդում քեզ, կտրիր այն. ավելի լավ է՝ կաղ լինես, բայց կյանք ստանաս, քան երկու ոտքով գցվես գեհենը:+ 46 ....* 47 Եվ եթե աչքդ մեղքի է դրդում քեզ, դեն գցիր այն.+ ավելի լավ է՝ մեկ աչքով մտնես Աստծու թագավորություն, քան երկու աչքով գցվես գեհենը,+ 48 որտեղ որդը չի սատկում, և կրակը չի մարում:+

49 Բոլորի վրա էլ կրակ է լցվելու, ինչպես աղն են լցնում:+ 50 Աղը լավ բան է, բայց եթե կորցնի իր աղիությունը, էլ ինչպե՞ս կվերականգնեք դրա համը:+ Աղ ունեցեք ձեր մեջ+ և իրար հետ խաղաղություն պահպանեք»:+