គុណធម៌ តើអ្នកអាចបណ្ដុះឲ្យមានគុណសម្បត្ដិនេះតាមរបៀបណា?
តាមធម្មតា យើងម្នាក់ៗចង់ឲ្យអ្នកឯទៀតគិតថាយើងជាមនុស្សល្អ។ ប៉ុន្តែនៅសព្វថ្ងៃនេះ ការធ្វើជាមនុស្សល្អគឺមិនស្រួលទេ។ មនុស្សជាច្រើន«មិនស្រឡាញ់គុណធម៌»ឬមិនស្រឡាញ់អ្វីដែលល្អ។ (២ធី. ៣:៣) ជាជាងធ្វើតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះ ពួកគេធ្វើតាមខ្នាតតម្រារបស់ខ្លួនស្តីអំពីអ្វីដែលខុសនិងអ្វីដែលត្រូវ ដូច្នេះគេ«រាប់សេចក្ដីអាក្រក់ថាជាល្អ ហើយសេចក្ដីល្អថាជាអាក្រក់វិញ»។ (អេ. ៥:២០) ម្យ៉ាងទៀត យើងទាំងអស់គ្នាក៏ពិបាកធ្វើជាមនុស្សដែលមានគុណធម៌ដោយសារយើងជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ ហើយដោយសារអ្វីដែលយើងធ្លាប់ឆ្លងកាត់ក្នុងជីវិតដែរ។ ដូច្នេះ យើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ដូចបងស្រីអាន។a ទោះជាគាត់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាអស់ជាច្រើនឆ្នាំក្ដី គាត់សារភាពថា៖ «ខ្ញុំពិតជាពិបាកជឿថាខ្ញុំអាចធ្វើជាមនុស្សដែលមានគុណធម៌»។
ប៉ុន្តែ តាមពិតយើងទាំងអស់គ្នាអាចបណ្ដុះឲ្យមានគុណធម៌! នេះគឺជាផលដែលបង្កើតដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ហើយសកម្មពលរបស់លោកមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងជាងអ្វីៗទាំងអស់ដែលធ្វើឲ្យយើងពិបាកមានគុណធម៌ មិនថានោះមកពីពិភពលោកនេះនិងមនុស្សនៅជុំវិញយើង ឬពីខ្លួនយើងនិងអ្វីដែលយើងធ្លាប់ឆ្លងកាត់ក្នុងជីវិតទេ។ សូមយើងពិចារណាអំពីគុណធម៌និងរបៀបដែលយើងអាចបង្ហាញគុណសម្បត្ដិនេះឲ្យបានពេញលេញជាង។
តើគុណធម៌ជាអ្វី?
គុណធម៌រួមបញ្ចូលការមានសីលធម៌ខ្ពង់ខ្ពស់ ហើយគ្មានសេចក្ដីអាក្រក់។ មនុស្សដែលមានគុណធម៌តែងតែស្វែងរកវិធីដើម្បីជួយអ្នកឯទៀតនិងធ្វើល្អដាក់ពួកគេ។
អ្នកទំនងជាបានឃើញថាមនុស្សខ្លះធ្វើល្អដាក់ក្រុមគ្រួសារនិងមិត្តភក្ដិរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែតើការធ្វើដូច្នេះគឺគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការបង្ហាញគុណធម៌ឬទេ? គ្មានយើងណាម្នាក់អាចបង្ហាញគុណសម្បត្ដិនេះយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះនោះទេ ពីព្រោះគម្ពីរចែងថា៖ «គ្មានមនុស្សសុចរិតណានៅផែនដីដែលប្រព្រឹត្តសុទ្ធតែល្អឥតធ្វើបាបឡើយ»។ (សាស្ដ. ៧:២០) សាវ័កប៉ូលបានសារភាពយ៉ាងស្មោះថា៖ «ខ្ញុំដឹងថាក្នុងខ្លួនខ្ញុំ ពោលគឺក្នុងសាច់ឈាមខ្ញុំ គ្មានអ្វីល្អសោះ»។ (រ៉ូម ៧:១៨) ដូច្នេះ បើយើងចង់បណ្ដុះឲ្យមានគុណធម៌ គឺសមហេតុផលឲ្យយើងរៀនពីបុគ្គលដែលជាប្រភពនៃគុណសម្បត្ដិនេះ។
«ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ល្អ»
