Ιεζεκιήλ

33 Και ήρθε σε εμένα ο εξής λόγος του Ιεχωβά: 2 «Γιε ανθρώπου, μίλησε στους γιους του λαού σου+ και πες τους:

»“Ας υποθέσουμε ότι φέρνω σπαθί πάνω σε κάποιον τόπο+ και όλος ο λαός εκείνου του τόπου παίρνει έναν άνθρωπο και τον κάνει φρουρό του, 3 και αυτός βλέπει το σπαθί να έρχεται πάνω στον τόπο και σαλπίζει με το κέρας και προειδοποιεί τον λαό.+ 4 Αν κάποιος ακούσει τον ήχο του κέρατος αλλά δεν προσέξει την προειδοποίηση+ και έρθει το σπαθί και του αφαιρέσει τη ζωή,* το αίμα του θα είναι πάνω στο κεφάλι του.+ 5 Άκουσε τον ήχο του κέρατος, αλλά δεν πρόσεξε την προειδοποίηση. Το αίμα του θα είναι πάνω του. Αν είχε προσέξει την προειδοποίηση, η ζωή* του θα είχε σωθεί.

6 »”Αλλά αν ο φρουρός δει το σπαθί να έρχεται και δεν σαλπίσει με το κέρας+ και ο λαός δεν προειδοποιηθεί και έρθει το σπαθί και αφαιρέσει τη ζωή* κάποιου από τον λαό, εκείνος ο άνθρωπος θα πεθάνει για το δικό του σφάλμα, αλλά θα ζητήσω πίσω το αίμα του από τον φρουρό”.*+

7 »Εσένα, γιε ανθρώπου, σε διόρισα φρουρό για τον οίκο του Ισραήλ· και όταν ακούσεις κάποιον λόγο από το στόμα μου, πρέπει να τους προειδοποιήσεις εκ μέρους μου.+ 8 Όταν λέω στον πονηρό: “Πονηρέ, οπωσδήποτε θα πεθάνεις!”+ αλλά εσύ δεν μιλήσεις για να προειδοποιήσεις τον πονηρό να αλλάξει την πορεία του, εκείνος θα πεθάνει ως πονηρός εξαιτίας του δικού του σφάλματος,+ αλλά θα ζητήσω πίσω το αίμα του από εσένα. 9 Ωστόσο, αν προειδοποιήσεις τον πονηρό να εγκαταλείψει την οδό του και αυτός αρνηθεί να αλλάξει την πορεία του, εκείνος θα πεθάνει για το σφάλμα του,+ εσύ όμως είναι βέβαιο ότι θα σώσεις τη ζωή* σου.+

10 »Και εσύ, γιε ανθρώπου, πες στον οίκο του Ισραήλ: “Εσείς είπατε: «Οι ανταρσίες μας και οι αμαρτίες μας μάς βαραίνουν πάρα πολύ, κάνοντάς μας να αργοσβήνουμε·+ πώς λοιπόν θα εξακολουθήσουμε να ζούμε;»”+ 11 Πες τους: “«Όσο βέβαιο είναι ότι εγώ ζω», δηλώνει ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά, «δεν βρίσκω ευχαρίστηση στον θάνατο του πονηρού·+ αυτό που με ευχαριστεί είναι να αλλάξει ο πονηρός την πορεία του+ και να εξακολουθήσει να ζει.+ Επιστρέψτε, επιστρέψτε από τις κακές σας οδούς·+ γιατί να πεθάνετε, οίκε του Ισραήλ;»”+

12 »Και εσύ, γιε ανθρώπου, πες στους γιους του λαού σου: “Η δικαιοσύνη του δικαίου δεν θα τον σώσει όταν κάνει ανταρσία·+ ούτε η πονηρία του πονηρού θα τον κάνει να προσκόψει όταν απομακρυνθεί από την πονηρία του·+ ούτε και κάποιος δίκαιος θα εξακολουθήσει να ζει λόγω της δικαιοσύνης του την ημέρα που θα αμαρτήσει.+ 13 Όταν λέω στον δίκαιο: «Οπωσδήποτε θα εξακολουθήσεις να ζεις», και αυτός εμπιστευτεί στη δικαιοσύνη του και κάνει το κακό,*+ καμιά από τις δίκαιες πράξεις του δεν θα έρθει σε θύμηση, αλλά θα πεθάνει για το κακό που έκανε.+

14 »”Και όταν λέω στον πονηρό: «Οπωσδήποτε θα πεθάνεις», και αυτός απομακρυνθεί από την αμαρτία του και κάνει ό,τι είναι σωστό και δίκαιο,+ 15 και επιστρέψει ό,τι πήρε ως ενέχυρο,+ δώσει πίσω ό,τι έκλεψε+ και περπατήσει σύμφωνα με τα νομοθετήματα της ζωής απέχοντας από το κακό, οπωσδήποτε θα εξακολουθήσει να ζει.+ Δεν θα πεθάνει. 16 Καμιά από τις αμαρτίες που διέπραξε δεν θα καταλογιστεί* σε βάρος του.+ Επειδή έκανε ό,τι είναι σωστό και δίκαιο, οπωσδήποτε θα εξακολουθήσει να ζει”.+

17 »Αλλά ο λαός σου είπε: “Η οδός του Ιεχωβά είναι άδικη”, ενώ στην πραγματικότητα η δική τους οδός είναι άδικη.

