உபாகமம்

32 “வானமே,* நான் பேசுவதைக் கேள்.

பூமியே, என் வார்த்தைகளைக் கவனி.

 2 என் அறிவுரைகள் மழைபோல் பொழியும்.

என் வார்த்தைகள் பனிபோல் இறங்கும்.

அவை புல்மேல் விழும் தூறல்போல் இருக்கும்.

பயிர்மேல் கொட்டும் மழைபோல் இருக்கும்.

 4 அவர் கற்பாறை போன்றவர், அவருடைய செயல்கள் குறை இல்லாதவை.+

அவருடைய வழிகளெல்லாம் நியாயமானவை.+

அவர் நம்பகமான கடவுள்,+ அநியாயமே செய்யாதவர்.+

அவர் நீதியும் நேர்மையும் உள்ளவர்.+

 6 அறிவில்லாதவர்களே! முட்டாள்களே!+

யெகோவாவுக்கு இப்படித்தான் நன்றி காட்டுவீர்களோ?+

உங்களுக்கு உயிர் கொடுத்த தகப்பன் அவர்தானே?+

உங்களை உருவாக்கி, உங்களை நிலைநாட்டியவர் அவர்தானே?

 7 பழங்காலத்தை நினைத்துப் பாருங்கள்.

கடந்த தலைமுறைகளைப் பற்றி யோசித்துப் பாருங்கள்.

உங்கள் அப்பாவைக் கேளுங்கள், அவர் சொல்வார்.+

உங்கள் பெரியோர்களை* கேளுங்கள், அவர்கள் விளக்குவார்கள்.

 8 உன்னதமான கடவுள், ஆதாமின் பிள்ளைகளை* தனித்தனியாகப் பிரித்து,+

எல்லாருக்கும் சொத்தைப் பங்குபோட்டபோது,+

இஸ்ரவேலர்களின்+ எண்ணிக்கையை மனதில் வைத்து,

அந்தந்த தேசத்தின் எல்லையைத் தீர்மானித்தாரே.+

 9 யெகோவாவின் ஜனங்கள்தான் அவருடைய செல்வம்.+

யாக்கோபுதான் அவருடைய சொத்து.+

10 அவனை வனாந்தரத்தில்+ அவர் கண்டுபிடித்தார்.

மிருகங்கள் ஓலமிடும் வெறுமையான பாலைவனத்தில்+ அவனைப் பார்த்தார்.

வேலிபோல் அவனைச் சூழ்ந்து நின்று பாதுகாத்தார்,+

கண்ணும் கருத்துமாகக் கவனித்துக்கொண்டார்.

11 கழுகு தன் குஞ்சுகளைக் கூட்டிலிருந்து கலைத்து,*

அவற்றின் மேல் வட்டமிட்டுப் பறந்து,

பின்பு கீழாக வந்து தன் இறக்கைகளை விரித்து,

சிறகுகளில் அவற்றைச் சுமந்துகொண்டு போவது போல,+

12 யெகோவா ஒருவரே அவனை* சுமந்து வந்தார்.+

வேறு எந்தத் தெய்வமும் அவரோடு இல்லை.+

13 பூமியின் உயர்ந்த இடங்களை அவன் கைப்பற்றும்படி செய்தார்.+

வயலின் விளைச்சலைச் சாப்பிடக் கொடுத்தார்.+

மலையிலிருந்து தேனையும் கற்பாறையிலிருந்து எண்ணெயையும் தந்து போஷித்தார்.

14 பசுமாட்டு வெண்ணெயும் ஆட்டுப் பாலும் ஊட்டினார்.

கொழுத்த செம்மறியாடுகளையும், பாசானின் செம்மறியாட்டுக் கடாக்களையும்,

வெள்ளாட்டுக் கடாக்களையும் தந்தார்.

தரமான கோதுமையைக் கொடுத்தார்.+

திராட்சைப் பழங்களின் ரசத்தை* நீ குடித்தாய்.

அதனால் உன்னைப் படைத்த கடவுளைவிட்டே விலகினாய்.+

உன்னுடைய மீட்பின் கற்பாறையை அவமதித்தாய்.

16 பொய் தெய்வங்களை வணங்கி அவருடைய எரிச்சலைக் கிளப்பினாய்.+

அருவருப்பான காரியங்களைச் செய்து அவரைக் கோபப்படுத்தினாய்.+

17 கடவுளுக்குப் பலி செலுத்தாமல், பேய்களுக்குப் பலி செலுத்தினாய்.+

முன்பின் தெரியாத தெய்வங்களுக்கு,

நேற்று முளைத்த தெய்வங்களுக்கு,

உன் முன்னோர்களுக்குத் தெரியாத தெய்வங்களுக்குப் பலி செலுத்தினாய்.

18 கற்பாறைபோல் இருக்கும் உன் கடவுளை மறந்துவிட்டாய்.+

உனக்கு உயிர் கொடுத்தவரை நினைக்கத் தவறிவிட்டாய்.+

19 யெகோவா அதைப் பார்த்தார்.

தன்னுடைய மகன்களும் மகள்களும் தன்னைக் கோபப்படுத்தியதால் அவர்களை உதறித்தள்ளினார்.+

20 பின்பு அவர், ‘என் முகத்தை அவர்களிடமிருந்து மறைத்துக்கொள்வேன்.+

அவர்களுக்கு நடக்கப்போவதைப் பார்ப்பேன்.

அவர்கள் நெறிகெட்ட தலைமுறை.+

உண்மை இல்லாத வம்சம்.+

21 ஒன்றுக்கும் உதவாத தெய்வத்தை* கும்பிட்டு என் கோபத்தைக் கிளறினார்கள்.+

வீணான சிலைகளை வணங்கி என்னை நோகடித்தார்கள்.+

அதனால், ஒன்றுக்கும் உதவாத ஜனத்தைக்கொண்டு நானும் அவர்களுடைய கோபத்தைக் கிளறுவேன்.+

முட்டாள்தனமான தேசத்தைக்கொண்டு நானும் அவர்களை நோகடிப்பேன்.+

22 என் கோபத் தீ பற்றியெரிகிறது.+

அது கல்லறையின் அடிமட்டத்தையும் சுட்டெரிக்கும்.+

பூமியையும் அதன் விளைச்சலையும் பொசுக்கும்.

மலைகளின் அஸ்திவாரங்களையே கொழுந்துவிட்டு எரிய வைக்கும்.

23 நான் வேதனைக்குமேல் வேதனையைக் கொண்டுவருவேன்.

அவர்கள்மேல் என் அம்புகளை எறிவேன்.

24 பசி அவர்களை வாட்டியெடுக்கும்.+

கடுமையான காய்ச்சலும் பயங்கரமான அழிவும் அவர்களைத் தாக்கும்.+

கொடிய மிருகங்கள் அவர்களைப் பீறிப்போடும்.+

நிலத்தில் ஊரும் விஷப் பிராணிகள் அவர்களைக் கடிக்கும்.

25 வாலிபர்களோ கன்னிப்பெண்களோ,

குழந்தைகளோ கிழவர்களோ,+

வெளியே இருக்கிற எல்லாரையும் வாள் வெட்டித்தள்ளும்!+

உள்ளே இருக்கிற எல்லாரையும் திகில் கவ்விக்கொள்ளும்!+

26 நான் உங்களிடம், “உங்களைச் சிதறிப்போக வைத்துவிடுவேன்,

உங்களைப் பற்றிய நினைவே உலகத்தில் இல்லாதபடி செய்துவிடுவேன்” என்று சொல்ல நினைத்தேன்.

27 ஆனால் எதிரிகள் உண்மையைப் புரட்டி,+ “எங்கள் வீரத்தால்தான் ஜெயித்தோம்,+

யெகோவா எதுவும் செய்யவில்லை” என்று பெருமையடிப்பார்களோ என்று நினைத்தேன்.+

அவர்களுக்குப் புத்தியே* இல்லை.+

29 அப்படிப் புத்தி இருந்தால்+ இதை யோசித்துப் பார்ப்பார்களே.+

30 அவர்களுக்குக் கற்பாறைபோல் இருந்தவர் அவர்களைக் கைவிட்டுவிட்டார்.+

யெகோவா அவர்களை எதிரிகளின் கையில் கொடுத்துவிட்டார்.