ព្រះយេហូវ៉ាបានកំណត់ខ្នាតតម្រាស្តីអំពីអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។ គម្ពីរចែងអំពីព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ទ្រង់ល្អប្រសើរ ហើយក៏ធ្វើការល្អដែរ សូមបង្រៀនបញ្ញត្តទ្រង់ដល់ទូលបង្គំ»។ (ទំនុក. ១១៩:៦៨) ស្តីអំពីគុណធម៌របស់ព្រះយេហូវ៉ា សូមយើងពិចារណាអំពីចំណុចពីរយ៉ាងដែលបានត្រូវរៀបរាប់ក្នុងខនេះ។
ព្រះយេហូវ៉ាគឺល្អប្រសើរ។ ព្រះយេហូវ៉ាមានគុណធម៌ខ្លាំងដល់ម្ល៉េះបានជាលោកពុំអាចធ្វើអ្វីដោយមិនបង្ហាញគុណធម៌បានឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀត គុណសម្បត្ដិទាំងអស់របស់លោកជាប់ទាក់ទងនឹងគុណធម៌។ សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើងពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ម៉ូសេថា៖ «អញនឹងឲ្យអស់ទាំងសេចក្ដីសប្បុរស[ឬ«គុណធម៌»]របស់អញដើរកាត់នៅមុខឯង»។ (និក្ខ. ៣៣:១៩; ព.ថ.) កាលដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញម៉ូសេនូវសេរីរុងរឿងរបស់លោកដែលរួមបញ្ចូលគុណធម៌ គាត់បានឮសំឡេងមួយដែលរៀបរាប់អំពីលោកថា៖ «យេហូវ៉ា គឺយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះទ្រង់មានព្រះហឫទ័យមេត្ដាករុណា ហើយទន់សន្ដោស ទ្រង់យឺតនឹងខ្ញាល់ ហើយមានសេចក្ដីសប្បុរស នឹងសេចក្ដីទៀងត្រង់ជាបរិបូរ។ ទ្រង់មានសេចក្ដីមេត្ដាករុណាដល់មនុស្សទាំងពាន់ ក៏អត់ទោសចំពោះសេចក្ដីទុច្ចរិត សេចក្ដីរំលង នឹងអំពើបាប ប៉ុន្តែទ្រង់មិនរាប់មនុស្សមានទោសទុកជាឥតទោសឡើយ»។ (និក្ខ. ៣៤:៦, ៧) ម្ល៉ោះហើយ យើងមានមូលហេតុឲ្យយល់ថាព្រះយេហូវ៉ាគឺល្អក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់។ សូម្បីតែលោកយេស៊ូជាបុគ្គលដែលបង្ហាញគុណធម៌យ៉ាងល្អឥតខ្ចោះពេលលោកនៅផែនដី ក៏លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ក្រៅពីព្រះ គ្មានអ្នកណាល្អឡើយ»។—លូក. ១៨:១៩
កិច្ចការរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺល្អប្រសើរ។ អ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាធ្វើគឺសុទ្ធតែល្អ។ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ល្អដល់មនុស្សទាំងអស់ ហើយព្រះហឫទ័យទន់សន្ដោសរបស់ទ្រង់ក៏គ្របលើកិច្ចការរបស់ទ្រង់ទាំងប៉ុន្មាន»។ (ទំនុក. ១៤៥:៩) ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញគុណធម៌ដោយមិនរើសមុខ លោកផ្ដល់ជីវិត និងអ្វីៗទាំងអស់ដែលមនុស្សត្រូវការដើម្បីមានជីវិត។ (សកម្ម. ១៤:១៧) លោកក៏បង្ហាញគុណធម៌ពេលដែលលោកអភ័យទោសឲ្យយើង។ អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានសរសេរអំពីព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ទ្រង់ល្អ ទ្រង់បំរុងតែនឹងអត់ទោស»។ (ទំនុក. ៨៦:៥) យើងអាចប្រាកដថាព្រះយេហូវ៉ា«នឹងមិនសំចៃទុករបស់ល្អអ្វីដល់ពួកអ្នកដែលដើរដោយទៀងត្រង់ឡើយ»។—ទំនុក. ៨៤:១១
