સભાશિક્ષક

૯ મજૂરને કાળી મજૂરી કરીને શું મળે છે?+ ૧૦ મેં જોયું કે ઈશ્વરે સોંપેલાં કામોમાં મનુષ્ય ડૂબેલો રહે છે. ૧૧ ઈશ્વરે દરેક વસ્તુ એ રીતે રચી છે, જે એના સમયે સુંદર* લાગે.+ તેમણે મનુષ્યના દિલમાં કાયમ જીવવાની ઇચ્છા મૂકી છે. છતાં, સાચા ઈશ્વરે કરેલાં કામોને મનુષ્ય ક્યારેય પૂરી રીતે* જાણી નહિ શકે.

૧૨ આખરે, હું એ તારણ પર આવ્યો કે મનુષ્ય માટે આના સિવાય બીજું કશું જ સારું નથી: તે જીવનમાં મોજમજા કરે, ભલાઈ કરે,+ ૧૩ ખાય-પીએ અને સખત મહેનતથી જે મેળવ્યું હોય એમાં આનંદ કરે. એ તો ઈશ્વર તરફથી ભેટ છે.+

૧૪ હું સમજી ગયો છું કે સાચા ઈશ્વરે દરેક વસ્તુ કાયમ ટકે એવી બનાવી છે. એમાં ન કંઈ ઉમેરી શકાય, ન કંઈ ઘટાડી શકાય. સાચા ઈશ્વરે બધું એ રીતે રચ્યું છે, જેથી લોકો તેમનો ડર* રાખે.+

૧૫ જે થઈ રહ્યું છે, એ અગાઉ થઈ ચૂક્યું છે. જે થવાનું છે, એ પણ અગાઉ થઈ ચૂક્યું છે.+ મનુષ્યો જેની પાછળ દોડે છે,* એને સાચા ઈશ્વર શોધી કાઢે છે.

૧૬ મેં પૃથ્વી પર આવું પણ જોયું છે: ન્યાયને બદલે દુષ્ટતા અને નેકીને* બદલે બૂરાઈ કરવામાં આવે છે.+ ૧૭ મેં મનમાં વિચાર્યું: “સાચા ઈશ્વર જરૂર નેક અને દુષ્ટ માણસનો ન્યાય કરશે,+ કેમ કે દરેક કામ કરવા અને પગલાં ભરવા યોગ્ય સમય હોય છે.”

૧૮ મેં વિચાર્યું કે સાચા ઈશ્વર માણસની પરીક્ષા કરશે અને તેને બતાવશે કે માણસ તો જાનવર જેવો જ છે. ૧૯ છેવટે તો માણસનું પણ એ જ થાય છે,* જે જાનવરનું થાય છે. બધાના એકસરખા હાલ થાય છે.+ જેમ જાનવર મરે છે, તેમ માણસ પણ મરે છે. તેઓમાં એક જેવો જ જીવનનો શ્વાસ* છે.+ એટલે માણસ જાનવર કરતાં ચઢિયાતો નથી. બધું જ નકામું છે. ૨૦ તેઓ બધા એક જ જગ્યાએ જાય છે.+ તેઓ માટીમાંથી આવ્યા હતા+ અને પાછા માટીમાં ભળી જાય છે.+ ૨૧ કોને ખબર કે મર્યા પછી માણસની જીવન-શક્તિ* ઉપર જાય છે અને જાનવરની નીચે ધરતીમાં?+ ૨૨ મને ખ્યાલ આવ્યો કે માણસ પોતાના કામથી ખુશી મેળવે એ કરતાં વધારે સારું બીજું કંઈ નથી.+ એ જ તેનું ઇનામ છે. તેના ગયા પછી શું થશે એ તેને કોણ જણાવી શકે?+