எரேமியா

தெக்கோவா+ ஊரில் ஊதுகொம்பை ஊதுங்கள்!+

பெத்-கேரேமில் தீப்பந்தம் ஏற்றுங்கள்!

அவளைச் சுற்றிலும் கூடாரம் போட்டுத் தங்குவார்கள்.+

அவரவர் மந்தைகளை அங்கே மேய்ப்பார்கள்.+

“ஐயோ, பொழுது சாய்கிறதே,

இருட்டாகப் போகிறதே!”

 5 “வாருங்கள், ராத்திரி நேரத்தில் அவளைத் தாக்கலாம்.

அவளுடைய கோட்டைகளைத் தரைமட்டமாக்கலாம்!”+

அங்கே நடப்பதெல்லாம் கொடுமைதான்.+

எருசலேம் தண்டனையை அனுபவித்தே தீர வேண்டும்.

 7 நிலத்தடி தொட்டி எப்படித் தண்ணீரைக் குளுமையாகத் தேக்கி வைக்குமோ

அப்படியே அவள் தன் மனதில் அக்கிரமத்தைத் தேக்கி வைத்திருக்கிறாள்.

வன்முறையின் சத்தமும் அழிவின் சத்தமும்தான் அங்கே கேட்கிறது.+

எங்கு பார்த்தாலும் நோய்! எங்கு பார்த்தாலும் நாசம்!

 8 எருசலேமே, எச்சரிக்கையைக் கேள்! இல்லாவிட்டால் அருவருப்போடு உன்னைவிட்டு விலகிப்போவேன்.+

உன் தேசத்தைப் பாழாக்கி, வெறுமையாக்குவேன்.”+

யெகோவாவின் வார்த்தையை அவர்கள் கேலி செய்கிறார்கள்.+

அதைக் கேட்க அவர்கள் விரும்புவதே இல்லை.

11 அதனால், யெகோவாவைப் போலவே எனக்கும் கோபம் பற்றிக்கொண்டு வருகிறது.

என்னால் அதை அடக்கவே முடியவில்லை.”+

“தெருவில் இருக்கிற பிள்ளைகள்மேலும்,+

கூடியிருக்கிற வாலிபர்கள்மேலும் கோபத்தைக் கொட்டு.

கணவர்கள், மனைவிகள், மூத்தவர்கள்,

வயதானவர்கள் எல்லாருமே கைப்பற்றப்படுவார்கள்.+

12 அவர்களுடைய வீடுகளையும் தோட்டங்களையும் மனைவிகளையும்

எதிரிகள் அபகரித்துக்கொள்வார்கள்.+

13 “சிறியோர்முதல் பெரியோர்வரை எல்லாருமே அநியாயமாக லாபம் சம்பாதிக்கிறார்கள்.+

தீர்க்கதரிசிகள்முதல் குருமார்கள்வரை எல்லாருமே மோசடி செய்கிறார்கள்.+

14 சமாதானமே இல்லாதபோது,

‘சமாதானம் இருக்கிறது! சமாதானம் இருக்கிறது!’+ என்று சொல்லி,

நல்ல பாதை எதுவென்று கேட்டு அதில் நடங்கள்.+

அப்போது, உங்களுக்கு நிம்மதி கிடைக்கும்” என்று யெகோவா சொல்கிறார்.

ஆனால் அவர்கள், “அந்தப் பாதையில் போக மாட்டோம்” என்று சொல்கிறார்கள்.+

17 “நான் காவல்காரர்களை நியமித்தேன்.+

ஜனங்களிடம் அவர்கள், ‘ஊதுகொம்பின் சத்தத்தைக் கவனித்துக் கேளுங்கள்!’+ என்று சொன்னார்கள்.”

தேசங்களே, கேளுங்கள்.

ஜனங்களே, தெரிந்துகொள்ளுங்கள்.

இந்த ஜனங்கள் என் பேச்சைக் கேட்காமல்

என் சட்டத்தை* அசட்டை பண்ணினார்கள்.

கெட்ட யோசனைகளின்படி நடந்ததால் அவர்களை நான் தண்டிக்கப்போகிறேன்.”+

20 “நீங்கள் சேபாவிலிருந்து சாம்பிராணியைக் கொண்டுவந்தாலும் சரி,

தூர தேசத்திலிருந்து வசம்பைக் கொண்டுவந்தாலும் சரி, எனக்கு என்ன?

உங்களுடைய தகன பலிகளை நான் ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டேன்.

நீங்கள் எந்தப் பலியைச் செலுத்தினாலும் நான் சந்தோஷப்பட மாட்டேன்.”+

“நான் இந்த ஜனங்களுக்கு முன்பாக முட்டுக்கட்டைகளை வைப்பேன்.

அவர்கள் தடுக்கி விழுவார்கள்.

தகப்பன்களும் சரி, மகன்களும் சரி,

அக்கம்பக்கத்தில் இருக்கிறவர்களும் சரி, அவர்களுடைய நண்பர்களும் சரி,

எல்லாரும் ஒட்டுமொத்தமாக அழிந்துபோவார்கள்.”+

“வடக்கு தேசத்திலிருந்து ஒரு ஜனக்கூட்டம் வருகிறது.

பூமியின் தொலைதூரத்திலிருந்து மாபெரும் தேசம் எழும்பி வருகிறது.+

அவர்களுடைய சத்தம் கடலின் இரைச்சலைப் போல இருக்கும்.

அவர்கள் குதிரைகளின் மேல் வருவார்கள்.+

நம் உடம்பில் தெம்பே இல்லை.+

பிரசவ வேதனைப்படுகிற பெண்ணைப் போல

வேதனையில் துடிக்கிறோம்.+

25 வயல்வெளிக்குப் போகாதீர்கள்.

சாலையில் நடக்காதீர்கள்.

ஏனென்றால், எதிரி வாளோடு அலைந்துகொண்டிருக்கிறான்.

எந்தப் பக்கம் திரும்பினாலும் ஆபத்துதான்.

26 என் ஜனங்களே, துக்கத் துணி*+ போட்டுக்கொண்டு சாம்பலில் புரளுங்கள்.

ஒரே மகனைப் பறிகொடுத்தது போல அழுது புலம்புங்கள்.+

27 “வெள்ளியைப் புடமிடுகிறவனைப் போல நான் உன்னை* ஆக்கியிருக்கிறேன்.

நீ என் ஜனங்களைப் புடமிட வேண்டும்.

அவர்களை முழுமையாகப் பரிசோதிக்க வேண்டும்.

அவர்களுடைய வழிகளை உற்றுக் கவனிக்க வேண்டும்.

28 அவர்கள் எல்லாரும் பயங்கரமான பிடிவாதக்காரர்கள்.+

மற்றவர்களைப் பற்றி இல்லாததையும் பொல்லாததையும் பேசுகிறவர்கள்.+

அவர்கள் செம்பையும் இரும்பையும் போல இருக்கிறார்கள்.

எல்லாருமே சீர்கெட்டுப் போயிருக்கிறார்கள்.

அவர்களைப் புடமிடுவதே வீண்.+

கெட்டவர்களைப் பிரித்தெடுக்கவே முடிவதில்லை.+

30 தள்ளுபடியான* வெள்ளி என்று அவர்கள் அழைக்கப்படுவார்கள்.

ஏனென்றால், யெகோவா அவர்களைத் தள்ளிவிட்டார்.”+