ലൂക്കോസ്‌ എഴുതിയത്‌
14 യേശു ഒരു ശബത്തിൽ പരീശന്മാരുടെ ഒരു നേതാവിന്റെ വീട്ടിൽ ഭക്ഷണത്തിനു ചെന്നു.+ അവർ യേശുവിനെ നിരീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. 2 ശരീരം മുഴുവൻ നീരുവെച്ച ഒരു മനുഷ്യൻ അവിടെ യേശുവിന്റെ മുന്നിലുണ്ടായിരുന്നു. 3 അതുകൊണ്ട്‌ യേശു നിയമപണ്ഡിതന്മാരോടും പരീശന്മാരോടും, “ശബത്തിൽ സുഖപ്പെടുത്തുന്നതു ശരിയാണോ”*+ എന്നു ചോദിച്ചു. 4 എന്നാൽ അവർ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. അപ്പോൾ യേശു ആ മനുഷ്യനെ തൊട്ട്‌ സുഖപ്പെടുത്തി, പറഞ്ഞയച്ചു. 5 എന്നിട്ട്‌ യേശു അവരോടു ചോദിച്ചു: “നിങ്ങളിൽ ആരുടെയെങ്കിലും മകനോ കാളയോ ശബത്തുദിവസം കിണറ്റിൽ വീണാൽ ഉടൻതന്നെ നിങ്ങൾ പിടിച്ചുകയറ്റില്ലേ?”+ 6 അതിന്‌ അവർക്കു മറുപടിയില്ലായിരുന്നു.
7 അവിടെ ക്ഷണം ലഭിച്ച്‌ വന്നവർ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഇരിപ്പിടങ്ങൾ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതു+ കണ്ടിട്ട്‌ യേശു അവരോട്‌ ഒരു ദൃഷ്ടാന്തം പറഞ്ഞു: 8 “ആരെങ്കിലും നിങ്ങളെ ഒരു വിവാഹവിരുന്നിനു ക്ഷണിച്ചാൽ പ്രധാനപ്പെട്ട ഇരിപ്പിടത്തിൽ ചെന്ന്‌ ഇരിക്കരുത്‌.+ അയാൾ നിങ്ങളെക്കാൾ ബഹുമാന്യനായ ഒരാളെ ക്ഷണിച്ചിട്ടുണ്ടാകാം. 9 നിങ്ങളെ ക്ഷണിച്ചയാൾ വന്ന്‌ നിങ്ങളോട്‌, ‘ഈ ഇരിപ്പിടം ഇദ്ദേഹത്തിനു കൊടുക്കുക’ എന്നു പറഞ്ഞാൽ, നിങ്ങൾക്ക്‌ ആകെ നാണക്കേടാകും, എഴുന്നേറ്റ്‌ ഏറ്റവും പിന്നിൽ പോയി ഇരിക്കേണ്ടിവരും. 10 എന്നാൽ നിങ്ങളെ ക്ഷണിക്കുമ്പോൾ, ചെന്ന്‌ ഏറ്റവും പിന്നിൽ ഇരിക്കുക. അപ്പോൾ ക്ഷണിച്ചയാൾ വന്ന്‌ നിങ്ങളോട്‌, ‘സ്‌നേഹിതാ, മുമ്പിലേക്കു കയറി ഇരിക്കുക’ എന്നു പറയും. അപ്പോൾ മറ്റെല്ലാ അതിഥികളുടെയും* മുന്നിൽ നിങ്ങൾക്കു ബഹുമാനം ലഭിക്കും.+ 11 തന്നെത്തന്നെ ഉയർത്തുന്നവനെ ദൈവം താഴ്‌ത്തും. തന്നെത്തന്നെ താഴ്‌ത്തുന്നവനെയോ ദൈവം ഉയർത്തും.”+
