2 Κορινθίους

5 Διότι γνωρίζουμε ότι αν το επίγειο σπίτι+ μας, αυτή η σκηνή,+ διαλυθεί,+ θα έχουμε ένα οικοδόμημα από τον Θεό, ένα σπίτι που δεν θα είναι φτιαγμένο από χέρια,+ αιώνιο+ στους ουρανούς. 2 Διότι σε αυτό το σπίτι στο οποίο κατοικούμε στενάζουμε,+ επιθυμώντας θερμά να ντυθούμε αυτό που είναι για εμάς από τον ουρανό,+ 3 ώστε, αφού το ντυθούμε, δεν θα βρεθούμε γυμνοί.+ 4 Εμείς, μάλιστα, που βρισκόμαστε σε αυτή τη σκηνή στενάζουμε καθώς καταβαρυνόμαστε· επειδή θέλουμε, όχι να τη βγάλουμε, αλλά να ντυθούμε την άλλη,+ ώστε το θνητό να το καταπιεί η ζωή.+ 5 Και εκείνος που μας διαμόρφωσε για αυτό ακριβώς το πράγμα είναι ο Θεός,+ ο οποίος μας έδωσε την εγγύηση+ αυτού που θα έρθει, δηλαδή το πνεύμα.+

6 Έτσι λοιπόν, έχουμε πάντοτε μεγάλο θάρρος και γνωρίζουμε ότι, ενόσω κατοικούμε στο σώμα, απουσιάζουμε από τον Κύριο,+ 7 γιατί περπατάμε μέσω πίστης, όχι μέσω όρασης.+ 8 Αλλά έχουμε μεγάλο θάρρος και ευαρεστούμαστε μάλλον να απουσιάσουμε από το σώμα και να κατοικήσουμε μαζί με τον Κύριο.+ 9 Γι’ αυτό και βάζουμε στόχο μας, είτε κατοικούμε μαζί του είτε απουσιάζουμε από αυτόν,+ να είμαστε ευπρόσδεκτοι σε αυτόν.+ 10 Διότι πρέπει όλοι να φανερωθούμε μπροστά στη δικαστική έδρα του Χριστού,+ ώστε ο καθένας να πάρει την αμοιβή του για αυτά που έγιναν μέσω του σώματος, σύμφωνα με αυτά που έπραξε, είτε καλό είτε απαίσιο.+

11 Γνωρίζοντας, λοιπόν, το φόβο+ του Κυρίου, εξακολουθούμε να πείθουμε+ ανθρώπους, έχουμε όμως φανερωθεί στον Θεό. Ελπίζω δε ότι έχουμε φανερωθεί και στις συνειδήσεις σας.+ 12 Δεν συνιστούμε+ ξανά τον εαυτό μας σε εσάς, αλλά σας δίνουμε αφορμή για καύχηση σχετικά με εμάς,+ για να έχετε μια απάντηση προς εκείνους που καυχιούνται για την εξωτερική εμφάνιση+ αλλά όχι για την καρδιά.+ 13 Διότι αν χάσαμε το μυαλό μας,+ αυτό ήταν για τον Θεό· αν είμαστε σώφρονες,+ αυτό είναι για εσάς. 14 Διότι η αγάπη την οποία έχει ο Χριστός μάς αναγκάζει, επειδή αυτό κρίναμε: ότι ένας πέθανε για όλους·+ άρα λοιπόν, όλοι είχαν πεθάνει· 15 και πέθανε για όλους ώστε εκείνοι που ζουν να μη ζουν πια για τον εαυτό τους+ αλλά για αυτόν+ που πέθανε για εκείνους και εγέρθηκε.+

16 Συνεπώς, από τώρα και στο εξής δεν γνωρίζουμε κανέναν άνθρωπο σύμφωνα με τη σάρκα.+ Ακόμη και αν έχουμε γνωρίσει τον Χριστό σύμφωνα με τη σάρκα,+ σίγουρα δεν τον γνωρίζουμε πια έτσι.+ 17 Συνεπώς, αν κανείς είναι σε ενότητα με τον Χριστό, είναι νέα δημιουργία·+ τα παλιά πράγματα παρήλθαν+ και νέα πράγματα έχουν έρθει σε ύπαρξη.+ 18 Τα πάντα όμως είναι από τον Θεό, που μας συμφιλίωσε+ με τον εαυτό του μέσω του Χριστού και μας έδωσε τη διακονία+ της συμφιλίωσης, 19 δηλαδή ότι ο Θεός, μέσω του Χριστού,+ συμφιλίωνε με τον εαυτό του+ έναν κόσμο,+ χωρίς να λογαριάζει σε αυτούς τα παραπτώματά τους,+ και εμπιστεύτηκε σε εμάς+ το λόγο+ της συμφιλίωσης.

20 Είμαστε,+ λοιπόν, πρεσβευτές+ που αναπληρώνουμε τον Χριστό,+ σαν να ικέτευε ο Θεός χρησιμοποιώντας εμάς.+ Ως αναπληρωτές του Χριστού παρακαλούμε:+ «Συμφιλιωθείτε με τον Θεό». 21 Αυτόν που δεν ήξερε αμαρτία+ εκείνος τον έκανε αμαρτία+ για εμάς, ώστε εμείς να γίνουμε δικαιοσύνη του Θεού+ μέσω αυτού.