Մարկոս
10 Այնտեղից Հիսուսը գնաց Հորդանանի մյուս կողմում գտնվող այն տարածքը, որը սահմանամերձ էր Հրեաստանին: Նրա մոտ դարձյալ մեծ բազմություն հավաքվեց, և նա, ինչպես միշտ, սկսեց ուսուցանել նրանց:+ 2 Նրան փարիսեցիներ մոտեցան և փորձելու նպատակով հարցրին, թե արդյոք մարդը կարող է բաժանվել իր կնոջից:+ 3 Հիսուսն ասաց. «Մովսեսը ձեզ ի՞նչ է պատվիրել»: 4 Նրանք ասացին. «Մովսեսը թույլ է տվել ամուսնալուծության վկայական տալ կնոջը ու բաժանվել նրանից»:+ 5 Հիսուսն ասաց նրանց. «Ձեր սիրտը համառ է,+ այդ պատճառով էլ նա այդպիսի պատվիրան է գրի առել ձեզ համար:+ 6 Սակայն ի սկզբանե, երբ Աստված ստեղծեց մարդկանց, «նա ստեղծեց տղամարդ ու կին:+ 7 Ուստի տղամարդը կթողնի իր հորն ու մորը և կմիանա իր կնոջը,+ 8 և երկուսը մեկ մարմին կլինեն»:+ Այնպես որ նրանք այլևս երկուսը չեն, այլ մեկ մարմին են: 9 Ուրեմն ինչ որ Աստված միավորեց,* թող մարդը չբաժանի»:+ 10 Երբ մի տան մեջ էին, աշակերտները հարցեր տվեցին նրա ասածի մասին: 11 Նա էլ ասաց. «Ով որ բաժանվում է իր կնոջից և ուրիշի հետ է ամուսնանում, ամուսնական դավաճանություն է գործում+ նրա հանդեպ: 12 Նմանապես, եթե մի կին բաժանվում է իր ամուսնուց և ուրիշի հետ է ամուսնանում, ամուսնական դավաճանություն է գործում»:+
13 Մարդիկ Հիսուսի մոտ երեխաներ բերեցին, որ օրհնի նրանց,* բայց աշակերտները նախատեցին բերողներին:+ 14 Դա տեսնելով՝ Հիսուսը վրդովվեց և ասաց. «Թողեք՝ երեխաները գան ինձ մոտ, մի՛ արգելեք նրանց. այդպիսիներինն է երկնքի թագավորությունը:+ 15 Հաստատ ասում եմ ձեզ. ով Աստծու թագավորությունը չընդունի երեխայի պես, ընդհանրապես չի մտնի այնտեղ»:+ 16 Եվ նա գրկեց երեխաներին ու ձեռքերը նրանց վրա դնելով՝ օրհնեց:+
17 Երբ Հիսուսը գնաց այդտեղից, ճանապարհին մի մարդ վազելով մոտ եկավ, նրա առաջ ծնկի իջավ ու հարցրեց. «Բարի՛ Ուսուցիչ,* ի՞նչ պետք է անեմ, որ հավիտենական կյանք ստանամ»:*+ 18 Հիսուսն էլ ասաց նրան. «Ինչո՞ւ ես ինձ բարի անվանում: Ոչ ոք բարի չէ՝ բացի մեկից՝ Աստծուց:+ 19 Դու գիտես պատվիրանները՝ «Մի՛ սպանիր,+ մի՛ շնացիր,*+ մի՛ գողացիր,+ սուտ վկայություն մի՛ տուր,+ ոչ մեկից խաբեությամբ ոչինչ մի՛ կորզիր,+ պատվիր քո հորն ու մորը»»:+ 20 Այդ մարդն ասաց. «Ուսուցի՛չ, ես այդ բոլորը փոքրուց պահում եմ»: 21 Հիսուսը նայեց նրան ու նրա հանդեպ ջերմ սիրով համակված՝ ասաց. «Քեզ մի բան է պակասում. գնա վաճառիր, ինչ որ ունես, և աղքատներին տուր: Այդ դեպքում գանձ կունենաս երկնքում: Այնուհետև եկ ու իմ հետևորդը դարձիր»:+ 22 Հիսուսի պատասխանը վշտացրեց նրան, և նա տխուր-տրտում հեռացավ, որովհետև շատ ունեցվածք ուներ:+
23 Իր շուրջը գտնվող մարդկանց նայելով՝ Հիսուսն ասաց աշակերտներին. «Փող ունեցողների համար որքա՜ն դժվար կլինի մտնել Աստծու թագավորություն»:+ 24 Դա լսելով՝ աշակերտները զարմացան: Այդ ժամանակ Հիսուսն ասաց. «Զավակնե՛րս, հեշտ չէ մտնել Աստծու թագավորություն: 25 Ավելի հեշտ է՝ ուղտը ասեղի անցքով անցնի, քան հարուստ մարդը Աստծու թագավորություն մտնի»:+ 26 Աշակերտներն ավելի զարմացան ու հարցրին նրան.* «Ուրեմն ո՞վ կարող է փրկվել»:+ 27 Հիսուսը նայեց ուղիղ նրանց աչքերին ու ասաց. «Մարդկանց համար դա անհնար է, բայց Աստծու համար՝ ոչ. նրա համար անհնարին բան չկա»:+ 28 Պետրոսն ասաց նրան. «Մենք ամեն բան թողել ու քեզ ենք հետևում»:+ 29 Հիսուսն էլ ասաց. «Հավաստիացնում եմ ձեզ. չկա մեկը, որ իմ անվան և բարի լուրի համար թողած լինի տուն, եղբայրներ, քույրեր, մայր, հայր, զավակներ կամ էլ արտեր,+ 30 որ այժմ չստանա հարյուրապատիկը՝ տներ, եղբայրներ, քույրեր, մայրեր, զավակներ ու արտեր, հետն էլ՝ հալածանքներ,+ իսկ ապագայում՝* հավիտենական կյանք: 31 Շատերը, ովքեր հիմա առաջիններն են, վերջիններ կլինեն, իսկ վերջինները առաջիններ կլինեն»:+
