მარკოზი

14 ორ დღეში პასექი+ და უფუარობის დღესასწაული+ უნდა ყოფილიყო.+ უფროსი მღვდლები და მწიგნობრები შემთხვევას ეძებდნენ, რომ მზაკვრულად შეეპყროთ იგი და მოეკლათ,+ 2 მაგრამ ამბობდნენ: „დღესასწაულზე არა, თორემ შეიძლება აურზაური ატყდეს“.+

3 როცა ის ბეთანიაში, კეთროვანი სიმონის სახლში+ იყო სუფრასთან, მივიდა მასთან ერთი ქალი, რომელსაც ალაბასტრონის ჭურჭელში სუფთა ნარდის* ძალიან ძვირფასი ნელსაცხებელი ჰქონდა. გატეხა ალაბასტრონის ჭურჭელი და ნელსაცხებელი თავზე მოასხა.+ 4 ამის გამო ზოგიერთმა აღშფოთება გამოხატა, ერთმანეთს ეუბნებოდნენ: „ასე უაზროდ რატომ დაიხარჯა ნელსაცხებელი?+ 5 სამას დინარზე მეტად შეიძლებოდა მისი გაყიდვა და ღარიბებისთვის დარიგება!“ ძალიან გაბრაზდნენ იმ ქალზე.+ 6 იესომ თქვა: „თავი დაანებეთ. რას ერჩით? მან ხომ კარგი საქმე გამიკეთა.+ 7 ღარიბები+ სულ თქვენთან არიან და როცა მოგინდებათ, ყოველთვის შეგიძლიათ კარგი გაუკეთოთ, მე კი ყოველთვის არ გეყოლებით.+ 8 მან ის გააკეთა, რაც შეეძლო. დამარხვის წინ სხეულზე წინასწარ მცხო ნელსაცხებელი.+ 9 ჭეშმარიტებას გეუბნებით: მთელ ქვეყნიერებაზე, სადაც კი სასიხარულო ცნობას იქადაგებენ,+ იმასაც იტყვიან, რაც ამ ქალმა გააკეთა, მისივე გასახსენებლად“.+

10 იუდა ისკარიოტელი, თორმეტიდან ერთ-ერთი, უფროს მღვდლებთან წავიდა, რომ გაეცა იგი.+ 11 ეს რომ გაიგეს, გაუხარდათ და დაჰპირდნენ, რომ ვერცხლის ფულს მისცემდნენ.+ მან კი ხელსაყრელი შემთხვევის ძებნა დაიწყო, რომ გაეცა იგი.+

12 უფუარობის+ დღესასწაულის პირველ დღეს, როცა წესისამებრ საპასექო მსხვერპლს სწირავდნენ, მივიდნენ მასთან მოწაფეები+ და ჰკითხეს: „სად გინდა, რომ წავიდეთ და მოგიმზადოთ საჭმელად პასექი?“+ 13 მაშინ გაგზავნა მან ორი მოწაფე და უთხრა: «წადით ქალაქში. იქ შეგხვდებათ ერთი კაცი, რომელსაც თიხის ჭურჭლით წყალი მიაქვს.+ მას გაჰყევით. 14 სადაც შევა, იმ სახლის პატრონს უთხარით: „მოძღვარი ამბობს: სად არის ჩემთვის სასტუმრო ოთახი, რომ ჩემს მოწაფეებთან+ ერთად ვჭამო პასექი?“+ 15 ის გაჩვენებთ დიდ ზემოთა ოთახს, გაწყობილსა და გამზადებულს, და იქ მოგვიმზადეთ».+ 16 წავიდნენ მოწაფეები, შევიდნენ ქალაქში, ყველაფერი ნახეს, რაც იესომ უთხრა მათ, და პასექისთვის მოემზადნენ.+

17 როცა მოსაღამოვდა, ის თორმეტთან ერთად მივიდა.+ 18 სუფრასთან, ჭამის დროს, იესომ თქვა: „ჭეშმარიტებას გეუბნებით: ერთი თქვენგანი, რომელიც ჩემთან ერთად ჭამს,+ გამცემს“.+ 19 ისინი შეწუხდნენ და სათითაოდ ეკითხებოდნენ: „მე ხომ არა?“+ 20 მან მიუგო: „ის ერთი თორმეტთაგანია, რომელიც ჩემთან ერთად აწებს ლუკმას საერთო ჯამში.+ 21 მართალია, კაცის ძე მიდის, როგორც დაწერილია მასზე, მაგრამ ვაი იმას, ვინც კაცის ძეს გასცემს! მისთვის უმჯობესი იქნებოდა, არ დაბადებულიყო“.+