«ចូរហាត់រៀនធ្វើការល្អ»
ព្រះបានបង្កើតយើងឲ្យមានភាពដូចលោក ដូច្នេះយើងអាចធ្វើជាមនុស្សល្អនិងធ្វើអ្វីដែលល្អ។ (លោ. ១:២៦) ប៉ុន្តែនេះមិនកើតឡើងដោយស្វ័យប្រវត្ដិទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់យើងថាយើងត្រូវ«ហាត់រៀនធ្វើការល្អ»។ (អេ. ១:១៧) តើតាមរបៀបណាយើងអាចហាត់រៀនធ្វើការល្អ? សូមពិចារណាអំពីរបៀបបីយ៉ាងដែលយើងអាចធ្វើដូច្នេះ។
ទី១ យើងអាចអធិដ្ឋានសុំសកម្មពលបរិសុទ្ធ ដែលអាចជួយគ្រិស្តសាសនិកឲ្យមានគុណធម៌ពិតប្រាកដ។ (កាឡ. ៥:២២) សកម្មពលរបស់ព្រះអាចជួយយើងឲ្យស្រឡាញ់អ្វីដែលល្អ ហើយស្អប់អ្វីដែលអាក្រក់។ (រ៉ូម ១២:៩) តាមការពិត គម្ពីរបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាអាចធ្វើឲ្យយើង«មាំមួនឡើងក្នុងគ្រប់ពាក្យសម្ដីល្អនិងការល្អទាំងអស់»។—២ថែ. ២:១៦, ១៧
ទី២ យើងគួរអានបណ្ដាំរបស់ព្រះដែលបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក។ កាលដែលយើងធ្វើដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ាអាចបង្រៀនយើង«គ្រប់ទាំងផ្លូវល្អ» ហើយជួយយើងឲ្យ«ត្រៀមលក្ខណៈសព្វគ្រប់ដើម្បីធ្វើការល្អគ្រប់យ៉ាង»។ (សុភ. ២:៩; ២ធី. ៣:១៧) ពេលយើងអានគម្ពីរនិងរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលយើងបានអាន យើងធ្វើឲ្យចិត្តរបស់យើងពេញទៅដោយអ្វីដែលល្អអំពីព្រះនិងបំណងប្រាថ្នារបស់លោក។ យ៉ាងនេះ យើងអាចសន្សំទុកនូវអ្វីល្អៗដែលយើងអាចយកមកប្រើនៅពេលដែលយើងត្រូវការ។—លូក. ៦:៤៥; អេភ. ៥:៩
ទី៣ យើងខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បី«យកតម្រាប់តាមគំរូល្អ»។ (៣យ៉ូន. ១១) នៅក្នុងគម្ពីរយើងអាចឃើញគំរូល្អរបស់បុគ្គលផ្សេងៗដែលយើងអាចយកតម្រាប់។ ពិតមែនថា គំរូដ៏ល្អប្រសើរបំផុតគឺព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ។ ប៉ុន្តែ យើងក៏អាចគិតអំពីគំរូរបស់ពួកអ្នកដែលបានត្រូវគេស្គាល់ថាជាមនុស្សល្អ។ យើងប្រហែលជាគិតអំពីបុគ្គលពីរនាក់ គឺតាប៊ីថានិងបាណាបាស។ (សកម្ម. ៩:៣៦; ១១:២២-២៤) អ្នកអាចទទួលប្រយោជន៍ពីការពិចារណាអំពីអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើដើម្បីជួយអ្នកឯទៀត។ សូមគិតអំពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើដើម្បីជួយបងប្អូនខ្លះក្នុងក្រុមជំនុំនិងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក។ ម្យ៉ាងទៀត សូមកត់សម្គាល់អំពីលទ្ធផលល្អដែលតាប៊ីថានិងបាណាបាសទទួលដែលមកពីការធ្វើល្អដាក់អ្នកឯទៀត។ អ្នកក៏អាចទទួលលទ្ធផលល្អដូចពួកគាត់ដែរ។
