Księga Przysłów

 2 Mój synu, co mam ci powiedzieć,

co mam ci powiedzieć, synu mojego łona,

co mam ci powiedzieć, synu moich ślubów?+

 3 Nie oddawaj swojej siły kobietom+

ani nie obieraj stylu życia, który gubi królów+.

 4 Nie przystoi królom, Lemuelu,

nie przystoi królom pić wina

ani władcom mówić: „Gdzie jest mój napój?”+,

 5 żeby pod jego wpływem nie zapomnieli, co ustanowiono,

i nie wypaczyli praw ludzi mało znaczących.

 6 Daj alkohol tym, którzy giną+,

wino tym, którzy są rozgoryczeni i udręczeni*+.

 7 Niech tacy piją i zapomną o swoim ubóstwie,

niech już nie pamiętają o swoich problemach.

 8 Przemów w imieniu niemych,

broń praw wszystkich, którzy giną+.

 9 Przemów i sądź w sposób prawy,

broń praw* ludzi mało znaczących i biednych+.

11 Jej mąż całym sercem jej ufa

i nie brakuje mu niczego wartościowego.

12 Przez wszystkie dni swojego życia

odpłaca mu ona dobrem, a nie złem.

13 Zdobywa wełnę i len,

bardzo lubi wykonywać pracę swoimi rękami+.

14 Jest jak statki kupieckie+ —

z daleka sprowadza żywność.

15 Wstaje, gdy jeszcze jest noc,

przygotowuje jedzenie domownikom

oraz przydziały tym, które jej usługują+.

17 Szykuje się do ciężkiej pracy*+

i wzmacnia swoje ramiona.

18 Widzi, że jej interesy przynoszą zyski,

w nocy nie gasi swojej lampy.

19 Chwyta rękami przęślicę,

trzyma w nich wrzeciono*+.

20 Wyciąga pomocną dłoń do mało znaczącego

i otwiera ręce przed biednym+.

21 Gdy jest śnieg, nie martwi się o swoich domowników,

bo wszyscy mają ciepłe* ubrania.

23 Jej mąż jest dobrze znany w bramach miasta+,

gdzie zasiada wśród starszyzny kraju.

24 Ona sama wytwarza i sprzedaje lnianą odzież*,

zaopatruje kupców w pasy.

25 Przyodziewa się w siłę i wspaniałość

i ufnie patrzy w przyszłość*.

26 Gdy otwiera usta, mówi mądrze+,

a jej mowy strzeże prawo życzliwości*.

27 Czuwa nad tym, co się dzieje w domu,

i nie je chleba lenistwa+.

28 Jej dzieci powstają i nazywają ją szczęśliwą,

powstaje jej mąż i ją wychwala:

29 „Jest wiele dzielnych* kobiet,

ale ty przewyższasz je wszystkie”.

30 Wdzięk bywa fałszywy, a piękno — ulotne*+,

ale kobieta, która boi się Jehowy, będzie wychwalana+.

31 Dajcie jej nagrodę za to, co robi*+,

i niech efekty jej pracy sławią ją w bramach miasta+.