Psalms
137 By die riviere van Babilon+ het ons gesit.
Ons het gehuil toe ons aan Sion gedink het.+
3 Want daar het dié wat ons gevange gehou het, ons gevra om ’n lied te sing.+
Dié wat ons gespot het, wou vermaak gehad het:
“Sing vir ons een van die liedere van Sion.”
4 Hoe kan ons die lied van Jehovah sing
in ’n vreemde land?
6 Laat my tong aan my verhemelte vassit
as ek nie meer aan jou dink nie,
as ek Jerusalem nie bo
my grootste redes tot vreugde stel nie.+
7 Onthou, o Jehovah,
wat die Edomiete gesê het op die dag toe Jerusalem geval het:
“Breek dit af! Breek dit af tot op die fondament!”+