சங்கீதம்

40 நான் யெகோவாவுக்காக நம்பிக்கையோடு* காத்திருந்தேன்.

உதவி கேட்டு நான் கதறியதை அவர் காதுகொடுத்து* கேட்டார்.+

 2 இரைச்சல் கேட்கிற ஆழமான குழியிலிருந்தும்,

சேற்றிலிருந்தும் என்னைத் தூக்கிவிட்டார்.

மாபெரும் கற்பாறைமேல் என்னை நிறுத்தினார்.

என்னைக் காலூன்றி நிற்க வைத்தார்.

 3 என்னைப் புதிய பாடல் பாட வைத்தார்.+

நம் கடவுளைப் புகழ்ந்து பாட வைத்தார்.

நிறைய பேர் பிரமிப்போடு பார்த்து,

யெகோவாமேல் நம்பிக்கை வைப்பார்கள்.

 4 அடங்காதவர்களோடும் போலித்தனமான ஆட்களோடும்* சேராமல்

யெகோவாமேல் நம்பிக்கை வைக்கிறவன் சந்தோஷமானவன்.

 5 என் கடவுளாகிய யெகோவாவே,

எங்களுக்காக நீங்கள் செய்திருக்கிற அதிசயங்கள் எத்தனை எத்தனை!

எங்களுக்காக நீங்கள் யோசித்திருக்கிற விஷயங்கள் எத்தனை எத்தனை!+

அவை கணக்கில் அடங்காதவை!+

அவற்றையெல்லாம் நான் விவரித்துச் சொல்ல ஆரம்பித்தால் முடிக்கவே முடியாது.

கடவுளே, உங்களைப் போன்றவர் வேறு யாருமே இல்லை!+

 6 பலியையும் காணிக்கையையும் நீங்கள் விரும்பவில்லை.+

தகன பலிகளையும் பாவப் பரிகார பலிகளையும் நீங்கள் கேட்கவில்லை.+

 8 என் கடவுளே, உங்களுடைய விருப்பத்தை* நிறைவேற்றுவதுதான் எனக்குச் சந்தோஷம்.*+

உங்களுடைய சட்டம் என் இதயத்தின் ஆழத்தில் இருக்கிறது.+

பாருங்கள், என் உதடுகளை நான் மூடுவதே இல்லை.+

யெகோவாவே, இது உங்களுக்கே நன்றாகத் தெரியும்.

வழியே தெரியாத அளவுக்கு என் குற்றங்கள் மலைபோல் குவிந்து நிற்கின்றன.+

அவை என் தலைமுடியைவிட ஏராளமாக இருக்கின்றன.

அதனால், என் இதயம் நொந்துபோயிருக்கிறது.

14 என்னைத் தீர்த்துக்கட்ட வழிதேடுகிற எல்லாரும்

அவமானத்தில் தலைகுனியட்டும்.

நான் கஷ்டப்படுவதைப் பார்த்து சந்தோஷப்படுகிறவர்கள்

வெட்கப்பட்டுப் பின்வாங்கட்டும்.

16 ஆனால், உங்களைத் தேடுகிறவர்கள்,+

உங்களை நினைத்து சந்தோஷத்தில் பூரித்துப்போகட்டும்.+

17 நானோ ஆதரவற்ற ஒரு ஏழை.

யெகோவாவே, என்னைக் கவனியுங்கள்.

நீங்கள்தான் எனக்குத் துணை, நீங்கள்தான் என்னைக் காப்பாற்றுகிறவர்.+

என் கடவுளே, தாமதிக்காதீர்கள்.+