Klaagliederen

1* O hoe eenzaam is zij komen te zitten,+ de stad die zo talrijk aan volk was!+

Hoe is zij als een weduwe geworden,+ zij die volkrijk was onder de natiën!+

Hoe is zij die een vorstin was onder de rechtsgebieden, tot dwangarbeid geraakt!+

 2 Hevig weent zij in de nacht,+ en haar tranen zijn op haar wangen.+

Zij heeft niemand die haar troost onder al haar minnaars.+

Zelfs al haar eigen metgezellen hebben trouweloos jegens haar gehandeld.+ Zij zijn haar tot vijanden geworden.+

 3 Ju̱da is in ballingschap gegaan wegens de ellende+ en wegens de overvloed van dienstbaarheid.+

Zijzelf heeft onder de natiën moeten wonen.+ Zij heeft geen rustplaats gevonden.

Allen die haar vervolgden,* hebben haar te midden van benauwende omstandigheden ingehaald.+

 4 Si̱ons wegen treuren, omdat er niemand naar het feest komt.+

Al haar poorten liggen woest en verlaten;+ haar priesters zuchten.+

Haar maagden zijn met droefheid geslagen, en zijzelf heeft bitterheid.+

 5 Haar tegenstanders zijn het hoofd geworden.+ Degenen die haar vijanden zijn, zijn onbekommerd.+

Omdat Jehovah zelf haar in droefheid heeft gedompeld wegens de overvloed van haar overtredingen,+

Hebben haar eigen kinderen als gevangenen voor de tegenstander uit gelopen.+

 6 En van de dochter van Si̱on verdwijnt al haar pracht.+

Haar vorsten zijn als herten gebleken die geen weide hebben gevonden,+

En zij blijven zonder kracht voor de vervolger* uit lopen.+

 7 Jeru̱zalem heeft [in] de dagen van haar ellende en van haar dakloze volk teruggedacht aan

Al haar begeerlijke dingen die er bleken te zijn vanaf de dagen van weleer.+

Toen haar volk in de hand van de tegenstander viel en zij geen helper had,+

Zagen de tegenstanders haar. Zij lachten om haar ineenstorting.+

 8 Jeru̱zalem heeft openlijk zonde bedreven.+ Daarom is zij tot niets dan een voorwerp van afschuw geworden.+

Allen die haar eerden, hebben haar als iets goedkoops behandeld,+ want zij hebben haar naaktheid gezien.+

Zijzelf zucht+ eveneens en keert de rug.

 9 Haar onreinheid is in haar zomen.+ Zij dacht niet aan haar toekomst,+

En op een verwonderlijke wijze gaat zij ten onder. Zij heeft geen trooster.+

O Jehovah, zie mijn ellende aan,+ want de vijand heeft een groot air aangenomen.+

10 De tegenstander heeft zijn eigen hand uitgestrekt naar al haar begeerlijke dingen.+

Want zij heeft natiën gezien die in haar heiligdom zijn gekomen,+

Aan wie gij hadt geboden dat ze niet in de gemeente* zouden komen die u toebehoort.

11 Heel haar volk zucht; zij zoeken naar brood.+

Zij hebben hun begeerlijke dingen voor iets om te eten gegeven, ten einde de ziel* te verkwikken.+

Zie, o Jehovah, en kijk toch, want ik ben als een vrouw geworden die niets waard is.*+

12 Raakt het U niet, GIJ allen die langs de weg voorbijgaat? Kijkt en ziet.+

Bestaat er enige smart als mijn smart, die mij op hevige wijze is aangedaan,+

Waarmee Jehovah droefheid heeft veroorzaakt op de dag van zijn brandende toorn?+

13 Vanuit den hoge heeft hij vuur in mijn beenderen gezonden,+ en hij onderwerpt iedereen.

Hij heeft een net uitgespreid voor mijn voeten.+ Hij heeft mij achterwaarts doen keren.

Hij heeft mij gemaakt tot een vrouw die eenzaam en verlaten is. De gehele dag ben ik ziek.+

14 Hij is wakker gebleven ten aanzien van mijn overtredingen.+ In zijn hand vlechten ze zich ineen.

Ze zijn op mijn hals geklommen.+ Mijn kracht is gestruikeld.

Jehovah* heeft mij overgegeven in de hand van degenen tegen wie ik niet kan opstaan.+

15 Al mijn machtigen heeft Jehovah* uit mijn midden terzijde geworpen.+

Hij heeft tegen mij een samenkomst uitgeroepen, om mijn jonge mannen aan stukken te breken.+

Jehovah* heeft de wijnpers getreden,+ ja, die welke de maagdelijke dochter van Ju̱da toebehoort.+

16 Over deze dingen ween ik als een vrouw.*+ Mijn oog, mijn oog stroomt van water.+

Want een trooster is ver van mij verwijderd, iemand die mijn ziel verkwikt.

Mijn zonen zijn eenzaam en verlaten geworden,+ want de vijand heeft een groot air aangenomen.+

17 Si̱on heeft haar handen uitgebreid.+ Zij heeft geen trooster.+

Jehovah heeft aangaande Ja̱kob een bevel gegeven aan allen die rondom hem zijn als zijn tegenstanders.+

Jeru̱zalem is tot een voorwerp van afschuw onder hen geworden.+

18 Jehovah is rechtvaardig,+ want tegen zijn mond ben ik weerspannig geweest.+

Luistert nu, al GIJ volken, en ziet mijn smart.

Mijn eigen maagden en mijn eigen jonge mannen zijn in gevangenschap gegaan.+

19 Ik heb geroepen tot hen die mij intens liefhadden.+ Zelfs zij hebben mij bedrogen.

In de stad hebben mijn eigen priesters en mijn eigen oude mannen de laatste adem uitgeblazen,+

Terwijl zij zich iets te eten moesten zoeken om hun ziel te verkwikken.+

20 Zie, o Jehovah, want ik verkeer erg in benauwdheid. Zelfs mijn ingewanden zijn in gisting.+

Mijn hart is in mijn binnenste omgekeerd,+ want ik ben absoluut weerspannig geweest.+

Buiten heeft het zwaard beroving van kinderen veroorzaakt.+ Binnenshuis is het als de dood.+

21 Men heeft gehoord* hoe ikzelf zucht als een vrouw.+ Er is geen trooster voor mij.+

Ja, al mijn vijanden hebben van mijn rampspoed gehoord.+ Zij hebben zich uitbundig verheugd, omdat gijzelf [het] hebt gedaan.+

Gij zult stellig de dag doen komen die gij hebt uitgeroepen,+ opdat zij worden als ik.+

22 Moge al hun slechtheid voor uw aangezicht komen, en handel gestreng met hen,+

Net zoals gij gestreng met mij gehandeld hebt wegens al mijn overtredingen.+

Want mijn verzuchtingen zijn vele,+ en mijn hart is ziek.+