32 Հիսուսն ու իր աշակերտները գնում էին Երուսաղեմ տանող ճանապարհով: Հիսուսը գնում էր՝ նրանցից առաջ ընկած, իսկ աշակերտները զարմացած հետևում էին նրան: Հետևից գնացողներից ոմանք էլ վախեցած էին: Հիսուսը, 12 առաքյալներին մի կողմ տանելով, նորից սկսեց նրանց հետ խոսել այն մասին, թե ինչ է պատահելու իրեն.+ 33 «Ահա և գնում ենք Երուսաղեմ: Այնտեղ մարդու Որդին կհանձնվի ավագ քահանաների և Օրենքի ուսուցիչների* ձեռքը: Նրանք մահվան կդատապարտեն նրան ու կհանձնեն այլազգիներին, 34 որոնք ծաղրուծանակի կենթարկեն նրան, կթքեն նրա վրա, կխարազանեն ու կսպանեն նրան, բայց երրորդ օրը* նա հարություն կառնի»:+
35 Զեբեդեոսի որդիները՝+ Հակոբոսն ու Հովհաննեսը, մոտեցան Հիսուսին ու ասացին. «Ուսուցի՛չ, ուզում ենք, որ մեր խնդրանքը կատարես»:+ 36 Նա հարցրեց. «Ի՞նչ եք ուզում՝ անեմ ձեզ համար»: 37 Նրանք էլ ասացին. «Երբ ստանաս քո փառավոր դիրքը, թույլ տուր, որ մեկս քո աջ կողմում նստի, իսկ մյուսս՝ ձախ կողմում»:+ 38 Բայց Հիսուսն ասաց. «Դուք չգիտեք՝ ինչ եք խնդրում: Կարո՞ղ եք խմել այն բաժակից, որ ես եմ խմում, կամ մկրտվել այն մկրտությամբ, որով ես եմ մկրտվում»:+ 39 Նրանք պատասխանեցին. «Կարող ենք»: Հիսուսն էլ ասաց. «Դուք կխմեք այն բաժակից, որից ես եմ խմում, և կմկրտվեք այն մկրտությամբ, որով ես եմ մկրտվում,+ 40 բայց իմ աջ ու ձախ կողմում նստելը ես չեմ որոշում: Այդ տեղերում կնստեն նրանք, ում համար դրանք նախատեսված կլինեն»:
41 Երբ մյուս տասը աշակերտները լսեցին այդ խնդրանքի մասին, վրդովմունքով լցվեցին Հակոբոսի և Հովհաննեսի հանդեպ:+ 42 Բայց Հիսուսը բոլոր աշակերտներին իր մոտ կանչեց ու ասաց. «Դուք գիտեք, որ ժողովուրդների ղեկավարներ համարվողները տիրում են նրանց վրա, և մեծամեծները իշխանություն են բանեցնում:+ 43 Մինչդեռ ձեր մեջ այդպես չպետք է լինի. ով ուզում է իսկապես մեծ լինել ձեր մեջ, պետք է ձեր սպասավորը լինի,+ 44 և ով ուզում է առաջինը լինել ձեր մեջ, պետք է բոլորի ծառան լինի: 45 Մարդու Որդին էլ եկավ, որ ոչ թե իրեն ծառայեն, այլ որ ինքը ծառայի+ և իր կյանքը որպես փրկագին տա շատերի համար»:*+
46 Հետո նրանք եկան Երիքով: Երբ Հիսուսն իր աշակերտների հետ մի մեծ բազմության ուղեկցությամբ դուրս էր գալիս Երիքովից, ճանապարհի եզրին նստած էր Բարտիմեոս անունով մի մուրացկան (Տիմեոսի որդին), որը կույր էր:+ 47 Լսելով, որ նազարեթցի Հիսուսն է անցնում, նա սկսեց բղավել. «Հիսո՛ւս, Դավթի՛ Որդի,+ խղճա՛ ինձ»:+ 48 Շատերը սկսեցին սաստել նրան՝ ասելով, որ լռի, բայց նա ավելի ու ավելի բարձր էր բղավում. «Դավթի՛ Որդի, խղճա՛ ինձ»: 49 Հիսուսը կանգ առավ ու ասաց. «Ինձ մոտ կանչեք նրան»: Կույր մարդուն կանչեցին՝ ասելով. «Սրտապնդվիր, վեր կաց, նա կանչում է քեզ»: 50 Մի կողմ գցելով իր վերնահագուստը՝ նա իսկույն ոտքի ելավ ու գնաց Հիսուսի մոտ: 51 Հիսուսը հարցրեց. «Ի՞նչ ես ուզում՝ անեմ քեզ համար»: Նա պատասխանեց. «Ռաբբունի՛,* թող տեսողությունս վերականգնվի»: 52 Հիսուսն ասաց. «Գնա խաղաղությամբ, քո հավատը բուժեց քեզ»:+ Նրա տեսողությունն անմիջապես վերականգնվեց,+ և նա բազմության հետ գնաց նրա հետևից: