Ρωμαίους
11 Ρωτώ λοιπόν: Μήπως απέρριψε ο Θεός το λαό του; Είθε ποτέ να μη συμβεί αυτό! Διότι και εγώ είμαι Ισραηλίτης, από το σπέρμα του Αβραάμ, από τη φυλή του Βενιαμίν. 2 Ο Θεός δεν απέρριψε το λαό του, τον οποίο πρώτα αναγνώρισε. Δεν γνωρίζετε τι λέει η Γραφή σχετικά με τον Ηλία, καθώς αυτός αποτείνεται στον Θεό εναντίον του Ισραήλ; 3 «Ιεχωβά, αυτοί έχουν σκοτώσει τους προφήτες σου, έχουν κατασκάψει τα θυσιαστήριά σου, και μόνο εγώ έχω απομείνει, και αυτοί ζητούν την ψυχή μου». 4 Και όμως, τι του λέει η θεϊκή αναγγελία; «Έχω αφήσει για τον εαυτό μου εφτά χιλιάδες άντρες, που δεν έχουν λυγίσει το γόνατο στον Βάαλ». 5 Με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, και στην τωρινή εποχή έχει εμφανιστεί ένα υπόλοιπο σύμφωνα με μια εκλογή η οποία οφείλεται σε παρ’ αξία καλοσύνη. 6 Αν, λοιπόν, είναι μέσω παρ’ αξία καλοσύνης, δεν οφείλεται πια σε έργα· αλλιώς, η παρ’ αξία καλοσύνη δεν είναι πια παρ’ αξία καλοσύνη.
7 Τότε λοιπόν; Αυτό ακριβώς που ο Ισραήλ εκζητεί ένθερμα δεν το απέκτησε, αλλά οι εκλεγμένοι το απέκτησαν. Οι υπόλοιποι είχαν τις αισθήσεις τους πωρωμένες· 8 ακριβώς όπως είναι γραμμένο: «Ο Θεός τούς έδωσε πνεύμα βαθύ ύπνου, μάτια για να μη βλέπουν και αφτιά για να μην ακούν, μέχρι τη σημερινή ημέρα». 9 Επίσης, ο Δαβίδ λέει: «Το τραπέζι τους ας γίνει για αυτούς παγίδα και ενέδρα και σκάνδαλο και ανταπόδοση· 10 ας σκοτεινιάσουν τα μάτια τους για να μη βλέπουν, και κύρτωνε διαρκώς τη ράχη τους».
11 Συνεπώς, ρωτώ: Μήπως αυτοί πρόσκοψαν με αποτέλεσμα να πέσουν εντελώς; Είθε ποτέ να μη συμβεί αυτό! Αλλά με αφορμή το εσφαλμένο βήμα τους υπάρχει σωτηρία για τους εθνικούς, για να διεγείρει τη ζηλοτυπία τους. 12 Αν, λοιπόν, το εσφαλμένο βήμα τους σημαίνει πλούτο για τον κόσμο, και η ελάττωσή τους σημαίνει πλούτο για τους εθνικούς, πόσο μάλλον ο πλήρης αριθμός τους!
13 Μιλώ, λοιπόν, σε εσάς που είστε εθνικοί. Εφόσον είμαι στην πραγματικότητα απόστολος των εθνών, δοξάζω τη διακονία μου, 14 μήπως με οποιονδήποτε τρόπο διεγείρω τη ζηλοτυπία [εκείνων που είναι] δική μου σάρκα και σώσω μερικούς από ανάμεσά τους. 15 Διότι αν η απόρριψή τους σημαίνει συμφιλίωση για τον κόσμο, τι θα σημάνει η αποδοχή τους, παρά ζωή από τους νεκρούς; 16 Επιπλέον, αν το [μέρος που πάρθηκε ως] πρώτοι καρποί είναι άγιο, τότε είναι και η μάζα· και αν η ρίζα είναι άγια, τότε είναι και τα κλαδιά.
