સભાશિક્ષક
૫ તું સાચા ઈશ્વરના મંદિરમાં જાય ત્યારે, તારાં પગલાં સંભાળ.+ મૂર્ખની જેમ તું ત્યાં ફક્ત બલિદાન ચઢાવવા ન જા,+ પણ ધ્યાનથી સાંભળવા જા, એમ કરવું વધારે સારું છે.+ કેમ કે મૂર્ખો જાણતા નથી કે તેઓ જે કરે છે એ ખોટું છે.
૨ તું ઉતાવળે કંઈ ન બોલ. સાચા ઈશ્વર આગળ મન ફાવે એમ ન બોલ,+ કેમ કે સાચા ઈશ્વર સ્વર્ગમાં રહે છે અને તું પૃથ્વી પર. એટલે તું વધારે પડતું ન બોલ.+ ૩ પુષ્કળ કામની ચિંતાથી સપનાં આવે છે.*+ મૂર્ખની બકબકમાં તેની મૂર્ખતા દેખાઈ આવે છે.+ ૪ જો તું ઈશ્વર આગળ કોઈ માનતા લે, તો એને પૂરી કરવામાં મોડું ન કર,+ કેમ કે માનતા પૂરી ન કરનાર મૂર્ખ માણસથી તે ખુશ થતા નથી.+ તું જે માનતા લે, એને પૂરી કર.+ ૫ તું માનતા લઈને એને પૂરી ન કરે, એના કરતાં તું કોઈ માનતા જ ન લે એ વધારે સારું.+ ૬ ધ્યાન રાખ, તારી જીભ તારી પાસે* પાપ ન કરાવે.+ દૂતની* આગળ એમ ન કહે, “મારાથી ભૂલ થઈ ગઈ.”+ નહિતર તારા શબ્દોથી ઈશ્વર ગુસ્સે થશે અને તે તારું કામ ધૂળમાં મેળવી દેશે.+ ૭ જેમ પુષ્કળ કામની ચિંતાથી સપનાં આવે છે,*+ તેમ ઘણા શબ્દોથી નકામી વાતો ઊપજે છે. તું સાચા ઈશ્વરનો ડર રાખ.+
૮ તારા વિસ્તારમાં* જો તું કોઈ અધિકારીને ગરીબ પર જુલમ કરતા જુએ, ન્યાય ઊંધો વાળતા જુએ, સચ્ચાઈને* કચડી નાખતા જુએ, તો ચોંકી ન જા.+ તેની ઉપર પણ કોઈ નજર રાખનારું છે. મોટા મોટા અધિકારીઓની ઉપર પણ બીજા અધિકારીઓ હોય છે.
૯ તેઓ જમીનનો નફો વહેંચી લે છે. રાજાની જરૂરિયાતો પણ ખેતરની ઊપજથી પૂરી થાય છે.+
૧૦ ચાંદીનો લોભી ચાંદીથી ધરાતો નથી. ધનદોલતનો પ્રેમી પોતાની કમાણીથી ધરાતો નથી.+ એ પણ નકામું છે.+
૧૧ ધનદોલત* વધે તેમ ખાનારાઓ પણ વધે છે.+ તેના માલિકને એ જોયા સિવાય બીજો શો ફાયદો?+
૧૨ ચાકર ભલે થોડું ખાય કે વધારે, તેને મીઠી ઊંઘ આવે છે. પણ અમીરની પુષ્કળ મિલકત તેને નિરાંતે સૂવા દેતી નથી.
૧૩ મેં પૃથ્વી પર એક ભારે દુઃખની વાત જોઈ: ભેગી કરેલી સંપત્તિ માલિકને જ મુશ્કેલીમાં મૂકે છે. ૧૪ ખોટી યોજનામાં* પૈસા રોકવાથી તેના પૈસા ડૂબી જાય છે. તેને દીકરો થાય ત્યારે વારસામાં આપવા તેની પાસે કંઈ રહેતું નથી.+
૧૫ જેમ માણસ માની કૂખમાંથી નગ્ન બહાર આવે છે, તેમ નગ્ન જતો રહે છે.+ મહેનત કરી કરીને તેણે જે કંઈ મેળવ્યું છે, એમાંથી તે કશું લઈ જતો નથી.+
૧૬ આ પણ ભારે દુઃખની વાત છે: તે જેવો આવ્યો હતો, તેવો પાછો જાય છે. જો તેની બધી મહેનત હવામાં ઊડી જવાની હોય, તો એ મહેનતનો શો ફાયદો?+ ૧૭ તેનું આખું જીવન અંધકારમાં વીતે છે.* તે જીવનભર નિરાશા, બીમારી અને ગુસ્સાને લીધે હેરાન-પરેશાન થાય છે.+
૧૮ મને આ વાત સારી અને યોગ્ય લાગી છે: ઈશ્વરે માણસને જે ટૂંકું જીવન આપ્યું છે, એમાં તે ખાય-પીએ અને મજા કરે. તે પૃથ્વી પર પોતાની સખત મહેનતનું સુખ ભોગવે.+ એ તેનું ઇનામ છે.+ ૧૯ જો સાચા ઈશ્વર માણસને ધનસંપત્તિ આપે,+ એની મજા માણવાની શક્તિ પણ આપે, તો એનાથી સારું બીજું શું હોય! તેણે એ ઇનામ સ્વીકારવું જોઈએ અને પોતાની મહેનતનો આનંદ માણવો જોઈએ. એ ઈશ્વર તરફથી ભેટ છે.+ ૨૦ તેને ખ્યાલ પણ નહિ આવે* કે જિંદગી ક્યાં વીતી ગઈ, કેમ કે સાચા ઈશ્વર તેને એવાં કામોમાં વ્યસ્ત રાખે છે, જેનાથી તેનું દિલ ખુશ થાય છે.+