Φιλήμονα
1 Ο Παύλος, φυλακισμένος για χάρη του Χριστού Ιησού, και ο Τιμόθεος, ο αδελφός [μας], προς τον Φιλήμονα, τον αγαπητό [μας] και συνεργάτη μας, 2 και προς την Απφία, την αδελφή μας, και προς τον Άρχιππο, το συστρατιώτη μας, και προς την εκκλησία που είναι στο σπίτι σου:
3 Είθε να έχετε παρ’ αξία καλοσύνη και ειρήνη από τον Θεό, τον Πατέρα μας, και από τον Κύριο Ιησού Χριστό.
4 Ευχαριστώ πάντοτε τον Θεό μου όταν σε αναφέρω στις προσευχές μου, 5 καθώς ακούω συνεχώς για την αγάπη και την πίστη σου την οποία έχεις προς τον Κύριο Ιησού και προς όλους τους αγίους· 6 ώστε η συμμετοχή της πίστης σου να μπει σε ενέργεια με το να αναγνωρίσεις ότι κάθε καλό πράγμα ανάμεσά μας σχετίζεται με τον Χριστό. 7 Διότι πήρα πολλή χαρά και παρηγοριά λόγω της αγάπης σου, επειδή τα [αισθήματα] τρυφερής στοργής των αγίων έχουν αναζωογονηθεί με εσένα, αδελφέ.
8 Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, αν και έχω μεγάλη παρρησία σε σχέση με τον Χριστό ώστε να σε προστάζω να κάνεις αυτό που αρμόζει, 9 απεναντίας, σε προτρέπω με βάση την αγάπη, επειδή είμαι αυτός που είμαι, ο Παύλος, ένας ηλικιωμένος άντρας, ναι, τώρα και φυλακισμένος για χάρη του Χριστού Ιησού· 10 σε προτρέπω σχετικά με το παιδί μου, του οποίου έγινα πατέρας στα δεσμά [της φυλάκισής] μου, τον Ονήσιμο, 11 τον προηγουμένως άχρηστο σε εσένα, αλλά τώρα χρήσιμο σε εσένα και σε εμένα. 12 Αυτόν ακριβώς σου στέλνω πίσω, ναι, αυτόν, δηλαδή τα ίδια μου τα [αισθήματα] τρυφερής στοργής.
13 Εγώ θα ήθελα να τον κρατήσω για τον εαυτό μου, για να εξακολουθήσει να με διακονεί αυτός αντί για εσένα στα δεσμά [της φυλάκισης] τα οποία έχω για χάρη των καλών νέων. 14 Αλλά χωρίς τη συναίνεσή σου δεν θέλω να κάνω τίποτα, ώστε η καλή σου πράξη να γίνει, όχι σαν από εξαναγκασμό, αλλά με τη δική σου θέληση. 15 Ίσως για αυτόν πράγματι το λόγο να έφυγε προσωρινά, ώστε να τον ξαναπάρεις για πάντα, 16 όχι πια ως δούλο, αλλά ως περισσότερο από δούλο, ως αδελφό αγαπητό, ιδιαίτερα [αγαπητό] σε εμένα, πόσο μάλλον δε σε εσένα, τόσο σε σχέση με σαρκικό δεσμό όσο και σε σχέση με τον Κύριο. 17 Αν, λοιπόν, με θεωρείς συμμέτοχο, δέξου τον με καλοσύνη, όπως θα δεχόσουν εμένα. 18 Επιπλέον, αν σε αδίκησε σε κάτι ή σου χρωστάει κάτι, κράτησέ το χρεωμένο σε εμένα. 19 Εγώ, ο Παύλος, γράφω με το ίδιο μου το χέρι: Εγώ θα το ξεπληρώσω—για να μη σου λέω ότι, άλλωστε, μου οφείλεις ακόμη και τον εαυτό σου. 20 Ναι, αδελφέ, ας αποκομίσω κέρδος από εσένα σε σχέση με τον Κύριο: Αναζωογόνησε τα [αισθήματα] της τρυφερής στοργής μου σε σχέση με τον Χριστό.
21 Έχοντας εμπιστοσύνη στη συνεργασία σου, γράφω σε εσένα, γνωρίζοντας ότι θα κάνεις και περισσότερα από αυτά που λέω. 22 Αλλά, παράλληλα, ετοίμαζε και κατάλυμα για εμένα, γιατί ελπίζω ότι μέσω των προσευχών σας θα αφεθώ ελεύθερος για εσάς.
23 Σου στέλνει χαιρετισμούς ο Επαφράς, ο συνδεσμώτης μου σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού, 24 [επίσης] ο Μάρκος, ο Αρίσταρχος, ο Δημάς, ο Λουκάς, οι συνεργάτες μου.
25 Η παρ’ αξία καλοσύνη του Κυρίου Ιησού Χριστού [ας είναι] μαζί με το πνεύμα [που δείχνετε].