22 ისინი ჯერ კიდევ ჭამდნენ, როცა იესომ აიღო პური, ილოცა, დაამტვრია, მისცა მათ და თქვა: „აიღეთ, ეს ჩემს სხეულს ნიშნავს“.+ 23 შემდეგ აიღო სასმისი, ღმერთს მადლობა გადაუხადა, მისცა მათ და ყველამ დალია.+ 24 უთხრა მათ: «ეს ჩემს სისხლს ნიშნავს, „შეთანხმების+ სისხლს“,+ რომელიც მრავალთათვის+ უნდა დაიღვაროს.+ 25 ჭეშმარიტებას გეუბნებით: აღარ დავლევ ვაზის ნაყოფისგან იმ დღემდე, სანამ თქვენთან არ დავლევ ახალს ღვთის სამეფოში».+ 26 ბოლოს ღვთის სადიდებელი იმღერეს+ და ზეთისხილის მთისკენ გაემართნენ.+

27 მაშინ იესომ უთხრა მათ: «ყველანი დაბრკოლდებით, რადგან დაწერილია: „დავკრავ მწყემსს+ და გაიფანტება ცხვარი“.+ 28 მაგრამ როცა აღვდგები, თქვენზე ადრე წავალ გალილეაში».+ 29 პეტრემ უთხრა მას: „ყველა რომ დაბრკოლდეს, მე მაინც არ დავბრკოლდები“.+ 30 ამაზე იესომ მიუგო: „ჭეშმარიტებას გეუბნები: დღესვე, ამაღამ, სანამ მამალი ორჯერ იყივლებს, სამჯერ უარმყოფ“.+ 31 პეტრე კი დაჟინებით ეუბნებოდა: „მოვკვდები შენთან ერთად და არ უარგყოფ“. დანარჩენებიც იმავეს ამბობდნენ.+

32 გეთსემანედ წოდებულ ადგილას რომ მივიდნენ, თავის მოწაფეებს უთხრა: „აქ დასხედით, მე კი ვილოცებ“.+ 33 ამის შემდეგ თან წაიყვანა პეტრე, იაკობი და იოანე.+ ის შეძრწუნდა და ძალიან დანაღვლიანდა.+ 34 უთხრა მათ: „ჩემი სული* ღრმად არის დამწუხრებული,+ სიკვდილის პირასაა. დარჩით აქ და იფხიზლეთ“.+ 35 ცოტა გაიარა, მიწაზე დაემხო და ლოცვა დაიწყო, რომ, თუ შესაძლებელი იყო, ასცდენოდა ის საათი.+ 36 მან განაგრძო: „აბბა*, მამა,+ შენ ყველაფერი შეგიძლია. ამაცილე ეს სასმისი. თუმცა იყოს არა ის, რაც მე მინდა, არამედ ის, რაც — შენ“.+ 37 მივიდა მათთან და მძინარეები რომ ნახა, პეტრეს ჰკითხა: „სიმონ, გძინავს? ნუთუ ვერ შეძელი ერთი საათი გეფხიზლა?+ 38 იფხიზლეთ და ილოცეთ,+ რომ არ ცდუნდეთ. სული მონდომებულია, ხორცი კი — სუსტი“.+ 39 შემდეგ კვლავ წავიდა, ლოცულობდა და იმავე სიტყვებს ამბობდა.+ 40 მივიდა და ისევ მძინარეები ნახა მოწაფეები, თვალები დამძიმებოდათ და აღარ იცოდნენ, რა ეპასუხათ.+ 41 მესამედ მისვლისას უთხრა მათ: „ასეთ დროს გძინავთ და ისვენებთ! კმარა! მოვიდა ის საათი.+ აი, კაცის ძე ცოდვილებს გადაეცა ხელში.+ 42 ადექით, წავიდეთ.+ აი, ახლოს არის ჩემი გამცემი“.+

43 ჯერ სიტყვა არ დაემთავრებინა, რომ მოვიდა იუდა, ერთი თორმეტთაგანი, და მასთან ერთად უფროსი მღვდლების, მწიგნობრებისა და უხუცესებისგან გამოგზავნილი ბრბო მახვილებითა და ხელკეტებით.+ 44 მის გამცემს მათთვის ნიშანი ჰქონდა მიცემული: „ვისაც ვაკოცებ, ის არის, შეიპყარით და დაცვით წაიყვანეთ“.+ 45 შემდეგ პირდაპირ იესოსთან მივიდა და უთხრა: „რაბი!“ და ეამბორა.+ 46 მათ ხელი წაავლეს მას და შეიპყრეს.+ 47 ამასობაში ერთ-ერთმა იქ მდგომმა მახვილი იშიშვლა, დაჰკრა მღვდელმთავრის მონას და ყური ჩაათალა.+ 48 იესომ ჰკითხა მათ: „ყაჩაღი ვარ, მახვილებითა და ხელკეტებით რომ გამოხვედით ჩემ შესაპყრობად?+ 49 ყოველდღე თქვენთან ერთად ვიყავი ტაძარში და ვასწავლიდი+ და არ შეგიპყრივართ. ასე კი იმიტომ ხდება, რომ წმინდა წერილები+ შესრულდეს“.+

