Εβραίους
7 Διότι αυτός ο Μελχισεδέκ, ο βασιλιάς της Σαλήμ, ιερέας του Υψίστου Θεού,+ ο οποίος συνάντησε τον Αβραάμ όταν εκείνος γύριζε από τη σφαγή των βασιλιάδων και τον ευλόγησε+ 2 και στον οποίο ο Αβραάμ έδωσε ως μερίδιο ένα δέκατο από όλα τα πράγματα,+ είναι πρώτα από όλα, όπως μεταφράζεται το όνομά του, «Βασιλιάς Δικαιοσύνης», και έπειτα είναι επίσης βασιλιάς της Σαλήμ,+ δηλαδή «Βασιλιάς Ειρήνης». 3 Καθώς είναι χωρίς πατέρα, χωρίς μητέρα, χωρίς γενεαλογία, μη έχοντας ούτε αρχή ημερών+ ούτε τέλος ζωής, αλλά έχοντας γίνει σαν τον Γιο του Θεού,+ παραμένει ιερέας παντοτινά.+
4 Δείτε, λοιπόν, πόσο μεγάλος ήταν αυτός ο άντρας στον οποίο ο Αβραάμ, ο πατριάρχης, έδωσε ένα δέκατο από τα πιο εκλεκτά λάφυρα.+ 5 Είναι αλήθεια ότι οι άντρες από τους γιους του Λευί+ οι οποίοι λαβαίνουν το ιερατικό τους αξίωμα έχουν εντολή να συλλέγουν δέκατα+ από το λαό+ σύμφωνα με το Νόμο, δηλαδή από τους αδελφούς τους, έστω και αν αυτοί έχουν βγει από την οσφύ του Αβραάμ·+ 6 ο άντρας, όμως, ο οποίος γενεαλογικά+ δεν προερχόταν από αυτούς πήρε δέκατα από τον Αβραάμ+ και ευλόγησε εκείνον που είχε τις υποσχέσεις.+ 7 Χωρίς καμιά αντιλογία, το μικρότερο ευλογείται από το μεγαλύτερο.+ 8 Και στη μία περίπτωση αυτοί που λαβαίνουν δέκατα είναι άνθρωποι που πεθαίνουν,+ αλλά στην άλλη περίπτωση είναι κάποιος για τον οποίο δίνεται μαρτυρία ότι ζει.+ 9 Και, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση, μέσω του Αβραάμ ακόμη και ο Λευί που λαβαίνει δέκατα έχει πληρώσει δέκατα, 10 γιατί ήταν ακόμη στην οσφύ+ του προπάτορά του όταν τον συνάντησε ο Μελχισεδέκ.+
11 Αν, λοιπόν, η τελειότητα+ ήταν πράγματι μέσω της Λευιτικής ιεροσύνης+ (διότι με αυτήν ως χαρακτηριστικό δόθηκε ο Νόμος στο λαό),+ τι περαιτέρω ανάγκη θα υπήρχε+ να εγερθεί άλλος ιερέας σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίο ήταν ο Μελχισεδέκ+ και να μη λέγεται ότι είναι σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίο ήταν ο Ααρών; 12 Διότι εφόσον η ιεροσύνη υφίσταται αλλαγή,+ αναγκαστικά γίνεται αλλαγή και του νόμου.+ 13 Διότι ο άντρας για τον οποίο λέγονται αυτά υπήρξε μέλος άλλης φυλής,+ από την οποία κανείς δεν έχει υπηρετήσει στο θυσιαστήριο.+ 14 Διότι είναι σαφέστατο ότι ο Κύριός μας έχει προέλθει από τον Ιούδα,+ μια φυλή για την οποία ο Μωυσής δεν είπε τίποτα σχετικά με ιερείς.
15 Και είναι ακόμη πιο ξεκάθαρο ότι με ομοιότητα προς τον Μελχισεδέκ+ εγείρεται άλλος ιερέας,+ 16 ο οποίος έχει γίνει ιερέας, όχι σύμφωνα με το νόμο μιας εντολής που βασίζεται στη σάρκα,+ αλλά σύμφωνα με τη δύναμη μιας ακατάστρεπτης ζωής,+ 17 γιατί λέγεται ως μαρτυρία: «Εσύ είσαι ιερέας για πάντα σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίο ήταν ο Μελχισεδέκ».+
18 Ασφαλώς, λοιπόν, παραμερίζεται η προηγούμενη εντολή εξαιτίας της αδυναμίας+ και της αναποτελεσματικότητάς της.+ 19 Διότι δεν τελειοποίησε τίποτα ο Νόμος+ αλλά η πρόσθετη εισαγωγή μιας καλύτερης ελπίδας,+ μέσω της οποίας εμείς πλησιάζουμε τον Θεό.+ 20 Επίσης, στο βαθμό στον οποίο δεν ήταν χωρίς ορκωμοσία— 21 διότι υπάρχουν μεν άντρες που έχουν γίνει ιερείς χωρίς ορκωμοσία, αλλά υπάρχει ένας που έχει γίνει με ορκωμοσία Εκείνου που είπε σχετικά με αυτόν: «Ο Ιεχωβά έχει ορκιστεί+ (και δεν θα μεταμεληθεί): “Εσύ είσαι ιερέας για πάντα”»+— 22 στον ίδιο βαθμό επίσης ο Ιησούς έχει γίνει αυτός που δόθηκε ως εγγύηση μιας καλύτερης διαθήκης.+ 23 Επίσης, πολλοί έπρεπε διαδοχικά+ να γίνονται ιερείς επειδή εμποδίζονταν από το θάνατο+ να παραμένουν ιερείς, 24 αλλά αυτός, επειδή παραμένει ζωντανός για πάντα,+ έχει την ιεροσύνη του χωρίς κανέναν διάδοχο. 25 Συνεπώς, μπορεί και να σώζει πλήρως εκείνους που πλησιάζουν τον Θεό μέσω αυτού, επειδή είναι πάντοτε ζωντανός για να συνηγορεί υπέρ εκείνων.+
26 Διότι ένας τέτοιος αρχιερέας ήταν κατάλληλος για εμάς,+ όσιος,+ άκακος,+ αμόλυντος,+ χωρισμένος από τους αμαρτωλούς,+ και ο οποίος έγινε υψηλότερος από τους ουρανούς.+ 27 Αυτός δεν χρειάζεται καθημερινά,+ όπως εκείνοι οι αρχιερείς, να προσφέρει θυσίες, πρώτα για τις δικές του αμαρτίες+ και κατόπιν για τις αμαρτίες του λαού:+ (διότι αυτό το έκανε μία φορά+ για πάντα όταν πρόσφερε+ τον εαυτό του·) 28 διότι ο Νόμος διορίζει αρχιερείς+ ανθρώπους που έχουν αδυναμία,+ αλλά ο λόγος της ορκωμοσίας+ η οποία ήρθε ύστερα από το Νόμο διορίζει έναν Γιο, που είναι τελειοποιημένος+ για πάντα.