ലൂക്കോസ്‌ എഴുതിയത്‌
7 ജനത്തോടു പറയാനുള്ളതെല്ലാം പറഞ്ഞുതീർന്നപ്പോൾ യേശു കഫർന്നഹൂമിലേക്കു പോയി. 2 അവിടെ ഒരു സൈനികോദ്യോഗസ്ഥന്റെ അടിമ രോഗം പിടിപെട്ട്‌ മരിക്കാറായി കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു.+ അയാൾക്കു വളരെ പ്രിയപ്പെട്ടവനായിരുന്നു ആ അടിമ. 3 യേശുവിനെക്കുറിച്ച്‌ കേട്ട സൈനികോദ്യോഗസ്ഥൻ, വന്ന്‌ തന്റെ അടിമയെ സുഖപ്പെടുത്തുമോ എന്നു ചോദിക്കാൻ ജൂതന്മാരുടെ ചില മൂപ്പന്മാരെ* യേശുവിന്റെ അടുത്തേക്ക്‌ അയച്ചു. 4 യേശുവിന്റെ അടുത്ത്‌ എത്തിയ അവർ ഇങ്ങനെ കേണപേക്ഷിച്ചു: “അങ്ങ്‌ വന്ന്‌ അയാളെ സഹായിക്കണം. അയാൾ അതിന്‌ അർഹനാണ്‌. 5 കാരണം അയാൾ നമ്മുടെ ജനതയെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു. നമ്മുടെ സിനഗോഗ്‌ പണിതതും അയാളാണ്‌.” 6 യേശു അവരുടെകൂടെ പോയി. വീട്‌ എത്താറായപ്പോൾ ആ ഉദ്യോഗസ്ഥൻ ചില സുഹൃത്തുക്കളെ യേശുവിന്റെ അടുത്തേക്ക്‌ അയച്ച്‌ ഇങ്ങനെ പറയിച്ചു: “യജമാനനേ, ബുദ്ധിമുട്ടേണ്ടാ. അങ്ങ്‌ എന്റെ വീട്ടിൽ വരാൻമാത്രം യോഗ്യത എനിക്കില്ല.+ 7 അങ്ങയുടെ അടുത്ത്‌ ഞാൻ വരാഞ്ഞതും അതുകൊണ്ടാണ്‌. അങ്ങ്‌ ഒരു വാക്കു പറഞ്ഞാൽ മതി, എന്റെ ജോലിക്കാരന്റെ അസുഖം മാറും. 8 ഞാനും അധികാരത്തിൻകീഴിലുള്ളയാളാണ്‌. എന്റെ കീഴിലും പടയാളികളുണ്ട്‌. ഞാൻ ഒരാളോട്‌, ‘പോകൂ’ എന്നു പറഞ്ഞാൽ അയാൾ പോകും. വേറൊരാളോട്‌, ‘വരൂ’ എന്നു പറഞ്ഞാൽ അയാൾ വരും. എന്റെ അടിമയോട്‌, ‘ഇതു ചെയ്യ്‌’ എന്നു പറഞ്ഞാൽ അയാൾ അതു ചെയ്യും.” 9 ഇതു കേട്ട്‌ ആശ്ചര്യപ്പെട്ട യേശു, തിരിഞ്ഞ്‌ തന്നെ അനുഗമിക്കുന്ന ജനക്കൂട്ടത്തോടു പറഞ്ഞു: “ഇസ്രായേലിൽപ്പോലും ഇത്ര വലിയ വിശ്വാസം കണ്ടിട്ടില്ല എന്നു ഞാൻ നിങ്ങളോടു പറയുന്നു.”+ 10 ആ ഉദ്യോഗസ്ഥൻ യേശുവിന്റെ അടുത്തേക്ക്‌ അയച്ച ആളുകൾ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ അടിമ ആരോഗ്യത്തോടിരിക്കുന്നതു കണ്ടു.+
