Ιερεμίας
4 «Αν επιστρέψεις, Ισραήλ», λέει ο Ιεχωβά, «να επιστρέψεις σε εμένα.+ Και αν αφαιρέσεις τα αηδιαστικά σου πράγματα για χάρη μου,+ τότε δεν θα γίνεις φυγάς. 2 Και αν ορκιστείς:+ “Όσο βέβαιο είναι ότι ζει ο Ιεχωβά με αλήθεια,+ με κρίση και με δικαιοσύνη!”+ τότε μέσω αυτού τα έθνη θα φέρουν ευλογία στον εαυτό τους, και μέσω αυτού θα καυχηθούν».+
3 Διότι αυτό είπε ο Ιεχωβά στους άντρες του Ιούδα και στην Ιερουσαλήμ: «Οργώστε καλλιεργήσιμη γη και μη σπέρνετε ανάμεσα σε αγκάθια.+ 4 Περιτμηθείτε για τον Ιεχωβά και αφαιρέστε την ακροβυστία της καρδιάς σας,+ άντρες του Ιούδα και κάτοικοι της Ιερουσαλήμ· για να μην ξεσπάσει η οργή μου σαν φωτιά και αρχίσει να καίει χωρίς να υπάρχει κάποιος να τη σβήσει, εξαιτίας της κακίας των ενεργειών σας».+
5 Πείτε το στον Ιούδα, και στην Ιερουσαλήμ διαγγείλετέ το,+ και πείτε το καθαρά, και σαλπίστε με το κέρας σε ολόκληρη τη χώρα.+ Φωνάξτε δυνατά και πείτε: «Συγκεντρωθείτε, και ας μπούμε στις οχυρωμένες πόλεις.+ 6 Υψώστε σημάδι προς τη Σιών. Φροντίστε για καταφύγιο. Μη στέκεστε». Διότι συμφορά φέρνω από το βορρά,+ μεγάλη συντριβή. 7 Σαν λιοντάρι έχει ανεβεί αυτός από τη λόχμη του,+ και ο καταστροφέας των εθνών έχει αναχωρήσει·+ έχει βγει από τον τόπο του για να κάνει τη χώρα σου αντικείμενο κατάπληξης. Οι πόλεις σου θα ερειπωθούν ώστε δεν θα υπάρχει κάτοικος.+ 8 Γι’ αυτό, ζωστείτε σάκο.+ Χτυπήστε το στήθος σας και θρηνήστε γοερά,+ επειδή ο φλογερός θυμός του Ιεχωβά δεν έχει απομακρυνθεί από εμάς.+
9 «Και εκείνη την ημέρα», λέει ο Ιεχωβά, «η καρδιά του βασιλιά θα αφανιστεί,+ το ίδιο και η καρδιά των αρχόντων· και οι ιερείς θα αναγκαστούν να νιώσουν κατάπληξη, και οι προφήτες θα εκπλαγούν».+
10 Και τότε εγώ είπα: «Αλίμονο, Υπέρτατε Κύριε Ιεχωβά! Αληθινά, έχεις απατήσει πλήρως αυτόν το λαό+ και την Ιερουσαλήμ, λέγοντας: “Ειρήνη θα αποκτήσετε”,+ και το σπαθί έχει φτάσει μέχρι την ψυχή».
11 Εκείνον τον καιρό θα ειπωθεί σε αυτόν το λαό και στην Ιερουσαλήμ: «Ένας καυτός άνεμος από τα μονοπάτια της ερήμου+ βρίσκεται καθ’ οδόν προς την κόρη του λαού μου·+ δεν έρχεται για λίχνισμα ούτε για καθαρισμό. 12 Ο σφοδρός άνεμος έρχεται από εκείνα προς εμένα. Τώρα, θα πω και εγώ τις κρίσεις προς αυτούς.+ 13 Δείτε! Σαν τα σύννεφα της βροχής θα ανεβεί αυτός, και τα άρματά του είναι σαν θυελλώδης άνεμος.+ Τα άλογά του είναι ταχύτερα από τους αετούς.+ Αλίμονο σε εμάς, επειδή λεηλατηθήκαμε! 14 Καθάρισε από την κακία την καρδιά σου, Ιερουσαλήμ, για να σωθείς.+ Ως πότε θα διαμένουν μέσα σου οι εσφαλμένες σου σκέψεις;+ 15 Διότι μια φωνή μιλάει από τη Δαν+ και διαγγέλλει κάτι βλαβερό από την ορεινή περιοχή του Εφραΐμ.+ 16 Κάντε λόγο για αυτό, ναι, στα έθνη. Διαγγείλετέ το εναντίον της Ιερουσαλήμ».
