માથ્થી
૨૦ “સ્વર્ગનું રાજ્ય દ્રાક્ષાવાડીના માલિક જેવું છે, જે વહેલી સવારે બજારમાં પોતાના માટે મજૂરો લેવા ગયો.+ ૨ તેણે તેઓને દિવસનો એક દીનાર* મજૂરી આપવાનું નક્કી કર્યું. પછી તેણે તેઓને પોતાની દ્રાક્ષાવાડીમાં મોકલ્યા. ૩ સવારે આશરે નવ વાગ્યે* તે ફરીથી બજારમાં ગયો. તેણે ત્યાં બીજા મજૂરો ઊભેલા જોયા, જેઓને કોઈ કામ મળ્યું ન હતું. ૪ તેણે તેઓને કહ્યું, ‘તમે પણ દ્રાક્ષાવાડીમાં જાઓ અને જે વાજબી હશે એ હું તમને આપીશ.’ ૫ એટલે તેઓ ગયા. બપોરે આશરે બાર વાગ્યે* અને આશરે ત્રણ વાગ્યે* તે ફરીથી બજારમાં ગયો અને એવું જ કર્યું. ૬ સાંજે લગભગ પાંચ વાગ્યે* તે ફરીથી બજારમાં ગયો અને બીજા મજૂરોને ઊભેલા જોયા. તેણે તેઓને પૂછ્યું, ‘તમે આખો દિવસ કેમ અહીં આમ ને આમ ઊભા છો?’ ૭ તેઓએ જવાબ આપ્યો, ‘અમને કોઈએ મજૂરીએ રાખ્યા નથી.’ તેણે કહ્યું, ‘તમે પણ દ્રાક્ષાવાડીમાં જાઓ.’
૮ “સાંજ પડી ત્યારે દ્રાક્ષાવાડીના માલિકે પોતાના કારભારીને કહ્યું, ‘મજૂરોને બોલાવ. જેઓ છેલ્લે આવ્યા હતા તેઓથી શરૂ કરીને, પહેલા મજૂરો સુધી મજૂરી ચૂકવી દે.’+ ૯ લગભગ પાંચ વાગ્યે કામે રાખેલા મજૂરો આવ્યા ત્યારે, તેઓ દરેકને એક એક દીનાર* મળ્યો. ૧૦ સૌથી પહેલા આવેલા મજૂરોનો વારો આવ્યો ત્યારે તેઓએ ધાર્યું કે પોતાને વધારે મળશે. પણ તેઓને એક દીનાર* મજૂરી ચૂકવવામાં આવી. ૧૧ એ લીધા પછી તેઓ માલિક સાથે કચકચ કરવા લાગ્યા. ૧૨ તેઓએ કહ્યું: ‘આ છેલ્લા મજૂરોએ તો ફક્ત એક જ કલાક કામ કર્યું છે. તોપણ તમે તેઓને અમારી બરાબર ગણ્યા. અમે તો ધોમધખતો તાપ સહન કર્યો અને આખો દિવસ સખત મહેનત કરી!’ ૧૩ તેઓમાંના એકને જવાબ આપતા માલિકે કહ્યું: ‘મિત્ર, હું તારી સાથે કંઈ અન્યાય નથી કરતો. તેં મારી સાથે એક દીનાર* નક્કી કર્યો હતો, બરાબર ને?+ ૧૪ તારી મજૂરી લે અને જા. હું આ છેલ્લાને પણ તારા જેટલું જ આપવા ચાહું છું. ૧૫ શું મારા પૈસા મારી મરજીથી વાપરવાનો મને હક નથી? કે પછી હું ઉદાર છું એની તને અદેખાઈ આવે છે?’*+ ૧૬ આ રીતે જેઓ છેલ્લા તેઓ પહેલા અને જેઓ પહેલા તેઓ છેલ્લા થશે.”+
૧૭ યરૂશાલેમ જતા હતા ત્યારે, ઈસુ રસ્તામાં ૧૨ શિષ્યોને લોકોથી દૂર એક બાજુ લઈ ગયા. તેમણે કહ્યું:+ ૧૮ “જુઓ! આપણે યરૂશાલેમ જઈ રહ્યા છીએ. ત્યાં માણસના દીકરાને મુખ્ય યાજકો અને શાસ્ત્રીઓના હાથમાં સોંપવામાં આવશે. તેઓ તેને મોતની સજા ફટકારશે.+ ૧૯ તેઓ મશ્કરી કરવા, કોરડા મારવા અને વધસ્તંભે જડી દેવા માટે તેને બીજી પ્રજાઓના હાથમાં સોંપી દેશે+ અને ત્રીજા દિવસે તે જીવતો કરાશે.”+