11 പിന്നെ യേശു നയിൻ എന്ന നഗരത്തിലേക്കു പോയി. യേശുവിന്റെ ശിഷ്യന്മാരും വലിയൊരു ജനക്കൂട്ടവും കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു. 12 യേശു നഗരകവാടത്തിന്‌ അടുത്ത്‌ എത്തിയപ്പോൾ, ആളുകൾ ഒരാളുടെ ശവശരീരം ചുമന്നുകൊണ്ട്‌ പുറത്തേക്കു വരുന്നതു കണ്ടു. അവൻ അമ്മയുടെ ഒരേ ഒരു മകനായിരുന്നു;+ അമ്മയാണെങ്കിൽ വിധവയും. നഗരത്തിൽനിന്നുള്ള വലിയൊരു കൂട്ടം ആളുകളും ആ വിധവയുടെകൂടെയുണ്ടായിരുന്നു. 13 വിധവയെ കണ്ട്‌ മനസ്സ്‌ അലിഞ്ഞ കർത്താവ്‌,+ “കരയേണ്ടാ”+ എന്നു പറഞ്ഞു. 14 പിന്നെ യേശു അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌ ശവമഞ്ചം തൊട്ടു; അതു ചുമന്നിരുന്നവർ അവിടെ നിന്നു. അപ്പോൾ യേശു പറഞ്ഞു: “ചെറുപ്പക്കാരാ, എഴുന്നേൽക്കുക* എന്നു ഞാൻ നിന്നോടു പറയുന്നു.”+ 15 മരിച്ചവൻ അപ്പോൾ എഴുന്നേറ്റ്‌ ഇരുന്ന്‌ സംസാരിക്കാൻതുടങ്ങി. യേശു അവനെ അവന്റെ അമ്മയെ ഏൽപ്പിച്ചു.+ 16 അവരെല്ലാം ആകെ ഭയന്നുപോയി. “മഹാനായ ഒരു പ്രവാചകൻ നമുക്കിടയിൽ വന്നിരിക്കുന്നു”+ എന്നും “ദൈവം തന്റെ ജനത്തിനു നേരെ ശ്രദ്ധ തിരിച്ചിരിക്കുന്നു”+ എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ അവർ ദൈവത്തെ സ്‌തുതിക്കാൻതുടങ്ങി. 17 യേശുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ വാർത്ത യഹൂദ്യയിൽ എല്ലായിടത്തും ചുറ്റുമുള്ള നാടുകളിലും പരന്നു.
18 യോഹന്നാന്റെ ശിഷ്യന്മാർ ഇക്കാര്യങ്ങളെല്ലാം യോഹന്നാനെ അറിയിച്ചു.+ 19 അപ്പോൾ യോഹന്നാൻ രണ്ടു ശിഷ്യന്മാരെ കർത്താവിന്റെ അടുത്തേക്ക്‌ അയച്ച്‌, “വരാനിരിക്കുന്നയാൾ അങ്ങുതന്നെയാണോ,+ അതോ ഇനി മറ്റൊരാളെ ഞങ്ങൾ കാത്തിരിക്കണോ” എന്നു ചോദിച്ചു. 20 അവർ യേശുവിന്റെ അടുത്ത്‌ വന്ന്‌ പറഞ്ഞു: “‘വരാനിരിക്കുന്നയാൾ അങ്ങുതന്നെയാണോ, അതോ ഇനി മറ്റൊരാളെ ഞങ്ങൾ കാത്തിരിക്കണോ’ എന്നു ചോദിക്കാൻ സ്‌നാപകയോഹന്നാൻ അയച്ചതാണു ഞങ്ങളെ.” 21 ആ സമയത്തുതന്നെ യേശു, ഗുരുതരമായ രോഗങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെ പല തരം അസുഖങ്ങൾ പിടിപെട്ട+ അനേകരെയും ദുഷ്ടാത്മാക്കൾ* ബാധിച്ചവരെയും സുഖപ്പെടുത്തി. കൂടാതെ അന്ധരായ നിരവധി പേർക്കു കാഴ്‌ച നൽകുകയും ചെയ്‌തു. 22 യേശു ആ രണ്ടു പേരോടു പറഞ്ഞു: “നിങ്ങൾ കാണുകയും കേൾക്കുകയും ചെയ്‌തത്‌, പോയി യോഹന്നാനെ അറിയിക്കുക: അന്ധർ കാണുന്നു,+ മുടന്തർ നടക്കുന്നു, കുഷ്‌ഠരോഗികൾ ശുദ്ധരാകുന്നു, ബധിരർ കേൾക്കുന്നു,+ മരിച്ചവർ ഉയിർത്തെഴുന്നേൽക്കുന്നു, ദരിദ്രരോടു സന്തോഷവാർത്ത അറിയിക്കുന്നു.+ 23 ഞാൻ കാരണം വിശ്വാസത്തിൽനിന്ന്‌ വീണുപോകാത്തവൻ സന്തുഷ്ടൻ.”+
24 യോഹന്നാന്റെ ദൂതന്മാർ പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ യേശു ജനക്കൂട്ടത്തോടു യോഹന്നാനെക്കുറിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “നിങ്ങൾ എന്തു കാണാനാണു വിജനഭൂമിയിലേക്കു പോയത്‌? കാറ്റത്ത്‌ ആടിയുലയുന്ന ഈറ്റയോ?+ 25 അല്ല, നിങ്ങൾ എന്തു കാണാനാണു പോയത്‌? പട്ടുവസ്‌ത്രം* ധരിച്ച മനുഷ്യനെയോ?+ പട്ടുവസ്‌ത്രങ്ങൾ ധരിച്ച്‌ ആഡംബരത്തോടെ ജീവിക്കുന്നവർ രാജകൊട്ടാരങ്ങളിലല്ലേ ഉള്ളത്‌? 26 അപ്പോൾപ്പിന്നെ നിങ്ങൾ എന്തിനു പോയി? ഒരു പ്രവാചകനെ കാണാനോ? ശരിയാണ്‌, എന്നാൽ പ്രവാചകനിലും വലിയവനെത്തന്നെ+ എന്നു ഞാൻ പറയുന്നു. 27 ‘ഇതാ, ഞാൻ നിന്റെ മുമ്പേ എന്റെ സന്ദേശവാഹകനെ അയയ്‌ക്കുന്നു; അവൻ മുമ്പേ പോയി നിനക്കു വഴി ഒരുക്കും’+ എന്ന്‌ എഴുതിയിരിക്കുന്നത്‌ ഈ യോഹന്നാനെക്കുറിച്ചാണ്‌. 28 സ്‌ത്രീകൾക്കു ജനിച്ചവരിൽ യോഹന്നാനെക്കാൾ വലിയവനായി ആരുമില്ല. എന്നാൽ ദൈവരാജ്യത്തിലെ ചെറിയവരിൽ ഒരാൾപ്പോലും യോഹന്നാനെക്കാൾ വലിയവനാണ്‌ എന്നു ഞാൻ നിങ്ങളോടു പറയുന്നു.”+ 29 (നികുതിപിരിവുകാരും മറ്റു ജനങ്ങളും ഇതു കേട്ടപ്പോൾ, ദൈവം നീതിമാൻ എന്നു ഘോഷിച്ചു. കാരണം, അവർ യോഹന്നാന്റെ സ്‌നാനമേറ്റിരുന്നു.+ 30 എന്നാൽ പരീശന്മാരും നിയമപണ്ഡിതന്മാരും യോഹന്നാന്റെ അടുത്ത്‌ വന്ന്‌ സ്‌നാനമേറ്റിരുന്നില്ല. അങ്ങനെ അവരെക്കുറിച്ചുള്ള ദൈവോദ്ദേശ്യത്തോട്‌* അവർ അനാദരവ്‌ കാണിച്ചു.)+
31 “അതുകൊണ്ട്‌ ഈ തലമുറയിലെ മനുഷ്യരെ ഞാൻ ആരോട്‌ ഉപമിക്കും? ആരെപ്പോലെയാണ്‌ അവർ?+ 32 അവർ ചന്തസ്ഥലത്ത്‌ ഇരുന്ന്‌ പരസ്‌പരം ഇങ്ങനെ വിളിച്ചുപറയുന്ന കുട്ടികളെപ്പോലെയാണ്‌: ‘ഞങ്ങൾ നിങ്ങൾക്കായി കുഴലൂതി, നിങ്ങളോ നൃത്തം ചെയ്‌തില്ല. ഞങ്ങൾ വിലാപഗീതം പാടി, നിങ്ങളോ വിലപിച്ചില്ല.’ 33 അതുപോലെ സ്‌നാപകയോഹന്നാൻ അപ്പം തിന്നാത്തവനും വീഞ്ഞു കുടിക്കാത്തവനും+ ആയി വന്നപ്പോൾ, ‘അവനു ഭൂതബാധയുണ്ട്‌’ എന്നു നിങ്ങൾ പറഞ്ഞു. 34 എന്നാൽ മനുഷ്യപുത്രൻ തിന്നുകയും കുടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവനായി വന്നപ്പോൾ, ‘ഇതാ! തീറ്റിപ്രിയനും വീഞ്ഞുകുടിയനും ആയ മനുഷ്യൻ, നികുതിപിരിവുകാരുടെയും പാപികളുടെയും കൂട്ടുകാരൻ’+ എന്നു നിങ്ങൾ പറഞ്ഞു. 35 പക്ഷേ ജ്ഞാനം അതിന്റെ മക്കളാൽ നീതിയുള്ളതെന്നു തെളിയും.”*+
36 പരീശന്മാരിൽ ഒരാൾ യേശുവിനെ പലവട്ടം ഭക്ഷണത്തിനു ക്ഷണിച്ചു. അങ്ങനെ ഒടുവിൽ യേശു ആ പരീശന്റെ വീട്ടിൽ ചെന്നു, ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഇരുന്നു.*+ 37 ആ നഗരത്തിൽ പാപിനിയായി അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന ഒരു സ്‌ത്രീയുണ്ടായിരുന്നു. യേശു ആ പരീശന്റെ വീട്ടിൽ ഇരുന്ന്‌ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു എന്ന്‌ അറിഞ്ഞ അവൾ ഒരു വെൺകൽഭരണിയിൽ സുഗന്ധതൈലവുമായി അവിടെ വന്നു.+ 38 ആ സ്‌ത്രീ യേശുവിന്റെ പുറകിലായി കാൽക്കൽ നിന്ന്‌ കരഞ്ഞു. യേശുവിന്റെ പാദങ്ങൾ കണ്ണീരുകൊണ്ട്‌ നനച്ചിട്ട്‌ തലമുടികൊണ്ട്‌ തുടച്ചു. പിന്നെ യേശുവിന്റെ പാദങ്ങളിൽ ആർദ്രമായി ചുംബിച്ച്‌ അവയിൽ സുഗന്ധതൈലം ഒഴിച്ചു. 39 യേശുവിനെ ക്ഷണിച്ച പരീശൻ ഇതു കണ്ട്‌ ഇങ്ങനെ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു: “ഈ മനുഷ്യൻ ശരിക്കും ഒരു പ്രവാചകനായിരുന്നെങ്കിൽ തന്നെ തൊടുന്നത്‌ ആരാണെന്നും എങ്ങനെയുള്ളവളെന്നും മനസ്സിലാക്കിയേനേ. ഇവൾ പാപിനിയായ സ്‌ത്രീയല്ലേ.”+ 40 യേശു പരീശനോട്‌, “ശിമോനേ, എനിക്ക്‌ ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്‌” എന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ, “ഗുരുവേ, പറഞ്ഞാലും” എന്നു പറഞ്ഞു.
41 “പണം കടം കൊടുക്കുന്ന ഒരാളിൽനിന്ന്‌ രണ്ടു പേർ കടം വാങ്ങി. ഒരാൾ 500 ദിനാറെയും മറ്റേയാൾ 50-ഉം ആണ്‌ വാങ്ങിയത്‌. 42 അതു തിരിച്ചുകൊടുക്കാൻ അവർക്ക്‌ ഒരു നിവൃത്തിയുമില്ലായിരുന്നതുകൊണ്ട്‌ അയാൾ രണ്ടു പേരോടും നിരുപാധികം ക്ഷമിച്ചു. അവരിൽ ആരായിരിക്കും അയാളെ കൂടുതൽ സ്‌നേഹിക്കുക?” 43 അപ്പോൾ ശിമോൻ, “കൂടുതൽ ക്ഷമിച്ചത്‌ ആരോടാണോ അയാളായിരിക്കുമെന്നു തോന്നുന്നു” എന്നു പറഞ്ഞു. യേശു ശിമോനോട്‌, “നീ പറഞ്ഞതു ശരിയാണ്‌” എന്നു പറഞ്ഞു. 44 എന്നിട്ട്‌ യേശു സ്‌ത്രീയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞ്‌ ശിമോനോടായി പറഞ്ഞു: “നീ ഈ സ്‌ത്രീയെ കണ്ടില്ലേ? ഞാൻ നിന്റെ വീട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ നീ എന്റെ കാൽ കഴുകാൻ വെള്ളം തന്നില്ല. എന്നാൽ ഇവൾ ഇവളുടെ കണ്ണീരുകൊണ്ട്‌ എന്റെ കാലുകൾ നനച്ച്‌+ തലമുടികൊണ്ട്‌ തുടച്ചു. 45 നീ എന്നെ ചുംബിച്ചില്ല. ഇവളോ, ഞാൻ അകത്ത്‌ വന്നപ്പോൾമുതൽ എന്റെ പാദങ്ങളിൽ ചുംബിക്കുന്നു. 46 നീ എന്റെ തലയിൽ തൈലം ഒഴിച്ചില്ല. ഇവളോ, എന്റെ പാദങ്ങളിൽ സുഗന്ധതൈലം ഒഴിച്ചു. 47 അതുകൊണ്ട്‌, ഞാൻ നിന്നോടു പറയുന്നു: അവളുടെ പാപങ്ങൾ വളരെയധികമാണെങ്കിലും* അതെല്ലാം ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു.+ അതിനാൽ അവൾ കൂടുതൽ സ്‌നേഹം കാണിക്കുന്നു.+ എന്നാൽ കുറച്ച്‌ ക്ഷമിച്ചുകിട്ടിയവൻ കുറച്ച്‌ സ്‌നേഹിക്കുന്നു.” 48 പിന്നെ യേശു ആ സ്‌ത്രീയോട്‌, “നിന്റെ പാപങ്ങൾ ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു”+ എന്നു പറഞ്ഞു. 49 ഇതു കേട്ട്‌ യേശുവിനോടൊപ്പം മേശയ്‌ക്കൽ ഭക്ഷണത്തിന്‌ ഇരുന്നവർ, “പാപങ്ങൾപോലും ക്ഷമിക്കുന്ന ഇദ്ദേഹം ആരാണ്‌”+ എന്നു തമ്മിൽ ചോദിക്കാൻതുടങ്ങി. 50 യേശു ആ സ്‌ത്രീയോടു പറഞ്ഞു: “നിന്റെ വിശ്വാസം നിന്നെ രക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു.+ സമാധാനത്തോടെ പൊയ്‌ക്കൊള്ളൂ.”