Sipas Gjonit

12 Gjashtë ditë para Festës së Kalimit,* Jezui mbërriti në Betani ku jetonte Lazari,+ të cilin Jezui e kishte ngritur nga të vdekurit. 2 Prandaj, atje shtruan një darkë për të, dhe Marta po u shërbente,+ kurse Lazari ishte njëri nga ata që ishin shtruar në tryezë. 3 Atëherë Maria mori një libër* vaj aromatik, nard të pastër, shumë të shtrenjtë, dhe e derdhi mbi këmbët e Jezuit e ia thau ato me flokët e vet. Shtëpia u mbush me aromën e vajit.+ 4 Por Judë Iskarioti,+ një nga dishepujt e tij, i cili do ta tradhtonte pas pak, tha: 5 «Pse të mos shitej ky vaj aromatik për 300 denarë* e paratë t’u jepeshin të varfërve?» 6 Megjithatë, ai nuk e tha këtë ngaqë e brente meraku për të varfrit, por ngaqë ishte hajdut; ai vetë e mbante kutinë e parave për dishepujt dhe vidhte paratë që viheshin atje. 7 Atëherë Jezui tha: «Lëreni të qetë që ajo ta ndjekë këtë zakon e të më përgatitë për ditën e varrimit.+ 8 Të varfrit do t’i keni gjithmonë,+ kurse mua nuk do të më keni gjithmonë.»+

9 Ndërkohë, një turmë e madhe judenjsh e morën vesh se ai ishte atje dhe vajtën jo vetëm për të parë Jezuin, por edhe Lazarin, të cilin ai e kishte ngritur nga të vdekurit.+ 10 Kështu krerët e priftërinjve komplotuan të vritnin edhe Lazarin, 11 sepse atje po shkonin shumë judenj për shkak të tij dhe po tregonin besim te Jezui.+

12 Të nesërmen, me të dëgjuar se Jezui po vinte në Jerusalem, turma e madhe që kishte shkuar në festë 13 mori degë palmash dhe doli ta takonte. Ata filluan të brohoritnin: «Shpëtoje, të lutemi!* I bekuar është ai që vjen në emër të Jehovait,*+ po, Mbreti i Izraelit!»+ 14 Me të gjetur një gomar të vogël, Jezui hipi në të+ siç është shkruar: 15 «Mos ki frikë, o bijë e Sionit! Ja, Mbreti yt po vjen, hipur në një kërriç.»+ 16 Në fillim, dishepujt nuk i kuptuan këto gjëra, por kur Jezui mori lavdi,+ atyre u erdhi ndër mend se gjërat që i ndodhën, ishin pikërisht çfarë ishte shkruar për të.+

17 Tani, njerëzit që ishin të pranishëm kur Jezui thërriti Lazarin të dilte nga varri*+ pasi e ngriti nga të vdekurit, jepnin pareshtur dëshmi për të.+ 18 Ja pse turma shkoi ta takonte, ngaqë dëgjoi se kishte bërë këtë mrekulli.* 19 Kështu farisenjtë i thanë njëri-tjetrit: «E shihni që s’po nxjerrim gjë në dritë. Gjithë bota po shkon pas tij.»+

20 Bashkë me ata që shkuan të adhuronin Perëndinë në festë, ishin edhe disa grekë. 21 Këta iu afruan Filipit,+ që ishte nga Betsaida e Galilesë, dhe i kërkuan: «Zotëri, duam të takojmë Jezuin.» 22 Filipi vajti e i tha Andreas, dhe Andrea me Filipin vajtën e i thanë Jezuit.