50 მოწაფეებმა მიატოვეს+ ის და გაიქცნენ.+ 51 ერთი ახალგაზრდა კი, რომელსაც შიშველ სხეულზე საუკეთესო სელის ტანსაცმელი ეცვა, შორიახლოს მიჰყვებოდა მას. ისინი შეეცადნენ მის შეპყრობას,+ 52 მან კი ტანსაცმელი შეატოვა მათ და შიშველი გაიქცა.

53 იესო მღვდელმთავართან წაიყვანეს, სადაც ყველა უფროსი მღვდელი, უხუცესი და მწიგნობარი შეიკრიბა.+ 54 პეტრე შორიახლოს მიჰყვებოდა მას+ და მღვდელმთავრის ეზოში შეჰყვა. მოსამსახურეებთან დაჯდა და აგიზგიზებულ ცეცხლთან თბებოდა. 55 ამასობაში უფროსი მღვდლები და მთელი სინედრიონი* მოწმობას ეძებდნენ იესოს წინააღმდეგ, რათა მოეკლათ იგი,+ მაგრამ ვერაფერს პოულობდნენ.+ 56 ბევრი ცრუმოწმე გამოდიოდა მის წინააღმდეგ,+ მაგრამ მათი ჩვენებები ერთმანეთს არ ემთხვეოდა.+ 57 ზოგიერთები კი დგებოდნენ და მის წინააღმდეგ ცრუმოწმედ გამოდიოდნენ: 58 „ჩვენ გავიგონეთ, როგორ ამბობდა, დავანგრევ ამ ხელთქმნილ ტაძარს და სამ დღეში ხელთუქმნელს ავაშენებო“.+ 59 მაგრამ არც ამაში დაემთხვა მათი ჩვენებები ერთმანეთს.

60 ბოლოს მათ შორის წამოდგა მღვდელმთავარი და ჰკითხა იესოს: „არაფერს უპასუხებ? გესმის, რას მოწმობენ შენ წინააღმდეგ?“+ 61 ის კი დუმდა და არაფერს პასუხობდა.+ მღვდელმთავარმა კიდევ ჰკითხა: „შენა ხარ ქრისტე, კურთხეულის ძე?“+ 62 მაშინ იესომ მიუგო: „მე ვარ. თქვენ კაცის ძეს+ იხილავთ ძლიერის მარჯვნივ მჯდომარესა+ და ცის ღრუბლებზე მომავალს“.+ 63 ამის გაგონებაზე მღვდელმთავარმა ტანსაცმელი+ შემოიხია და თქვა: „რაღად გვინდა მოწმეები?+ 64 თქვენ თვითონ მოისმინეთ მკრეხელობა.+ რას იტყვით?“ ყველამ სასიკვდილო მსჯავრი დასდო მას. 65 ზოგიერთები აფურთხებდნენ,+ სახეს უფარავდნენ, მუშტებს ურტყამდნენ და ეუბნებოდნენ: „იწინასწარმეტყველე!“ სასამართლოს აღმასრულებლებიც ურტყამდნენ სახეში და ისე მიჰყავდათ.+

66 სანამ პეტრე ქვემოთ იყო ეზოში, მღვდელმთავრის ერთ-ერთი მოახლე მივიდა,+ 67 დაინახა, რომ თბებოდა, მიაჩერდა და უთხრა: „შენც ამ იესო ნაზარეთელთან იყავი“.+ 68 მან კი უარყო: „არც მაგას ვიცნობ და არც ის მესმის, რას ლაპარაკობ“. და შესასვლელთან გავიდა.+ 69 მოახლემ იქაც დაინახა ის და კვლავ უთხრა იქ მდგომებს: „ეს ერთი იმათგანია“.+ 70 იგი კვლავ უარყოფდა ამას. ცოტა ხნის შემდეგ გვერდით მდგომებმა კიდევ დაუწყეს პეტრეს ლაპარაკი: „შენ ნამდვილად ერთი იმათგანი ხარ, რადგან გალილეელი ხარ“.+ 71 მაშინ მოჰყვა იგი წყევლასა და ფიცილს:+ „არ ვიცნობ მაგ კაცს, ვისზეც მელაპარაკებით“.+ 72 და მამალმაც იყივლა მეორედ.+ გაახსენდა პეტრეს იესოს ნათქვამი, სანამ მამალი ორჯერ იყივლებს, სამჯერ უარმყოფო,+ თავი ვეღარ შეიკავა და ატირდა.+