12 പിന്നെ യേശു, തന്നെ ക്ഷണിച്ചയാളോടായി പറഞ്ഞു: “ഒരു വിരുന്നു നടത്തുമ്പോൾ കൂട്ടുകാരെയോ സഹോദരന്മാരെയോ ബന്ധുക്കളെയോ പണക്കാരായ അയൽക്കാരെയോ അല്ല ക്ഷണിക്കേണ്ടത്‌. കാരണം, അവർ തിരിച്ച്‌ താങ്കളെയും ക്ഷണിച്ചേക്കാം. അതോടെ, താങ്കൾക്കുള്ള പ്രതിഫലം കിട്ടിക്കഴിഞ്ഞു.+ 13 അതുകൊണ്ട്‌ വിരുന്നു നടത്തുമ്പോൾ പാവപ്പെട്ടവരെയും വികലാംഗരെയും മുടന്തരെയും അന്ധരെയും ക്ഷണിക്കുക.+ 14 തിരിച്ചുതരാൻ അവരുടെ കൈയിൽ ഒന്നുമില്ലാത്തതുകൊണ്ട്‌ താങ്കൾക്കു സന്തോഷിക്കാം.+ കാരണം നീതിമാന്മാരുടെ പുനരുത്ഥാനത്തിൽ താങ്കൾക്കു പ്രതിഫലം ലഭിക്കും.”+
15 ഇതൊക്കെ കേട്ടപ്പോൾ യേശുവിന്റെകൂടെയുണ്ടായിരുന്ന അതിഥികളിൽ ഒരാൾ, “ദൈവരാജ്യത്തിൽ വിരുന്നിന്‌ ഇരിക്കുന്നവൻ സന്തുഷ്ടൻ” എന്നു പറഞ്ഞു.
16 യേശു അയാളോടു പറഞ്ഞു: “ഒരാൾ വലിയൊരു അത്താഴവിരുന്ന്‌ ഒരുക്കി+ അനേകരെ ക്ഷണിച്ചു. 17 അത്താഴവിരുന്നിന്റെ സമയമായപ്പോൾ അടിമയെ അയച്ച്‌, അയാൾ ക്ഷണിച്ചിരുന്നവരോട്‌, ‘വരൂ, എല്ലാം തയ്യാറാണ്‌’ എന്ന്‌ അറിയിച്ചു. 18 എന്നാൽ എല്ലാവരും ഒരുപോലെ ഒഴികഴിവുകൾ പറഞ്ഞുതുടങ്ങി.+ ആദ്യത്തെയാൾ അടിമയോടു പറഞ്ഞു: ‘ഞാൻ ഒരു വയൽ വാങ്ങി. എനിക്കു പോയി അതൊന്നു കാണണം. എന്നോടു ക്ഷമിക്കൂ.’ 19 മറ്റൊരാൾ പറഞ്ഞു: ‘ഞാൻ അഞ്ചു ജോടി കാളയെ വാങ്ങി. അവ എങ്ങനെയുണ്ടെന്നു നോക്കാൻ പോകുകയാണ്‌. എന്നോടു ക്ഷമിക്കണം.’*+ 20 വേറൊരാൾ പറഞ്ഞു: ‘ഞാൻ കല്യാണം കഴിച്ചതേ ഉള്ളൂ. അതുകൊണ്ട്‌ എനിക്കു വരാൻ കഴിയില്ല.’ 21 ആ അടിമ മടങ്ങിവന്ന്‌ ഇതെല്ലാം യജമാനനെ അറിയിച്ചു. അപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിനു ദേഷ്യം വന്നു. അദ്ദേഹം അടിമയോടു പറഞ്ഞു: ‘വേഗം ചെന്ന്‌ നഗരത്തിലെ പ്രധാനതെരുവുകളിലും ഇടവഴികളിലും കാണുന്ന ദരിദ്രരെയും വികലാംഗരെയും അന്ധരെയും മുടന്തരെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവരൂ.’ 22 ആ അടിമ മടങ്ങിവന്ന്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: ‘യജമാനനേ, കല്‌പിച്ചതുപോലെ ചെയ്‌തിരിക്കുന്നു. പക്ഷേ ഇനിയും സ്ഥലം ബാക്കിയുണ്ട്‌.’ 23 അപ്പോൾ യജമാനൻ അടിമയോടു പറഞ്ഞു: ‘തെരുവുകളിലും ഊടുവഴികളിലും ചെന്ന്‌ കാണുന്നവരെയെല്ലാം വരാൻ നിർബന്ധിക്കുക. എന്റെ വീട്‌ ആളുകളെക്കൊണ്ട്‌ നിറയട്ടെ.+ 24 ഞാൻ നിങ്ങളോടു പറയുന്നു: ഞാൻ ക്ഷണിച്ചവർ ആരും എന്റെ അത്താഴവിരുന്ന്‌ ആസ്വദിക്കില്ല.’”+