«Επιτηρητές έρχονται από μακρινή γη+ και θα υψώσουν τη φωνή τους εναντίον των πόλεων του Ιούδα. 17 Σαν φύλακες της υπαίθρου έχουν σταθεί εναντίον της από όλες τις πλευρές,+ επειδή αυτή έχει στασιάσει εναντίον μου»,+ λέει ο Ιεχωβά. 18 «Η οδός σου και οι ενέργειές σου θα σου ανταποδοθούν.+ Αυτή είναι η συμφορά που θα έρθει πάνω σου, γιατί είναι πικρή· επειδή έχει φτάσει μέχρι την καρδιά σου».
19 Τα σπλάχνα μου, τα σπλάχνα μου! Νιώθω δυνατούς πόνους στα τοιχώματα της καρδιάς μου.+ Η καρδιά μου θορυβεί μέσα μου.+ Δεν μπορώ να μείνω σιωπηλός, γιατί τον ήχο του κέρατος άκουσε η ψυχή μου, το συναγερμό του πολέμου.+ 20 Συντριβή επί συντριβής είναι αυτό που διακηρύχτηκε, γιατί όλη η χώρα λεηλατήθηκε.+ Ξαφνικά οι σκηνές μου λεηλατήθηκαν,+ σε μια στιγμή τα υφάσματα της σκηνής μου. 21 Ως πότε θα βλέπω το σημάδι, θα ακούω τον ήχο του κέρατος;+ 22 Διότι ο λαός μου είναι ανόητος.+ Δεν μου έδωσαν προσοχή.+ Είναι άσοφοι γιοι· και δεν έχουν κατανόηση.+ Σοφοί είναι για να κάνουν το κακό, για να κάνουν, όμως, το καλό δεν έχουν γνώση.+
23 Κοίταξα τη χώρα, και ήταν άδεια και έρημη·+ και κοίταξα στους ουρανούς, και το φως τους δεν υπήρχε πια.+ 24 Κοίταξα τα βουνά, και αυτά σείονταν, και όλοι οι λόφοι τραντάζονταν.+ 25 Κοίταξα, και δεν υπήρχε άνθρωπος χωματένιος, και τα πετούμενα πλάσματα των ουρανών είχαν φύγει όλα.+ 26 Κοίταξα, και ο δεντρόκηπος ήταν έρημος, και οι πόλεις του είχαν όλες κατεδαφιστεί.+ Εξαιτίας του Ιεχωβά συνέβη αυτό, εξαιτίας του φλογερού θυμού του.
27 Διότι αυτό είπε ο Ιεχωβά: «Ερημότοπος θα γίνει όλη η χώρα,+ και δεν θα κάνω εγώ εξόντωση;+ 28 Γι’ αυτό, η χώρα θα πενθήσει+ και οι ουρανοί εκεί πάνω θα σκοτεινιάσουν.+ Διότι μίλησα, σκέφτηκα, και δεν έχω μεταμεληθεί ούτε θα απομακρυνθώ από αυτό.+ 29 Από τον ήχο των ιππέων και των τοξοβόλων ολόκληρη η πόλη τρέχει να φύγει.+ Μπήκαν στις συστάδες, και στους βράχους έχουν ανεβεί.+ Κάθε πόλη εγκαταλείπεται και κανένας άνθρωπος δεν κατοικεί σε αυτές».
30 Τώρα που εσύ έχεις λεηλατηθεί, τι θα κάνεις, εφόσον ντυνόσουν με κατακόκκινη στολή, εφόσον στολιζόσουν με χρυσά στολίδια, εφόσον μεγάλωνες τα μάτια σου με μαύρη βαφή;+ Μάταια καλλωπιζόσουν.+ Εκείνοι που σε ποθούσαν σε απέρριψαν· την ψυχή σου ζητούν συνεχώς.+ 31 Διότι άκουσα φωνή σαν άρρωστης γυναίκας, στενοχώρια σαν της γυναίκας που γεννάει το πρώτο της παιδί,+ τη φωνή της κόρης της Σιών η οποία προσπαθεί να αναπνεύσει. Απλώνει τις παλάμες:+ «Αλίμονο, τώρα, σε εμένα, γιατί η ψυχή μου έχει κουραστεί από τους φονιάδες!»+