ფსალმუნები

2 რატომ ბობოქრობენ ერები

და რატომ ფიქრობენ ხალხები ამაოებაზე?+

 2 აღდგნენ დედამიწის მეფეები

და შეიკრიბნენ უმაღლესი მოხელეები+

იეჰოვასა და მისი ცხებულის წინააღმდეგ;+

 3 ამბობენ, დავამტვრიოთო მათი ბორკილები

და მოვიგლიჯოთო მათი თოკები!

 4 გაიცინებს ზეციურ ტახტზე მჯდომი,

დასცინებს იეჰოვა მათ.

 5 მაშინ თავისი რისხვით შეაძრწუნებს მათ

და მრისხანედ ეტყვის:

 6 „მე, თავად მე, დავაყენე ჩემი მეფე+

სიონზე,+ ჩემს წმინდა მთაზე!“

 7 ვაუწყებ იეჰოვას დადგენილებას;

მან მითხრა: „შენ ჩემი ძე ხარ,+

მე დღეს გავხდი შენი მამა!+

 8 მთხოვე და გიბოძებ ხალხებს მემკვიდრეობად,

კიდით კიდემდე მთელ დედამიწას მოგცემ საკუთრებად.+

 9 დალეწავ მათ რკინის კვერთხით+

და თიხის ჭურჭელივით დაამსხვრევ“.+

10 ახლა კი, მეფეებო, გონს მოეგეთ,

ყურად იღეთ შეგონება, დედამიწის მოსამართლეებო!

11 შიშით ემსახურეთ იეჰოვას,

გიხაროდეთ და თრთოდეთ!

12 პატივი მიაგეთ* ძეს,+ რომ არ განრისხდეს ღმერთი

და არ მოისპოთ თქვენი გზიდან,+

რადგან უეცრად განრისხდება იგი;