Το Δεύτερο των Χρονικών
20 Αργότερα οι Μωαβίτες+ και οι Αμμωνίτες,+ μαζί με μερικούς από τους Αμμωνίμ,* ήρθαν να πολεμήσουν εναντίον του Ιωσαφάτ. 2 Κάποιοι λοιπόν είπαν στον Ιωσαφάτ: «Ένα τεράστιο πλήθος έχει έρθει εναντίον σου από την περιοχή της θάλασσας,* από τον Εδώμ,+ και τώρα βρίσκονται στην Ασασών-θάμαρ, δηλαδή στην Εν-γαδί».+ 3 Τότε ο Ιωσαφάτ φοβήθηκε και αποφάσισε* να αναζητήσει τον Ιεχωβά.+ Γι’ αυτό κήρυξε νηστεία για όλο τον Ιούδα. 4 Και ο λαός του Ιούδα συγκεντρώθηκε για να ρωτήσει τον Ιεχωβά·+ ήρθαν από όλες τις πόλεις του Ιούδα να συμβουλευτούν τον Ιεχωβά.
5 Ο Ιωσαφάτ στάθηκε όρθιος μέσα στην εκκλησία του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ, στον οίκο του Ιεχωβά μπροστά στην καινούρια αυλή, 6 και είπε:
«Ιεχωβά, Θεέ των προπατόρων μας, εσύ δεν είσαι Θεός στους ουρανούς+ και εσύ δεν εξουσιάζεις όλα τα βασίλεια των εθνών;+ Στο χέρι σου βρίσκεται δύναμη και κραταιότητα, και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σου.+ 7 Εσύ, Θεέ μας, δεν έδιωξες τους κατοίκους αυτής της γης μπροστά από τον λαό σου τον Ισραήλ και κατόπιν την έδωσες ως μόνιμη ιδιοκτησία στους απογόνους* του φίλου σου του Αβραάμ;+ 8 Και εγκαταστάθηκαν σε αυτήν και σου έχτισαν εκεί ένα αγιαστήριο για το όνομά σου,+ λέγοντας: 9 “Αν μας βρει συμφορά από σπαθί, δυσμενή κρίση, επιδημία ή πείνα, ας σταθούμε ενώπιον αυτού του οίκου και ενώπιόν σου (γιατί το όνομά σου είναι σε αυτόν τον οίκο)+ και ας σου ζητήσουμε βοήθεια μέσα στη στενοχώρια μας, και εσύ ας ακούσεις και ας μας σώσεις”.+ 10 Τώρα δες τους άντρες του Αμμών, του Μωάβ και της ορεινής περιοχής του Σηείρ,+ στους οποίους δεν άφησες τον Ισραήλ να εισβάλει όταν βγήκε από τη γη της Αιγύπτου. Ο Ισραήλ απομακρύνθηκε από αυτούς και δεν τους αφάνισε.+ 11 Αυτοί όμως μας ανταμείβουν με το να έρχονται να μας διώξουν από την ιδιοκτησία σου την οποία μας έδωσες ως κληρονομιά.+ 12 Θεέ μας, δεν θα εκτελέσεις κρίση εναντίον τους;+ Διότι εμείς είμαστε αδύναμοι μπροστά σε αυτό το τεράστιο πλήθος που έρχεται εναντίον μας και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε,+ αλλά τα μάτια μας είναι στραμμένα προς εσένα».+
13 Στο μεταξύ, όλοι όσοι ήταν από τον Ιούδα στέκονταν ενώπιον του Ιεχωβά, μαζί με τις γυναίκες τους και τα παιδιά* τους, ακόμη και τα μικρά.
14 Τότε στο μέσο της εκκλησίας ήρθε το πνεύμα του Ιεχωβά πάνω στον Ιααζιήλ, γιο του Ζαχαρία, γιου του Βεναΐα, γιου του Ιεϊήλ, γιου του Ματτανία του Λευίτη από τους γιους του Ασάφ. 15 Αυτός είπε: «Δώστε προσοχή, όλος ο Ιούδας και εσείς κάτοικοι της Ιερουσαλήμ και εσύ βασιλιά Ιωσαφάτ! Να τι σας λέει ο Ιεχωβά: “Μη φοβάστε ούτε να τρομοκρατείστε εξαιτίας αυτού του τεράστιου πλήθους, διότι η μάχη δεν είναι δική σας, αλλά του Θεού.+ 16 Αύριο κατεβείτε εναντίον τους. Αυτοί θα ανεβαίνουν από το πέρασμα Σις, και θα τους βρείτε στην άκρη της κοιλάδας* μπροστά στην έρημο Ιερουήλ. 17 Δεν θα χρειαστεί να πολεμήσετε σε αυτή τη μάχη. Πάρτε τη θέση σας, σταθείτε+ και δείτε τη σωτηρία του Ιεχωβά για λογαριασμό σας.*+ Ιούδα και Ιερουσαλήμ, μη φοβάστε ούτε να τρομοκρατείστε.+ Αύριο βγείτε εναντίον τους, και ο Ιεχωβά θα είναι μαζί σας”».+
18 Αμέσως ο Ιωσαφάτ προσκύνησε με το πρόσωπο μέχρις εδάφους, και όλος ο Ιούδας και οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ έπεσαν κάτω ενώπιον του Ιεχωβά για να λατρέψουν τον Ιεχωβά. 19 Κατόπιν οι Λευίτες που ήταν απόγονοι των Κααθιτών+ και των Κορεϊτών σηκώθηκαν να αινέσουν τον Ιεχωβά, τον Θεό του Ισραήλ, με πολύ δυνατή φωνή.+
20 Νωρίς το επόμενο πρωί σηκώθηκαν και βγήκαν στην έρημο της Θεκωέ.+ Καθώς έβγαιναν, ο Ιωσαφάτ στάθηκε όρθιος και είπε: «Ακούστε με, Ιούδα και εσείς κάτοικοι της Ιερουσαλήμ! Δείξτε πίστη στον Ιεχωβά τον Θεό σας ώστε να μείνετε σταθεροί.* Δείξτε πίστη στους προφήτες του,+ και θα έχετε επιτυχία».
