Księga Ezechiela
37 Zaczęła na mnie oddziaływać moc* Jehowy i Jehowa za pośrednictwem swojego ducha zabrał mnie do doliny*+ pełnej kości. 2 Kazał mi obejść te kości dookoła i zobaczyłem, że leży ich tam bardzo dużo i że są bardzo suche+. 3 Zapytał mnie: „Synu człowieczy, czy te kości mogą ożyć?”. Odpowiedziałem: „Wszechwładny Panie, Jehowo, Ty wiesz to najlepiej”+. 4 Wtedy On rzekł: „Prorokuj nad tymi kośćmi, powiedz im: ‚Suche kości, posłuchajcie słowa Jehowy:
5 „‚Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Sprawię, że zaczniecie oddychać i ożyjecie+. 6 Dam wam ścięgna i ciało, pokryję was skórą i sprawię, że zaczniecie oddychać i ożyjecie. Wtedy się przekonacie, że ja jestem Jehowa”’”.
7 Prorokowałem więc zgodnie z tym poleceniem. Gdy tylko skończyłem, usłyszałem jakiś odgłos, grzechotanie, i kości zaczęły przybliżać się jedna do drugiej. 8 Zobaczyłem, jak zaczynają pojawiać się na nich ścięgna i ciało i jak z wierzchu pokrywają się skórą. Ale dalej nie było w nich tchu.
9 Wtedy On rzekł do mnie: „Prorokuj wiatrowi. Prorokuj, synu człowieczy, powiedz mu: ‚Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Wietrze*, przybądź z czterech stron świata* i powiej na tych zabitych ludzi, żeby ożyli”’”.
10 Prorokowałem więc tak, jak mi nakazał, a oni zaczęli oddychać* i ożyli, i stanęli na nogach+ — bardzo, bardzo wielkie wojsko.
11 Wtedy powiedział do mnie: „Synu człowieczy, te kości to wszyscy Izraelici*+. Mówią oni: ‚Nasze kości wyschły, nasza nadzieja umarła+. Zostaliśmy zupełnie sami’. 12 Dlatego prorokuj, powiedz im: ‚Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Otworzę wasze groby+, mój ludu, i sprawię, że z nich wstaniecie, i przyprowadzę was do ziemi Izraela+. 13 A gdy otworzę wasze groby, mój ludu, i sprawię, że z nich wstaniecie, przekonacie się, że ja jestem Jehowa”’+. 14 ‚Dam wam swojego ducha i ożyjecie+. Osiedlę was w waszym kraju i przekonacie się, że ja, Jehowa, to powiedziałem i tak zrobiłem’ — oświadcza Jehowa”.
15 Jehowa znów do mnie przemówił: 16 „Synu człowieczy, weź laskę i napisz na niej: ‚Dla Judy i dla ludu Izraela, który jest z nim’+. Następnie weź inną laskę i napisz na niej: ‚Dla Józefa — laski Efraima — i dla całego domu Izraela, który jest z nim’+. 17 Potem przybliż jedną laskę do drugiej, a wtedy staną się w twojej ręce jedną laską+. 18 Kiedy członkowie twojego ludu zwrócą się do ciebie: ‚Czy wyjaśnisz nam, co to wszystko znaczy?’, 19 powiedz im: ‚Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Wezmę laskę Józefa — która jest w ręce Efraima — reprezentującą też plemiona Izraela, które są z nim, i połączę ją z laską Judy, tak iż staną się one w mojej ręce jedną laską”’+. 20 Laski, na których będziesz pisał, masz trzymać w ręce tak, żeby je widzieli.
21 „I powiedz im: ‚Tak mówi Wszechwładny Pan, Jehowa: „Zabiorę Izraelitów spośród narodów, do których poszli, pozbieram ze wszystkich stron i przyprowadzę ich do ich kraju+. 22 I uczynię z nich tam, na górach Izraela, jeden naród+ i ustanowię nad nimi wszystkimi jednego króla+. Nie będą już dwoma narodami, nie będą już podzieleni na dwa królestwa+. 23 I już nie będą się kalać swoimi odrażającymi bożkami*, swoimi obrzydliwymi praktykami, wszystkimi swoimi występkami+. Uchronię ich przed niewiernym, grzesznym postępowaniem i ich oczyszczę. I będą moim ludem, a ja będę ich Bogiem+.
24 „‚„Ich królem będzie mój sługa Dawid+. Wszyscy będą mieć jednego pasterza+ i będą postępować zgodnie z moimi rozporządzeniami, będą starannie przestrzegać moich ustaw+. 25 Zamieszkają w kraju, który dałem swojemu słudze Jakubowi i w którym mieszkali ich przodkowie+. Zamieszkają w nim na zawsze+ razem ze swoimi dziećmi* i dziećmi ich dzieci+. A mój sługa Dawid na zawsze będzie ich przewodnikiem*+.
26 „‚„I zawrę z nimi przymierze pokoju+. Będzie to przymierze wieczne. Osiedlę ich tam, sprawię, że będą liczni+, i na zawsze umieszczę wśród nich swoje sanktuarium. 27 Będzie wśród nich* mój namiot* i ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem+. 28 I narody się przekonają, że ja, Jehowa, uświęcam Izraela, bo moje sanktuarium będzie pośród niego na zawsze”’”+.