அதனால்தான் அவர்களில் ஆயிரம் பேரை ஒருவனால் விரட்ட முடிந்தது.

அவர்களில் பத்தாயிரம் பேரை வெறும் இரண்டு பேரால் துரத்த முடிந்தது.+

31 (அவர்களுடைய கடவுள்* நம்முடைய கடவுளுக்கு* ஈடாக முடியாது.+

நம்முடைய எதிரிகளுக்கும் இது தெரியும்.+)

32 அவர்களுடைய திராட்சைக் கொடி சோதோமின் திராட்சைக் கொடி,

கொமோராவின் தோட்டங்களில் விளைந்த திராட்சைக் கொடி.+

அவர்களுடைய திராட்சைப் பழங்கள் விஷம் நிறைந்தவை.

அவர்களுடைய திராட்சைக் குலைகள் கசப்பானவை.+

33 அவர்களுடைய திராட்சமது பாம்புகளின் விஷம்,

அது நாகப்பாம்புகளின் கொடிய நஞ்சு.

34 இதையெல்லாம் நான் முத்திரைபோட்டு மூடியிருக்கிறேன்.

என் களஞ்சியத்தில் அடைத்து வைத்திருக்கிறேன்.+

35 பழிவாங்குவதும் பழிதீர்ப்பதும் என் பொறுப்பு.+

குறித்த நேரத்தில் அவர்கள் தடுக்கி விழுவார்கள்.+

அவர்களுடைய அழிவு நாள் நெருங்கிவிட்டது.

அவர்களுக்கு நடக்க வேண்டியதெல்லாம் சீக்கிரத்தில் நடக்கும்’ என்று சொன்னார்.

36 யெகோவா தன்னுடைய ஜனங்களுக்குத் தீர்ப்பு கொடுப்பார்.+

தன்னுடைய ஊழியர்களின் பலம் குறைந்துவிட்டதைப் பார்க்கும்போதும்,

ஆதரவற்றவர்களும் அற்பமானவர்களும் மட்டுமே மீந்திருப்பதைப் பார்க்கும்போதும்,

அவர் பரிதாபப்படுவார்.+

37 அப்போது அவர், ‘அவர்களுடைய தெய்வங்கள் எங்கே?+

அவர்கள் அடைக்கலம் தேடிய கற்பாறை எங்கே?

38 அவர்களுடைய பலிகளின் கொழுப்பைத் தின்ற தெய்வங்கள் எங்கே?

அவர்கள் செலுத்திய திராட்சமதுவைக் குடித்த தெய்வங்கள் எங்கே?+

39 நான் மட்டும்தான் கடவுள் என்பதைப் புரிந்துகொள்ளுங்கள்.+

என்னைத் தவிர வேறு கடவுள் இல்லை.+

காயப்படுத்துகிறவரும்+ குணப்படுத்துகிறவரும் நானே.+

என் கையிலிருந்து யாரையும் யாராலும் காப்பாற்ற முடியாது.+

40 என் கையை உயர்த்தி,*

“என்றென்றும் வாழ்கிற என்மேல்” ஆணையாகச் சொல்கிறேன்,*+

41 என்னுடைய பளபளப்பான வாளைத் தீட்டுவேன்.

தீர்ப்பு கொடுப்பதற்குத் தயாராவேன்.+

என் எதிரிகளைப் பழிவாங்குவேன்.+

என்னை வெறுக்கிறவர்களைப் பழிதீர்ப்பேன்.

42 எதிரிகளுடைய தலைவர்களின் தலைகளை

என் வாள் விழுங்கும்.

வெட்டப்பட்டவர்களின் இரத்தத்தையும், சிறைபிடிக்கப்பட்டவர்களின் இரத்தத்தையும்

என் அம்புகள் குடிக்கும்’ என்று சொல்வார்.

43 தேசங்களே, அவருடைய ஜனங்களோடு சேர்ந்து சந்தோஷப்படுங்கள்.+

ஏனென்றால், அவருடைய ஊழியர்களின் இரத்தத்துக்காக அவர் பழிவாங்குவார்.+

எதிரிகளுக்குப் பதிலடி தருவார்.+

தன்னுடைய ஜனங்களின் தேசத்தைச் சுத்திகரிப்பார்.”