25 വലിയൊരു ജനക്കൂട്ടം യേശുവിന്റെകൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. യേശു തിരിഞ്ഞ്‌ അവരോടു പറഞ്ഞു: 26 “എന്റെ അടുത്ത്‌ വരുന്ന ഒരാൾ അയാളുടെ അപ്പനെയും അമ്മയെയും ഭാര്യയെയും മക്കളെയും സഹോദരന്മാരെയും സഹോദരിമാരെയും സ്വന്തം ജീവനെത്തന്നെയും+ വെറുക്കാതെ, അയാൾക്ക്‌ എന്റെ ശിഷ്യനായിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.+ 27 സ്വന്തം ദണ്ഡനസ്‌തംഭം എടുത്ത്‌ എന്നെ അനുഗമിക്കാത്തവനും എന്റെ ശിഷ്യനായിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.+ 28 ഉദാഹരണത്തിന്‌, നിങ്ങളിൽ ഒരാൾ ഒരു ഗോപുരം പണിയാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നെന്നു കരുതുക. അതു തീർക്കാൻ വേണ്ടതു കൈയിലുണ്ടോ എന്ന്‌ അറിയാൻ ആദ്യം ഇരുന്ന്‌ ചെലവ്‌ കണക്കുകൂട്ടിനോക്കില്ലേ? 29 അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നില്ലെങ്കിൽ അടിസ്ഥാനം ഇട്ടിട്ട്‌ അയാൾക്കു പണി പൂർത്തിയാക്കാൻ കഴിയാതെ വന്നേക്കാം. അതു കാണുന്നവരെല്ലാം, 30 ‘ഈ മനുഷ്യൻ പണി തുടങ്ങിവെച്ചു, പക്ഷേ പൂർത്തിയാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല’ എന്നു പറഞ്ഞ്‌ കളിയാക്കാൻതുടങ്ങും. 31 ഇനി, 10,000 പടയാളികളുള്ള ഒരു രാജാവിനു നേരെ 20,000 പടയാളികളുള്ള മറ്റൊരു രാജാവ്‌ യുദ്ധത്തിനു വരുന്നെന്നു കരുതുക. ഇത്രയും പേരുമായി അവരെ നേരിടാൻ സാധിക്കുമോ എന്ന്‌ അറിയാൻ രാജാവ്‌ ആദ്യംതന്നെ ഉപദേശം ചോദിക്കില്ലേ?+ 32 തന്നെക്കൊണ്ട്‌ പറ്റില്ലെന്നു തോന്നിയാൽ, മറ്റേ രാജാവ്‌ അടുത്ത്‌ എത്തുന്നതിനു മുമ്പുതന്നെ ഈ രാജാവ്‌ സ്ഥാനപതികളുടെ ഒരു കൂട്ടത്തെ അയച്ച്‌ സമാധാനസന്ധിക്കായി അപേക്ഷിക്കും. 33 ഇതുപോലെ, എല്ലാ വസ്‌തുവകകളോടും വിട പറയാതെ* നിങ്ങളിൽ ആർക്കും എന്റെ ശിഷ്യനായിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.+
34 “ഉപ്പു നല്ലതുതന്നെ. എന്നാൽ അതിന്‌ ഉപ്പുരസം നഷ്ടമായാൽ എങ്ങനെ അതിനു വീണ്ടും ഉപ്പുരസം വരുത്തും?+ 35 അതു മണ്ണിനോ വളത്തിനോ ഉപകരിക്കില്ല. ആളുകൾ അതു പുറത്തേക്ക്‌ എറിഞ്ഞുകളയും. കേൾക്കാൻ ചെവിയുള്ളവൻ കേൾക്കട്ടെ.”+