Letra e dytë e Pjetrit
2 Megjithatë, edhe mes popullit të Izraelit kishte profetë të rremë, sikurse edhe mes jush do të ketë mësues të rremë.+ Këta do të krijojnë tinëzisht mes jush sekte shkatërrimtare për besimin e do të mohojnë madje edhe pronarin që i bleu,+ duke sjellë kështu mbi veten një shkatërrim të shpejtë. 2 Veç kësaj, shumë do të imitojnë sjelljen e tyre të pacipë*+ dhe, për shkak të tyre, udha e së vërtetës do të shahet.+ 3 Gjithashtu, meqë janë lakmitarë, do t’ju bëjnë për vete me fjalë të rreme për t’ju shfrytëzuar. Megjithatë gjykimi kundër tyre, ndonëse u vendos kohë më parë,+ nuk po vonon, dhe shkatërrimi i tyre nuk po dremit.+
4 Pa dyshim, Perëndia nuk ua kurseu ndëshkimin engjëjve që mëkatuan,+ por i hodhi në Tartar*+ dhe i vuri në vargonjtë* e errësirës së dendur, që të ruhen për gjykim.+ 5 Gjithashtu, nuk ia kurseu ndëshkimin një bote të lashtë,+ por Noenë, një predikues drejtësie,+ e shpëtoi bashkë me shtatë të tjerë+ kur solli përmbytjen kundër një bote me njerëz që shpërfillnin Perëndinë.+ 6 E po njësoj, i dënoi qytetet e Sodomës e të Gomorrës duke i bërë shkrumb e hi,+ e kështu Perëndia u la njerëzve që e shpërfillnin një model të gjërave që do të vijnë.+ 7 Por e çliroi Lotin e drejtë,+ që vuante shumë nga sjellja e pacipë* e të ligjve, 8 sepse ditë për ditë këtij njeriu të drejtë i helmohej shpirti* nga veprat e liga* që shihte e dëgjonte ndërsa banonte mes tyre. 9 Kështu, pra, Jehovai* di t’i çlirojë nga sprovat njerëzit e përkushtuar ndaj tij+ dhe t’i ruajë për shkatërrim të padrejtët në ditën e gjykimit,+ 10 e sidomos ata që përbuzin autoritetin+ dhe që jepen pas epsheve për t’i ndotur të tjerët.*+
Këta kokëkrisur dhe kryeneçë nuk kanë frikë të flasin keq për të lavdishmit. 11 Kurse engjëjt, edhe pse më të fortë e më të fuqishëm, nuk flasin keq e nuk ngrenë asnjë akuzë kundër tyre nga respekti që kanë për* Jehovain.*+ 12 Por këta njerëz, si kafshë të paarsyeshme që veprojnë me instinkt dhe kanë ardhur në jetë* vetëm për t’u zënë si gjah, flasin keq për gjërat që faktikisht nuk i dinë.+ Ata do të shkatërrohen për udhën e tyre vdekjeprurëse 13 dhe i presin veç vuajtje si shpërblim për udhën e tyre të mbrapshtë.
Për ta është kënaqësi të jepesh pas një jete luksoze,+ madje në mes të ditës. Janë njolla dhe plagë! E ndërsa festojnë me ju, dëfrehen me mësimet e tyre mashtruese.*+ 14 Sytë i kanë plot epsh,*+ nuk heqin dot dorë nga mëkati dhe joshin të lëkundurit në besim. Zemrat i kanë gatuar* në lakmi. Janë fëmijë të mallkuar. 15 Kanë braktisur shtegun e drejtë dhe kanë hyrë në rrugë të shtrembër. Kanë ndjekur shtegun e Balamit,+ birit të Beorit, i cili lakmoi shpërblimin e ligësisë,+ 16 por u qortua ngaqë shkeli drejtësinë.+ Një kafshë barre e pagojë i preu rrugën çmendurisë së profetit kur i foli me zë njeriu.+
17 Këta janë burime pa ujë, mjegull që davaritet nga stuhi të furishme. Për ta ruhet terri i errësirës.+ 18 Ata thonë fjalë të fryra, por krejtësisht boshe. Me anë të dëshirave mëkatare*+ dhe sjelljes së pacipë,* i joshin ata që sapo janë çliruar nga kthetrat e njerëzve që ecin në udhë të shtrembër.+ 19 Atyre u premtojnë lirinë, por vetë janë skllevër të mbrapshtisë,+ sepse kushdo që mposhtet nga një tjetër, bëhet skllav i tij.*+ 20 Sigurisht, nëse përzihen përsëri me ndyrësitë e botës e mposhten prej tyre, pasi janë çliruar me anë të njohurisë së saktë+ për Zotërinë dhe Shpëtimtarin tonë Jezu Krisht, gjendja e tyre në fund është më e keqe se në fillim.+ 21 Për ta do të kishte qenë më mirë të mos e kishin njohur saktësisht shtegun e drejtësisë, sesa ta kishin njohur e pastaj t’ia kthenin krahët urdhërimit të shenjtë që morën.+ 22 Atyre u ndodhi ajo që thotë me të drejtë proverbi: «Qeni u kthye tek e vjella e vet dhe dosa e larë u kthye të zhgërryhet në llucë.»+