თავი ოცდამეერთე
იეჰოვას ხელი შემართულია
1. რატომ განადიდებს ესაია იეჰოვას?
ესაიას მთელი გულით უყვარს იეჰოვა და სიხარულით განადიდებს მას: „უფალო, შენ ღმერთი ხარ ჩემი! შენ გადიდებ და შენს სახელს ვმადლობ“. რა ეხმარება წინასწარმეტყველს იეჰოვას ამგვარად განდიდებაში? ძირითადი ფაქტორი იეჰოვასა და მისი საქმეების შესახებ შემეცნებაა. სწორედ ამ შემეცნებას გვიმჟღავნებს ესაიას შემდეგი სიტყვები: «რადგან შენ მოიმოქმედე საკვირველებანი — ძველი განგებანი [„აღასრულე ძველი დროის ჩანაფიქრნი“, აქ], მტკიცე და სარწმუნო» (ესაია 25:1). ესაიას თავისზე ადრე მცხოვრები იესო ნავეს ძის მსგავსად ესმის, რომ იეჰოვა ნდობას იმსახურებს და მისი ყოველი „ჩანაფიქრი“ ანუ განზრახვა სრულდება (იესო ნავეს ძე 23:14).
2. იეჰოვას რა განაჩენს აცხადებს ახლა ესაია და რომელ ქალაქს შეიძლება ეხებოდეს ის?
2 იეჰოვას „ჩანაფიქრში“ ისრაელის მტრებისთვის გამოტანილი განაჩენიც შედის. ესაია ახლა ერთ-ერთ ამ განაჩენს აცხადებს: „ქვის ყორედ აქციე ქალაქი, ციხე-სიმაგრენი — ნანგრევებად, უცხოთა სასახლე აღარ არის ქალაქში, აღარასოდეს აშენდება“ (ესაია 25:2). რა ქალაქია ეს, რომლის სახელიც არ არის მოხსენიებული? შეიძლება ესაია მოაბის ქალაქ ყარს გულისხმობს, რომელიც დიდი ხნის განმავლობაში მტრობს ღვთის ხალხსa. ან შესაძლებელია, ის უფრო ძლიერ ქალაქს — ბაბილონს — გულისხმობდეს (ესაია 15:1; სოფონია 2:8, 9).
3. რა გაგებით განადიდებენ მტრები იეჰოვას?
3 რა რეაქცია ექნებათ იეჰოვას მტრებს, როდესაც ის ამ ძლიერი ქალაქისთვის გამოტანილ განაჩენს აღასრულებს? «მოწიწებით გახსენებენ [„განგადიდებენ“, აქ] ძლიერი ხალხები, მტარვალთა ქალაქებს შიში ექნებათ შენი» (ესაია 25:3). გასაგებია, რომ ყოვლისშემძლე ღვთის მტრებს მისი შიში ექნებათ. მაგრამ როგორ განადიდებენ ისინი მას? იქნებ ცრუ ღმერთებს მიატოვებენ და წმინდა თაყვანისმცემლობას შეუერთდებიან? დაუჯერებელია! როგორც ჩანს, ისინი, ფარაონისა და ნაბუქოდონოსორის მსგავსად, იმ გაგებით განადიდებენ იეჰოვას, რომ იძულებული იქნებიან, მისი უზენაესობა აღიარონ (გამოსვლა 10:16, 17; 12:30—33; დანიელი 4:34).
4. რა „მტარვალთა ქალაქი“ არსებობს დღეს და თვით ისიც კი როგორ ხდება იძულებული, განადიდოს იეჰოვა?
4 დღეს „მტარვალთა ქალაქი“ ის „დიდი ქალაქია, რომელსაც აქვს მეფობა დედამიწის მეფეებზე“, ანუ ცრუ რელიგიის მსოფლიო მპყრობელი დიდი ბაბილონია (გამოცხადება 17:5, 18). ამ მსოფლიო მპყრობლის ძირითადი ნაწილი ქრისტიანული სამყაროა. როგორ განადიდებენ ქრისტიანული სამყაროს რელიგიური წინამძღოლები იეჰოვას? ისინი სიმწრით აღიარებენ თავიანთ დამარცხებას, როდესაც იეჰოვა სასწაულებრივად მოქმედებს თავისი მოწმეების მხარდასაჭერად. განსაკუთრებით 1919 წლიდან, როდესაც იეჰოვამ კვლავ აქტიურად აამოქმედა დიდი ბაბილონის სულიერი ტყვეობიდან გათავისუფლებული თავისი მსახურები, ეს წინამძღოლები „შიშმა მოიცვა და დიდება მიაგეს ზეციერ ღმერთს“ (გამოცხადება 11:13)b.
5. როგორ იცავს იეჰოვა მასზე სრულიად მინდობილებს?
5 იეჰოვა თავზარდამცემია მტრებისთვის, მაგრამ მას მფარველად თვლიან მორჩილი და თავმდაბალი ადამიანები, რომლებსაც მისადმი მსახურება სურთ. რელიგიური და პოლიტიკური თვითნება ხელმძღვანელები ყოველნაირად ცდილობენ ჭეშმარიტ თაყვანისმცემელთა რწმენის შერყევას, მაგრამ წარმატებას ვერ აღწევენ, რადგან იეჰოვას მსახურები სრულიად მინდობილი არიან ღმერთზე. იეჰოვა შეუფერხებლად აჩუმებს მოწინააღმდეგეებს, თითქოს ღრუბლით ფარავდეს უდაბნოს თაკარა მზეს ან კედლით ეღობებოდეს ქარიშხლის ძალას (წაიკითხეთ ესაია 25:4, 5).
‘ნადიმი ყველა ხალხისთვის’
6, 7. ა) როგორ ნადიმს მართავს იეჰოვა და ვის მასპინძლობს? ბ) რა არის წარმოდგენილი ესაიას მიერ ნაწინასწარმეტყველები ნადიმით?
6 იეჰოვა, როგორც მოსიყვარულე მამა, არა მხოლოდ იცავს თავის შვილებს, არამედ მათ საზრდოზეც ზრუნავს. ის განსაკუთრებით სულიერად კვებავს თავის მსახურებს. 1919 წელს თავისი ხალხის განთავისუფლების შემდეგ მან გამარჯვების ნადიმი გაუმართა მათ და უხვი სულიერი საზრდოთი უზრუნველყო: „გაუმართავს ცაბაოთ უფალი ყველა ხალხს ამ მთაზე ნადიმს მსუყე კერძებით, ნადიმს ძველი ღვინით, ძვლის ტვინიანი მსუყე კერძებით, ძველი, დაწმენდილი ღვინით“ (ესაია 25:6).
7 ნადიმი იეჰოვას „მთაზე“ იმართება. რა მთაა ეს? ეს „უფლის სახლის მთაა“, რომლისკენაც ყოველი ერი მიედინება ამ „უკანასკნელ დღეებში“. ეს იეჰოვას „წმიდა მთაა“, სადაც მისი ერთგული თაყვანისმცემლები არც ბოროტებას სჩადიან და არც სიბილწეს (ესაია 2:2; 11:9). თაყვანისმცემლობის ამ ამაღლებულ ადგილზე იეჰოვა დიდებულ ნადიმს უმართავს თავის ერთგულ მსახურებს. ამ სულიერი კეთილდღეობით ის მატერიალური კეთილდღეობაა წარმოდგენილი, რომლითაც ღვთის მსახურები გაიხარებენ, როდესაც ღვთის სამეფო იქნება კაცობრიობის ერთადერთი მმართველი. აღარავინ იშიმშილებს იმ დროს, რადგან „იქნება სიუხვე პურისა დედამიწაზე, მთათა მწვერვალზე“ (ფსალმუნი 71:8, 16).
8, 9. ა) რომელი ორი უდიდესი მტერი ჩამოშორდება კაცობრიობას? ახსენით. ბ) როგორ წარხოცავს ღმერთი თავის ხალხს სირცხვილს?
8 დიდებული პერსპექტივები აქვს ყველას, ვინც დღეს იეჰოვას სულიერი სუფრიდან იკვებება. ყურადღება მიაქციეთ ესაიას სიტყვებს. ცოდვასა და სიკვდილს ის „საბურველსა“ და „საფარველს“ ადარებს და ამბობს: „გააუქმებს [იეჰოვა] ამ მთაზე საფარველს, ერებს რომ აფარია და საბურველს, ხალხებს რომ ბურავთ. შთანთქავს სიკვდილს სამუდამოდ და მოსწმედს ცრემლს უფალი ღმერთი ყოველ პირისახეს“ (ესაია 25:7, 8ა).
9 დიახ, აღარ იქნება ცოდვა და სიკვდილი (გამოცხადება 21:3, 4). გარდა ამისა, იეჰოვა სირცხვილს წარხოცავს თავის მსახურებს, რომლის ატანაც მათ ათასწლეულების განმავლობაში უწევდათ. „წარხოცავს თავისი ერის სირცხვილს მთელი ქვეყნიდან, რადგან უფალმა ბრძანა“ (ესაია 25:7, 8ბ). როგორ მოხდება ეს? იეჰოვა თავის მსახურებს სატანასა და მის თესლს ჩამოაშორებს, რომლებიც მათ შერცხვენას ცდილობენ (გამოცხადება 20:1—3). ამიტომაც ღვთის ხალხი სიხარულით შესძახებს: „აჰა, ეს არის ღმერთი ჩვენი, მას ვესავდით და გვიხსნა! ეს არის უფალი, მას ვესავდით! ვიშვათ და გავიხაროთ მისმიერი ხსნით!“ (ესაია 25:9).
‘უფალი დასცემს ამაყებს’
10, 11. როგორი სიმკაცრით მოექცევა იეჰოვა მოაბს?
10 იეჰოვა იხსნის თავისი ერიდან იმათ, რომლებიც თავმდაბლობას ავლენენ. მაგრამ ისრაელის მეზობელი ერი, მოაბი, ამაყია, იეჰოვას კი სძულს სიამაყე (იგავნი 16:18). ამიტომაც მოაბს დამცირება არ ასცდება. „დაადგრება უფლის ხელი ამ მთას და გაითელება მოაბი თავის ადგილზე, როგორც ჩალა ითელება სანეხვეზე. ხელებს გაშლის მის შუაგულში, როგორც მოცურავე შლის საცურაოდ ხელებს, მაგრამ დასცემს უფალი მის სიამაყეს მისი ხელის ხრიკებთან ერთად. ჩამოაქცევს, დაამხობს შენი გალავნის მაღალ ბურჯებს, მიწასთან გაასწორებს“ (ესაია 25:10—12).
11 იეჰოვა მოაბის მთას მოუღერებს ხელს? რა იქნება ამის შედეგი? ამაყი მოაბი ხელებს გაშლის და „სანეხვეზე“ გაითელება. ესაიას დღეებში ჩალას თელავდნენ ნაკელთან ერთად სასუქის მისაღებად. ამგვარად, ესაია მოაბის დამცირებას წინასწარმეტყველებს, მიუხედავად იმისა, რომ მოაბი მაღალი და, ერთი შეხედვით, საიმედო გალავნით არის დაცული.
12. რატომ გამოაქვს იეჰოვას განაჩენი მოაბისთვის?
12 რატომ გამოაქვს იეჰოვას მაინცდამაინც მოაბისთვის ასეთი მკაცრი განაჩენი? მოაბელთა წინაპარი, აბრაამის ძმისშვილი, იეჰოვას თაყვანისმცემელი ლოტი იყო. ამიტომაც მოაბელები ღმერთთან კავშირით შეკრული ხალხის არა მარტო მეზობლები, არამედ ნათესავებიც არიან. მიუხედავად ამისა, მათ ცრუ ღმერთების თაყვანისცემა დაიწყეს და დაუძინებელ მტრებად ექცნენ ისრაელს. ისინი იმსახურებენ ასეთ განაჩენს. ამ მხრივ, მოაბი იეჰოვას დღევანდელ მსახურთა მტრებს ჰგავს — განსაკუთრებით კი ქრისტიანულ სამყაროს, რომელიც აცხადებს, რომ ფესვები პირველი საუკუნის ქრისტიანულ კრებაში აქვს გადგმული, მაგრამ, როგორც უკვე დავინახეთ, დიდი ბაბილონის უმთავრესი შემადგენელი ნაწილია.
გადარჩენის სიმღერა
13, 14. რომელი „მაგარი ქალაქი“ აქვს ღვთის ხალხს დღეს და ვის აქვს მასში შესვლის უფლება?
13 როგორია ღვთის ხალხის საქმის ვითარება? ისინი იეჰოვას კეთილგანწყობილებითა და მფარველობით გახარებული ერთად მღერიან. „იმ დღეს იმღერებენ ამ სიმღერას იუდას ქვეყანაში: მაგარი ქალაქი გვაქვს; ხსნას დაგვიდებს ზღუდედ და გალავნად. გააღეთ ჭიშკრები, შემოვიდეს მართალი ერი, რწმენის შემნახველი!“ (ესაია 26:1, 2). ეს სიტყვები, რომლებიც, უეჭველად, შესრულდა ძველ დროში, ჩვენს დროშიც აშკარად სრულდება. იეჰოვას „მართალი ერი“ მტკიცე ქალაქის მსგავსი ორგანიზაციით არის დაჯილდოებული. მათ ნამდვილად აქვთ სიხარულით სიმღერის მიზეზი!
14 როგორი ხალხი შემოდის ამ „ქალაქში“? სიმღერაში მოცემულია პასუხი: «ზრახვაშეურყეველს მშვიდობაში იფარავ [ღმერთო], რადგან შენზეა მონდობილი. მიენდეთ უფალს უკუნისამდე, რადგან უფალი ღმერთია [„იაჰ იეჰოვაშია“, აქ] საუკუნო კლდე» (ესაია 26:3, 4). ‘ზრახვა’, რომელიც იეჰოვას მხარდაჭერით არის შეურყეველი, მისი სამართლიანი პრინციპებისადმი მორჩილებისა და მასზე მინდობის სურვილია და არა წუთისოფლის მერყევ კომერციულ, პოლიტიკურ და რელიგიურ სისტემებზე დანდობის სურვილი. „იაჰ იეჰოვა“ ერთადერთი საიმედო თავშესაფარი კლდეა. იეჰოვაზე სრულად მინდობილები მის მიერ იქნებიან დაცული და მარადიული „მშვიდობით“ გაიხარებენ (იგავნი 3:5, 6; ფილიპელთა 4:6, 7).
15. როგორ დაეცა ჩვენს დროში „აღზევებული ქალაქი“ და როგორ ‘თრგუნავს მას ბეჩავის ფეხი’?
15 რა ძლიერ განსხვავდება მათი მდგომარეობისგან ღვთის ხალხის მტრების მდგომარეობა! „დაამდაბლა მაღლის მკვიდრნი, აღზევებული ქალაქი; დაამხო იგი, მიწასთან გაასწორა, გააცამტვერა. თრგუნავს მას ფეხი, ბეჩავის ფეხი, მათხოვართა ტერფები“ (ესაია 26:5, 6). ესაია შეიძლება კვლავ მოაბის „აღზევებულ ქალაქს“ გულისხმობს ან რომელიმე სხვა ქალაქი, მაგალითად, ბაბილონი აქვს მხედველობაში, რომელიც ნამდვილად აღზევებულია ქედმაღლობით. ნებისმიერ შემთხვევაში, იეჰოვამ სრულიად შეცვალა „აღზევებული ქალაქის“ მდგომარეობა, რომელსაც ახლა მისივე ‘მათხოვარნი და ბეჩავნი’ თრგუნავენ. დღეს ეს წინასწარმეტყველება ზუსტად სრულდება დიდ ბაბილონზე, განსაკუთრებით კი ქრისტიანულ სამყაროზე. 1919 წელს ეს „აღზევებული ქალაქი“ იძულებული გახდა, გაეთავისუფლებინა იეჰოვას ხალხი, რაც დამამცირებელი დაცემა იყო მისთვის. ამის შემდეგ გათავისუფლებულებმა თავიანთი მჩაგვრელის თრგუნვა დაიწყეს (გამოცხადება 14:8). როგორ? ამ „აღზევებული ქალაქისთვის“ ღვთის რისხვის მოახლოების სახალხოდ გაცხადებით (გამოცხადება 8:7—12; 9:14—19).
სიმართლისა და იეჰოვას „სახსენებლის“ ნატვრა
16. ღვთისადმი ერთგულების რა შესანიშნავ მაგალითს იძლევა ესაია?
16 ტრიუმფალური სიმღერის შემდეგ ესაია იეჰოვასადმი თავის ერთგულებას გვიმჟღავნებს და მართალი ღვთის სამსახურში ყოფნის კურთხევებზე ამახვილებს ყურადღებას (წაიკითხეთ ესაია 26:7—9). წინასწარმეტყველი იეჰოვაზე დაიმედებისა და მისი „სახელისა“ და „სახსენებლის“ ‘ნატვრის’ შესანიშნავ მაგალითს იძლევა. რა არის იეჰოვას სახსენებელი? გამოსვლის 3:15-ში ნათქვამია: «უფალი [„იეჰოვა“, აქ]... არის ჩემი სახელი უკუნითი უკუნისამდე, ეს არის ჩემი სახსენებელი თაობიდან თაობამდე». ესაიასთვის ძვირფასია იეჰოვას სახელი და ის ყველაფერი, რასთანაც ეს სახელია დაკავშირებული, მათ შორის იეჰოვას სამართლიანი ნორმები და გზები. კურთხეული იქნება ყველა, ვინც მისნაირად შეიყვარებს იეჰოვას (ფსალმუნი 5:9; 24:4, 5; 134:13; ოსია 12:6).
17. რა კურთხევებს ვერ მიიღებს ბოროტეული?
17 მაგრამ ყველას როდი უყვარს იეჰოვა და მისი მაღალზნეობრივი ნორმები (წაიკითხეთ ესაია 26:10). ბოროტეული უარს ამბობს იმაზე, რომ ისწავლოს სიმართლე და შევიდეს „წრფელ ქვეყანაში“, რომელიც იეჰოვას ზნეობრივად და სულიერად სუფთა, წრფელ მსახურებს ეკუთვნის. ამიტომაც ის «უფლის დიდებას არად ჩააგდებს [„ვერ იხილავს“, აქ]». ბოროტეული ვერ შეესწრება იმ დროს, როდესაც იეჰოვა თავისი სახელის განწმენდის შემდეგ მთელ კაცობრიობას აკურთხებს. ახალ ქვეყნიერებაშიც კი, როდესაც მთელი დედამიწა „წრფელ ქვეყანად“ გადაიქცევა, ზოგი არ დააფასებს იეჰოვას წყალობას. მათი სახელები სიცოცხლის წიგნში არ ჩაიწერება (ესაია 65:20; გამოცხადება 20:12, 15).
18. რა მხრივ არის ზოგი საკუთარი სურვილით სულიერად დაბრმავებული ესაიას დღეებში და როდის გახდებიან ისინი იძულებული, „დაინახონ“ იეჰოვა?
18 „უფალო, შემართულია შენი ხელი, მაგრამ ვერ ხედავენ. დაინახონ შენი შური შენი ხალხის გამო და შერცხვებათ; ცეცხლმა შეჭამოს შენი მტრები“ (ესაია 26:11). ესაიას დღეებში აშკარად ჩანს, რომ იეჰოვას ხელი შემართულია, როდესაც იეჰოვა მტრებისგან იცავს თავის ხალხს. მაგრამ ბევრი ვერ ხედავს ამას. ასეთი ხალხი საკუთარი სურვილით არის სულიერად დაბრმავებული, მაგრამ ბოლოს ისინი იძულებული გახდებიან, „დაინახონ“ ანუ აღიარონ იეჰოვა, როდესაც მისი შურის ცეცხლი შეჭამს მათ (სოფონია 1:18). ღმერთი მოგვიანებით ეუბნება ეზეკიელს: «მაშინ მიხვდებიან, რომ უფალი [„იეჰოვა“, აქ] ვარ» (ეზეკიელი 38:23).
„ვინც უყვარს, იმას წვრთნის უფალი“
19, 20. რატომ და როგორ სჯის იეჰოვა თავის ხალხს და ვისთვის მოაქვს სასჯელს სარგებლობა?
19 ესაიამ იცის, რომ მშვიდობა და კეთილდღეობა, რომლითაც მისი თანამემამულენი ხარობენ, იეჰოვას კურთხევაა. „უფალო, შენ მოაფენ მშვიდობას ჩვენზე; შენ გვიკეთებ ყველა ჩვენ საქმეს“ (ესაია 26:12). მაგრამ მიუხედვად იმისა, რომ იეჰოვა თავის ხალხს ამ კურთხევებთან ერთად „მღვდელთა სამეფოდ და წმიდა ერად“ გახდომის შესაძლებლობას აძლევდა, იუდას მეტად ცვალებადი ისტორია აქვს (გამოსვლა 19:6). ხალხი არაერთხელ უბრუნდება ცრუ თაყვანისმცემლობას. ამიტომაც ისინი დროდადრო ისჯებიან. მაგრამ ასეთი სასჯელი იეჰოვას სიყვარულის გამოვლინებაა, რადგან „ვინც უყვარს, იმას წვრთნის უფალი“ (ებრაელთა 12:6).
20 ხშირად იეჰოვა იმით სჯის თავის ხალხს, რომ „სხვა მეუფეთ“ ანუ სხვა ერებს მათზე ბატონობის ნებას რთავს (წაიკითხეთ ესაია 26:13). ძვ. წ. 607 წელს მისი ნებით ბაბილონელებს ტყვედ მიჰყავთ ღვთის ხალხი. მოაქვს ამას მათთვის რაიმე სარგებლობა? ტანჯვას თავისთავად არავითარი სარგებლობა არ მოაქვს ადამიანისთვის, მაგრამ, თუ ტანჯვის დროს კაცი გონს მოეგება, მოინანიებს და იეჰოვას განადიდებს, მაშინ ის ნამდვილად იღებს სასჯელიდან სარგებლობას (მეორე რჯული 4:25—31). ინანიებენ იუდაელები ღვთის წინაშე? დიახ! ესაია წინასწარმეტყველებს: „მხოლოდ შენში ვახსენებთ შენს სახელს“. ძვ. წ. 537 წელს ტყვეობიდან დაბრუნებულ იუდაელებს ხშირად სჭირდებათ სხვადასხვა ცოდვის გამო დასჯა, მაგრამ ისინი აღარასდროს უბრუნდებიან ქვის ღმერთების თაყვანისცემას.
21. რა დაემართებათ ღვთის ხალხის მჩაგვრელებს?
21 რა შეიძლება ითქვას იუდას დამპყრობლებზე? „აჩრდილები აღარ აღდგებიან, რადგან შენ დასაჯე და მოსპე ისინი. მათი სახსენებელი წარხოცე“ (ესაია 26:14). ბაბილონი დაისჯება იეჰოვას რჩეული ერისთვის მიყენებული ზიანის გამო. იეჰოვა მიდიელთა და სპარსელთა ხელით გაანადგურებს ბაბილონს და ტყვეობიდან გაათავისუფლებს თავის ხალხს. დიდებული ქალაქი ბაბილონი მკვდარ ქალაქად იქცევა და ბოლოს მთლიანად გაუდაბურდება.
22. როგორ აკურთხა ღმერთმა თავისი ხალხი ამ უკანასკნელ ჟამს?
22 უკანასკნელ ჟამს, სახელდობრ კი 1919 წელს, ამ წინასწარმეტყველების კიდევ ერთხელ შესრულებისას დასჯილი სულიერი ისრაელი დიდი ბაბილონის ტყვეობიდან გათავისუფლდა და კვლავ იეჰოვას სამსახურში ჩადგა. განახლებული ცხებული ქრისტიანები დიდი გულმოდგინებით შეუდგნენ სამქადაგებლო მსახურებას (მათე 24:14). თავის მხრივ, იეჰოვამ რიცხობრივი ზრდით აკურთხა ისინი და თანამსახურებად უამრავი ხალხი, „სხვა ცხვრებიც“, დაუყენა (იოანე 10:16). „შენ გაგიმრავლებია ხალხი, უფალო, გაგიმრავლებია ხალხი! განდიდებულხარ, განგივრცია ქვეყნის კიდეები. უფალო, შენ გეძებდნენ გასაჭირში, გულში ლოცულობდნენ, შენ კი უმზადებდი სასჯელს“ (ესაია 26:15, 16).
ისინი „აღდგებიან“
23. ა) როგორ ვლინდება დიდებულად იეჰოვას ძალა ძვ. წ. 537 წელს? ბ) როგორ გამოვლინდა ამნაირადვე იეჰოვას ძალა 1919 წელს?
23 ახლა ესაია კვლავ ბაბილონის ტყვეობაში მყოფი იუდას მდგომარეობას უბრუნდება. ის ერს ორსულ ქალს ადარებს, რომელიც მშობიარობის ტკივილებით იტანჯება, მაგრამ დახმარების გარეშე ვერ აჩენს ბავშვს (წაიკითხეთ ესაია 26:17, 18). ასეთ დახმარებას იეჰოვას ხალხი ძვ. წ. 537 წელს იღებს, რის შემდეგაც სამშობლოში ბრუნდება ტაძრის აღდგენისა და ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლობის განახლების განზრახვით. შეიძლება ითქვას, რომ ერი მკვდრეთით არის აღმდგარი. „გაცოცხლდებიან შენი მკვდრები, აღდგებიან გვამები; გაიღვიძეთ და იყიჟინეთ, მტვერში დავანებულნო! რადგან ნათლის ცვარია შენი ცვარი და აჩრდილთა ქვეყანაზე მოაფენ მას“ (ესაია 26:19). იეჰოვას ძალის რა შესანიშნავი გამოვლინებაა! იეჰოვას ძალა 1919 წელსაც შესანიშნავად გამოვლინდა, როდესაც ეს სიტყვები სულიერი გაგებით შესრულდა! (გამოცხადება 11:7—11). როგორ მოველით იმ დროს, როდესაც ისინი პირდაპირი მნიშვნელობით შესრულდება ახალ ქვეყნიერებაში — როცა მკვდრები ‘იესოს ხმას მოისმენენ და გამოვლენ’ სამარხებიდან! (იოანე 5:28, 29).
24, 25. ა) როგორ უნდა დამალულიყვნენ ძვ. წ. 539 წელს მცხოვრები იუდაელები იეჰოვას ბრძანების თანახმად? ბ) რამ შეიძლება შეასრულოს „შიდა ოთახების“ დანიშნულება ჩვენს დროში და როგორი დამოკიდებულება უნდა განვავითაროთ მათ მიმართ?
24 მაგრამ ესაიას მეშვეობით აღთქმული სულიერი კურთხევების მისაღებად ღვთის ერთგულმა ადამიანებმა იეჰოვას მოწოდებები უნდა შეასრულონ: «წადი, ჩემო ხალხო, შედით თქვენ-თქვენ ოთახებში [„შიდა ოთახებში, აქ] და გამოიკეტეთ კარი. მცირეხანს შეაფარე თავი, ვიდრე რისხვა გადაივლიდეს. რადგან, აჰა, უფალი გამოდის თავისი ადგილიდან ქვეყნის მკვიდრთა დასასჯელად მათი ცოდვისთვის; მიწა გამოაჩენს თავის სისხლს და აღარ დაფარავს თავის დახოცილებს» (ესაია 26:20, 21; შეადარეთ სოფონია 1:14). წინასწარმეტყველების ეს ნაწილი, შესაძლებელია, პირველად მაშინ შესრულდა, როდესაც მიდიელებმა და სპარსელებმა მეფე კიროსის მეთაურობით ძვ. წ. 539 წელს ბაბილონი დაიპყრეს. ბერძენი ისტორიკოსის, ქსენოფონტეს, სიტყვების თანახმად, ბაბილონში შეჭრისას კიროსი ბრძანებას იძლევა, რომ ყველა თავთავის სახლში დარჩეს, რადგან მის ცხენოსნებს „ნაბრძანები აქვთ, ცოცხალი არავინ დატოვონ, ვისაც კი ქუჩაში დაინახავენ“. ამ წინასწარმეტყველებაში მოხსენიებული „შიდა ოთახები“ დღეს შეიძლება იეჰოვას მოწმეთა მთელ მსოფლიოში არსებულ ათიათასობით კრებასთან იყოს დაკავშირებული. ასეთ კრებებს ყოველთვის და „დიდი გასაჭირის“ დროსაც კი უდიდესი მნიშვნელობა ექნება ჩვენს ცხოვრებაში (გამოცხადება 7:14). მაშ, რამდენად მნიშვნელოვანია, დადებითი განწყობილება შევინარჩუნოთ კრების მიმართ და რეგულარულად დავესწროთ კრების შეხვედრებს (ებრაელთა 10:24, 25).
