Η Δεύτερη Προς τους Κορινθίους

3 Αρχίζουμε να συνιστούμε πάλι τον εαυτό μας; Ή χρειαζόμαστε, όπως μερικοί, συστατικές επιστολές προς εσάς ή από εσάς; 2 Εσείς είστε η επιστολή μας,+ που είναι χαραγμένη στην καρδιά μας και τη γνωρίζει και τη διαβάζει όλη η ανθρωπότητα. 3 Διότι είναι φανερό ότι εσείς είστε επιστολή του Χριστού γραμμένη από εμάς ως διακόνους,+ χαραγμένη, όχι με μελάνι, αλλά με το πνεύμα ενός ζωντανού Θεού, όχι σε πέτρινες πλάκες,+ αλλά σε σάρκινες πλάκες, σε καρδιές.+

4 Έχουμε αυτού του είδους την πεποίθηση ενώπιον του Θεού μέσω του Χριστού. 5 Όχι ότι εμείς έχουμε από μόνοι μας επαρκή προσόντα για να θεωρήσουμε ότι κάτι προέρχεται από εμάς, αλλά το ότι έχουμε επαρκή προσόντα προέρχεται από τον Θεό,+ 6 ο οποίος μας έχει δώσει επαρκή προσόντα για να είμαστε διάκονοι μιας νέας διαθήκης,+ όχι γραπτού κώδικα,+ αλλά πνεύματος· διότι ο γραπτός κώδικας καταδικάζει σε θάνατο,+ το πνεύμα όμως ζωοποιεί.+

7 Αν ο κώδικας που απονέμει θάνατο και που χαράχτηκε με γράμματα σε πέτρες+ ήρθε σε ύπαρξη με τέτοια δόξα ώστε οι γιοι του Ισραήλ δεν μπορούσαν να ατενίσουν το πρόσωπο του Μωυσή εξαιτίας της δόξας του προσώπου του,+ μιας δόξας η οποία θα καταργούνταν, 8 γιατί να μη γίνεται η απονομή του πνεύματος+ με ακόμη μεγαλύτερη δόξα;+ 9 Διότι αν ήταν ένδοξος ο κώδικας που απονέμει καταδίκη,+ πόσο πιο ένδοξη+ θα ήταν η απονομή της δικαιοσύνης!+ 10 Μάλιστα, ακόμη και αυτό που είχε γίνει κάποτε ένδοξο έχει απογυμνωθεί από δόξα λόγω της δόξας που υπερέχει από αυτό.+ 11 Διότι αν εισάχθηκε με δόξα εκείνο που θα καταργούνταν,+ πόσο μεγαλύτερη θα ήταν η δόξα εκείνου που παραμένει!+

12 Εφόσον έχουμε τέτοια ελπίδα,+ διαθέτουμε μεγάλη παρρησία 13 και δεν ενεργούμε όπως τότε που ο Μωυσής έβαζε κάλυμμα στο πρόσωπό του+ για να μην ατενίσουν οι γιοι του Ισραήλ το τέλος εκείνου που θα καταργούνταν. 14 Αλλά η διάνοιά τους έγινε νωθρή.+ Διότι μέχρι τη σημερινή ημέρα, παραμένει το ίδιο κάλυμμα όποτε διαβάζεται η παλιά διαθήκη,+ επειδή αυτό αφαιρείται μόνο μέσω του Χριστού.+ 15 Στην πραγματικότητα, μέχρι σήμερα, όποτε διαβάζεται ο Μωυσής,+ ένα κάλυμμα σκεπάζει την καρδιά τους.+ 16 Όταν όμως κάποιος στρέφεται στον Ιεχωβά,* το κάλυμμα αφαιρείται.+ 17 Ο Ιεχωβά* είναι το Πνεύμα,+ και όπου υπάρχει το πνεύμα του Ιεχωβά,* υπάρχει ελευθερία.+ 18 Και όλοι εμείς, καθώς αντανακλούμε σαν καθρέφτες τη δόξα του Ιεχωβά* με πρόσωπα από τα οποία έχει αφαιρεθεί το κάλυμμα, μεταμορφωνόμαστε στην ίδια εικόνα από έναν βαθμό δόξας σε άλλον,* ακριβώς όπως γίνεται από τον Ιεχωβά,* το Πνεύμα.*+