૨૦ પછી ઝબદીના દીકરાઓની મા+ પોતાના દીકરાઓની સાથે ઈસુ પાસે આવી અને ઘૂંટણિયે પડીને નમન કર્યું. તે તેમની પાસેથી કંઈક માંગવા ચાહતી હતી.+ ૨૧ ઈસુએ તેને પૂછ્યું: “તમે શું ચાહો છો?” તેણે જવાબ આપ્યો: “હું વિનંતી કરું છું કે મારા બે દીકરા તમારા રાજ્યમાં તમારી સાથે બેસે. એક તમારે જમણે હાથે અને એક તમારે ડાબે હાથે.”+ ૨૨ ઈસુએ જવાબમાં દીકરાઓને કહ્યું: “તમે જાણતા નથી કે તમે શું માંગી રહ્યા છો. હું જે પ્યાલો* પીવા જઈ રહ્યો છું, એ શું તમે પી શકો છો?”+ તેઓએ કહ્યું: “અમે પી શકીએ છીએ.” ૨૩ તેમણે કહ્યું: “તમે મારો પ્યાલો જરૂર પીશો.+ પણ મારે જમણે અને ડાબે હાથે બેસાડવાનું હું નક્કી કરતો નથી. એ જગ્યા મારા પિતાએ જેઓ માટે નક્કી કરી છે તેઓની છે.”+
૨૪ જ્યારે બીજા દસ શિષ્યોએ આ સાંભળ્યું, ત્યારે તેઓ એ બંને ભાઈઓ પર ગુસ્સે થયા.+ ૨૫ પણ ઈસુએ તેઓને પાસે બોલાવીને કહ્યું: “તમે જાણો છો કે દુનિયાના શાસકો પ્રજા પર હુકમ ચલાવે છે અને મોટા માણસો પ્રજા પર અધિકાર ચલાવે છે.+ ૨૬ તમારામાં આવું ન થવું જોઈએ.+ પણ જે કોઈ તમારામાં મોટો થવા ચાહે, તેણે તમારા સેવક બનવું જોઈએ.+ ૨૭ જે કોઈ તમારામાં પહેલો થવા ચાહે, તેણે તમારા દાસ બનવું જોઈએ.+ ૨૮ અરે, માણસનો દીકરો પોતાની સેવા કરાવવા નહિ, પણ સેવા કરવા આવ્યો છે+ અને ઘણા લોકોના છુટકારાની કિંમત* ચૂકવવા પોતાનું જીવન આપવા આવ્યો છે.”+
૨૯ તેઓ યરીખોથી નીકળતા હતા ત્યારે, મોટું ટોળું તેમની પાછળ પાછળ ગયું. ૩૦ જુઓ! રસ્તાની બાજુએ બેઠેલા બે આંધળા માણસોએ સાંભળ્યું કે ઈસુ ત્યાંથી પસાર થાય છે. તેઓ પોકારી ઊઠ્યા: “ઓ માલિક, દાઉદના દીકરા, અમારા પર દયા કરો!”+ ૩૧ પણ ટોળાએ તેઓને ધમકાવીને ચૂપ રહેવા કહ્યું. તેઓ હજુ વધારે મોટા અવાજે પોકારી ઊઠ્યા: “ઓ માલિક, દાઉદના દીકરા, અમારા પર દયા કરો!” ૩૨ ઈસુ ઊભા રહ્યા અને તેઓને બોલાવીને કહ્યું: “તમે શું ચાહો છો, હું તમારા માટે શું કરું?” ૩૩ તેઓએ કહ્યું: “માલિક, અમને દેખતા કરો.” ૩૪ ઈસુનું હૈયું કરુણાથી ભરાઈ આવ્યું અને તે તેઓની આંખોને અડક્યા.+ તરત જ તેઓ દેખતા થયા અને તેમની પાછળ ગયા.