យើងក៏អាចគិតអំពីបុគ្គលដែលជាគំរូល្អក្នុងការបង្ហាញគុណធម៌នៅសព្វថ្ងៃនេះដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីពួកអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំ។ ពួកគេ«ស្រឡាញ់សេចក្ដីល្អ»។ ម្យ៉ាងទៀត សូមគិតផងដែរអំពីបងប្អូនស្រីដ៏ស្មោះត្រង់ដែល«ជាអ្នកបង្រៀនអំពីអ្វីដែលល្អ»តាមរយៈពាក្យសម្ដីនិងការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ។ (ទីត. ១:៨; ២:៣) បងស្រីម្នាក់ឈ្មោះរ៉ូសលិនរៀបរាប់ថា៖ «មិត្តភក្ដិម្នាក់របស់ខ្ញុំខំប្រឹងយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការជួយនិងលើកទឹកចិត្តអ្នកឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ។ គាត់គិតអំពីស្ថានភាពរបស់ពួកគេ ហើយច្រើនដងគាត់ឲ្យអំណោយបន្ដិចបន្តួចដល់ពួកគេ ឬជួយពួកគេតាមរបៀបផ្សេងទៀត។ ខ្ញុំចាត់ទុកគាត់ជាបុគ្គលដែលល្អណាស់»។
ព្រះយេហូវ៉ាលើកទឹកចិត្តរាស្ត្ររបស់លោកឲ្យ«ស្វែងរកសេចក្ដីល្អ»។ (អេម. ៥:១៤) ដោយធ្វើដូច្នេះ យើងនឹងមិនគ្រាន់តែស្រឡាញ់ខ្នាតតម្រារបស់លោកប៉ុណ្ណោះទេ តែយើងក៏នឹងមានបំណងចិត្តកាន់តែខ្លាំងឲ្យធ្វើអ្វីដែលល្អដែរ។
យើងព្យាយាមធ្វើជាមនុស្សល្អ និងធ្វើល្អដាក់អ្នកឯទៀត
ដើម្បីបង្ហាញគុណធម៌យើងមិនចាំបាច់ទាល់តែធ្វើអ្វីធំដំ ឬឲ្យអំណោយថ្លៃៗនោះទេ។ ជាឧទាហរណ៍ ដើម្បីគូររូបមនុស្ស តើអ្នកគិតថាវិចិត្រករប្រើជក់គូសវាសតែមួយឬពីរដងឬទេ? ច្បាស់ជាមិនមែនទេ! ផ្ទុយទៅវិញ គាត់ប្រហែលជាគូសវាសច្រើនដងដើម្បីឲ្យចេញជាគំនូរមួយ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ គុណធម៌របស់យើងអាចសឲ្យឃើញតាមរយៈការប្រព្រឹត្តជាច្រើនដើម្បីជួយអ្នកឯទៀត។
គម្ពីរលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យ«ត្រៀមខ្លួនជាស្រេច» និង«ប្រុងប្រៀប»ធ្វើល្អ។ (២ធី. ២:២១; ទីត. ៣:១) បើយើងចេះសម្គាល់អំពីសុខទុក្ខរបស់អ្នកឯទៀត យើងអាចដឹងអំពីរបៀប«បំពេញចិត្តអ្នកជិតខាងដោយការល្អដែលពង្រឹងជំនឿរបស់គេ»។ (រ៉ូម ១៥:២) នោះប្រហែលជារួមបញ្ចូលការចែករំលែកអ្វីដែលយើងមាន។ (សុភ. ៣:២៧) ជាឧទាហរណ៍ យើងអាចអញ្ជើញអ្នកណាម្នាក់ឲ្យមកបរិភោគអាហារឬសេពគប់គ្នាដើម្បីលើកទឹកចិត្ត។ បើយើងដឹងថាអ្នកណាម្នាក់ឈឺ យើងអាចសរសេរសំបុត្រឲ្យគាត់ ទៅសួរសុខទុក្ខគាត់ ឬទូរស័ព្ទទៅគាត់។ យើងអាចរកឱកាសជាច្រើនដើម្បី«ពោលពាក្យណាដែលល្អសម្រាប់ពង្រឹងអ្នកឯទៀតតាមកាលៈទេសៈ ដើម្បីផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់អ្នកស្ដាប់»។—អេភ. ៤:២៩
