Дела на апостолите

9 Савле, кој сѐ уште им се закануваше на учениците+ на Господарот* и имаше силна желба да ги убива,+ отиде кај првосвештеникот 2 и побара од него писма за синагогите во Дамаск, за да може сите следбеници на Патот,* и мажи и жени, да ги доведе оковани во Ерусалим.+

3 Кога беше на пат, се приближи до Дамаск, ненадејно го осветли светлина од небото,+ 4 па падна наземи и чу глас, кој му рече: „Савле, Савле, зошто ме прогонуваш?“+ 5 А тој запраша: „Кој си ти, Господару?“ Овој рече: „Јас сум Исус, кого ти го прогонуваш.+ 6 Сега стани+ и влези во градот! Таму ќе ти се каже што мораш да правиш“. 7 А луѓето што патуваа со него+ стоеја без зборови+ зашто, вистина, слушнаа дека некој зборува,+ но никого не видоа. 8 Тогаш Савле стана од земјата. Иако очите му беа отворени, ништо не гледаше,+ па го поведоа за рака и го одведоа во Дамаск. 9 Три дена ништо не гледаше+ и не јадеше, ниту пиеше.

10 А во Дамаск имаше еден ученик по име Ананија.+ Нему Господарот му рече во видение: „Ананија!“ А тој се оѕва: „Еве ме, Господару!“ 11 А Господарот му рече: „Стани, оди во улицата што се вика Права, и во куќата на Јуда побарај еден човек од Тарс,+ по име Савле. Тој токму сега се моли 12 и во видение виде како еден човек по име Ананија влегува и ги положува рацете врз него за да му се врати видот“.+ 13 Но Ананија одговори: „Господару, од мнозина чув за тој човек, колкави зла им нанел на твоите свети* во Ерусалим. 14 И ваму дојде со овластување од главните свештеници да ги стави во окови сите што го повикуваат твоето име“.+ 15 Но Господарот му рече: „Оди, зашто овој човек ми е избран сад+ за да им го носи моето име на незнабошците,+ и на царевите+ и на Израеловите синови. 16 Јас ќе му покажам колку мора да страда заради моето име“.+

17 Така Ананија отиде и влезе во куќата, па ги положи рацете врз него и рече: „Брате Савле! Ме испрати Господарот, Исус, кој ти се појави на патот по кој доаѓаше, за да ти се врати видот и да се исполниш со свет дух“.+ 18 И веднаш од очите му падна нешто како лушпи, и му се врати видот. И стана, и се крсти, 19 па зеде храна и се поткрепи.+

И остана неколку дена со учениците во Дамаск,+ 20 па веднаш почна во синагогите да проповеда за Исус,+ дека тој е Божјиот Син. 21 А сите што го слушаа беа вчудовидени и велеа: „Зарем ова не е оној што во Ерусалим сакаше да ги истреби+ оние што го повикуваат ова име и кој дојде ваму за да им ги одведе во окови на главните свештеници?“+ 22 А Савле беше сѐ посилен и ги збунуваше Евреите што живееја во Дамаск, наведувајќи докази* дека Исус навистина е Христос.*+

23 А кога помина доста време, Евреите се договорија да го убијат.+ 24 Но Савле дозна за нивниот заговор. Дење и ноќе ги надзираа и градските порти за да го убијат.+ 25 Затоа неговите ученици го зедоа ноќе и во кошница го спуштија низ еден отвор во ѕидот.+

26 А кога стигна во Ерусалим,+ се обиде да им се придружи на учениците, но сите се плашеа од него, зашто не веруваа дека е ученик. 27 Тогаш Варнава се зазеде за него+ и го одведе кај апостолите, па подробно им раскажа како овој на патот го видел Господарот,+ кој му се обратил,+ и како во Дамаск+ смело зборувал во името на Исус. 28 И Павле остана со нив и слободно се движеше по* Ерусалим, смело говорејќи во името на Господарот.+ 29 И разговараше и расправаше со Евреите кои зборуваа грчки, а тие се обидуваа да го убијат.+ 30 Кога браќата го открија тоа, го одведоа во Цезареја и го испратија во Тарс.+

31 Тогаш за собранието+ низ цела Јудеја, Галилеја и Самарија настапи време на мир во кое се изградуваше. И одеше во стравот од Јехова+ и во утехата на светиот дух,+ и постојано растеше.

32 А Петар, минувајќи насекаде, дојде и кај светите што живееја во Лида.+ 33 Таму најде еден човек по име Енеј, кој лежеше в постела осум години, зашто беше парализиран. 34 И Петар му рече:+ „Енеј, Исус Христос те оздравува!+ Стани и намести си ја постелата!“ И тој веднаш стана. 35 И го видоа сите што живееја во Лида и во рамницата Сарон+ и се преобратија кон Господарот.+

36 А во Јопа+ имаше една ученичка по име Тавита, или на грчки Дорка.* Таа постојано правеше добри дела+ и им помагаше на сиромасите. 37 Но во тие денови таа се разболе и умре. Тогаш ја искапаа и ја положија во горната соба. 38 А бидејќи Лида е близу до Јопа,+ кога чуја учениците дека Петар е таму, испратија кај него двајца луѓе да го замолат: „Дојди кај нас, не колебај се!“ 39 Тогаш Петар стана и отиде со нив. Кога стигна, го одведоа во горната соба. И сите вдовици му пристапија, плачејќи и покажувајќи ги многуте облеки и наметки+ што ги изработувала Дорка додека била со нив.+ 40 А Петар сите ги испрати надвор,+ па клекна и се помоли, а потоа се сврте кон телото и рече: „Тавита, стани!“ А таа ги отвори очите, го здогледа Петар и седна.+ 41 Тој ѝ подаде рака и ја подигна.+ Тогаш ги викна светите и вдовиците и им ја покажа жива.+ 42 Тоа се расчу низ цела Јопа и мнозина поверуваа во Господарот.+ 43 А Петар остана долго време во Јопа+ кај еден кожар Симон.+