18 »Όταν ο δίκαιος εγκαταλείψει τη δικαιοσύνη του και κάνει το κακό, πρέπει να πεθάνει για αυτό.+ 19 Αλλά όταν ο πονηρός απομακρυνθεί από την πονηρία του και κάνει ό,τι είναι σωστό και δίκαιο, θα εξακολουθήσει να ζει επειδή το έκανε αυτό.+

20 »Αλλά εσείς είπατε: “Η οδός του Ιεχωβά είναι άδικη”.+ Θα κρίνω τον καθέναν σας σύμφωνα με τις οδούς του, οίκε του Ισραήλ».

21 Τελικά, το δωδέκατο έτος, τον δέκατο μήνα, την πέμπτη ημέρα του μήνα της εξορίας μας, ήρθε σε εμένα κάποιος που είχε διαφύγει από την Ιερουσαλήμ+ και είπε: «Η πόλη έπεσε!»+

22 Το προηγούμενο βράδυ, πριν έρθει εκείνος που είχε διαφύγει, το χέρι του Ιεχωβά ήρθε πάνω μου και Αυτός άνοιξε το στόμα μου προτού έρθει εκείνος ο άνθρωπος το πρωί. Το στόμα μου λοιπόν ανοίχτηκε και δεν ήμουν πια άλαλος.+

23 Τότε ήρθε σε εμένα ο εξής λόγος του Ιεχωβά: 24 «Γιε ανθρώπου, οι κάτοικοι αυτών των ερειπίων+ λένε σχετικά με τη γη του Ισραήλ: “Ο Αβραάμ ήταν ένας μόνο άνθρωπος και εντούτοις έγινε κάτοχος αυτής της γης.+ Εμείς όμως είμαστε πολλοί· σίγουρα αυτή η γη δόθηκε σε εμάς για να την έχουμε στην κατοχή μας”.

25 »Πες λοιπόν σε αυτούς: “Να τι λέει ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά: «Τρώτε κρέας με το αίμα+ και υψώνετε τα μάτια σας προς τα αηδιαστικά σας είδωλα* και χύνετε αίμα.+ Γιατί λοιπόν να είστε κάτοχοι της γης; 26 Στηριχτήκατε στο σπαθί σας,+ επιδίδεστε σε απεχθείς πράξεις και μολύνατε ο καθένας σας τη σύζυγο του πλησίον του.+ Γιατί λοιπόν να είστε κάτοχοι της γης;»”+

27 »Αυτό πρέπει να τους πεις: “Να τι λέει ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά: «Όσο βέβαιο είναι ότι εγώ ζω, εκείνοι που κατοικούν στα ερείπια θα πέσουν από σπαθί· εκείνους που είναι στο ύπαιθρο θα τους δώσω για τροφή στα θηρία· και εκείνοι που βρίσκονται στα οχυρά και στις σπηλιές θα πεθάνουν από επιδημία.+ 28 Θα κάνω αυτή τη γη απόλυτη ερημιά,+ η αλαζονική της υπερηφάνεια θα εξαλειφθεί, τα βουνά του Ισραήλ θα ερημωθούν+ και κανείς δεν θα τα διαβαίνει. 29 Και θα γνωρίσουν εξάπαντος ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά όταν κάνω αυτή τη γη απόλυτη ερημιά+ εξαιτίας όλων των απεχθών πραγμάτων που έχουν κάνει»”.+

30 »Όσο για εσένα, γιε ανθρώπου, ο λαός σου συζητάει για εσένα δίπλα στα τείχη και στις εισόδους των σπιτιών.+ Λένε ο ένας στον άλλον, ο καθένας στον αδελφό του: “Ελάτε να ακούσουμε τον λόγο που έρχεται από τον Ιεχωβά”. 31 Θα μαζευτούν για να καθίσουν μπροστά σου ως λαός μου, και θα ακούσουν τα λόγια σου, αλλά δεν θα τα πράξουν.+ Διότι με το στόμα τους σε κολακεύουν,* αλλά η καρδιά τους είναι άπληστη για ανέντιμο κέρδος. 32 Δες! Εσύ είσαι για αυτούς σαν ερωτικό τραγούδι, τραγουδισμένο με ωραία φωνή από κάποιον που παίζει επιδέξια ένα έγχορδο όργανο. Θα ακούσουν τα λόγια σου, αλλά κανείς τους δεν θα τα εφαρμόσει. 33 Και όταν αυτά βγουν αληθινά—και θα βγουν αληθινά—θα γνωρίσουν εξάπαντος ότι υπήρξε προφήτης ανάμεσά τους».+