Księga Rodzaju
35 Potem Bóg powiedział do Jakuba: „Ruszaj w drogę i idź do Betel+. Zamieszkaj tam i postaw ołtarz prawdziwemu Bogu, który ci się ukazał, gdy uciekałeś przed swoim bratem, Ezawem”+.
2 Wtedy Jakub zwrócił się do swoich domowników i wszystkich, którzy z nim byli: „Pozbądźcie się wizerunków cudzoziemskich bogów+, oczyśćcie się i zmieńcie odzież. 3 Zbierajmy się i chodźmy do Betel. Tam postawię ołtarz prawdziwemu Bogu, który wysłuchał mnie w dniu mojej udręki i był ze mną, dokądkolwiek szedłem”+. 4 Dali więc Jakubowi wszystkie wizerunki cudzoziemskich bogów, które mieli ze sobą, oraz kolczyki, które nosili w uszach, a Jakub zakopał* je pod wielkim drzewem niedaleko Szechem.
5 Kiedy podróżowali, Bóg wywołał wielki strach w okolicznych miastach i nie ścigano synów Jakuba. 6 W końcu Jakub razem ze wszystkimi swoimi ludźmi przybył do Luz+, czyli Betel, które znajduje się w ziemi Kanaan. 7 Zbudował tam ołtarz i nazwał to miejsce El-Betel*, bo gdy uciekał przed swoim bratem, tam objawił mu się prawdziwy Bóg+. 8 Po jakimś czasie umarła Debora+, mamka Rebeki, i pochowano ją pod dębem w pobliżu Betel. Dlatego Jakub nazwał go Allon-Bachut*.
9 Bóg jeszcze raz ukazał się Jakubowi, gdy ten wracał z Paddan-Aram, i go pobłogosławił. 10 Przemówił do niego: „Masz na imię Jakub+. Ale nie będziesz już nosił tego imienia — będziesz się nazywał Izrael”. I zaczął go nazywać Izrael+. 11 Bóg rzekł jeszcze do niego: „Jestem Bogiem Wszechmocnym+. Sprawię, że będziesz miał liczne potomstwo i staniesz się ojcem wielu narodów+. Od ciebie będą się wywodzić* królowie+. 12 Tobie i twojemu potomstwu dam ziemię, którą dałem Abrahamowi i Izaakowi”+. 13 Potem Bóg odszedł z miejsca, w którym z nim rozmawiał.
14 Jakub postawił tam kamienny pomnik i wylał na niego ofiarę płynną, jak też oliwę+. 15 Miejsce, gdzie Bóg z nim rozmawiał, Jakub znowu nazwał Betel+.
16 Po opuszczeniu Betel, kiedy byli jeszcze w pewnej odległości od Efratu, Rachela zaczęła rodzić. Miała bardzo ciężki poród. 17 Gdy cierpiała z powodu bólu, położna powiedziała do niej: „Nie bój się, bo i tym razem masz syna”+. 18 Ale Rachela umierała. Kiedy uchodziło z niej życie*, nadała dziecku imię Ben-Oni*, lecz jego ojciec nazwał je Beniamin*+. 19 Rachela umarła i została pochowana przy drodze do Efratu, czyli Betlejem+. 20 Jakub postawił na jej grobie słup, który stoi tam po dziś dzień.
21 Izrael ruszył w dalszą drogę i rozbił namiot za wieżą Eder. 22 Gdy przebywał w tej ziemi, pewnego razu Ruben poszedł do Bilhy, nałożnicy* swojego ojca, i współżył z nią. A Izrael się o tym dowiedział+.
Jakub miał 12 synów. 23 Synami, których urodziła mu Lea, byli: Ruben, pierworodny Jakuba+, Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zebulon. 24 Rachela urodziła Józefa i Beniamina. 25 Bilha, służąca Racheli, urodziła Dana i Naftalego. 26 A Zilpa, służąca Lei, urodziła Gada i Aszera. Są to synowie, którzy urodzili się Jakubowi w Paddan-Aram.
27 W końcu Jakub dotarł do swojego ojca, Izaaka, do Mamre+, do Kiriat-Arby, czyli Hebronu, gdzie zarówno Izaak, jak i Abraham mieszkali jako cudzoziemcy+. 28 Izaak żył 180 lat+. 29 Umarł w późnej starości, zadowolony ze swego życia*. Dołączył do swojego ludu*. Pochowali go jego synowie, Ezaw i Jakub+.