17 Ωστόσο, αν μερικά από τα κλαδιά κόπηκαν, αλλά εσύ, μολονότι είσαι αγριελιά, μπολιάστηκες ανάμεσα σε αυτά και έγινες συμμέτοχος στη ρίζα του πάχους την οποία έχει η ελιά, 18 μη χαίρεσαι σε βάρος των κλαδιών. Αν, όμως, χαίρεσαι σε βάρος τους, δεν είσαι εσύ που βαστάζεις τη ρίζα, αλλά η ρίζα [βαστάζει] εσένα. 19 Θα πεις λοιπόν: «Κόπηκαν κλαδιά για να μπολιαστώ εγώ». 20 Εντάξει! Εξαιτίας της απιστίας [τους] κόπηκαν αυτά, αλλά εσύ στέκεσαι μέσω πίστης. Πάψε να έχεις μεγάλες ιδέες, αλλά να φοβάσαι. 21 Διότι αν ο Θεός δεν λυπήθηκε τα φυσικά κλαδιά, ούτε εσένα θα λυπηθεί. 22 Δες, λοιπόν, την καλοσύνη και την αυστηρότητα του Θεού. Προς εκείνους που έπεσαν υπάρχει αυστηρότητα, αλλά προς εσένα υπάρχει η καλοσύνη του Θεού, με την προϋπόθεση ότι παραμένεις στην καλοσύνη του· αλλιώς, θα κοπείς και εσύ. 23 Και εκείνοι, αν δεν παραμείνουν στην απιστία τους, θα μπολιαστούν· διότι ο Θεός είναι ικανός να τους μπολιάσει πάλι. 24 Διότι αν εσύ κόπηκες από το ελαιόδεντρο που είναι άγριο από τη φύση του και μπολιάστηκες αντίθετα με τη φύση στο ήμερο ελαιόδεντρο, πόσο μάλλον θα μπολιαστούν στο δικό τους ελαιόδεντρο εκείνοι που είναι φυσικοί!
25 Διότι δεν θέλω, αδελφοί, να έχετε άγνοια για αυτό το ιερό μυστικό, για να μην είστε φρόνιμοι κατά τη δική σας άποψη: ότι νωθρότητα των αισθήσεων έχει επέλθει εν μέρει στον Ισραήλ, μέχρι να μπει ο πλήρης αριθμός των εθνικών, 26 και με αυτόν τον τρόπο όλος ο Ισραήλ θα σωθεί. Ακριβώς όπως είναι γραμμένο: «Ο απελευθερωτής θα έρθει από τη Σιών και θα απομακρύνει τις ασεβείς πράξεις από τον Ιακώβ. 27 Και αυτή είναι η εκ μέρους μου διαθήκη με αυτούς, όταν αφαιρώ τις αμαρτίες τους». 28 Πράγματι, αναφορικά με τα καλά νέα, αυτοί είναι εχθροί για χάρη σας, αλλά, αναφορικά με την εκλογή [του Θεού], είναι αγαπητοί για χάρη των προπατόρων τους. 29 Διότι τα δώρα και η κλήση του Θεού δεν είναι πράγματα για τα οποία εκείνος θα μεταμεληθεί. 30 Διότι ακριβώς όπως εσείς ήσασταν κάποτε ανυπάκουοι στον Θεό, αλλά τώρα σας έχει δειχτεί έλεος λόγω της ανυπακοής τους, 31 έτσι και αυτοί τώρα είναι ανυπάκουοι με αποτέλεσμα το έλεος για εσάς, ώστε και σε αυτούς τους ίδιους να δειχτεί τώρα έλεος. 32 Διότι ο Θεός τούς έκλεισε όλους μαζί στην ανυπακοή, για να δείξει σε όλους έλεος.
33 Ω! βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσης του Θεού! Πόσο ανεξερεύνητες [είναι] οι κρίσεις του και ανεξιχνίαστες οι οδοί του! 34 Διότι «ποιος έχει γνωρίσει το νου του Ιεχωβά ή ποιος έχει γίνει σύμβουλός του;» 35 Ή: «Ποιος του έχει δώσει πρώτος, ώστε να πρέπει να του ανταποδοθεί;» 36 Επειδή από αυτόν και μέσω αυτού και για αυτόν είναι όλα τα πράγματα. Σε αυτόν ας είναι η δόξα στους αιώνες. Αμήν.