Ҳикматлар

27 Эртанги кун билан мақтанма,

Зеро, эртага нима бўлишини билмайсан+.

 2 Сени ўз оғзинг эмас, бошқалар,

Ўз тилинг эмас, ўзгалар мақтасин+.

 3 Тош оғир, қум вазмин,

Аҳмоқ келтирган азоб эса икковидан ҳам оғирроқ+.

 4 Ғазаб бешафқат, жаҳл сув тошқинидай,

Рашк-ҳасад+ эса улардан ҳам баттарроқдир.

 6 Дўстнинг яралаши садоқатидан даракдир+,

Душман эса ўпичга кўмиб ташлайди*.

 7 Қорни тўқ тоза асални топтайди,

Қорни очга аччиқ таом ҳам ширин туюлади.

 8 Ўз уйидан адашган одам,

Инидан адашган қуш кабидир.

 9 Мой ва хушбўй тутатқи қалбни шод этади,

Чин дилдан маслаҳат берган дўст ҳам шундайдир+.

10 Ўзингнинг ҳам, отангнинг ҳам дўстини тарк этма,

Бошингга кулфат тушганда ака-уканг уйига борма.

11 Ўғлим, доно бўл, қалбимни қувонтир+,

Токи Мени мазах қилувчига жавоб бера олайин+.

12 Заковатли инсон хавфни кўриб яширинади+,

Тажрибасиз эса олға қадам босиб жазосини тортади.

13 Бегонага кафиллик қилганнинг кийимини ол,

Мусофир аёлга кафиллик қилгандан гаров ол+.

14 Ким эрта саҳардан яқинини баланд овозда дуо қилса,

Унинг дуоси қарғишдек қабул қилинади.

16 Уни жиловлай олган одам, шамолни ҳам жиловлай олади,

Ўнг қўлида мойни ҳам ушлаб тура олади.

17 Темир темирни чархлаганидай,

Одам ўз дўстини ўткирлайди+.

18 Анжир дарахтини парваришлаган мевасини ейди+,

Хўжайинига ғамхўрлик қилган ҳурмат қозонади+.

19 Сувга қараган ўз аксини кўргани каби,

Бировнинг юраги ҳам бошқасиникини акс эттиради.

20 Гўр* ва қаро ер* ҳеч тўймаганидай+,

Инсоннинг кўзи ҳам асло тўймайди.

21 Кумуш — қозонда, олтин — ўчоқда тозаланади+,

Одам эса мақталганда синалади.

22 Дон ҳовончада туйилганидай

Аҳмоқ ўғирда янчилса-да,

Аҳмоқлиги ундан ажралмайди.

Қўйларингни астойдил боқ+.

24 Бойлик ўткинчи бўлгани каби+,

Тож ҳам авлоддан авлодга ўтмайди.

25 Ўт-ўлан қуриб, майса униб чиқади,

Тоғлардаги ўтлар йиғиб олинади.

26 Қўчқорлар кийим-кечакка ярайди,

Такалардан даланинг пули чиқади.

27 Эчкиларинг сути кўплигидан,

Ўзингу хонадонинг ҳамда чўриларинг тўяди.