List do Hebrajczyków

1 W przeszłości Bóg wielokrotnie i na wiele sposobów przemawiał do naszych przodków za pośrednictwem proroków+. 2 A teraz, pod koniec tych dni, przemówił do nas za pośrednictwem Syna+, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego+ i przez którego uczynił systemy rzeczy*+. 3 On jest odbiciem chwały Boga+ i dokładnym odzwierciedleniem Jego osobowości*+, on też podtrzymuje wszystko mocą Jego* słowa. Kiedy oczyścił nas z grzechów+, zasiadł na wysokości po prawej stronie Majestatu+. 4 Stał się ważniejszy od aniołów+, bo odziedziczył imię wspanialsze od ich imienia+.

5 Na przykład do którego z aniołów Bóg kiedykolwiek powiedział: „Jesteś moim synem, dzisiaj zostałem twoim ojcem”+ albo „Stanę się dla niego ojcem, a on stanie się dla mnie synem”?+ 6 A gdy Bóg ponownie posyła swojego Pierworodnego+ na świat*, mówi: „Niech wszyscy aniołowie Boży złożą mu hołd*”.

7 Ponadto o aniołach mówi: „Swoich aniołów czyni duchami, swoich sług*+ — płomieniami ognia”+. 8 Natomiast o Synu mówi: „Bóg jest twoim tronem+ po wieczne czasy, już na zawsze, a berło twojego Królestwa jest berłem sprawiedliwości*. 9 Pokochałeś prawość, a znienawidziłeś to, co nieprawe. Dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił cię+ olejkiem radości bardziej niż innych królów*”+ 10 oraz „Ty, Panie, na początku położyłeś fundamenty ziemi i niebo jest dziełem Twoich rąk. 11 One zginą, ale Ty pozostaniesz. Jak szata wszystkie zniszczeją. 12 Zwiniesz je jak okrycie, jak szatę, i zostaną zmienione. Ale Ty jesteś ten sam, a Twoje lata nigdy się nie skończą”+.

13 I o którym z aniołów kiedykolwiek powiedział: „Zasiadaj po mojej prawej stronie, aż położę twoich wrogów jako podnóżek dla twoich nóg”?+ 14 Czy oni wszyscy nie są duchami pełniącymi świętą* służbę+, posyłanymi, żeby usługiwać tym, którzy mają odziedziczyć wybawienie?