ដូចព្រះយេហូវ៉ា យើងស្វែងរកឱកាសធ្វើល្អចំពោះមនុស្សទាំងអស់។ ដូច្នេះ យើងប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកឯទៀតដោយមិនរើសមុខ។ របៀបដ៏ល្អមួយដែលយើងធ្វើដូច្នេះ គឺដោយផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រដល់មនុស្សទាំងអស់។ ដូចលោកយេស៊ូបានបង្គាប់ សូម្បីតែចំពោះពួកអ្នកដែលស្អប់យើង ក៏យើងស្វែងរកឱកាសធ្វើល្អចំពោះពួកគេ។ (លូក. ៦:២៧) ការបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសនិងការធ្វើល្អចំពោះអ្នកឯទៀតគឺមិនអាចជាអ្វីដែលខុសទេ ដោយសារ«គ្មានច្បាប់ណាប្រឆាំងអ្វីៗបែបនេះឡើយ»។ (កាឡ. ៥:២២, ២៣) ដោយធ្វើល្អ ទោះជាយើងមានបញ្ហាឬមនុស្សប្រព្រឹត្តមិនល្អចំពោះយើងក្ដី យើងប្រហែលជានឹងទាញនាំអ្នកឯទៀតឲ្យចូលក្នុងសេចក្ដីពិតនិងសរសើរតម្កើងព្រះ។—១ពេ. ៣:១៦, ១៧
ប្រយោជន៍ដែលមកពីការបង្ហាញគុណធម៌
«មនុស្សល្អនឹងបានស្កប់ស្កល់[ឬ«ទទួលផលគាប់ប្រសើរ»]»។ (សុភ. ១៤:១៤; ខ.ស.) តើអ្នកនោះទទួលផលអ្វីខ្លះ? ពេលយើងធ្វើល្អដាក់អ្នកឯទៀត ពួកគេនឹងចង់ធ្វើល្អដាក់យើងវិញ។ (សុភ. ១៤:២២) ទោះជាពេលអ្នកឯទៀតមិនប្រព្រឹត្តល្អដាក់យើងវិញក្ដី យើងគួរបន្តធ្វើល្អដាក់ពួកគេ។ ជាលទ្ធផល ពួកគេប្រហែលជាផ្លាស់ប្ដូរចិត្តគំនិត ហើយប្រព្រឹត្តល្អជាងចំពោះយើង។—រ៉ូម ១២:២០
បងប្អូនជាច្រើនរបស់យើងបានទទួលប្រយោជន៍ពីការធ្វើល្អនិងការឈប់ធ្វើអ្វីដែលអាក្រក់។ សូមពិចារណាអំពីបទពិសោធន៍របស់បងស្រីនែនស៊ី។ គាត់សារភាពថា៖ «តាំងពីខ្ញុំនៅក្មេង ខ្ញុំជាមនុស្សស្រីជើងកាង គ្មានសីលធម៌ និងមិនចេះគោរពអ្នកឯទៀត។ ប៉ុន្តែ កាលដែលខ្ញុំបានរៀននិងធ្វើតាមខ្នាតតម្រារបស់ព្រះស្តីអំពីអ្វីដែលល្អ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមសប្បាយចិត្តជាង។ ឥឡូវខ្ញុំមានភាពថ្លៃថ្នូរនិងឲ្យតម្លៃចំពោះខ្លួន»។
មូលហេតុដ៏សំខាន់បំផុតដែលយើងបណ្ដុះឲ្យមានគុណធម៌គឺនោះធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាសប្បាយចិត្ត។ ទោះជាមនុស្សភាគច្រើនមិនដឹងអំពីអ្វីដែលយើងធ្វើក្ដី ព្រះយេហូវ៉ាដឹង។ លោកដឹងរាល់ការប្រព្រឹត្តល្អដែលយើងធ្វើនិងគំនិតល្អដែលយើងមាន។ (អេភ. ៦:៧, ៨) តើលោកនឹងឲ្យពរអ្វីដល់យើង? «មនុស្សល្អនឹងប្រកបដោយព្រះគុណនៃព្រះយេហូវ៉ា»។ (សុភ. ១២:២) ដូច្នេះ សូមយើងបន្តបណ្ដុះឲ្យមានគុណធម៌។ ព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថា«សិរីរុងរឿង កិត្ដិយស និងសេចក្ដីសុខសាន្ត នឹងមានដល់អស់អ្នកដែលធ្វើអំពើល្អ»។—រ៉ូម ២:១០
a ឈ្មោះខ្លះបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ។