Romakëve

6 Ç’të themi, pra? Të vazhdojmë të ecim në udhën e mëkatit që të na tregohet edhe më shumë mirësi e pamerituar?! 2 Kurrsesi! Përderisa jemi të vdekur për mëkatin,+ ç’kuptim ka të jetojmë akoma në mëkat?!+ 3 A nuk e dini se të gjithë ne që u pagëzuam në Krishtin Jezu,+ u pagëzuam në vdekjen e tij?+ 4 Prandaj u varrosëm bashkë me të nëpërmjet pagëzimit tonë në vdekjen e tij,+ që ashtu si Krishti u ngrit nga të vdekurit nëpërmjet lavdisë së Atit, edhe ne të ecim në udhën e një jete të re.+ 5 E nëse jemi bashkuar me të në një vdekje si e tija,+ sigurisht që do të bashkohemi me të edhe në një ringjallje si e tija,+ 6 sepse e dimë që personaliteti ynë i vjetër u gozhdua në shtyllë bashkë me të,+ që trupi ynë mëkatar të mos kishte më fuqi mbi ne+ e të mos ishim më skllevër të mëkatit.+ 7 Në fakt, kush ka vdekur, është shfajësuar* nga mëkati i vet.

8 Për më tepër, nëse kemi vdekur bashkë me Krishtin, besojmë se edhe do të jetojmë bashkë me të, 9 sepse e dimë se Krishti, tani që është ngritur nga të vdekurit,+ nuk vdes më,+ dhe vdekja nuk është më zot mbi të. 10 Vërtet, ai vdiq një herë e mirë për mëkatin,*+ por jeton për Perëndinë. 11 Po ashtu edhe ju, konsiderojeni veten të vdekur për mëkatin, por të gjallë për Perëndinë falë Krishtit Jezu.+

12 Prandaj, mos lejoni që mëkati të vazhdojë të mbretërojë në trupat tuaj të vdekshëm,+ që t’u bindeni dëshirave të tij. 13 As mos vazhdoni t’i vini trupat tuaj* në shërbim të mëkatit si armë padrejtësie. Por vëreni veten në shërbim të Perëndisë si të gjallë të kthyer nga të vdekurit dhe vërini trupat tuaj* në shërbim të Perëndisë si armë drejtësie.+ 14 E përderisa nuk jeni nën Ligj, por nën mirësinë e pamerituar të Perëndisë,+ mëkati të mos jetë zot mbi ju.+

15 Çfarë, atëherë? Të kryejmë mëkat ngaqë s’jemi nën Ligj, por nën mirësinë e pamerituar të Perëndisë?+ Kurrsesi! 16 A nuk e dini se po ta vini veten në shërbim të dikujt për t’iu bindur si skllav, jeni skllav i tij ngaqë i bindeni,+ qoftë mëkatit+ që të çon në vdekje,+ qoftë bindjes që të çon në udhën e drejtësisë? 17 Por falënderojmë Perëndinë sepse, ndonëse dikur ishit skllevër të mëkatit, ju iu bindët me gjithë zemër atij lloj mësimi që ju besoi Perëndia. 18 Po, meqë u çliruat nga skllavëria e mëkatit,+ u bëtë skllevër të drejtësisë.+ 19 Po flas me terma të njohur për shkak të natyrës suaj të papërsosur;* sepse ashtu siç ia paraqitnit gjymtyrët tuaja si skllevër ndyrësisë dhe ligësisë për të bërë gjëra të liga, po ashtu tani paraqitjani gjymtyrët tuaja si skllevër drejtësisë për të bërë gjëra të shenjta.+ 20 Po, kur ishit skllevër të mëkatit, nuk ishit skllevër të drejtësisë.

21 Ç’fryt jepnit në atë kohë? Fryte për të cilat tani ju vjen turp, sepse fundi i tyre është vdekja.+ 22 Mirëpo, tani, ngaqë jeni çliruar nga mëkati dhe jeni bërë skllevër të Perëndisë, po jepni fryt në udhën e shenjtërisë,+ e cila të çon në jetën e përhershme.+ 23 Vërtet, paga që paguan mëkati, është vdekja,+ kurse dhurata që jep Perëndia, është jeta e përhershme+ me anë të Krishtit Jezu, Zotërisë tonë.+