23 Por Jezui iu përgjigj: «Ka ardhur ora që Biri i njeriut të marrë lavdi.+ 24 Me të vërtetë po ju them: një kokërr gruri, po të mos bjerë përtokë e të mos “vdesë”, mbetet vetëm një kokërr. Por nëse “vdes”,+ atëherë jep shumë fryt. 25 Kush e do jetën* e vet, do ta humbasë,* por kush e urren jetën*+ e vet në këtë botë, do ta shpëtojë për jetën e përhershme.+ 26 Nëse dikush dëshiron të më shërbejë, le të më ndjekë, dhe ku jam unë, atje do të jetë edhe shërbëtori im.+ Nëse dikush dëshiron të më shërbejë, Ati do ta nderojë. 27 Por tani jam* thellësisht i shqetësuar+ e çfarë të them? O Atë, shpëtomë nga kjo orë!+ Gjithsesi për këtë erdha, për këtë orë. 28 O Atë, jepi lavdi emrit tënd!» Atëherë një zë+ u dëgjua nga qielli: «I kam dhënë lavdi dhe do t’i jap lavdi përsëri.»+

29 Turma që ishte aty, e dëgjoi dhe nisi të thoshte se kishte gjëmuar një bubullimë. Të tjerë thoshin: «Atij i foli një engjëll.» 30 Jezui u tha: «Ky zë nuk u dëgjua për mua, por për ju. 31 Tani kjo botë po gjykohet; tani sundimtari i kësaj bote+ do të flaket tej.+ 32 Megjithatë, kur të më ngrenë nga toka,*+ unë do të tërheq tek unë njerëz të çdo lloji.» 33 Në të vërtetë, po e thoshte këtë për të treguar në ç’mënyrë do të vdiste pas pak.+ 34 Atëherë turma ia ktheu: «Nga Ligji kemi dëgjuar se Krishti do të mbetet në jetë të jetëve.+ Si na thua tani se Birin e njeriut duhet ta ngrenë nga toka?*+ E kush është ky Bir i njeriut?» 35 Jezui iu përgjigj: «Drita do të jetë mes jush edhe për pak. Ecni sa e keni dritën, që errësira të mos triumfojë mbi ju. Ai që ecën në errësirë, nuk e di se ku po shkon.+ 36 Sa e keni dritën, tregoni besim tek ajo, që të bëheni bij të dritës.»+

Pasi tha këto fjalë, Jezui iku dhe u fsheh nga ata. 37 Ndonëse kishte bërë kaq shumë shenja* para syve të tyre, ata nuk po tregonin besim tek ai, 38 që të përmbusheshin fjalët e profetit Isaia: «O Jehova,* kush tregoi besim tek ajo që dëgjoi nga ne?*+ Kujt iu shfaq krahu i Jehovait?»*+ 39 Isaia tregoi edhe arsyen pse nuk ishin në gjendje të besonin: 40 «Ai ua ka verbuar sytë dhe ua ka mbyllur zemrën, që me sy të mos shohin dhe me zemër të mos kuptojnë, që të mos kthehen tek unë e t’i shëroj.»+ 41 Isaia i tha këto fjalë për të, sepse e pa lavdinë e tij.+ 42 Gjithsesi, edhe shumë krerë të judenjve treguan besim tek ai,+ por nuk e pranonin hapur nga frika se mos farisenjtë i përjashtonin nga sinagoga,+ 43 sepse donin lavdinë e njerëzve më shumë se lavdinë e Perëndisë.+

44 Megjithatë Jezui tha me zë të lartë: «Kush tregon besim tek unë, nuk tregon besim vetëm tek unë, por edhe tek ai që më dërgoi.+ 45 Kush më sheh mua, sheh edhe Atë që më dërgoi.+ 46 Erdha si dritë në botë,+ që kushdo që tregon besim tek unë, të mos mbetet në errësirë.+ 47 Por, nëse dikush i dëgjon fjalët e mia dhe nuk i zbaton, unë nuk e gjykoj, sepse nuk erdha që të gjykoj botën, por që ta shpëtoj.+ 48 Atë që më shpërfill mua dhe nuk i pranon fjalët e mia, ka kush e gjykon. Fjalët e mia do ta gjykojnë atë në ditën e fundit, 49 sepse unë nuk fola nga vetja, por vetë Ati që më dërgoi, më urdhëroi çfarë të them e çfarë të mësoj.+ 50 Unë e di se zbatimi i urdhërimeve të tij do të thotë jetë e përhershme.+ Prandaj, gjërat që them, i them ashtu si m’i ka thënë Ati.»+