25 მალე სატანის წუთისოფელს ბოლო მოეღება. ჩვენ ჯერ არ ვიცით, როგორ დაიფარავს იეჰოვა თავის ხალხს იმ საზარელ დროს (სოფონია 2:3). მაგრამ ვიცით, რომ ჩვენი გადარჩენა იეჰოვასადმი რწმენაზე, მისადმი ერთგულებასა და მორჩილებაზე იქნება დამოკიდებული.
26. რა არის წარმოდგენილი „ლევიათანით“ ესაიას დღეებში და ჩვენს დროში, და რა ემართება ამ ‘ზღვის გველეშაპს’?
26 ამ დროის შესახებ ესაია წინასწარმეტყველებს: „იმ დღეს დასჯის უფალი სასტიკი, დიდი და ძლიერი მახვილით ლევიათანს, გველს მოსრიალეს, და ლევიათანს, გველს დაკლაკნილს, და მოკლავს გველეშაპს, ზღვაში მყოფელს“ (ესაია 27:1). წინასწარმეტყველების პირველი შესრულებისას „ლევიათანში“ ის ქვეყნები იგულისხმება, სადაც ისრაელები არიან გაფანტული, ანუ მისით ბაბილონი, ეგვიპტე და ასურეთია წარმოდგენილი. ეს ერები ხელს ვერ შეუშლიან იეჰოვას ხალხს თავის დროზე სამშობლოში დაბრუნებაში. მაგრამ ვინ არის თანამედროვე ლევიათანი? როგორც ჩანს, ლევიათანი სატანა — „ძველი გველი“ — და დედამიწაზე არსებული მისი ბოროტი სისტემაა, რომელსაც ის სულიერ ისრაელთან ბრძოლაში ძირითად იარაღად იყენებს (გამოცხადება 12:9, 10; 13:14, 16, 17; 18:24). „ლევიათანმა“ 1919 წელს დაკარგა ღვთის ხალხზე თავისი ძალაუფლება, ხოლო მალე სრულიად განადგურდება, როდესაც იეჰოვა „მოკლავს გველეშაპს, ზღვაში მყოფელს“. მანამდე კი „ლევიათანი“ არასდროს იქნება წარმატებული, როგორც უნდა ეცადოს ღვთის ხალხის წინააღმდეგ ბრძოლას (ესაია 54:17).
„სანატრელი ვენახი“
27, 28. ა) რით აავსო იეჰოვას ვენახმა მთელი დედამიწა? ბ) როგორ იცავს იეჰოვა თავის ვენახს?
27 ესაია ახლა სხვა მშვენიერი სიმღერით აღწერს იმას, თუ როგორ ნაყოფს გამოიღებს იეჰოვას მიერ გათავისუფლებული ხალხი: „იმ დღეს იმღერეთ სანატრელ ვენახზე: მე, უფალი, მცველი ვარ მისი, ყოველწამს ვარწყულებ და ვიცავ დღითა და ღამით, რომ არავინ დააზიანოს“ (ესაია 27:2, 3). სულიერი ისრაელის დედამიწაზე დარჩენილმა მცირე ნაწილმა და მათმა გულმოდგინე თანამსახურებმა მთელი მსოფლიო აავსეს სულიერი ნაყოფით. ზეიმისა და სიმღერის რა შესანიშნავი მიზეზია! ეს ყოველივე იეჰოვას წყალობით ხდება, რომელიც სიყვარულით ზრუნავს თავის ვენახზე (შეადარეთ იოანე 15:1—8).