21 Αφού συνεννοήθηκε με τον λαό, διόρισε κάποιους να υμνούν+ τον Ιεχωβά και να αναπέμπουν αίνο με άγια περιβολή, καθώς προχωρούσαν μπροστά από τους ένοπλους άντρες λέγοντας: «Αποδώστε ευχαριστίες στον Ιεχωβά, διότι η όσια αγάπη του παραμένει για πάντα».+
22 Όταν άρχισαν να αναπέμπουν ύμνους με χαρά, ο Ιεχωβά έστησε ενέδρα εναντίον των αντρών του Αμμών, του Μωάβ και της ορεινής περιοχής του Σηείρ οι οποίοι είχαν εισβάλει στον Ιούδα, και αυτοί σκότωσαν ο ένας τον άλλον.+ 23 Οι Αμμωνίτες και οι Μωαβίτες στράφηκαν εναντίον των κατοίκων της ορεινής περιοχής του Σηείρ+ για να τους καταστρέψουν και να τους αφανίσουν· και μόλις τελείωσαν με τους κατοίκους του Σηείρ, εξολόθρευσαν ο ένας τον άλλον.+
24 Όταν ο Ιούδας έφτασε στη σκοπιά της ερήμου+ και κοίταξε προς το πλήθος, είδε τα πτώματά τους πεσμένα στη γη·+ δεν είχε επιζήσει κανείς. 25 Ο Ιωσαφάτ λοιπόν και ο λαός του ήρθαν να τους λαφυραγωγήσουν και βρήκαν σε αυτούς άφθονα αγαθά, ρούχα και επιθυμητά αντικείμενα, τα οποία πήραν απογυμνώνοντάς τους, μέχρι που δεν μπορούσαν να μεταφέρουν άλλα.+ Τρεις ημέρες μετέφεραν λάφυρα, διότι ήταν άφθονα. 26 Την τέταρτη ημέρα συγκεντρώθηκαν στην κοιλάδα Βεραχά και εκεί δόξασαν* τον Ιεχωβά. Να γιατί ονόμασαν εκείνον τον τόπο κοιλάδα Βεραχά*+—μέχρι σήμερα.
27 Έπειτα όλοι οι άντρες του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ, έχοντας επικεφαλής τους τον Ιωσαφάτ, επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ με χαρά, γιατί ο Ιεχωβά τούς είχε κάνει να χαρούν εναντίον των εχθρών τους.+ 28 Μπήκαν λοιπόν στην Ιερουσαλήμ με έγχορδα, άρπες+ και σάλπιγγες+ και πήγαν στον οίκο του Ιεχωβά.+ 29 Και ο τρόμος του Θεού έπεσε πάνω σε όλα τα βασίλεια των διαφόρων τόπων όταν άκουσαν ότι ο Ιεχωβά πολέμησε εναντίον των εχθρών του Ισραήλ.+ 30 Έτσι λοιπόν, το βασίλειο του Ιωσαφάτ δεν είχε αναστάτωση, και ο Θεός του συνέχισε να του δίνει ανάπαυση από κάθε πλευρά.+
31 Και ο Ιωσαφάτ εξακολούθησε να βασιλεύει στον Ιούδα. Ήταν 35 χρονών όταν έγινε βασιλιάς, και βασίλεψε στην Ιερουσαλήμ 25 χρόνια. Η μητέρα του λεγόταν Αζουβά και ήταν κόρη του Σιλεί.+ 32 Βάδισε στα χνάρια του πατέρα του τού Ασά,+ χωρίς να παρεκκλίνει καθόλου, και έκανε το σωστό στα μάτια του Ιεχωβά.+ 33 Αλλά δεν κατέστρεψε τους υψηλούς τόπους,+ και ο λαός δεν είχε ετοιμάσει ακόμη την καρδιά του για τον Θεό των προπατόρων του.+
34 Όσο για την υπόλοιπη ιστορία του Ιωσαφάτ, από την αρχή ως το τέλος, αυτή είναι γραμμένη στα λόγια του Ιηού,+ του γιου του Ανανί,+ τα οποία περιλήφθηκαν στο Βιβλίο των Βασιλιάδων του Ισραήλ. 35 Μετέπειτα ο βασιλιάς Ιωσαφάτ του Ιούδα συμμάχησε με τον βασιλιά Οχοζία του Ισραήλ, ο οποίος ενεργούσε με πονηρία.+ 36 Τον έκανε λοιπόν συνέταιρό του στην κατασκευή πλοίων που θα πήγαιναν στη Θαρσείς,+ και ναυπήγησαν πλοία στην Εσιών-γεβέρ.+ 37 Ωστόσο, ο Ελιέζερ, ο γιος του Δωδαβά από τη Μαρησά, μίλησε προφητικά εναντίον του Ιωσαφάτ, λέγοντας: «Επειδή συμμάχησες με τον Οχοζία, ο Ιεχωβά θα καταστρέψει ό,τι έφτιαξες».+ Γι’ αυτό, τα πλοία ναυάγησαν+ και δεν κατάφεραν να πάνε στη Θαρσείς.