Κατά τον Μάρκο
7 Οι δε Φαρισαίοι και ορισμένοι γραμματείς που είχαν έρθει από την Ιερουσαλήμ συγκεντρώθηκαν γύρω του.+ 2 Και είδαν μερικούς μαθητές του να γευματίζουν με μολυσμένα χέρια, δηλαδή άπλυτα.* 3 (Διότι οι Φαρισαίοι και όλοι οι Ιουδαίοι δεν τρώνε αν δεν πλύνουν τα χέρια τους μέχρι τον αγκώνα, κρατώντας την παράδοση των παλαιοτέρων, 4 και όταν έρχονται από την αγορά δεν τρώνε αν δεν πλυθούν. Έχουν λάβει και κρατούν και πολλές άλλες παραδόσεις, όπως το ότι βυθίζουν στο νερό* ποτήρια, κανάτια και χάλκινα σκεύη.)+ 5 Οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς τον ρώτησαν: «Γιατί δεν τηρούν οι μαθητές σου την παράδοση των παλαιοτέρων, αλλά γευματίζουν με μολυσμένα χέρια;»+ 6 Εκείνος τους είπε: «Σωστά προφήτευσε ο Ησαΐας για εσάς, υποκριτές, όπως είναι γραμμένο: “Αυτός ο λαός με τιμάει με τα χείλη, αλλά η καρδιά τους είναι πολύ μακριά από εμένα.+ 7 Μάταια με λατρεύουν, επειδή διδάσκουν ως δόγματα εντολές ανθρώπων”.+ 8 Αφήσατε την εντολή του Θεού και κρατάτε την παράδοση των ανθρώπων».+
9 Τους είπε επίσης: «Παραβαίνετε επιδέξια την εντολή του Θεού για να κρατήσετε την παράδοσή σας.+ 10 Παραδείγματος χάρη, ο Μωυσής είπε: “Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου”+ και “Εκείνος που μιλάει υβριστικά για* τον πατέρα ή τη μητέρα του να θανατώνεται”.+ 11 Αλλά εσείς λέτε: “Κάποιος μπορεί να πει στον πατέρα του ή στη μητέρα του: «Ό,τι και αν έχω το οποίο θα μπορούσε να σε ωφελήσει είναι κορβάν (δηλαδή δώρο αφιερωμένο στον Θεό)»”. 12 Με αυτόν τον τρόπο, δεν τον αφήνετε πια να κάνει απολύτως τίποτα για τον πατέρα του ή τη μητέρα του,+ 13 και έτσι ακυρώνετε τον λόγο του Θεού μέσω της παράδοσής σας, την οποία παραδώσατε.+ Και κάνετε πολλά παρόμοια πράγματα».+ 14 Αφού φώναξε λοιπόν το πλήθος ξανά, τους είπε: «Ακούστε με όλοι σας, και καταλάβετε το νόημα.+ 15 Δεν υπάρχει τίποτα έξω από τον άνθρωπο το οποίο, όταν μπαίνει μέσα του, να μπορεί να τον μολύνει· αλλά αυτά που βγαίνουν από τον άνθρωπο είναι που τον μολύνουν».+ 16* ——
17 Όταν λοιπόν μπήκε σε ένα σπίτι μακριά από το πλήθος, οι μαθητές του άρχισαν να τον ρωτούν σχετικά με την παραβολή.+ 18 Γι’ αυτό, εκείνος τους είπε: «Ούτε εσείς μπορείτε να καταλάβετε; Δεν ξέρετε ότι δεν υπάρχει τίποτα έξω από τον άνθρωπο το οποίο, όταν μπαίνει μέσα του, να μπορεί να τον μολύνει, 19 εφόσον μπαίνει, όχι στην καρδιά του, αλλά στο στομάχι του, και αποβάλλεται στον υπόνομο;» Με αυτά τα λόγια, ανακήρυξε όλες τις τροφές καθαρές. 20 Επιπλέον, είπε: «Αυτό το οποίο βγαίνει από τον άνθρωπο είναι που τον μολύνει.+ 21 Διότι από μέσα, από την καρδιά των ανθρώπων,+ βγαίνουν βλαβεροί συλλογισμοί: σεξουαλική ανηθικότητα,* κλοπές, φόνοι, 22 μοιχείες, απληστία,* πονηρές πράξεις, δόλος, έκλυτη διαγωγή,* φθονερό μάτι, βλασφημία, υπερηφάνεια και παραλογισμός. 23 Όλα αυτά τα πονηρά πράγματα βγαίνουν από μέσα και μολύνουν τον άνθρωπο».
24 Από εκεί σηκώθηκε και πήγε στην περιοχή της Τύρου και της Σιδώνας.+ Εκεί μπήκε σε κάποιο σπίτι και δεν ήθελε να το μάθει κανείς, αλλά δεν μπόρεσε να περάσει απαρατήρητος. 25 Αμέσως, μια γυναίκα της οποίας η κορούλα είχε ακάθαρτο πνεύμα άκουσε για αυτόν και ήρθε και έπεσε στα πόδια του.+ 26 Η γυναίκα ήταν Ελληνίδα από τη Συροφοινίκη·* και του ζητούσε να εκβάλει τον δαίμονα από την κόρη της. 27 Αλλά εκείνος της είπε: «Άφησε πρώτα να χορτάσουν τα παιδιά, γιατί δεν είναι σωστό να πάρει κανείς το ψωμί των παιδιών και να το ρίξει στα σκυλάκια».+ 28 Εκείνη όμως του απάντησε: «Ναι, κύριε· αλλά ακόμη και τα σκυλάκια κάτω από το τραπέζι τρώνε από τα ψίχουλα των μικρών παιδιών». 29 Τότε της είπε: «Επειδή το είπες αυτό, πήγαινε· ο δαίμονας έχει βγει από την κόρη σου».+ 30 Αυτή λοιπόν πήγε στο σπίτι της και βρήκε το παιδάκι ξαπλωμένο στο κρεβάτι, και ο δαίμονας είχε φύγει.+
31 Όταν ο Ιησούς επέστρεψε από την περιοχή της Τύρου, πήγε μέσω της Σιδώνας προς τη Θάλασσα της Γαλιλαίας, περνώντας από την περιοχή της Δεκάπολης.*+ 32 Εκεί του έφεραν έναν κουφό άνθρωπο ο οποίος είχε πρόβλημα στην ομιλία,+ και τον παρακαλούσαν να θέσει το χέρι του πάνω σε αυτόν. 33 Και εκείνος τον πήρε ιδιαιτέρως, μακριά από το πλήθος. Έπειτα έβαλε τα δάχτυλά του μέσα στα αφτιά του ανθρώπου και, αφού έφτυσε, άγγιξε τη γλώσσα του.+ 34 Και σηκώνοντας τα μάτια του στον ουρανό, αναστέναξε βαθιά και του είπε: «Εφφαθά», δηλαδή: «Να ανοιχτείς». 35 Εκείνη τη στιγμή τα αφτιά του ανοίχτηκαν,+ και το πρόβλημα στην ομιλία του εξαφανίστηκε, και άρχισε να μιλάει φυσιολογικά. 36 Τότε τους πρόσταξε να μην το πουν σε κανέναν,+ αλλά όσο τους πρόσταζε, τόσο περισσότερο το διαλαλούσαν.+ 37 Και ένιωθαν απίστευτη έκπληξη+ και έλεγαν: «Όλα τα έχει κάνει καλά. Κάνει ακόμη και τους κουφούς να ακούν και τους βουβούς να μιλούν».+