28 იეჰოვას რისხვა სიხარულით შეიცვალა! „რისხვა არ არის ჩემში; მაგრამ დამიყარონ ბრძოლაში ნარ-ეკალი! გადავთელავ მათ და ერთიანად გადავწვავ. ან მოეჭიდოს ჩემს სიმტკიცეს, ზავი დამიდოს, დამიდოს ზავი!“ (ესაია 27:4, 5). მტევნებისგან რომ კარგი ღვინო დაიწუროს, იეჰოვა თითქოს თელავს და წვავს ნებისმიერ ხელშემშლელ ნარ-ეკალს, რომელიც გააფუჭებს მის ვენახს. ამიტომაც ნურავინ შეუქმნის საფრთხეს ქრისტიანულ კრებას! დაე ყველა ‘მოეჭიდოს ღვთის სიმტკიცეს’, რათა იეჰოვას კეთილგანწყობილება მოიპოვონ და დაცული იყვნენ მის მიერ. ასეთი მოქმედებით ისინი ‘ზავს დადებენ’ ანუ მშვიდობიან ურთიერთობას დაამყარებენ ღმერთთან, რაც იმდენად მნიშვნელოვანია, რომ ესაია ორჯერ აღნიშნავს მის აუცილებლობას. რა იქნება შედეგი? „დადგება ჟამი და ფესვს გაიდგამს იაკობი, გაიხარებს და ყლორტებს გამოყრის ისრაელი და მთელს ქვეყნიერებას აავსებს ნაყოფით“ (ესაია 27:6)c. რა შესანიშნავად გამოვლინდა იეჰოვას ძალა ამ მუხლის სიტყვების შესრულებით! ცხებულმა ქრისტიანებმა 1919 წლიდან მთელი დედამიწა აავსეს „ნაყოფით“ — საუკეთესო სულიერი საზრდოთი. ამის შედეგად მათ მილიონობით ერთგული ადამიანი — სხვა ცხვარი — შეუერთდა, რომლებიც მათთან ერთად „ემსახურებიან [ღმერთს] დღე და ღამე“ (გამოცხადება 7:15). ამ გახრწნილ წუთისოფელში ისინი სიხარულით იცავენ მის მაღალზნეობრივ ნორმებს. ამიტომაც იეჰოვა რიცხობრივი ზრდით აკურთხებს მათ. არასდროს დავივიწყოთ, რომ გვაქვს შესანიშნავი შესაძლებლობა, მივიღოთ და სხვებსაც მივაწოდოთ „ნაყოფი“ იეჰოვას განდიდებით!
[სქოლიოები]
a სახელი „ყარი“ შესაძლოა „ქალაქს“ ნიშნავდეს.
b იხილეთ „გამოცხადება — მისი გრანდიოზული აპოგეა ახლოსაა!“, გვერდი 170 (ინგლ.).
c ესაიას 27:7—13 განხილულია 285-ე გვერდზე მოცემულ ჩარჩოში.
[ჩარჩო 285 გვერდზე]
„დიდი საყვირი“ თავისუფლებას იუწყება
ძვ. წ. 607 წელს იუდას ტკივილები მატულობს, როდესაც იეჰოვა ბაბილონის ტყვეობით გვემს და სჯის თავის ურჩ ერს (წაიკითხეთ ესაია 27:7—11). ერის ცოდვა იმდენად დიდია, რომ შეუძლებელია ცხოველური შესაწირავებით გამოსყიდვა. ამიტომაც, როგორც «რისხვა [„თავზარდამცემი შეძახილი“, აქ]» ფანტავს ფარას ან ძლიერი ქარის „ქროლვა“ აიტაცებს ფოთლებს, ისე დევნის იეჰოვა ისრაელს სამშობლოდან. ამის შემდეგ წინასწარმეტყველებაში ქალებით წარმოდგენილი სუსტი ხალხიც კი შეძლებს ქვეყანაში დარჩენილთა დაჩაგვრას.
მაგრამ იეჰოვას მიერ თავისი ხალხის გათავისუფლების დროც დგება. ის ათავისუფლებს მათ, როგორც, ასე ვთქვათ, ხეზე მიბმულ ნაყოფს ათავისუფლებენ მოკრეფისას. „იმ დღეს გალეწავს უფალი თავთავებს ევფრატიდან ეგვიპტის ხევამდე და თქვენც, ისრაელიანებო, სათითაოდ აიკრიფებით. იმ დღეს ახმიანდება დიდი საყვირი და მოვლენ აშურის ქვეყანაში დაკარგულნი და ეგვიპტის ქვეყანად გაგდებულნი, რომ თაყვანისცენ უფალს წმიდა მთაზე იერუსალიმში“ (ესაია 27:12, 13). ძვ. წ. 539 წელს გამარჯვების შემდეგ კიროსი ბრძანებას იძლევა, ყველა იუდაელი გათავისუფლდეს თავისი იმპერიიდან, რომელშიც აშური და ეგვიპტეც შედის (პირველი ეზრა 1:1—4). თითქოს „დიდი საყვირი“ ღვთის ხალხის თავისუფლებას იუწყებოდეს.
[სურათები 275 გვერდზე]
„ნადიმი მსუყე კერძებით“.
[სურათი 277 გვერდზე]
ბაბილონი თავისივე ტყვეების ფეხით ითრგუნება.
[სურათი 278 გვერდზე]
„შედით თქვენ-თქვენ შიდა ოთახებში“.